Ο βουλευτής Α' Αθήνας και πρώην Πρόεδρος του ΣΥΝ Νίκος Κωνσταντόπουλος, μιλώντας στο ραδιοφωνικό σταθμό SKY 101.3 στον κ. Παπαδημητρίου, μεταξύ άλλων, τόνισε:
- Για το κάψιμο των δασών φταίει η οργάνωση του κράτους, φταίει το ότι δεν προσέχουμε φταίει το ότι δεν έχουμε ακόμα συγκινηθεί επαρκώς, τι απʼ όλα θα βάζατε εσείς μπροστά
Σωστά επισημαίνετε ότι τα λέμε και τα ξαναλέμε. Μιλάμε πολύ και κάνουμε λιγότερα απʼ όσα πρέπει κι απʼ όσα μπορούμε. Έχει διαμορφωθεί ένα κλίμα συνενοχής μεταξύ πολιτείας και κοινωνίας. Βεβαίως την ευθύνη την έχουν εκείνοι που έχουν την εξουσία, που έχουν την εντολή να κυβερνήσουν. Και εντολή να κυβερνήσουν σημαίνει ότι πρέπει να κάνουν το καλύτερο δυνατόν προς όφελος όλων. Κι εδώ έχουμε μία διαρκή καταστροφή συλλογικών αγαθών δημοσίου ενδιαφέροντος, με διάφορα προσχήματα εκεί που είναι ορατή η έλλειψη πολιτικού σχεδιασμού. Η έλλειψη προετοιμασίας, η εξασφάλιση των αναγκαίων υποδομών και κυρίως η εξασφάλιση σχέσεων εμπιστοσύνης προς την κοινωνία. Η οποία ακούει, αλλά δυστυχώς βλέπει να γίνονται τα αντίθετα και δικαιολογημένα δυσπιστεί. Είναι χαρακτηριστικό το γεγονός πως πρωτοβουλίες σαν αυτή του σταθμού σας ή πρωτοβουλίες της κοινωνίας των πολιτών συνεγείρουν, αλλά δεν μπορούν από μόνες τους αυτές να αναπληρώσουν και να επουλώσουν τα χάσματα που ανοίγει η κρατική ευθύνη, η ευθύνη της πολιτείας και των κυβερνήσεων.
-Κύριε Κωνσταντόπουλε, η ευθύνη της πολιτείας, των κυβερνήσεων του κράτους, χωρίς καμία συνέχεια, να λέμε συνεχώς για τον εκάστοτε υπουργό γεωργίας, περιβάλλοντος, ότι έχουν ευθύνες οι διαδοχικές κυβερνήσεις δεν θα έπρεπε η κρατική μέριμνα να έχει μια συνέχεια, καθώς προχωρούμε από το ένα έτος προς το άλλο; Αυτή τη στιγμή λέμε ακόμη λέμε για το δασολόγιο. Δεν υπάρχει δασολόγιο.
Οι ελλείψεις αυτές είναι πρωταρχικής σημασίας, που είναι αυτονόητο ότι έπρεπε να είχαν καλυφτεί. Από μόνες τους πιστοποιούν την ύπαρξη ολιγωρίας και ευθύνης. Και πίσω από την ύπαρξη ολιγωρίας και ευθύνης υπάρχει ένα πλαίσιο συναλλαγής συμφερόντων. Και οι πολίτες έχουν την ευθύνη τους αλλά και η πολιτεία σπρώχνει την κοινωνία προς αυτόν τον εθισμό. Όταν μοιράζονται δασικές εκτάσεις, δάση, ορεινοί όγκοι, όταν ολόκληρα οικοσυστήματα χαρίζονται σε οικοδομικούς συνεταιρισμούς, αντιλαμβάνεστε ότι η ίδια η πολιτεία παρωθεί τον πολίτη να γίνει καταστροφέας της ζωής του.
-Αν για παράδειγμα προκειμένου να αποκτήσω ένα τίτλο ιδιοκτησίας επί εδάφους, ένα οικόπεδο, αν χρειαζότανε, πέραν όλων των άλλων που γνωρίζουν όλοι, να πάω πρώτα στο δασαρχείο και να έχει ξεκαθαρίσει ότι έχω την άδειά του, τη δήλωσή του ότι δεν είναι δασικό, δεν θα ήταν προτιμότερο, τουλάχιστον για τις αμφισβητούμενες περιοχές;
Βεβαίως θα ήταν προτιμότερο και θα ήταν και απλούστερο.
-Θα έβαζε περιορισμό στο θέμα της ιδιοκτησίας που προστατεύεται;
Βεβαίως υπό την έννοια ότι θα υπήρχαν δεσμευτικοί για όλους δασικοί χάρτες, το περίφημο δασολόγιο, και δεν θα δημιουργούνταν προϋποθέσεις αμφισβήτησης του ιδιοκτησιακού καθεστώτος. Αν παρακολουθήσει κανείς την εξέλιξη της νομοθεσίας γύρω από αυτό το θέμα, θα δει ότι κατά καιρούς έρχονται νομοθετήματα τα οποία, ακόμη και το τεκμήριο ιδιοκτησίας υπέρ του κράτους το εκτονώνουν, το εκποιούν, το παραχωρούν.
-Εις όφελος πάντα του τεκμηρίου ιδιοκτησίας του πολίτη, του ιδιώτη.
Με την έννοια μιας φτηνής λογικής πελατειακών σχέσεων. Κύριε Παπαδημητρίου για μένα υπάρχει ένας χαρακτηριστικός συμβολισμός αυτής της στρέβλωσης που έχει επικρατήσεις στον τομέα της προστασίας του περιβάλλοντος από πλευράς πολιτικής εξουσίας. Είναι η συνύπαρξη στο αυτό Υπουργείο των έργων και του περιβάλλοντος. Τα έργα είναι περιβαλλοντοκτόνα εάν γίνονται έτσι όπως γίνονται εδώ στην πατρίδα μας. Εάν, λοιπόν, έχουμε στο πολιτικό επίπεδο αυτό το συμβολισμό, ότι επικρατούν τα έργα και υποχωρεί το περιβάλλον, τότε με την ίδια λογική επικρατούν οι πελατειακές σχέσεις και η ψηφοθηρία και υποχωρεί το περιβάλλον. Κάθε παραμονή εκλογών γίνονται εξαγγελίες νομιμοποίησης αυθαιρέτων και έτσι έχουμε κοντά στις διάφορες γενιές των πολιτών αυτής της χώρας, παραλλήλως να πορεύονται και οι αντίστοιχες γενιές των αυθαιρέτων.
-Κύριε Κωνσταντόπουλε πρέπει να πάρουμε και την άλλη πλευρά. Υπάρχουν πολλοί συμπολίτες μας που έχουν, το πώς το απέκτησαν είναι ένα θέμα που δεν μας αφορά σε αυτή τη συζήτηση στη λεπτομέρειά του αλλά μόνο στη γενικότητά του, απέκτησαν όμως ένα τίτλο. Και σου λένε ότι κάπως πρέπει να τακτοποιηθώ κι εγώ. Κάποτε, η δική μου πληγή να λήξει. Η είναι αυθαίρετο και τότε να δούμε τι θα το κάνουμε ή αλλιώς δώστε μου ένα τίτλο και προφανώς όταν είναι ήδη κτισμένο και μένουν και γενιές μέσα σε ορισμένες περιπτώσεις θα σου πούνε δώστε μου έναν τίτλο. Δεν πρέπει να το τελειώσουμε αυτό κάπως;
Υπάρχουν, βεβαίως, τέτοιες περιπτώσεις και είναι απολύτως σεβαστές και θα έπρεπε να έχουν τελειώσει. Και μπορούν να τελειώσουν.
-γιατί είναι όμηροι αυτοί, είναι σαν τους τρίτεκνους, σαν τους πολύτεκνους, είναι μια κατηγορία πολιτών των οποίων την ψήφο ….. κάθε φορά περισσότερο, θα έλεγα, πιθανή κυβέρνηση ή κυβέρνηση; Τι είναι αυτό που μας εμποδίζει;
Είναι μια κατηγορία προβλημάτων, μια κατηγορία πολιτών που ανακυκλώνονται με τον τρόπο με τον οποίο λειτουργεί το πολιτικό σύστημα, το οποίο είναι πάντοτε βασισμένο στην εξαγγελία, στην παροχή, στην υπόσχεση, στην μοιρασιά συλλογικών αγαθών δημοσίου ενδιαφέροντος προς εξυπηρέτηση είτε εκλογικών είτε άλλων σκοπιμοτήτων. Αυτή η λογική που υπάρχει εντός του πολιτικού συστήματος, είναι που καταστρέφει και τους θεσμούς και τα συλλογικά αγαθά και την κοινωνία. Βλέπετε ότι η ίδια η κοινωνία αντιδρά. Πάρτε την πρωτοβουλία του Sky, πάρτε την πρωτοβουλία των πολιτών που συντονίστηκαν μέσα από τη νέα τεχνολογία. Η ίδια η κοινωνία πάνω στα προβλήματα της καθημερινότητας αναδεικνύει νέες συλλογικότητες, νέες μορφές οργάνωσης και έκφρασης, με χαρακτηριστικά την αυτονομία, την άμεση δράση και την πρωτοβουλία στα χέρια του κάθε πολίτη, χωρίς καθοδήγηση, χωρίς παρακίνηση, χωρίς κομματικοποίηση.
-κύριε Κωνσταντόπουλε υπήρξατε από τους πρώτους, όταν ήσασταν Πρόεδρος του Συνασπισμού, να μιλήσει για κινήματα πολιτών. Πιστεύετε, όμως, ότι αυτά τα κινήματα πολιτικοποιήθηκαν και έγιναν απλώς ένα εξάρτημα της Αριστεράς; Μήπως τελικώς αυτή η πρωτοβουλία που είπατε τώρα, στην «μπλοκόσφαιρα» για παράδειγμα, δείχνει ότι η κοινωνία των πολιτών θέλει και ένα επίπεδο αυτονομίας, που αυτή τη στιγμή η Αριστερά δεν το έχει πετύχει; Μήπως θέλει να τους μαντρώσει αυτούς η Αριστερά και οι άνθρωποι αντιδρούν σε αυτό.
Κύριε Παπαδημητρίου, αυτά τα νέα κινήματα, όπως σωστά το επισημάνατε, έχουν ορισμένα χαρακτηριστικά αναπαλλοτρίωτα. Το πρώτο χαρακτηριστικό είναι της αυτονομίας και της πρωτοβουλίας. Θα καταστραφούν αυτά τα κινήματα, αν θελήσει οποιοσδήποτε είτε να τα καθοδηγήσει είτε να τα υιοθετήσει και να τα εκμεταλλευτεί. Επίσης, αυτά τα κινήματα έχουν ένα άλλο χαρακτηριστικό, της αμεσότητας στη συμμετοχή στη λήψη των αποφάσεων και στη δράση. Εάν επιχειρήσεις να τους πας εντολή ή να τους επιβάλλεις απόφαση, την οποία δεν έχουν πάρει με αυτή την άμεση, αυτόνομη εσωτερική τους δημοκρατία, επίσης θα τα καταστρέψεις και θα προκαλέσεις πολύ μεγάλες αντιδράσεις. Είναι, άλλωστε, χαρακτηριστικό ότι αυτά τα κινήματα συγκεντρώνουν πολίτες οι οποίοι θέλουν να δράσουν έτσι και όχι μέσα από τη συμμετοχή των υπαρχόντων κομμάτων. Είναι, δηλαδή, ένας πλουραλισμός που προκύπτει από τις καινούργιες συνθήκες της ζωής μας.
-….και μιας διάθεσης συνεννόησης…
…συμμετοχής. Και κυρίως, …..στη λήψη των αποφάσεων και στον καθορισμό της δράσης.
Για τη φραστική επίθεση του Αλέκου Αλαβάνου στον κ. Καραμανλή
Νιώθω άβολα κ. Παπαδημητρίου και σας το λέω ευθέως. Θα ήθελα να υπερασπιστώ τον Αλέκο Αλαβάνο γιατί ξέρω πόσο είναι δύσκολος ο αγώνας του Συνασπισμού, αλλά είμαι υποχρεωμένος να πω ότι η πολιτική αντιπαράθεση δεν μπορεί να οδηγεί στην εικόνα όπου όλοι υβρίζουν όλους. Και αυτό δεν είναι θετικό ούτε για την κοινωνία, ούτε για τους θεσμούς. Ο πολιτικό λόγος, και πολύ περισσότερο ο πολιτικός λόγος της Αριστεράς, για να έχει διαμορφωτική επίδραση στην κοινωνία, πρέπει να περιέχει και την αγωνιστικότητα και την υπευθυνότητα και τον ριζοσπαστισμό και την ηθική και την αισθητική και το σεβασμό και κυρίως την ανάληψη ευθυνών. Δεν μπορεί με μεγάλη ευκολία να υιοθετούμε και να θεωρητικοποιούμε βαρύτατες εκφράσεις στο δημόσιο βίο της χώρας, που στον ιδιωτικό βίο της χώρας τις θεωρούμε μέγιστη προσβολή. Γιʼ αυτό σας είπα ότι νιώθω άβολα, αλλά μου αρέσει να λέω τα πράγματα με το όνομά τους. Πιστεύω ότι δεν πρέπει οι βασικές αρχές της πολιτικής αντιπαράθεσης να υποχωρούν σε επικοινωνιακές εντυπώσεις.
Για τις δηλώσεις Πάγκαλου
Δεν συμφωνώ με τέτοιου είδους απόψεις που εύκολα εκτοξεύονται κάθε φορά και εμπεριέχουν κάτι το αναπόδειχτο, το αφοριστικό χωρίς την αντίστοιχη ανάληψη των ευθυνών. Θα σας πως πολύ απλά κ. Παπαδημητρίου: είναι ποτέ δυνατό ο απλός πολίτης να βλέπει την κυβέρνηση να καταγγέλλει την αντιπολίτευση και τα κόμματα της Αριστεράς, η αξιωματική αντιπολίτευση να καταγγέλλει την κυβέρνηση και τα κόμματα της Αριστεράς, τον ΣΥΝ να βάλλεται από την κυβέρνηση, το ΠΑΣΟΚ και το ΚΚΕ και να βάλλει και αυτός με απόψεις που δημιουργούν πολλές φορές πρόβλημα και στα μέλη του. Το ΚΚΕ επίσης να βάλλει εναντίον όλων. Στην πολιτική σκηνή, δηλαδή, επικρατεί μια λασπομαχία, μια σκανδαλολογία και ένα διαφθορολόγιο με αντίστοιχο υβρεολόγιο. Ε, δεν είναι αυτή η υγιής πολιτική ζωή του τόπου. Είναι έκπτωση της πολιτικής ζωής του τόπου και κυρίως δεν λέει τίποτε στους νέους πολίτες που έχουν διαμορφώσει αυτόνομη, ελεύθερη και πρωτοβουλιακή συμμετοχή στην άσκηση της πολιτικής τους. Να σας πως για μια ακόμη φορά τέτοιες πρωτοβουλίες πάνω στα ανοιχτά προβλήματα της καθημερινότητας όπως και η πρωτοβουλία του Sky, της Καθημερινής, άλλων εφημερίδων, άλλων εντύπων, άλλων φορέων, τέτοιες πρωτοβουλίες είναι που μπορεί να ασκήσουν πίεση και έλεγχο προς την κυβέρνηση, την εξουσία και το κράτος, αλλά και να ενεργοποιήσουν την κοινωνία και τους πολίτες ώστε να επιδεικνύουν ευαισθησία, εγρήγορση και ετοιμότητα, για να υπάρχουν αποτελέσματα.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS