Μιλώντας στην ΚΠΕ του ΣΥΝ, ο Πρόεδρος του κόμματος Αλ,. Αλαβάνος αναφέρθηκε αποκλειστικά στα θέματα των πυρκαγιών και του περιβάλλοντος. Ακολουθεί το πλήρες κείμενο της ομιλίας του:
Για εμάς, τον Συνασπισμό της Αριστεράς, της Οικολογίας και των Κινημάτων αυτές οι μέρες, είναι μέρες πένθους. Πένθος για τους νεκρούς από τις φωτιές, για την καταστροφή της Πάρνηθας, του Πηλίου, της Αγιάς και αλλού. Ήδη, οι Γραμματείς των Νομαρχιακών οργανώσεων του κόμματος στην Αττική , κινούνται προκειμένου σε όλα τα Γραφεία του ΣΥΝ στον Νομό Αττικής να αναρτηθούν μαύρες σημαίες. Με αυτήν την εικόνα, θέλουμε από τη μια να εκφράσουμε την μεγάλη οδύνη, και την δικιά μας και όλων των πολιτών της Αττικής για τις καταστροφές που δεν επανορθώνονται. Παράλληλα, όμως, θέλουμε να εκφράσουμε και την απόφασή μας να είμαστε παρόντες σε σκληρές μάχες, πολύ σκληρότερες από αυτές που έχουμε συνηθίσει, για την περιβαλλοντική προστασία και μάλιστα για την προστασία των δασών και του πρασίνου στην περιοχή της Αττικής.
Η Αθήνα είναι η πρωτεύουσα της Ευρώπης με το μικρότερο ποσοστό πρασίνου και η μόνη της εξέλιξη, είναι ότι το ποσοστό αυτό συνεχώς μειώνεται! Με αυτή την έννοια, η μαύρη σημαία, είναι μια σημαία διαμαρτυρίας και πάλης.
Κατανοούμε ότι υπάρχουν συνθήκες θερμοκρασίας, κλιματολογικές, οι οποίες ευνοούν την ανάπτυξη των πυρκαγιών και ότι δεν μπορεί κάθε εστία η οποία αναδεικνύεται να έχει αντιμετωπιστεί εκ των προτέρων. Η πολλαπλότητα του φαινομένου, όμως, η έκταση που πήρε, καθώς και η αδυναμία παρέμβασης πριν και μετά τις πυρκαγιές, συνδέονται με πολύ μεγάλες ευθύνες που υπάρχουν.
Υπάρχουν ευθύνες γιατί πριν καεί ο Δρυμός της Πάρνηθας έχει καεί η αξία του Δρυμού και η αξία του Δάσους, είτε με την τροπολογία για το άρθρο 24 -κατά τη Συνταγματική Αναθεώρηση- την οποία προώθησε και προωθεί η κυβέρνηση, είτε με την τροπολογία «της ντροπής» του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης για την αναγνώριση των δασικών αυθαιρέτων, την οποία, βέβαια, αναγκάστηκε τελικά να πάρει πίσω μπροστά στην κατακραυγή.
Πριν καούν τα δάση καίγεται η αξία του Δάσους. Υπάρχει, σε όλα τα επίπεδα, σωρεία μεγάλων ευθυνών. Υπάρχουν ευθύνες σε σχέση με τη χαρτογράφηση, τους δασικούς χάρτες, το δασικό κτηματολόγιο, με αυτή τη γκρίζα ζώνη η οποία διαμορφώνεται ανάμεσα σε δάσος και περιοχές κατοικίας, η οποία συνεχώς αναπτύσσεται.
Χθες περιοδεύσαμε στο Καραούλι Αττικής και εντυπωσιαστήκαμε γιατί δεν καταλάβαινε κανείς που είναι το δάσος, που ξεκινάει και που τελειώνει ο οικισμός. Πως γίνεται μέσα στο δάσος, ανάμεσα στις καμένες εκτάσεις, να ξεφυτρώνουν βίλες;
Υπάρχουν μεγάλες ευθύνες γιατί υπάρχει έλλειψη σχεδιασμού και επιτελική ανικανότητα. Κυρίως, με τον διαχωρισμό ανάμεσα στις εργασίες της πυρόσβεσης και τις εργασίες των δασολόγων, που έχει ως αποτέλεσμα οι δυνάμεις πρόληψης, ουσιαστικά, το καλοκαίρι να σπρώχνονται να πάνε για μπάνια, και οι δυνάμεις καταστολής τον χειμώνα να σπρώχνονται να παίξουν τάβλι. Υπάρχει μια πλήρης αδυναμία συνένωσης και συντονισμού όλων των δυνάμεων.
Υπάρχουν μεγάλες ευθύνες διότι έχουμε μια ακραία ελαχιστοποίηση των δαπανών για τη δασική προστασία. Από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Συνοχής, όπου μια από τις σημαντικές δράσεις για το διάστημα 2000-2007 ήταν η δασική προστασία, η απορρόφηση κονδυλίων από τη χώρα μας μέχρι το 2007 για τη δασική προστασία είναι μηδενική. Από τα 24 εκατομμύρια ευρώ για τη δασική προστασία δεν απορροφήσαμε ούτε ένα ευρώ. Όπως και για την προστασία του δάσους του Σειχ-Σου, από τα 9 εκατομμύρια ευρώ δεν απορροφήσαμε τίποτα. Κατά τη διάρκεια τριών χρόνων διακυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ και άλλα τρία χρόνων διακυβέρνησης της ΝΔ! Ας μοιραστούν και ας μας πουν τι ποσοστό αναλογεί στον καθένα. Συνολικά, όμως, και στους δύο η απορρόφηση για την δασική προστασία είναι 0%. Αυτό προέρχεται από στοιχεία τα οποία δεν έχουν δοθεί ακόμα στη δημοσιότητα. Θα δοθούν στη δημοσιότητα τη Δευτέρα. Είναι η απάντηση της Επιτρόπου κας Χούμπνερ, στον Ευρωβουλευτή του ΣΥΝ Δημήτρη Παπαδημούλη σχετικά με τη συνολική απορρόφηση κονδυλίων από το Ταμείο Συνοχής για τη δασική προστασία, που έχουμε ως χώρα.
Υπάρχουν τεράστιες ευθύνες διότι υπάρχουν χιλιάδες κενές θέσεις στην Πυροσβεστική Υπηρεσία. Υπάρχουν μεγάλες ευθύνες διότι οι δασοπυροσβέστες παραμένουν συμβασιούχοι, δεν εργάζονται το χειμώνα, βγαίνουνε στο Ταμείο Ανεργίας και όταν πρέπει να γίνουν οι καθαρισμοί, οι νέοι δασικοί δρόμοι, οι ζώνες αντιπυρικής προστασίας, ένα μεγάλο έμπειρο ανθρώπινο δυναμικό σε όλες τις δασικές περιοχές της Ελλάδας, βρίσκεται στο Ταμείο Ανεργίας. Πλήρης η έλλειψη συντονισμού και προσανατολισμού. Μείωση των δημοσίων παρεμβάσεων, έλλειψη σχεδιασμού και φυσικά ψηλά τα χέρια μπροστά στις καταστροφές οι οποίες έρχονται.
Φέτος, όμως, υπάρχουν ακόμα μεγαλύτερες ευθύνες διότι ενώ σε όλες σχεδόν τις χώρες της Ε.Ε. γίνεται μια μεγάλη συζήτηση για το φαινόμενο του θερμοκηπίου, για τα διαφορετικά και ακραία καιρικά φαινόμενα, για την αύξηση της θερμοκρασίας, τη μείωση των βροχοπτώσεων, όλη αυτή την περίοδο, ενώ αυτά θα έπρεπε να είναι τα κεντρικά θέματα στην ατζέντα της κυβέρνησης, η χώρα επί δυόμισι μήνες βρίσκεται μετέωρη ανάμεσα στις καταγγελίες της κυβέρνησης και τις καταγγελίες της αξιωματικής αντιπολίτευσης, για το ποιος έχει μεγαλύτερες ευθύνες σχετικά με τα θέματα της διαφθοράς και όχι με την ουσία της καταλήστευσης των αποθεματικών των Ασφαλιστικών Ταμείων.
Σας διαβάζω χαρακτηριστικά ένα κομμάτι από την ομιλία μου, ενάμιση μήνα πριν στον Βόλο: Είχα πει επί λέξει: «Όταν οι άλλοι μιλάνε για κουμπάρους ή ομόλογα, δηλαδή ποιος είναι λιγότερο ή περισσότερο διεφθαρμένος, εμείς θα παραμείνουμε στον κόσμο μας. Θα αναδεικνύουμε τα θέματα της παιδείας με το άρθρο 16 και το δημόσιο Πανεπιστήμιο, και τα θέματα του περιβάλλοντος είτε στηρίζοντας κινητοποιήσεις με κορυφαία αυτή του Δημάρχου Ελληνικού, Χρήστου Κορτζίδη για ελεύθερη πρόσβαση στις παραλίες είτε αναδεικνύοντας το ζητήμα των κλιματικών αλλαγών, τις συνέπειες του φαινομένου του θερμοκηπίου, την ενίσχυση της πρόληψης και καταστολής των πυρκαγιών, την καταστολή των καταπατητών και της αυθαίρετης δόμησης, την ανάγκη άμεσης κατάρτισης δασικών χαρτών, κτλ.»
Η προσπάθειά μας, μήνες τώρα, να αλλάζουμε την προγραμματική ατζέντα, -στην πραγματικότητα την έλλειψη προγράμματος, στην αντιπαράθεση των δύο κομμάτων- θέτοντας μια σειρά καίριων ζητημάτων για τους πολίτες, για τη χώρα μας και το μέλλον της, είναι εξαιρετικά σημαντική. Θυμάστε την έντονη προσπάθεια που κάναμε να είναι ο μήνας Ιούνιος, ένας μήνας οικολογικής παρουσίας του ΣΥΝ, το φυλλάδιο που βγάλαμε για το φαινόμενο του θερμοκηπίου, για τη διακίνηση των υδάτων, για την ενεργειακή εξοικονόμηση, για τα καύσιμα που χρησιμοποιούμε, για τις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, για τα δάση, τους δασικούς χάρτες. Θυμόμαστε τις συνεχείς παρεμβάσεις του Μιχ. Παπαγιαννάκη, του Βαγγέλη Αποστόλου, του Γιάννη Τόλιου και άλλων συντρόφων. Αυτό που ίσως κάναμε λάθος είναι ότι δεν ήμασταν τόσο δυναμικοί, όσο επιτάσσουν οι συνθήκες. Και αυτό πρέπει να κάνουμε από εδώ και πέρα.
Πολλά πράγματα πλέον αλλάζουν. Το θέμα της προστασίας των Δασών και το οικολογικό ζήτημα πρέπει να έρθει στο επίκεντρο, μαζί με άλλα ζητήματα φυσικά, που έχουμε ανοιχτά, όπως της παιδείας κτλ.
Όλα τα θέματα μπαίνουν με νέους όρους. Για παράδειγμα, δίναμε μάχες στην Αττική. Για το Ελληνικό. Να γίνει Μητροπολιτικό Πάρκο το αεροδρόμιο του Ελληνικού. Για το Γουδί. Να γίνει Μητροπολιτικό Πάρκο. Για τον Ελαιώνα. Να μην κτιστεί. Για τις περιοχές της Πεντέλης. Για τον Υμηττό. Να μην γίνει «κεφαλοτύρι» από τις νέες αρτηρίες που ετοιμάζουν. Για το Ποικίλο Όρος. Δίναμε μάχες ενάντια στην κρατική πολιτική και ιδιωτικά συμφέροντα. Απέναντι στην στάση της Εκκλησίας, που διεκδικεί τεράστιες εκτάσεις.. Για τη διακοπή της τάσης εμπορευματοποίησης της Αττικής.
Θέλουμε τελικά τα παιδιά σήμερα να μπορούν να βλέπουν και να επισκέπτονται τους πράσινους όγκους και όχι να βλέπουν τεράστιες πινακίδες όπου πηγαίνουν στο χώρο της πρωτεύουσας, που να λένε, κτίριο Βωβού.
Αυτούς του στόχους τους είχαμε για να επεκτείνουμε το πράσινο στην πρωτεύουσα. Τώρα πια αυτοί οι στόχοι είναι για να μειώσουμε τις συνέπειες από την καταστροφή του Δρυμού της Πάρνηθας, που ακολουθεί την καταστροφή της Πεντέλης, του Υμηττού, του Ποικίλου όρους κτλ. Και με αυτή την έννοια πρέπει να τα αναδείξουμε. Δεν μπορεί να υπάρξει συμβιβασμός, συνεννόηση και συζήτηση με τα συμφέροντα, τις δυνάμεις εκείνες που τα έχουν στηρίξει ή έχουν την ευθύνη για την σημερινή κατάσταση.
Ασφαλώς, την πρώτη και μεγάλη ευθύνη την έχει η ΝΔ σήμερα. Και η αξιωματική αντιπολίτευση, όμως, αν θέλει να γίνει πιστευτεί σε αυτά που λέει σήμερα, να μας εξηγήσει τι θέση έχει στο γεγονός ότι αγνόησε το ομόφωνο πόρισμα της διακομματικής επιτροπής της Βουλής του 1998, το οποίο προβλέπει ενιαίο φορέα δασοπροστασίας. Διαίρεσε τις δυνάμεις σε δυνάμεις πρόληψης και δυνάμεις καταστολής. Διαίρεσε τις δυνάμεις σε δυνάμεις επέμβασης της πυροσβεστικής και σε δασολόγους, οι οποίοι έχουν εκτοπιστεί. Έχουμε ένα μοντέλο το οποίο δεν λειτουργεί και το οποίο καταγγείλει εξαρχής και με έντονο τρόπο και στις περσινές πυρκαγιές της Χαλκιδικής και της Πελοποννήσου. Επίσης, η αξιωματική αντιπολίτευση πρέπει να μας εξηγήσει γιατί ο νόμος 3208/2003, ο οποίος στηρίχτηκε στην πρώτη αναθεώρηση του άρθρου 24 και με βάση τον οποίο η κάλυψη με δέντρα των χώρων που θεωρούνται δάση, αυξήθηκε σε σχέση με αυτό που υπήρχε, με συνέπεια να αρχίσει να τίθεται σε αμφισβήτηση τι είναι δάσος και με συνέπεια να επικαλείται αυτόν ακριβώς το νόμο του ΠΑΣΟΚ η ΝΔ σήμερα, όταν έρχεται να ζητήσει αναθεώρηση του άρθρου 24.
Εμείς λοιπόν πρέπει να θέσουμε όλα αυτά τα ζητήματα. Είναι θέμα προτεραιότητας η στήριξη των χώρων αυτών του πρασίνου στην Αττική. Δεν υπάρχει άλλη λύση παρά το μοντέλο κινητοποιήσεων στο Ελληνικό για τις παραλίες, σε πολύ μεγαλύτερη κλίμακα. Ας μην ξεχνάμε ότι από τα ολυμπιακά έργα, το μόνο το οποίο δεν κάνανε, είναι το Ολυμπιακό Πράσινο. Αντιθέτως, η όλη διαδικασία των Ολυμπιακών Ακινήτων οδήγησε σε μείωση του πρασίνου.
Το δεύτερο το οποίο πρέπει να δούμε είναι οι παρεμβάσεις για την αντιμετώπιση της καταστροφής, για τη μείωση των συνεπειών της καταστροφής που έγινε στο Δρυμό της Πάρνηθας. Μια καταστροφή η οποία επεκτείνεται στους όρους θερμοκρασίας της Αθήνας, στους όρους υγρασίας, στις πλημμύρες, στην βιοποικιλότητα (από 45 είδη πανίδας, 32 είναι σπάνια και υπό απειλή). Ήδη σε συνεννόηση με τους αρμόδιους συντρόφους, ο ΣΥΝ θα προσπαθήσει μέσα στην επόμενη εβδομάδα να διοργανώσει ημερίδα σχετικά με το θέμα της Πάρνηθας και το δασικό πρόβλημα της χώρας.
Το τρίτο θέμα το οποίο είναι κατεπείγον. Καλούμε και από εδώ την Κυβέρνηση να ανακαλέσει την πρότασή της για την τροποποίηση του άρθρου 24. Ήδη η αναθεώρηση του Συντάγματος είναι ένα μισοβουλιαγμένο πλοίο. Να προχωρήσει λοιπόν στη δασική χαρτογράφηση, στο δασικό κτηματολόγιο, και στο κτηματολόγιο σε όλη τη χώρα μας.
Το τέταρτο σημείο είναι ότι πρέπει να συνεχίσουμε την εκστρατεία μας για το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Υπάρχει ένα εξαιρετικό υλικό, το οποίο πρέπει να πολλαπλασιάσουμε. Μέσα στο καλοκαίρι, στους χώρους που έρχεται ο πολίτης σε επαφή με τη φύση, οι φίλοι και τα μέλη του ΣΥΝ, μπορούμε να τους συναντήσουμε και να τους αγγίξει αυτό το θέμα.
Το τελευταίο ζήτημα το οποίο θα ήθελα να αναφέρω είναι να ενισχύσουμε την παρουσία των μελών του ΣΥΝ στην εθελοντική συνδρομή σε ζητήματα του περιβάλλοντος, όπως είναι η εθελοντική δασοπυρόσβεση, η δασοπρόληψη, τα παρατηρητήρια κτλ. Πολλοί σύντροφοι από εμάς συμμετέχουν σε τέτοιες ομάδες, μπορούμε όμως να το ενισχύσουμε σε τοπικό και άλλο επίπεδο. Πρέπει να αναδείξουμε τον κίνδυνο για τις φωτιές που δεν πρέπει να γίνουν, αλλά που θα έρθουν τις επόμενες μέρες, τον επόμενο μήνα, τον επόμενο καλοκαίρι.
Όταν οι άλλοι αναλώνονται σε συζητήσεις για το ποιος είναι πιο διεφθαρμένος, εμείς πρέπει να κάνουμε συσπειρώσεις ώστε και η πορεία προς τις εκλογές να είναι μια πορεία η οποία θα έχει αναδείξει τα σημαντικά οικολογικά στοιχεία που πρέπει να ενισχύσουν και να στηρίξουν οι πολίτες.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS