Ο Πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, Αλέκος Αλαβάνος, αναφερόμενος στο θέμα των ομολόγων, τόνισε τα εξής:
Σας έχει προσκαλέσει, κύριε Πρωθυπουργέ, επανειλημμένα ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς, να έλθετε εδώ να δώσετε απαντήσεις για τα ομόλογα και δεν το κάνετε αυτό το πράγμα και έχετε ευθύνες κατά τη γνώμη μου μεγάλες γιʼ αυτήν τη σύγχυση, η οποία παρατηρείται.
Από σεβασμό στον αγροτικό κόσμο, εγώ δεν θα ακολουθήσω τη λογική του να αφιερώσω το κεντρικό θέμα και τα κεντρικά μηνύματα της ομιλίας μου, στο θέμα των ομολόγων, το οποίο είναι τεράστιο πρόβλημα. Είναι τεράστιο, είναι κορυφαίο πρόβλημα, αλλά παρʼ όλα αυτά πιστεύω ότι πρέπει να συζητηθεί εδώ μέσα στη Βουλή, μέσα από Εξεταστική Επιτροπή, μέσα από προ ημερήσιας διάταξης συζήτηση και μέσα από την παρουσία σε ερωτήσεις, τις οποίες θα επανακαταθέσω.
Κωδικοποιημένα θα αναφέρω τις θέσεις του Συνασπισμού. Πιστεύω, ότι ούτε η Κυβέρνηση, αλλά ούτε και η Αξιωματική Αντιπολίτευση έχουν δικαίωμα πια να μιλήσουν για ανασφάλιστη εργασία, για αύξηση του χρόνου συνταξιοδότησης, ή για μείωση των συντάξεων. Πιστεύω ότι όλα τα χρήματα πρέπει να επιστραφούν, πιστεύω ότι πρέπει να αντιμετωπιστεί το τεράστιο πρόβλημα της εισφοροδιαφυγής, το οποίο είναι μία άλλη διαρροή μεγάλη από τα ταμεία. Πιστεύω ότι πρέπει να γίνει Εξεταστική Επιτροπή.
Στην τοποθέτησή του για τα ζητήματα Αγροτικής Πολιτικής, υπογράμμισε τα εξής:
Θεωρώ ότι αξίζουν οι αγρότες μία ολοκληρωτική συνεδρίαση της Ολομέλειας της Βουλής και όχι τη μετατροπή μας στα παράθυρα, τα οποία στο κάτω-κάτω τα χορτάσαμε όλο αυτόν τον καιρό από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης.
Αναρωτιέμαι κύριε Πρωθυπουργέ εάν ζούμε στην ίδια χώρα ή ζούμε σε άλλη χώρα. Ή εσείς ή εγώ είμαστε σαν την Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων. Η εικόνα που παρουσιάσατε σε σχέση με την κατάσταση της αγροτικής οικονομίας των αγροτών, απέχει πλήρως από αυτό που γίνεται. Δεν μπορούμε να μιλάμε για αγροτική οικονομία. Κανονικά ο τίτλος της συζήτησης έπρεπε να ήταν το τεράστιο ΚΑΠΗ στην περιφέρεια, στον αγροτικό κόσμο. ΚΑΠΗ με την έννοια ότι είναι αγρότες –μικροί, μεσαίοι αγρότες- οι οποίοι είναι σε μεγάλη ηλικία πια -αυτοί μένουν, οι νέοι φεύγουν από το χωράφι- και την ίδια στιγμή πληρώνονται, ως συνταξιούχοι.
Σήμερα με τις πολιτικές της Ευρωπαϊκής Ένωσης, όπως τις αποδεχθήκατε εσείς και όπως τις αποδέχθηκε το ΠΑ.ΣΟ.Κ. –και ναι, κύριε Παπανδρέου, φταίει και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. μαζί με τη Νέα Δημοκρατία για την κατάρρευση, κατά 70%, της καπνοκαλλιέργειας, φταίει και το ΠΑ.ΣΟ.Κ. και η Νέα Δημοκρατία, διότι όχι μόνο συμφωνήσατε στα μέτρα της Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά τα εφαρμόσατε και με το χειρότερο τρόπο, προχωρώντας στην πλήρη αποδέσμευση των ενισχύσεων πια, οι οποίες δίνονται στους καπνοκαλλιεργητές- εγκαταλείψατε την παραγωγή, μεταφράσατε την παρέμβαση σε κοινωνικό επίδομα, με συνέπεια να μην υπάρχει ουσιαστικά καπνοκαλλιέργεια στην Ελλάδα.
Εγώ θέλω να πω καθαρά στους αγρότες, εξ αρχής, ότι το πρώτο πράγμα που πρέπει να γίνει είναι να αλλάξει ο πολιτικός συσχετισμός και οι πολιτικές, αλλιώς θα έχουμε ακριβώς το ίδιο πράγμα, να εναλλάσσονται δύο κόμματα στο ρόλο του δικηγόρου υπεράσπισης των πολιτικών και του εισαγγελέα. Αυτό το πράγμα ζούμε χρόνια τώρα. Χρειάζεται, λοιπόν, ανατροπή των πολιτικών, παράλληλα όμως, γιατί δεν αρκεί η ανατροπή των πολιτικών, με προώθηση πολιτικών που έχουν σαφείς στοχεύσεις, είναι ριζοσπαστικές, είναι αγωνιστικές, είναι διεκδικητικές και είναι ανοιχτές στο μέλλον της χώρας μας.
Εγώ, σε σχέση με αυτές τις πολιτικές, θα ήθελα να βάλω δέκα σύντομα σημεία.
Πρώτο σημείο είναι η σημασία του να μείνουν οι νέοι στην περιφέρεια. Και τονίζω αυτήν τη σημασία για τους νέους και τις νέες αγρότισσες, γιατί είναι το πρώτο κριτήριο για τη βιωσιμότητα.
Πρέπει να δημιουργηθούν οι συνθήκες που έχουν σχέση με το εισόδημα πρώτα απʼ όλα, με την ικανότητα απορρόφησης, εργασίας, με τις προοπτικές, με τη στήριξη από το κράτος, προκειμένου να παραμείνουν οι νέοι αγρότες. Οι νέοι αγρότες είναι ακριβώς το κριτήριο που δείχνει κατά πού πηγαίνει η αγροτική οικονομία της χώρας μας. Όσο φθίνει ο αριθμός τους, τόσο η αγροτική μας οικονομία οδηγείται σε αδιέξοδο.
Το δεύτερο θέμα είναι το ότι πρέπει να απαγκιστρωθεί η αγροτική πολιτική από την έννοια της ανταγωνιστικότητας, με την έννοια την οποία βάζει συνεχώς ο Πρωθυπουργός, βάζει το Υπουργείο Γεωργίας, μπαίνει στον Παγκόσμιο Οργανισμό Εμπορίου, μπαίνει στην Κοινή Αγροτική Πολιτική.
Δεν μπορούμε σήμερα να βλέπουμε το αγροτικό προϊόν μονάχα με βάση την τιμή του. Φυσικά, έχει μεγάλη σημασία και μπορούμε να κάνουμε πάρα πολλά εδώ στη μείωση του κόστους, στη μείωση της τιμής, στη δυνατότητα πιο εύκολης διοχέτευσης στη διεθνή αγορά των προϊόντων μας. Αλλά το αγροτικό προϊόν έχει άλλες διαστάσεις. Περνάει μία αντίληψη που αντιμετωπίζει τους ανθρώπους με τον ίδιο τρόπο που αντιμετωπίζουν οι μεγάλες κτηνοτροφικές επιχειρήσεις τα πουλερικά. Δηλαδή απλώς να μας δώσουν φτηνά –και όχι σε όλους- αγροτικά τρόφιμα, άσχετα από την ποιότητα, άσχετα από το αν έχουν φυτοφάρμακα, άσχετα από πού προέρχονται, άσχετα από το εάν έχουν υπολείμματα λιπασμάτων, άσχετα από το εάν καλλιεργούνται σε δάση, τα οποία είναι πολύτιμα με το φαινόμενο του θερμοκηπίου.
Το τρίτο σημείο είναι μια αντίσταση στην Κοινή Αγροτική Πολιτική, όπως διαμορφώνεται. Πριν από τρεις ημέρες έγινε η κορυφαία διατλαντική συνάντηση ανάμεσα στις αντιπροσωπείες Ηνωμένων Πολιτειών και Ευρωπαϊκής Ένωσης, Μπους-Μέρκελ από την άλλη μεριά. Το αίτημα που έβαλε ο Μπους –απευθύνομαι στους συναδέλφους του Κομμουνιστικού Κόμματος- το κύριο αίτημα που έβαλε ο Μπους, είναι να καταργηθεί η Κοινή Αγροτική Πολιτική. Αυτό ζήτησε ο Μπους από τους Ευρωπαίους.
Πρέπει κανείς να κάνει κριτική στις αλλαγές που γίνονται, στην κατεύθυνσή τους, στην εγκατάλειψη μηχανισμών στήριξης στους αγρότες. Και ταυτόχρονα, πρέπει να διεκδικεί κατακτήσεις, να ζητά να κρατηθούν κεκτημένα και να διευρυνθούν. Αυτή είναι η απάντηση και αυτή πρέπει να είναι η απάντηση και του ευρωπαϊκού και του παγκόσμιου κινήματος. Να δώσουμε τη μάχη και στην Ευρωπαϊκή Ένωση και με το παγκόσμιο κοινωνικό forum και με το ευρωπαϊκό κοινωνικό forum και με το κόμμα της ευρωπαϊκής αριστεράς, για να αντιμετωπίσουμε τις ιδιαίτερα αρνητικές εξελίξεις που έρχονται.
Το τέταρτο σημείο είναι το θέμα του φαινομένου του θερμοκηπίου. Το φαινόμενο του θερμοκηπίου αλλάζει όλα τα δεδομένα. Περίμενα, κύριε Πρωθυπουργέ, να πείτε, με βάση τις επισημάνσεις που υπάρχουν, ότι αυξάνεται η θερμοκρασία, ότι δημιουργούνται προβλήματα με την επάρκεια νερού στις χώρες της Μεσογείου, της Νότιας Ευρώπης, και επομένως προβλήματα τα οποία δεν ήταν αναμενόμενα στις καλλιέργειες, ότι μπορεί να υπάρχουν επιπτώσεις στον τουρισμό κ.λπ.
Περίμενα, κύριε Πρωθυπουργέ, πέρα από το να κάνετε μια αναφορά στο κλίμα, να πείτε κάτι. Περίμενα να πείτε για παράδειγμα ότι την αναθεώρηση για το άρθρο 24 την είχαμε, πριν βγει το πόρισμα της διεθνούς συνάντησης για την κλιματική αλλαγή, και ότι την αποσύρουμε τώρα.
Περίμενα να πείτε ότι θα πάρουμε συγκεκριμένα μέτρα, για να αντιμετωπίσουμε τα προβλήματα που υπάρχουν. Και ενώ από την μια μεριά είναι πιεστικά αυτά τα προβλήματα, από την άλλη μεριά μας δίνουν δυνατότητες.
Για παράδειγμα, η Ελλάδα πρέπει να διεκδικήσει την αύξηση πια στις νέες συνθήκες των εκτάσεων των δενδρωδών καλλιεργειών και της ελιάς. Όταν η ίδια η διεθνής συνδιάσκεψη του ΟΗΕ λέει ότι πρέπει να αυξήσουμε τα δάση, γιατί να μην βάλουμε εμείς ζήτημα αύξησης δενδρωδών καλλιεργειών, και όχι μόνο της ελιάς αλλά και άλλων δενδρωδών καλλιεργειών;
Ή γιατί να μην βάλουμε ζήτημα εμείς, όταν η κάθε κατανάλωση έστω και λίγου πετρελαίου, καυσίμου που παράγει διοξείδιο του άνθρακα, είναι αρνητική;
Γιατί να μην βάλουμε διαφορετική αντιμετώπιση πια των οπωροκηπευτικών εκείνων που παράγονται στην Ελλάδα χωρίς παρέμβαση θερμαντικών μηχανισμών, θερμαινόμενων θερμοκηπίων, κατανάλωσης πετρελαίου κ.λπ. αλλά με βάση τις ελεύθερες πηγές ενέργειας, τις ήπιες μορφές ενέργειας;
Πρέπει να ενσωματώσουμε όλον τον προβληματισμό σχετικά με την αλλαγή του κλίματος στη γεωργία στην αγροτική πολιτική την οποία ακολουθούμε, που μας βάζει προβλήματα και μας δίνει δυνατότητες. Αυτή είναι η πρόταση του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς.
Πέμπτο σημείο, να ενισχύσουμε τις πρωτοποριακές καλλιέργειες. Πρωτοποριακές καλλιέργειες είναι η βιολογική καλλιέργεια πρώτα απʼ όλα, είναι τα συστήματα ολοκληρωμένης διαχείρισης, είναι η ανάδειξη των προϊόντων ονομασίας προέλευσης, είναι η υποχρεωτική αναγραφή της προέλευσης στα διάφορα προϊόντα. Αυτό σημαίνει, όμως, ότι δεν διαλύουμε τον επιστημονικό και τεχνικό μηχανισμό ο οποίος υπάρχει. Βλέπω γεωπόνους στα Χανιά και μου λένε: «Ο μόνος ρόλος μας είναι να μετράμε, να μετράμε, να μετράμε». Αυτό κάνουν, δεν κάνουν τίποτε άλλο, παρά να μετράνε. Και οι υπόλοιποι έχουν σταλεί στον ιδιωτικό τομέα και υποχρεώνονται, ενώ αγαπάνε τη γη και αγαπάνε τον αγρότη, να είναι οι πλασιέ των γεωργικών φαρμάκων και των γεωργικών λιπασμάτων. Στη βιολογική καλλιέργεια πνίγονται μέσα στη γραφειοκρατία. Έχουμε πει πολλές φορές εδώ πέρα το πρόβλημα το οποίο υπάρχει με τη βιολογική κτηνοτροφία, όπου κανείς δεν μπορεί να πουλήσει το βιολογικό ως βιολογικό, το πουλάει ως συμβατικό, γιατί δεν υπάρχει πιστοποίηση.
Το έκτο σημείο είναι ότι χρειάζεται σχεδιασμός. Είναι μια βασική ιδέα για την Αριστερά. Πολλές φορές λέμε ότι επικρατεί τώρα ο νεοφιλελευθερισμός και οι ελεύθερες αγορές και είναι αλήθεια αυτό, άρα δεν έχει περιθώριο ο σχεδιασμός. Εάν δεν έχει μέσα σχεδιασμού κλαδικών πολιτικών, πολιτικών σε περιοχές μία χώρα, τότε δεν μπορείς με κανέναν τρόπο να επιβιώσεις και αυτό ήταν το πρόβλημα της Ελλάδας, διότι, αντί να αξιοποιήσει έστω κάποιες δυνατότητες που υπήρχαν άλλης χρήσης των κοινοτικών ενισχύσεων, τις χρησιμοποίησε ως ενισχύσεις απόσυρσης, ως επιδοτήσεις στο εισόδημα, αντί να κάνει εκείνες τις πολιτικές, οι οποίες θα μπορούσαν να συμβάλουν στην ποιότητα, στην τυποποίηση, στην ανάπτυξη της παραγωγής κ.λπ.
Το έβδομο σημείο είναι το μέτωπο στα συμφέροντα. Δεν μπορεί μια αγροτική πολιτική να προχωρήσει χωρίς να ανοίξει μέτωπο στα μεγάλα συμφέροντα. Καρτέλ πρώτα απʼ όλα. Υπάρχει επιτροπή ανταγωνισμού. Μπαίνουν κάποια πρόστιμα τα οποία εφεσιβάλλονται και δεν γίνεται τίποτα. Μέτωπο στα καρτέλ, μέτωπο στις εταιρείες τροφίμων.
Έλεγχος στο χονδρεμπόριο και στη ψαλίδα τιμών. Φοβάται κανείς να μεταφράσει τις τιμές βασικών προϊόντων που καταναλώνονται σε δραχμές διότι θα πει ότι τα πορτοκάλια έχουν τριακόσιες δραχμές, τα μήλα έχουν τετρακόσιες δραχμές και οι ντομάτες έχουν φτάσει τις οχτακόσιες δραχμές. Αυτά είναι ασύλληπτα μεγέθη. Πρέπει να ληφθούν μέτρα.
Χρειάζεται μέτωπο στους εμπόρους εφοδίων. Έχουμε τις υψηλότερες εφοδίων, φαρμάκων κ.λπ. Κατά τη γνώμη μου, χρειάζεται και μέτωπο στη συνεταιριστική γραφειοκρατία διότι έχει τεράστιες ευθύνες γιʼ αυτή την κατάντια των συλλογικών μορφών οργάνωσης των αγροτών.
Όγδοο είναι το κοινωνικό κράτος, το κράτος που θα στηρίξει τους αγρότες. Αυτό το κράτος έχει εξατμιστεί. Γιʼ αυτό έχουμε αυτά τα φαινόμενα, ό,τι επιχείρηση υποδομής έχει σχέση με το κράτος να είναι αμφίβολης ποιότητας. Δίνεται στους ιδιώτες. Γίνεται με τρόπους εντελώς επιφανειακούς. Χαρακτηριστική περίπτωση είναι το ελαιοκομικό μητρώο. Πάμε να στηρίξουμε το σύστημα των ενισχύσεων των ελαιοπαραγωγών σε ελαιοκομικά μητρώα τα οποία ήταν απαράδεκτα και δεν θα έπρεπε να έχουν παραλειφθεί από το κράτος.
Και πρέπει να είναι ένα κράτος που δεν θα ληστεύει. Πώς ζητά σήμερα το κράτος για όσους θέλουν απλώς να ανανεώσουν τα δικαιώματά τους να ξαναπληρώσουν;
Χρειάζεται άλλο κράτος. Ένα κράτος που θα έχει δομές και μηχανισμούς στήριξης των αγροτών και διαφάνεια. Έχουμε το διαδίκτυο. Εκεί να δημοσιεύονται όλα σχετικά με τις επιδοτήσεις, με τη διανομή των ποιοτικών παρακρατημάτων, των εθνικών αποθεμάτων κ.λπ. Ένα κράτος που θα στηρίζει τον ΕΦΕΤ, την εμπορική πολιτική.
Το προτελευταίο σημείο που θέλω να βάλω είναι το θέμα των συνεταιρισμών. Είναι ένα τεράστιο ζήτημα και υπάρχουν τεράστιες ευθύνες σε αυτό και από τη Νέα Δημοκρατία και από το ΠΑ.ΣΟ.Κ διότι γονάτισαν οι συνεταιρισμοί, έγιναν χώρος διαφθοράς και αλλοίωσης συνειδήσεων. Έγιναν χώρος άγρευσης εκλογικής πελατείας και έχουμε αυτά τα αποτελέσματα τα οποία έχουμε σήμερα. Δεν μπορεί απέναντι στις μεγάλες δυνάμεις της αγροβιομηχανίας που συγκεντρώνονται σε πολυεθνικές επιχειρήσεις ο Έλληνας παραγωγός να απαντήσει μόνος του. Αλλά δημιουργείται μία τεράστια δυσπιστία. Όταν χρησιμοποιείται η ΠΑΣΕΓΕΣ και οι συνεταιρισμοί ως μηχανισμοί άντλησης εισοδημάτων από τους αγρότες, όπως τώρα γίνεται με την παρακράτηση για τα δικαιώματα, πώς θα προχωρήσει αυτό το ζήτημα; Πρέπει να υπάρξει μία αναγέννηση των συνεταιρισμών εκ των κάτω.
Και θέλω να τελειώσω λέγοντας ότι ενώ είναι δύσκολα τα πράγματα πολλά μπορούν αν γίνουν αν γίνει μια μεγάλη συμμαχία. Και ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς προτείνει μια μεγάλη διατροφική συμμαχία στην χώρα μας που θα είναι οι οργανώσεις των αγροτών, θα είναι οι καταναλωτικές οργανώσεις, θα είναι οι οργανώσεις στις οποίες συμμετέχουν πολίτες ως καταναλωτές, όπως είναι τα εργατικά συνδικάτα, τα εργατικά κέντρα, οι δημόσιοι υπάλληλοι, περιβαλλοντικές οργανώσεις, επιστημονικές οργανώσεις. Επίσης θα είναι τα πανεπιστήμια, που τα δημόσια πανεπιστήμια μπορούν να γίνουν πυρήνας και για την αγροτική ανάπτυξη προκειμένου να αλλάξει σελίδα στις πολιτικές που ακολουθούμε.
Πιστεύω ότι θα μπορούσε να πει κανείς ότι χρειάζεται μια μεγάλη πολιτική και ευρύτερη ανατροπή στον αγροτικό τομέα, χρειάζονται πολιτικές διεκδικητικές, χρειάζεται ενίσχυση του συνεταιριστικού κινήματος και των ομάδων παραγωγών και όχι απλώς να παρακολουθούμε με μικροδιορθώσεις μία πορεία που έχει κάνει την Ελλάδα και την αγροτική οικονομία ένα τεράστιο ΚΑΠΗ!
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS