Το νομοσχέδιο που συζητάμε δεν είναι ευκαιριακό, ούτε έχει αποσπασματικό χαρακτήρα. Αποτελεί μέρος μιας συστηματικής και οργανωμένης πολιτικής επιχείρησης, η οποία στρέφεται εναντίον των συλλογικών αγαθών του λαού μας και της χώρας.
Με ευθύνη της κυβέρνησης κατρακυλούμε από την προστασία του δημοσίου συμφέροντος στην εμπορευματοποίηση της δημόσιας περιουσίας. Με νομοθετικές και κανονιστικές παρεμβάσεις συρρικνώνεται η έννοια του υπέρτερου αγαθού, που είναι το συλλογικό δημόσιο συμφέρον και επικρατεί η έννοια του εμπορεύσιμου επιχειρηματικού προϊόντος. Από το δάσος, ως κοινό κτήμα, οδηγούμαστε στο εμπόριο της γης. Υπάρχει μια προκλητική επιμονή στην προώθηση όλης αυτής της μεθόδευσης. εκ μέρους της κυβερνητικής πολιτικής. Στην αναθεώρηση του Συντάγματος έγινε απόπειρα αλλαγής του ορισμού του δάσους. Ακολούθησε η άρση του τεκμηρίου υπέρ του δημοσίου, τεκμηρίου κυριότητας υπέρ του δημοσίου στις εντός σχεδίου περιοχές. Συνέχεια αυτής της ίδιας μεθόδευσης αποτελεί το σημερινό σχέδιο νόμου, που αλλάζει τον προσδιορισμό του δάσους, για να διευκολύνει τον αποχαρακτηρισμό και τις διαφορετικές χρήσεις γης. Εκκρεμεί, βεβαίως, το σχέδιο νόμου του ΥΠΕΧΩΔΕ , για τα αυθαίρετα, που αίρει το τεκμήριο κυριότητας και για τα εκτός σχεδίου και ορίζει άλλα κριτήρια κυριότητας, όπως τη νομή και όλα όσα αναφέρει εκεί.
Έτσι, η κυβερνητική μεθόδευση προωθεί τη διαμόρφωση ενός νέου El Dorado πελατειακών σχέσεων, κερδοσκοπίας και διαπλοκής. Το περιβάλλον και η γη είναι το νέο El Dorado κερδοσκοπίας, πελατειακών σχέσεων και διαπλοκής, μετά τις εκποιήσεις των στρατηγικής σημασίας Δημοσίων Επιχειρήσεων Κοινής Ωφέλειας. Έχουν ήδη νομοθετηθεί: η Αγροτοτουριστική Α.Ε., η Αγρογή Α.Ε., η Εταιρεία Τουριστικά Ακινήτα Α.Ε., η Εταιρεία Ακινήτων του Δημοσίου, η διαχείριση των οποίων μπορεί να γίνει στα πρότυπα της εταιρείας Τουριστικά Ακίνητα. Ξέρετε τι κάνουν όλες αυτές οι Ανώνυμες Εταιρείες, που έρχονται να υποκαταστήσουν την κοινωνική ευθύνη του κράτους για τη προστασία συλλογικών αγαθών; Πουλάνε και εμπορεύονται δημόσια περιουσία. Πουλάνε και εμπορεύονται το δημόσιο πλούτο της χώρας. Και η κυβέρνηση, παριστάνοντας τον Πόντιο Πιλάτο, κρύβεται πίσω από τα προσωπεία των ανώνυμων εταιρειών, για να περιφέρει και να προσφέρει συλλογικά αγαθά, στο εμπόριο γης, στην εύκολη κερδοσκοπία, στην επίμονη και συστηματική ψηφοθηρία.
Δεν έχει η κυβερνητική πολιτική λαχτάρα για το δάσος. Αγωνία για την κάλπη έχει. Και γι� αυτό έφερε στις συνθήκες που συζητάμε σήμερα αυτό το νομοσχέδιο.
Υπάρχει κανένα παρόμοιο προηγούμενο σε χώρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Επί δέκα ολόκληρα χρόνια είστε κυβέρνηση με αυτοδύναμη πλειοψηφία και δεν μπορέσατε να έχετε τους δασικούς χάρτες, το δασολόγιο, το κτηματολόγιο, αλλά φέρνετε νόμους που ακρωτηριάζουν την προστασία των δασών, πριν ολοκληρώσετε το δασολόγιο και επικαλείστε την καθυστέρηση που είναι δική σας ευθύνη; Ποια χώρα της Ευρώπης δεν έχει πολεοδομικό και χωροταξικό σχεδιασμό; Δέκα χρόνια τι κάνετε; Ποια χώρα στον 21ο αιώνα δεν έχει δασικούς χάρτες; Ποια χώρα πριν φτιάξει αυτούς τους δασικούς χάρτες αποχαρακτηρίζει, κλείνοντας το ένα μάτι προς την καταπάτηση και το άλλο μάτι προς την αυθαιρεσία;
Είναι μια πολιτική η οποία συστηματικά στρέφεται κατά των συλλογικών αγαθών. Μια πολιτική που στρέφεται κατά του πραγματικού συμφέροντος των επομένων γενεών, μια επινόηση που καταστρατηγεί βασικές αρχές της επιστήμης και της λογικής, μια μεθοδολογία η οποία ακυρώνει το πραγματικό περιεχόμενο της πολιτικής, αφού καθιερώνει, αντί για την προτεραιότητα υπεράσπισης του συλλογικού συμφέροντος, τη Μακιαβελική αντίληψη «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα». Είναι αυτό το πρόσωπο του προοδευτικού εκσυγχρονισμού που χρειάζεται η Ελλάδα, καθώς μπήκαμε στον 21ο αιώνα; Είναι αυτή η πρακτική που βάζει στην προτεραιότητα της κοινωνικής της πολιτικής την οικολογική εγρήγορση και την οικολογική ευαισθησία;
Στο κυβερνητικό πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ για το 2000-2004 ξέρετε τι λέγατε; «Το φυσικό περιβάλλον αποτελεί την κύρια παρακαταθήκη της μιας γενιάς προς τις επόμενες, θεμέλιο της αειφόρου ανάπτυξης και της αλληλεγγύης των γενεών. Ταχεία οικονομική ανάπτυξη που βασίζεται σε καταπάτηση των φυσικών πόρων ή υποβάθμιση της ποιότητας ζωής δεν μπορεί να είναι ανεκτή.» Παραδίδετε περισσότερα δάση από αυτά που παραλάβατε; Προστατεύετε καλύτερα τα οικοσυστήματα απ� ότι μέχρι σήμερα; Δυστυχώς, άλλα λέτε και άλλα πράττετε, άλλα διακηρύσσετε και άλλα μεθοδεύετε. Η πολιτική σας δεν είναι πολιτική περιβαλλοντικής σύγκλισης. Είναι πολιτική περιβαλλοντικής απόκλισης.
Ως κυβέρνηση, οδηγείστε, άλλωστε, τις περισσότερες φορές, για τις πιο συστηματικές περιβαλλοντικές επιβαρύνσεις και καταστροφές, στα Ευρωπαϊκά Δικαστήρια. Είσαστε η κυβέρνηση που έχει προκαλέσει τις περισσότερες παραπομπές. Διότι η πολιτική σας δεν είναι πολιτική περιβαλλοντικής σύγκλισης αλλά περιβαλλοντικής απόκλισης.
Ξέρετε τι λέγατε στο κυβερνητικό σας πρόγραμμα του 2000-2004; Θα επιβάλετε την αρχή «ρυπαίνων πληρώνει». Και αντί για αυτή την αρχή ξέρετε τι επιβάλατε; Επιβάλατε το δόγμα «ο καταπατών δεν πληρώνει».
Μιλάτε για την κοινωνία των πολιτών. Και αυτή την κοινωνία των πολιτών την χλευάζετε και την περιφρονείτε. ʼκουσα προηγουμένως πρωτοφανείς αποστροφές γι αυτούς, λέει, που οργανώνουν παραστάσεις Καραγκιόζη στην πλατεία Συντάγματος. Αυτή είναι η χλεύη σας προς την κοινωνία των πολιτών, προς τους ενεργούς πολίτες. Από την αλαζονεία της εξουσίας θεωρείτε οιονδήποτε αγωνίζεται και υπερασπίζεται το δημόσιο συμφέρον, ως περιθωριακό. Δημαγωγείτε για τον εκσυγχρονισμό και πετάτε στο καλάθι των αχρήστων την τεκμηριωμένη γνώμη των θεσμοθετημένων συμβούλων της πολιτείας, του Πανεπιστημίου Θεσ/νίκης, του Γεωτεχνικού Επιμελητηρίου, των Δασολόγων, όλων εκείνων που έχουν το τεκμήριο της γνώσης, όλων εκείνων που θα έπρεπε να είναι σύμβουλοι της κυβέρνησης..
Την εποχή μας την χαρακτηρίζει η διαρκώς αυξανόμενη ευαισθησία των πολιτών και των λαών, για την προστασία του περιβάλλοντος. Η υπεράσπιση των οικοσυστημάτων και της βιοποικιλότητας αποτελεί αυθεντική μορφή αυτοοργάνωσης της κοινωνίας και δημιουργικό τρόπο διεύρυνσης του δημοσίου χώρου της πολιτικής και του πραγματικού περιεχομένου της πολιτικής. Στα χρόνια μας και στα χρόνια που έρχονται, η προστασία του περιβάλλοντος αποκτά χαρακτήρα επείγοντος και κυριάρχου κοινωνικού δικαιώματος. Είσαστε μακριά νυχτωμένοι, εάν δεν γνωρίζετε ότι η νέα γενιά των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, είναι τα οικολογικά δικαιώματα. Δυστυχώς, βρίσκεσθε αλλού. Κάνετε το περιβάλλον και τα συλλογικά αγαθά πεδίον βολής για να εξασκείτε εκεί την παλαιοκομματική σας πελατειακή νοοτροπία, σε συνθήκες κακοποίησης και εκποίησης του περιβάλλοντος.
Επιβάλλεται η δραστηριοποίηση όλων. Επιβάλλεται η διαμόρφωση των ευρύτερων διεθνών και κοινωνικών συμμαχιών. Γι� αυτό και όσα μεθοδεύετε σε βάρος του περιβάλλοντος θα οδηγηθούν εκεί που πρέπει να οδηγηθούν και σε ευρωπαϊκό επίπεδο αλλά και στο επίπεδο της κοινωνίας. Εσείς ως κυβέρνηση υπερασπίζεστε και προωθείτε παραδοσιακούς τρόπους άσκησης της εξουσίας.
Εμείς από την πλευρά του Συνασπισμού της Αριστεράς των Κινημάτων και της Οικολογίας θα υπερασπισθούμε και θα προωθήσουμε τα οικολογικά δικαιώματα ως ανθρώπινα δικαιώματα, που έχουν καθοριστική σχέση με τον τρόπο που ζούμε, με το μοντέλο ανάπτυξης που κυριαρχεί και με την αειφορία του φυσικού πλούτου της χώρας.
Είναι φανερό ότι στο νομοσχέδιο που συζητάμε επιστρατεύεται μία χωρίς προηγούμενο ταχυδακτυλουργία, που τινάζει στον αέρα την προστασία των δασών και των δασικών εκτάσεων, αλλά και την προστασία της δημόσιας περιουσίας.
Δρομολογείτε τεράστιας κλίμακας μεταβολές στις χρήσεις γης με τις οποίες επιβραβεύεται τους καταπατητές δημόσιας δασικής γης, του χθες και του σήμερα, και ανοίγετε το δρόμο για ακόμα περισσότερες καταπατήσεις. Αναπαράγετε και διαιωνίζετε την καταστροφική για τη φύση και την κοινωνία πελατειακή λειτουργία. Για τη διαιώνιση της εξουσίας σας, χαρίζετε «τζάμπα δώρα» σε βάρος της φύσης και του περιβάλλοντος. Δεν είναι όμως χωράφι σας. Καμιάς κυβέρνησης δεν είναι χωράφι τα δάση και οι δασικές εκτάσεις. Είναι συλλογικά αγαθά, δημόσιος πλούτος, περιουσία του ελληνικού λαού, είναι περιεχόμενο ζωής των επόμενων γενιών και είχατε την υποχρέωση από το Σύνταγμα να το προστατεύσετε. Στο όνομα ενός γνήσιου συνταγματικού πατριωτισμού, η κοινωνία θα βρεθεί απέναντί σας και ας επιχειρείτε τώρα αυτές τις πελατειακές μεθοδεύσεις.
Δεν θα συναινέσουμε εδώ στην αίθουσα του ελληνικού Κοινοβουλίου, σε πολιτικές που στερούν από τους έλληνες πολίτες το πράσινο, το νερό και το οξυγόνο που αναπνέουμε. Δεν θα συναινέσουμε σε πολιτικές που οδηγούν σε φωτιές, σε καταπατήσεις, που προκαλούν πλημμύρες σε κατοικημένες περιοχές, κατολισθήσεις και καθιζήσεις στο επαρχιακό και εθνικό οδικό δίκτυο και πολλές φορές και ανθρώπινα θύματα. Δεν θα συναινέσουμε στην αλλαγή του μικροκλίματος με τη λειψυδρία και την ξηρασία, αλλά ούτε και στην απώλεια ενός μεγάλου μέρους της βιολογικής ποικιλότητας, σε μια χώρα που μέχρι πρότινος οι επιστήμονες διεθνώς αποκαλούσαν «βοτανικό παράδεισο».
Με αυτό το νομοσχέδιο, που είναι αντισυνταγματικό, αλλάζετε το συνταγματικά κατοχυρωμένο ορισμό του δάσους και της δασικής έκτασης, αποχαρακτηρίζοντας εκατομμύρια στρέμματα σε ολόκληρη τη χώρα, εισάγοντας τα ασταθή και εύκολα ανατρέψιμα κριτήρια των τριών στρεμμάτων και του 25% δασοκάλυψης. Από πού; Ποιος σας έδωσε αυτό το δικαίωμα; Η πλειοψηφία σας; Η πλειοψηφία σας είναι παντοδυναμία; Αλλάζετε αναγκαστικά όλες τις διοικητικές πράξεις που έχει εκδώσει η δασική υπηρεσία, ακυρώνοντας ουσιαστικά και όσους δασικούς χάρτες έχουν συνταχθεί. Όλα αυτά θα πρέπει τώρα να γίνουν ξανά από την αρχή. Δεν δημιουργείτε τις συνθήκες για να καταγραφούν οριστικά και αμετάκλητα οι δασικές εκτάσεις, μέσω των δασικών χαρτών. Συνεχίζετε τα ευχολόγια , χωρίς να δεσμεύετε χώρους, πολύ περισσότερο σήμερα που εξαιτίας των κυβερνητικών χειρισμών και ευθυνών έχει βαλτώσει το εθνικό κτηματολόγιο και οι δασικοί χάρτες που χρηματοδοτούνται απ� αυτό. Πότε θα συνταχθούν οι δασικοί χάρτες και με τι πόρους; Τι χρονικό ορίζοντα βάζετε και πώς θα γίνουν όλα αυτά, με ένα βαλτωμένο εθνικό κτηματολόγιο; Λόγια στον αέρα μπορεί εύκολα να λέγονται. Παραιτείστε της υποχρέωσής σας να υπερασπισθείτε το δημόσιο συμφέρον δίνοντας κυριολεκτικά μισοτιμής τις διακατεχόμενες εκτάσεις, αχρηστεύοντας χιλιάδες πράξεις χαρακτηρισμού, για δασικές εν γένει εκτάσεις, οι οποίες παύουν να ισχύουν, αναστέλλοντας ακόμη και την πληρωμή των προστίμων, σε όσους διαπιστωμένα έχουν καταπατήσει, εκχερσώσει και κτίσει σε δάση. Αντίθετα στο θέμα των δασωμένων αγρών, το οποίο αποτελεί και το μοναδικό πραγματικό πρόβλημα, που το παρόν νομοσχέδιο θα μπορούσε και θα έπρεπε να λύσει, δεν είσαστε τολμηροί. Πόσοι, γεωργοί και μικροϊδιοκτήτες έχουν ή είχαν τίτλους πριν από την 23η Φεβρουαρίου 1946. Αφαιρείτε από το κεντρικό ταμείο Γεωργίας, Κτηνοτροφίας και Δασών, που είναι το μέσο για την προστασία, διαχείριση και ανάπτυξη των δασικών οικοσυστημάτων της χώρας ακόμη και το ελάχιστο πάγιο ποσό ετήσιας επιχορήγησης, που υπήρχε στο αρχικό κείμενο που διένειμε το Υπουργείο Γεωργίας.
΄Ολα αυτά τα κάνετε με έναν τρόπο βαθύτατης περιφρόνησης, ως προς κάθε έννοια δημοκρατικής διαδικασίας. Καμιά διαβούλευση, κανένας οργανωμένος κοινωνικός διάλογος δεν προηγήθηκε. Οι επιπτώσεις του νομοσχεδίου αυτού θα μεγαλώσουν τις οικολογικές καταστροφές σε μια περίοδο που όπως είπα προηγουμένως η Ελλάδα παραπέμπεται κατά σύστημα για σειρά παραβιάσεων δικαστικών αποφάσεων και ευρωπαϊκών οδηγιών.
Μια σοβαρή πολιτική για τη βιώσιμη διαχείριση του πολύτιμου φυσικού κεφαλαίου της χώρας, περνάει μέσα από μια ολοκληρωμένη εθνική χωροταξική πολιτική. Μέσα από τη σύνταξη δασικών χαρτών και από την ολοκλήρωση του εθνικού κτηματολογίου.
Εμείς από της πλευρά του Συνασπισμού της Αριστεράς και της Οικολογίας θα καταψηφίσουμε το νομοσχέδιο και θα υπερασπιστούμε την οικολογική ευαισθησία και την οικολογική εγρήγορση, ως βασικό περιεχόμενο μιας σύγχρονης κοινωνικής πολιτικής. Και ζητούμε από όλους να περιφρουρήσουν, να στηρίξουν τη συνταγματική επιταγή της προστασίας του δάσους, των δασικών εκτάσεων και της δημόσιας περιουσίας.
Επιτρέψτε μου να απευθυνθώ ιδιαιτέρως στους κυβερνητικούς βουλευτές, οι οποίοι πρέπει και εκείνοι να στηρίξουν κατά συνείδηση την συνταγματική επιταγή. Και να τους πω, επίσης, ότι στο όνομα της κομματικής πειθαρχίας σας εγκλωβίζουν σε επιλογές που έχουν περισσότερο σχέση με κατεστημένα ή διαπλεκόμενα συμφέροντα και λιγότερη σχέση με το κοινωνικό συμφέρον. Η υπεράσπιση του περιβάλλοντος είναι περιεχόμενο μιας σύγχρονης κοινωνικής πολιτικής. Μετά την αποδιάρθρωση των εργασιακών σχέσεων στο όνομα της επιχειρηματικής ανταγωνιστικότητας, μετά την εκποίηση της δημόσιας περιουσίας στο όνομα της νεοφιλελεύθερης αγοράς, τώρα και η εμπορευματοποίηση του περιβαλλοντικού πλούτου στο όνομα του πελατειακού παλαιοκομματικού.
Επί οκτώ χρόνια οι κυβερνήσεις του κ. Σημίτη κατεδαφίζουν όλους τους τομείς κοινωνικής πολιτικής. Η πολιτική κουλτούρα όμως της ελληνικής κοινωνίας έχει διαμορφωθεί με τους αγώνες για την υπεράσπιση του δημοσίου συμφέροντος. Η κυβερνητική πολιτική ανατρέπει και ακυρώνει αυτή την προτεραιότητα της κοινωνικής ευαισθησίας, στην ιεράρχηση των αξιών της πολιτικής. Η κυβερνητική μεθόδευση ακυρώνει και την ουσία του δημοκρατικού διαλόγου και την ανεξαρτησία της νομοθετικής λειτουργίας. Δεν είναι προς τιμή της κυβέρνησης ότι συζητιέται αυτό το νομοσχέδιο, έτσι όπως συζητείται.
Οι νέοι, τα παιδιά μας ξέρουν ότι, κάθε νόμος που περιορίζει το δάσος και επιβαρύνει το περιβάλλον, μικραίνει τους ορίζοντες και κόβει την ανάσα της δικιάς τους ζωής. Λυπάμαι διότι άκουσα προηγουμένως κυβερνητικό βουλευτή να απευθύνει μια περιφρονητική αποστροφή για κάποιους �λέει- που οργανώνουν παραστάσεις για Καραγκιόζη στην πλατεία Συντάγματος. Θα ήθελα να πω ότι τη δημοκρατία και τον προοδευτικό εκσυγχρονισμό δεν τα υπερασπίζονται οι ακοντιστές της οποιασδήποτε εξουσίας, τα υπερασπίζονται οι ακτιβιστές της κοινωνίας.
Ψυχροί τεχνοκράτες, διαθέσιμοι γραφειοκράτες και συστηματικοί ψηφοθήρες σήμερα, με αυτό το νομοσχέδιο, κακοποιούν το μέλλον των παιδιών μας και στρεβλώνουν το παρόν της δικής μας ζωής.
Γι' αυτό, αυτό το νομοσχέδιο πρέπει να καταψηφιστεί.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS