Ο Πρόεδρος του ΣΥΝ Αλέκος Αλαβάνος σε ομιλία του σήμερα στο Εργατικό Κέντρο Ρεθύμνου αναφερόμενος στο σκάνδαλο με τα αποθεματικά των Ταμείων τόνισε μεταξύ άλλων :
«Μʼ αυτό το «πάρτα όλα» που γίνεται σε βάρος των αποθεματικών των Ταμείων και με την εισφοροδιαφυγή που είναι εκτός ελέγχου, θα πρέπει να θεσπισθεί ως ιδιώνυμο αδίκημα οποιαδήποτε τοποθέτηση πολιτικών δυνάμεων που εισηγούνται την θεσμοθέτηση της ανασφάλιστης εργασίας των νέων, την μείωση των συντάξεων, την αύξηση του χρόνου συνταξιοδότησης ή των ασφαλιστικών εισφορών των εργαζομένων.»
Και συνέχισε : «Έχουμε μία δραματική κατάσταση στα ασφαλιστικά ταμεία.
Η «ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ» είναι ένα φαινόμενο των ημερών. Είναι ένα μεγάλο σκάνδαλο, είναι μία εικόνα της κοινωνίας στην οποία ζούμε και της πολιτικής η οποία εφαρμόζεται. Όλη η μεταπολεμική ιστορία της Ελλάδας είναι μία εκμετάλλευση των πόρων που έχουν τα ταμεία.
Τι σημαίνει «πόροι που έχουν τα ταμεία»; Σημαίνει τα χρήματα εκείνα που έχουν συγκεντρωθεί για να στηρίξουν το συνταξιοδοτικό σύστημα. Και αν είναι πολλά, μπορεί κανείς να είναι αισιόδοξος και να δίνει μεγαλύτερες συντάξεις. Καταλήστευση των ταμείων σημαίνει καταλήστευση των εργαζομένων, είτε εξακολουθούν να εργάζονται, είτε είναι συνταξιούχοι. Από το 1950 μέχρι τα μέσα της δεκαετίας του ΄90 έχουμε υποχρεωτική κατάθεση των αποθεματικών των ταμείων στην Τράπεζα της Ελλάδος. Μάλιστα μέχρι το 1982 αυτή η κατάθεση ήταν άτοκη. Να σκεφθούμε ότι τη δεκαετία του ΄70 τα ασφαλιστικά ταμεία καταθέτουν άτοκα τους πόρους τους, τα αποθεματικά τους, στην Τράπεζα της Ελλάδος κι αν χρειάζονταν να δανειστούν, δανείζονταν με 30%. Αλλά και από το 1982, που άρχισε η έντοκη κατάθεση, ουσιαστικά τα επιτόκια ήταν τέτοια που ήταν αρνητικές οι αποδόσεις. Αυτή είναι η πρώτη φάση καταλήστευσης των ταμείων.
Δεύτερη φάση. Η περίοδος με επίκεντρο το 1999 μέχρι 2001, όπου έγινε η αγορά μετοχών και μετοχικών ομολόγων, που τα ταμεία μπήκαν με ανοιχτά πανιά μέσα στην υπόθεση της φούσκας του χρηματιστηρίου και η κατάρρευση του χρηματιστηρίου που δημιούργησε τεράστιες ζημιές στα ταμεία, επομένως στους ίδιους τους εργαζόμενους.
Τρίτη περίπτωση. Είναι η περίπτωση του Ιουλίου-Αυγούστου 2006, όπου με κυβερνητική παρέμβαση τα ασφαλιστικά ταμεία αναγκάζονται να πουλούν μετοχές, όχι με βάση το συμφέρον τους -αφού τα είχαν βάλει στο παιχνίδι του τζόγου- αλλά ούτε καν με βάση τους κανόνες του τζόγου. Έχουμε το κακό ότι τα έριξαν στο τζόγο και από πάνω δεν τήρησαν ούτε καν τους κανόνες του τζόγου. Και υποχρεώνουν, για παράδειγμα, τα ταμεία τα οποία είχαν μετοχές της Εθνικής Τράπεζας, είτε να τις πουλήσουν στην τιμή των 25 ευρώ υποχρεωτικά, εκείνη τη στιγμή, για να προωθηθεί η ιδιωτικοποίηση της Εθνικής Τράπεζας, είτε αν είχαν ρευστό, να μην ασκήσουν καν το δικαίωμα αγοράς νέων μετοχών που είχαν ως παλαιοί μέτοχοι. Γιατί; Γιατί έπρεπε τα ταμεία -δηλαδή οι συνταξιούχοι, οι εργαζόμενοι, οι νέοι εργαζόμενοι όταν θα γίνουν συνταξιούχοι- να πληρώσουν την πολιτική της ιδιωτικοποίησης της Εθνικής Τράπεζας.
Και βέβαια τώρα έχουμε το σκάνδαλο το οποίο έγινε με την αγορά των δομημένων ομολόγων, που δείχνει τα άκρα στα οποία μπορεί να φθάσει κανείς.
Σύμφωνα με μελέτες του επιστημονικού ινστιτούτου της ΓΣΕΕ, τα ταμεία έχουν χάσει περίπου 70 δισεκατομμύρια ευρώ, δηλαδή μιλάμε για ένα κολοσσιαίο ποσό από το 1950 μέχρι σήμερα. Εμείς προτείνουμε εξεταστική επιτροπή, η οποία θα λειτουργήσει σε βάθος χρόνου και θα μας δώσει μία εικόνα για το ασφαλιστικό. Και απευθύνουμε την πρότασή μας σε όλα τα κόμματα.
Πώς παρουσιάστηκε το σκάνδαλο της ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ; Απλώς μπήκε κάποιος ή κάποιοι που έκαναν μία κομπίνα και βρήκαν αθώους ανθρώπους και προωθήθηκε η κομπίνα; Νομίζω πως όχι. Το θέμα δεν είναι ούτε προσωπικό μόνο ούτε τεχνικό μόνο. Τα βασικά στοιχεία της πολιτικής διαχείρισης των αποθεματικών των ταμείων είναι ένα θέμα πολιτικό. Γιατί οι επικεφαλής των ταμείων να είναι ξαδέλφια; Για ποιο λόγο να είναι ξαδέλφια και γιοι και συγγενείς κομματικών στελεχών; Γιατί να υπάρχει αυτή η κομματική, πελατειακή αντίληψη απέναντι στα ταμεία; Γιατί τα πρόσωπα αυτά αλλάζουν με πελατειακά κριτήρια όχι μόνο όταν έχουμε αλλαγή κυβέρνησης, αλλά όταν έχουμε ακόμη και αλλαγή Υπουργού. Γιατί να υπάρχει ένα αδιαφανές θεσμικό πλαίσιο, το οποίο κανείς δεν μπορεί να το ελέγξει; Γιατί να υπάρχει έλλειψη υποστηρικτικών μηχανισμών;
Η υποτίμηση που δείχνει η Κυβέρνηση φαίνεται και από το γεγονός ότι καταργεί το Υφυπουργείο Κοινωνικής Ασφάλισης το Μάρτιο του 2006, στα πλαίσια ενός μικρότερου σχήματος. Το Υφυπουργείο Κοινωνικής Ασφάλισης καταργούμε; Και τουλάχιστον η υπηρεσία που κάνουμε Γενική Γραμματεία έχει υπόσταση και δυνατότητα; Τα αποτελέσματα τα βλέπουμε σήμερα.
Η Τράπεζα Ελλάδας δεν ασκεί τον ελεγκτικό μηχανισμό που έχει. Το Υπουργείο, ενώ ενημερώνεται με τις στατιστικές όλων αυτών των αγοραπωλησιών που γίνονται από τα ταμεία, δεν ασκεί κανέναν έλεγχο.
Και βέβαια, το κύριο είναι τα ειδικά ομόλογα. Γιατί ειδικά ομόλογα; Είναι μια μεγάλη ευθύνη του κ. Αλογοσκούφη. Γιατί ο κ. Αλογοσκούφης πραγματικά βγήκε με τη σημαία της διαφάνειας. Γιατί ειδικά ομόλογα; Για ποιο λόγο ειδικά ομόλογα; Γιατί όχι ομόλογα τα οποία περνάνε μέσα από τον οργανισμό διαχείρισης του δημοσίου χρέους; Για ποιο λόγο τα χρέη στους εξοπλισμούς καλύπτονται με αυτά τα ειδικά ομόλογα; Μόνο για να τα κρύψουμε από την Ευρωπαϊκή Ένωση; Κρύψτε τα από την Ευρωπαϊκή Ένωση. Τα κρύβετε όμως και από τα κόμματα, τα κρύβετε και από τη Βουλή, τα κρύβετε από τον Τύπο, τα κρύβετε από τα Μέσα Ενημέρωσης, ουσιαστικά τα κρύβετε από την κοινή γνώμη. Για ποιο λόγο ειδικά ομόλογα, μια αντιστοιχία αν θέλετε στους ειδικούς λογαριασμούς; Και βλέπουμε εδώ ότι ο ρόλος των ειδικών ομολόγων είναι κυρίως για να καλύψουν τα χρέη στην αγορά εξοπλισμών.
Και βλέπουμε πόσο εύκολα το ένα σκάνδαλο ακουμπάει το άλλο. Ξέρουμε ότι η αγορά εξοπλισμών είναι βούρκος. Και βλέπουμε τα ειδικά ομόλογα, τα οποία επιστρατεύονται για να καλύψουν την αγορά εξοπλισμών ώστε να μην καταγραφούν στις διεργασίες που έχουν σχέση με το δημόσιο χρέος, να είναι και αυτά ένας βούρκος.
Γιʼ αυτό έχει μεγάλη ευθύνη η Κυβέρνηση, γιʼ αυτούς τους υπονόμους που υπάρχουν στη διοίκηση. Και κινδυνεύουν να βουλιάξουν όλοι μέσα σε αυτούς, όλη η χώρα.
Όμως, θα έλεγα ότι αυτό είναι η μία πλευρά, η ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ και οι πολιτικές ευθύνες. Αυτό είναι το πόσο υποφέρουν τα αποθεματικά των ταμείων από το χρηματιστηριακό και κερδοσκοπικό τζόγο. Αλλά δεν είναι μόνο αυτά. Υπάρχει επίθεση στα ταμεία μέσα από την εισφοροδιαφυγή. Η εισφοροδιαφυγή υπολογίζεται στα 4.000.000.000 ευρώ, σύμφωνα με τις εκτιμήσεις της ίδιας της ΓΣΕΕ. Το 20% των εργαζομένων είναι σε μαύρη και ανασφάλιστη εργασία. Μία στις έξι επιχειρήσεις είναι αναπόγραφη. Πάνω από 3.000.000.000 ευρώ χρωστάνε οι εργοδότες στο Ι.Κ.Α. Ουσιαστικά, είναι κέρδη των επιχειρήσεων σε βάρος των εργαζομένων, σε βάρος των ασφαλιστικών ταμείων.
Όμως, δεν είναι μόνο αυτό. Υπάρχει έλλειψη ελεγκτικών μηχανισμών, η οποία επιβαρύνει τα ταμεία και αναπτύσσει αυτά τα φαινόμενα. Μόνο τέσσερις από τις δέκατρεις Επιθεωρήσεις Εργασίας του Ι.Κ.Α. που θα έπρεπε να λειτουργούν, λειτουργούν ή λειτουργούσαν τουλάχιστον πριν από μερικές βδομάδες. Το Ι.Κ.Α. έχει έλλειψη τεσσάρων χιλιάδων υπαλλήλων. Υπάρχει έλλειμμα τεσσάρων χιλιάδων υπαλλήλων στο Ι.Κ.Α.! Πώς θα κάνει ελέγχους το Ι.Κ.Α.; Πώς θα κάνουν ελέγχους τα άλλα ταμεία; Για ποιο λόγο η Αγροφυλακή και τα ΜΑΤ είναι πλήρη και από άποψη στελέχωσης και από άποψη υποδομής και το Ι.Κ.Α. ή το Σώμα Επιθεωρητών Εργασίας έχει όλα αυτά τα ελλείμματα;
Επόμενο στοιχείο είναι η ενοποίηση των ταμείων με τον τρόπο που έγινε και με την ένταξη διαφόρων ταμείων τραπεζοϋπαλλήλων και άλλων, επιβαρύνοντας ουσιαστικά με τα βάρη τα οποία υπήρχαν, τα ταμεία και το Ι.Κ.Α. και απαλλάσσοντας τις μεγάλες τράπεζες.
Θα αναφέρω τη συμφωνία ΟΜΕ-ΟΤΕ, όπου υπάρχει συνυπευθυνότητα της Αντιπολίτευσης και στην οποία διαμορφώνεται το πλαίσιο για όλες τις Δ.Ε.Κ.Ο., όπου οι νεοπροσλαμβανόμενοι θα έχουν χειρότερες μισθολογικές και ασφαλιστικές συνθήκες από τις παλαιότερες γενιές. Θα αναφέρω τους τραπεζοϋπαλλήλους και τις ρυθμίσεις που έχουν γίνει. Εδώ πέρα έχουμε συνηθίσει όσο μεγαλώνουμε να κρύβουμε χρόνια από την ηλικία μας. Στη νεολαία πάμε να κάνουμε το αντίθετο, δηλαδή να λένε ότι γεννήθηκαν πιο νωρίς, διότι έχουμε ζώνες πια που η κάθε μία χρονικά έχει χειρότερους ασφαλιστικούς και μισθολογικούς όρους από τις προηγούμενες. Στις τράπεζες άλλες ασφαλιστικές συνθήκες έχουν όσοι προσλήφθηκαν πριν από το 1992, άλλες ασφαλιστικές συνθήκες έχουν όσοι προσλήφθηκαν από το 1992, δηλαδή είναι νεότεροι, μέχρι το 2005, οπότε ψηφίστηκε ο ν. 3371 και άλλες έχουν όσοι προσλήφθηκαν μετά το 2006 με βάση αυτή την πολιτική που λέει ότι υποβαθμίζω τα ασφαλιστικά και μισθολογικά δικαιώματα στο νέο όσο νεότερος είναι.
Και βέβαια, τελειώνοντας, θα πω ότι τα ταμεία ληστεύονται από το ίδιο το κράτος, το οποίο δεν αποδίδει το 1% του Ακαθάριστου Εθνικού Προϊόντος που προβλέπει ο νόμος. Και τα χρέη του δημοσίου προς το Ι.Κ.Α. –που είναι μία ντροπή για το ελληνικό δημόσιο- φτάνουν τα 9.000.000.000 ευρώ. Μέσα σ' αυτό το πλαίσιο κινούμαστε και είναι τεράστιες οι πολιτικές ευθύνες γιʼ αυτόν τον εξευτελισμό και την καταλήστευση των ασφαλιστικών ταμείων που ανήκουν στη σημερινή Κυβέρνηση, αλλά και σε προηγούμενες κυβερνήσεις, για τα μέτρα τα οποία υπήρξαν.
Κατά τη γνώμη μας, τα αποθεματικά των ταμείων, αντί να είναι ένα πρόβλημα, έπρεπε να ήταν μία σοβαρή δυνατότητα. Και εμείς έχουμε προτάσεις για άμεσες ρυθμίσεις:
Πρώτα απʼ όλα επειδή υπάρχει ευθύνη του κράτους για την ασυδοσία και την άγρια εκμετάλλευση των Ταμείων χρειάζεται να αποκατασταθούν πλήρως οι ζημιές που έχουν υποστεί τα Ταμεία.
Δεύτερο, ο ορισμός των διοικήσεων των Ταμείων να γίνεται με αξιοκρατικά και αδιάβλητα κριτήρια. Τοποθέτηση των επικεφαλής των Ταμείων με την έγκριση των 3/5 ή 4/5 της αρμόδιας επιτροπής της Βουλής, την συναίνεση του αντίστοιχου σωματείου ή σωματείων ή Ομοσπονδίας των εργαζομένων και τη γνώμη (αν χρειάζεται) της Τράπεζας της Ελλάδας και της Επιτροπής Κεφαλαιαγοράς.
Τρίτο, θεσμοθέτηση Ειδικής Αρχής, στελεχωμένης με εξειδικευμένο προσωπικό, που θα παρακολουθεί προληπτικά και κατασταλτικά όλες ανεξαιρέτως τις τοποθετήσεις για την αξιοποίηση των διαθεσίμων και της ακίνητης περιουσίας των Ταμείων. Η Ειδική αυτή Επιτροπή μπορεί να έχει Πρόεδρο από την Τράπεζα της Ελλάδας και να την συναπαρτίζουν εκπρόσωποι της ΓΣΕΕ, της ΑΔΕΔΥ, της ΓΣΕΒΕ κ.λ.π.
Τέταρτο, διαμόρφωση νέου θεσμικού πλαισίου με σαφείς αυστηρούς κανόνες και πλαίσια για την επωφελή αξιοποίηση των περιουσιακών στοιχείων των ταμείων με τη μέγιστη άμεση και μακροπρόθεσμη ασφάλεια.
Και τέλος πρέπει να υπάρξει Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής. Την πρόταση αυτή την κάναμε από την πρώτη στιγμή. Περιμένουμε και την Κυβέρνηση να την αποδεχθεί προκειμένου να διερευνηθούν και να αποδοθούν οι ευθύνες όπου υπάρχουν και να διατυπωθούν προτάσεις για τη μη επανάληψη τέτοιων φαινομένων.»
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS