Η κυβέρνηση, δια του κυβερνητικού εκπροσώπου, για μια ακόμα φορά επιχειρεί να αμβλύνει τις εντυπώσεις και να κατευνάσει τις μεγάλες αντιδράσεις που έχουν δημιουργηθεί εξ αιτίας της προωθούμενης αλλαγής του τρόπου προσλήψεων στο Δημόσιο. Η αποκλειστική στελέχωση του Δημοσίου με υπαλλήλους συμβάσεων αορίστου χρόνου, μέσω της επιχειρούμενης συνταγματικής αναθεώρησης, ανοίγει διάπλατα το παράθυρο για την άρση της μονιμότητας των δημοσίων υπαλλήλων.
Οι μάσκες έχουν πέσει προ πολλού. Οι επισημάνσεις που έχει κάνει ο πρωθυπουργός στα πλαίσια της παρουσίασης των προτάσεων της κυβέρνησης για τη συνταγματική αναθεώρηση τον Μάϊο 2006, όπως ότι «Ο μεγάλος ασθενής σʼ αυτόν τον τόπο είναι ο δημόσιος τομέας. Χρειάζονται βαθιές τομές, θαρραλέες μεταρρυθμίσεις. Πρέπει να απαλλάξουμε τις γενιές του αύριο από την ακαμψία της μονιμότητας», αποσαφηνίζουν ξεκάθαρα το περιεχόμενο και τους στόχους της κυβέρνησης.
Αν ήθελε η κυβέρνηση, όπως και η προηγούμενη, να προωθήσει τη δυνατότητα εξέλιξης και των συμβασιούχων υπαλλήλων και την εξομοίωσή τους με τους μονίμους υπαλλήλους, όπως υποκριτικά επικαλείται, θα έπρεπε να είχαν προχωρήσει στην πλήρη μονιμοποίησή τους, κάτι το οποίο ήταν απολύτως εφικτό και νόμιμο.
Οι προσχηματικές και αποπροσανατολιστικές διαβεβαιώσεις της κυβέρνησης ότι δεν αγγίζει τους ήδη υπηρετούντες δημοσίους υπαλλήλους κλπ υποτιμούν τη νοημοσύνη τους, παραπλανούν τις νέες γενιές υπαλλήλων, υποσκάπτουν τα δικαιώματά τους και εμπαίζουν το κοινωνικό σύνολο, δεδομένου ότι η προώθηση αυτών των πολιτικών θα έχει ως επιπτώσεις την ένταση των φαινομένων του κομματισμού και των πελατειακών σχέσεων, την διαιώνιση της κακοδαιμονίας που μαστίζει τη Δημόσια Διοίκηση, την πλήρη ανατροπή των εργασιακών σχέσεων και της διοικητικής ιεραρχίας στο Δημόσιο, τη φαλκίδευση της θέσης και των δικαιωμάτων των εργαζομένων στο Δημόσιο.
Τμήμα Δημόσιας Διοίκησης
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS