27 Ιανουαρίου 2002
Συνέντευξη του Προέδρου του Συνασπισμού Νίκου Κωνσταντόπουλου στο ραδιοφωνικό σταθμό "ΑΝΤΕΝΑ" (δημοσιογράφος: Γ.Κουδαλάκης)
Για τα μεταλλαγμένα τρόφιμα
Το πρόβλημα είναι πάρα πολύ μεγάλο και είναι πάρα πολύ επικίνδυνες οι συνέπειες που διαμορφώνονται για όλους και για τους ζωντανούς και για τους αγέννητους. Το τι τρώμε, τι πίνουμε, τι αναπνέουμε σήμερα δεν εξασφαλίζεται μέσα από τον τρόπο, με τον οποίο λειτουργεί η αγορά και μέσα από την αναζήτηση διαρκώς μεγαλύτερου κέρδους, όπου όλοι βάζουν το κέρδος πάνω από τους ανθρώπους. Σήμερα υπάρχει σοβαρό πρόβλημα, γιατί η καθημερινότητά μας είναι απροστάτευτη, η διαβίωσή μας είναι περικυκλωμένη από χίλιους κινδύνους. Υπάρχει έλλειψη του ελέγχου και της προστασίας της δημόσιας υγείας. Η προστασία της δημόσιας υγείας είναι πρωταρχικό στοιχείο κοινωνικής ευθύνης της πολιτείας, του κράτους, των κυβερνήσεων, αλλά και όλων μας.
Θα ήθελα, όμως, να πω να μην τα περιμένουμε όλα από τους άλλους. Η δύναμη είναι στον καταναλωτή, στον πολίτη. Στην Ευρώπη και στην Αμερική οι ενώσεις των καταναλωτών έχουν πρωτογενή, πολύ μεγάλη δύναμη. Εμείς ενισχύουμε αυτές τις κινήσεις των καταναλωτών .Θεωρούμε ότι είναι μια μορφή αυτοοργάνωσης της κοινωνίας, μιας μορφή δημοκρατικής συμμετοχής του πολίτη σε προβλήματα που αφορούν τη ζωή του και έχουμε μια συνεχή επικοινωνία με αυτές τις κινήσεις των καταναλωτών, γιατί έχουμε να πάρουμε από αυτούς, γνώση, προβληματισμό, ευαισθησία, εγρήγορση, ετοιμότητα. Αύριο θα είμαι στην Greenpeace, ακριβώς και για αυτά τα θέματα που σχετίζονται με τον διατροφικό κύκλο, από τις τρελές αγελάδες μέχρι τις διοξίνες, από τα μεταλλαγμένα προίόντα μέχρι τα ζητήματα που σχετίζονται με την αλόγιστη χρήση φυτοφαρμάκων και τοξικών, η ζωή και η διαβίωσή μας είναι κάτω από μία διαρκή αρνητική επιβάρυνση.
Για το κλοφέν
Θα είμαι επίσης την Τρίτη το πρωί στην Διοίκηση της ΔΕΗ για το μεγάλο πρόβλημα που αποκαλύφθηκε με το κλοφέν, με την πυρκαγιά που έγινε, με την καταστροφή του κλοφέν, όπου πίσω από αυτό το βιομηχανικό ατύχημα αποκαλύφθηκε ότι δεν υπάρχει οργανωμένη πολιτική για τη διαχείριση των τοξικών σε όλη την Ελλάδα.
Για την Ολυμπιάδα του 2004
Εμείς είχαμε πει ότι δεν πρέπει να είναι στις προτεραιότητες της χώρας η διεκδίκηση των Ολυμπιακών Αγώνων. Ήμαστε αντίθετοι με τη διεκδίκηση των Ολυμπιακών Αγώνων, γιατί λέγαμε ότι θα φορτωθούμε ένα κόστος και μια οικονομική επιβάρυνση μεγάλη, ότι θα υπάρξουν περιβαλλοντικές και πολεοδομικές πιέσεις στην περιοχή, οι οποίες θα κάνουν την πόλη ακόμα πιο δύσκολη και επίσης ότι θα μεγαλώσουμε την απόσταση της περιφέρειας από το κεντρικό Λεκανοπέδιο, γιατί είναι φυσικό πώς εδώ θα συγκεντρωθούν τα περισσότερα έργα. Τα χρήματα για να καλυφθεί το κόστος θα συγκεντρωθούν από περικοπές στα περιφερειακά προγράμματα. Όταν ανατέθηκε η διεξαγωγή των Ο.Α. στην Ελλάδα, είπαμε ότι θα πρέπει να πετύχει, αλλά θα πρέπει να συνεννοηθούμε. Να αφήσουν οι υπουργοί αυτές τις μεγαλοστομίες περί νέας, μεγάλης ιδέας, περί ιστορικού στοιχήματος. Να τα αφήσουν αυτά. Είναι μια πολύ μεγάλη οικονομική επιχείρηση, η μεγαλύτερη που έχει αναλάβει ποτέ να διεκπεραιώσει το ελληνικό κράτος. Η Ελλάδα είναι η μικρότερη χώρα, σε σχέση με τους κρίσιμους δείκτες, η μικρότερη χώρα που έχει αναλάβει τη διεξαγωγή των Ο.Α. από όσες χώρες έχουν διεξαγάγει μέχρι σήμερα τους Ολυμπιακούς. Και το σημαντικότερο ότι οι απαιτήσεις για τη διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων σε επιμέρους τομείς των 27, 28 επιχειρησιακών φακέλων και σχεδίων, είναι πολύ μεγαλύτερες από τις υπάρχουσες δομές στο κράτος μας. Μονάχα οι ηλεκτρονικοί που χρειάζονται, οι γνώστες πληροφορικής δεν επαρκούν. Νομίζω ότι σήμερα 30 μήνες πριν από τη διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων και ουσιαστικά έναν χρόνο πριν από την έναρξη των δοκιμαστικών δεν υπάρχουν περιθώρια από την κυβέρνηση να θεωρεί τον εαυτό της ικανοποιημένο, γιατί το πρόβλημα της πολιτικής ευθύνης και του πολιτικού συντονισμού είναι ευθύνη της κυβέρνησης. Ούτε αύριο θα ζητάει ευθύνες από τα κόμματα, ούτε από το 2004, ούτε από τα επιμέρους στελέχη. Εκείνο που πρέπει να γίνει έτσι κι αλλιώς είναι να μην μεγιστοποιηθεί το κόστος. Έχουμε μπει σε ένα δίλημμα το οποίο δεν ήταν δικό μας. Νομίζω πάντως ότι τώρα εκείνο που χρειάζεται είναι να μην κακοποιηθεί το περιβάλλον και υπάρχουν περιπτώσεις, όπου το περιβάλλον κακοποιείται, σε δήμους στο Γαλάτσι, στο Μαρούσι, στο Ελληνικό, στην παραλία, στο Φάληρο, σε όλη την ακτίνα εκεί. Νομίζω ότι δεν πρέπει να κακοποιηθεί άλλο το ρυθμιστικό σχέδιο της Αθήνας. Δεύτερον, να υπάρξει ένας έλεγχος στο κόστος. Να φανεί ότι δεν μπορεί να βάζουμε ως στόχο ότι εμείς θα κάνουμε την καλύτερη, δηλαδή, την πιο δαπανηρή, την πιο εντυπωσιακή Ολυμπιάδα. Δεν μπορούμε να το κάνουμε κάτι τέτοιο. Να κάνουμε δηλαδή Ο.Α. στα μέτρα μιας αξιοπρεπούς και λιτής διοργάνωσης, η οποία να αναδείξει και το πραγματικό περιεχόμενο των Ολυμπιακών και να μην γίνουν οι Ολυμπιακοί σημαία κομματικού ανταγωνισμού στα πλαίσια της δικομματικής αντιδικίας, ενόψει δημοτικών και εθνικών εκλογών.
Για την κρίση εμπιστοσύνης των πολιτών προς τους πολιτικούς
Κατ΄αρχήν ο πολίτης δεν πρέπει να είναι εύπιστος και να παραδίδεται σε εκείνους που του τάζουν λαγούς με πετραχείλια ή του τα λένε τόσο γυαλιστερά και φανταχτερά, ώστε να εντυπωσιάζουν. Ο πολίτης πρέπει να έχει κριτική στάση, να ψάχνει, να ελέγχει, να δυσπιστεί και κυρίως να κοιτάζει τα προβλήματα. Χωρίς τους παραμορφωτικούς φακούς των συνθημάτων και των επικοινωνιακών σχεδίων.
Το ένα είναι η ευθύνη του ίδιου του πολίτη. Το άλλο είναι η αναμφισβήτητη διαπίστωση ότι το πολιτικό μας σύστημα μαστίζεται από πολλαπλή κρίση. Κρίση αξιοπιστίας, κρίση εμπιστοσύνης, κρίση αποτελεσματικότητας, κρίση συμμετοχή και ηθική κρίση. Παράγεται, λοιπόν, ως συνολικό αποτέλεσμα ένας νοσηρός δημόσιος βίος. Ένας νοσηρός δημόσιος βίος, ο οποίος δημιουργεί ένα απολιιτικό ή αντιπολιτικό κλίμα και πολλές φορές αξιοποιείται η νοσηρότητα του δημοσίου βίου για να προωθούνται αντιδημοκρατικοί αφορισμοί ή αντιδημοκρατικά συνθήματα. Εδώ υπάρχει ένα σοβαρό πρόβλημα εξυγίανσης του δημόσιου βίου και ανανέωσης και αναζωογόνησης του πολιτικού συστήματος. Γι' αυτό και εμείς λέμε ότι σε αυτό το πολιτικό σύστημα έχουν δημιουργηθεί πολλές σπηλιές συμφερόντων, πολλές εστίες αναθυμιάσεων. Χρειάζεται, λοιπόν, μία αναζωογόνηση και εξυγίανση του πολιτικού συστήματος και εμείς πιστεύουμε ότι αυτό θα γίνει, εάν αλλάξει ο τρόπος οργάνωσης και λειτουργίας του κράτους, όχι συγκεντρωτικό, γραφειοκρατικό, κομματικό κράτος. Εάν αλλάξει το μοντέλο διακυβέρνησης της χώρας, όχι ο πλειοψηφικός κοινοβουλευτισμός του ενός κόμματος, όπως έχει επικρατήσει και είναι μονάχα στην Ελλάδα και κυρίως να αλλάξει ο εκλογικός νόμος, ο οποίος θα δημιουργήσει διαφορετικούς συσχετισμούς.
Για την υπόθεση Χρυσανθακόπουλου
Εδώ πρόκειται για ένα σοβαρό πρόβλημα. Αποκαλύπτεται, δηλαδή, ότι μέσα από τις υπάρχουσες δομές του πολιτικούς συστήματος δεν εξυπηρετείται η ανάγκη για διαφάνεια, για έλεγχο και για αξιοπιστία, αλλά καμουφλάρεται και προωθείται η διάβρωση, η διαφθορά και η διαπλοκή. Θα σας πω, λοιπόν, ότι στην Ελλάδα του 2002 είναι πολύ μεγάλη η ευθύνη των κυβερνήσεων που εγκαθίδρυσαν και εγκατέστησαν τη λογική και τους μηχανισμούς του τζόγου. Η Ελλάδα των 8, των 10 καζίνο, η Ελλάδα των νομιμοποιημένων τυχερών παιχνιδιών, η Ελλάδα που έστρεψε τα πάντα στην αναζήτηση μέσα από τον εύκολο τζόγο της αθέμιτης κερδοσκοπίας δεν μπορεί παρά να αποδοκιμάζεται, να είναι αποκρουστική η εικόνα της και να περιφρονείται από εκείνους που βλέπουν ότι αξίζει κάτι καλύτερο η ζωή τους. Σήμερα αυτό το φαινόμενο δεν προσωποποιείται. Δεν είναι ένα φαινόμενο μιας παραβατικής συμπεριφοράς ενός βουλευτή.
Στη Βουλή είχε έρθει το θέμα του παράνομου τζόγου με ένα σχέδιο νόμου για την αντιμετώπισή του, με μία λογική να νομιμοποιηθούν τα παιχνίδια του ελεγχόμενου ή του περιορισμένου κέρδους και εμείς από την πλευρά του ΣΥΝ αρνηθήκαμε να συναινέσουμε. Αρνήθηκαν, απ ό,τι γνωρίζω και οι βουλευτές του ΚΚΕ. Αυτό το σχέδιο νόμου ήρθε από το υπουργείο Εθνικής Οικονομίας που τότε ήθελε να ρυθμίσει αυτόν τον τομέα.
Σε αυτήν τη λογική η κυβερνητική ευθύνη είναι μεγάλη, διότι επέβαλε και προώθησε την εγκατάσταση καζίνο σε περιοχές οι οποίες ρημάζονται από τα καζίνο από το Ρίο και από το Λουτράκι μέχρι την Πάρνηθα και μέχρι τη Θεσσαλονίκη. Δεύτερον, η λογική με την οποία δόθηκαν άδειες για κουλοχέρηδες, για βίντεολόττο, για παιχνίδια που δεν ελέγχονται από πλευράς διαφάνειας, αυτή η λογική δημιούργησε ένα πρόσφορο έδαφος με πολλά «ʼνθη του Κακού». Τρίτον, το σοβαρότερο, όταν το ίδιο το κράτος τζογάρει και διευρύνει τα παιχνίδια, είτε μέσα από τον ΟΠΑΠ, είτε μέσα από τον Ιππόδρομο. Μιλάνε για έσοδα, αλλά αυτοί που μιλάνε έτσι ενδιαφέρονται μόνο για τον «μπεζαχτά», το ταμείο. Οι κυβερνήσεις πρέπει να ενδιαφέρονται και για την ηθική ακμαιότητα της κοινωνίας, για τα στηρίγματα της κοινωνίας και για το πνευματικό περιεχόμενο που πρέπει να έχει η ζωή και για το περιεχόμενο ζωής που πρέπει να έχουν οι αξίες. Όταν, λοιπόν, αυτά υπήχθησαν σε μία λογική να αρμέξουμε από όπου μπορούμε για να γεμίσουμε την καρδάρα και από εκεί και πέρα δεν μας ενδιαφέρει τι θα γίνει. Σήμερα εισπράττουμε αυτά τα ζητήματα. Γι' αυτό σας λέω, λοιπόν, ότι το πρόβλημα που αποκαλύφθηκε με αυτήν την ιστορία πέραν της προσωπικής συμπεριφοράς, πέραν την αρνητικής συμπεριφοράς την οποία επέδειξε ο συγκεκριμένος βουλευτής είναι και πρόβλημα θεσμικής αλλοίωσης και ακρωτηριασμού.
Δεν θέλω να συζητώ για τη συμπεριφορά ενός πολίτη, ενός προσώπου, ιδίως όταν έχει δημόσιο λειτούργημα, όπως είναι ο βουλευτής και μάλιστα να συζητώ εν τη απουσία του. Θα σας έλεγα, όμως, ότι το πρόβλημα της κυβέρνησης δεν είναι αυτό. Το πρόβλημα της δεν είναι να διαγράψει έναν βουλευτή, με τις πρακτικές του οποίου δεν συμφωνεί. Αυτό είναι το πιο εύκολο. Δεν υπάρχει από εκεί και πέρα το πρόβλημα του παράνομου τζόγου. Αυτή τη στιγμή δεν ξέρει η κυβέρνηση ότι σε όλη την Ελλάδα είναι σπορά τέτοιων τυχερών παιχνιδιών που συγκεντρώνουν αυτά τα παιχνίδια κυρίως νέους ανθρώπους ή μεροκαματιάρηδες.
Η Ελλάδα αυτή τη στιγμή είναι γεμάτη από παράνομα τυχερά παιχνίδια. Και εκεί είναι που στενάζουν η νεολαία, οι μεροκαματιάρηδες, τινάζονται στον αέρα οικογένειες και δημιουργούνται κοινωνικές τραγωδίες. Ο παράνομος τζόγος διαβρώνει το κοινωνικό σώμα.
Για τη διαφθορά
Θα σας παραπέμψω στην επίσημη έκθεση του ΟΟΣΑ και της Ε.Ε. το 2000, η οποία θεωρεί το υπ' αριθμόν ένα διαρθρωτικό πρόβλημα της χώρας μας που εμποδίζει την ισόρροπη ανάπτυξη και την ορθολογική αξιοποίηση των πόρων, είναι το πρόβλημα της διαπλοκής, της διάβρωσης και της διαφθοράς. Και οι πολίτες το ξέρουν. Αν ρωτήσετε σήμερα τον πολίτη στον δρόμο, γυναίκα, άνδρα, ηλικιωμένο, νέο θα σας πει ποια είναι τα σημαντικότερα προβλήματα της χώρας σήμερα, η ανεργία, η διαφθορά, τα προβλήματα εκείνα, δηλαδή που έχουν σχέση με την κοινωνική προστασία, αλλά και με αυτό που λέμε ηθικό περιεχόμενο της πολιτικής, όχι ηθικολογικό, όποιος μιλάει για έλεγχο και διαφάνεια δεν ηθικολογεί, αντίθετα προστατεύει το δημόσιο συμφέρον, τα συλλογικά αγαθά, τον εθνικό πλούτο, γιατί τον ροκανίζουν τον εθνικό πλούτο. Δεν ξέρουν οι κυβερνήσεις αυτή τη στιγμή, ότι το μεγαλύτερο πρόβλημα είναι η εγκληματικότητα του λευκού κολάρου, εκεί δηλαδή στους σύγχρονους μηχανισμούς της χρηματιστηριακής οικονομίας, όπου διαμορφώνονται ολόκληρες εστίες και συσπειρώσεις συμφερόντων
Για τις κινητοποιήσεις των αγροτών
Ο αγροτικός τομέας είναι ένας παράγοντας με πολύπλευρη χρησιμότητα για την ελληνική οικονομία. Είναι σημαντικός τομέας για τη διαμόρφωση της ελληνικής οικονομίας, αλλά είναι και αποφασιστικός παράγοντας για την κοινωνική συνοχή και για την αντιμετώπιση της περιφερειακής ανισότητας, για την αναμόρφωση της περιφέρειας, της υπαίθρου και για τη μη ερημοποίηση ολόκληρων περιοχών και για την αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος. Σήμερα, λοιπόν, δεν μπορεί να βάζεις τους αγρότες στη γωνία και να τους αντιμετωπίζεις με τη λογική «κόψτε τον λαιμό σας, τι να κάνουμε, δεν γίνεται αλλιώς, είστε πολλοί στην Ελλάδα, πρέπει να γίνετε λιγότεροι» και με αυτόν τον τρόπο να τους αφήνει κανείς ανυπεράσπιστους σε μια βίαιη αλλαγή των συνθηκών που συντελείται.
Κατ' αρχήν εκείνοι που έμαθαν τους αγρότες να στηρίζονται στο καθεστώς των επιδοτήσεων, τώρα τους λένε, με βίαιο τρόπο, να αλλάξουν, χωρίς να έχουν εξασφαλίσει τις εναλλακτικές καλλιέργειες και την υποστήριξη για να μπορέσουν να αλλάξουν οι άνθρωποι καλλιέργειες συνδεδεμένες με την ίδια τους την ύπαρξη. Ο αγρότης που είναι συνδεδεμένος με έναν τομέα παραγωγής έχει φτιάξει όλη του την προσωπικότητά του εκεί, την κουλτούρα του, τον ψυχισμό του. Είναι επιβεβλημένη η πολιτική των διαρθρωτικών αλλαγών. Αυτό σημαίνει ότι θα δοθούν χρήματα για να ενισχυθούν οι διαρθρωτικές αλλαγές στον αγροτικό τομέα. Ότι θα λειτουργήσει το Μητρώο Αγροτών, στα ντουλάπια του υπουργείου Γεωργίας είναι , θα υπάρξουν επί μέρους Μητρώα Καλλιεργητών, ώστε να μην παίζονται τα παιχνίδια που παίζονται πολλές φορές και - κυρίως- για να πάμε στο βαμβάκι, καθαρά συμβόλαια καλλιέργειας, έτσι ώστε και οι διαδικασίες παράδοσης του προϊόντος στα εκκοκιστήρια, για να μην παίζονται τα γνωστά παιχνίδία, δηλαδή οι κομπίνες που γίνονται σε βάρος των πραγματικών αγροτών. Επειδή τώρα είναι σε εξέλιξη οι κινητοποιήσεις των αγροτών, δεν είναι σωστό να επιχειρήσει η κυβέρνηση να στρέψει τους αγρότες της Θεσσαλίας, εναντίον των αγροτών της Μακεδονίας. Ή το αντίστροφο. Αυτό διαφαίνεται από τους κυβερνητικούς χειρισμούς και να καταλάβουν οι κυβέρνητικοί υπεύθυνοι ότι το βαμβάκι είναι το ένα προϊόν, το λάδι και τα οπωροκηπευτικά είναι άλλα προίόντα.
Εγώ δεν θα πω ποτέ στους αγρότες κινητοποιηθείτε αδιαφορώντας για ό, τι γίνεται γύρω σας, ούτε να πάνε και να κλείσουν όλους του δρόμους, αλλά αν στην απόγνωσή τους το κάνουν θα κοιτάξω με τον πιο πειστικό και άμεσο τρόπο η φωνή τους να φτάσει εκεί που πρέπει να φτάσει και ποτέ δεν θα πω ότι κάνει σωστά η κυβέρνηση που έλεγε «κοινωνικός αυτοματισμός». Κλείνουν οι αγρότες τους δρόμους θα βάλλουμε τους εμπόρους, τους εκδρομείς για να τους αντιμετωπίσουμε. Θα πρέπει να καταλάβουμε ότι οι αγρότες αντιμετωπίζουν τις συνέπειες μιας βίαιης αλλαγής που συντελείται σε βάρος του εισοδήματός τους, της παραγωγής τους, της ζωής τους της ίδιας και αυτή τη στιγμή οι αγρότες στην πλειοψηφία τους ξέρουν ότι έχουν σοβαρά προβλήματα, υψηλό κόστος παραγωγής, αβεβαιότητα για την τιμή του προϊόντος, αισχροκέρδεια των μεσαζόντων σε βάρος του πραγματικού παραγωγού, μεγάλη απόσταση της τιμής στην οποία παραδίδει το προίόν, ο αγρότης και στην τιμή την οποία το αγοράζει ο καταναλωτής. Δεν λέμε τίποτα παράλογο και άδικο. Ακούω πολλές φορές ότι τα χρήματα που πήραν οι αγρότες δεν τα αξιοποίησαν, ή πήγαν μια μία εύκολη κατανάλωση. Μπορεί να έγινε και αυτό. Τι θα πούμε, λοιπόν, ποιος καλλιέργησε αυτό το μοντέλο, ποιος αφήνει ανεξέλεγκτα όλα αυτά τα μαγαζιά;
Για τη δημοσκόπηση της Ελευθεροτυπίας
Το πολιτικό μας σύστημα είναι σε μια παρατεταμένη κρίση, το σύστημα διακυβέρνησης της χώρας δεν αποδίδει πια. Αποτέλεσμα η πολιτική την οποία εφαρμόζει η κυβέρνηση του κ. Σημίτη να είναι η πολιτική που θα μπορούσε να είχε εφαρμόσει και κυβέρνηση υπό τον κ. Καραμανλή. Τελείωσε μία περίοδος στην οποία κυριαρχούσε ο πολυσυλλεκτικός δικομματισμός, η εναλλασσόμενη πόλωση μεταξύ μονοκομματικών πλειοψηφιών. Εκείνο το οποίο σήμερα εμφανίζεται πολύ έντονα στον κόσμο είναι ότι και ο σοσιαλισμός τελείωσε, έτσι όπως πολιτεύθηκαν οι κυβέρνήσεις του ΠΑΣΟΚ και ο εκσυγχρονισμός τελείωσε με τη διγλωσσία και τη συνθηματολογία της κυβέρνησης του κ. Σημίτης και ο φιλελευθερισμός έχει τελειώσει με τα συνθήματα της Ν.Δ., διότι τα προβλήματα που προκύπτουν έχουν ως αιτία τις φιλελεύθερες επιλογές στην κοινωνία και την οικονομία.
Για τις συνεργασίες
Είναι ακραία λογική, η οποία αποπροσανατολίζει τον κόσμο, κάθε φορά να ενοχοποιείται η Αριστεράς, για τα αδιέξοδα που δημοιυργεί η δικομματική πόλωση. Είναι επίσης αδιέξοδη πρακτική να θεωρούν κάποιοι ότι ο ΣΥΝ είναι μπάλωμα, σημαία ευκαιρίας ή αναλώσιμο είδος. Εμείς, λοιπόν, από την πλευρά μιας σύγχρονης Αριστεράς των κοινωνικών κινημάτων και της Οικολογίας ψαχνόμαστε και ψάχνουμε για να δώσουμε εναλλακτικούς τρόπους για να βγει η χώρα από την κρίση και εναλλακτικούς τρόπους διακυβέρνησης της χώρας. Κάναμε ένα συνέδριο ιστορικής αυτογνωσίας ασχολούμενοι με την ΕΔΑ, αλλά ταυτόχρονα πάμε με μία αντιπροσωπεία πολυμελή στο Πόρτο - Αλλέγκρε. Το παρελθόν, το παρόν και το μέλλον είναι στο επίκεντρο της πολιτικής μας αγωνίας. Εκείνο που θέλόυμε εμείς να μην εξακολουθήσουν αυτές οι πολιτικές. Αλλαγή στις εφαρμοζόμενες πολιτικές, αλλαγή στον εκλογικό νόμο. Η Αριστερά έχει να παίξει δημιουργικό ρόλο. Είμαστε από πολιτική φιλοσοφία υπέρ του διαλόγου, αλλά διάλογος γιατί; Διάλογος για να βάλουμε όλοι μαζί τα σκουπίδια κάτω από το χαλί; Διάλογος για να τραβήξουμε μία καινούργια κουρτίνα και να κρύψουμε όλα όσα άχρηστα και φθαρμένα και διαβρωμένα είναι πεταμένα από πίσω για να μην τα βλέπει ο κόσμος; Διάλογος για να αλλάξουν οι πολιτικές, ναι, διάλογος για να αλλάξει το πολιτικό σύστημα, ναι. Και με την Αριστερά θα πρέπει να κάποιοι να συμπεριφέρόνται, χωρίς να νομίζουν ότι μπορούν εύκολα ή να την μπουρδουκλώσουν είτε να την βάλλουν στην τσέπη τους. Και εμείς από την πλευρά του ΣΥΝ θα πρέπει να πολιτευθούμε με υπευθυνότητα, όχι για να λέμε το δικό μας, αλλά για να συμβάλλουμε θετικά προκειμένου να βγούμε από αυτό το κόλλημα. Είναι κολλημένο το πολιτικό σύστημα της χώρας και επειδή εσείς είστε νεώτερος, εσείς, η δική σας η γενιά θα πληρώσει αυτό το βάλτωμα, περισσότερη από ό, τι εγώ
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS