Οι δηλώσεις του Υπουργού Εσωτερικών Προκόπη Παυλόπουλου σχετικά με την πορεία εφαρμογής του προγράμματος για την ισότητα ανδρών και γυναικών δίνουν την εντύπωση ότι απευθύνεται στον πληθυσμό μιας άλλης χώρας. Διότι στη δική μας χώρα η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική.
Σήμερα, που το δημόσιο κοινωνικό κράτος τείνει προς αποδόμηση και παραδίδεται στον ιδιωτικό τομέα, προοπτικές για τη βελτίωση των υποστηρικτικών προς τις γυναίκες κοινωνικών δομών δεν υπάρχουν. Οι συνέπειες είναι δραματικές και επιδεινώνουν την καθημερινότητα αλλά και την ανισοτιμία της θέσης της γυναίκας.
-Η φτώχεια αυξάνεται διαρκώς, το 25% του ελληνικού λαού ζει κάτω από το όριο της φτώχειας και η πλειοψηφία είναι φυσικά γυναίκες.
-Η ανεργία καλά κρατεί! Με τα στοιχεία του τρίτου τριμήνου του 2006 η ανεργία είναι 8,3%. Στις γυναίκες είναι 13,3% και στους άνδρες 5,4%. Στις γυναίκες 15-29 χρονών αγγίζει το νούμερο του 25%.
Τα στοιχεία αυτά καταγγέλθηκαν από τους συνδικαλιστές ως χαλκευμένα, γιατί αποκρύπτονται οι 100.000 άνεργοι που δεν δηλώνονται πουθενά, οι πάνω από 30.000 άνεργοι που είναι στα προγράμματα εκπαίδευσης ανέργων (STAGE) και εκείνοι που έχουν βγει από την αγορά εργασίας διότι δεν ελπίζουν πλέον σε τίποτα. Από αυτούς οι περισσότερες είναι γυναίκες!
-Και στο βάθος παραμονεύει η flexicurity (ελαστικότητα με ασφάλεια), που γενικεύει την μερική απασχόληση και την ευελιξία στην εργασία, που θα μοιράσει μία θέση εργασίας (8ωρο) σε δύο θέσεις ( 4ωρο), με την ανάλογη αμοιβή. Που θα καταργήσει το όριο των απολύσεων και θα δημιουργήσει σε όλη την Ευρώπη στρατιές εργαζόμενων φτωχών.
-Η εκμετάλλευση στην εργασία κορυφώνεται με κακοπληρωμένη, κάτω του ελάχιστου ορίου, και ανασφάλιστη εργασία, βία και σεξουαλική παρενόχληση και με άμεση απόλυση σε περίπτωση καταγγελίας.
Οι κοινωνικές υπηρεσίες που στηρίζουν τις γυναίκες για να βγουν στην αγορά εργασίας δηλαδή οι δημόσιοι βρεφονηπιακοί και παιδικοί σταθμοί, η φύλαξη και φροντίδα των παιδιών, η περίθαλψη ηλικιωμένων και ατόμων με αναπηρία , η βοήθεια στο σπίτι κα. στηρίζονται αποκλειστικά και μόνο στη χρηματοδότηση από την Ευρωπαϊκή Ένωση.
Οι υπηρεσίες αυτές χρηματοδοτούνται κατά 75% από την Ευρωπαϊκή Ένωση και κατ΄25% από το κράτος ( κοινοτικά πλαίσια στήριξης). Όμως ο ρυθμός δημιουργίας των δομών αυτών είναι πολύ αργός και δεν εφαρμόζονται όλες σε όλους τους δήμους.
Αλλά και αυτές που λειτουργούν καρκινοβατούν, διότι η κυβέρνηση δεν αξιοποιεί το σύνολο των κονδυλίων της ΕΕ, επειδή δεν χρηματοδοτεί με το δικό της ποσοστό. Έτσι η σταματά η λειτουργία τους, η οι εργαζόμενοι σε αυτές, που σημειωτέον οι περισσότερες είναι γυναίκες, μένουν απλήρωτοι για μεγάλα χρονικά διαστήματα έως και ένα χρόνο.
-Η πρόσφατη έρευνα της Εθνικής Στατιστικής Υπηρεσίας για το ποιος φροντίζει τα παιδιά κάτω των 12 ετών, δείχνει ξεκάθαρα ότι: τη φροντίδα των παιδιών, ειδικά στις μικρές ηλικίες, την έχουν επωμιστεί οι γιαγιάδες των παιδιών!
-Οι υπηρεσίες οικογενειακών προγραμμάτων όπου λειτουργούν αντιμετωπίζουν προβλήματα υλικής και επιστημονικής υποστήριξης
O ΣΥΝ αγωνίζεται:
-Για πλήρη και μόνιμη απασχόληση με οκτάωρο και πενθήμερο και πλήρη αμοιβή.
-Να μην αλλάξουν τα όρια συνταξιοδότησης
-Για την αύξηση των κοινωνικών υποδομών (παιδικούς σταθμούς, κέντρα υποδοχής κακοποιημένων γυναικών, αστέγων, ανέργων)
-Δημόσια και δωρεάν υγεία με την οπτική του φύλου
-Προστασία της μητρότητας.
Τμήμα Φεμινιστικής Πολιτικής
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS