06/12/2001

Συνέντευξη του Προέδρου του Συνασπισμού Ν.Κωνσταντόπουλου στο ραδιοσταθμό "ΣΚΑΪ" (Λ.ΚΟΜΙΝΗ)

6 Δεκεμβρίου 2001

Συνέντευξη του Προέδρου του Συνασπισμού Ν.Κωνσταντόπουλου στο ραδιοσταθμό "ΣΚΑΪ" (Λ.ΚΟΜΙΝΗ)

Για το Κυπριακό

Λ.ΚΟΜΙΝΗΣ: Πιστεύετε ότι υπάρχει ειλικρινής ή αναγκαστική στροφή ή είναι μια υποκρισία...

Ν.ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εύχομαι να μην είναι ένας ελιγμός για να δημιουργήσει εκβιαστικά διλήμματα στην Κυπριακή κυβέρνηση και στην Ελλάδα. Εύχομαι να μην είναι θέατρο από τα γνωστά που κατά καιρούς έχει παίξει ο κ. Ντενκτάς με την στήριξη της ΄Αγκυρας, των ΗΠΑ και ορισμένων ευρωπαϊκών χωρών.
Εγώ πιστεύω στην ανάγκη του διαλόγου και μάλιστα του απευθείας διαλόγου, αλλά μέσα στα πλαίσια που έχουν καθοριστεί από τις αποφάσεις του ΟΗΕ και των διασκέψεων Κορυφής.
Ο διάλογος επί της ουσίας δεν μπορεί να παραβλέψει τρεις βασικές παραμέτρους: ΄Ότι το πρόβλημα της Κύπρου είναι πρόβλημα εισβολής και κατοχής, ότι η Κύπρος πρέπει να μπει στην Ευρωπαϊκή ΄Ενωση με απρόσκοπτη διαδικασία γιατί πληροί όλες τις προϋποθέσεις και ότι το Κυπριακό πρόβλημα μπορεί να λυθεί στη βάση μιας δίκαιης και βιώσιμης λύσης, της διζωνικής, δικοινοτικής Ομοσπονδίας, με μια κρατική οντότητα, με μια δηλαδή διεθνή υπόσταση.
Υπάρχει ένα όριο στο διάλογο πέραν του οποίου δεν μπορεί να πάει κανείς. Να μην παγιωθεί η διχοτόμηση. Να μην γίνει συνομοσπονδία. Να μην παγιωθούν τα τετελεσμένα που υπάρχουν σήμερα.

Λ.ΚΟΜΙΝΗΣ: ΄Όταν όμως αυτός που σε καλεί ξαφνικά παράλληλα λέει ότι είμαστε υπέρ των δύο ξεχωριστών κρατών, δηλαδή της συνομοσπονδίας, τι νόημα έχει ο διάλογος;

Ν.ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Νομίζω ότι για λόγους τακτικής καλά έκανε ο Πρόεδρος της Κύπρου... Αναμφισβητήτως υπάρχουν αλλαγές στο διεθνές περιβάλλον, οι οποίες είναι υποχρεωτικά συνεκτιμητέες από την Αγκυρα. Η Αγκυρα λοιπόν είναι υποχρεωμένη να αναζητήσει κάποιες νέες ισορροπίες. Κατά δεύτερο λόγο, υπάρχει ένα σοβαρό πρόβλημα εντός των Κατεχομένων της Κύπρου από τους Τουρκοκυπρίους οι οποίοι βιώνουν πια, ένα τέταρτο του αιώνα και πλέον, αυτό το αυταρχικό καθεστώς με επικεφαλής τον Ντενκτάς.
Από το 1996 εγώ έχω προσωπικές επαφές και σχέσεις με τα τουρκοκυπριακά κόμματα και γνωρίζω ότι είναι έντονος ο προβληματισμός που υπάρχει εκεί και που κατευθύνεται προς τον στόχο της κοινής πατρίδας, στην οποία θα συμβιώνουν ειρηνικά οι δύο κοινότητες, χωρίς να υπάρχει αυτό το μοναδικό πια στην Ευρώπη φαινόμενο μιας διαμελισμένης χώρας, μιας διχοτομημένης πρωτεύουσας.
Αυτό που έχει στρατηγική σημασία είναι η απρόσκοπτη ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή ΄Ενωση.
Η Τουρκία είναι υποχρεωμένη να σεβαστεί τις αποφάσεις του Ελσίνκι και κάθε φορά που επιχειρεί να φύγει από το πλαίσιο αυτών των αποφάσεων θα αναπαράγεται και θα ανακυκλώνεται η ίδια αδιαλλαξία, η οποία είναι ένα από τα πιο επικίνδυνα στοιχεία έντασης στην περιοχή.
Και η διεθνής κοινότητα είναι χρεωμένη μ΄ αυτή την κραυγαλέα υποκρισία στο Κυπριακό.

Για τα μέτρα κατά της λαθρομετανάστευσης

Ν.ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Ενώ το πρόβλημα φούντωνε δεν υπήρξε σχεδιασμένη μεταναστευτική πολιτική. Με καθυστέρηση ψηφίστηκε ένας νόμος ο οποίος στο πρώτο εξάμηνο αποδείχτηκε ότι είναι ξεπερασμένος και δεν μπορεί να αντιμετωπίσει αποτελεσματικά το πρόβλημα. Σήμερα που το πρόβλημα γίνεται εκρηκτικό δεν έχει η Ελλάδα οργανωμένα κέντρα υποδοχής και πολύ περισσότερο δεν έχει σχεδιάσει έναν τρόπο αντιμετώπισης με κοινωνικές και πολιτικές προτεραιότητες όλων εκείνων οι οποίοι ξεριζώνονται ή καταδιώκονται από τις χώρες τους και αναζητούν καλύτερη ζωή.
Το πρόβλημα δεν αντιμετωπίζεται με τις κραυγές: "να δείξουμε ότι δεν είμαστε ξέφραγο αμπέλι". Αυτό το δόγμα, λυπάμαι, είναι μία τοποθέτηση που βάζει σε προτεραιότητα την αστυνομική, καταδιωκτική λογική και δεν βάζει σε προτεραιότητα τις κοινωνικές, πολιτικές αρχές αντιμετώπισης του προβλήματος.
Θα έλεγα ότι η ελληνική κυβέρνηση έχει, εκτός των άλλων, και μια πρόσθετη ευθύνη. ΄Οφειλε να πρωταγωνιστήσει στα πλαίσια της Ευρωπαϊκής ΄Ενωσης ώστε το πρόβλημα αυτό να αντιμετωπιστεί ως κοινό ευρωπαϊκό πρόβλημα. Η "Ευρώπη-φρούριο" δεν μπορεί να είναι η Ενωμένη Ευρώπη που θα παίξει ρόλο ειρήνης και σταθερότητας στον κόσμο. Και μπορούσε η ελληνική κυβέρνηση να πρωταγωνιστήσει προς την κατεύθυνση αυτή, παίρνοντας πρωτοβουλίες.
Εγώ κάνω την συγκεκριμένη πρόταση. Να βάλει η ελληνική κυβέρνηση μεθαύριο στη συνδιάσκεψη του Λάγκεν την ανάγκη να ψηφιστεί ο φόρος Τόμπιν, την ανάγκη να χαριστούν τα χρέη προς τις φτωχές χώρες, την ανάγκη να δημιουργηθεί κοινωνικό ταμείο από τις περικοπές των αμυντικών δαπανών και των εξοπλιστικών προγραμμάτων όλων των ευρωπαϊκών χωρών και από τις φορολογίες της εμπορίας στα όπλα και τις φορολογίες των χρηματαγορών και των χρηματιστηριακών δραστηριοτήτων. ΄Ένα κοινωνικό Ταμείο το οποίο να χρησιμοποιηθεί για να εξαλειφθούν όλες εκείνες οι αιτίες που οδηγούν σ΄αυτή τη διόγκωση του προβλήματος της λαθρομετανάστευσης και της προσφυγιάς.
Μεθαύριο θα συζητήσουν τη δημιουργία ενός ειδικού σώματος φύλαξης των συνόρων της Ευρώπης. Και ειδικού χρηματοδοτικού μέσου για τον επαναπατρισμό. ΄Όταν λοιπόν συμφωνούν τέτοιες κοινές πολιτικές εκδίωξης, αποκλεισμού, επαναπατρισμού βίαιου και αστυνομικής φύλαξης, γιατί δεν συμφωνούν στις κοινωνικές μεταναστευτικές πολιτικές; Εδώ κρίνεται η κοινωνική ευαισθησία και η δημοκρατική ποιότητα. Διότι δεν είναι "ασύμμετρη απειλή" η διόγκωση της λαθρομετανάστευσης, όπως θέλουν να την εμφανίσουν. Είναι ένα οργανικό πρόβλημα, που απορρέει από τις πολιτικές που εφαρμόζονται και κυριαρχούν και επιβάλλονται από τις ισχυρές χώρες στα πλαίσια της λεγόμενης παγκοσμιοποίησης.
Αυτή η τακτική των επαναπροωθήσεων, των εκδιώξεων, του επαναπατρισμού είναι τακτική η οποία καταστρέφει όλες τις δημοκρατικές και κοινωνικές εγγυήσεις. Για το άσυλο, για την πολιτογράφηση, για την ανάγκη να εξασφαλίζουν αξιοπρεπή ανθρώπινη διαβίωση στον κάθε πρόσφυγα και μετανάστη.
Βέβαια όλα αυτά όταν γίνονται χαρτιά μόνον και μόνον για τις συναισθηματικές κορώνες των επετειακών ημερών, της παγκόσμιας ημέρας για τους πρόσφυγες ή της παγκόσμιας ημέρας κατά των αποκλεισμών, αντιλαμβάνεστε ότι διαμορφώνουν πολύ δυσάρεστη πραγματικότητα υποκρισίας και αυταρχισμών.

Για το δήμο της Αθήνας

Λ.ΚΟΜΙΝΗΣ: Εσείς συμφωνείτε με τις προτάσεις που βρίσκονται στο επίκεντρο του ενδιαφέροντος, όπως του κ. Μάνου που συμφωνεί ένα μέρος του ΠΑΣΟΚ, άλλο μέρος της Ν.Δ. κ.λπ ...ή νομίζετε ότι πρέπει να είναι ένα πρόσωπο π ου να γνωρίζει την αυτοδιοίκηση...

Ν.ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Η Αθήνα έχει έναν προϋπολογισμό όσο 4 υπουργεία και έχει προβλήματα να αντιμετωπίσει όσο η μισή ελληνική κυβέρνηση. Κατά συνέπεια ας μιλήσουμε για τον δήμο της Αθήνας με όρους αυτοδιοίκησης και με όρους πολιτικής και ας μην μιλάμε συνεχώς με όρους ενδυματολογικούς, με όρους μουσικής, χορού, ποδοσφαίρου και εντυπώσεων.

Λ.ΚΟΜΙΝΗΣ: Δηλαδή θα βλέπατε την Μ.Δαμανάκη σαν κοινή υποψήφια των τριών κομμάτων...

Ν.ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εμείς έχουμε αποφασίσει την τοποθέτησή μας για το δήμο της Αθήνας. Δεν πρόκειται να συνεργαστούμε ούτε με το ΠΑΣΟΚ ούτε με τη Ν.Δ. Θα επιδιώξουμε πρόσωπο το οποίο να συγκεντρώνει ευρύτερες συσπειρώσεις, κινήσεων πολιτών, οικολογικών κινήσεων, αριστερών οργανώσεων, πολιτικών οργανώσεων.