Οι υποδομές της χώρας βουλιάζουν και κομματιάζονται. Έργα ακριβοπληρωμένα σμπαραλιάζουν. Ο δημόσιος βίος γλιστράει και πέφτει ολοένα και πιο χαμηλά, και η κυβέρνηση συσκέπτεται, υπόσχεται, εξαγγέλλει και ψάχνει να βρει πώς θα φτιάξει, λέει, το κοινωνικό προφίλ της.
Σήμερα πληρώνει η χώρα την αλόγιστη καταστροφή του περιβάλλοντος, τις πελατειακές σχέσεις στον οικιστικό και πολεοδομικό τομέα, τις κραυγαλέες προχειρότητες, αυθαιρεσίες και συναλλαγές στα έργα, όπου κυριάρχησε η νοοτροπία της κακοτεχνίας, της κερδοσκοπίας και της κομματικής επίδειξης.
Οι τρύπες, που ανοίγουν παντού, δείχνουν τη δραματική έλλειψη ποιότητας και σταθερότητας στις υποδομές, αφού έγιναν έργα χωρίς τις απαιτούμενες μελέτες και τους αναγκαίους ελέγχους, μονάχα για να απορροφηθούν κονδύλια και να γίνουν προεκλογικά εγκαίνια, μετά των σχετικών τελετών και πανηγύρεων.
Το ΠΑΣΟΚ και η Ν.Δ. αρέσκονται να εμφανίζουν τις κυβερνήσεις τους ως «κυβερνήσεις έργων και όχι λόγων». Σήμερα οφείλουν να αναλάβουν τις ευθύνες τους και για τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα και για τα ψεύτικα τα έργα.
Το μέγεθος της ζημιάς είναι μεγάλο αφού, μαζί με την οικονομική ζωή, θρυμματίζεται η κοινωνική συνοχή και η περιφερειακή δομή της χώρας, μαζί με την αχρήστευση πόρων και χρόνου, πλήττεται ανεπανόρθωτα το περιβάλλον και η ποιότητα ζωής.
Αυτή, λοιπόν, την ώρα, που θα έπρεπε να υπάρχει η ανάληψη ευθυνών από την κυβέρνηση και η αποφασιστική περίσκεψη και αλλαγή συμπεριφοράς όλων, κατά τρόπο προκλητικό και απαράδεκτο προωθείται η πρόθεση της κυβέρνησης να καταργήσει το τεκμήριο κυριότητας του δημοσίου σε δασικές εκτάσεις εκτός σχεδίου πόλης και να επιβραβεύονται οι καταπατήσεις δημόσιας περιουσίας, η αυθαίρετη δόμηση, οι εμπρησμοί και άλλες καταστροφές του περιβάλλοντος.
Το ΥΠΕΧΩΔΕ θα πρέπει να ξέρει ότι είναι προκλητικό να ζητάει διακομματική επιτροπή συναίνεσης γιʼ αυτό το ανοσιούργημα, που έρχεται να αποτελειώσει ό,τι σώθηκε στο άρθρο 24 του Συντάγματος.
Ο ΣΥΝ δεν πρόκειται να συναινέσει σε τέτοια ανομία ούτε θα συνεργήσει στο ξεπούλημα της δημόσιας περιουσίας και στην καταστροφή του φυσικού πλούτου της χώρας.
Η κυβέρνηση, αντί να ανοίγει κι άλλες τρύπες στη νομοθεσία, αντί να προκαλεί και άλλες αναστατώσεις και καταστροφές, με την εμπορευματοποίηση και τις συναλλαγές στα συλλογικά αγαθά και στη δημόσια περιουσία, οφείλει να προχωρήσει αμέσως στην υλοποίηση της συνταγματικής επιταγής για τη σύνταξη των δασικών χαρτών σε όλη τη χώρα.
Το περιβάλλον δεν είναι χωράφι κανενός, αλλά περιουσία του ελληνικού λαού. Η προστασία του περιβάλλοντος είναι όρος ζωής για τη χώρα, για όσους ζούμε σήμερα και για τα παιδιά μας, είναι όρος ισόρροπης και αξιοβίωτης ανάπτυξης και κοινωνικής συνοχής.
Η Ελλάδα παρουσιάζει μεγάλο έλλειμμα περιβαλλοντικής πολιτικής σε σύγκριση με τις περισσότερες ευρωπαϊκές χώρες.
Είναι γνωστές οι δεκάδες παραβιάσεις για τις οποίες έχει παραπεμφθεί η χώρα μας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, οι παρεμβάσεις και οι συχνοί έλεγχοι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, αλλά και οι καθυστερήσεις ακόμα και της τυπικής εναρμόνισης με τις περιβαλλοντικές οδηγίες της Ε.Ε.
Είναι πασιφανής, εξάλλου, η κακοποίηση του φυσικού τοπίου από μεγάλα και μικρά έργα, η εξαθλίωση του δημόσιου χώρου στις πόλεις και γενικά η πολιτική αδυναμία να ελεγχθούν οι παράνομες δραστηριότητες που υποβαθμίζουν καθημερινά το περιβάλλον.
Παράνομες δραστηριότητες, αυθαίρετα σε ρέματα, φωτιές στα δάση, καταπατήσεις και αποξηράνσεις υγροτόπων, κακοί σχεδιασμοί δρόμων, ανεπαρκείς μελέτες περιβαλλοντικών επιπτώσεων, λάθος χωροθετήσεις και πολλά ακόμα έχουν προκαλέσει πλημμύρες σε κατοικημένες περιοχές, κατολισθήσεις και καθιζήσεις στο επαρχιακό και εθνικό δίκτυο και, δυστυχώς, ακόμη και ανθρώπινα θύματα.
Δυστυχώς το περιβαλλοντικό έλλειμμα της Ελλάδας διευρύνεται συνεχώς κάτω από την πίεση για την απορρόφηση κονδυλίων του Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης και για την πραγματοποίηση διαφόρων σχεδίων από διαφόρους υπουργούς που εμφανίζονται ως νέα μεγάλη ιδέα όπως, λόγου χάριν, οι Ολυμπιακοί Αγώνες.
Η περιβαλλοντική σύγκλιση, σε επίπεδο πολιτικής, της Ελλάδας με τις προηγμένες ευρωπαϊκές χώρες πρέπει να αποτελέσει μια από τις μεγάλες προτεραιότητες και να μετουσιωθεί σε έναν από τους κεντρικότερους στόχους των προοδευτικών πολιτικών δυνάμεων της χώρας.
Από την άλλη πλευρά, η διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης επιτείνει το πρόβλημα της κοινωνικής συνοχής και της πραγματικής σύγκλισης.
Η Ευρώπη των 25 κρατών μελών, η Ευρώπη του Απριλίου του 2003, θα πάσχει από μεγάλες αποκλίσεις, τόσο σε ότι αφορά στους περιβαλλοντικούς δείκτες και τους δείκτες ποιότητας ζωής, όσο και στο πεδίο των εφαρμοζόμενων περιβαλλοντικών πολιτικών.
Κοντά στην περιβαλλοντικά ουραγό Ελλάδα, θα προστεθούν τώρα 10 νέα μέλη. Έτσι, στην Ευρωπαϊκή Ένωση θα διαμορφωθεί μια κατάσταση πραγμάτων με τους 10 και την Ελλάδα να αποκλίνουν περιβαλλοντικά από τους υπόλοιπους 14, που με την πάροδο του χρόνου βελτιώνουν τα δικά τους περιβαλλοντικά δεδομένα. Δέκα νέα μέλη που, σύμφωνα με τους υπολογισμούς της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, θα πρέπει να δαπανήσουν μετά την ένταξή τους το ποσό των 80-110 δισεκατομμυρίων ευρώ για να συμμορφωθούν με τα περιβαλλοντικά στάνταρτς της Ε.Ε.
Πρέπει να επικεντρώσουμε τις προσπάθειες μας ώστε αν βοηθήσουμε τις υπό ένταξη χώρες να εφαρμόσουν της ευρωπαϊκή περιβαλλοντική νομοθεσία με τρόπο αποτελεσματικό και να τους δώσουμε τα οικονομικά μέσα να το επιτύχουν. Πρέπει επίσης να βοηθήσουμε τις τοπικές και περιφερειακές αρχές των νέων κρατών να αποκτήσουν την απαραίτητη διοικητική ικανότητα που χρειάζεται για να εφαρμόσουν αυτήν την περιβαλλοντική πολιτική. Μόνο έτσι θα κατορθώσουμε να προωθήσουμε τη βιώσιμη ανάπτυξη σε όλον τον χώρο της Ε.Ε. Μόνο με αυτόν τον τρόπο θα μπορέσουμε να στρέψουμε το ενδιαφέρον προς ένα νέο φιλόδοξο στόχο της ενιαίας Ευρώπης. Τον στόχο της ευρωπαϊκής περιβαλλοντικής σύγκλισης. Οι Ευρωπαίοι πολίτες μας δείχνουν τον δρόμο.
Ειδική έρευνα του Ευρωβαρόμετρου σε πολίτες των 15 χωρών μελών, έδειξε ότι οι ευρωπαίοι:
Οι περισσότεροι (73%) θεωρούν το περιβάλλον ως τον σημαντικότερο παράγοντα που επιδρά στην ποιότητα της ζωής τους και θεωρούν ότι ο παράγοντας περιβάλλον υπερέχει άλλων οικονομικών ή κοινωνικών.
Πιστεύουν (σε ποσοστό 75%) ότι οι κυβερνήσεις τους δεν υπολογίζουν την περιβαλλοντική διάσταση όταν παίρνουν αποφάσεις για άλλους τομείς όπως η οικονομική και κοινωνική πολιτική.
Και ακόμη πιστεύουν (σε ποσοστό 86%) ότι η πολιτική για την προστασία του περιβάλλοντος είναι εξίσου σημαντική με την οικονομική και κοινωνική.
Ο ΣΥΝ ακούει τους πολίτες. Και θεωρεί άμεσα απαραίτητη μια νέα ευρωπαϊκή πολιτική που θα έχει ως στόχο την περιβαλλοντική σύγκλιση και συνοχή όλων των μελών της Ε.Ε. στην κατεύθυνση της αειφορίας. Θεωρεί απαραίτητη μια διαδικασία αντίστοιχη με εκείνη που ακολουθήθηκε από τους εταίρους της Ε.Ε. για την επίτευξη της οικονομικής σύγκλισης.
Προς την κατεύθυνση αυτή, ο ΣΥΝ αναλαμβάνει μια σειρά από δράσεις ενημέρωσης των πολιτών στις ευρωπαϊκές χώρες. Καλούμε, όμως και την ελληνική προεδρία να υιοθετήσει και να προωθήσει την ιδέα της Ευρωπαϊκής Περιβαλλοντικής Σύγκλισης τόσο στο επίπεδο των πολιτικών αποφάσεων στη Σύνοδο Κορυφής τον Ιούνιο του 2003 στη Θεσσαλονίκη, όσο και στο πλαίσιο των εργασιών της Συντακτικής Συνέλευσης για την Ευρώπη του αύριο.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS