04/09/2003

Συνέντευξη του Προέδρου του Συνασπισμού στη ΝΕΤ

4 Σεπτεμβρίου 2003

Συνέντευξη του Προέδρου του Συνασπισμού Ν.Κωνσταντόπουλου στη ΝΕΤ (Κ.Αρβανίτης)

Για το πακέτο παροχών και τις δηλώσεις του Πρωθυπουργού

Τα δύο κόμματα δίνουν μάχη για τον τίτλο εξουσίας, αλλά επί της ουσίας βαδίζουν στον ίδιο μονόδρομο. Γι αυτό και βλέπετε ότι όλος ο αγώνας είναι για τις εντυπώσεις. Είναι περί όνου σκιάς πολλές φορές η δικομματική πόλωση. Κοστίζει στον τόπο, κοστίζει πολύ, αλλά δεν εννοούν να καταλάβουν ότι πια ο 'Ελληνας πολίτης δεν τρώει κουτόχορτο. Οι 'Ελληνες πολίτες δεν μυρίζουν τα νύχια τους. Ζουν τα προβλήματα στο πετσί τους και δεν περιμένουν από κανένα επικοινωνιακό πακέτο και από καμία αντιπολιτευτική ευκολία να πληροφορηθούν ποια είναι η ζωή τους. Την ξέρουν πολύ καλά.

- Γιατί προεκλογικό πακέτο;...

Μέχρι σήμερα ο κ. Σημίτης αρνιόταν ότι υπάρχει κοινωνικό πρόβλημα στην Ελλάδα. Είχα εισπράξει στη Βουλή την απάντηση: "Οι 'Ελληνες ευημερούν". 'Ηταν η ευημερία των αριθμών. Η ευημερία των αριθμών την οποία φτιάχνουνε οι πολιτικοί αλχημιστές στα γραφεία τους δεν φτάνει μέχρι την καθημερινότητα των πολιτών. Η καθημερινότητα των πολιτών είναι διαφορετική. Εκεί, ανάμεσα στους αριθμούς και την πραγματικότητα, βουλιάζουν κάθε μέρα, ολοένα και πιο πολλοί.

'Όταν λοιπόν στο τέλος της κυβερνητικής του θητείας αναγνωρίζει ο κ. Σημιτης ότι υπάρχει κοινωνικό πρόβλημα, αυτό σημαίνει ότι αυτό το κοινωνικό πρόβλημα δημιουργήθηκε από τις συγκεκριμένες πολιτικές που εφαρμόζει.

Μέχρι σήμερα ποτέ στην πολιτική της η κυβέρνηση δεν έβαλε τον αδύναμο. Η πραγματικότητα που διαπιστώνει το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ είναι πως στην Ελλάδα οι αδύναμοι γίνονται διαρκώς πιο ανήμποροι, βρίσκονται μονίμως στα στενά και στα δύσκολα. Δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα, Ενώ η επιχειρηματικότητα βρίσκεται στην μεγαλύτερη κερδοφορία της από ποτέ.

'Όταν λοιπόν μια κυβερνητική πολιτική παράγει ραγδαία αύξηση της κερδοφορίας και σταθερή μείωση της κοινωνικής συνοχής, είναι αυτή η πολιτική ανισόρροπη, είναι αντιφατική. Κοινωνικά είναι προβληματική και ζημιογόνα.

Σήμερα έβλεπα στο δελτίο ειδήσεων. Τι εξαγγέλλεται; Απεργία των Πανεπιστημιακών. Γιατί; Διότι οι Πανεπιστημιακοί δεν στηρίζονται στα μισθολογικά τους. Διότι τα Πανεπιστήμια δεν ενισχύονται. Μετά τους δήμους, έρχονται τα Πανεπιστήμια που λένε, θα κλείσουμε, δεν μπορούμε να πάμε παραπέρα.

Τι λέει η κυβέρνηση; 1000 ευρώ για ενοίκιο στους φοιτητές που σπουδάζουν σε άλλη πόλη από εκείνη στην οποία μένουν οι γονείς τους. Τα 1000 ευρώ ταυτόχρονα δεν εκπίπτουν από το φορολογητέο εισόδημα των οικογενειών τους. Πρώτον. Δεύτερον. Αντί να πει τα 1000 ευρώ στην οικογένεια, θα μπορούσε να λυθεί το θέμα μονίμως με μία σταθερή ενίσχυση των Πανεπιστημίων ή και των δήμων για φοιτητικές εστίες. Η μόνιμη λύση του προβλήματος της φοιτητικής κατοικίας, που ανακουφίζει την οικογένεια που συνήθως δεν έχει να πληρώσει τόσα πολλά, είναι να ενισχύσεις και για τη δημιουργία φοιτητικών εστιών το Πανεπιστήμιο και τους δήμους.

'Όταν λες ότι στην Ελλάδα θα έχω απαλλαγές της τάξεως των 20 και των 30 χιλιάδων ευρώ για την αγορά αυτοκινήτου, σε ποιους απευθύνεσαι; Απευθύνεσαι στα ανώτερα κοινωνικά στρώματα.

Και στα μεσαία. Ενισχύεις την αγορά αυτοκινήτου, την στιγμή που όλες οι πόλεις της χώρας έχουν κυκλοφοριακό πρόβλημα, έχουν πρόβλημα νέφους, έχουν πρόβλημα αβίωτης καθημερινότητας, έχουν πρόβλημα ηχορύπανσης. Ενισχύεις την κυκλοφορία των Ι.Χ. αυτοκινήτων, αντί να ενισχύσεις τις πολιτικές για μέσα μαζικής μεταφοράς και αντί να πεις, ανανέωση, ναι, με σύγχρονες προδιαγραφές, έτσι ώστε να έχεις αυτοκίνητα που να μην ρυπαίνουν.

Δεν θέλω να είμαι ούτε αυστηρός, ούτε επιεικής. Θέλω όμως να μην νομίζει ότι μπορεί να πιάσει κανείς τους πολίτες στον ύπνο. Στην καθημερινότητα της ζωής του ο πολίτης ξέρετε ποιον θεωρεί πιο σκάρτο; "Τον κάλπη". Αυτόν που λέει κάλπικο λόγο.

Σήμερα λοιπόν θα έπρεπε με πολύ μεγάλη ειλικρίνεια να πούμε τα πράγματα με το όνομά τους. Υπάρχει σοβαρό κοινωνικό πρόβλημα. Είναι αποτέλεσμα της πολιτικής που εφαρμόζεται. Οι πολιτικές αυτές πρέπει να αλλάξουν. Τα προβλήματα συνθλίβουν ολοένα και πιο πολλούς. Δεν αντιμετωπίζεται το θέμα τώρα με το μισό ευρώ στον άνεργο. Το μισό ευρώ την ημέρα στον άνεργο ως φιλανθρωπία, όταν 2 τρις για το ανθρώπινο δυναμικό έχουν ξοδευτεί από το 1996 από τα κοινοτικά κονδύλια χωρίς να πιάσουν αυτά τα λεφτά τόπο.

Η κοινωνική πολιτική δεν είναι ελεημοσύνη. Και η κοινωνική πολιτική δεν είναι χρυσωμένο προεκλογικό χάπι. Η κοινωνική πολιτική είναι διαρκής φροντίδα, έτσι ώστε στη ζώνη της ευημερίας να μπαίνουν ολοένα και πιο πολλοί και με αίσθημα δικαιοσύνης να γίνεται η αναδιανομή του πλούτου και η κατανομή των βαρών, των θυσιών και των ωφελημάτων.

Σήμερα στην Ελλάδα φορτώνονται τα πολλά βάρη και τις πολλές θυσίες εκείνοι που δεν έχουν. Την μεγάλη κερδοφορία την εισπράττουν οι λίγοι οι οποίοι υπερέχουν. 'Εχουμε μία διαρκή ανασφάλεια και αβεβαιότητα της μεγάλης πλειοψηφίας της ελληνικής κοινωνίας.

Γιατί δεν κάθονται να δούνε πόσο πουλιέται το καρπούζι στο χωράφι και πόσο το αγοράζει ο καταναλωτής. Πόσο πουλιέται το κρέας από τον κτηνοτρόφο και πόσο το αγοράζει ο καταναλωτής. 2-2,5 ευρώ το κρέας από τον κτηνοτρόφο, 5-10 ευρώ πληρώνει ο καταναλωτής. 0,25 ευρώ το καρπούζι στο χωράφι, πάνω από 0,60 ευρώ το καρπούζι στον καταναλωτή. Το ψάρι 5 ευρώ το κιλό το μπαρμπούνι, 35 ευρώ στον καταναλωτή. Ανάμεσα σ' αυτό που παίρνει ο παραγωγός και σ' αυτό που πληρώνει ο καταναλωτής υπάρχει μεγάλη διαφορά. Εδώ είναι η αισχροκέρδεια, εδώ είναι η κερδοσκοπία, εδώ είναι η ακρίβεια. Κι έτσι βλάπτεται και ο παραγωγός και ο καταναλωτής και ο υγιής ανταγωνισμός και η ελληνική οικονομία.

Αυτή την προσπάθεια που έκανε ο κ. Σημίτης προχτές την έχουν κάνει κι άλλοι πολλοί στο παρελθόν. Δεν είναι καινούργια πατέντα. Είναι ένας παλιομοδίτικος λαϊκισμός. "'Όλα για όλα μπροστά στην κάλπη".

Να απαντήσουμε στο πρώτο και προκριματικό ερώτημα. Υπάρχουν λεφτά για να δοθούν αυξημένες κοινωνικές παροχές, προκειμένου να εφαρμοστεί μια σύγχρονη και αποτελεσματική κοινωνική πολιτική;

Εμείς λέμε ναι. Λέμε ότι υπάρχουν χρήματα. Η κυβέρνηση μέχρι σήμερα, που έλεγε ότι δεν έχει, και η Ν.Δ. που λέει, τι βάζετε χέρι στο ταμείο, διότι δεν θα βρεθούν, ξέρουν εν γνώσει τους ότι θέλουν να διατηρήσουν αυτού του χαρακτήρα την οικονομική πολιτική. Την αντικοινωνική πολιτική, η οποία δεν έχει σε προτεραιότητα τις πραγματικές ανάγκες της ζωής της μεγάλης πλειοψηφίας των πολιτών.

Λεφτά μπορεί να βρεθούν. Μπορεί να βρεθούν από μία σωστή φορολογική μεταρρύθμιση. Μπορούν να βρεθούν από περιορισμό της αλόγιστης σπατάλης χρημάτων για εξοπλιστικά προγράμματα. Μπορούν να βρεθούν χρήματα και δεν βρίσκονται χρήματα διότι ο προσανατολισμός αυτής της πολιτικής είναι νεοφιλελεύθερος. Και εξ αυτού η σύγχυση που υπάρχει και στην κυβέρνηση και στη Ν.Δ. Είναι του ίδιου χαρακτήρα πολιτικές. Πολιτικές που βάζουν πάνω από τους ανθρώπους τα κέρδη, που βάζουν πάνω από την κοινωνία την αγορά, χωρίς ταυτόχρονα να παίρνουν ρυθμίσεις για τον έλεγχο της αγοράς.

Υπάρχει λοιπόν μια σύγκλιση αυτών των οικονομικών πολιτικών, η οποία έχει έναν βασικό, κοινό παρονομαστή. 'Εχουν αντιστρέψει και οι δύο βασική αρχή της πολιτικής. Η οικονομία είναι στην υπηρεσία της κοινωνίας. 'Εχουν αντιστρέψει και στο ΠΑΣΟΚ και στη Ν.Δ. αυτή την βασική αρχή. Βάλανε την κοινωνία στην υπηρεσία της οικονομίας. Με αποτέλεσμα σήμερα να λέει ο κ. Πρωθυπουργός, ότι επιχειρώ, λέει, μια αναδιανομή εισοδημάτων. Ποια αναδιανομή εισοδημάτων;.. Αναδιανομή εισοδημάτων χωρίς φορολογική μεταρρύθμιση; Αναδιανομή εισοδημάτων χωρίς αντιμετώπιση της ακρίβειας; Αναδιανομή εισοδημάτων όταν το 60% είναι έμμεσοι φόροι και το 40% άμεσοι φόροι;

Η γνήσια φορολογική πολιτική θα οδηγήσει στην εφαρμογή και μιας αναδιανομής εισοδημάτων. Αναδιανομή εισοδημάτων με την μεγάλη ληστεία που έγινε στο Χρηματιστήριο; Αναδιανομή εισοδημάτων όταν οι πόροι από τα Κοινοτικά Ταμεία δεν αξιοποιούνται ορθολογικά; Ποια περιφερειακή ανισότητα θα αντιμετωπιστεί σήμερα στην Ελλάδα μετά από δύο Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης, όταν οι 5 περιφέρειες της Ελλάδας είναι οι πιο φτωχές περιφέρειες της Ευρώπης;

Νομίζω ότι ο κ. Πρωθυπουργός άρχισε την προεκλογική του εκστρατεία με αυτή την προβολή των μέτρων. Παροχές και μέτρα. Χρειάζονται και πρέπει να υπάρξουν κοινωνικές πολιτικές. 'Όχι με την μορφή των δώρων, όχι με την μορφή των παροχών. 'Όχι με την μορφή της ελεημοσύνης.. Αλλά με την μορφή της ιεράρχησης των προτεραιοτήτων της οικονομικής του πολιτικής. Και όταν λες "την οικονομία θα την βάλω στην υπηρεσία της κοινωνίας" και όχι η κοινωνία να φορτώνεται τα ελλείμματα της οικονομίας, τότε πραγματικά θα βγεις από το φιλελεύθερο μονόδρομο.

Η οικονομική πολιτική της κυβέρνησης δεν έχει κοινωνικό πρόσωπο. Και δεν θα το αποκτήσει με τέτοια φτιασιδώματα της τελευταίας στιγμής, Το ρετουσάρισμα δεν κρατάει. 'Όταν βγεις λιγάκι έξω και βραχείς λίγο, φεύγει η μπογιά. Ξεβάφει η ωραία ζωγραφιά που φτιάχνεις.

Ο Συνασπισμός, λοιπόν, της Αριστεράς των Κινημάτων και της Οικολογίας αυτή την πολιτική την αντιπολιτεύεται προγραμματικά, λέγοντας ότι αυτή η πολιτική συγκλίνει προς έναν οδικό χάρτη νεοφιλελεύθερων επιλογών. Συγκλίνει με τις επιλογές της Ν.Δ. Εμείς υποστηρίζουμε μια εναλλακτική πολιτική με κοινωνικές προτεραιότητες.

Και για να γίνω ακόμα πιο συγκεκριμένος, στις κοινωνίες του 21ου αιώνα κόμματα τα οποία μπορούν να μιλάνε με κοινωνική ευαισθησία και με ιστορικές αναφορές δεν πρέπει να οδηγούνται σε αναζητήσεις του τύπου είναι ξεπερασμένες οι ιδέες και οι αρχές της κοινωνικής δικαιοσύνης και του δημοκρατικού σοσιαλισμού. Αυτό κάνουν μία μερίδα των Γερμανών Σοσιαλδημοκρατών. Αυτό έκαναν οι Νέοι Εργατικοί του κ. Μπλερ. Αυτό εξήγγειλε ότι θα κάνει ως μεταρρύθμιση του ΠΑΣΟΚ ο κ. Σημίτης.

Ξεπερασμένη η ιδέα της κοινωνικής αλληλεγγύης και της κοινωνικής δικαιοσύνης; Βασικός άξονας και πυλώνας των κομμάτων που έχουν κοινωνική αναφορά είναι η επιδίωξη της κοινωνικής δικαιοσύνης.

Ξεπερασμένη η ιδέα του δημοκρατικού σοσιαλισμού; Της επιδίωξης δηλαδή κοινωνικών μετασχηματισμών με δημοκρατία και ελευθερία; Τότε;.. Από τους τεχνοκράτες θαρθούν οι αλλαγές.

Για την Ολυμπιακή Αεροπορία

'Ένα έγκλημα διαρκείας είναι αυτό που συντελείται σε βάρος της Ολυμπιακής Αεροπορίας. Και ταλαιπωρούνται οι πολίτες και το επιβατικό κοινό και μειώνεται και ζημιώνεται η εθνική οικονομία και οδηγείται η Ολυμπιακή σε μία απαξίωση, προκειμένου να πουληθεί φέτες-φέτες κατά τις προδιαγραφές, οι οποίες θα αντιστοιχούν σε ορισμένους.

Το κόψιμο της Ολυμπιακής σε διάφορες δραστηριότητες, ώστε να εκποιηθεί, είναι η λογική της εκποίησης συλλογικών αγαθών και υποδομών άσκησης εθνικής πολιτικής.

Ξέρετε πότε συμβαίνει αυτό το πράγμα; 'Ένα χρόνο πριν γίνουν οι Ολυμπιακοί Αγώνες. Διαλύεται η Ολυμπιακή και ταυτόχρονα θα πρέπει να προκηρυχθεί διαγωνισμός για το ποιος θα είναι ο Ολυμπιακός αερομεταφορέας. Και θα πάνε ξένες εταιρείες χωρίς να μπορεί η Ολυμπιακή να ανταποκριθεί,

Διαλύεται η Ολυμπιακή, παρά το γεγονός ότι οι ομογενείς από την Αυστραλία έχουν έρθει εδώ και καιρό σε όλα τα κόμματα και στην κυβέρνηση και έχουν καταθέσει πρόταση να διατηρηθούν τα δρομολόγια και να εξασφαλίσουν την κάλυψη των δρομολογίων μέχρι και ένα χρόνο μετά τους Ολυμπιακούς Αγώνες.

Η Ολυμπιακή έχει συγκριτικά πλεονεκτήματα, τα οποία σωστά τα μελέτησαν οι Εγγλέζοι και επεδίωξαν να βάλουν στο χέρι την Ολυμπιακή. Είναι το σήμα. Είναι το ότι έχει πελατεία και στις πέντε ηπείρους. Είναι ο υψηλός δείκτης ασφαλείας. Και επίσης το γεγονός ότι έχει ένα προσωπικό το οποίο μπορεί με επάρκεια να αξιοποιηθεί για να αντιμετωπιστούν αυτά τα προβλήματα.

Δεν έχει κανένας, και ρωτάω έτσι ως απλός πολίτης φορολογούμενος, κανένας από αυτούς που κυβέρνησαν τον τόπο δεν έχει την ευαισθησία να δώσει εξηγήσεις; Πού πήγαν εκατοντάδες δισεκατομμύρια δραχμές για το πρόγραμμα εξυγίανσης της Ολυμπιακής. Γιατί επί χρόνια σέρνεται αυτή η ιστορία; Γιατί επεχείρησαν να δώσουν την Ολυμπιακή σε επιχειρηματία ο οποίος ήταν υπό πτώχευση; Γιατί σήμερα επιχειρούν να δώσουν την Ολυμπιακή, όπως έδωσαν τα Ναυπηγεία, όπως δίνουν άλλα συλλογικά αγαθά κρίσιμης εθνικής σημασίας.

Εθνικό αερομεταφορέα είχαμε και στα χέρια των κυβερνήσεων αυτός ο εθνικός αερομεταφορέας έγινε φύλλο και φτερό.

'Εχουν ευθύνες και οι εργαζόμενοι. Αλλά ποιος έπαιξε παιχνίδια πελατειακών σχέσεων χρησιμοποιώντας την Ολυμπιακή ως αποθήκη για παραγοντισμούς και προσλήψεις; Και ποιος έδινε στις εκλογές του 1996, όχι παλιά, στις εκλογές του 1996 ποιος έδινε κάτω από το τραπέζι παροχές προς την Ολυμπιακή Αεροπορία, έξω από τις δεσμεύσεις του Προϋπολογισμού, εν όψει εκλογών;