Εδώ και δύο εβδομάδες ζούμε μέσα σʼ ένα θέατρο του παραλόγου. Από τη μια να έχουμε μπροστά μας το μεγαλύτερο σκάνδαλο από καταβολής Ελληνικού κράτους και από την άλλη μια ολόκληρη κοινωνία που σε λιγότερο σημαντικά θέματα είναι έτοιμη να ξεσηκωθεί, να σιωπά. Κόμματα και τηλεοράσεις, που την σκανδαλολογία την έχουν αναγάγει σε επιστήμη κουβέντα, δεν τόλμησαν να πουν για την ανταλλαγή της λίμνης Βιστονίδας με τις καλύτερες παραθαλάσσιες εκτάσεις που κατείχε το δημόσιο στο Νομό Καβάλας και γενικά στη Βόρεια Ελλάδα προς όφελος της Μονής Βατοπεδίου.
Δικαιολογημένα οι πολίτες της Καβάλας βρίσκονται σε μεγάλη ανησυχία σε ό,τι αφορά την παραχώρηση δημόσιας γης από το ελληνικό κράτος στη Μονή γιατί, για ακόμα μια φορά, βλέπει τις αρχές αυτού του τόπου αντί να διεκδικούν την επιστροφή των 1240 στρεμμάτων, από τα οποία τα 750 είναι δάσος που με συνοπτικές διαδικασίες φρόντισε η Κυβέρνηση να αποχαρακτηρίσει, να προσπαθούν να τους καθησυχάσουν λέγοντας ότι ως δια μαγείας το πρόβλημα θα λυθεί και οι εκτάσεις θα επιστρέψουν στο Δημόσιο. Δεν κάνουν όμως το αυτονόητο, την απλή, έστω, διαμαρτυρία ούτε καν ένα έγγραφο με το οποίο να ζητούν πίσω αυτές τις εκτάσεις. Δεν κάνουν ότι οι υπόλοιποι τοπικοί άρχοντες στην Ελλάδα που είχαν το αντίστοιχο πρόβλημα και με το ένα η τον άλλο τρόπο καταφέρνουν να προσβάλουν τη διαδικασία που ακολουθήθηκε και οι εκτάσεις να επιστρέφουν σε αυτούς. Αντί αυτού που όφειλαν να πράξουν, ως καλοί υποτακτικοί (λες και δεν εκλέχτηκαν από το λαό αλλά διορίστηκαν από την Κυβέρνηση) περιμένουν να περιέλθουν οι εκτάσεις στην κυριότητα της Κτηματικής Εταιρείας του Δημοσίου, η οποία σκοπό έχει την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας και η πρακτική της μέχρι σήμερα είναι να πουλά τις εκτάσεις και τα ακίνητά που κατέχει σε ιδιώτες επενδυτές.
Οι εκτάσεις για τους πολίτες της Καβάλας θα χαθούν αν συνεχιστεί αυτή η τακτική και αυτό γεννά σε μας πολλά ερωτήματα και προβληματισμούς για το σύνολο της διαδικασίας που ακολουθήθηκε και θα θέλαμε να επισημάνουμε τα παρακάτω.
Δεν είναι δυνατόν να μεταβιβάζονται εκτάσεις του δημοσίου χωρίς να ερωτώνται οι τοπικές κοινωνίες. Δεν είναι ηθικό ένα εκκλησιαστικό ίδρυμα να μετατρέπεται σε ανώνυμη εταιρεία. Η δημόσια γη πρέπει να χρησιμοποιείται για το όφελος του συνόλου της κοινωνίας και όχι για τις οποιεσδήποτε ανάγκες εταιριών ή εκκλησιαστικών ιδρυμάτων.
Με όλα αυτά αποδεικνύεται για άλλη μια φορά επίκαιρη η θέση μας για διαχωρισμό εκκλησίας και κράτους.
Είναι εκκωφαντική η σιωπή που έχει επιβληθεί στο σύνολο σχεδόν των ΜΜΕ της Αθήνας. Ποιος έχει την δύναμη να επιβάλει «ομερτά» σʼ αυτούς που τα ξέρουν όλα;
Ας αναλογιστούμε όλοι μας. Τι χάνει η κοινωνία τι κερδίζει η Μονή;
Ν.Ε. Καβάλας του Συνασπισμού
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS