Στην ουσία της δικονομικά αμφιλεγόμενης απόφασης του Αρείου Πάγου, που το περιεχόμενό της παρουσιάστηκε στον χθεσινό τύπο, απαντά ο αρμόδιος Επίτροπος για τις κοινωνικές υποθέσεις, κ. Σπίντλα μετά από σχετική ερώτηση του ευρωβουλευτή του ΣΥΝ Δημήτρη Παπαδημούλη.
Πιο συγκεκριμένα, από την παρουσίαση της απόφασης του Αρείου Πάγου στον τύπο, προκύπτει ότι το Ανώτατο Δικαστήριο ερμηνεύοντας το άρθρο 103 του Συντάγματος θεωρεί ότι εισάγει απόλυτη απαγόρευση μετατροπής των συμβάσεων ορισμένου χρόνου ή έργου σε αορίστου χρόνου, ακόμη κι αν καλύπτουν πάγιες και διαρκείς ανάγκες. Αποσυνδέοντας έτσι τη μετατροπή της σύμβασης και από το χρονικό διάστημα που μπορεί να είναι επιτρεπτή, δηλαδή ακόμη και για έναν συμβασιούχο με 15, επί παραδείγματι, χρόνια υπηρεσίας, η σύμβαση δεν μπορεί να μετατραπεί σε αορίστου χρόνου.
Ο Δημ. Παπαδημούλης έθετε προς την Κομισιόν το εξής ερώτημα: «Μπορεί ένα κράτος μέλος, κατά την εφαρμογή της οδηγίας 1999/70/ΕΚ, να απαγορεύσει «απολύτως, στον δημόσιο τομέα και μόνον, την μετατροπή σε σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου μιας σειράς διαδοχικών συμβάσεων ορισμένου χρόνου;»
Στην απάντησή του ο αρμόδιος Επίτροπος αρνείται ότι μπορεί να υπάρξει απόλυτη απαγόρευση στον δημόσιο τομέα, τονίζοντας ότι σε κάθε περίπτωση πρέπει να «υπάρχουν άλλα αποτελεσματικά μέτρα κατά της κατάχρησης διαδοχικών συμβάσεων ορισμένου χρόνου».
Ο κ. Σπίντλα παραπέμπει μάλιστα στην απόφαση του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου επί προδικαστικού ερωτήματος του Εφετείου Θες/νίκης (Υπόθεση C-212/04), όπου επί λέξει αναφέρεται: «η συμφωνία-πλαίσιο για την εργασία ορισμένου χρόνου έχει την έννοια ότι, εφόσον η εσωτερική έννομη τάξη του οικείου κράτους μέλους δεν περιέχει, στον συγκεκριμένο τομέα, άλλο αποτελεσματικό μέτρο προς αποφυγή και, ενδεχομένως, προς επιβολή κυρώσεων για την καταχρηστική χρησιμοποίηση διαδοχικών συμβάσεων εργασίας ορισμένου χρόνου, η εν λόγω συμφωνία-πλαίσιο (Οδηγία 99/70) εμποδίζει την εφαρμογή εθνικής νομοθεσίας η οποία απαγορεύει απολύτως, στον δημόσιο τομέα και μόνον, τη μετατροπή σε σύμβαση εργασίας αορίστου χρόνου μιας σειράς διαδοχικών συμβάσεων ορισμένου χρόνου οι οποίες, στην πραγματικότητα, αποσκοπούσαν στην κάλυψη "παγίων και διαρκών αναγκών" του εργοδότη και πρέπει να θεωρηθούν καταχρηστικές.»
To Γραφείο Τύπου