12/01/2004

Συνέντευξη του Ν.Κωνσταντόπουλου στο ραδιόφωνο του ΑΝΤΕΝΑ

12 Ιανουαρίου 2004

Συνέντευξη του Ν.Κωνσταντόπουλου στο ραδιόφωνο του ΑΝΤΕΝΑ (δημοσιογράφος: Γ.Χουδαλάκης)

- Ξεκινάω από το όνομα... Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς...

Ν.ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Είναι ο τίτλος του ενωτικού ψηφοδελτίου, που δημιουργήθηκε μετά από μια δημιουργική και χρήσιμη εμπειρία διαλόγου και κοινής δράσης μεταξύ των κομμάτων της ευρύτερης Αριστεράς του Συνασπισμού, της ΑΚΟΑ, της ΚΕΔΑ, της ΔΕΑ και των Ενεργών Πολιτών και άλλων ανένταχτων.

- Πολλοί απ' αυτούς που έχουν ενταχθεί στο ψηφοδέλτιό σας θάλεγα ότι για τον πολύ τον κόσμο δεν είναι γνωστοί.. Ακούει κάποιος ενωτικό... έχει στο μυαλό του..... Χωρίς ΚΚΕ και χωρίς κάποια πρόσωπα τα οποία είναι τα προβεβλημένα, τα γνωστά τι σημαίνει ενωτικό;...

Ν.ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Η απάντηση την οποία θέλουμε να δώσουμε και στις εκλογές που έρχονται είναι ότι η Ελλάδα δεν είναι μόνο τα δύο μεγάλα κόμματα, δεν είναι μόνο αυτές οι δυο παρατάξεις, όπως κατά καιρούς εμφανίζονται με διάφορες επικοινωνιακές όψεις. Δημοκρατική παράταξη, λέει τώρα ο κ. Παπανδρέου για το ΠΑΣΟΚ, Φιλελεύθερη παράταξη λέει τώρα για τη Ν.Δ. ο κ. Καραμανλής.
Η Ελλάδα λοιπόν δεν είναι φέουδο των δύο αυτών παρατάξεων. Υπάρχουν και οι προοδευτικοί πολίτες, υπάρχει και η Αριστερά ως παράταξη, ως ιδεολογία, ως στάση ζωής.

- Δεν σας βλέπουμε Πρόεδρε ως παράταξη...

Ν.ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Και πρέπει να βλέπει ο κόσμος ότι απέναντι στην ιδεολογία του νεοφιλελευθερισμού, που εμφανίζεται ως μονόδρομος, υπάρχει ο διαφορετικός δρόμος. Και οι δυνάμεις που υποστηρίζουν αυτό το διαφορετικό δρόμο. Πρέπει να βλέπουν οι πολίτες ότι απέναντι στο μονοπώλιο του δικομματισμού υπάρχει ο διαφορετικός τρόπος άσκησης της πολιτικής και οι δυνάμεις που στηρίζουν αυτό το διαφορετικό τρόπο άσκησης πολιτικής.

Εμείς θέλουμε απέναντι σ' αυτό το μονοπώλιο εξουσίας των δύο μεγάλων κομμάτων και στο μονόδρομο της νεοφιλελεύθερης προσαρμογής να στηρίξουμε πολιτικές εναντίον του νεοφιλελευθερισμού, εναλλακτικές πολιτικές προς τη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, πολιτικές οι οποίες αμφισβητούν το δικομματισμό, πολιτικές δηλαδή οι οποίες θέλουν διαφορετικούς συσχετισμούς και διαφορετικές πολιτικές.

Μακάρι αυτή την προσπάθεια που επί δυόμισι χρόνια στο Χώρο Διαλόγου και Κοινής Δράσης όλοι καταθέσαμε με ειλικρίνεια να την είχε παρακολουθήσει και η ηγεσία του ΚΚΕ. Επέλεξε η ηγεσία του ΚΚΕ δυστυχώς μία τακτική απομονωτισμού. Δεν συνομιλεί διότι θεωρεί όλους τους άλλους ότι είναι σύμμαχοι του νεοφιλελευθερισμού, του καπιταλισμού, της Ευρώπης.

Είναι φανερό λοιπόν ότι θα έπρεπε, απέναντι σε αυτή την πρόκληση για τον γιγαντισμό του δικομματισμού, να μπορεί να αντισταθεί μια ενωτική προσπάθεια της Αριστεράς. Δυστυχώς δεν ανταποκρίνεται η ηγεσία του ΚΚΕ στην αντίληψη αυτή της ενωτικής δράσης και των εκλογικών συμμαχιών. 'Εχει υιοθετήσει εδώ και καιρό μια νοοτροπία απομονωτισμού.

- Θέλω να παρατηρήσω ότι από τη μια πλευρά παράταξη λέει ο Γ. Παπανδρέου, παράταξη λέει ο Κ. Καραμανλής, δεν περισσεύει κανείς λένε και οι δύο.. Γίνεται μια επιχείρηση στράτευσης όλων των αποστρατευθέντων μέχρι στιγμής, ένα άνοιγμα από τους δυο σε νέα πρόσωπα και από την άλλη βλέπω την Αριστερά, με όποια αιτιολογία..., να πηγαίνει πάλι χώρια.... κομματιασμένη...

Ν.ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν μπορεί διαρκώς να χρησιμοποιείται σε βάρος της Αριστεράς το γεγονός ότι υπάρχει και κατακερματισμός, υπάρχουν και προβλήματα, υπάρχουν και γενικότερα θέματα τα οποία αποτελούν για την Αριστερά μία βασανιστική διαδικασία αναζήτησης.

Εκείνο το οποίο συμβαίνει αυτές τις μέρες μπροστά μας, με ευθύνη των δύο μεγάλων κομμάτων, και περισσότερο βεβαίως της κυβέρνησης και του κ. Σημίτη και του κ. Παπανδρέου, είναι η αποθέωση της νοοτροπίας που ταυτίζει την πολιτική ως κόλπο. Κόλπο να τουμπάρουμε το κλίμα. Κόλπο να ξεγελάσουμε τα προβλήματα. Κόλπο να δημιουργήσουμε ψεύτικες εντυπώσεις. Κόλπο να δώσουμε την αίσθηση της γενικής συμφωνίας και του γενικού ενθουσιασμού. Κόλπο να θεωρήσουμε ότι αναβιώνει, ανασταίνεται και θριαμβεύει το παρελθόν. Κόλπο να νομίσουμε ότι κατακτάμε το μέλλον ως δια μαγείας.

Απέναντι λοιπόν σ' αυτή τη νοοτροπία που θέλει την πολιτική ως κόλπο, εμείς από την πλευρά μας εξακολουθούμε να πιστεύουμε ότι η πολιτική είναι ιδέα, είναι φαντασία, είναι αγώνας, είναι αγωνία, είναι συνείδηση, είναι ηθική, είναι αισθητική, είναι λογαριασμός που πρέπει να δώσεις με ευθύνη, είναι εμπιστοσύνη που πρέπει να κατακτάς στη συνείδηση του πολίτη.

Στο χώρο λοιπόν της Αριστεράς, εμείς από την πλευρά του Συνασπισμού, μαζί με άλλες δυνάμεις εδώ στην Ελλάδα, φτιάξαμε αυτό τον χώρο, τον χώρο διαλόγου και κοινής δράσης. Πήραμε πολύ μεγάλες πρωτοβουλίες και συμμετείχαμε σε κοινή δράση για το ασφαλιστικό, για την ανεργία, για το συνταξιοδοτικό, εναντίον του πολέμου, για την προστασία των δασών, για τη διαφύλαξη του περιβάλλοντος, για την υπεράσπιση της ειρήνης, για την ενίσχυση του Κοινωνικού Φόρουμ, τις δραστηριότητες δηλαδή των κοινωνικών κινημάτων και των ενώσεων πολιτών που είναι μια ζωντανή φλέβα ανανέωσης του δημόσιου βίου της χώρας.

Είπαμε ότι είναι ανοιχτός αυτός ο χώρος. 'Οποιος θέλει, νάρθει.

Δεύτερο. Στο ευρωπαϊκό επίπεδο. Σήμερα που μιλάμε υπάρχει η ανακοίνωση που έγινε χτες στη Γερμανία, στο Βερολίνο, η δημιουργία του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς από 11 κόμματα της Ευρώπης, Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς το οποίο εξαγγέλθηκε. Οι εκδηλώσεις θα γίνουν εδώ οι επίσημες. Μία στην Αθήνα και μία στη Ρώμη. Μετέχει ο Συνασπισμός, μετέχει το Κόμμα του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού της Γερμανίας, μετέχει η Κομμουνιστική Επανίδρυση της Ιταλίας, η Refundazione του Μπερτινότι, μετέχει η Ενωμένη Αριστερά της Ισπανίας, μετέχουν κόμματα της Αυστρίας, του Λουξεμβούργου. Μαζί με αυτά τα 11 κόμματα που μετέχουν υπάρχουν και άλλα κόμματα που είναι παρατηρητές, όπως το ΑΚΕΛ της Κύπρου.

Ούτε σ' αυτή την προσπάθεια προσέρχονται ορισμένοι.

Όταν λοιπόν χρειάζεται να γίνει ενωτική δραστηριότητα, ενωτική παρουσία, ενωτική προσπάθεια, εμείς λέμε ότι μακάρι να γίνεται απ' όλους. Και, ακόμα και τώρα. Μακάρι ακόμα και τώρα, πηγαίνοντας προς τις εκλογές, αυτός ο Συνασπισμός της Ριζοσπαστικής Αριστεράς να μεγαλώσει. Μακάρι και τώρα να μπορέσει να είναι η πιο αποφασιστική δύναμη που θα αμφισβητήσει το δικομματισμό και το νεοφιλελευθερισμό.

- Πολλοί κάνουν κριτική και λένε ότι ο ΣΥΝ είναι ένα κόμμα το οποίο επιβιώνει οριακά... παλεύει γύρω στο 3%... Στις προηγούμενες εκλογές είχατε μέσα και τον κ. Μπίστη, φυσικά και την Μ, Δαμανάκη... Για πολύ κόσμο ο ΣΥΝ λειτουργούσε για κάποιους ως δεκανίκι του ΠΑΣΟΚ.. Σήμερα λοιπόν, αντί να μεγαλώνετε, έχετε και κάποιες απώλειες και μάλιστα προβεβλημένων στελεχών....Τι γίνεται;...

Ν.ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Η απάντηση την οποία έχω να σας δώσω είναι σαφής, συγκεκριμένη και βασίζεται στα πραγματικά δεδομένα.

Πρώτον. Ο Συνασπισμός σήμερα, πηγαίνοντας για τις εκλογές του 2004, είναι σε πολύ καλύτερη κατάσταση απ' ότι ήταν στις εκλογές του 2000.
Και εσωτερικά και από πλευράς πολιτικής γραμμής και από πλευράς αισιοδοξίας και από πλευράς συσπείρωσης και επίσης από πλευράς συμμαχιών, γιατί στην εκλογική μας τακτική και εκστρατεία βρισκόμαστε μαζί και με άλλες δυνάμεις που έχουμε ξεκαθαρίσει το πλαίσιο το πολιτικό μέσα στο οποίο θέλουμε να αγωνιστούμε.

Δεύτερο. Επιλογές προσώπων που θεωρούν ότι ξαφνικά βρίσκουν την αλήθεια και θέλουν να την υπηρετήσουν είναι ελεύθερες. Η πολιτική δεν είναι εξαναγκασμός. Και βεβαίως η πολιτική δεν είναι και αμοραλισμός. Εδώ είναι μια διαχωριστική γραμμή που έχει σχέση με τη συνείδηση κάθε πολίτη.

Εμείς από την πλευρά του Συνασπισμού και γενικότερα από την πλευρά του Συνασπισμού της Ριζοσπαστικής Αριστεράς, πηγαίνοντας προς τις εκλογές, θέλουμε, εκτός των άλλων, και κάτι άλλο. 'Όχι να φορτώσουμε την πολιτική με περισσότερη αναξιοπιστία, με περισσότερη δημαγωγία και με περισσότερη υποκρισία, δηλαδή με περισσότερη κρίση. Αλλά να αναζωογονήσουμε την πολιτική έτσι ώστε να αντιληφθεί και ο κάθε πολίτης ότι αυτό που λέμε το εννοούμε. Η πολιτική ως στάση ζωής. Η Αριστερά ως στάση συνείδησης. Η παρέμβαση στα κοινωνικά δρώμενα ως αγωνιστική παρέμβαση συνέπειας.

Δεν θεωρούμε σε καμιά περίπτωση ότι σήμερα η ολοκλήρωση μιας ανανεωτικής ριζοσπαστικής αριστερής συνείδησης σημαίνει να πας να προσφέρεις υπηρεσίες θεραπαινίδας ή υποστηρικτή προς αυτό το πολιτικό σκηνικό το οποίο, επιτρέψτε μου να πω, μπροστά στα μάτια της ελληνικής κοινωνίας ηχεί ως κύμβαλο γνωστό από παλιά.

- Μήπως αργήσατε να ξεκαθαρίσετε τα εσωτερικά σας;...

Ν.ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν είναι ποτέ δυνατό να προσδιορίζεται η προσπάθεια που έκανε ο Συνασπισμός στην Ευρωβουλή, στη Βουλή και στην κοινωνία από την στάση ενός στελέχους το οποίο για δικούς του λόγους, χωρίς να ξαφνιάσει κανέναν, αποφάσισε ξαφνικά να δηλώσει ό,τι δηλώσει.

Οι 6 βουλευτές του ΣΥΝ στην ελληνική Βουλή κάνανε αυτά τα τρεισήμισι χρόνια μεγαλύτερη δουλειά σε κρίσιμους τομείς απ' ότι κάνανε οι βουλευτές των δύο μεγάλων κομμάτων και οι δύο ευρωβουλευτές του ΣΥΝ στο Ευρωκοινοβούλιο κάνανε μεγαλύτερη δουλειά απ' ότι κάνανε οι ευρωβουλευτές όλων των άλλων κομμάτων.

Αυτή τη στιγμή που μιλάμε τρέχουν και φουντώνουν, εκρήγνυνται κάθε μέρα σοβαρά προβλήματα. Στο περιβάλλον, στη δημόσια οικονομία, στην καθημερινότητα της ζωής, στη λειτουργία των θεσμών. Δεν είναι ποτέ δυνατό να λειτουργεί η πολιτική ζωή του τόπου σαν όλα να είναι όμορφα και ωραία, την ώρα π ου σε όλους τους τομείς του δημόσιου βίου υπάρχουν εκφυλιστικά φαινόμενα και εκρηκτικά προβλήματα.

- Στην πολιτική, πέρα από του ότι υπάρχει κάποιος που θέλει να παραστήσει την θεραπαινίδα ή κάποιος άλλος χαρακτηρίζεται ως amoral γιατί έχει κάποιες άλλες φιλοδοξίες, υπάρχουν και ..... τα αισθήματα. 'Όταν εγώ μεγάλωσα ακούγοντας για τη γενιά του Πολυτεχνείου, για τους αγώνες...., βλέπω τους πρωταγωνιστές αυτής της γενιάς να χωρίζουν στην πορεία, να πηγαίνει ο ένας αριστερά ή αριστερότερα, ο άλλος δεξιά ή δεξιότερα... Κάπου αισθάνομαι ότι δεν υπάρχει και αυτό το μαγικό που έκανε τη λέξη σύντροφος να ακούγεται καλά ακόμα και στα αυτιά ενός ανθρώπου που δεν ήταν αριστερός.....

Ν.ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Στην πολιτική δεν ισχύουν τα μαγικά. Μην περιμένετε απαντήσεις μαγικές. Ο κοινωνικός αγώνας και ο πολιτικός αγώνας είναι μια πολύ σκληρή δοκιμασία. Δεν είναι ένα κινηματογραφικό όνειρο το οποίο πάντοτε δίνει, μοιράζει μερίσματα εξουσίας και ευτυχίας σε όλους. Ιδιαίτερα δε για την Αριστερά η πολιτική είναι μία βιωματική σχέση, που σημαίνει, αγώνα με άνισους όρους, αγώνα στο όνομα των ιδεών, αγώνας με ψυχή, αγώνας με ευαισθησία για τον κόσμο.

Εάν στο δρόμο κάποιοι κουράζονται και κάποιοι θέλουν κάτι διαφορετικό, δικαίωμά τους. 'Όμως, όσο υπάρχουν αντιπαραθέσεις συμφερόντων, ανισότητες ζωής, διαφορετικές εξουσίες που με μηχανισμούς επιδιώκουν η κάθε μια για λογαριασμό της τον έλεγχο των πάντων, η Αριστερά θα είναι δύναμη πρωτοβουλίας, δύναμη δράσης, δύναμη οραματισμού και ελπίδας.

Προχθές στη Βουλή κατατέθηκε νομοσχέδιο με το οποίο ολοκληρώνεται η διαδικασία ξεπουλήματος του περιβάλλοντος. Στο κέντρο της Αθήνας, στην παραλία στο Λαγονήσι. Η Εταιρεία Τουριστικών Ακινήτων εμφανίζεται ως μία χρηματιστηριακή εταιρεία η οποία θέλει όλη τη δημόσια περιουσία να την μετατρέψει σε χρηματιστηριακές αξίες. Εμείς αντισταθήκαμε. Και θα αντισταθούμε. Οι ενεργοί πολίτες αντιστάθηκαν. Οι πολίτες που μπορεί να ανήκουν και στη Ν.Δ. και στο ΠΑΣΟΚ και σε άλλα κόμματα και αντιστέκονται δεν μπορεί σήμερα να ψηφίσουν τέτοιες επιλογές.

- Θα το σχολιάσω.... Τους πιο ενεργούς πολίτες εγώ τους βλέπω να ενεργοποιούνται κάθε προεκλογική περίοδο πανηγυρίζοντας... θυμίζοντας περισσότερο το γήπεδο παρά την πολιτική. Και δεν νομίζω ότι είμαι πολύ άδικος με τον κόσμο. Δεν βλέπω αλλού την ενεργητικότητα του πολίτη....

Ν.ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν το δέχομαι αυτό. Διότι σε όλη τη διάρκεια αυτής της περιόδου, κάθε μέρα σχεδόν υπάρχουν ενεργοί πολίτες οι οποίοι αντιστέκονται στην προσπάθεια καταστροφής του περιβάλλοντος, οι οποίοι αντιστέκονται στα προβλήματα που δημιουργεί η ακρίβεια...

- Είναι μια μειοψηφία...

Ν.ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Οι ενεργές δημιουργικές, διορατικές, οραματικές και υπεύθυνες μειοψηφίες είναι πάντοτε εκείνες που ανοίγουν δρόμους. Και πάντοτε στην ιστορία η υπεράσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων από μειοψηφίες έγραψε λαμπρότερες ιστορίες στη δημοκρατική εξέλιξη των λαών. Αγώνες 300 χρόνων που κατέληξαν στο κοινωνικό κράτος, στις εγγυήσεις προστασίας της κοινωνικής ιδιότητας του πολίτη και στο κράτος των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, στο κράτος δικαίου, στο κράτος νομιμότητας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αυτοί οι αγώνες είναι αποτέλεσμα πρωτοποριακής δράσης αγωνιστικών μειοψηφιών που πήγαν μπροστά. Πάντοτε αντιμετωπίστηκαν εχθρικά και επιθετικά από τις διάφορες εξουσίας. Και σήμερα, σήμερα στον 21ο αιώνα, ο διεκδικητικός ανθρωπισμός της σύγχρονης Αριστεράς, της ριζοσπαστικής Αριστεράς, ο διεκδικητικός ανθρωπισμός των κοινωνικών κινημάτων, η προσπάθεια για ένα διαφορετικό κόσμο στο περιβάλλον, στην ποιότητα ζωής, στη διαχείριση της οικονομίας, στη σχέση πλουσίων και φτωχών, στη διαμόρφωση ειρήνης και κοινωνικής αλληλεγγύης είναι αγώνας τον οποίον δίνουνε όλες οι δυνάμεις της κοινωνίας που μετέχουν και στο Ελληνικό και στο Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Φόρουμ.

Από μεθαύριο, στις 16, αρχίζει το Παγκόσμιο Κοινωνικό Φόρουμ. Νέος πρωταγωνιστής σ'όλες τις χώρες, ιδεολογικός, πολιτικός, κοινωνικός, πολιτισμικός πρωταγωνιστής, με διαφορετικές απόψεις, με διαφορετικές δυνάμεις, με πολυχρωμία θεωρήσεων και απόψεων. 'Όμως, απέναντι στους μηχανισμούς χειραγώγησης, υπάρχουν και οι κοινωνίες των πολιτών.

Οι πολίτες πρέπει να διεκδικούν, πρέπει να λένε τη γνώμη τους, πρέπει να φωνάζουν και σε τελευταία ανάλυση, όταν τους πνίγει το δίκιο τους, πρέπει να τα λένε τα πράγματα με το όνομά τους. Γιατί ενοχλεί τον κόσμο το γεγονός ότι διαρκώς τα πράγματα σερβίρονται με περιτύλιγμα. Δεν λέγονται με το όνομά τους.

Να πω ένα χαρακτηριστικό παράδειγμα. Πάμε σε εκλογές, υπάρχει ένα πολύ μεγάλο πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί σε σχέση με την ακρίβεια. Ταλαιπωρεί την μεγάλη πλειοψηφία της ελληνικής κοινωνίας. Κανείς δεν δεσμεύεται από τα δύο μεγάλα κόμματα για τον τρόπο με τον οποίον θα υπάρχει ο έλεγχος των τιμών, ο έλεγχος της αισχροκέρδειας, η εξυγίανση του κυκλώματος εμπορίας και διακίνησης, η προστασία του καταναλωτή, η προστασία του παραγωγού.

Δεύτερο μεγάλο θέμα. Εκατοντάδες χιλιάδων απασχολούμενοι στον ευρύτερο δημόσιο τομέα, με συμβάσεις αορίστου χρόνου, που έχουν κριθεί δικαστικά, και στην Ευρώπη και εδώ, ότι είναι παράνομες. Τι λένε τα δύο μεγάλα κόμματα γι αυτές τις παράνομες και άδικες συνθήκες εκμετάλλευσης των εργαζομένων;

Τρίτο παράδειγμα, συγκεκριμένο. Αυτό που ισχύει με τα πανωτόκια, με τις πρόσθετες ποινές που βάζουν οι τράπεζες, με τους ανατοκισμούς, με όλο το σύστημα. Δηλαδή επιβάρυνση δανειολήπτη από τον τρόπο με τον οποίον λειτουργεί το πιστωτικό σύστημα. Υπάρχουν δικαστικές αποφάσεις που επιβάλλουν συγκεκριμένα μέτρα. Με υπουργικές αποφάσεις δεν τηρούνται. Τι λένε τα δύο μεγάλα κόμματα;

Εμείς έχουμε καταθέσει πρόταση νόμου για το 35ωρο.. Μας την απέκλεισαν την πρόταση νόμου.....

'Ένα παράδειγμα, για να μην μιλάω γενικώς. Ο κ. Παπανδρέου προχτές μίλησε για τα ιδιωτικά Πανεπιστήμια.

- Μη κρατικά Πανεπιστήμια για να ακριβολογούμε...

Ν.ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν συμφωνούμε. Η Παιδεία, η Υγεία, η Πρόνοια, η κοινωνική προστασία είναι κοινωνική ευθύνη του κράτους. Η Πολιτεία οφείλει να μεριμνά έτσι ώστε να γίνεται σεβαστή η κοινωνική ιδιότητα και οι κοινωνικές ανάγκες του πολίτη ως ανθρώπου αλλά και ως κοινωνικής οντότητας.

- Δηλαδή δεν θα τον ψηφίζατε τον Γιωργάκη.... Και το είπα και πριν..... 'Ότι με βάση τα όσα ξέρουμε μέχρι στιγμής όλοι όσοι έχουν περάσει από το ΠΑΣΟΚ και όσοι έχουν διαγραφεί ακόμα θα έχουν δικαίωμα να εγκρίνουν την εκλογή του Γ. Παπανδρέου στην Προεδρία του ΠΑΣΟΚ....

Ν.ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Εμείς λοιπόν από την πλευρά του ΣΥΝ, και χθες που είχαμε μια Κεντρική Πολιτική Επιτροπή επισημάναμε ότι εδώ επιχειρείται μία μετάλλαξη του πολιτικού συστήματος της χώρας. Υπάρχει μία παγκοσμιοποίηση, μια προσπάθεια να προωθηθεί η παγκοσμιοποίηση του πολιτικού αμερικανικού μοντέλου. Και σπρώχνεται η πολιτική ζωή του τόπου όχι στην ανανέωση, στην αναδιοργάνωση, στον εκδημοκρατισμό και στην αναζωογόνηση των κομμάτων. Σπρώχνεται σε μία φάση ακομματικής ή μετακομματικής δημοκρατίας, όπου ο αρχηγός του κόμματος θα επικοινωνεί με τον κόσμο μέσω των τηλεοράσεων, θα ακούει την θέληση του κόσμου μέσω των δημοσκοπήσεων, δεν θα υπάρχουν δημοκρατικές διαδικασίες συμμετοχής, παρά μονάχα διαδικασίες επικύρωσης ειλημμένων αποφάσεων οι οποίες έρχονται από μονοπρόσωπα ή από αθέατα όργανα. Αυτό δεν είναι προώθηση, διεύρυνση και εμβάθυνση της δημοκρατίας. Και προς τέτοιους τύπους δημοκρατίας δεν μπορεί να έχουν σχέση οι νέες ηλικίες.

Σκεφτείτε πού οδηγούμαστε. Τα κόμματα είναι μια συμφωνία πολιτών που οργανώνονται με βάση ιδέες, με βάση προγράμματα, με βάση κοινούς στόχους. Το κόμμα είναι η δεδομένη μορφή δημοκρατικής οργάνωσης και έκφρασης της κοινωνίας. Πάμε τώρα σε μία εξέλιξη μετακομματική, όπου δεν θα υπάρχει ο δεσμός της ιδεολογικής, της πολιτικής και της κοινωνικής σχέσης. Αλλά θα υπάρχει ένας γενικός και αόριστος φιλικός δεσμός. Και ο περαστικός θα ψηφίζει και ο φίλος θα ψηφίζει και ο φίλος του....

Δεν είναι έτσι τα πράγματα. Τα κόμματα είναι κατάκτηση των κοινωνικών αγώνων. Είναι δομή της δημοκρατίας.

'Εχουν μεγάλη ευθύνη και τα κόμματα όταν κάνουν παραταξιακό κομματισμό, κομματικό συνδικαλισμό, όταν πράγματι στεγνώνουν από ιδέες, όταν θέλουν κομματικούς στρατούς, όταν θέλουν τον έλεγχο, την καθοδήγηση, την ποδηγέτηση. ''Αλλο να ανανεωθούν τα κόμματα οργανικά, να διευρυνθεί η δημοκρατία και να υπάρχει εμβάθυνση των δημοκρατικών διαδικασιών και άλλο αυτό το .. νέου τύπου μόρφωμα, το οποίο δεν έχει καμία σχέση με όλα όσα έχουν μελετηθεί στην ιστορία των ιδεών και των αγώνων ως μορφή οργάνωσης των πολιτών μέσα σ'ένα κόμμα.

- Διάβαζα μια λέξη από την εισήγηση στην ΚΠΕ..... Μπλερισμός... Τι εστί μπλερισμός....

Ν.ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Στα πλαίσια της ευρωπαϊκής σοσιαλδημοκρατίας υπάρχει η τάση εκείνη η οποία θεωρεί ότι τα σοσιαλδημοκρατικά κόμματα πρέπει να εφαρμόσουν την ίδια νεοφιλελεύθερη πολιτική και προσαρμόζονται, θεωρώντας ότι το κοινωνικό κράτος πρέπει να περιοριστεί, ότι η υπεράσπιση των δικαιωμάτων δεν πρέπει να θίγει την εξουσιαστική αυθεντία του κράτους και των κυβερνήσεων. Θεωρούν ότι οι ιδέες του δημοκρατικού σοσιαλισμού είναι ξεπερασμένες. Δεν μιλάνε για την αλληλεγγύη, μιλάνε για τον ανταγωνισμό. Δεν μιλάνε για τη διεύρυνση της δημοκρατίας, μιλάνε για την ενίσχυση της ασφάλειας. Δεν μιλάνε για την στρατηγική αυτονομία και την πολιτική αυτονομία της Ευρώπης.... Μιλάνε για τον Ευρωατλαντισμό....

- Βλέπετε τον Γ. Παπανδρέου να είναι ένας άλλος Μπλερ;...

Ν.ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Επισημαίνω ότι αυτά τα οποία έχουν εξαγγελθεί είναι προς την κατεύθυνση προώθησης ενός μοντέλου πολιτικού αμερικανικού τύπου και κυρίως είναι προς την ίδια κατεύθυνση προς την οποία επιχείρησε ο κ. Μπλερ τη μετάλλαξη του Εργατικού Κόμματος, προς την ίδια κατεύθυνση προς την οποία μια μερίδα των Γερμανών Σοσιαλδημοκρατών θέλει να μεταλλάξει το Γερμανικό Σοσιαλιστικό Κόμμα.

Αυτές οι πλευρές δεν έχουν καμία σχέση με την ριζοσπαστική Αριστερά.

Αυτή τη στιγμή υπάρχει ένα μείζον θέμα, με δύο πλευρές. Σε συνθήκες νεοφιλελεύθερης παγκοσμιοποίησης η διάκριση μεταξύ Αριστεράς και Δεξιάς υπάρχει, αλλά έχει άλλο περιεχόμενο. Δεν είναι η αναμόχλευση του παρελθόντος, ούτε το εμφυλιοπολεμικό κλίμα το οποίο καλλιεργείται για λόγους εντυπώσεων πολλές φορές στη δικομματική αντιμετώπιση με ευθύνη της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ.

Υπάρχει και μία άλλη επίσης πλευρά. Ποια είναι η θέση της Ευρώπης έναντι των ΗΠΑ. Αν η θέση της Ευρώπης είναι να προσυπογράφει ότι λένε οι ΗΠΑ ή αν η Ευρώπη πρέπει να έχει στρατηγική αυτονομία και οντότητα.

Αυτές οι απόψεις οι οποίες διατυπώθηκαν από τον κ. Παπανδρέου, δεν υπάρχει Δεξιά και Αριστερά, παρά μονάχα προβλήματα. Είναι μία απολιτική άποψη. Τα προβλήματα δεν πέφτουν από τον ουρανό, ούτε φυτρώνουν μόνα τους από τη γη. Ούτε τα φτιάχνετε εσείς τα προβλήματα της ζωής σας γιατί είσαστε μαζοχιστής. Τα προβλήματα έχουν κοινωνικές και πολιτικές αιτίες.

'Αρα οι πολιτικές αιτίες των προβλημάτων είναι συγκεκριμένες. Και, δεύτερο, η άλλη άποψη, ότι πρέπει να έχει η Ευρώπη, από κοινού ως στάση με τις ΗΠΑ, στη διαμόρφωση μιας στρατηγικής για τον κόσμο. Αλλά η στρατηγική των ΗΠΑ αυτή τη στιγμή είναι στρατηγική του προληπτικού πολέμου. Είναι η στρατηγική που λέει, δεν χρειάζονται διεθνείς Οργανισμοί. Δεν έχω ανάγκη κανέναν διεθνή Οργανισμό, μονομερώς και διμερώς κινούμαι και απαντώ.

Η κατεύθυνση λοιπόν των δύο απόψεων στην εξωτερική πολιτική και στην ιδεολογική πολιτική που φαίνεται από τις μέχρι σήμερα διατυπώσεις του κ. Παπανδρέου δεν έχουν καμιά σχέση με την Αριστερά, με τον κοινωνικό ριζοσπαστισμό.

- Προφανώς οι δυνάμεις που θα αγωνιστούν πρέπει να υπάρχουν...

Ν.ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Πρέπει. Μέσα στην Βουλή εάν δεν ήταν ο ΣΥΝ να αποκαλύψει τα διπλά βιβλία της παράλληλης διαχείρισης, θα πέρναγε αυτή η ιστορία για μια ακόμα φορά απαρατήρητη;

- Ελπίζω να σας τα αναγνωρίσει και να σας τα απαντήσει αυτά ο πολίτης που θα κληθεί να ψηφίσει...

Ν.ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Επί τη ευκαιρία.. Το εκλογικό σύστημα αναδεικνύει αυτοδύναμη πλειοψηφία στο πρώτο κόμμα και με την μικρότερη διαφορά και με μισή μονάδα διαφορά...

- Καμιά 40αριά βουλευτές παραπάνω...

Ν.ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Πριμοδότηση. Είναι η λεγόμενη πριμοδοτούμενη αυτοδυναμία. Πήγαμε από την ενισχυμένη δυσαναλογική στην πριμοδοτούμενη αυτοδυναμία.
Στις προηγούμενες εκλογές τα δύο μεγάλα κόμματα πήραν 80%. Και με 70% και με 65% βγαίνει το πρώτο κόμμα αυτοδύναμη κυβέρνηση. Θα επέλθει η καταστροφή του κόσμου εάν ο δικομματισμός δεν εισπράξει γιγαντισμό από την κάλπη;..

- Δεν βλέπετε ότι ο γιγαντισμός είναι προ των πυλών;...

Ν.ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Δεν βλέπετε ότι ο γιγαντισμός ακόμα και στα προϊόντα διατροφής είναι ένας μεταλλαγμένος τρόπος επικίνδυνος για τη δημόσια υγεία, για τη δημοκρατική υγεία των θεσμών;

- Γιατί ο Συνασπισμός είναι προοδευτικός και όχι η Δεξιά που έβαλε την Ελλάδα στην Ε.Ε. .... Ο Συνασπισμός, η Αριστερά είχε μια οπτική απέναντι στα πράγματα και δεν δικαιώθηκε. Αντιθέτως, αυτό που λέμε Δεξιά υπό την ευρεία του έννοια, δικαιώθηκε.... Αυτή η ιστορική δικαίωση εσάς σας έχει διδάξει κάτι;...

Ν.ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Κατ' αρχήν προοδευτικοί πολίτες υπάρχουν παντού. Κρίνονται από τον τρόπο της ζωής τους, από τις ιδέες τους και κρίνονται και από τον τρόπο με τον οποίον επιχειρούν, στο χώρο του ο καθένας, να αλλάξει τα πράγματα, γιατί αυτό σημαίνει πρόοδος. Αλλάζω τα πράγματα προς το καλύτερο. 'Όχι προς εκείνο που φαίνεται καλύτερο. Πρόοδος σημαίνει καλύτερα επίπεδα ζωής για όλους. Ευημερία για όλους. Εγγυήσεις για όλους. Προστασία των συλλογικών αγαθών για όλους. Συμμετοχή στην ανάπτυξη όλων. Κοινωνική ευαισθησία για όλους.

Λέμε λοιπόν ότι προοδευτικοί πολίτες υπάρχουν παντού. Κατ'αρχήν δεν είναι ιδιοκτησία κανενός. Οι προοδευτικοί αυτοί πολίτες που ανήκουν παντού δεν μπορεί να είναι υπήκοοι, φίλαθλοι, χειροκροτητές, οπαδοί. Είναι πολίτες. Ενεργοί πολίτες, που και στον χώρο στον οποίον ανήκουν έχουν γνώμη. Θέλουν να ακούγεται η φωνή τους, θέλουν να επηρεάζουν τις αποφάσεις. Θέλουν έλεγχο και διαφάνεια στον τρόπο με τον οποίον ασκείται η εξουσία.

Δεύτερο. Η Αριστερά, στις εκδοχές εκείνες του «υπαρκτού σοσιαλισμού» και σε άλλες εφαρμογές, βρέθηκε μπροστά σε αποτυχίες και προβλήματα.

- Μήπως αυτό σας κυνηγάει ακόμα;...

Ν.ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Υπάρχουν συνέπειες και της ήττας και της διάψευσης. Δεν είναι αστεία. Αλίμονο όποιος νομίζει πως στην πολιτική είναι ο προφήτης που πήρε της 10 εντολές στο όρος Σινά και ξαφνικά θα οδηγήσει τους καταπιεσμένους και τους καταφρονεμένους στη Γη της Επαγγελίας.

Η Αριστερά που αυτή τη στιγμή εμείς θέλουμε να ενισχύσουμε, η ριζοσπαστική Αριστερά, η ανανεωτική, η δημοκρατική Αριστερά, η Αριστερά των κοινωνικών κινημάτων αγωνίζεται και αγωνιά. Δεν έχει βεβαιότητες. Δεν θέλει να βγάλει την ιστορία από το μουσείο για να την ξαναστήσει στη ζωή. Θέλει να δώσει απαντήσεις στα σημερινά προβλήματα για το μέλλον που έρχεται. Αγωνίζεται και αγωνιά, ψάχνει.

Κι εδώ είναι το μεγάλο πρόβλημα. Η πολιτική είναι παραγωγή ιδεών, είναι αντιπαράθεση απόψεων, οραμάτων, βιωμάτων για καλύτερη ελληνική κοινωνία.
Πού είναι η παραγωγή ιδεών σήμερα στο πολιτικό σύστημα της χώρας;...

- Είστε σίγουρος ότι η πολιτική σήμερα είναι η παραγωγή ιδεών και όχι στον καιρό της τηλεοπτικής δημοκρατίας ο τρόπος με τον οποίον λες κάτι;.. Δεν είναι δηλαδή το τι λες, αλλά πώς το λες;..

Ν.ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Η επικοινωνία στην πολιτική είναι λειτουργία. Από το σύνθημα που φωνάζεις δυνατά μέχρι το διαδίκτυο είναι επικοινωνία.

- Από το μπαλκόνι μέχρι το παράθυρο είναι πάντα επικοινωνία...

Ν.ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: 'Αλλο όμως η επικοινωνία στην υπηρεσία των ιδεών και των προγραμμάτων. Και άλλο η επικοινωνία κορσές, καπέλο και φτερά και πούπουλα, τα οποία κρύβουν ένα άδειο πουκάμισο...

- Ερώτηση ακροατή... Μεταξύ των δύο κακών, ΠΑΣΟΚ και Ν.Δ., ποιος νομίζετε ότι θα κυβερνήσει αυτό τον έρημο τόπο;

Ν.ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ: Αυτό είναι ένα πρόβλημα που θα το κρίνουν οι πολίτες. Εγώ δεν μπορώ σε μια τέτοια περίοδο να λέω ο ένας ή ο άλλος. Τι μπορώ να πω όμως; Επειδή όποιος θα έρθει πρώτος θα κυβερνήσει: Δώστε τη δυνατότητα στο Συνασπισμό της Ριζοσπαστικής Αριστεράς να είναι μια δύναμη ελέγχου, αντίστασης, προτάσεων, κριτικής, διαφάνειας, να είναι μια δύναμη η οποία να μπορεί πραγματικά να λειτουργήσει ανανεωτικά και ριζοσπαστικά για το σύνολο της πολιτικής ζωής του τόπου.

Ακούω κατά κόρον ότι όλο αυτό το νέο στυλ πολιτικής λειτουργίας απευθύνεται στους νέους. Οι νέοι τι είναι; Οι νέοι είναι οι άκριτοι πολίτες, οι χωρίς ευαισθησία, οι χωρίς προβλήματα, οι χωρίς αγωνία για το μέλλον, που ό,τι τους προσφέρεις θα το χάψουν; 'Ο,τι ευκολοχώνευτο, ό,τι γυαλιστερό θα τους αναγκάσει, θα τους κάνει ευτυχισμένους;....