Βρισκόμαστε σε περίοδο έντασης και ρευστότητας. Κάθε μέρα θα εκδηλώνονται με σκληρό τρόπο τα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα, τα σοβαρά αδιέξοδα του πολιτικού συστήματος, οι σύνθετες και ιστορικής σημασίας διεργασίες στην Ευρώπη και το διεθνές περιβάλλον.
Μετά τον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία και το Κόσσοβο, που βαφτίστηκε ανθρωπιστικός, μετά τον πόλεμο στο Αφγανιστάν που βαφτίστηκε προληπτικός, μετά τον πόλεμο στο Ιράκ που βαφτίστηκε απελευθερωτικός, είναι φανερό και αποκρουστικό το πρόσωπο του διαρκούς πολέμου, που σπρώχνει την ανθρωπότητα στον εφιάλτη της ανασφάλειας και το φαύλο κύκλο της αποσταθεροποίησης. Το "δόγμα Μπους" για το "νέο αμερικανικό αιώνα" δεν είναι το επίφοβο αυγό του φιδιού για μελλοντικές δοκιμασίες της ανθρωπότητας, είναι η καθημερινή οπισθοδρόμηση της διεθνούς κοινότητας σε συνθήκες βαρβαρότητας.
Μετά τη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, που βαφτίστηκε ιστορική νομοτέλεια, μετά την ανταγωνιστικότητα, που παραμέρισε την αλληλεγγύη, μετά την ενιαία σκέψη προσαρμογής στον οικονομισμό της αγοράς, που θέλησε να καταργήσει το δημιουργικό ρόλο της πολιτικής, μετά το θρίαμβο του καπιταλισμού, που άκριτα πανηγύριζε για το τέλος της αριστεράς, είναι φανερό ότι οι ιδεολογισμοί και οι μυθολογίες του νεοφιλελευθερισμού δεν λύνουν τα προβλήματα της κοινωνίας και της δημοκρατίας, δεν αχρηστεύουν τις μεγάλες ιδεολογικές και πολιτικές αξίες που συγκροτούν τον πολιτισμό της ανθρωπότητας και τα εμπνέουν τα βασανιστικά οράματα του δημοκρατικού σοσιαλισμού.
Μετά οχτώ χρόνια διακυβέρνησης από τον κ.Σημίτη και τις ισχυρές κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, μετά την πλειοδοσία των εκσυγχρονιστικών διακηρύξεων και τη δημαγωγία περί κοινωνικής σύγκλισης, αποκαλύπτεται η κεντροαριστερά ως πολιτικό ανέκδοτο, ο εκσυγχρονισμός ως ένα ακόμα παλαιοκομματικός αμοραλισμός, η ρητορεία περί αναμόρφωσης του πολιτικού συστήματος ως ένα ακόμα τέχνασμα σε βάρος της αριστεράς αλλά και σε βάρος της κοινωνίας.
Ζούμε κάθε μέρα τα αποκαλυπτήρια του εκσυγχρονιστικού λαϊκισμού, σε βάρος των πραγματικών αναγκών του λαού μας και της χώρας. Τα αποκαλυπτήρια του εκσυγχρονιστικού αμοραλισμού σε βάρος των δημοκρατικών αξιών, της πολιτικής ηθικής και της κοινωνικής ευθύνης. Τα αποκαλυπτήρια του εκσυγχρονιστικού εκφυλισμού σε συνθήκες διαπλοκής, διαφθοράς, νομής της εξουσίας και συναλλαγών κερδοσκοπίας.
Σήμερα, μετά οκτώ διακυβερνήσεις της χώρας από τον κ.Σημίτη και τις δικές του ισχυρές κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, όλοι βλέπουν ότι αυτή η κυβερνητική πολιτική, για την οποία ο κ.Πρωθυπουργός και οι περί αυτόν ναρκισσεύονται, οδηγεί την κοινωνία σε καθολική δυσφορία και αναστάτωση, οδηγεί το πολιτικό σύστημα σε προκλητικές φαυλότητες και μεγαλύτερη αναξιοπιστία, στρέφεται εναντίον της ριζοσπαστικής αριστεράς και των κοινωνικών κινημάτων, με τον παραδοσιακό αυταρχισμό των παλαιοκομματικών κυβερνήσεων.
Η κυβέρνηση του κ.Σημίτη προτιμά να στρώνει το δρόμο στην ΝΔ και να χρησιμοποιεί την ενίσχυση που η ίδια της προσφέρει με την πολιτική της για να εκβιάζει την προοδευτική πλειοψηφία του λαού μας.
Υπήρξε αποκαλυπτική η αποστροφή του Γενικού Γραμματέα του ΠΑΣΟΚ "Δεν θα χάσει, είπε, η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ τον καιρό της, με την ηγεσία του ΣΥΝ, με την ηγεσία της Αριστεράς". Υπήρξε ειλικρινής ο κ. Γραμματέας του ΠΑΣΟΚ. Δεν έχουν στην κυβέρνηση καιρό για χάσιμο, με την αριστερά, με το ΣΥΝ της αριστεράς, των κινημάτων και της οικολογίας. Τους απασχολούν οι συναλλαγές με τα συγκροτήματα της διαπλοκής, οι εύνοιες των επικοινωνιακών μηχανισμών, τα στηρίγματα των διεθνών κέντρων.
Για όλες αυτές τις "νέες εξουσίες" η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ έχει καιρό, για τις κοινωνικές και δημοκρατικές αξίας δεν θα χάσει το χρόνο της.
Είναι δυσάρεστο να βλέπεις όλους αυτούς, που ρητορεύουν ως εκσυγχρονιστές, να πολιτεύονται ως περιφρονητές της κοινωνίας και υβριστές της αριστεράς.
Επιβάλλεται όμως, να απευθυνθούν και σε όλους εκείνους, που καλόπιστα, με ειλικρίνεια στήριξαν και στηρίζουν την κυβερνητική πολιτική, προσδοκώντας από τον κ.Σημίτη ένα διαφορετικό ύφος και ήθος εξουσίας, ευθύνης και αγωνίας. Είναι ικανοποιημένοι από αυτό το δείγμα γραφής, από αυτή τη μη ηθική, τη μη αισθητική της κυβερνητικής πολιτικής. Απευθύνομαι στους διανοούμενους και τους πνευματικούς και καλλιτεχνικούς δημιουργούς, που πριν από τις εκλογές του 2000, κλήθηκαν για να ακούσουν τον κ.Σημίτη να μιλάει περί επανόδου του πολιτισμού της πολιτικής. Τίποτε, πια, δεν έχει άλλη όψη, παρά την όφη της πολιτικής φάρσας.
Οφείλουν όλοι αυτοί που δώσανε πίστωση με προβληματισμό και ελπίδα, να αντιδράσουν. Δεν επανήλθε ο πολιτισμός στην πολιτική, ο παλαιοκομματικός παραγοντισμός ήλθε και στρογγυλοκάθισε στο πολιτικό σύστημα.
Το κεντρικό πρόβλημα που αντιμετωπίζει η κυβέρνηση του κ. Σημίτη και το οποίο δεν μπορεί να ξεπεράσει είναι η αποκοπή της από τα πλατειά λαϊκά στρώματα, η αποκοπή της από τις προοδευτικές κοινωνικές κατακτήσεις και ευαισθησίες.
Ο κ.Σημίτης με ότι έκανε τον τελευταίο μήνα απέδειξε ότι δεν έχει κατανοήσει το που οφείλεται αυτή η αποκοπή. Και απέδειξε ακόμα ότι υποτιμά βαθύτατα την νοημοσύνη του ελληνικού λαού.
Ο πρωθυπουργός του "εκσυγχρονισμού" πίστεψε ότι μπορεί να ξεπεράσει το πρόβλημα που αντιμετωπίζει με πλατειά κοινωνικά στρώματα χρησιμοποιώντας τις ξεπερασμένες παλαιοκομματικές μεθόδους της παροχολογίας και του λαϊκισμού.
Έκανε όμως ένα τεράστιο λάθος.
'Αθελά του φανέρωσε αυτό που επιμελώς έκρυβε για χρόνια.
Παρ'όλη την υποστήριξη των ΜΜΕ ήρθε στην επιφάνεια το κεντρικό πρόβλημα της διγλωσσίας και της αφερεγγυότητας της πολιτικής του.
Για την προεκλογική εξαγορά εντυπώσεων και συνειδήσεων, βγαίνουν στο σφυρί της δημαγωγικής πλειοδοσίας όλα τα υπάρχοντα της χώρας αλλά και ότι έχει απομείνει στην κυβέρνηση και τους υπουργούς της από σοβαρότητα και αξιοπιστία.
Το ΠΑΣΟΚ ως κυβέρνηση, τα τελευταία ιδιαίτερα χρόνια, έχει ασπαστεί πλήρως το πλαίσιο και τα ιδεολογήματα του νεοφιλελευθερισμού.
Αυτό που ο κ.Σημίτης παρουσίασε ως "εκσυγχρονισμό" δεν είναι τίποτα άλλο από την προσχώρηση του ΠΑΣΟΚ στον νεοφιλελευθερισμό.
Εδώ βρίσκεται η ουσία όλου του προβλήματος.
Οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ τα τελευταία χρόνια προώθησαν με εξαιρετική συνέπεια, όλες τις βασικές κατευθύνσεις των νεοφιλελεύθερων πολιτικών.
Η αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων, οι άκριτες ιδιωτικοποιήσεις και η συστηματική υπονόμευση του δημοσίου τομέα της οικονομίας, οι απελευθερώσεις αγορών, η συμπίεση μισθών και εισοδημάτων, οι αλλαγές στον πυρήνα των ασκουμένων πολιτικών στους χώρους της παιδείας και της υγείας, η εξασφάλιση στο μεγάλο ιδιωτικό κεφάλαιο συνθηκών πρωτοφανούς κερδοφορίας, η εκποίηση συλλογικών αγαθών και υποδομών άσκησης εθνικής πολιτικής, η εμπορευματοποίηση του περιβάλλοντος, φανερώνουν ότι το ΠΑΣΟΚ έχει αποδεχθεί και έχει μετατρέψει σε πολιτική δύο βασικά δόγματα του νεοφιλελευθερισμού.
Η οικονομική πολιτική του ΠΑΣΟΚ αποδεικνύει ότι εναποθέτει την επίλυση όλων των προβλημάτων της οικονομίας και της ανάπτυξης της αγοράς.
Ολη η εισοδηματική, φορολογική και κοινωνική πολιτική αποδεικνύει ότι η λογική της ανακατανομής δεν υπάρχει.
Για την πολιτική του κ.Σημίτη μετράει το "όσοι μπορούν"
Οι άλλοι "ας κόψουν το λαιμό τους" "ας τα βγάλουν πέρα μόνοι τους".
Τα αποτελέσματα αυτής της πολιτικής τα βιώνουν και τα έχουν συνειδητοποιήσει σήμερα πλατειά στρώματα της ελληνικής κοινωνίας.
Και εδώ βρίσκεται η αφετηρία της έντονης κοινωνικής δυσαρέσκειας.
Βεβαίως αυτό που δυσαρεστεί τους πολλούς ευχαριστεί τους λίγους. Όμως το μικρό εκείνο τμήμα που επωφελείται από αυτήν την πολιτική του ΠΑΣΟΚ, όσο κι αν κατέχει οικονομική και πολιτική δύναμη δεν μπορεί να στηρίξει πια την κυβέρνηση του κ.Σημίτη.
Κι εδώ θέλω να απαντήσω και σε ένα τελικό επιχείρημα που χρησιμοποιούντα οι υποστηριχτές της κυβέρνησης.
Στο επιχείρημα ότι όλα αυτά δεν είναι επιλογές της κυβέρνησης αλλά αποτελούν αναγκαστική προσαρμογή στις κατευθύνσεις της ΕΕ.
Εδώ έχουμε να κάνουμε με μια ακόμα έκφραση της διγλωσσίας της κυβέρνησης. Η κυβέρνηση Σημίτη ουδέποτε και σε κανένα ευρωπαϊκό όργανο δεν εξέφρασε αντίρρηση για την ουσία του Συμφώνου Σταθερότητας. Απεναντίας το υποστήριζε πάντα και το υποστηρίζει και σήμερα ακόμα και απέναντι στις κυβερνήσεις εκείνες που ζητούν κάποια χαλάρωσή του.
Δεν πρόκειται λοιπόν για κανέναν εξαναγκασμό.
Πρόκειται για αποδοχή μιας ορισμένης αντίληψης για την οικονομική και κοινωνική εξέλιξη.
Απόρροια αυτής της αντίληψης είναι και τα πρόσφατα μέτρα και οι προεκλογικές παροχές της κυβέρνησης.
Ο κ.Σημίτης προσπαθεί να πείσει ότι έχει συνείδηση της δεινής θέσης στην οποία έχουν βρεθεί μεγάλες κατηγορίες του πληθυσμού.
Δεν αλλάζει σε τίποτα όμως τους βασικούς μηχανισμούς των πολιτικών που οδηγούν σ'αυτά τα αποτελέσματα. Και το μόνο που κάνει είναι να προσφέρει προεκλογικά βοηθήματα με φιλανθρωπικά επιχειρήματα για "μια ανάσα ζωής" όπως είπε χαρακτηριστικά ο κ. Πρωθυπουργός.
Αυτή η πολιτική του ΠΑΣΟΚ δεν είναι μεμονωμένο φαινόμενο. Αποτελεί την πολιτική όλων των κομμάτων της Ευρωπαϊκής Σοσιαλδημοκρατίας από τις αρχές της δεκαετίας του �90 και μετά.
Το ΠΑΣΟΚ του κ.Σημίτη είναι πλήρως ενσωματωμένο σ'αυτή τη διαδικασία. Απεναντίας αποδέχτηκε τον νεοφιλελευθερισμό, αποδέχτηκε την αμερικανική ηγεμονία, αποδέχτηκε τους κανόνες της νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης που επέβαλλαν οι ΗΠΑ και δημιούργησε έτσι ένα εντελώς νέο τοπίο στην Ευρώπη.
Αυτό αποδεικνύει η πολιτική του σε όλα τα θέματα.
Κορυφαία στιγμή υπήρξε η ελληνική προεδρία κατά τη διάρκεια του πολέμου στο Ιράκ, και ο χειρισμός εξαιρετικά κρίσιμων προβλημάτων στις αμερικανοευρωπαικές σχέσεις.
Σύντροφοι και συντρόφισσες,
Απέναντι σ'αυτό το μεγάλο ζήτημα πρέπει να σταθούμε με μεγάλη προσοχή και σοβαρότητα.
Εμείς, ο ΣΥΝ, πιστεύουμε σε πλήρη αντίθεση με το ΠΑΣΟΚ και την Ευρωπαϊκή Σοσιαλδημοκρατία ότι πρέπει να απορρίψουμε κατηγορηματικά το νεοφιλελευθερισμό και ότι ξεπερνώντας το βάρος της χρεοκοπίας του υπαρκτού σοσιαλισμού, θα πρέπει να επαναφέρουμε με τόλμη στο ιστορικό προσκήνιο την ιδέα του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού.
Μ'αυτή την έννοια εμείς, ο ΣΥΝ, θεωρούμε ότι αυτή τη στιγμή το μέγιστο καθήκον είναι η ανασυγκρότηση της Αριστεράς, που πιστεύει στην ιδέα του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού.
Και είναι αποφασισμένη να αγωνιστεί γι'αυτήν.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και τις εκλογές που έρχονται εμείς τις αντιμετωπίζουμε μέσα σ'αυτό το γενικότερο πλαίσιο.
Η απάντηση στα διλήμματα που θα επιχειρήσει να θέσει το ΠΑΣΟΚ και η προεκλογική μας στρατηγική εξυπηρετούν ένα ευρύτερο πολιτικό σχέδιο.
Και αυτό το πολιτικό σχέδιο αφορά όλες τις δυνάμεις που ανεξαρτήτως της σημερινής τους τοποθέτησης στο πολιτικό φάσμα της χώρας έχουν ιστορική αναφορά στις ιδέες του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού.
Αφορά πρωτίστως τους εργαζόμενους της χώρας μας, την νεολαία, τη διανόηση, τα ριζοσπαστικά κοινωνικά κινήματα.
Με δεδομένη την μετάλλαξη του ΠΑΣΟΚ για μας το πραγματικό ερώτημα που πρέπει να απαντήσει κάθε Έλληνας Αριστερός μπροστά στην κάλπη είναι όχι το ποιος από τα δύο μεγάλα κόμματα θα κερδίσει αλλά το πώς με την ψήφο του θα βοηθήσει στην ανασυγκρότηση της Αριστεράς.
Από αυτή την αφετηρία ξεκινώντας ο ΣΥΝ θεωρεί ότι στις ερχόμενες εκλογές πρέπει να υπάρξει μια ευρύτατη συσπείρωση όλων των δυνάμεων του πολυκερματισμένου χώρου της Αριστεράς που συμμερίζονται αυτούς τους προβληματισμούς.
Όλων των δυνάμεων που συναντήθηκαν στα πλαίσια του χώρου διαλόγου και κοινής δράσης, όλων των δυνάμεων που συναντήθηκαν το πλαίσιο του κοινωνικού φόρουμ.
Όλοι εμείς που όχι τυχαία βρεθήκαμε στο Πόρτο Αλλέγκρε, στη Γένοβα και στην Φλωρεντία.
Όλοι εμείς που όχι τυχαία δεν έχουμε καμία σχέση με τη νοσταλγία του υπαρκτού σοσιαλισμού και του σταλινισμού.
Όλοι εμείς που αναζητούμε την σύγχρονη απάντηση στον νεοφιλελευθερισμό, νομίζουμε ότι πρέπει να βρεθούμε ενωμένοι στις εκλογές και να ζητήσουμε από τους Έλληνες Αριστερούς τη δύναμη για να δώσουμε νέα πνοή στα οράματα της κοινωνικής δικαιοσύνης, της δημοκρατίας, της ειρήνης, της ελευθερίας. Νέα ορμή στο Οραμα του Σοσιαλισμού.
Αυτό που εμείς εδώ στην Ελλάδα επιδιώκουμε εν όψει των εκλογών δεν είναι κάτι μεμονωμένο.
Ο ΣΥΝ πρωταγωνιστεί στην προσπάθεια ανασυγκρότησης της Ευρωπαϊκής Αριστεράς.
Και το εκλογικό αποτέλεσμα που εδώ θα πετύχουμε έχει πολύ ευρύτερη σημασία για την ευρωπαική αριστερά και τις διαμορφώσεις της στο Ευρωκοινοβούλιο και σε κάθε χώρα ξεχωριστά.
Το εκλογικό αποτέλεσμα που εδώ θα πετύχουμε έχει ευρύτερη σημασία, για το δυνάμωμα σε όλο τον κόσμο, στην Ευρώπη, στην Ελλάδα, των δυνάμεων κοινωνικής και πολιτικής χειραφέτησης, των κινημάτων κριτικής σκέψης, πολιτικής αμφισβήτησης και ανατρεπτικού λόγου απέναντι στους κονφορμισμούς του νεοφιλελευθερισμού και τα στερεότυπα του δικομματισμού.
Η πολιτική δυναμική της μεταπολίτευσης εξαντλήθηκε κι εκφυλίστηκε στα χέρια του μονοπωλίου εξουσίας που επέβαλε ο δικομματισμός ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.
Τόσο το ΠΑΣΟΚ όσο και η ΝΔ θέλουν την κομματική τους αυτοδυναμία και υποστηρίζουν ότι αυτοδύναμη πλειοψηφία σημαίνει καλή διακυβέρνηση. Όταν, όμως, μετά τις εκλογές, ο ένας βρίσκεται στην αντιπολίτευση τότε κατηγορεί την αυτοδύναμη διακυβέρνηση του άλλου, ως κακή διακυβέρνηση.
Το δικομματικό πολιτικό παιχνίδι είναι η αποθέωση της πολιτικής υποκρισίας, της κομματικής δημαγωγίας και της πελατειακής συναλλαγής.
Το ΠΑΣΟΚ μιλάει για σοσιαλισμό και υπηρετεί το νεοφιλελευθερισμό. Και η ΝΔ πρεσβεύει το νεοφιλελευθερισμό αλλά επιστρατεύει τον κοινωνικοπολιτικό λαϊκισμό.
ΠΑΣΟΚ και ΝΔ βλέπουν την κοινωνία μονάχα ως άθροισμα ψηφοφόρων και οπαδών. ΠΑΣΟΚ και ΝΔ βλέπουν τον ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ της Αριστεράς των Κοινωνικών Κινημάτων και της Οικολογίας, ως στρατηγικό αντίπαλο και ενοχλητικό διεκδικητή της δημοκρατικής ισοτιμίας όλων και της εναλλακτικής προοδευτικής πολιτικής για τη χώρα.
Το ΠΑΣΟΚ καταγγέλλει τη ΝΔ ως άχρηστη και ανίκανη, η ΝΔ κατηγορεί το ΠΑΣΟΚ ως καταστροφικό κι επιζήμιο, αλλά προτιμάνε την εναλλαγή μεταξύ τους, παρά το ενδεχόμενο να αλλάξουν οι συσχετισμοί και να σπάσει το δικομματικό κατεστημένο, που είναι εξουσιαστής και αφέντης των πάντων.
Η κυβερνητική πολιτική του κ.Σημίτη δεν μπορεί να κερδίσει την εμπιστοσύνη του κόσμου. Απογοητευμένοι και εξοργισμένοι είναι όλοι. Ακόμα και όσοι το 2000 δώσανε καλόπιστα πίστωση στις εξαγγελίες του. Αλλά και πολλοί από την παραδοσιακή κοινωνική και εκλογική βάση του ΠΑΣΟΚ που βλέπουν μια μεταλλαγμένη πολιτική να τους μετατοπίζει από την προοδευτική προγραμματική θέση στις νέες νεοφιλελεύθερες μονόδρομες προσαρμογές.
Αλλά και οι διακηρύξεις του κ.Καραμανλή επιβεβαιώνουν ότι ο ελληνικός λαός δεν πρέπει να έχει αυταπάτες. Και η ΝΔ αρνήθηκε την πρόταση του ΣΥΝ για εγγυημένο, κοινωνικό εισόδημα, για κοινωνική στήριξη αξιοπρεπούς διαβίωσης, για καθιέρωση του 35ωρου, για το μη ξεπούλημα δημοσίων επιχειρήσεων στρατηγικού χαρακτήρα.
Όσο το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ θα μένουν κυρίαρχοι των συσχετισμών, θα αλλάζουν όπως οι ηθοποιοί κουστούμια, πριν από κάθε προεκλογική παράσταση, ανάλογα με το αν βρίσκονται στη σκηνή της κυβέρνησης ή της αντιπολίτευσης, έχοντας πάντα από τα παρασκήνια τους ίδιους μηχανισμούς στήριξης.
Οι ιδιωτικοποιήσεις, η εκποίηση δημοσίων αγαθών, η συρρίκνωση του κοινωνικού κράτους, η πρωτοκαθεδρία της αγοράς έναντι της κοινωνίας, η καταστροφή του περιβάλλοντος, οι ιδιωτικοποιήσεις συλλογικών αγαθών, θα διευρύνουν και με την ΝΔ την ανεργία και την ανισότητα, όπως συμβαίνει και σε ισχυρότερες χώρες, που κυβερνούν ομόλογα με τη ΝΔ κόμματα.
Το ΠΑΣΟΚ μιλάει στο πρόγραμμά του για την απλή αναλογική, αλλά η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και του κ.Σημίτη επιμένει στην αναλογικότητα. Μιλάνε για εκλογική δικαιοσύνη, αλλά διατηρούν τους καλπονοθευτικούς μηχανισμούς. Και το νέο σχέδιο εκλογικού νόμου, κάνει, με αλχημείες την κομματική μειοψηφία κοινοβουλευτική πλειοψηφία, διατηρεί τους μηχανισμούς γενναιόδωρης πριμοδότησης της εναλλασσόμενης αυτοδυναμίας του πλειοψηφικού δικομματισμού.
Από την ενισχυμένη αναλογική στην πριμοδοτούμενη αυτοδυναμία, αυτή είναι η μεταμφίεση του εκλογικού νόμου.
ΠΑΣΟΚ και ΝΔ αρνήθηκαν στην αναθεώρηση του Συντάγματος την καθιέρωση ως πάγιου εκλογικού συστήματος την απλή αναλογική. Ψήφισαν από κοινού να αποφασίζει ο κοινός νομοθέτηση, δηλαδή η εκάστοτε μονοκομματική πλειοψηφία να παίζει παιχνίδια σκοπιμότητας με τον εκλογικό νόμο, μόνη δέσμευση να ισχύει κάθε νέος νόμος από τις επόμενες εκλογές.
Απέναντι στην κουτοπόνηρη λογική του καθεστωτικού δικομματισμού, ο ΣΥΝ πήρε την πρωτοβουλία για να αναδειχθεί η δημοκρατική φιλοσοφία της απλής αναλογικής.
Ευρύτατη κοινωνική και πολιτική πνευματική και κομματική κινητοποίηση λέει σήμερα ότι η απλή αναλογική είναι η απαραίτητη διαρθρωτική αλλαγή στο πολιτικό σύστημα, η ανανεωτική κι απελευθερωτική τομή εξυγίανσης κι αναζωογόνησης του δημόσιου βίου, του δημόσιου χώρου της πολιτικής, κοινωνικής και πολιτισμικής δημιουργίας.
Λέμε απερίφραστα στον ελληνικό λαό
Η πολιτική δεν είναι το δίλημμα εάν θα ψηφίσεις ΠΑΣΟΚ ή Ν.Δ. Αυτό είναι εγκλωβισμός της πολιτικής και παραχάραξη της θέλησης του ελληνικού λαού.
Η πολιτική δεν είναι να θεωρείς ότι η ψήφος έξω από τον δικομματισμό είναι άχρηστη ψήφος. Αυτό αποτελεί αχρήστευση του πλουραλισμού της δημοκρατίας και της πολυχρωμίας της κοινωνίας.
Η ψήφος στο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ της Αριστεράς των κινημάτων και της οικολογίας, είναι χρήσιμη ψήφος, δυναμικής προοπτικής ψήφος, επιλογής αγωνιστικής αμφισβήτησης της πολιτικής που εφαρμόζεται και των συσχετισμών που κρατούν, αλλά και δημιουργικής εναλλακτικής προοδευτικής πορείας.
Αυτός ο πολιτικός και ιδεολογικός χώρος που εκπροσωπεί ο ΣΥΝ είναι το δημιούργημα των πιο ωραίων παραδόσεων και των καλύτερων στιγμών της ελληνικής Αριστεράς.
Είναι το δημιούργημα της διαρκούς πνευματικής αγρύπνιας και αγωνιστικής ετοιμότητας για να γυρίσει ο ήλιος, είναι το δημιούργημα της διαρκούς αμφισβήτησης δογμάτων και ορθοδοξιών, αρχηγισμών και λαϊκισμών, για να απελευθερωθούν οι δυνάμεις του λαού μας από τις σκουριές που τις κατατρώνε, είναι το δημιούργημα της ανυποχώρητης προσήλωσης στη δημοκρατία, στα κοινωνικά δικαιώματα, στις ελευθερίες, στην αυτονομία του πολιτικού στοχασμού και της αγωνιστικής δράσης.
Ολοι εμείς που βρισκόμαστε εδώ, αυτόν τον χώρο δεν τον παζαρεύουμε, για τίποτε, σ'αυτόν τον κόσμο και θα υπερασπιστούμε τη συλλογικότητα, τους κοινούς μας αγώνες και οραματισμούς για την Αριστερά των Κινημάτων και της Οικολογίας απέναντι σε κάθε προσωπική πρακτική που εκθέτει και μειώνει αυτή τη συλλογική μας παρουσία, που θέλει και εκτιμά ο κόσμος.
Ας το καταλάβουν λοιπόν για πάντα.
'Αλλα είναι τα μέτρα των αξιών μας, άλλα τα οράματά μας, άλλοι οι κόσμοι μας.
Εμείς, από θέσεις ριζοσπαστικής αριστεράς των κινημάτων και της οικολογίας, θα αγωνιστούμε για μια Ελλάδα διαφορετική, χωρίς τις σημερινές εκρηκτικές ανισότητες κι αδικίες, χωρίς τις σημερινές κραυγαλέες εκπτώσεις και προκλητικές διακρίσεις, με αλληλεγγύη κι ανθρωπιά, με δημοκρατικές εγγυήσεις, προκοπής για όλους, με κοινωνική δικαιοσύνη και αξιοπρεπή διαβίωση για όλους.
Εμείς, από θέσεις ριζοσπαστικής αριστεράς των κινημάτων και της οικολογίας θα αγωνιστούμε εναντίον του διαρκούς πολέμου, θα είμαστε πάντα μπροστά στην παγκόσμια κινητοποίηση για την ειρήνη, θα υπερασπιστούμε το δικαίωμα στη ζωή των λαών και των ανθρώπων, το σεβασμό στα μνημεία της φύσης και του πολιτισμού, θα σταθούμε ανυποχώρητοι απέναντι στους εγκληματίες κατά της ανθρωπότητας, επίδοξους αυτοκράτορες και στρατηλάτες.
Εμείς από θέσεις ριζοσπαστικής αριστεράς των κινημάτων και της οικολογίας, εναντιωνόμαστε στη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, που μετατρέπει την ανθρωπότητα σε ζούγκλα ανταγωνισμών και εκμετάλλευσης, αμφισβητούμε το νέο δογματισμό της νεοφιλελεύθερης "ενιαίας σκέψης" και διεκδικούμε τον δικαιότερο, οικολογικά βιώσιμο και ειρηνικό κόσμο, χωρίς αυταρχισμούς, καταστροφές και βαρβαρότητες, με δημοκρατία, ελευθερία και σοσιαλισμό.
Δεν είναι, λοιπόν τυχαίο, δεν οφείλεται σε έξαρση συντεχνιακών αντιλήψεων ή σε προεκλογικό συνδικαλισμό το ότι δεκάδες χιλιάδες Έλληνες πολίτες κινητοποιούνται, διαμαρτύρονται, απεργούν, υπερασπίζονται τα συλλογικά αγαθά. Διαδηλώνουν για το εισόδημά τους, για την ασφάλεια και το μέλλον της εργασίας, για την ποιότητα του λειτουργήματός τους, σε μεγάλους τομείς του ευρύτερου δημόσιου συμφέροντος, που είναι και ο πυρήνας του ανάπηρου κοινωνικού κράτους, της 25χρονης μεταπολιτευτικής εναλλαγής ΠΑΣΟΚ και ΝΔ. Εμείς, ο ΣΥΝ της Αριστεράς, των Κινημάτων και της Οικολογίας, ήμασταν μαζί με αυτόν τον κόσμο στις τεράστιες κινητοποιήσεις για το ασφαλιστικό, ήμασταν κοντά στην αγωνία για τις εργασιακές σχέσεις και την ανεργία, προωθώντας και θετικές εναλλακτικές προτάσεις με άξονα την καθιέρωση του 35ωρου και τη θέσπιση του κατώτερου εγγυημένου εισοδήματος. Ήμασταν μαζί και είμαστε και τώρα μαζί με τους πολίτες, που ως εργαζόμενοι στην υγεία, την παιδεία, τις δημόσιες υπηρεσίες, αλλά και αποδέκτες υπηρεσιών που παρέχουν αυτοί οι τομείς, υπέστησαν την αφαίμαξη των εισοδημάτων, την υποβάθμιση και την απαξίωση του έργου τους, σε μια εποχή που οι ανάγκες επιβάλλουν τη ριζική αναβάθμιση και τη στήριξη αυτών των τομέων απέναντι στην κυριαρχία των αδηφάγων ιδιωτικών συμφερόντων που νέμονται όλο και μεγαλύτερο μερίδιο στον τομέα των κοινωνικών υπηρεσιών.
Οι πολίτες που, σωστά, δεν πείστηκαν από τις υποσχέσεις για "χάρτες", έχουν πολλές φορές μέχρι τώρα πιστέψει και στηρίξει εξαγγελίες και έχουν ακόμα περισσότερες φορές εξαπατηθεί, έχουν μείνει στην άκρη, στο περιθώριο και τον αποκλεισμό μιας αναπτυξιακής προσπάθειας που έδινε και δίνει πολλά σε λίγους και που, ταυτόχρονα, αφαιρούσε πολλά από τους πολλούς. Αυτή η έλλειψη εμπιστοσύνης, αυτή η διάχυτη αφερεγγυότητα, που παρήγαγε η κυβερνητική πολιτική των τελευταίων ετών, αναζωογόνησε συντηρητικά αντανακλαστικά, οδηγεί σε αμφισβήτηση και απαξίωση την πολιτική στράτευση, την προσδοκία και την αγωνιστική απαίτηση σαν στάση ζωής και σαν προοδευτική επιλογή.
Η κυβέρνηση του κ. Σημίτη είναι βαριά εκτεθειμένη στους πολίτες για την αφερεγγυότητα που οι αντιφάσεις και ο λαϊκισμός της πολιτικής της παράγουν.
Πώς αλλιώς να εξηγήσει κανείς ότι τις εξαγγελίες για κοινωνικά πακέτα και Χάρτες συνοδεύουν σήμερα μεγάλες περικοπές σε κοινωνικούς τομείς, σε ερευνητικά προγράμματα, σε πολιτισμικές δραστηριότητες. Καθώς το "κλείσιμο" του Προϋπολογισμού του τρέχοντος έτους και η κατάσταση του Προϋπολογισμού για το 2004 ανάγλυφα αποκαλύπτουν και φέρνουν στην επιφάνεια αυτές τις μειώσεις.
Ο κ. Σημίτης δηλώνει τώρα "παύση προσδοκιών", έτσι αυθαίρετα, όπως αυθαίρετα είχαν διακηρύξει τον δήθεν πόλεμο κατά της "κοινωνίας της ακρίβειας", έτσι όπως επίσης επικοινωνιακή αδεία, απολύτως αυθαίρετα διακήρυξαν την επίτευξη (!) της κοινωνικής σύγκλισης με την Ε.Ε. και την αναδιανομή (!) μέσω του κοινωνικού πακέτου και της κοινωνικής Χάρτας.
Ιδιαίτερα με τις εξαγγελίες για τα αυθαίρετα και για τα δάση ο κ. Σημίτης υπερέβαλε εαυτόν σε λαϊκιστικό εκσυγχρονισμό. Για όσους επιχείρησαν να αποσιωπήσουν ή και να συκοφαντήσουν την άμεση κριτική τοποθέτηση και την κινητοποίηση που έκανε ο ΣΥΝ γι αυτά τα δύο μείζονα θέματα κοινωνικής και οικολογικής ισορροπίας ας προσμετρήσουν σήμερα τις αντιδράσεις όλων των επιστημονικών φορέων, τις τεκμηριωμένες θέσεις του Τεχνικού Επιμελητηρίου, των οικολογικών οργανώσεων, των φορέων των Δασολόγων, την σημερινή 'Εκθεση της Green Peace γενικότερα για την Κοινωνική Χάρτα
'Όλοι αυτοί δεν προσβλέπουν σε ψήφους, δεν αναλογίζονται πολιτικό και κομματικό κόστος, δεν χαϊδεύουν μία κοινωνία που ανέχεται καταπατητές και αυθαιρετούχους, δεν έχουν ευθύνη για πολιτικές που επί δεκαετίες κατέστησαν ομήρους δεκάδες χιλιάδες ανθρώπους στην αυθαιρεσία και τις πελατειακές σχέσεις.
Κι εδώ θέλω να σημειώσω το αρνητικό μήνυμα της κυβερνητικής πολιτικής προς την κοινωνία. Μετά την χρηματιστηριακή υστερία και τις κορώνες περί λαϊκού καπιταλισμού, μετά την έξαψη του κρατικού τζόγου και της διασπάθισης του δημόσιου χρήματος για εξασφάλιση ανταποδοτικής πολιτικής στήριξης, τώρα οι παροχές δημόσιας περιουσίας και συλλογικών αγαθών, οι νομιμοποιήσεις παρανομιών και αυθαιρεσίας. Η κυβέρνηση του κ. Σημίτη και οι υπουργοί του έχουν πρόσθετη ευθύνη, γιατί θέλουν να καλλιεργούν και να εκμεταλλεύονται την κοινωνία με συνενοχή και συναλλαγή.
Εμείς μιλήσαμε και προχθές, στη Γιορτή της Νεολαίας του ΣΥΝ, για την ανασυγκρότηση της Αριστεράς μέσα στις αντιφάσεις του σύγχρονου κόσμου, μέσα στις διεργασίες της ευρωπαϊκής πορείας, μέσα στις πραγματικότητες και τους συσχετισμούς της ελληνικής πολιτικής ζωής.
Για μας λοιπόν, για τον Συνασπισμό της Αριστεράς των Κινημάτων και της Οικολογίας και για τις ευρύτερες δυνάμεις της ριζοσπαστικής Αριστεράς με τις οποίες συμπορευθήκαμε αυτά τα χρόνια σε κοινωνικούς αγώνες, η ανασυγκρότηση αυτή δεν είναι μια κλειστή, μια δικιά μας, μια "εντός των τειχών" ιστορία τακτοποίησης λογαριασμών μέσα στην αδράνεια αλλά και την τραυματική και πλούσια ιστορικότητα της παραδοσιακής Αριστεράς.
Αντίθετα, αυτή η μεγάλη υπόθεση στην οποία είμαστε στρατευμένοι και την οποία και στις εκλογές θα θέσουμε στην κρίση του λαού, την αντιλαμβανόμαστε σαν μία διαρκή σχέση που αναζωογονεί ελπίδες, οράματα και αξίες μέσα στις καθημερινές κοινωνικές αντιπαραθέσεις και σε εναλλακτική κατεύθυνση από τις συντηρητικές πολιτικές του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ.
Δεν παραδεχόμαστε σαν αμετακίνητη και νομοτελειακή την σημερινή συντηρητική μετατόπιση που καταγράφουν οι δημοσκοπήσεις στα πολιτικά και τα ποιοτικά τους συμπεράσματα.
Απευθυνόμαστε σε όλο το λαό που υφίσταται επί χρόνια τις επώδυνες πολιτικές που έχουν οδηγήσει σε μια υποβαθμισμένη καθημερινότητα. Απευθυνόμαστε και στον κόσμο που παραδοσιακά θεωρούσε ότι εξυπηρετεί και στρατεύεται στην προοδευτική πολιτική ενισχύοντας και στηρίζοντας το ΠΑΣΟΚ.
Τίποτα πια δεν δικαιολογεί στο να δώσει ο λαός περίοδο χάριτος και συγχωροχάρτι στο σημερινό κυβερνητικό κατεστημένο ΠΑΣΟΚ. Βεβαίως και δεν αποτελεί λύση η τιμωρία αυτού του ΠΑΣΟΚ με την επιλογή "μιας μέρας" τους προς τη Ν.Δ. Για τους προοδευτικούς πολίτες δεν υπάρχουν ψευδαισθήσεις για την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Δεν υπάρχουν αυταπάτες για τη ΝΔ. Για τους προοδευτικούς πολίτες υπάρχουν ευθύνες και δυνατότητες, ελπίδες και προοπτικές, για το ΣΥΝ της Αριστεράς των Κινημάτων και της Οικολογίας.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS