28 Σεπτεμβρίου 2003
Ομιλία του Προέδρου του Συνασπισμού Ν.Κωνσταντόπουλου στο Φεστιβάλ της Νεολαίας ΣΥΝ
Φίλες και φίλοι
Συντρόφισσες και σύντροφοι
Η μαζική συμμετοχή σας στο Φεστιβάλ της Νεολαίας του ΣΥΝ αποτελεί για μας μια μεγάλη στήριξη στον άνισο αγώνα που δίνουμε. Για να αλλάξουμε τους συσχετισμούς, που γίνανε κατεστημένο, για να αλλάξουμε τις πολιτικές που κυριαρχούν και κατακερματίζουν την κοινωνία, για να ασκήσουμε με διαφορετικό τρόπο, με διαφορετική ηθική κι ευθύνη την πολιτική, έξω από τις πρακτικές του αγοραίου δικομματισμού.
Η μαζική συμμετοχή σας, πάνω από όλα, όμως, αποτελεί μια αποφασιστική απάντησε σε όλα εκείνα τα κέντρα που καθοδηγούμενα από την κυβέρνηση προσπαθούν να φιμώσουν την φωνή του ΣΥΝ, προσπαθούν να ανακαλύψουν προβλήματα στο ΣΥΝ, προσπαθούν να δημιουργήσουν στα μέλη και τους οπαδούς του ΣΥΝ κλίμα ανασφάλειας κι ανησυχίας.
Και στην τριήμερη γιορτή της Νεολαίας, εδώ στην Αθήνα, αλλά και στην Θεσσαλονίκη και στην Πάτρα και αλλού, η μαζική παρουσία του κόσμου του ΣΥΝ κι αυτών που μας στηρίζουν, είναι μια αποφασιστική απάντηση σε όλους εκείνους που κρίνουν εξ ιδίων τα αλλότρια. Που νομίζουν ότι μπορούν να κάνουν τον κόσμο της Αριστεράς να σκέφτεται και να συμπεριφέρεται όπως αυτοί. Με γνώμονα μόνον το προσωπικό συμφέρον, το πήγαινε έλα στους διαδρόμους της εξουσίας, την εξαργύρωση της προβολής και την ανυπαρξία αρχών, συνέπειας κι αξιοπρέπειας.
Φίλες και φίλοι
Συντρόφισσες και σύντροφοι
Αυτός ο πολιτικός και ιδεολογικός χώρος που εκπροσωπεί ο ΣΥΝ είναι το δημιούργημα των πιο ωραίων παραδόσεων και των καλύτερων στιγμών της ελληνικής Αριστεράς.
Είναι το δημιούργημα της διαρκούς πνευματικής αγρύπνιας και αγωνιστικής ετοιμότητας για να γυρίσει ο ήλιος, είναι το δημιούργημα της διαρκούς αμφισβήτησης δογμάτων και ορθοδοξιών, αρχηγισμών και λαϊκισμών, για να απελευθερωθούν οι δυνάμεις του λαού μας από τις σκουριές που τις κατατρώνε, είναι το δημιούργημα της ανυποχώρητης προσήλωσης στη δημοκρατία, στα κοινωνικά δικαιώματα, στις ελευθερίες, στην αυτονομία του πολιτικού στοχασμού και της αγωνιστικής δράσης.
Ολοι εμείς που βρισκόμαστε εδώ, αυτόν τον χώρο δεν τον παζαρεύουμε, για τίποτε, σ'αυτόν τον κόσμο.
Είμαστε εδώ για να προσφέρουμε δυνάμεις, αναζητήσεις και προσπάθειες, ό,τι μπορεί ο καθένας, ώστε να δυναμώνει κάθε μέρα και να παίζει ολοένα και πιο διακριτό και δημιουργικό ρόλο, σε μία περίοδο που οι κατεστημένες δυνάμεις οδηγούν την κοινωνία και την πολιτική σε γενική καθίζηση.
Είμαστε εδώ γιατί γοητευόμαστε από την περιπέτεια των ιδεών και των αγώνων που μας υπόσχεται η θέλησή μας να μην αφήσουμε τίποτε έκθετο κι ανυπεράσπιστο σε όλους αυτούς, που καταστρέφουν συλλογικά αγαθά, θεσμούς, αξίες και συνειδήσεις.
Είμαστε εδώ γιατί θέλουμε να δημιουργήσουμε και να συγκρουστούμε μ'ότι βλέπουμε γύρω μας να απαξιώνει το πολιτικό σύστημα, να αποξενώνει την κοινωνία, να απονευρώνει τους πολίτες και να αποδυναμώνει τον πολιτισμό.
Είμαστε εδώ γιατί δεν βολευόμαστε με την ιδιώτευση, τον συμβιβασμό των προσαρμοσμένων, τον ρεαλισμό των κουρασμένων, την ιδιοτέλεια των μεταλλαγμένων.
Επειδή, λοιπόν, για όλα αυτά είμαστε εδώ, ακριβώς γι'αυτό, κάνουν λάθος όσοι νομίζουν ότι θα μας αντιμετωπίσουν με ό,τι φοβίζει τους ίδιους.
Ας το καταλάβουν λοιπόν για πάντα.
Αλλα είναι τα μέτρα των αξιών μας, άλλα τα οράματά μας, άλλοι οι κόσμοι μας.
Εμείς τα μέσα τους δεν τα φοβούμαστε.
Αυτοί, όμως, φοβούνται και τις ιδέες μας και τους αγώνες μας.
Εμείς, από θέσεις ριζοσπαστικής αριστεράς των κινημάτων και της οικολογίας, θα αγωνιστούμε για μια Ελλάδα διαφορετική, χωρίς τις σημερινές εκρηκτικές ανισότητες κι αδικίες, χωρίς τις σημερινές κραυγαλέες εκπτώσεις και προκλητικές διακρίσεις, με αλληλεγγύη κι ανθρωπιά, με δημοκρατικές εγγυήσεις, προκοπής για όλους, με κοινωνική δικαιοσύνη και αξιοπρεπή διαβίωση για όλους.
Εμείς, από θέσεις ριζοσπαστικής αριστεράς των κινημάτων και της οικολογίας θα αγωνιστούμε εναντίον του διαρκούς πολέμου, θα είμαστε πάντα μπροστά στην παγκόσμια κινητοποίηση για την ειρήνη, θα υπερασπιστούμε το δικαίωμα στη ζωή των λαών και των ανθρώπων, το σεβασμό στα μνημεία της φύσης και του πολιτισμού, θα σταθούμε ανυποχώρητοι απέναντι στους εγκληματίες κατά της ανθρωπότητας, επίδοξους αυτοκράτορες και στρατηλάτες.
Εμείς από θέσεις ριζοσπαστικής αριστεράς των κινημάτων και της οικολογίας, εναντιωνόμαστε στη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, που μετατρέπει την ανθρωπότητα σε ζούγκλα ανταγωνισμών και εκμετάλλευσης, αμφισβητούμε το νέο δογματισμό της νεοφιλελεύθερης "ενιαίας σκέψης" και διεκδικούμε τον δικαιότερο, οικολογικά βιώσιμο και ειρηνικό κόσμο, χωρίς αυταρχισμούς, καταστροφές και βαρβαρότητες, με δημοκρατία, ελευθερία και σοσιαλισμό.
Φίλες και φίλοι
Συντρόφισσες και σύντροφοι
Εδώ κι ένα μήνα η χώρα έχει μπει σε μια παρατεταμένη προεκλογική περίοδο.
Μια προεκλογική περίοδο ιδιαίτερα σημαντική.
Όχι τόσο για το τελικό αποτέλεσμα που θα δώσει. Αλλά κυρίως για την αποκάλυψη του πραγματικού προσώπου των πρωταγωνιστών της, για την αποκάλυψη των μηχανισμών που επιστρατεύονται για να ξεγελάσουν την καταπιεστική πραγματικότητα με αργυρώνητες εντυπώσεις.
Η κυβέρνηση του κ. Σημίτη, κάτω από το βάρος της λαϊκής δυσαρέσκειας και της βέβαιης προοπτικής ήττας, επεχείρησε αμέσως μετά το καλοκαίρι να οργανώσει έναν εκλογικό αιφνιδιασμό.
Δεν τους απασχόλησε τον κ. Σημίτη και την κυβέρνησή του να αλλάξουν πολιτική. Το μόνο που τον απασχόλησε ήταν και είναι να τα δώσει όλα για να αλλάξει το κλίμα.
Υπερεκτιμώντας τη σημασία της ολόπλευρης στήριξης των ΜΜΕ έστησε μια ολόκληρη επιχείρηση ανατροπής του πολιτικού κλίματος, με στόχο την άμεση προσφυγή στις κάλπες.
Το μόνο που πέτυχε όμως η κυβέρνηση ήταν να φανερώσει στα μάτια του ελληνικού λαού τις πραγματικές της αντιλήψεις, και τον τρόπο με τον οποίο σκέφτεται και πολιτεύεται. Επίσης, πέτυχε να φανερώσει το που πραγματικά στηρίζεται. Ποιοι είναι οι σύμμαχοί της.
Ποιους εξυπηρετεί και ποιους φοβάται.
Είναι από τώρα προκλητική η ροή πολιτικού χρήματος και πολιτικής διαφήμισης.
Ζούμε τα αποκαλυπτήρια:
- του εκσυγχρονιστικού λαϊκισμού σε βάρος των πραγματικών αναγκών του λαού μας
- του εκσυγχρονιστικού αμοραλισμού σε βάρος των δημοκρατικών θεσμών και αξιών
- του εκσυγχρονιστικού φραξιονισμού σε βάρος του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ, αλλά και της πραγματικής θέλησης των πολιτών.
Τα γνωστά κόλπα και τεχνάσματα της δημιουργικής λογιστικής και δημαγωγίας εξαντλήθηκαν κι εξάντλησαν τον κόσμο, μπαγιάτεψαν και μπαγιατεύουν το δημόσιο βίο. Οι μαθητευόμενοι μάγοι της κυβέρνησης προστρέχουν στους "μάγους της διαφήμισης" για να εξωραϊστούνε και να ξεγελάσουν την κοινωνία.
Φίλες και φίλοι
Το κεντρικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση του κ. Σημίτη και το οποίο δεν μπορεί να ξεπεράσει είναι η αποκοπή της από τα πλατειά λαϊκά στρώματα, η αποκοπή της από τις προοδευτικές κοινωνικές κατακτήσεις κι ευαισθησίες.
Ο κ.Σημίτης με ότι έκανε τον τελευταίο μήνα απέδειξε ότι δεν έχει κατανοήσει το που οφείλεται αυτή η αποκοπή.
Και απέδειξε ακόμα ότι υποτιμά βαθύτατα την νοημοσύνη του ελληνικού λαού.
Ο πρωθυπουργός "του εκσυγχρονισμού" πίστεψε ότι μπορεί να ξεπεράσει το πρόβλημα που αντιμετωπίζει με πλατειά κοινωνικά στρώματα χρησιμοποιώντας τις ξεπερασμένες παλαιοκομματικές μεθόδους της παροχολογίας και του λαϊκισμού.
Εκανε όμως ένα τεράστιο λάθος.
'Αθελά του φανέρωσε αυτό που επιμελώς έκρυβε για χρόνια.
Παρ'όλη την υποστήριξη των ΜΜΕ ήρθε στην επιφάνεια το κεντρικό πρόβλημα της διγλωσσίας και της αφερεγγυότητας της πολιτικής του.
Για την προεκλογική εξαγορά εντυπώσεων και συνειδήσεων, βγαίνουν στο σφυρί της δημαγωγικής πλειοδοσίας όλα τα υπάρχοντας της χώρας αλλά και ό,τι έχει απομείνει στην κυβέρνηση και τους υπουργούς της από σοβαρότητα κι αξιοπιστία.
Οι κυβερνητικοί θεατρινισμοί προκαλούν θλίψη και θυμηδία.
Είναι σαν τους ρωμαϊκούς θριάμβους σε εποχές παρακμής.
Φίλες και φίλοι
Συντρόφισσες και σύντροφοι
Το ΠΑΣΟΚ ως κυβέρνηση, τα τελευταία ιδιαίτερα χρόνια, έχει ασπαστεί πλήρως το πλαίσιο και τα ιδεολογήματα του νεοφιλελευθερισμού.
Αυτό που ο κ. Σημίτης παρουσίασε ως "εκσυγχρονισμό" δεν είναι τίποτα άλλο από την προσχώρηση του ΠΑΣΟΚ στον νεοφιλελευθερισμό.
Εδώ βρίσκεται η ουσία όλου του προβλήματος.
Οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ τα τελευταία χρόνια προώθησαν με εξαιρετική συνέπεια, όλες τις βασικές κατευθύνσεις των νεοφιλελεύθερων πολιτικών.
Η αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων, οι άκριτες ιδιωτικοποιήσεις και η συστηματική υπονόμευση του δημοσίου τομέα της οικονομίας, οι απελευθερώσεις αγορών, η συμπίεση μισθών και εισοδημάτων, οι αλλαγές στον πυρήνα των ασκουμένων πολιτικών στους χώρους της παιδείας και της υγείας, η εξασφάλιση στο μεγάλο ιδιωτικό κεφάλαιο συνθηκών πρωτοφανούς κερδοφορίας, οι εκποίηση συλλογικών αγαθών και υποδομών άσκησης εθνικής πολιτικής, η εμπορευματοποίηση του περιβάλλοντος, φανερώνουν ότι το ΠΑΣΟΚ έχει αποδεχθεί και έχει μετατρέψει σε πολιτική δύο βασικά δόγματα του νεοφιλελευθερισμού:
· Εχει αποδεχθεί το δόγμα της πρωτοκαθεδρίας των δυνάμεων και των νόμων της αγοράς έναντι της κοινωνίας.
· Εχει εγκαταλείψει κάθε ιδέα ανακατανομής εισοδημάτων, κοινωνικής προστασίας και δικαιοσύνης, χάριν του ανταγωνισμού.
Η οικονομική πολιτική του ΠΑΣΟΚ αποδεικνύει ότι εναποθέτει την επίλυση όλων των προβλημάτων της οικονομίας και της ανάπτυξης στην αγορά.
Ολη η εισοδηματική, φορολογική και κοινωνική πολιτική αποδεικνύει ότι η λογική της ανακατανομής δεν υπάρχει.
Για την πολιτική του κ. Σημίτη μετράει το "όσοι μπορούν".
Οι άλλοι "ας κόψουν το λαιμό τους" "ας τα βγάλουν πέρα μόνοι τους".
Φίλες και φίλοι
Δεν πρόκειται τώρα να σας κουράσω με οικονομικές αναλύσεις.
Θα αναφέρω μόνον ένα στοιχείο.Σύμφωνα με τις μελέτες του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΕΣΕΕ την τελευταία δεκαετία οι κατώτατοι μισθοί μειώθηκαν κατά 5,29%.
Την ίδια περίοδο η κερδοφορία του κεφαλαίου ξεπέρασε ακόμα και την αντίστοιχη της εποχής της δικτατορίας.
Όταν δηλαδή δεν υπήρχε συνδικαλιστικό κίνημα.Τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής τα βιώνουν και τα έχουν συνειδητοποιήσει σήμερα πλατειά στρώματα της ελληνικής κοινωνίας.
Και εδώ βρίσκεται η αφετηρία της έντονης κοινωνικής δυσαρέσκειας.Βεβαίως αυτό που δυσαρεστεί τους πολλούς ευχαριστεί τους λίγους.
Όμως το μικρό εκείνο τμήμα που επωφελείται από αυτήν την πολιτική του ΠΑΣΟΚ, όσο κι αν κατέχει οικονομική και πολιτική δύναμη δεν μπορεί να στηρίξει πια την κυβέρνηση του κ. Σημίτη.
Κι εδώ θέλω να απαντήσω και σε ένα τελικό επιχείρημα που χρησιμοποιούν οι υποστηρικτές της κυβέρνησης.
Στο επιχείρημα ότι όλα αυτά δεν είναι επιλογές της κυβέρνησης αλλά αποτελούν αναγκαστική προσαρμογή στις κατευθύνσεις της Ε.Ε.
Εδώ έχουμε να κάνουμε με μία ακόμα έκφραση της διγλωσσίας της κυβέρνησης.
Η κυβέρνηση Σημίτη ουδέποτε και σε κανένα ευρωπαϊκό όργανο δεν εξέφρασε αντίρρηση για την ουσία του Συμφώνου Σταθερότητας.
Απεναντίας το υποστήριζε πάντα και το υποστηρίζει και σήμερα ακόμα και απέναντι στις κυβερνήσεις εκείνες που ζητούν κάποια χαλάρωσή του.
Δεν πρόκειται λοιπόν για κανέναν εξαναγκασμό.
Πρόκειται για αποδοχή μιας ορισμένης αντίληψης για την οικονομική και κοινωνική εξέλιξη.
Απόρροια αυτής της αντίληψης είναι και τα πρόσφατα μέτρα και οι προεκλογικές παροχές της κυβέρνησης.
Ο κ. Σημίτης προσπαθεί να πείσει ότι έχει συνείδηση της δεινής θέσης στην οποία έχουν βρεθεί μεγάλες κατηγορίες του πληθυσμού.
Δεν αλλάζει σε τίποτα όμως τους βασικούς μηχανισμούς των πολιτικών που οδηγούν σ'αυτά τα αποτελέσματα.
Και το μόνο που κάνει είναι να προσφέρει προεκλογικά βοηθήματα με φιλανθρωπικά επιχειρήματα για "μια ανάσα ζωής", όπως είπε χαρακτηριστικά ο κ. Πρωθυπουργός.
Φίλες και φίλοι
Αυτή η πολιτική του ΠΑΣΟΚ δεν είναι μεμονωμένο φαινόμενο.
Αποτελεί την πολιτική όλων των κομμάτων της Ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας από τις αρχές της δεκαετίας του '90 και μετά.
Η αποδοχή του νεοφιλελευθερισμού αφορά ολόκληρη αυτή την ομάδα κομμάτων.
Ο κ. Μπλέρ ήταν από την αρχή απολύτως σαφής.
Το ίδιο σαφής είναι σήμερα πια και ο κ. Σρέντερ. Αλλωστε ήδη συζητά την εγκατάλειψη των όρων του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού και του κοινωνικού κράτους. Αυτό ευαγγελίζονται κι ορισμένοι αναμορφωτές του ΠΑΣΟΚ.
Βρισκόμαστε δηλαδή μπροστά σε ένα συνολικό φαινόμενο που σφραγίζει την φάση στην οποία βρισκόμαστε, του θέτει νέα προβλήματα, αλλά και ορίζει με νέο τρόπο τα όρια ανάμεσα στα διάφορα ρεύματα με τις δυνάμεις της Αριστεράς.
Εμείς από την πλευρά του ΣΥΝ έχουμε έγκαιρα διατυπώσει αυτήν την κριτική προς την σοσιαλδημοκρατία και την έχουμε εντάξει σε ένα ευρύτερο πλαίσιο ερμηνείας των ευρωπαϊκών και διεθνών εξελίξεων.
Στην σημερινή "ΑΥΓΗ" δημοσιεύεται μια συνέντευξη του Τόνι Τζούντ, καθηγητή ιστορίας στο πανεπιστήμιο της Ν. Υόρκης.
Ανάμεσα στα πολλά άλλα ενδιαφέροντα ο Τόνι Τζούντ αναφέρει: "Η Ευρώπη ως κοινωνικό μοντέλο, η Ευρώπη ως θεσμικό παράδειγμα, η Ευρώπη ως τρόπος ζωής και η Ευρώπη ως διαφορετική Δύση, λιγότερο πολεμοχαρής, λιγότερο αδαής και λιγότερο απομονωμένη από την Αμερική έχει ένα ενδιαφέρον μέλλον".
Αυτήν την βασική διαπίστωση που μπορούσε να οδηγήσει σε εντελώς διαφορετικές πολιτικές μετά το τέλος του Ψυχρού Πολέμου, δεν την έκανε η Ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία ούτε κι όταν είχε δεκατρείς στις δεκαπέντε κυβερνήσεις της Ε.Ε.
Απεναντίας αποδέχτηκε τον νεοφιλελευθερισμό, αποδέχτηκε την Αμερικανική ηγεμονία, αποδέχτηκε τους κανόνες της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης που επέβαλλαν οι ΗΠΑ και δημιούργησε έτσι ένα εντελώς νέο τοπίο στην Ευρώπη.
Το ΠΑΣΟΚ του κ. Σημίτη είναι πλήρως ενσωματωμένο σε αυτήν τη διαδικασία.
Αυτό αποδεικνύει η πολιτική του σε όλα τα θέματα.
Κορυφαία στιγμή υπήρξε η ελληνική προεδρία κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Ιράκ, και ο χειρισμός εξαιρετικά κρίσιμων προβλημάτων στις Αμερικανοευρωπαϊκές σχέσεις.
Φίλες και φίλοι
Απέναντι σ'αυτό το μεγάλο ζήτημα πρέπει να σταθούμε με μεγάλη προσοχή και σοβαρότητα.
Εμείς, ο ΣΥΝ, πιστεύουμε σε πλήρη αντίθεση με το ΠΑΣΟΚ και την Ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία ότι πρέπει να απορρίψουμε κατηγορηματικά το νεοφιλελευθερισμό και ότι ξεπερνώντας το βάρος της χρεοκοπίας του υπαρκτού σοσιαλισμού, θα πρέπει να επαναφέρουμε με τόλμη στο ιστορικό προσκήνιο την ιδέα του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού.
Και ακόμα ότι η Ευρώπη, για τους λόγους που συνοπτικά αναφέρει σήμερα ο Τόνι Τζουντ, πρέπει να γίνει ο χώρος όπου αυτή η ιδέα θα διεκδικήσει την εφαρμογή της.
Μ'αυτήν την έννοια εμείς, ο ΣΥΝ, θεωρούμε ότι αυτήν την στιγμή το μέγιστο καθήκον είναι η ανασυγκρότηση της Αριστεράς, που πιστεύει στην ιδέα του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού.
Και είναι αποφασισμένη να αγωνιστεί γι'αυτήν.
Η πολιτική δυναμική της μεταπολίτευσης εξαντλήθηκε κι εκφυλίστηκε στα χέρια του μονοπωλίου εξουσίας, που επέβαλε ο δικομματισμός ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ.
Τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και η Ν.Δ. θέλουν την κομματική τους αυτοδυναμία και υποστηρίζουν ότι αυτοδύναμη πλειοψηφία σημαίνει καλή διακυβέρνηση.
Όταν, όμως, μετά τις εκλογές, ο ένας βρίσκεται στην αντιπολίτευση τότε κατηγορεί την αυτοδύναμη διακυβέρνηση του άλλου, ως κακή διακυβέρνηση.
Το δικομματικό πολιτικό παιχνίδι είναι η αποθέωση της πολιτικής υποκρισίας, της κομματικής δημαγωγίας και της πελατειακής συναλλαγής.
Το ΠΑΣΟΚ μιλάει για σοσιαλισμό και υπηρετεί το νεοφιλελευθερισμό. Και η Ν.Δ. πρεσβεύει το νεοφιλελευθερισμό αλλά επιστρατεύει τον κοινωνικοπολιτικό λαϊκισμό.
ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. βλέπουν την κοινωνία μονάχα, ως άθροισμα ψηφοφόρων και οπαδών. ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. βλέπουν τον ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ της Αριστεράς των κοινωνικών κινημάτων και της οικολογίας, ως στρατηγικό αντίπαλο κι ενοχλητικό διεκδικητή της δημοκρατικής ισοτιμίας όλων και της συναλλακτικής προοδευτικής πολιτικής για τη χώρα.
Το ΠΑΣΟΚ καταγγέλλει τη Ν.Δ. ως άχρηστη κι ανίκανη, η Ν.Δ. κατηγορεί το ΠΑΣΟΚ ως καταστροφικό κι επιζήμιο, αλλά προτιμάνε την εναλλαγή μεταξύ τους, παρά το ενδεχόμενο να αλλάξουν οι συσχετισμοί και να σπάσει το δικομματικό κατεστημένο, που είναι εξουσιαστής κι αφέντης των πάντων.
Η κυβερνητική πολιτική του κ. Σημίτη δεν μπορεί να κερδίσει την εμπιστοσύνη του κόσμου. Απογοητευμένοι και εξοργισμένοι είναι όλοι. Ακόμα και όσοι το 2000 δώσανε καλόπιστα πίστωση στις εξαγγελίες του. Αλλά και πολλοί από την παραδοσιακή κοινωνική κι εκλογική βάση του ΠΑΣΟΚ, που βλέπουν μια μεταλλαγμένη πολιτική να τους μετατοπίζει από την προοδευτική προγραμματική θέση στις νέες νεοφιλελεύθερες μονόδρομες προσαρμογές.
Αλλά και οι διακηρύξεις του κ. Καραμανλή επιβεβαιώνουν ότι ο ελληνικός λαός δεν πρέπει να έχει αυταπάτες. Και η Ν.Δ. αρνήθηκε την πρόταση του ΣΥΝ για εγγυημένο, κοινωνικό εισόδημα, για κοινωνική στήριξη αξιοπρεπούς διαβίωσης, για καθιέρωση του 35ωρου, για το μη ξεπούλημα δημοσίων επιχειρήσεων στρατηγικού χαρακτήρα.
Οσο το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ θα μένουν κυρίαρχοι, των συσχετισμών, θα αλλάζουν όπως οι ηθοποιοί κουστούμια, πριν από κάθε προεκλογική παράσταση, ανάλογα με το εάν βρίσκονται στην σκηνή της κυβέρνησης ή της αντιπολίτευσης, έχοντας πάντα από τα παρασκήνια τους ίδιους μηχανισμούς στήριξης.
Οι ιδιωτικοποιήσεις, η εκποίηση δημοσίων αγαθών, η συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους, η πρωτοκαθεδρία της αγοράς έναντι της κοινωνίας, η καταστροφή του περιβάλλοντος, οι ιδιωτικοποιήσεις συλλογικών αγαθών, θα διευρύνουν και με τη ΝΔ την ανεργία και την ανισότητα, όπως συμβαίνει και σε ισχυρότερες χώρες, που κυβερνούν ομόλογα με τη Ν.Δ. κόμματα.
Το ΠΑΣΟΚ μιλάει στο πρόγραμμά του για την απλή αναλογική, αλλά η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και του κ. Σημίτη επιμένει στην αναλογικότητα. Μιλάνε για εκλογική δικαιοσύνη, αλλά διατηρούν τους καλπονοθευτικούς μηχανισμούς. Και το νέο σχέδιο εκλογικού νόμου, κάνει, με αλχημίες την κομματική μειοψηφία, κοινοβουλευτική πλειοψηφία, διατηρεί τους μηχανισμούς γενναιόδωρης πριμοδότησης της εναλλασσόμενης αυτοδυναμίας του πλειοψηφικού δικομματισμού.
Από την ενισχυμένη αναλογική στην πριμοδοτούμενη αυτοδυναμία, αυτή είναι η μεταμφίεση του εκλογικού νόμου.
ΠΑΣΟΚ και ΝΔ αρνήθηκαν στην αναθεώρηση του Συντάγματος την καθιέρωση ως πάγιου εκλογικού συστήματος την απλή αναλογική.
Ψήφισαν από κοινού να αποφασίζει ο κοινός νομοθέτης, δηλαδή η εκάστοτε μονοκομματική πλειοψηφία να παίζει παιχνίδια σκοπιμότητας με τον εκλογικό νόμο, μόνη δέσμευση να ισχύει κάθε νέος νόμος από τις επόμενες εκλογές.
Απέναντι στην κουτοπόνηρη λογική του καθεστωτικού δικομματισμού, ο ΣΥΝ πήρε την πρωτοβουλία για να αναδειχθεί η δημοκρατική φιλοσοφία της απλής αναλογικής.
Ευρύτατη κοινωνική και πολιτική πνευματική και κομματική κινητοποίηση λέει σήμερα ότι η απλή αναλογική είναι η απαραίτητη διαρθρωτική αλλαγή στο πολιτικό σύστημα, η ανανεωτική κι απελευθερωτική τομή εξυγίανσης κι αναζωογόνησης του δημόσιου βίου, του δημόσιου χώρου της πολιτικής, κοινωνικής και πολιτισμικής δημιουργίας.
Λέμε απερίφραστα στον ελληνικό λαό
Η πολιτική δεν είναι το δίλημμα εάν θα ψηφίσεις ΠΑΣΟΚ ή Ν.Δ. Αυτό είναι εγκλωβισμός της πολιτικής και παραχάραξη της θέλησης του ελληνικού λαού.
Η πολιτική δεν είναι να θεωρείς ότι η ψήφος έξω από τον δικομματισμό είναι άχρηστη ψήφος. Αυτό αποτελεί αχρήστευση του πλουραλισμού της δημοκρατίας και της πολυχρωμίας της κοινωνίας.
Η ψήφος στο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ της Αριστεράς των κινημάτων και της οικολογίας, είναι χρήσιμη ψήφος, δυναμικής προοπτικής ψήφος, επιλογής αγωνιστικής αμφισβήτησης της πολιτικής που εφαρμόζεται και των συσχετισμών που κρατούν, αλλά και δημιουργικής εναλλακτικής προοδευτικής πορείας.
Φίλες και φίλοι
Συντρόφισσες και σύντροφοι
Την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και τις εκλογές που έρχονται εμείς τις αντιμετωπίζουμε μέσα σ'αυτό το γενικώτερο πλαίσιο.
Η απάντηση στα διλήμματα που θα επιχειρήσει να θέσει το ΠΑΣΟΚ και η προεκλογική μας στρατηγική εξυπηρετούν ένα ευρύτερο πολιτικό σχέδιο.
Και αυτό το πολιτικό σχέδιο αφορά όλες τις δυνάμεις που ανεξαρτήτως της σημερινής τους τοποθέτησης στο πολιτικό φάσμα της χώρας έχουν ιστορική αναφορά στις ιδέες του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού.
Αφορά πρωτίστως τους εργαζόμενους της χώρας μας, την νεολαία, την διανόηση, τα ριζοσπαστικά κοινωνικά κινήματα.
Με δεδομένη την μετάλλαξη του ΠΑΣΟΚ για μας το πραγματικό ερώτημα που πρέπει να απαντήσει κάθε Ελληνας Αριστερός μπροστά στην κάλπη είναι όχι το ποιος από τα δύο μεγάλα κόμματα θα κερδίσει αλλά το πώς με την ψήφο του θα βοηθήσει στην ανασυγκρότηση της Αριστεράς.
Από αυτήν την αφετηρία ξεκινώντας ο ΣΥΝ θεωρεί ότι στις ερχόμενες εκλογές πρέπει να υπάρξει μια ευρύτατη συσπείρωση όλων των δυνάμεων του πολυκερματισμένου χώρου του Αριστεράς που συμμερίζονται αυτούς τους προβληματισμούς.
Ολων των δυνάμεων που συναντήθηκαν στα πλαίσια του χώρου διαλόγου και κοινής δράσης όλων των δυνάμεων που συναντήθηκαν στο πλαίσιο του κοινωνικού φόρουμ.
Ολοι εμείς που όχι τυχαία βρεθήκαμε στο Porto Allegre, στη Γένοβα και στην Φλωρεντία.
Ολοι εμείς που όχι τυχαία δεν έχουμε καμία σχέση με την νοσταλγία του υπαρκτού σοσιαλισμού και του σταλινισμού.
Ολοι εμείς που αναζητούμε την σύγχρονη απάντηση στον νεοφιλελευθερισμό νομίζουμε ότι πρέπει να βρεθούμε ενωμένοι στις εκλογές και να ζητήσουμε από τους Ελληνες Αριστερούς την δύναμη για να δώσουμε νέα πνοή στα οράματα της κοινωνικής δικαιοσύνης, της Δημοκρατίας, της Ειρήνης, της Ελευθερίας.
Νέα ορμή στο Οραμα του Σοσιαλισμού.
Φίλες και Φίλοι
Αυτό που εμείς εδώ στην Ελλάδα επιδιώκουμε εν όψει εκλογών δεν είναι κάτι μεμονωμένο.
Ο ΣΥΝ πρωταγωνιστεί στην προσπάθεια ανασυγκρότησης της Ευρωπαϊκής Αριστεράς.
Και το εκλογικό αποτέλεσμα που εδώ θα πετύχουμε έχει πολύ ευρύτερη σημασία για την Ευρωπαϊκή αριστερά και τις διαμορφώσεις της στο Ευρωκοινοβούλιο και σε κάθε χώρα ξεχωριστά.
Το εκλογικό αποτέλεσμα που εδώ θα πετύχουμε έχει ευρύτερη σημασία, για το δυνάμωμα σε όλο τον κόσμο, στην Ευρώπη, την Ελλάδα, των δυνάμεων κοινωνικής και πολιτικής χειραφέτησης, των κινημάτων κριτικής σκέψης, πολιτικής αμφισβήτησης και ανατρεπτικού λόγου απέναντι στους κονφορμισμούς του νεοφιλελευθερισμού και τα στερεότυπα του δικομματισμού.
Τα όσα δραματικά συμβαίνουν στην Παλαιστίνη, αλλά και στο Ιράκ, δείχνουν το πραγματικό πρόσωπο του δόγματος Μπούς για το νέο αμερικανικό αιώνα.
Με τη δύναμη των όπλων η νέα τάξη πραγμάτων των ΗΠΑ και των προθύμων συμμάχων τους, οδηγεί στη νέα βαρβαρότητα ενός διαρκούς πολέμου, που καταστρέφει την ειρήνη, αντιστρατεύεται τη διεθνή συνεννόηση, καταργεί τον ΟΗΕ, βάζει πάνω από το δίκαιο των λαών την απειλή της εξολόθρευσης, της κατοχής και της εξάρτησης.
Σήμερα αποκαλύπτεται η πολιτική απάτη με την οποία Μπους και Μπλέρ παραπλάνησαν λαούς και κοινοβούλια για να επιβάλλουν τον πόλεμο στο Ιράκ.
Τι έχει να πεί σήμερα ο κ. Σημίτης και η κυβέρνησή του, που πρόθυμα διευκόλυναν αυτό το έγκλημα κατά της ανθρωπότητας;
Τι έχει να πεί σήμερα ο κ. Σημίτης και η κυβέρνησή του, που κράτησαν την Ε.Ε. άφωνη και άβουλη, με τη λογική των ίσων αποστάσεων και της προσαρμογής στο αναπόφευκτο, περιφρονώντας την πρωτοφανή αντιπολεμική έγερση όλων των ευρωπαϊκών λαών;
Τι λέει ο κ. Σημίτης και η κυβέρνησή του για την επιχείρηση εξολόθρευσης των Παλαιστινίων και του Αραφάτ;
Συμβατικά λόγια συμπάθειας δεν αρκούν, όταν μπροστά στα μάτια της οικουμένης μπαίνει στο δολοφονικό στόχαστρο του Σαρόν, ένα Νόμπελ Ειρήνης, όπως ο Αραφάτ, και πολτοποιείται από τις ερπύστριες και τις ρουκέτες, ένας ιστορικός λαός και ο πολιτισμός του.
Που είναι οι διπλωματικές και πολιτικές πρωτοβουλίες της Ελληνικής Κυβέρνησης; Που είναι η ενεργοποίηση της Ευρωπαϊκής Ενωσης, που παρακολουθεί ως μοιραίος θεατής;
Είναι πολιτικά επικίνδυνο και πολιτισμικά αρνητικό να ακούγονται σήμερα απόψεις όπως αυτές του κ. Μπλέρ ή μερίδας σοσιαλδημοκρατών στην Ευρώπη, αλλά και ορισμένων από το ΠΑΣΟΚ ότι στη νέα ψηφιακή εποχή της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης και της αυτοκρατορικής ηγεμονίας των ΗΠΑ, πρέπει να γίνουν προσαρμογές που θα εγκαταλείπουν τις κατακτήσεις του κοινωνικού κράτους και του κράτους δικαίου, τις ιδέες του δημοκρατικού σοσιαλισμού και της ευρωπαϊκής στρατηγικής αυτονομίας, ως ξεπερασμένες.
Εμείς υποστηρίζουμε τον πολιτισμό, όταν αρνούμαστε τον ατλαντισμό και τον νεοφιλελευθερισμό.
Δεν θέλουμε στον 21ο αιώνα να αρχηγεύουν τον κόσμο οι Μπους, Μπλέρ, Σαρόν, Μπερλουσκόνι κι άλλοι πρόθυμοι σύμμαχοί τους, ανιστόρητοι και κατώτεροι των περιστάσεων, "αυτοκράτορες", "δικτάτορες", "στρατηλάτες" και "άβουλοι κυβερνήτες", εγκληματίες κατά της ανθρωπότητας.
Μετά την εγκληματική και παράνομη εισβολή των Μπους Μπλέρ με την βοήθεια και των προθύμων συμμάχων τους, ο κόσμος μπαίνει σε μια νέα ιστορική περίοδο.
Οι δομές και οι θεσμοί της διεθνούς κοινότητας κατεδαφίζονται. Χαρτί για τον κάλαθο αχρήστων του Λευκού Οίκου γίνεται ο καταστατικός χάρτης του ΟΗΕ.
Το κοινωνικό κράτος συρρικνώνεται, οι δημοκρατικές εγγυήσεις, των εργασιακών σχέσεων διαλύονται.
Τα ανθρώπινα δικαιώματα, οι πολιτικές διεκδικήσεις, τα κοινωνικά κινήματα ενοχοποιούνται κι ελέγχονται από ένα ιδιώνυμο μοντέλο ασφάλειας, που βάζει σε προτεραιότητα την προληπτική καταστολή, τη διαρκή συγκέντρωση προσωπικών δεδομένων και την πολύπλευρη επιτήρηση των πολιτών και της κοινωνίας.
Σε συνθήκες που μετατρέπουν την ανθρωπότητα σε ζούγκλα ανταγωνισμών.
Σε πολιτικές που εξοβελίζουν την έννοια της κοινωνικής δικαιοσύνης και αλληλεγγύης.
Σε κυβερνητικές εξουσίες που παραμερίζουν την αξία της συναίνεσης με τις σκηνοθεσίες και σπρώχνουν διαρκώς περισσότερους στον καιάδα της φτώχειας και των αποκλεισμών.
Σε κυβερνητικές και κομματικές πρακτικές που θέλουν μηχανισμούς χειραγώγησης, που ενοχλούνται από την κίνηση ιδεών και προσκυνάνε την διαφήμιση και τις επικοινωνιακές ταχυδακτυλουργίες.
Εμείς από το ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ αντιτάσσουμε το όραμα για ριζοσπαστικό μετασχηματισμό αυτού του κόσμου, για έναν ανθρώπινο δημοκρατικό και οικολογικό σοσιαλισμό.
Αντιτάσσουμε τις διαφορετικές κριτικές ιδέες κι αναζητήσεις εμπλουτισμένες με όσα ανέδειξαν οι μεγάλοι στοχαστές της αριστεράς, οι θεμελιωτές της οικολογικής σκέψης και οι διανοούμενοι των πρωτοποριακών κινημάτων.
Από ορισμένες πλευρές ακούγεται ο αφορισμός ότι για όλα φταίει η αριστερά, οι αδυναμίες της, οι ήττες της, οι διασπάσεις της. Αυτή η τακτική ενοχοποίησης της αριστεράς είναι το άλλοθι διαιώνισης του δικομματισμού.
Από άλλους ακούγεται η μεμψιμοιρία ό,τι δεν μπορούμε να αλλάξουμε τους συσχετισμούς και γι'αυτό πρέπει να πάψουμε να επιμένουμε να αγωνιζόμαστε και να κοιτάξουμε να συνεργαστούμε, για να μην έλθει η Ν.Δ.
Το δρόμο στη Ν.Δ., τον στρώνει ο κ. Σημίτης με την πολιτική του. Αλλά κι αυτή η τακτική ενσωμάτωσης και λεηλασίας της αριστεράς είναι ένα ακόμα άλλοθι διαιώνισης του δικομματισμού.
Δεν θέλουμε να είμαστε η μοιρολατρική και ανήμπορη αριστερά, η ενσωματωμένη και καιροσκοπική αριστερά.
Θυμώνει ο κόσμος του ΣΥΝ της Αριστεράς των κινημάτων και της οικολογίας, όταν τον ενοχοποιούν και όταν τον λεηλατούν, εκείνοι που εξουσιάζουν και οι μηχανισμοί τους.
Οι δυνάμεις της ριζοσπαστικής αριστεράς των κινημάτων και της οικολογίας θα δείξουν στις επόμενες εκλογές και την αποφασιστικότητα τους και την ευθύνη τους.
Θέλουμε να κάνουμε πιο δυνατή την παρουσία μας στις επόμενες εκλογές. Θέλουμε να έχουμε δύναμη για να οργανώνουμε την δράση μας γύρω από το αίτημα αλλαγής της κοινωνίας και του πολιτικού συστήματος, γύρω από το αίτημα αλλαγής του νεοφιλελευθερισμού και του δικομματισμού και να προσδιοριζόμαστε από το περιεχόμενο των ιδεών και των αγώνων μας γι'αυτήν την αλλαγή.
Δεν μας ενδιαφέρουν οι λογικές της προσαρμογής στο μονόδρομο του νεοφιλελευθερισμού, είτε κεντροδεξιού, είτε κεντροαριστερού.
Δεν νομιμοποιούμε τις επιλογές των προθύμων συμμάχων του Αμερικανικού ηγεμονισμού, με τους δήθεν ανθρωπιστικούς προληπτικούς πολέμους.
Δεν δίνουμε μάχες οπισθοφυλακών, ούτε μάχες χαρακωμάτων, για όσα κατέρρευσαν ή για όσα σήμερα αποτυγχάνουν.
Θέλουμε τους αγώνες πρωτοπορίας που ανοίγουν δρόμους, που απελευθερώνουν προοπτικές, που αναδεικνύουν δυνάμεις ικανές να αναδείξουν την εναλλακτική πρόταση για τον διαφορετικό κόσμο.
Οι αξίες της ριζοσπαστικής αριστεράς των κοινωνικών κινημάτων και της οικολογίας, τα δημοκρατικά κι ανθρώπινα δικαιώματα, οι κοινωνικές κατακτήσεις των ιστορικών αγώνων των εργαζομένων, οι οικολογικές ευαισθησίες και ποιότητες, για το ΣΥΝ είναι οι φλέβες και ο ορίζοντας που εξασφαλίζουν την αγωνιστική αειφορία για την πρόοδο.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS