Επερώτηση της Κ.Ο. ΣΥΡΙΖΑ προς τους Υπουργούς ΠΕΧΩΔΕ και Ανάπτυξης για το Περιβάλλον
Η κεντρική εισηγήτρια, βουλευτής Α΄ Θεσ/νίκης Ασημίνα Ξηροτύρη Αικατερινάρη, μεταξύ άλλων τόνισε:
Ο μεγαλύτερος κίνδυνος που καλείται να αντιμετωπίσει η ανθρωπότητα και η χώρα μας είναι αναμφισβήτητα οι κλιματικές αλλαγές, αφού απειλούν άμεσα ή έμμεσα όλες τις πτυχές της ζωής: σε περιβαλλοντικό, οικονομικό, κοινωνικό και πολιτικό επίπεδο. Θα έλεγε κανείς ότι στα λόγια όλοι δέχονται ότι η προστασία του περιβάλλοντος είναι ένας από τους τρεις πυλώνες της πολιτικής μαζί με την κοινωνία και την οικονομία. Όμως οι παγκόσμιοι ηγέτες απέτυχαν αφού δεν έθεσαν δεσμευτικούς στόχους για το κλίμα στη Σύνοδο Κορυφής της Γερμανίας.
Στην Ελλάδα το περιβάλλον εξακολουθεί να βρίσκεται πολύ χαμηλά στην ατζέντα των προτεραιοτήτων της πολιτείας σε όλα τα επίπεδα. Η συνάρθρωση των τριών διαστάσεων της αειφόρου ανάπτυξης, περιβάλλον – κοινωνία – οικονομία είναι ανύπαρκτη, όπως και τα εργαλεία της, Προγραμματισμός – Χωροταξία - Κτηματολόγιο. Όσοι άσκησαν και ασκούν κυβερνητική πολιτική συνεχίζουν να κρύβονται πίσω από τη διαδικασία μεγέθυνσης των δεικτών για την ανάπτυξη και αφήνουν εκτός τους κοινωνικούς και περιβαλλοντικούς δείκτες.
Αποτέλεσμα όλων αυτών ελλείψεων και θεσμικών αδυναμιών είναι να υστερεί η χώρα σε πολλούς και κρίσιμους τομείς, όπως είναι τα μέτρα για την αντιμετώπιση της ατμοσφαιρικής ρύπανσης, σε συνδυασμό και με τις πολιτικές για την ενέργεια και τα μέσα μεταφοράς, τα μέτρα για την ολοκληρωμένη διαχείριση των απορριμμάτων, των επικίνδυνων αποβλήτων, την προστασία και διαχείριση των υδάτινων πόρων, την προστασία των οικοσυστημάτων και των περιοχών φυσικού και πολιτιστικού πλούτου.
Ο Συνασπισμός έχει θέσει το ζήτημα του «φαινομένου του θερμοκηπίου» προβάλλοντας τα αίτια και τις επιπτώσεις κι έκανε συγκεκριμένες προτάσεις για την αντιμετώπισή του.
Η Κυβέρνηση όμως κινείται σε άλλη κατεύθυνση.
- Χαρακτηριστική είναι η πρόταση της για την αναθεώρηση του άρθρου 24 του Συντάγματος για τα δασικά οικοσυστήματα, σε πλήρη αντίθεση με την αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών, που απαιτούν την αναδάσωση και την αύξηση του πρασίνου.
- Η προώθηση των ΑΠΕ είναι αργή, φθάνοντας σήμερα μαζί με τα υδροηλεκτρικά στο 9% όταν η Ευρ. Οδηγία 2001/77/ΕΚ θέτει ως στόχο το 20,1% μέχρι το 2010.
- Πολιτική εξοικονόμησης ενέργειας, όπως και μια σειρά ολοκληρωμένων επεμβάσεων με στόχο την προστασία του περιβάλλοντος, κυρίως στα μεγάλα αστικά κέντρα δεν υπάρχουν. - - Παρατηρούνται απαράδεκτες καθυστερήσεις στην προώθηση του ενεργειακού και βιοκλιματικού σχεδιασμού σε κάθε επίπεδο.
-Τα υδατικά συστήματα απειλούνται από παντού, όπως και οι ακτές, τα δάση, οι προστατευόμενες περιοχές, η «εξ αδιαιρέτου» δηλαδή κοινόχρηστη περιουσία των πολιτών.
Εμείς τονίζουμε για μια φορά ακόμη φορά ότι χρειάζεται να εφαρμοστεί μία ικανή Εθνική Στρατηγική Αειφόρου Ανάπτυξης, ενσωματώνοντας τις περιβαλλοντικές απαιτήσεις σε όλες τις τομεακές πολιτικές. Απαιτείται από την Πολιτεία να εκπονήσει και να εφαρμόσει δέσμη κατάλληλων μέτρων για την αντιμετώπιση των κλιματικών αλλαγών, μέσω ικανών μηχανισμών ελέγχου, ενίσχυσης των υπηρεσιών και συνεχούς παρακολούθησης και αξιολόγησης.
Οι πολίτες παντού, ευαισθητοποιούνται πολύ περισσότερο και απαιτούν από τις Κυβερνήσεις τους να αναλάβουν δράση για την αντιμετώπιση των μεγάλων περιβαλλοντικών προβλημάτων, με αιχμή τις κλιματικές αλλαγές.
Είναι μία επανάσταση συνειδήσεων όλων μας, ως πολιτών της Γης, για τη σωτηρία της!
Ο Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς Αλέξανδρος Αλαβάνος, αρχικά κατέθεσε στα πρακτικά φυλλάδιο του ΣΥΝ για τις κλιματικές αλλαγές σε αντιπαράθεση με τη μέχρι τώρα πολιτική της Κυβέρνησης και επισήμανε ότι η Κυβερνητική πολιτική είναι σε λάθος κατεύθυνση. Όπου και να στρέψει κανείς το βλέμμα του διαπιστώνει σοβαρές παραβιάσεις στο περιβάλλον, που υπονομεύουν το μέλλον των τοπικών κοινωνιών και τοποθετούν τη χώρα μας στην πρώτη θέση μιας περιβαλλοντοκτόνας πολιτικής με σειρά προστίμων που της επιβάλλονται από την ΕΕ. Είναι μια πολιτική χωρίς όραμα, χωρίς έμπνευση, χωρίς συναίσθηση των προβλημάτων που θέτουν οι καιροί. Το πιο ακραίο σημείο είναι ότι τη στιγμή που έρχεται το φαινόμενο του θερμοκηπίου, την ίδια στιγμή η κυβέρνηση επιμένει να αναθεωρήσει το άρθρο 24.
Στις περιοδείες μου ανά την Ελλάδα εκτός από τις πολλαπλές καταγγελίες των κοινωνικών φορέων αλλά και των πολιτών έχω διαπιστώσει εγώ ο ίδιος μια άλλη εκδοχή του στίχου του Σεφέρη «όπου κι αν ταξιδέψω η Ελλάδα με πληγώνει».
Συγκεκριμένα για την Καβάλα, όλη η λιμνοθάλασσα της Βάσοβα ετοιμάζεται να δοθεί για να γίνουν εγκαταστάσεις για την αποθήκευση πετρελαίου, όταν τα ορυκτά καύσιμα σήμερα είναι ένας από τους παράγοντες της αύξησης του φαινομένου του θερμοκηπίου. Στις Σέρρες, δεν υπάρχουν βιολογικοί καθαρισμοί, δεν υπάρχουν καν ΧΥΤΑ. Στην Κοζάνη συναντάμε το μουσείο των πιο ρυπογόνων ενεργειακών βιομηχανιών της Ευρώπης, με αποκορύφωμα το ΑΗΣ Αγίου Δημητρίου, όπου δεν γίνονται καν προσπάθειες να εγκατασταθεί αντιρρυπαντική τεχνολογία. Στην πατρίδα μου στις Κυκλάδες και βρίσκουμε το Sea Diamond. Δεν είναι κατάσταση αυτή. Το περιβάλλον απαιτεί μια ριζική στροφή στις πολιτικές, απαιτεί άλλες δυνάμεις που θα το στηρίξουν και πιστεύω ότι η δική σας παράταξη έχει δώσει εξετάσεις και έχει αποτύχει πανηγυρικά.
Ο βουλευτής Αττικής Θανάσης Λεβέντης, επισήμανε ότι η καταστροφή του περιβάλλοντος και τα συνακόλουθα φαινόμενα του θερμοκηπίου και της υπερθέρμανσης του πλανήτη αποτελούν την αχίλλειο πτέρνα της οικονομίας της αγοράς. Στοχεύοντας στο κέρδος και μόνο αγνοεί τις καταστροφικές συνέπειες για το περιβάλλον, την ανθρωπότητα και όλα τα έμβια όντα. Στην Ελλάδα υπερκαταναλώνουμε ενέργεια, ιδιαίτερα στις μεταφορές (39% σε σχέση με την ΕΕ – 31%) με κυρίαρχο το αυτοκίνητο και υποβάθμιση των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς.
Δεν χρησιμοποιούμε το ποδήλατο, ούτε καν τα πόδια μας, που είναι και απολύτως οικολογικά και απαραίτητα για την αναγκαία σε όλους άσκηση. Δεν φτιάχνουμε τις πόλεις και τα κτίρια με σωστό σχεδιασμό και προσανατολισμό για να είναι λιγότερο ενεργοβόρα.
Δεν αξιοποιούμε τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας. Δεν χρησιμοποιούμε τους οικολογικούς και οικονομικούς λαμπτήρες, αντί των λαμπτήρων πυρακτώσεως. Δεν περιορίζουμε την υπερκατανάλωση ενέργειας σε λογικά όρια. Συνέπεια όλων αυτών η υπέρβαση των ορίων που είμαστε υποχρεωμένοι να τηρήσουμε για την εφαρμογή της συνθήκες του Κιότο με αποτέλεσμα παραπομπή στα Κοινοτικά όργανα ή αγορά δικαιώματος ρύπανσης από τριτοκοσμικές χώρες.
Ο βουλευτής Βʼ Αθήνας Γιάννης Δραγασάκης, τόνισε ότι οι κλιματικές αλλαγές και οι καταστροφές στο περιβάλλον συνιστούν τεράστια απειλή για την ανθρωπότητα και δημιουργούν συνθήκες φτώχειας, εξαθλίωσης και ανελευθερίας για εκατομμύρια ανθρώπους σε όλο τον κόσμο. Ο αγώνας, επομένως, για την προστασία του περιβάλλοντος είναι συνυφασμένος με τον αγώνα για την ελευθερία και τη χειραφέτηση του ανθρώπου. Η αναγκαία προστασία του περιβάλλοντος δε μπορεί να αναβάλλεται ή να αναστέλλεται συνεπώς από τη δογματική προσκόλληση στο ιδεολόγημα της ελευθερίας των αγορών ή σε ιδιοτελή συμφέροντα.
Πρέπει να κάνουμε μια σαφή πολιτική επιλογή: Εμείς είμαστε με το δικαίωμα των πολιτών να ζουν σε ένα καθαρό και ασφαλές περιβάλλον, να έχουν πρόσβαση στο δάσος και στην παραλία και όχι με την ελευθερία του κεφαλαίου και των ιδιοτελών συμφερόντων να κερδοσκοπούν σε βάρος του περιβάλλοντος, να αποκλείουν τις ακτές από τους πολίτες, να καταπατούν δημόσιες και δασικές εκτάσεις. Αυτή η αντιπαράθεση αναπτύσσεται σήμερα και στη χώρα μας, στο Ελληνικό και σε άλλες παραλίες, στα δάση και στα αυθαίρετα κτίσματα καθώς και στο συνολικότερο ζήτημα του αναγκαίου περιορισμού των ρυπογόνων δραστηριοτήτων και στις άλλες πτυχές της αναγκαίας περιβαλλοντικής πολιτικής.
Ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΝ και βουλευτής Αʼ Αθήνας Νίκος Α. Κωνσταντόπουλος, υπογράμμισε ότι η σχέση κυβερνητικής πολιτικής και εθνικής στρατηγικής για το περιβάλλον αποτελεί ένα δομημένο πολιτικό αδιέξοδο.
Και η σημερινή κυβέρνηση εμμένει σʼ ένα τύπο ανάπτυξης, περιβαλλοντοκτόνο και ρυπογόνο, που αντιβαίνει στις αξίες και αρχές της αειφορίας και της περιβαλλοντικής αρμονίας.
Δυστυχώς, παραφράζοντας τον Ελύτη θα έλεγα ότι στα θέματα του περιβάλλοντος «Παραδίδεται το κάλος στις μύγες της αγοράς» και στους ντελάληδες των πελατειακών παραγοντισμών, θα πρόσθετα.
Απόδειξη του δομημένου πολιτικού αδιεξόδου μεταξύ στρεβλής ανάπτυξης και περιβάλλοντος αποτελεί η απροθυμία όλων των κυβερνήσεων, με άνετη πλειοψηφία και ισχυρή αυτοδυναμία, με μικρή ή μεγάλη διάρκεια, να δημιουργήσουν αυτοτελές υπουργείο περιβάλλοντος, κάτι που κι ο σημερινός Επίτροπος της Ε.Ε. κ. Δήμας, επίμονα προτείνει.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS