28 Ιανουαρίου 2004
Ομιλία του Προέδρου του Συνασπισμού Νίκου Κωνσταντόπουλου στην προ ημερησίας διάταξης συζήτηση στη Βουλή με θέμα την πολιτική της κυβέρνησης στους κρίσιμους τομείς των λειτουργιών του κράτους
Η σημερινή συζήτηση έχει έντονα στοιχεία από το θέατρο του παραλόγου.
Και ομολογώ ότι αναρωτιέμαι έντονα πως μπορώ να μείνω έξω από αυτήν την παράσταση και να διατηρήσω την κοινή λογική ενός απλού ανθρώπου.
Αγαπητέ κ. Πρωθυπουργέ
Κάνατε πάλι σήμερα μεγάλη προσπάθεια να υπερασπιστείτε την πολιτική των κυβερνήσεών σας.
Όμως ειλικρινά αναρωτιέμαι δεν καταλαβαίνετε τι έχει συμβεί στο ΠΑΣΟΚ; Και δεν παρακολουθείτε τη δυναμική των εξελίξεων;
Η πολιτική σας κ. Σημίτη έχει κριθεί από το ίδιο σας το κόμμα και έχει κριθεί ως μη υπερασπίσιμη, ως αρνητικό κι όχι ισχυρό χαρτί στην εκλογική αναμέτρηση.
Τα μέλη και τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, η εκλογική σας βάση, τα συγκροτήματα που σας στήριζαν όλα τα προηγούμενα χρόνια ζητούν επίμονα αλλαγή πολιτικής.
'Αλλωστε αυτός είναι ο λόγος που έγινε την τελευταία στιγμή η αλλαγή ηγεσίας.
Κύριε Σημίτη,
Το ΠΑΣΟΚ δεν θέλησε να πάει στις εκλογές υπερασπιζόμενο την πολιτική των κυβερνήσεών σας.
Αποφάσισε να πάει στις εκλογές υποσχόμενο αλλαγή πολιτικής.
Γι' αυτόν ακριβώς το λόγο δεν είναι σήμερα παρών και ο κ. Παπανδρέου.
Για να μην να ταχθεί αλληλέγγυος με την κυβερνητική πολιτική. Για να κάνει ανέξοδα ρητορικές αυτοκριτικές και εμπόριο εξαγγελιών.
Για να υπογραμμίσει την διαφοροποίησή του και για να μπορεί ανέξοδα να εμφανίζεται ότι είναι κάποιος άλλος - υπεράνω των κυβερνήσεων σας στις οποίες ήταν πρωταγωνιστικό στέλεχος.
Νοιώθω λοιπόν ότι δεν έχει κανένα νόημα να επαναλάβω σήμερα την κριτική που ασκήσαμε όλα τα προηγούμενα χρόνια στην πολιτική σας.
Διότι δεν υπάρχει κανείς πια που να πρέπει να πειστεί. Το ΠΑΣΟΚ στα χέρια σας υπέστη τριπλή μετάλλαξη: Μεταλλαγμένη είναι η πολιτική του, μεταλλαγμένη η δομή και λειτουργία του, μεταλλαγμένη και η κοινωνική φυσιογνωμία του. Κι αυτό ο κόσμος του ΠΑΣΟΚ το βλέπει, τον ενοχλεί δεν θα το νομιμοποιήσει ως συνέχεια με άλλο όνομα και στυλ.
Σ' αυτήν τη τελευταία συζήτηση επί της πολιτικής σας θέλω να διατυπώσω ορισμένες γενικότερες σκέψεις που δεν έχουν να κάνουν με το παρελθόν αλλά που έχουν αξία για το μέλλον.
Κύριε Σημίτη
Ως Πρωθυπουργός της χώρας δημαγωγήσατε με την έννοια του εκσυγχρονισμού, ως τον κεντρικό άξονα της πολιτικής σας.
Και πρέπει να ομολογήσω ότι αγγίξατε ένα καίριο πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας, αφού μεγάλα στρώματα, της ελληνικής κοινωνίας θέλουν αλλαγή στα πράγματα, που διαμόρφωσε το δικομματικό πολιτικό σύστημα.
'Αλλωστε, η αντιμετώπιση της πολυεπίπεδης καθυστέρησης και ο εκσυγχρονισμός της χώρας υπήρξε αίτημα δεκαετιών και σημάδεψε την σκέψη και τους αγώνες των προοδευτικών πολιτικών και κοινωνικών δυνάμεων του τόπου μας.
Εμείς από την πρώτη στιγμή διατυπώσαμε την εκτίμηση ότι το ΠΑΣΟΚ και υπό τη δική σας ηγεσία δεν μπορούσε να προωθήσει τον αναγκαίο προοδευτικό εκσυγχρονισμό.
Ότι δεν θα είχε τη δύναμη να προωθήσει τις αναγκαίες τομές, με προοδευτικά κριτήρια και ότι η έννοια του εκσυγχρονισμού θα εχρησιμοποιείτο ως το περιτύλιγμα συντηρητικών πολιτικών.
Οχτώ χρόνια μετά εκτιμώ ότι η εκτίμησή μας αυτή έχει δικαιωθεί.
Οχτώ χρόνια μετά μπορούμε να πούμε, με ατράνταχτα στοιχεία, ότι αντί για τον προοδευτικό εκσυγχρονισμό, που επαγγελθήκατε, προωθήσατε την νεοφιλελεύθερη προσαρμογή της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ σε όλα τα βασικά θέματα. Ότι οι βασικές δομές του πολιτικού μας συστήματος που αποτελούν την ρίζα της καθυστέρησης και του αναχρονισμού παραμένουν αναλλοίωτες. Και ότι το ίδιο σας το κόμμα το ΠΑΣΟΚ, όχι μόνο δεν εκσυγχρονίστηκε προς την κατεύθυνση, που θα θέλατε, αλλά σήμερα βιάζεται να κλείσει την «εκσυγχρονιστική» παρένθεσή σας, αναζητώντας την εκλογική του σωτηρία σε σύμβολα του παρελθόντος.
Με αυτά δεν θέλω να πω ότι αυτά τα χρόνια δεν άλλαξε τίποτα. Η ότι δεν έγινε τίποτα στην Ελλάδα.
Ούτε θέλω να σας αδικήσω. Τουλάχιστον σήμερα σ'αυτήν την τελευταία τέτοιου είδους συζήτηση.
Είναι γεγονός ότι επί της πρωθυπουργίας σας η εικόνα της χώρας διεθνώς βελτιώθηκε.
Ότι υπήρξε ένα διαφορετικό στυλ σε μερικά πράγματα, ότι υπήρξαν και μερικές απόπειρες να τεθούν προς συζήτηση μεγάλα και σοβαρά θέματα.
Όμως όλα αυτά αφορούσαν στην αλλαγή της εικόνας το ίδιου του ΠΑΣΟΚ και στην διόρθωση εξαιρετικών αρνητικών πλευρών του δικού σας παρελθόντος.
Για παράδειγμα η βελτίωση της εικόνας μας στην Ε.Ε. δεν αφορούσε κανέναν άλλο. Ήσασταν υποχρεωμένος να αλλάξετε καταστάσεις, που το ίδιο το ΠΑΣΟΚ είχε δημιουργήσει και όχι κανείς άλλος.
Το θέμα όμως δεν είναι εάν διορθώσατε σε ένα βαθμό τα εξώφθαλμα λάθη προηγούμενων περιόδων του ΠΑΣΟΚ.
Αυτά έπρεπε να κατατάσσονται στα αυτονόητα.
Το θέμα είναι τι είδους πολιτικές εφάρμοσαν οι κυβερνήσεις σας και που εντάσσονται αυτές οι πολιτικές.
Και εδώ τα πράγματα είναι σαφή.
Οι ιδιωτικοποιήσεις, η απορύθμιση της αγοράς εργασίας, η συμπίεση μισθών και εισοδημάτων, η μονομερής φορολογική επιβάρυνση μισθωτών και συνταξιούχων, η πρωτοφανούς έκτασης προώθηση του ιδιωτικού τομέα στην Υγεία, την παιδεία και την κοινωνική ασφάλιση, η συστηματική άρνηση κάθε δίκαιης διανομής κι αναδιανομής, η προνομιακή σχέση σας με τους λίγους ισχυρούς κι ο ανάλγητος αυταρχισμός προς τους πολλούς, η υπεροψία και η αδιαφάνεια στην άσκησης της εξουσίας, αποτέλεσαν τη βάση της πολιτικής σας.
Στη βάση αυτής της πολιτικής αντίληψης άνοιξε ο δρόμος για την πρωτοφανή υπερεξουσία εξωθεσμικών κέντρων οργανωμένων ιδιωτικών συμφερόντων στην διαμόρφωση της κυβερνητικής πολιτικής και τον καθορισμό των εξελίξεων.
Και εδώ βρίσκεται η ρίζα του φαινομένου της διαπλοκής.
Για μας δεν έχει νόημα σήμερα να συζητάμε για τις ευθύνες μεμονωμένων προσώπων στην υπόθεση μιας τροπολογίας. Ούτε έχει κανένα νόημα αυτό το θέατρο με τις αποπομπές.
Ολόκληρη η διαχείριση των κοινοτικών πόρων - και υπήρξαν πολύ μεγάλοι για τα ελληνικά δεδομένα που άλλοι τόσοι δεν θα υπάρξουν στο μέλλον- και ολόκληρη η διαδικασία των ιδιωτικοποιήσεων χαρακτηρίζεται από τέτοιες μεθόδους.
Όταν η κυβερνητική πολιτική αποδέχεται την πρωτοκαθεδρία των οργανωμένων ιδιωτικών συμφερόντων και των νόμων της αγοράς και μάλιστα όταν όλα αυτά βαφτίζονται εκσυγχρονισμός τότε τα οργανωμένα ιδιωτικά συμφέροντα επιβάλλουν τους δικούς τους κανόνες και τις δικές τους μεθόδους.
Σε όλα αυτά τα φαινόμενα η απάντηση δεν μπορεί να είναι το ότι γίνονται έργα.
Διότι με τους πόρους που είχατε στην διάθεσή σας μπορούσε πραγματικά να αλλάξει η μοίρα της Ελλάδας.
Αυτό έλειπε να μην γίνουν και κάποια έργα. Και μάλιστα αυτής της ποιότητας έργα, με υπερβάσεις, καθυστερήσεις, κακοτεχνίες και προνομιακές επιλογές.
Αγαπητέ κ. Πρωθυπουργέ
Η οικονομική και κοινωνική σας πολιτική έχει δημιουργήσει τεράστιες ανισότητες, έχει δημιουργήσει ισχυρότατες οικονομικές δυνάμεις εκ του μηδενός και χάρις στην κυβερνητική στήριξη, έχει εξαχρειώσει όλο το σύστημα διοίκησης.
Κύριε Σημίτη,
Επειδή έχετε μια ρίζα στην περιοχή της Ηλείας και ξέρετε, θα σας το πω ανοιχτά.
Μέσα σ αυτό το άθλιο πολιτικό κλίμα και το θλιβερό σκηνικό, την ώρα που Ευρωπαϊκή Επιτροπή κινεί διαδικασία παραπομπής της Ελλάδας, για ελλιπή προστασία του συμπλέγματος βιοτόπων Στροφιλιάς και Κοτυχίου, η κυβέρνησή σας με Κοινές Υπουργικές Αποφάσεις προωθεί τον αποχαρακτηρισμό ενός μεγάλου τμήματος μέσα σ αυτό το εθνικό πάρκο, για να δοθεί σε εγκαταστάσεις ξενοδοχείων, αθλητικών γηπέδων, χώρων γκολφ και κέντρων αναψυχής.
Γιατί; Για ποιόν;
Αλλά και κάτι ακόμα πιο εξοργιστικό! Στο Νομοσχέδιο για τον Ιαματικό Τουρισμό, στο αρ. 27 παρ. 6 επιτρέπεται η ανέγερση νέων ξενοδοχειακών μονάδων καθώς και η χωροθέτηση και λειτουργία γηπέδων γκολφ και όλων των συναφών εγκαταστάσεων που το συνοδεύουν, εντός της προστατευόμενης Ζώνης Οικιστικού Ελέγχου, εντός της προστατευόμενης περιοχής NATURA. Προϋπόθεση, βεβαίως, είναι ο αποχαρακτηρισμός της περιοχής ως ιδιαιτέρου φυσικού κάλους, ο αποχαρακτηρισμός των υγροβιοτόπων, της λίμνης, του υφιστάμενου δάσους, των παραλίμνιων και παραθαλάσσιων ζωνών.
Για να γίνει αυτό πιέζει η Εταιρία Τουριστικών Ακινήτων, αυτή η επινόηση που ανοίγει λεωφόρους διαπλοκής και ανοιχτά πεδία λεηλασίας του φυσικού κεφαλαίου που ως συλλογικό αγαθό δημόσιας κτήσης είναι αναπαλλοτρίωτο.
Σήμερα, επί των ημερών σας, από το Υφυπουργείο Ανάπτυξης στέλνεται προετοιμασμένο από την ΕΤΑ έγγραφο, στις αρμόδιες υπηρεσίες του Νομού να το υπογράψουν.
Η Δημόσια Διοίκηση καλείται να βάλει απλώς την υπογραφή της σε έγγραφο με περιεχόμενο που έχει ετοιμάσει και απαιτεί η Εταιρία Τουριστικών Ακινήτων. Διαβιβαστής αυτής της αξίωσης το Υφυπουργείο Ανάπτυξης.
Και τι θέλουν: Θέλουν να βεβαιώσει η Κτηματική Υπηρεσία Ηλείας ότι η λίμνη δεν είναι θάλασσα, γιατί δεν επικοινωνεί με τη θάλασσα. Παλαιότερος δίαυλος ο οποίος είχε διανοιγεί, για να τη συνδέει με τη θάλασσα έχει προ πολλών ετών επιχωθεί με αμμοδίνες και απομονώνει εντελώς τη λίμνη. Επιπλέον η λίμνη είναι «μικρή» και ως εκ τούτου σύμφωνα με το αρ. 967 Α.Κ., δεν απαιτείται καθορισμός παρόχθιας ζώνης. Επίσημος ορισμός των εννοιών μεγάλη / μικρή λίμνη δεν υφίσταται στη νομοθεσία αλλά στηριζόμαστε στο γεγονός ότι η λίμνη Καϊάφα δεν σχηματίζεται από την εκβολή αενάων ροών και επομένως, σύμφωνα και με νομική ερμηνεία την οποία επισυνάπτουμε, είναι μικρή.
Δεν υπήρξε δημοσιονομική εξυγίανση και φορολογική δικαιοσύνη.
Ο πληθωρισμός διέψευσε τις εξαγγελίες σας και πιέζει ακόμη περισσότερο ό,τι έχει απομείνει από τα εισοδήματα των πολιτών.
Η απασχόληση είναι στάσιμη, με την μικρότερη απασχόληση του εργατικού δυναμικού.
Η ανεργία λιανίζει 600.000 ανέργους γυναίκες, άνδρες, νέους, ενώ 200.000 άνεργοι που μετέχουν στα προγράμματα κατάρτισης δεν καταγράφονται στις στατιστικές, γιατί η «πατέντα» των διπλών βιβλίων εφαρμόζεται και στην ανεργία.
Το πρόγραμμα των δημοσίων επενδύσεων δεν πηγαίνει στις παραγωγικές επενδύσεις.
Κέρδη και υπερκέρδη υπάρχουν, αλλά κερδοφορία που δεν πηγαίνει στις επενδύσεις, στην απασχόληση, στα εισοδήματα, την κοινωνική πολιτική και την προστασία του περιβάλλοντος αποτελεί νοσηρή και επικίνδυνη κατάσταση.
Η αγροτική ύπαιθρος έχει εγκαταλειφθεί, οι μικρές και μεσαίες επιχειρήσεις ασφυκτιούν.
Προγράμματα απασχόλησης με βάση το περιβάλλον και τους κοινωνικούς στόχους δεν υπάρχουν.
Αντί για 35ωρο αρχικά στις επιχειρήσεις εντάσεως κεφαλαίου έχουμε καταστρατήγηση του 8ώρου με απασχόληση 48 και 56 ωρών, με νομοθετικές υποχρεωτικές ρυθμίσεις.
Συμφωνείτε εσείς κ. Σημίτη με την πρόταση τετραετούς ανασφάλιστης εργασίας των νέων, που καταστρέφει όλα όσα κατακτήθηκαν τα τελευταία διακόσια χρόνια για τον εκδημοκρατισμό και το κοινωνικό κράτος, που περιλαμβάνονται και σε όλες τις Χάρτες Θεμελιωδών Δικαιωμάτων.
Διαβάσατε κ. Σημίτη ένα απόσπασμα από δηλώσεις του κ. Σόλμπες ότι, «οι ρυθμοί ανάπτυξης της Ελλάδας δεν δικαιολογούνται μόνο από τους Ολυμπιακούς Αγώνες και θεωρώ ότι οι ρυθμοί αυτοί είναι από μόνοι τους ικανοποιητικοί». Δεν διαβάσατε, το διαβάζω εγώ, αυτό πού περιλαμβάνεται στο ίδιο τηλεγράφημα του ΑΠΕ, ότι «οι πρόσθετες δημόσιες δαπάνες που σχετίζονται με τους Ολυμπιακούς Αγώνες έχουν αρνητικές επιπτώσεις στο δημόσιο έλλειμμα, επισημαίνοντας παράλληλα ότι υπάρχουν κίνδυνοι για την τήρηση της δημοσιονομικής πειθαρχίας, οι οποίοι, πάντως, όπως σημείωσε, λαμβάνονται υπόψη στο ελληνικό πρόγραμμα σταθερότητας και θα πρέπει να αντιμετωπιστούν.
Είναι φανερό γιατί όλοι οι διεθνείς οργανισμοί εκτιμούν ότι μετά το 2020 θα αρχίσει η προσέγγιση προς την πραγματική σύγκλιση. Εσείς την διακηρύξατε για το 2000, για το 2004, για το 2008 και πάει λέγοντας.
Έχουμε τους χαμηλότερους μισθούς και τις μικρότερες συντάξεις κάτω από το 50% του μέσου ευρωπαϊκού όρου.
Λέγατε ότι με τους νόμους σας για το ασφαλιστικό δώσατε λύσεις για 30 χρόνια και σήμερα οι ίδιοι παραδέχεστε ότι μέσα στη δεκαετία αυτή χρειάζεται να το ξαναδείτε.
Από κει και πέρα υπάρχουν δύο ακόμα μεγάλοι τομείς που θα πρέπει να εκτιμηθεί στην ουσία η κυβερνητική σας πολιτική.
Ο πρώτος αφορά το πολιτικό σύστημα.
Κύριε πρωθυπουργέ παρά τις εξαγγελίες σας για εκσυγχρονισμό παραδίδετε το πολιτικό σύστημα της χώρας όπως το παραλάβατε.
Με μόνη διαφορά ότι έχουν θεριέψει τα προβλήματα διαπλοκής, διάβρωσης, διαφθοράς και αναξιοπιστίας.
Η συνταγματική αναθεώρηση που έγινε επί των ημερών σας υπήρξε η μεγάλη απόδειξη ότι το ΠΑΣΟΚ δεν έχει την δύναμη να προωθήσει καμία εκσυγχρονιστική τομή.
Ούτε καν τον χωρισμό εκκλησίας - κράτους. Ούτε καν περιφερειακή αποκέντρωση. Ούτε καν ρήτρα εγγυημένου εθνικού εισοδήματος.
Ο δεύτερος τομέας είναι αυτός της διεθνούς πολιτικής.
Η στάση της ελληνικής προεδρίας στην κρίση του Ιράκ όπως και στον πόλεμο στη Γιουγκοσλαβία υπήρξε η καθοριστική στιγμή όπου είχατε την δυνατότητα να δώσετε συγκεκριμένα δείγματα γραφής.
Κατανοώ την δυσκολία των περιστάσεων όμως η πολιτική των ίσων αποστάσεων ανάμεσα στις ΗΠΑ και στις δυνάμεις που αντιτάχθηκαν στον πόλεμο είναι κάτι πολύ συγκεκριμένο. Είναι επιλογή ταύτισης με το δόγμα Μπους.
Όπως πολύ συγκεκριμένο είναι και η υπογραφή της συμφωνίας δικαστικής αρωγής και έκδοσης μεταξύ Ε.Ε. και ΗΠΑ, την οποία υπογράψατε εσείς, για την οποία εργάστηκε συστηματικά ο κ. Παπανδρέου, για την οποία πολλές χώρες κράτησαν συνταγματική επιφύλαξη και την οποία εσείς δεν τολμάτε να φέρετε στη Βουλή για συζήτηση και κύρωση. Όλοι σας λένε ότι είναι επαίσχυντη συμφωνία γιατί με το άλλοθι της ανάγκης θεσπίζεται αντιδημοκρατικές παρεκκλίσεις από το νομικό ευρωπαϊκό πολιτισμό και από τις δημοκρατικές κατακτήσεις αγώνων από τη Γαλλική Επανάσταση και μετά.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι
Ανακεφαλαιώνοντας αυτήν την αποτίμηση θα ήθελα να συνοψίσω σε δύο γραμμές την κριτική μας στην πολιτική των κυβερνήσεων Σημίτη.
Αυτή η πολιτική διέψευσε τις προσδοκίες μεγάλων τμημάτων της ελληνικής κοινωνίας.
Αυτή η πολιτική τροφοδότησε μεγάλη λαϊκή δυσαρέσκεια.
Αυτή η πολιτική οδήγησε τον κόσμο του ΠΑΣΟΚ να αναζητά αλλαγή ηγεσίας και αλλαγή πολιτικής.
Και εδώ έρχομαι στο τελευταίο μέρος της ομιλίας μου.
Είναι δυνατή η αλλαγή πολιτικής από την νέα ηγεσία του ΠΑΣΟΚ και προς ποια κατεύθυνση;
Η απουσία του κ. Παπανδρέου σήμερα είναι πολύ κακό δείγμα.
Ο κ. Παπανδρέου όφειλε να είναι εδώ και να παρουσιάσει την πολιτική του.
Δεν το έκανε και αυτό μας επιτρέπει να βάλουμε ένα μεγάλο ερωτηματικό για ότι θα πεί στα προεκλογικά μπαλκόνια.
Όμως δεν θα σταθώ σ'αυτό.
Θα διατυπώσω με σαφήνεια την εκτίμησή μας.
Και η εκτίμησή μας είναι ότι ο κ. Παπανδρέου δεν θα συνεχίσει να κινείται στους βασικούς άξονες πολιτικής του κ. Σημίτη.
Οι όποιες αλλαγές κάνει θα έχουν ως στόχο να κάνουν ακόμα πιο σαφείς αυτούς τους άξονες.
Θα επικαλεστώ τρία σημεία δηλώσεων του για να τεκμηριώσω την εκτίμησή μου.
Πρόκειται για τρείς αναφορές που μας επιτρέπουν να πούμε με απόλυτη βεβαιότητα ότι η σκέψη του κ. Παπανδρέου κινείται πιο αποφασιστικά και πιο ξεκαθαρισμένα εντός της λογικής του νεοφιλελευθερισμού.
Και μάλιστα χωρίς τις λεκτικές ισορροπίες που τηρούσε ο κ. Σημίτης.
Ο λόγος του κ. Σημίτη δεσμευόταν από την όλη πνευματική και πολιτική συγκρότηση του και γι' αυτό προσπαθούσε πάντα να διατηρεί τουλάχιστον τα τεχνοκρατικά προσχήματα.
Με τον κ. Παπανδρέου τα πράγματα είναι πιο σαφή. Το νέο είναι ότι θα λείψουν ακόμα και τα προσχήματα.
Και θα περάσουμε σε μια επιθετική στήριξη επιλογών που φέρουν την σφραγίδα του νεοφιλελευθερισμού.
Το δεύτερο στοιχείο που έχουμε για να εκτιμήσουμε την μελλοντική πολιτική του νέου αρχηγού του ΠΑΣΟΚ είναι η πολιτική του στο Υπουργείο Εξωτερικών.
Για μας -επαναλαμβάνω για μια ακόμα φορά - η περίοδος του πολέμου στο Ιράκ είναι καθοριστική.
Και σε εκείνη την περίοδο ο κ. Παπανδρέου έδωσε σαφή δείγματα μιας πολιτικής που κινείται πιο κοντά στις ιεραρχήσεις, την ρητορική και τις επιλογές των ΗΠΑ.
Εκτιμούμε λοιπόν και το λέμε με απόλυτη σαφήνεια ότι ο κ. Παπανδρέου δεν πρόκειται να αλλάξει τις βασικές κατευθύνσεις της πολιτικής Σημίτη.
Το ίδιο κατηγορηματικά διατυπώνουμε την εκτίμηση ότι και η Νέα Δημοκρατία εάν τυχόν κερδίσει τις εκλογές δεν πρόκειται να αλλάξει τους άξονες της πολιτικής Σημίτη.
Θα είναι οι κατευθύνσεις και της δικής τους πολιτικής.
Αυτές οι κατευθύνσεις αποτελούν ένα πλαίσιο που μόνον η Αριστερά μπορεί να αμφισβητήσει σοβαρά.
Και αυτό είναι που πρέπει να συνειδητοποιήσει ο ελληνικός λαός.
Αυτό πρέπει να συνειδητοποιήσουν όλοι όσοι δηλώνουν δυσαρεστημένοι από την πολιτική Σημίτη και θέλουν αλλαγή.
Αλλαγή αυτής πολιτικής δεν μπορεί να προκύψει ούτε από τον κ. Παπανδρέου ούτε από την εναλλαγή στην εξουσία της Ν.Δ.
Κυρίες και κύριοι
Θα ήθελα να κλείσω αναφερόμενος στο πραγματικό σκηνικό.
Τα μεγάλα συγκροτήματα του τόπου και των ΜΜΕ προσπαθούν από το πρωί μέχρι το βράδυ να διαμορφώσουν το σκηνικό της δικομματικής πόλωσης.
Δεν πρόκειται να χάσω τον χρόνο μου με την καταγγελία των φαινομένων που ξεπερνούν πια κάθε όριο.
Από αυτό το βήμα απευθύνομαι κατ' αρχήν στους κ. Παπανδρέου και Κ. Καραμανλή και τους θέτω το απλό ερώτημα:
Είναι δυνατόν να μην αντιδρούν σε όλο αυτό το θέαμα;
Αυτό είναι το επίπεδο της πολιτικής ζωής που επιφυλάσσουν για τον τόπο;
Είναι δυνατό να αποδέχονται αυτήν την χοντροκομμένη παρέμβαση των συγκροτημάτων στην εξέλιξη της πολιτικής ζωής;
Θα κάνουν κάτι γι'αυτό;
Διατυπώνω την ερώτημα και περιμένω απάντηση.
Τέλος από το βήμα αυτό απευθυνόμαστε στον ελληνικό λαό.
Αγαπητοί μας φίλοι
Κάθε ηλικίας, κάθε κοινωνικής κατηγορίας, κάθε μόρφωσης.
Μην δεχτείτε να προσβάλλουν τόσο πολύ τη νοημοσύνη σας.
Μη δεχτείτε να θεωρούν ότι σας έχουν στο χέρι σε κάθε περίπτωση.
Μην δεχτείτε ότι είστε αδύναμοι να αντιδράσετε.
Σπάστε την παραμορφωτική γιγαντοοθόνη που έχουν στήσει μπροστά σας και δείτε την καθημερινή σας πραγματικότητα.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS