Είχα αποφασίσει ότι δεν θα ξαναείμαι Πρόεδρος, είχα αποφασίσει ότι θα παραμείνω βουλευτής και θέλω στην πράξη αυτά που πιστεύω όσο γίνεται να τα υλοποιώ. 'Αρα αφού πιστεύω στην ανανέωση, πρέπει η ανανέωση να γίνει πράξη. Και όταν πιστεύω στη συλλογικότητα, πρέπει και τώρα ως απλό μέλος της κοινοβουλευτικής ομάδας να συμβάλω στη συλλογικότητα.
Έχω βιώσει δυσκολίες είτε από προσωπικές λογικές, είτε από προσωπικές τακτικές, είτε από σκοπιμότητες ευκαιριακές. Δεν θέλω να λειτουργήσω απαντώντας έτσι έμμεσα σε τέτοιες εμπειρίες δυσάρεστες. Θέλω, όπώς συνέβαλα αποφασιστικά να πάμε σε μια ομαλή διαδοχή...- δεν είναι συνηθισμένο σε χώρους της Αριστεράς- όπως συνέβαλα σ΄ αυτή τη διαδικασία, θέλω ως απλό μέλος του ΣΥΝ να συμβάλω με την κοινοβουλευτική μου δουλειά.
Βέβαια ενοχλούνται διάφοροι.. Τι να κάνουμε, ας ενοχλούνται. Εγώ θα κάνω τη δουλειά μου.
Όπως είπατε αρχικά, μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα γίνομαι στόχος σε μια προηγούμενη περίοδο για άλλα πράγματα, τώρα για άλλα, σε μια περασμένη περίοδο για άλλα πράγματα. Φαίνεται ότι κάποιοι ενοχλούνται γιατί υπάρχω. Ε, θα υπάρχω. Θα υπάρχω και θα κάνω τη δουλειά μου.
Αυτό που συμβαίνει είναι απίστευτο για το δημόσιο βίο της χώρας. Απίστευτο. Είναι μία πρωτοφανής διαδικασία. Δεν νομίζω να έχει ξαναβιώσει καμία πολιτική περίοδος τέτοια φαινόμενα. Δεν υπάρχει λοιπόν καμία άλλη εξήγηση, παρά μονάχα ότι όλα αυτά επιδιώκουν κάποιον συγκεκριμένο στόχο. Ακριβώς γι αυτό το λόγο όλοι θα κληθούν στη δικαιοσύνη να δώσουν εξηγήσεις. Όλοι. Και αυτοί που γίνονται όργανα και αυτοί που χαλκεύουν και αυτοί που σπερμολογούν και αυτοί που εμφανίζουν ανυπόστατα και ανύπαρκτα πράγματα. Εγώ θα υπερασπιστώ τον εαυτό μου και την ύπαρξή μου με όλα τα μέσα και θα καταφύγω στη δικαιοσύνη. Τελεία και παύλα. Για όλους και για όλα.
Εγώ θα καταφύγω στη δικαιοσύνη. Αλίμονό μας αν φτάσουμε σ΄ αυτό το σημείο, να κυκλοφορούμε όλοι για να αποδεικνύουμε ότι δεν είμαστε ελέφαντες. Διότι κάποιος λέει ό,τι θέλει και μετά λέει, δεν είπα, δεν έγινε τίποτε, είναι φήμες και κανείς δεν βρίσκεται, ένας δεν βρίσκεται να βάλει μια θεσμική τάξη σ΄ αυτή την ιστορία. Στη δικαιοσύνη λοιπόν.
Είναι απίστευτο για το δημόσιο βίο της χώρας... Απίστευτο αυτό που συμβαίνει..
Οι Έλληνες πολίτες δεν τρώνε κουτόχορτο. Ακούνε, βλέπουν, κρίνουν, καταλαβαίνουν. Και εγώ απευθύνομαι στους Έλληνες πολίτες, σ΄ αυτούς που με παίρνουν τηλέφωνο για να μου δηλώσουν την συμπαράστασή τους γι αυτή την απίστευτη ιστορία.
Δεν αρκεί μονάχα να διαμαρτύρονται και να δυσφορούν. Να ενεργοποιηθούν και να κινητοποιηθούν. Και να μην επιτρέψουν ο δημόσιος βίος της χώρας να γίνει έτσι το πίτουρο που το τρώνε οι κότες.
-...... Αυτά που εκπορεύονται δεν εκπορεύονται εναντίον κάποιου πολίτη, εκπορεύονται εναντίον ενός προσώπου που ήταν και πολιτικός αρχηγός και το όνομα του οποίου ακούστηκε και για την θέση του Προέδρου της Δημοκρατίας........ Θεωρείτε ότι οι βασικοί στόχοι ήταν αυτοί, δηλαδή να κοπεί το πρόσωπό σας από την υποψηφιότητα στη θέση της Προεδρίας της Δημοκρατίας και από ποιόν;...
Έχουμε Πρόεδρο της Δημοκρατίας. Είναι εκλεγμένος με τις συνταγματικές διαδικασίες. Συνδέομαι μαζί του με πολύχρονη φιλία. Τον σέβομαι και τον τιμώ. Όλα είναι παρελθόν. Εγώ αυτή τη στιγμή σας λέω, δεν υπάρχει καμία άλλη δυνατότητα. Όταν τέτοια φαινόμενα κατακλύζουν το δημόσιο βίο της χώρας, ο καθένας να υπερασπίζεται τον εαυτό του με όλα τα μέσα.
Είμαι 40 χρόνια στο δρόμο. Και 40 χρόνια αγωνίζομαι. Θα εξακολουθήσω να αγωνίζομαι. Θα εξακολουθήσω να αγωνίζομαι για να μην διεισδύουν στο δημόσιο βίο της χώρας παρακρατικά, παραθρησκευτικά και παραοικονομικά κέντρα. Θα εξακολουθήσω να αγωνίζομαι εναντίον της διαπλοκής και της διαφθοράς. Όποιον και αν ενοχλώ. Ξέρω ότι αυτό έχει κόστος. Το έχω αναδεχθεί το κόστος. Δεν θα συναλλαγώ για να αποφύγω το κόστος.
Εάν εσείς εκτιμάτε ή οι πολίτες εκτιμούν ότι όλα αυτά τα φαινόμενα είναι συνακόλουθα της δράσης μου, αυτό θέλω να φανεί και να αποδειχθεί. Όχι να το λέω εγώ.
Γι αυτό λοιπόν σας είπα. Θα πάω στη δικαιοσύνη και προσωπικά θα υπερασπιστώ τον εαυτό μου γιατί από τον πατέρα μου έχω ένα όνομα και στα παιδιά μου θέλω να δώσω ένα όνομα. Και τίποτε άλλο.
Δεν θέλω να κάνω δικαστήριο σε καμία εκπομπή εναντίον κανενός. Θεωρώ ότι την τελευταία περίοδο στην πολιτική ζωή του τόπου έχουν διεισδύσει παραοικονομικά κέντρα διαπλοκής, παραθρησκευτικές οργανώσεις επικίνδυνες για κρίσιμα θέματα της δημόσιας ζωής. Και επίσης παρακρατικοί μηχανισμοί. Αυτή τη στιγμή στο δημόσιο βίο της χώρας σε κρίσιμους τομείς, εξωτερικής πολιτικής, διαχείρισης του δημοσίου χρήματος, επιλογών κρίσιμων για θέματα που αφορούν την πορεία του τόπου, θέλουν να αποκτούν ισχύ και να επηρεάζουν τέτοια κέντρα. Κέντρα διαπλοκής, κέντρα παρακρατικά, κέντρα παραθρησκευτικά.
Οι πολίτες ξέρουν και κρίνουν. Και οι πολίτες οφείλουν μπροστά σε τέτοια φαινόμενα να αντιδρούν, να κινητοποιούνται. Δεν είναι οι πολίτες οι αναγνώστες που χάβουν ότι τους σερβίρουν, ούτε είναι οι καταναλωτές που χωνεύουν ότι τους πλασάρουν, ούτε είναι οι φίλαθλοι που χειροκροτούν άκριτα, ούτε είναι οι οπαδοί που φανατίζονται ανάλογα εάν φοράει τη δική μου φανέλα ή την άλλη. Οι πολίτες λοιπόν οι ενεργοί να κινητοποιηθούν μπροστά σε αυτά τα νοσηρά φαινόμενα διάβρωσης του δημόσιου βίου της χώρας. Και να αντιδράσουν σε όλους αυτούς οι οποίοι σπερμολογούν.
Να πω ότι γι αυτό το θέμα θα έπρεπε να είναι όλα τα ελληνικά κόμματα ενωμένα. Θα έπρεπε όλα τα ελληνικά κόμματα να υπερασπίζονται με μια θέση την ανάγκη διαφάνειας και πλουραλισμού στην ενημέρωση. Θα έπρεπε όλα τα κόμματα να υπερασπίζονται την εφαρμογή του Συντάγματος. Το άρθρο 14 προβλέπει ασυμβίβαστα και κωλύματα. Είναι /άρθρο του Συντάγματος. Το πώς θα υλοποιηθούν τα ασυμβίβαστε και τα κωλύματα, λέει το Σύνταγμα θα το ορίσει εκτελεστικός νόμος. Βγαίνει αυτός ο νόμος. Να είναι καλύτερος;.. Να αλλάξει;.. Να γίνει έτσι, να γίνει αλλιώς;... Αυτό είναι μια άλλη συζήτηση. Να μην υπάρχει όμως εκτελεστικός νόμος, που θα ορίζει τα μέτρα και τους περιορισμούς για τα ασυμβίβαστα του άρθρου 14, είναι σαν να λέμε να μείνει η κατάσταση ως έχει.
'Αρα λοιπόν, ανάγκη εφαρμογής του Συντάγματος. Κανένας δεν είναι πάνω από το ελληνικό Σύνταγμα. Ούτε το Κοινοτικό Δίκαιο, ούτε τα όργανα της Κομισιόν. Τα όργανα της Κομισιόν είναι ενδιάμεσα όργανα. Δεν έχουν εξουσιοδότηση από κανένα κράτος να αλλάζουν το Σύνταγμά τους.
Δεν ισχύει αυτό που λένε. Και λένε στον κόσμο νομικισμούς. Το Κοινοτικό Δίκαιο υπερισχύει του εθνικού δικαίου, μόνο αν είναι παράγωγο δίκαιο που έχει βγει από όργανα που έχουν αρμοδιότητα να αποφασίσουν γι αυτά τα πράγματα.
Η Ε.Ε. δεν μας έχει πιέσει και για άλλα θέματα; Δεν μας έχει πιέσει για το θέμα του εμπάργκο που έβαλε τότε η κυβέρνηση στη FYROM; Εγώ δεν συμφωνούσα τότε. Δεν μας έχει παραπέμψει;....... Διότι και οι διαδικασίες και η γραφειοκρατία της Ε.Ε. είναι κι αυτή που παίζει παιχνίδια σκοπιμότητας. Δεν υπάρχουν ζητήματα στις χώρες της Β.Δ. Ευρώπης για τον μπακαλιάρο; Δεν υπάρχουν ζητήματα τα οποία είχαμε εμείς εδώ για την περιουσία του Γλύξμπουργκ;...
Κάθε κράτος βιώνει και υπερασπίζεται το εθνικό του συμφέρον έτσι όπως λέει το Σύνταγμά του. Το Σύνταγμα εδώ λέει ότι στον χώρο της ενημέρωσης και των μέσων επικοινωνίας πρέπει να υπάρξει τάξη, διαφάνεια, πολυφωνία, ασυμβίβαστα, κωλύματα. Για να μην γίνεται κατάχρηση δεσπόζουσας θέσης, όπως επιβάλλει και η βασική αρχή του ανταγωνισμού, σε κρίσιμους τομείς προμηθειών, έργων και υπηρεσιών.....
Το κρίσιμο θέμα είναι, θα εφαρμοστεί το Σύνταγμα ή δεν θα εφαρμοστεί;
Νομίζω ότι όλη η ελληνική κοινωνία και όλες οι πολιτικές δυνάμεις πρέπει να στηρίξουν την ανάγκη θεσμικής τάξης και ρύθμισης στον τομέα των ΜΜΕ. Αυτό λέει το Σύνταγμα.
Κι εμείς ξέρετε είχαμε αντιρρήσεις. Το ψήφισαν τα δύο μεγάλα κόμματα. Διακόσιοι τόσοι βουλευτές ψηφίζουν το άρθρο 14 και μετά διαφωνούν μεταξύ τους.
Χρειάζεται ένας καλύτερος νόμος; Να συμβάλουμε όλοι να γίνει καλύτερος. Αλλά δεν μπορεί να γίνεται, για να μην εφαρμοστεί το άρθρο 14, πολιτικο-οικονομικό λόμπι.
Έχετε δει ότι υπάρχει μια κινητικότητα στη γραφειοκρατία και στα όργανα τα τεχνοκρατικά της Ε.Ε. προς αυτή την κατεύθυνση...
Υπάρχει μία αντίληψη. Ότι όλα τα ρυθμίζει η αγορά. Όχι, η αγορά κάτω από το Σύνταγμα. Η διαπλοκή κάτω από το κανονιστικό πλαίσιο εγγύησης των δικαιωμάτων. Το δικαίωμα στην ενημέρωση είναι ανθρώπινο δικαίωμα. Δεν εξαρτάται από το αν εσείς έχετε δύναμη για να μπουκώσετε όλο τον τομέα των ΜΜΕ. Ούτε εξαρτάται από το εάν κάποιος διαμορφώνει καταχρηστική θέση, δεσπόζουσα θέση και κάνει καταχρηστική εκμετάλλευση για να φτιάξει ολιγοπώλιο ή μονοπώλιο.
Είναι ποτέ δυνατόν στον τομέα των ΜΜΕ � και είναι διεθνές πρόβλημα, όχι μόνο ελληνικό- την τάση ολιγοπωλίου και μονοπωλίου να μην την ανακόπτουμε;
Αυτό είναι ευθύνη της κυβέρνησης και των πολιτικών κομμάτων.
Να εφαρμοστεί το Σύνταγμα; Εγώ λέω ναι. Να υπάρξει νόμος εκτελεστικός; Εγώ λέω ναι. Να υπάρξει τάξη στα μέσα ενημέρωσης; Εγώ λέω ναι. Ό,τι κι αν σημαίνει. Όποιο κόστος... Δηλαδή τι θα γίνει;.. Θα γυρίσουμε στη δεκαετία του ΄60 ή σε ορισμένες δεκαετίες της μεταπολίτευσης... εάν, λέει, δεν συμφωνούν κάποια κέντρα... τίποτα δεν γίνεται.
Εγώ σέβομαι την εκκλησία. Και τους κληρικούς. Και υπάρχουν φωτισμένοι κληρικοί και ιεράρχες και μοναχοί και απλοί παπάδες και δεσποτάδες. Που είναι φιλοσοφημένα μυαλά και αγωνιούν και αγωνίζονται. Ευτυχώς που υπάρχουν, έτσι ώστε αυτοί να είναι τα πνευματικά πρότυπα προς την κοινωνία.
Υπάρχει κρίση στην Εκκλησία, όπως υπάρχει κρίση στη Δικαιοσύνη. Όταν υπάρχει κρίση στην εκκλησία, στη δικαιοσύνη, στη διοίκηση, στο πολιτικό σύστημα της χώρας, είναι συνδεδεμένη με το γενικότερο κοινωνικοπολιτικό πλαίσιο. Σε μια περίοδο που έρχονται κρίσιμα ζητήματα.
Ένας δεσπότης που έχει μια Μητρόπολη μπορεί από την Μητρόπολη να κάνει το ποιμαντικό του έργου, το φιλανθρωπικό του έργο, το πνευματικό του έργο. Έχεις την Μητρόπολη ενός ολόκληρου νομού, μιας ολόκληρης επαρχίας. Τι την θέλεις την παραθρησκευτική οργάνωση;...
Βεβαίως.
Ναι, βεβαίως, παραεκκλησιαστική οργάνωση είναι. ..
Είναι μία Αδελφότητα από το 1973 με απόφαση της Ιεραρχίας... Δεν είναι το θέμα το τυπικό. Τι χρειάζεται;.. Έχουμε το 'Αγιον Όρος, έχουμε τα μοναστήρια, έχουμε τις μητροπόλεις... Τι χρειάζεται μία αδελφότητα η οποία εμφανίζεται την τελευταία περίοδο να είναι περίπου το πλαίσιο μέσα στο οποίο κινούνται ορισμένα πρόσωπα, τα οποία πρέπει να λογοδοτήσουν στη δικαιοσύνη.
Γιατί εκείνο που δεν έχει γίνει ποτέ είναι ο έλεγχος. Διότι εκεί πρέπει να ελεγχθούν οι δραστηριότητες, οι επιχειρηματικές, οι παραθρησκευτικές, οι δραστηριότητες οι φατριαστικές, εάν δηλαδή προωθούνται επιθυμητοί, πολεμούνται ανεπιθύμητοι... Εάν επιδιώκεται η διείσδυση στη διοίκηση της Ιεραρχίας για να υπάρχει πλειοψηφία... Εάν επιλέγεστε εσείς.....
Και να σας πω και μια πολιτική θέση. Οποτεδήποτε και οπουδήποτε δημιουργήθηκαν παραθεσμικές οργανώσεις έβλαψαν τους θεσμούς.
Η λύση είναι, μέχρι ότου υπάρξει διάκριση εκκλησίας και κράτους, όλες οι αναγκαίες νομοθετικές ρυθμίσεις, Πολύ απλές. Έλεγχος, προβλέπεται από τον υφιστάμενο νόμο. Με απόφαση κοινή του Υπουργείου Παιδείας και του Υπουργείου Οικονομικών.
Πριν από δέκα μέρες είχα κάνει επίκαιρη ερώτηση. Μου είπαν ότι θα γίνει. Οι ανακοινώσεις έλεγαν, γίνεται, θέλει υπογραφή....Εάν υπάρχει μεγάλη απόσταση μεταξύ Υπουργείου Παιδείας και Υπουργείου Οικονομικών, να πάω να το πάρω εγώ το χαρτί, να το μεταφέρω, να συγκεντρώσω τις υπογραφές....
Δεύτερον.. Μπορούν να υπάρξουν πολύ απλά πράγματα. Με νομοθετικές ρυθμίσεις στον Καταστατικό χάρτη της Εκκλησίας. 'Αμεσα. Με Προεδρικά Διατάγματα μπορούν να γίνουν ορισμένα πράγματα. Δεν υπάρχει κανένα συνταγματικό κώλυμα.
Ξέρετε τους καυγάδες που γίνονται για το μεταθετό; Είναι, λέει, κάποιος επίσκοπος κάνει το έργο του το θεάρεστο σε μία περιοχή και καταβάλλει αγώνα απεγνωσμένο να φύγει να πάει σε μια άλλη που είναι πιο μεγάλη μητρόπολη. Για ποιο λόγο; Εκεί δεν είναι Χριστιανοί που τον χρειάζονται;
Λοιπόν, αμετάθετο, όριο ηλικίας...
Ο δικαστικός μετά από ένα όριο ηλικίας είναι ομότιμος. Ο στρατιωτικός επίσης, ο υπάλληλος επίσης. Ο καθηγητής Πανεπιστημίου επίσης. Όλοι, μετά από ένα όριο ηλικίας δεν χάνουν την επιστημονική τους οντότητα και ιδιότητα, αλλά παύουν να ασκούν διοικητικά και άμεσα καθήκοντα.
Εάν σε μία κυβέρνηση εμφανίζονταν αυτά τα φαινόμενα που εμφανίζονται στη διοίκηση της Ιεραρχίας την ευθύνη την έχει ο Πρωθυπουργός. Και θα ζητούσαμε όλοι ο Πρωθυπουργός να αναλάβει την ευθύνη και ο Πρωθυπουργός να δώσει εξηγήσεις.
Και να είμαι πιο συγκεκριμένος. Οι διαδικασίες της αυτοκάθαρσης δεν αρκούν. Και δεν αρκούν διότι στο υφιστάμενο καθεστώς αναπτύχθηκαν αυτά. Δεν υπάρχει εκκλησιαστική δικαιοσύνη αποτελεσματική και άμεση. Υπάρχει θέμα εκδημοκρατισμού στο εσωτερικό της εκκλησίας. Υπάρχουν αντιθέσεις στο εσωτερικό της εκκλησίας. Και υπάρχουν σοβαρά προβλήματα για τα οποία, ας αφήσουμε τα τρέχοντα τώρα. Κατά καιρούς έχουμε όλοι απασχοληθεί με θέματα σχέσεων Εκκλησίας με τα Πατριαρχεία, σχέσεων ελληνικής Εκκλησίας με άλλες Εκκλησίες, σχέσεων Εκκλησίας ελληνικής με τις κυβερνήσεις....
Είναι ποτέ δυνατόν θέματα εξωτερικής πολιτικής, συμφέροντα εθνικά στην Ιταλία, στα Βαλκάνια και στα Ιεροσόλυμα να τα χειρίζεται ο εσμός αυτός των παρακρατικών; Πώς το λένε ... Βαβύληδες και σία... Είναι ποτέ δυνατόν; Και να εμφανίζονται στην Ελλάδα ως μη κυβερνητική οργάνωση, να ζητάνε χρηματοδοτήσεις από τα υπουργεία για να κάνουν αυτές τις δραστηριότητες; Και σήμερα βρισκόμαστε �τουλάχιστον στα Ιεροσόλυμα- σε κρίσιμο θέμα, κρίσιμο θέμα εθνικής πολιτικής.
Δεν θέλω να πω περισσότερα. Νομίζω ότι αυτά τα ζητήματα είναι κρίσιμα. Και ότι είναι κρίσιμα φαίνεται από το γεγονός ότι πριν λίγες μέρες πήγε εσπευσμένα ο αρμόδιος Υπουργός. Τώρα πάει ξανά κυβερνητική αποστολή. Και εκεί πλέον είναι θέμα και συμμαχιών και πολιτικής. Βρεθήκαμε ξαφνικά να έχουμε απέναντί μας όλους. Και το Ισραήλ και τους Παλαιστίνιους και την Ιορδανία..
Δεν είναι έτσι. Συνεχίζεται η ίδια η πολιτική την οποία εφαρμόζαμε. Πολλές φορές, για λόγους τακτικής, μας ενδιαφέρει όχι μόνο οι συμμαχίες με κοινωνικά στρώματα αλλά και ο διάλογος με όλα τα κόμματα.
Στο παρελθόν και εγώ είχα αναφερθεί ότι είναι ανάγκη να υπάρξει διάλογος. Δεν σημαίνει ότι μετατοπίζεται και αλλοιώνεται η πολιτική αυτονομίας του ΣΥΝ ως χώρου της ανανεωτικής Αριστεράς.
Και του χαρακτήρα. Ο ΣΥΝ δεν μπορεί παρά να είναι ανανεωτική δύναμη, ριζοσπαστική δύναμη, δύναμη που θα συνδέεται με κινήματα και με οικολογικά αιτήματα.
Ο ΣΥΝ, όπως καθολικά έχει αναγνωριστεί, πρωταγωνίστησε στη δημιουργία του κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς. Η ευρωπαϊκή ολοκλήρωση είναι, εξακολουθεί να παραμένει ένα αίτημα ιστορικό, πρωτότυπο, δύσκολο, οραματικής δυναμικής. Και πιστεύω ότι, υπηρετώντας αυτό το όραμα μιας ενωμένης Ευρώπης, απελευθερώνουμε πολλά πράγματα και στο εσωτερικό των χωρών.
Νομίζω ότι πρέπει με συστηματικό τρόπο να αποφασίσουμε την τακτική μας στις δημοτικές, νομαρχιακές εκλογές. Είναι κρίσιμες αυτές οι εκλογές. Ίσως να είναι και εκλογές οι οποίες να συνδέονται και με το ευρύτερο εκλογικό κλίμα. Νομίζω ότι πρέπει να συνεκτιμήσουμε το γεγονός ότι σήμερα είμαστε η τρίτη δύναμη στο χώρο της αυτοδιοίκησης, από πλευράς εκλεγμένων αντιπροσώπων. Και από την άλλη πλευρά εγώ δεν θάθελα να προκαταλάβω με δικές μου εκτιμήσεις την επεξεργασία την οποία θα κάνουμε όλοι μαζί προκειμένου να πάμε στις εκλογές.
'Αλλωστε νομίζω ότι είναι νωρίς ακόμη. Η εκλογική τακτική στον τομέα της αυτοδιοίκησης πρέπει να απορρέει και από την ευρύτερη τακτική και στρατηγική, την στιγμή που αυτή τη στιγμή, τώρα που μιλάμε για δέστε τι είναι μπροστά μας. Ζοφερό κλίμα στον κοινωνικό τομέα. Αλλάζουν οι κυβερνήσεις, τα προβλήματα παραμένουν, η δυσφορία μεγαλώνει, ο ένας επιχειρεί να τα ρίξει στον άλλον. Η κυβέρνηση της φταίει το ΠΑΣΟΚ που έφτιαξε τα προβλήματα, το ΠΑΣΟΚ ξεχνάει ότι ήταν μέχρι χτες κυβέρνηση και φταίει η Ν.Δ.. Ένα είναι βέβαιο. Ότι ένα χρόνο μετά τη διακυβέρνηση της χώρας από τη Ν.Δ. τα προβλήματα μεγαλώνουν. Και μεγαλώνουν γιατί δεν λύνονται στην ώρα τους.
Δεύτερο. Μετά από τρία Κοινοτικά Πλαίσια Στήριξης ψάχνουμε, λέει, το μοντέλο ανάπτυξης. Δηλαδή από το ΄80 μέχρι σήμερα ψάχνουμε αυτό το έρμο το μοντέλο ανάπτυξης, λες και είναι... ξέρω γω το άπιαστο όνειρο.
Τρίτο. Στον τομέα της εξωτερικής πολιτικής. Είναι κακό το κλίμα στα Βαλκάνια. Είναι κακό το κλίμα στη Μέση Ανατολή και τον Λίβανο. Υπάρχει στασιμότητα στο Κυπριακό. Και στα ελληνοτουρκικά, βλέπετε, ότι είναι μια επιβεβαίωση μιας καλής πρόθεσης η οποία όμως ούτε την ελληνική κυβέρνηση τη διευκολύνει για αναπτύξει πρωτοβουλίες... περισσότερα πράγματα.
Τέταρτο θέμα. Στη λειτουργία των θεσμών. Οι πολίτες είναι απογοητευμένοι και δυσαρεστημένοι. Χαμηλός βαθμός ικανοποίησης. Αυτό δεν πρέπει να μας απασχολήσει ως ένα γενικότερο πολιτικό θέμα. Να δούμε τελικά σε έναν μεσοπρόθεσμο ορίζοντα τι γίνεται με αυτόν το δημόσιο βίο που είναι γεμάτος αναθυμιάσεις, με τα θέματα εξωτερικής πολιτικής που πιέζουν, με τις κοινωνικές αναστατώσεις, την οικονομική στεγνότητα και τη διαρκή εισοδηματική πολιτική είναι ποτέ δυνατόν να εμπνεύσουμε στους πολίτες αισιοδοξία και προοπτική;
Επειδή λοιπόν δεν πρέπει ούτε να ισοπεδώνουμε, ούτε να δείχνουμε ότι δεν υπάρχει διέξοδος, πρέπει να πούμε ότι παρόλα αυτά, υπάρχει, αρκεί τι;.. Κάποτε και οι πολιτικές δυνάμεις που κυβερνάνε να ακούσουν αυτόν τον έρμο τον κόσμο που λέει «φτάνει πια», «φτάνουν πια τα λόγια, φτάνουν πια οι εντυπώσεις, δώστε λύση στο πρόβλημα».
Αγροτικό πρόβλημα πριν από λίγο καιρό... Δηλαδή είμαστε ήσυχοι τώρα γιατί παρακάμψαμε τον σκόπελο του βαμβακιού;.. Παρακάμπτουμε τον σκόπελο του βαμβακιού, παρακάμπτουμε τον σκόπελο των συνταξιούχων... δημιουργούμε αναστατώσεις..
Αυτή τη στιγμή που μιλάμε είναι μια κρίσιμη στιγμή που πρέπει όλοι να κοιτάξουν μπροστά.
Σε όλες τις χώρες είναι κρίσιμες οι στιγμές. Και στην Ιταλία ο κόσμος είναι στους δρόμους και στη Γερμανία υπάρχει κοινωνική αναστάτωση και στη Γαλλία υπάρχει σοβαρό πρόβλημα, αλλά λειτουργεί με κάποιον πιο αποτελεσματικό τρόπο.... Ούτε θα γίνουν θαύματα από τη μια μέρα στην άλλη. Αλλά ξέρετε, η πολιτική παράγει σε βάθος χρόνου αποκρυσταλλώσεις και διαμορφώνει και συνειδήσεις. Πώς σήμερα ο πολίτης διευκολύνεται να διαμορφώσει μια αισιόδοξη συνείδηση για το μέλλον, μια αγωνιστική στάση για τη ζωή; Με όλα αυτά που κυριαρχούν; Με τι ασχολούμαστε εμείς τώρα, όταν τα κρίσιμα θέματα είναι στο Κοσσυφοπέδιο... και στη FYROM.
Δεν θάπρεπε νάχει συνέλθει το Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής; Επιβαλλόταν να έχει γίνει ενημέρωση στα κόμματα. Και για όλα αυτά τα θέματα.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS