Συντρόφισσες και σύντροφοι
Η Κ.Π.Ε. συνέρχεται μετά τις εκλογές, που ανέδειξαν διαφορετική εκλογική πλειοψηφία, και έφεραν στην εξουσία τη Ν.Δ. ύστερα από ένδεκα χρόνια.
Το πολιτικό αυτό γεγονός χρειάζεται συστηματική και ουσιαστική ανάλυση, όπως απαιτείται ένα πλήρες αλλά και μεθοδικό πολιτικό σχέδιο, για το πολιτικό τοπίο, που διαμορφώνεται.
Οι εκλογές της 7ης Μαρτίου, και οι Ευρωεκλογές της 13ης Ιουνίου εντάσσονται σ'έναν ενιαίο πολιτικό κύκλο. Οι Ευρωεκλογές δεν είναι η ρεβάνς των εθνικών εκλογών ούτε, όπως το 1999, το πρόκριμα των εθνικών εκλογών. Γίνονται στον απόηχο των εθνικών εκλογών και εν μέσω εσωτερικών και διεθνών εξελίξεων, που απαιτούν διορατική αντιμετώπιση.
Θέμα της σημερινής Κ.Π.Ε. είναι η αποτίμηση του εκλογικού αποτελέσματος και ο προσδιορισμός των βασικών κατευθύνσεων της προετοιμασίας για τις Ευρωεκλογές, μέσα στο αυτονόητο πολιτικό πλαίσιο, που εντάσσονται και οι δύο αυτές ανάγκες.
Από την πλευρά της Π.Γ. υπάρχουν δύο κείμενα, τα οποία θα παρουσιαστούν και θα συζητηθούν στη συνέχεια.
Είναι ανάγκη, όμως, πριν μπούμε στη συζήτηση του εκλογικού αποτελέσματος, όπως έγινε και στην Π.Γ., να αναφερθούμε σε ορισμένα γενικότερα πολιτικά προβλήματα και συνολικότερες καταστάσεις, ώστε να δούμε πως διαγράφεται το νέο διεθνές κι εσωτερικό πολιτικό σκηνικό.
Το τρομοκρατικό χτύπημα στην Ισπανία, οι εκρηκτικές εξελίξεις στη Μέση Ανατολή, με κορύφωση την δολοφονία του Σεΐχη Γιασίν, το βέτο των ΗΠΑ για να μην εκδοθεί ψήφισμα του Συμβουλίου Ασφαλείας αποδοκιμασίας και καταδίκης, η συνέχιση του χαώδους αδιεξόδου στο Ιράκ, η αναζωπύρωση των συγκρούσεων στο Αφγανιστάν, αποδεικνύουν σε όλο τον κόσμο ότι το δόγμα Μπους, περί προληπτικών πολέμων, βυθίζει τον κόσμο στην αβεβαιότητα και την ανασφάλεια. Ο πόλεμος στο Ιράκ και η συνέχιση της τυφλής κι εγκληματικής τακτικής της κυβέρνησης Σαρόν στην Παλαιστίνη, δείχνουν ότι το χάσμα ανάμεσα στον Αραβικό κόσμο και τη Δύση εγκυμονεί τεράστιους κινδύνους για την ανθρωπότητα, ότι διευρύνονται τα αίτια που προκαλούν την τρομοκρατία, την κοινωνική εξαθλίωση, την ανασφάλεια.
Με επίκληση του πολέμου κατά της τρομοκρατίας, το δόγμα του προληπτικού πολέμου και το δόγμα της ασφάλειας, επιβάλλουν στο όνομα της ανάγκης παραβιάσεις στη διεθνή νομιμότητα και στις δημοκρατικές εγγυήσεις στο εσωτερικό κάθε χώρας. Ζούμε τη διαδικασία που εγκαθιδρύει ένα ιδιώνυμο καθεστώς ασφάλειας, στηριγμένο στην προληπτική καταστολή, την αυταρχική περιστολή δικαιωμάτων κι ελευθεριών, την αστυνομική και στρατιωτική επιτήρηση όλων των εκφάνσεων και δράσεων της ατομικής ζωής και της κοινωνικής πραγματικότητας. Οι τελευταίες αποφάσεις των οργάνων της Ε.Ε. είναι αποκαλυπτικές και ανησυχητικές. Οδηγούν όχι σε έλλειμμα δημοκρατίας, αλλά σε αντιδημοκρατικές επιλογές.
Το πρόβλημα, όμως, της σύγχρονης τρομοκρατίας, δεν είναι υπόθεση αστυνομικών μέτρων. Αυτό αποτελεί εσφαλμένη προσέγγιση, όπως και ιστορικά τεκμηριώνεται.
Δυστυχώς, σ'αυτήν τη λαθεμένη προσέγγιση προσχωρεί και η Ευρωπαϊκή Ένωση, όπως δείχνουν οι σχετικές πολιτικές επιλογές και μετά την τραγωδία της Ισπανίας.
Το όχι στην Τρομοκρατία, μονάχα αν συνοδευτεί, ταυτοχρόνως, με ένα αποφασιστικό όχι στον πόλεμο και στην οικονομική εκμετάλλευση που προκαλεί φτώχεια, εξαθλίωση κι αδικία, μπορεί να έχει αποτέλεσμα.
Να μπουν, δηλαδή, σε πρώτη προτεραιότητα οι πολιτικές και κοινωνικές αιτίες, που τροφοδοτούν το φαύλο κύκλο του μίσους και του αίματος.
Επιβάλλεται η καθημερινή παγκόσμια δράση υπέρ της ειρήνης, εναντίον του πολέμου, εναντίον της ηγεμονικής στρατηγικής που χρησιμοποιεί την υπεροπλία για μονομερή επιβολή των συμφερόντων της κυβέρνησης των ΗΠΑ. Επιβάλλεται η διαρκής πολιτική κινητοποίηση για μια νέα αντίληψη του διεθνούς δικαίου και της παγκόσμιας κοινότητας, που θα κατοχυρώνει τη συνύπαρξη με ειρήνη και σταθερότητα.
Το παγκόσμιο κλίμα γίνεται κάθε μέρα πιο ζοφερό. Πρέπει να αλλάξει αυτή η εφιαλτική πορεία.
όλα αυτά κι άλλα, για τα οποία αγωνιζόμαστε μέσα από το Παγκόσμιο Κοινωνικό Φόρουμ αποτελούν κατευθύνσεις για την αλλαγή στο παγκόσμιο περιβάλλον τόσο των συνθηκών όσο και του κλίματος.
Δεν είναι υπόθεση αντιαμερικανισμού, αλλά ανάγκη υπεράσπισης του πολιτισμού και των κατακτήσεών του η υπεράσπιση της ειρήνης, του κοινωνικού κράτους και της αλληλεγγύης, της δημοκρατίας και των δικαιωμάτων, του περιβάλλοντος και της αειφορίας μιας ανθρώπινης ανάπτυξης.
Στον τομέα αυτό ο ρόλος της Ευρώπης θα μπορούσε να είναι καθοριστικός. Αυτό θα σήμαινε αντίθεση με τη στρατηγική των ΗΠΑ, χειραφέτηση πολιτική κι αυτονομία, απεξάρτηση από το ΝΑΤΟ.
Σε κάθε περίπτωση, πάντως, πολύ σημαντικός μπορεί και πρέπει να είναι ο ρόλος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς.
Ειδικότερα, αυτά που γίνονται σήμερα στο Κόσσοβο και το Κυπριακό, δείχνουν ότι η ρευστότητα στα Βαλκάνια και οι πιέσεις για τις εξελίξεις στο Κυπριακό, επιβάλλουν διαμόρφωση συγκεκριμένης στάσης, με σταθερά κριτήρια αντιμετώπισης των προβλημάτων, από πλευράς Ελλάδας.
Για τα Βαλκάνια όχι αλλαγή συνόρων, όχι επιδρομές και εθνοκαθάρσεις, σεβασμός των μειονοτήτων, στήριξη της ένταξής τους στην Ευρωπαϊκή Ένωσης.
Στο Κυπριακό λύση που δεν θα αλλοιώνει το ευρωπαϊκό κεκτημένο, ούτε θα κάνει μη λειτουργική τη μορφή του ενιαίου κράτους και της διακυβέρνησης μιας διζωνικής δικοινοτικής ομοσπονδίας.
Συντρόφισσες και σύντροφοι
Πρέπει να μελετήσουμε σε βάθος και χωρίς σπουδή τις επιπτώσεις της κυβερνητικής αλλαγής, να αναλύσουμε και να αντιμετωπίσουμε τις επιπτώσεις της κυβερνητικής πολιτικής της Ν.Δ. στην κοινωνία και στο πολιτικό σύστημα.
Το πλαίσιο είναι ορατό. Στο διεθνές περιβάλλον κυριαρχεί η ρευστότητα και οι εντάσεις. Στο εσωτερικό σκηνικό εξαντλείται η δυναμική της μεταπολιτευτικής περιόδου, ενισχύεται ο δικομματικός χαρακτήρας της πολιτικής αντιπαράθεσης, αλλοιώνεται η αντιπροσωπευτική δημοκρατία κάτω από την επιρροή μηχανισμών επικοινωνίας, παραμορφώνεται η δημοκρατική νομιμότητα από την υπερεξουσία εξωθεσμικών κέντρων, συντηρητικοποιείται η ελληνική κοινωνία, παραμένει σε στασιμότητα η αριστερά, κατακερματίζεται η προοδευτική κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία.
Συνυπάρχουν κι εναλλάσσονται αντιφατικές καταστάσεις, μέσα από τις οποίες οφείλουμε να πορευτούμε καθορίζοντας την πολιτική μας στρατηγική.
Η ανάγκη ενός συνολικού πολιτικού σχεδίου είναι πρωταρχικής σημασίας, από θέσεις ανανεωτικής και ριζοσπαστικής αριστεράς, από θέσεις κοινωνικών κινημάτων και προκλήσεων της εποχής. Όταν λέμε ότι είμαστε απέναντι στον νεοφιλελευθερισμό και τον δικομματισμό, δεν χρησιμοποιούμε τους όρους για να βρούμε την δικαιολογία για όλα και τη θεραπεία για κάθε πρόβλημα.
Μας ενδιαφέρει να προσδιορίσουμε το πολιτικό μας σχέδιο και την ιδεολογικοπνευματική και ηθικοκοινωνική παρουσία μας, σε συνθήκες δικομματικής υπεροχής και νεοφιλελεύθερης εναλλαγής.
Η κυβέρνηση της Ν.Δ. είναι αντιμέτωπη με μεγάλα προβλήματα.
Θα αγωνιστούμε για να μην υπάρξουν οπισθοδρομήσεις σε ζητήματα με ουσιαστική κοινωνική, ιδεολογική, δημοκρατική και συμβολική σημασία.
Και στο σημείο αυτό επιβάλλεται να κάνω αναφορά στο θέμα της μη διάκρισης των ρόλων κράτους και ιεραρχίας. Είναι προφανές γιατί και τα δύο κυβερνητικά κόμματα, ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ. δεν θέλησαν τη συνταγματική ρύθμιση. Η έλλειψη της συνταγματικής ρήτρας και άλλων νομοθετικών ρυθμίσεων, επιτρέπει σε όλες τις πλευρές να παίζουν πολιτικό παιχνίδι, όπως λ.χ. με το κυλιόμενο θέμα των ταυτοτήτων.
Το θέμα έχει κλείσει. Τυχόν έμμεση ή άμεση ανακίνησή του θα σημάνει οπισθοδρόμηση και φόρτιση των νέων αντιπαραθέσεων με τρόπο, που μόνο αρνητικές συνέπειες θα έχει.
Η νέα κυβέρνηση έχει εντολή για πολιτικές που θα χαρακτηρίζονται από εντονότερο κοινωνικό ενδιαφέρον.
Από δω πηγάζει μια αντίφαση που η νέα κυβέρνηση οφείλει να διαχειριστεί.
Ένα συντηρητικό κόμμα βρίσκεται στην εξουσία, έχοντας δημιουργήσει προσδοκίες πιο κοινωνικής και πιο φιλολαϊκής πολιτικής.
Αυτή η αντίφαση δεν επιτρέπει μακροπρόθεσμες προβλέψεις.
Ανά πάσα στιγμή μπορεί να υπάρξει αλλαγή πολιτικού κλίματος.
Η δική μας η εκτίμηση παραμένει σαφής.
Το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ. κινούνται εντός του ιδίου πλαισίου πολιτικών και οικονομικών κατευθύνσεων.
Η εναλλαγή τους στην κυβέρνηση δεν συνεπάγεται και αλλαγές στις πολιτικές.
`Η τουλάχιστον αλλαγές που να γίνουν αισθητές και αντιληπτές από τους απλούς πολίτες.
Εάν αυτή η εκτίμηση επιβεβαιωθεί τότε το αίτημα που θα έρθει και πάλι στο προσκήνιο θα είναι το αίτημα της αλλαγής πολιτικών. ʼρα και των φορέων που πειστικά μπορούν να εγγυηθούν αυτές τις αλλαγές.
Η πολιτική μας πρόταση από θέσεις ευρωπαϊκής, κινηματικής, οικολογικής και ριζοσπαστικής αριστεράς είναι πρώτιστο πολιτικό μας εγχείρημα. Η αναγκαιότητα αυτού του πολιτικού σχεδίου και της πολιτικής μας πρότασης, δεν μπορεί και δεν πρέπει να ετεροπροσδιορίζεται από μεθόδους αντιγραφής κεντροαριστερών μοντέλων, που απέτυχαν, ή από νεφελώδη σχήματα δημοκρατικών παρατάξεων και νέων ιδεών, που στις τελευταίες εκλογές εξέπεμψαν έναν πολιτικά αρνητικό συμβολισμό και στο πεδίο των θέσεων και στο πεδίο των συμπεριφορών. Διεκδικούμε τον διαφορετικό τρόπο άσκησης της πολιτικής κι όχι την παγίωση παραγοντισμού κι αμοραλισμών. Επιμένουμε να αξιώνουμε την ηθική διάσταση της πολιτικής και κοινωνικής ευθύνης ως στάση ζωής κι όχι ως παραπολιτική κινητικότητα και επικοινωνιακή αναγνωρισιμότητα.
Το πολιτικό αυτό σχέδιο και την πρότασή μας για τη νέα περίοδο να τα καταστήσουμε από τώρα υπόθεση όλων εκείνων, που εκτιμούν ότι η ιδεολογική, κοινωνική και πολιτική παρουσία της ανανεωτικής αριστεράς είναι αναγκαία στην εποχή μας, είναι χρήσιμη για το λαό μας, είναι δημιουργική για τον τόπο.
Η παρουσία του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς στη νέα βουλή αποτελούν αφετηρία για την αντιμετώπιση όλων αυτών των προβλημάτων.
Είμαστε παρόντες.
Είμαστε ικανοί να επηρεάσουμε τις εξελίξεις.
Είμαστε σε θέση να πάρουμε πρωτοβουλίες στον χώρο της Αριστεράς.
Ο εκλογικός κύκλος ολοκληρώνεται στις Ευρωεκλογές.
Η ουσιαστική στρατηγική συζήτηση μετά τις Ευρωεκλογές σε ένα καλά προετοιμασμένο συνέδριο, μπορεί και πρέπει να γίνει, με τον πιο ανοιχτό τρόπο.
Για τις Ευρωεκλογές
Είναι στρατηγικής σημασίας.
Μ'αυτήν την έννοια δεν τελειώνει και στις Ευρωεκλογές.
Στις Ευρωεκλογές μπορούμε να επιλύσουμε και προβλήματα που υπήρξαν ως προς την πλουραλιστική εκπροσώπηση.
Στο Ευρωψηφοδέλτιο να μην ηγηθεί στέλεχος του ΣΥΝ αλλά ευρύτερο πρόσωπο από το χώρο της συνεργασίας.
Προεκλογικά αναλάβαμε δύο δεσμεύσεις.
Θα τιμήσουμε και τις δύο δεσμεύσεις μας.
Ολοι βιώσαμε στην επικοινωνία μας με τους πολίτες την κρίση εμπιστοσύνης, που είχε διαμορφωθεί από πρακτικές ορισμένων που μας ταλαιπώρησαν με συνεχείς διαφοροποιήσεις και προσωπικές τακτικές.
Στο θέμα αυτό, άλλωστε, της διαθεσιμότητας μας διέβαλαν τόσο οι ηγεσίες του ΠΑΣΟΚ όσο και του ΚΚΕ.
Από την επομένη των εκλογών βγάλαμε κακή εικόνα.
Η κοινωνία χάρηκε, εμείς μιζερεύαμε. Τα μέλη μας οι φίλοι μας ανασαίνανε και αξιώνανε να σταματήσει πια αυτή η αγωνία, και προς τα έξω με μεγάλη ευκολία διατυπώνονταν απόψεις μονομερείς, ανακριβείς, έως και υβριστικές. Όταν ο ένας στρέφεται εναντίον του άλλου τότε μεγαλώνει η έλλειψη αξιοπιστίας όλων.
Κάναμε ότι μπορούσαμε και με το παραπάνω. Και για να τελειώσει γρήγορα το Ενωτικό Ψηφοδέλτιο, όταν άλλοι δεν βιαζόντουσαν και για να υπάρξουν συμμετοχές με προοπτική αποτελεσματικότητας, όταν μερικοί δίσταζαν.
Δεν είναι μονάχα δική μας υπόθεση η πλουραλιστική εκπροσώπηση ούτε βεβαίως θα γίνει εσωτερικό πρόβλημα του ΣΥΝ. Είναι πρόβλημα του ενωτικού ψηφοδελτίου και θα συναποφασίσουμε την επίλυσή του, αφού κοινή θέση όλων είναι ότι η στρατηγική της ενότητας ούτε συγκεντρώνεται ούτε εξαντλείται στις όποιες θέσεις.
Κανείς δεν μπορεί να θεωρεί ότι δικαιούται να είναι μόνιμος σε κάποια θέση.
Η Αριστερά δεν χρωστάει σε κανέναν μας. Αντιθέτως όλοι μας χρωστάμε στην Αριστερά. Χρωστάμε στους 240.000 ψηφοφόρους που μας τίμησαν με τη ψήφο τους. Χρωστάμε στους χιλιάδες συντρόφους που ακούραστα και με ανιδιοτέλεια έδωσαν έναν αγώνα ψυχής απ'άκρη σ'άκρη της Ελλάδας για να έχει σήμερα και για μια ακόμα φορά ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ εκπροσώπηση.
Είμαστε υποχρεωμένοι να αναλάβουμε τη δέσμευση ως ΚΠΕ, ότι μετά τις Ευρωεκλογές όποιο και να είναι το αποτέλεσμα θα προχωρήσουμε σ'ένα συνέδριο ριζικής ανασυγκρότησης και αναγέννησης του κόμματος, σε ένα συνέδριο τομή για τη δομή και τη λειτουργία του. Χρειάζονται ριζοσπαστικές τομές και στις δομές και στον τρόπο λειτουργίας και στην αξιοποίηση των στελεχών. Αλλαγές που προϋποθέτουν και πολιτική βούληση αλλά και συγκεκριμένο σχέδιο θεσμικών μεταρρυθμίσεων.
Συντρόφισσες και σύντροφοι
Με σκληρό αγώνα όλων και μέσα σε άνισες και εξουθενωτικές συνθήκες υπάρχουμε, με διακριτή παρουσία και μεγαλύτερη δυναμική, όταν άλλες προσπάθειες για πολιτικά σχήματα δεν άντεξαν.
Οι νεοφιλεύθεροι μιλούν με περιφρόνηση για την παλιά Αριστερά που τάχα δεν καταλαβαίνει.
Όμως σ'αυτήν την παλιά Ευρώπη, μέσα από σκληρούς ταξικούς και ιδεολογικούς αγώνες, γεννήθηκαν οι ιδέες του κράτους Δικαίου και του κοινωνικού κράτους, γεννήθηκε ο Μαρξισμός, γεννήθηκε η ιδέα του σοσιαλισμού, γεννήθηκαν οι πρώτες εξεγέρσεις και επαναστάσεις της εργατικής τάξης.
Στη νέα εποχή που μπαίνουμε αυτά τα εφόδια μας είναι αναγκαία.
Και η Αριστερά είναι η δύναμη που παρά τα λάθη, παρά τις διαψεύσεις και τις αποτυχίες της, κουβαλάει μαζί της αυτήν την τεράστια κληρονομιά, αυτήν την αστείρευτη κουλτούρα. Γι'αυτό και είναι επίκαιρη ξανά και θα είναι αναγκαία πάντα.
Για όλους εμάς, μέλη, στελέχη και φίλους που συγκρουστήκαμε με μηχανισμούς, που αντέξαμε σε διεμβολισμούς και υπονομεύσεις, που περάσαμε από επικοινωνιακές καταιγίδες και από σπαραξικάρδιες επιχειρήσεις εκμαυλισμού, έχει νόημα συνείδησης και ζωής,
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS