11/12/1998

ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ ΤΥΠΟΥ του Προέδρου του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ για την ΠΑΙΔΕΙΑ 11/12/98

Α.ΦΛΑΜΠΟΥΡΑΡΗΣ (ΥΠΕΥΘΥΝΟΣ ΓΙΑ ΘΕΜΑΤΑ ΠΑΙΔΕΙΑΣ ΤΟΥ ΣΥΝ):

Θέλουμε να σας καλωσορίσουμε. Σήμερα κάνουμε αυτή την έκτακτη συνέντευξη τύπου, γιατί θεωρούμε ότι η έκρυθμη κατάσταση στην παιδεία μας υποχρεώνει να πούμε κάποια πράγματα, να κάνουμε κάποιες προτάσεις, οι οποίες εκτιμάμε ότι θα συμβάλλουν στη διέξοδο από την κρίση που μαστίζει αυτή την περίοδο και πολύ οξυμένα μάλιστα το χώρο της παιδείας μας.
Ο Πρόεδρος του Συνασπισμού θα αναπτύξει αυτές τις προτάσεις του Συνασπισμού.

Ν.ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ:

Γεια σας. Σας ευχαριστώ και εγώ που ανταποκριθήκατε στην έκτακτη αυτή πρόσκληση του Συνασπισμού. Η έκτακτη αυτή συνέντευξη υπαγορεύτηκε από την κρισιμότητα και την έξαρση του προβλήματος. Είναι πολύ μεγάλο το πρόβλημα, κανείς κυβερνητισμός και καμιά κομματική αντιδικία, δεν μπορούν να το φέρουν στα μέτρα τους.

Εκείνο που λείπει σήμερα, είναι ο ανοιχτός, δεσμευτικός, δημοκρατικός διάλογος για την παιδεία, ως κεντρικό πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας του 2000 και του 21ου αιώνα. Εκείνο που χρειάζεται, δεν είναι η γνωστή νομοτεχνική συζήτηση και αντιπαράθεση επιχειρημάτων, αλλά αυτός ο ανοιχτός διάλογος επί της ουσίας.

Και αυτός ο ανοιχτός διάλογος σε καμιά περίπτωση δεν σημαίνει επιστροφή προς το παρελθόν, αλλά είναι επιβεβλημένο να επισημάνω, ότι τα μέτρα αυτά που προωθεί η κυβέρνηση δεν μπορούν να εφαρμοστούν.

Η κατάσταση στο χώρο της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης είναι εκρητική. Οι μαθητές βρίσκονται στο δρόμο. Το 1/3 των σχολείων όλης της χώρας βρίσκεται υπό κατάληψη. Οι καθηγητές είναι σε αναβρασμό και υπάρχει πλήρης αντίθεση προς το υπουργείο. Οι γονείς αγωνιούν και βρίσκονται και αυτοί σε πλήρη σύγχυση και απόγνωση.

Αιτία όλης αυτής της πρωτοφανούς αναστάτωσης, είναι η λανθασμένη, πρόχειρη και ασυνάρτητη μεταρρύθμιση που επιχειρεί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ δια του κ.Αρσένη. Θα ήθελα να επισημάνω, ότι έχει πρόσθετες ευθύνες η κυβέρνηση γιατί επέσπευσε τις σχετικές συζητήσεις στη διάρκεια των τελευταίων μηνών στη Βουλή, χωρίς να αποδεχθεί προτάσεις οι οποίες είχαν κατατεθεί για πιο ώριμη και προγραμματισμένη συζήτηση των σχετικών νομοθετημάτων.

Η κριτική που ασκείται σ' αυτά τα μέτρα, είναι καθολική. Γίνεται απ' όλους τους φορείς της εκπαιδευτικής κοινότητας, γίνεται απ' όλα τα κόμματα. Δεν θέλω να επαναλάβω το ποια είναι η θέση μας.

Ηδη σας δώσαμε ένα πλήρη φάκελο και με τις θέσεις του Συνασπισμού έτσι όπως το Τμήμα Παιδείας τις έχει επεξεργαστεί, έτσι όπως τις έχει συζητήσει και τις έχει διαμορφώσει και το Συνέδριο για την παιδεία που κάναμε, έτσι, όπως και προσφάτως με σχετικό κείμενο τις ανακοινώσαμε.

Σκοπός αυτής της συνέντευξης είναι να προτείνουμε έναν συγκεκριμένο δρόμο απεμπλοκής και διεξόδου από την σημερινή κρίση. Η κυβέρνηση πρέπει να αναγνωρίσει ότι υπάρχει ουσιαστικό πρόβλημα και ότι αυτό το πρόβλημα δεν αντιμετωπίζεται με αντεπιθέσεις πληροφόρησης.

Ακόμη και αν παραδεχθεί κανένας ότι τέσσερις μήνες μετά την έναρξη της σχολικής χρονιάς, καθηγητές, μαθητές και γονείς δεν έχουν ενημερωθεί για την μεταρρύθμιση, ακόμη και τότε και μόνο με αυτό το στοιχείο, αρκεί για να αποδειχθεί η προχειρότητα, η ασυναρτησία και τελικά η αδυναμία υλοποίησης αυτών των μέτρων.

Η κυβέρνηση οφείλει να συγκαλέσει αμέσως την Διακομματική Επιτροπή για την Παιδεία της Βουλής και έχει πολύ μεγάλη ευθύνη η κυβέρνηση, γιατί αυτή η Επιτροπή που θεσμοθετήθηκε πριν από τρία ολόκληρα χρόνια, δεν ενεργοποιήθηκε ποτέ, παραμένει νεκρή στα χαρτιά, παρά το γεγονός ότι γύρω όλα τα προβλήματα για την παιδεία βράζουν.

Να ανακοινώσει η κυβέρνηση αμέσως τώρα, μέτρα αναστολής συγκεκριμένων επίμαχων ρυθμίσεων. Εμείς ζητήσαμε να ματαιωθούν για φέτος οι εξετάσεις της Β' λυκείου.

Εχει ευθύνη ο κ.Πρωθυπουργός, να συγκαλέσει αμέσως με δική του πρωτοβουλία, το Εθνικό Συμβούλιο για την Παιδεία και εκεί να γίνει ο υπεύθυνος και δημοκρατικός διάλογος, με όλους τους εμπλεκόμενους φορείς για τα θέματα της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, με στόχο να υπάρξει ευρύτερη συμφωνία σε ένα σχέδιο μεταρρύθμισης, που θα εφαρμοστεί από την επόμενη χρονιά και με σοβαρή προετοιμασία.

Στοιχεία ενός τέτοιου σχεδίου, περιεχόμενο αυτού του διαλόγου είναι τα σημεία τα οποία σας έχουμε σε ένα δισέλιδο δακτυλογραφημένο κείμενο. Αυτές και άλλες προτάσεις, όπως αυτές τις οποίες εμείς προτείνουμε, πρέπει να μπουν σε συζήτηση και να ενταχθούν οργανικά πλέον σε μια διαδικασία σοβαρής αναζήτησης με την συναίνεση καθηγητών, μαθητών, γονιών και όλων των άλλων φορέων, ενός πλαισίου λύσεων για την επόμενη χρονιά.

Σήμερα όμως εκείνο που προέχει είναι το εκρηκτικό αδιέξοδο που διαμορφώνεται και θέλω να επισημάνω ότι αποτελεί ανάγκη, πρωταρχική ανάγκη για να αναζητηθεί διέξοδος απ' αυτό το αδιέξοδο, να αναγνωρίσει η κυβέρνηση το πρόβλημα και να αποδεχθεί τις προτάσεις διεξόδου που καταθέτουμε, για να μην χαθεί τελικά ολόκληρη η χρονιά και για να μην αποδιαρθρωθεί πλήρως η παιδεία στον τόπο μας.

Είναι ένα πρόβλημα που το πληρώσαμε πολύ ως λαός, ως κοινωνία, ως χώρα μέχρι και σήμερα. Είναι ένα πρόβλημα που αν εξακολουθήσει η ίδια αντίληψη, θα το πληρώνουμε πολύ και στα επόμενα χρόνια.

Υπάρχει μια πρωταρχική πολιτική ανάγκη, να αναγνωρίσει η κυβέρνηση το πρόβλημα και ως έμπρακτη αναγνώριση καλώ τον Πρωθυπουργό να συγκαλέσει αμέσως με δική του ευθύνη το Εθνικό Συμβούλιο για την Παιδεία και εκεί να γίνει ο ουσιαστικός διάλογος, προκειμένου να λυθούν αυτά τα συγκεκριμένα προβλήματα.

Ο Συνασπισμός όπως ξέρετε έχει ζητήσει και προ ημερησίας διατάξεως συζήτηση στη Βουλή για την παιδεία. Κοινοβουλευτικές διαδικασίες υπάρχει κίνδυνος να μεταθέσουν αυτή τη συζήτηση και για μετά το Γενάρη.

Καλώ τον Πρωθυπουργό ξανά, με δική του πρωτοβουλία, να αποδεχθεί έκτακτη συζήτηση σε έκτακτη συνεδρίαση της Βουλής, προκειμένου τώρα να συζητήσουμε και στην Βουλή το συγκεκριμένο πολιτικό και κοινωνικό πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί.

Δεν είναι δυνατόν η κοινωνία να βράζει και να αναστατώνεται, τα προβλήματα να φουντώνουν και να εκρήγνυνται και στην Ελλάδα να μην υπάρχει κανένας πολιτικός θεσμός στον οποίο αυτά τα προβλήματα να συζητιούνται σε επαφή με το χρόνο και σε σχέση με την επικαιρότητα της ζωής.

Δ.ΕΥΑΓΓΕΛΟΥ ("ΒΡΑΔΥΝΗ" και "PLANET"):
Κύριε Πρόεδρε ο Συνασπισμός έχει ζητήσει να μην γίνουν πανελλαδικές εξετάσεις στην Β' Λυκείου. Για ποιό συγκεκριμένο λόγο το ζητάτε αυτό;

Ν.ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ:

Είναι φανερό ότι ήδη υπάρχει πλήρης σύγχυση και αδυναμία, στην Β Λυκείου να προωθηθούν και να εφαρμοστούν αυτά τα συγκεκριμένα μέτρα, που πραγματικά οδηγούν σε πλήρη διάλυση και τις οικογένειες και τους μαθητές, αλλά και τους εκπαιδευτικούς.

Επισπεύστηκε η εφαρμογή των μέτρων, χωρίς να έχουν εξασφαλιστεί προηγουμένως, οι απαραίτητες λειτουργικές και άλλες προϋποθέσεις. Το Ενιαίο Λύκειο είναι κάτι το οποίο και ο Συνασπισμός το έχει κατ' επανάληψη προτείνει, αλλά ουσιαστικά, αντί ν' αναβαθμιστεί αυτό το Ενιαίο Λύκειο μετατράπηκε σ' ένα απέραντο εξεταστικό κέντρο, ιδιαίτερα δε, εις την Β Λυκείου δεν υπάρχει δυνατότητα ουσιαστικής εφαρμογής.

Τα νομοτεχνικά και τα διαδικαστικά μέτρα για το πώς θα ανασταλεί και το ότι θα μειονεκτήσουν τα παιδιά διότι δεν θα έχει τη δυνατότητα η φετινή Β Λυκείου να συνυπολογίσει τους βαθμούς της έτσι όπως προβλέπουν τα μέτρα, αυτά λύνονται. Κι αυτά είναι ζητήματα που μπορούμε να λύσουμε.

Αλλά δεν μπορεί τούτη την ώρα να μην βλέπει η Κυβέρνηση ότι υπάρχει σοβαρό πρόβλημα. Δεν είναι πια πρόβλημα νομοτεχνικό. Και εδώ είναι που εμείς επαναφέρουμε την κριτική μας που ασκήσαμε το καλοκαίρι.

Τέτοιας ολκής και σπουδαιότητας νομοθετικά μέτρα που επιλέγει η εκάστοτε Κυβέρνηση, δεν μπορεί να γίνονται με διαδικασίες συνοπτικής κοινοβουλευτικής διεκπεραίωσης, μέσα στο καλοκαίρι υπό την πίεση του χρόνου και σε απόσταση αναπνοής από την έναρξη της επόμενης σχολικής χρονιάς, χωρίς την απαραίτητη προετοιμασία και διαμόρφωση του αντίστοιχου κλίματος.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ:
Κύριε Πρόεδρε κάποτε ήταν το σύνθημα όχι στην εντατικοποίηση των σπουδών και είδαμε που καταντήσαν τα Πανεπιστήμια. Τώρα μας λέτε ότι η Β Λυκείου έχει γίνει ένα απέραντο εξεταστήριο. Γιατί όχι;
Μπαίνουμε στο 2000 μπαίνουμε στην ενωμένη Ευρώπη, μπαίνουμε στην οργιαστική ανάπτυξη της τεχνολογίας. Κατηγορείτε εδώ ότι έχει χαθεί ο ελεύθερος χρόνος για τα παιδιά. Γιατί όχι; Πως θ' ανταπεξέλθουν στις σύγχρονες εποχές της παγκοσμιοποιημένης οικονομίας, αν δεν διαβάσουν τώρα, έστω και σε βάρος του ελεύθερου χρόνου τους.

Ν.ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ:

Πιστεύω ότι αυτές οι αντιπαραθέσεις που κυριαρχούν στην τρέχουσα επικαιρότητα, είναι αποπροσανατολιστικές. Δεν είπε κανένας να μην καταρτιστούν τα παιδιά, δεν είπε κανένας να μην υπάρξει η ουσιαστική μόρφωση και εκπαίδευση. Δεν είπε κανένας να μην εξασφαλιστούν οι υποδομές για μια ουσιαστική εκπαιδευτική μεταρρύθμιση.

Απεναντίας εμείς λέμε ότι ψευδώνυμα μέτρα δεν μπορεί να εμφανίζονται ως μεταρρυθμίσεις, ακριβώς γιατί στο παρελθόν τέτοια αποσπασματικά μέτρα, κατακερμάτισαν τον χώρο της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης και διαμόρφωσαν ένα συγκεκριμένο πλέον αλλοπρόσαλο δεδομένο που σήμερα όλοι ζούμε.

Θα είμαι και πιο αυστηρός αν θέλετε. Μέτρα ουσιαστικής εκπαιδευτικής μεταρρύθμισης, πρέπει να έχουν από πριν εξασφαλίσει την πολιτική τους αξιοπιστία και την κοινωνική τους συναίνεση. Και εδώ, δεν έχει εξασφαλιστεί ούτε η πολιτική αξιοπιστία αυτών των μέτρων, ούτε η κοινωνική συναίνεση.

Απεναντίας παρατηρούμε ένα φαινόμενο το Υπουργείο εναντίον όλων. Μια νοοτροπία κυβερνητικής αυθεντίας. Οι σύμβουλοι του Υπουργού αναγορεύονται σε εθνικούς καθοδηγητές. Δεν είναι έτσι. Στα θέματα της παιδείας χρειάζεται μεγαλύτερη προσοχή, μεγαλύτερη υπευθυνότητα και ανοιχτός διάλογος.

Η εκτελεστική εξουσία που δεν μπορεί ν'ακούει την κοινωνία και να συμβουλεύεται τους ειδικούς και να διαμορφώνει κοινωνικές συμμαχίες και κοινωνικές συναινέσεις, είναι αυταρχική εκτελεστική εξουσία και δεν λύνει τα προβλήματα.

Σήμερα λοιπόν το πρόβλημα της κατάρτισης των παιδιών μας για τις ανάγκες του 21ου αιώνα, σημαίνει περισσότερα κονδύλια για την παιδεία, σύγχρονα βιβλία, ουσιαστικό εκπαιδευτικό σύστημα, υποδομή, αναβάθμιση λειτουργική, οικονομική, κοινωνική του εκπαιδευτικού έργου και του εκπαιδευτικού.

Πιστεύετε ότι στην Ελλάδα σήμερα είναι ποτέ δυνατόν κανένα παιδί και κανένας γονιός, να αρκεστεί και να εφησυχάσει ακούγοντας αυτά τα τετριμένα συνθήματα και διαφημιστικά μηνύματα στα ραδιόφωνα και στις τηλεοράσεις;

Γι' αυτό λέμε να καθίσουμε κάτω, γιατί αυτό που λείπει για τα θέματα της παιδείας είναι ο δεσμευτικός και ουσιαστικός εθνικός διάλογος για την παιδεία.

Ε.ΤΣΑΝΤΡΙΖΟΥ ("ΔΗΜΟΤΙΚΟΣ ΣΤΑΘΜΟΣ Α.ΛΙΟΣΙΩΝ ΞΕΝΙΟΣ"):
Ηθελα να σας ρωτήσω σχετικά με τις κινητοποιήσεις. Τόσο ο Υπουργός Παιδείας όσο και ο Πρωθυπουργός επανέλαβε προχθές στη Βουλή ότι οι κινητοποιήσεις υποκινούνται από κάποιους άλλους και ανέφερε χαρακτηριστικά το ΚΚΕ και την αξιωματική αντιπολίτευση.
Θα ήθελα να μου πείτε τη δική σας θέση πάνω σ' αυτό, αλλά και την θέση σας στις ανακοινώσεις του Υπουργού Παιδείας στην Επιτροπή Μορφωτικών Υποθέσεων, για τα μέτρα που θα πάρει για τους αναπληρωτές, για τον διορισμό των αναπληρωτών.

Ν.ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ:

Υπάρχει μια πολιτική ευκολία με την οποία μαζικές εκδηλώσεις που έχουν κοινωνικό δυναμισμό, που έχουν εσωτερικό ριζοσπαστισμό και που έχουν μια καθολική στήριξη από τους μαθητές, χαρακτηρίζονται ως υποκινούμενες ή τυφλές και καταστροφικές αντικυβερνητικές πράξεις.

Είναι η παραδοσιακή νοοτροπία με την οποία κάθε κυβέρνηση προσπαθεί να αποδυναμώσει την κριτική που ασκείται στο έργο της και στις συμπεριφορές της.

Εμείς πιστεύουμε ότι το κίνημα των μαθητών έχει ριζοσπαστισμό, έχει γνησιότητα, πρέπει να ακουστεί και επισημαίνουμε ότι άλλες κυβερνήσεις και σε άλλες χώρες, έδειξαν περισσότερη πολιτική και κοινωνική ευαισθησία. Στη Γαλλία διαφορετικά άκουσαν τους μαθητές τους οι κυβερνώντες εκείνης της χώρας.

Κανείς δεν μπορεί σήμερα να καθοδηγήσει το παιδί της Β' λυκείου που ζει κάτω από την ασφυξία μέτρων που ουσιαστικά έχουν συνέπειες μη αντιστρέψιμες για την πρόοδό του. Κανείς δεν μπορεί σήμερα να πει ψέματα στα παιδιά και να τα παραπλανήσει όταν τα ίδια ζουν κάθε μέρα στο πετσί τους βασανιστικά ότι δεν μπορούν σε τόσο μεγάλο φάσμα πιέσεων και υποχρεώσεων, να πετύχουν επιδόσεις και να εξασφαλίσουν αξιόπιστες διαδικασίες συναγωνισμού για την κατάρτισή τους.

Η ευκολία με την οποία βγαίνουν από το χρονοντούπαλο της ιστορίας τέτοιοι πολιτικοί αφορισμοί, επιτρέψτε μου να πω ότι εμένα μου προκαλεί θλίψη, μου προκαλεί ταυτόχρονα και οργή. Αλλιώς να μιλήσουμε το 2000 για τέτοια σοβαρά ζητήματα, αλλιώς, όχι μ' αυτές τις τυποποιήσεις, τις ετικέτες, ενός παλαιοκομματικού φορμαλισμού τον οποίο επλήρωσε η χώρα ακριβά.

Εμείς θέλουμε να συζητήσουμε όλα τα ζητήματα που αυτή τη στιγμή υπάρχουν και λέμε ότι αυτά τα ζητήματα μπορούμε θαυμάσια να τα βάλουμε στο τραπέζι. Δεν καταλαβαίνω δηλαδή γιατί πρέπει να κάνουμε ασκήσεις εκτόνωσης ή επηρεασμού της κοινής γνώμης, με ανακοινώσεις αποσπασματικές ή επιμέρους και δεν επιλέγουμε μια οργανική διαδικασία υπεύθυνου διαλόγου.

Σε τελευταία ανάλυση η ελληνική κοινωνία, πώς διαπαιδαγωγείται πολιτικά απ' αυτές τις συμπεριφορές, μιας κυβέρνησης η οποία δεν θέλει να συνομιλήσει; Μιας κυβέρνησης η οποία αρκείται να συνομιλεί μονάχα με τον εαυτό της; Γι' αυτό επιμένουμε.

κα ΡΟΥΜΕΛΙΩΤΗ:
Κύριε Πρόεδρε στο Εθνικό Συμβούλιο για την Παιδεία και στην έκτακτη συνεδρίαση στην Βουλή, ζητάτε εφ' όλης της ύλης διάλογο για την εκπαιδευτική μεταρρύθμιση; Και αυτό σημαίνει για σας ότι ζητάτε και την αναστολή της εφαρμογής του νόμου που πλέον έχει γίνει νόμος του κράτους για την μεταρρύθμιση;

Ν.ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ:

Εκείνο το οποίο εμάς μας απασχολεί, είναι μία συζήτηση ναι, εφ' όλης της ύλης. Επίσης, εκείνο το οποίο μας ενδιαφέρει είναι να υπάρξουν αναστολές στην εφαρμογή επίμαχων διατάξεων που προκαλούν όλες αυτές τις συγκεκριμένες εντάσεις.

Και δεύτερο, εκείνο το οποίο μας ενδιαφέρει και το είπα κυρία Ρουμελιώτη προηγουμένως και θα το επαναλάβω με αφορμή την ερώτησή σας γιατί πρέπει να το επαναλάβω, είναι ότι μέσα σ' αυτές τις συνθήκες που έχουν διαμορφωθεί, δεν μπορούν να εφαρμοστούν αυτά τα μέτρα.

Δεν μπορεί να εθελοτυφλούμε. Και είναι κοινός τόπος ότι όταν εμείς ζητάμε διάλογο, δεν θέλουμε το διάλογο για να γυρίσουμε στο παρελθόν. Και θέλω να είναι σαφές, ώστε να μην αισθανθεί κανείς από την κυβέρνηση τον πειρασμό να αλλοιώσει την θέση μας. Διότι παραπληροφόρηση γίνεται πολλές φορές από την κυβερνητική πλευρά.

Ορίζω την βάση αυτής της συγκεκριμένης μας πρότασης όσο γίνεται πιο καθαρά. Θέλουμε ουσιαστικό διάλογο επί της ουσίας, εφ' όλης της ύλης, όχι για να γυρίσουμε σε ρυθμίσεις του παρελθόντος.

Λ.ΙΩΑΝΝΟΥ ("ΑΝΤΕΝΝΑ"):
Θέλω να ρωτήσω Πρόεδρε εάν αποδίδετε εσείς προσωπικά ως Πρόεδρος του Συνασπισμού πολιτικές ευθύνες στον υπουργό Παιδείας και εάν θέτετε ζήτημα απομάκρυνσής του από την κυβέρνηση.

Ν.ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ:

Το πρόβλημα ευθύνης είναι εις την κυβέρνηση. Την πολιτική ευθύνη την έχει η κυβέρνηση και οφείλει η κυβέρνηση στο όνομα αυτής της πολιτικής της ευθύνης, να συνειδητοποιήσει το αδιέξοδο, να αντιληφθεί ότι δεν μπορούν να εφαρμοστούν αυτά τα μέτρα, να υιοθετήσει την πρόταση διεξόδου για έναν ουσιαστικό διάλογο και επίσης, να κάνει το στοιχειώδες, να ενεργοποιήσει υπαρκτούς θεσμούς.

Δεν υπάρχει άλλη χώρα στον κόσμο όπου φτιάχνονται θεσμοί στους νόμους και παραμένουν στα συρτάρια των κυβερνητικών γραφείων. Δεν κατάλαβα δηλαδή, κοροϊδεύουμε τον κόσμο όταν υπάρχει κάποια ένταση; Φτιάχνουμε μια Διακομματική Επιτροπή την οποία δεν συγκαλούμε ποτέ;

Υπάρχει Εθνικό Συμβούλιο Παιδείας στο οποίο ποτέ δεν συζητάμε τίποτα; Αυτή είναι η πολιτική ευθύνη της κυβέρνησης και σε καμιά περίπτωση δεν θα πρέπει προσωποποιημένες αντιπαραθέσεις ή εκτιμήσεις, μέσα ή έξω από την κυβέρνηση, να νοθεύουν τον πυρήνα της πολιτικής ευθύνης.

Η κυβέρνηση έχει πολιτική ευθύνη γι' αυτά τα οποία δημιουργήθηκαν και γι' αυτά τα οποία εξακολουθούν να παραμένουν έτσι μετέωρα, εκκρεμή και αδιέξοδα.

ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΣ:
Κύριε Πρόεδρε δημοσιεύει σήμερα η "ΕΞΟΥΣΙΑ" μία εγκύκλιο που έχει σταλεί στους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ. Πρόκειται για ενημέρωση, αλλά ουσιαστικά ζητείται συμπαράταξη στην εκπαιδευτική μεταρρύθμιση. Ενα σχόλιο.

Ν.ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ:

Είναι το σχόλιο εκείνο το οποίο νομίζω ότι ο κάθε πολίτης αυθόρμητα μπορεί να κάνει. Στα ζητήματα της παιδείας και μπροστά σε τέτοια προβλήματα έντονα που έχουν δημιουργηθεί, καμιά νοοτροπία κομματισμού και κυβερνητισμού δεν μπορεί να μετατοπίσει την ουσία.

Η ουσία είναι ότι αυτά τα μέτρα δεν εφαρμόζονται, δεν μπορούν να εφαρμοστούν, η κυβέρνηση έχει πολιτικές ευθύνες. Δεν μπορεί στο όνομα της κυβερνητικής και κομματικής πειθαρχίας, να παραγνωρίσει κανένας βουλευτής την ουσία αυτού του μεγάλου κοινωνικού και εθνικού προβλήματος της παιδείας. Αλλοίμονο πια αν όλα με την εντολή της κομματικής πειθαρχίας μπορούσαν να μπουν κάτω από το χαλί ή πίσω από την πόρτα.

Τ.ΚΟΝΤΟΠΟΥΛΟΣ ("MEGA"):
Κύριε Πρόεδρε ένα από τα επιχειρήματα της ηγεσίας του Υπουργείου Παιδείας είναι ότι οι καθηγητές οι ίδιοι, μ'έναν τρόπο υποδαυλίζουν τις κινητοποιήσεις. Δεν αποδέχονται την μεταρρύθμιση γιατί τους ξεβολεύει το νέο σύστημα, ανατρέπει ισορροπίες που έχουν να κάνουν με την προετοιμασία τους κ.λ.π., με τα ιδιαίτερα που κάνουν.
Ο Συνασπισμός για όλο αυτό το φαινόμενο, δηλαδή και της τοποθέτησης του Υπουργείου Παιδείας, αλλά και το πραγματικό φαινόμενο που συμβαίνει στα Λύκεια, τι λέει, ποιά είναι η θέση του;

Ν.ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ:

Απόψεις σαν κι αυτές τις οποίες κατ' επανάληψη η Κυβέρνηση υιοθετεί, είναι απόψεις ευκολίας, που δεν συγκαλύπτουν την πολιτική ευθύνη της Κυβέρνησης, απεναντίας την μεγαλώνουν.

Και είπα αρχικά, ότι το έλλειμμα ενημέρωσης το οποίο επικαλείται η Κυβέρνηση, οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι η ίδια επέσπευσε σε ασφυκτικούς χρόνους τις διαδικασίες ψήφισης ενός νομοθετήματος, με την επίκληση της κομματικής πειθαρχίας και όχι της πολιτικής συναίνεσης και της πολιτικής αξιοπιστίας.

Δεύτερον. Η οποιαδήποτε μεταρρύθμιση σε οποιοδήποτε τομέα του δημοσίου συμφέροντος, δεν εφαρμόζεται με απρόσωπους μηχανισμούς, δεν εφαρμόζεται κατά παραγγελία, ούτε κατά διαταγή. Η εφαρμογή των οποιονδήποτε μέτρων, προϋποθέτει πολιτική αξιοπιστία, προϋποθέτει κοινωνική συναίνεση, προϋποθέτει ενεργό συμμετοχή του ανθρώπινου παράγοντα.

Δεν καταλαβαίνω δηλαδή, που θα εφαρμοστούν αυτά τα μέτρα όταν οι μαθητές είναι υποκινούμενοι, οι καθηγητές είναι δολιοφθορείς, οι γονείς είναι άσχετοι. Πού θα εφαρμοστούν; Στο κενό;

Αν λοιπόν η Κυβέρνηση διαπιστώνει ότι οι γονείς είναι άσχετοι και δεν ξέρουν το καλό τους, οι μαθητές είναι υποκινούμενοι και οι καθηγητές είναι δολιοφθορείς, με ποιούς θα εφαρμόσει η Κυβέρνηση τα μέτρα αυτά; Με τους κυβερνητικούς βουλευτές στους οποίους δίνει την εγκύκλιο;

Αρα λοιπόν προϋπόθεση είναι η εξασφάλιση ενός κλίματος εμπιστοσύνης ανάμεσα στους λειτουργούς και στα μέλη της εκπαιδευτικής κοινότητας. Και ένας επιπρόσθετος λόγος ν' αρχίσει αυτός ο διάλογος για να αρθούν οι παρεξηγήσεις, για να μην γίνονται μάχες χαρακωμάτων και για να μην σχεδιάζεται από το Υπουργείο αντεπίθεση.

Δηλαδή για να μην ξοδεύεται και το Υπουργείο και για να μην κουράζεται σε επιχειρήματα τα οποία είναι στο κενό. Πρέπει να κερδιθεί η εμπιστοσύνη των μαθητών, πρέπει να εξασφαλιστεί σύμπνοια και ομογνωμία με τους εκπαιδευτικούς λειτουργούς και πρέπει η κοινωνία, οι γονείς να αποκτήσουν ένα αίσθημα βεβαιότητας ότι εδώ πράγματι χτίζεται κάτι για την προκοπή των παιδιών τους.

Γιατί όταν η παιδεία είναι σε κρίση και διάλυση, όταν η ανεργία είναι σε έξαρση και όταν ο δημόσιος βίος της χώρας είναι σε σήψη, αυτά τα παιδιά από πού να πιαστούν και σε τί να πιστέψουν.

κ.ΧΑΤΖΗΝΙΚΟΛΑΣ ("ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ-ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ"):
Κύριε Πρόεδρε σαφώς και προκαλεί εύλογα ερωτήματα ο αυταρχισμός της Κυβέρνησης, όπως προκαλεί και ερωτήματα η μεταφορά γηπεδικών πρακτικών και συνθηματολογίας εκ μέρους 15ρηδων που διεκδικούν ένα καλύτερο αύριο.
Ωστόσο τα πράγματα είναι δεδομένα, η Κυβέρνηση έχει δηλώσει ευθαρσώς ότι η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση θα συνεχίσει, δέχεται κάποιες μικρές διαρθρωτικές αλλαγές. Θα ήθελα λοιπόν την εκτίμησή σας ενόψει Ευρωεκλογών, που μπορεί να οδηγήσει αυτή η αναταραχή στον χώρο της παιδείας και τι επιπτώσεις μπορεί να έχει στο κυβερνόν κόμμα.

Ν.ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ:

Θα ήθελα να επισημάνω εκείνο το οποίο εμένα με υποχρεώνει να το καταγράψω και δημόσια. Οτι δηλαδή η μαθητική κοινότητα τοποθετήθηκε ευθέως και με ευθύνη απέναντι σε ορισμένες εκδηλώσεις οι οποίες δεν την εκπροσωπούν και δεν την εκφράζουν και δεν θα έπρεπε σε καμιά περίπτωση ακραίες τέτοιες καταστάσεις να εμφανιστούν ως επιχείρημα έναντι των κινητοποιήσεων των μαθητών.

Στο δεύτερο ερώτημά σας θα ήθελα να απαντήσω ευθέως λέγοντας ότι σε τέτοια ζητήματα όπως είναι η κρίση στην παιδεία, ο Συνασπισμός της Αριστεράς και της Προόδου αρνείται να προσέλθει με νοοτροπία εκλογικού κόστους ή πολιτικού κόστους.

Προσεγγίζουμε αυτά τα προβλήματα ανεξαρτήτως του εάν επίκεινται Ευρωεκλογές ή γίνουν αύριο Εθνικές Εκλογές. Είναι λάθος σ' αυτά τα ζητήματα να γίνεται προσέγγιση μέσα από την οπτική του κομματικού οφέλους, του εκλογικού κόστους. Κι αν πράγματι υπάρχουν τέτοιες νοοτροπίες, όπου υπάρχουν, είναι λαθεμένες.

Λ.ΚΑΛΛΑΡΥΤΗΣ ("ΡΑΔΙΟΦΩΝΟ ANTENNA"):
Η ένταση που ζούμε τους τελευταίους μήνες στην παιδεία κ.Πρόεδρε νομίζετε ότι οφείλεται στην μεταρρύθμιση του κ.Αρσένη, ή είναι απόρροια πολιτικών και πρακτικών στην παιδεία πολλών ετών;

Ν.ΚΩΝΣΤΑΝΤΟΠΟΥΛΟΣ:

Εγώ θα το λέω επίμονα, γιατί είναι και διαπίστωση αυτό, της Ειδικής Επιτροπής Εμπειρογνωμόνων του ΟΟΣΑ που κλήθηκε να μελετήσει το θέμα της παιδείας από την Κυβέρνηση το 1994, "κανείς στην Ελλάδα δεν είναι ευχαριστημένος με την κατάσταση που υπάρχει στην παιδεία και στους τρεις βαθμούς της εκπαίδευσης και στα τρία επίπεδα της εκπαίδευσης".

Την ίδια ώρα, ο Ελληνας πολίτης πληρώνει δυσανάλογα περισσότερα για να εξασφαλίσει μάθηση, δεξιότητα, κατάρτιση και προκοπή στα παιδιά του. Γιατί ο Ελληνας επενδύει στη γνώση ως στοιχείο προκοπής, αλλά και εξέλιξης.

Υπάρχουν συσσωρευμένες όλες οι κυβερνητικές πολιτικές που απέτυχαν και σ' αυτές τις συσσωρευμένες κυβερνητικές αποτυχίες, προστίθεται και μια ακόμη κυβερνητική αποτυχία, κυβερνητική πολιτική αποτυχημένη, ακριβώς γιατί έχει τα ίδια χαρακτηριστικά με τις προηγούμενες: αποσπασματικότητα, έλλειψη αξιοπιστίας, έλλειψη κοινωνικής συναίνεσης, διαδικαστικού χαρακτήρα ρυθμίσεις, έμφαση στους εξεταστικούς μηχανισμούς, υποβάθμιση του εσωτερικού περιεχομένου του εκπαιδευτικού έργου, μη εξασφάλιση των αναγκαίων πόρων.

Διότι αντιλαμβάνεστε ότι μια σωστή εκπαιδευτική μεταρρύθμιση προϋποθέτει ορθολογική αξιοποίηση των πόρων και γενναία χρηματοδότηση της παιδείας από τον προϋπολογισμό. Ηδη και στο 1999 δεν νομίζω ότι αλλάζουν αυτά τα χαρακτηριστικά και στον προϋπολογισμό.

Μ' αυτή την έννοια σαφώς δεν είναι σημερινή η αιτία του προβλήματος, δεν είναι επικαιρική η αιτία του προβλήματος. Υπάρχει μία μόνιμη παραμόρφωση, μια μόνιμη αποτυχία στην οποία προστίθενται μ' έναν ανιστόρητο τρόπο τα ίδια και τα ίδια.

Και επιτρέψτε μου, βαρέθηκε η ελληνική οικογένεια να ακούει και να βλέπει τα ίδια και τα ίδια. Είναι μια μετέωρη μεταρρύθμιση η εκπαιδευτική μεταρρύθμιση και φτάσαμε στο 2000. Και πάει στα ζητούμενα του 21ου αιώνα, δεν είναι στα δεδομένα της πολιτικής μας ζωής.

To Γραφείο Τύπου