20/11/1997

Οι προτάσεις του ΣΥΝ για την ανεργία

Ενα από τα εκρηκτικότερα προβλήματα της Ελληνικής Κοινωνίας και όλης της Ευρώπης σήμερα είναι η ανεργία.

Στην Ευρώπη υπάρχουν 20 εκατομμύρια άνεργοι.

Στη χώρα μας 450.000 άνεργοι. Απʼ αυτούς οι 260.000 είναι άνεργοι μακράς διάρκειας, ενώ αυξάνεται συνεχώς η ανεργία των γυναικών και η ανεργία των νέων.

Η οικονομική και κοινωνική πολιτική της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ έχει οδηγήσει το ποσοστό ανεργίας σε διψήφιο αριθμό, το 1/4 των Ελληνικών νοικοκυριών βρίσκεται σε συνθήκες νέας φτώχειας και το 60% των ανέργων σε συνθήκες κοινωνικού αποκλεισμού.

Η Ελληνική κυβέρνηση αντί να δει το πρόβλημα και να υιοθετήσει τις προτάσεις του Συνασπισμού και των κυβερνήσεων Γαλλίας και Ιταλίας προτίμησε να προσδεθεί στο άρμα των υποστηριχτών της “ευελιξίας της αγοράς εργασίας”.

Ο Συνασπισμός με αίσθημα ευθύνης απέναντι στους εργαζόμενους και τους πολίτες αυτής της χώρας, κατέθεσε τις προτάσεις του για την απασχόληση στη συνέντευξη τύπου στις 20/11/97 και διοργάνωσε ανοιχτή συγκέντρωση στην πλατεία Κουμουνδούρου την ίδια μέρα στις 7 το απόγευμα.

Στη συγκέντρωση παρουσιάστηκαν οι προτάσεις του Συνασπισμού από τον Πρόεδρο του κόμματος Νίκο Κωνσταντόπουλο.

Ο Πρόεδρος του ΣΥΝ μεταξύ άλλων τόνισε ιδιαίτερα:

Μόνο από τον τίτλο της συνόδου κορυφής αντιλαμβάνεται κανείς τη σημασία της. Στην Ελλάδα, με ευθύνη της κυβέρνησης, ένα τόσο σημαντικό θέμα αντιμετωπίζεται σαν μια διαδικασία ρουτίνας.

Η Ελληνική κυβέρνηση δεν θέλησε τελικά να ανταποκριθεί στις προσδοκίες των Ελλήνων πολιτών και δεν έλαβε υπʼ όψη της τις απαιτήσεις που διατύπωσε το κοινωνικό και συνδικαλιστικό κίνημα στο μέγα θέμα της ανεργίας. Δεν τόλμησε να συμπορευτεί με τις κυβερνήσεις της Γαλλίας και της Ιταλίας που άνοιξαν τις διαδικασίες για τη μείωση του εβδομαδιαίου χρόνου εργασίας σε 35 ώρες.

Ο Συνασπισμός εκτιμά ότι το βήμα που έγινε στο Άμστερνταμ δεν αποτελεί εγγύηση για την προώθηση μιας ολοκληρωμένης πολιτικής για την ανάπτυξη, την απασχόληση και την κοινωνική συνοχή. Τα Κράτη μέλη, μπλεγμένα μέσα στο ασφυκτικά μονομερές μονεταριστικό δίκτυο, θα αναγκάζονται να «ρυθμίζουν» συνεχώς τα προβλήματα της απασχόλησης, των εισοδημάτων, των εργασιακών σχέσεων, των ασφαλιστικών και των φορολογικών συστημάτων σύμφωνα με τις ανάγκες της κυρίαρχης νομισματικής πολιτικής. Στις επιταγές της οποίας θα υποτάσσονται όλες οι άλλες πολιτικές της ΕΕ.

Στη συγκέντρωση επίσης απηύθυναν χαιρετισμό οι:

Τ. Οʼ Ντόνελ από τη Δημοκρατική Αριστερά Ιρλανδίας

Τζιουζέπε Ναπολιτάνο από το κίνημα Ενωτικών Κομμουνιστών Ιταλίας

Χοσέ Βεντρέλ από την Πρωτοβουλία για την Καταλωνία και

Χοσέ Κάμπο από την Ενωμένη Αριστερά Ισπανίας.

Στη συγκέντρωση έστειλε μήνυμα η Κομμουνιστική Επανίδρυση Ιταλίας.

Οι ομιλητές επικέντρωσαν την κριτική τους στη συνθήκη του Άμστερνταμ, εκτίμησαν ότι στο Λουξεμβούργο δεν θα προωθηθούν συγκεκκριμένα μέτρα για την απασχόληση και ότι δεν θα αντιμετωπισθεί αποφασιστικά η ανεργία.

Οι προτάσεις του Συνασπισμού

1. Η Εκτακτη Σύνοδος Κορυφής του Λουξεμβούργου οφείλει να αποφασίσει με ακρίβεια τον τρόπο με τον οποίο θα ενισχυθεί ο ευρωπαϊκός συντονισμός των οικονομικών και όχι μόνο των νομισματικών πολιτικών, προκειμένου να δημιουργηθεί ένα μακροοικονομικό περιβάλλον φιλικό προς την απασχόληση.

Η Σύνοδος οφείλει να υιοθετήσει ένα “Συμβούλιο Οικονομικού Συντονισμού” ώστε το νομισματικό βάθρο της ΟΝΕ να εξισορροπηθεί από ένα αντίστοιχο οικονομικό, που θα διασφαλίζει ότι η ΟΝΕ δεν στοχεύει απλά στη διατήρηση της σταθερότητας, αλλά στην ανάπτυξη και αξιοποίηση όλων των απαραίτητων δράσεων, προκειμένου να αυξηθεί η απασχόληση και να βελτιωθεί το βιοτικό επίπεδο.

Το “Συμβούλιο Οικονομικού Συντονισμού” θα διευκολύνει την επίτευξη μιας νέας πολιτικής στην ΕΕ που θα μπορεί να συμβάλει αποτελεσματικά στην ανάπτυξη, στην ενίσχυση των επενδύσεων και στην αύξηση της απασχόλησης.

2. Η Σύνοδος Κορυφής πρέπει να υιοθετήσει τον ποιοτικό στόχο, την πρόταση των κυβερνήσεων της Γαλλίας και της Ιταλίας για μια άμεση και δραστική αντιμετώπιση της ανεργίας μέσω της αναδιοργάνωσης και της ριζικής μείωσης του χρόνου εργασίας. Η μείωση του πραγματικού εβδομαδιαίου χρόνου εργασίας κατά 10% οδηγεί άμεσα στην εβδομάδα των 35 εργασίμων ωρών χωρίς σοβαρό επηρεασμό της ανταγωνιστικότητας της Ευρωπαϊκής Οικονομίας.

Οι κοινωνικοί συνομιλητές, συνδικάτα και εργοδοτικοί φορείς, θα πρέπει να πρωταγωνιστήσουν στις διαδικασίες εφαρμογής του 35ώρου σε Ευρωπαϊκό, εθνικό και κλαδικό επίπεδο, ώστε να αποτραπούν επιπτώσεις στην ανταγωνιστικότητα και να διασφαλιστεί ότι θα οδηγήσει στην αύξηση της απασχόλησης.

3. Αύξηση των ιδίων πόρων του προϋπολογισμού της Ενωσης και αύξηση των πόρων που διατίθενται για την ενίσχυση της απασχόλησης και την καταπολέμηση της ανεργίας, ενεργοποίηση αποταμιευτικών πόρων που λιμνάζουν στις τράπεζες, αναβάθμιση των επενδυτικών δράσεων της Ευρωπαϊκής Τράπεζας Επενδύσεων και του Ευρωπαϊκού Ταμείου Επενδύσεων.

4. Η ΕΕ πρέπει να θέσει ως στόχο την αύξηση του ποσοστού απασχόλησης από 60,4% σε 65% καθώς και τη μείωση του ποσοστού ανεργίας κατά το ήμισυ μέσα σε μια πενταετία. Ο στόχος αυτός πρέπει να επιδιωχθεί από την ΕΕ και τα Κράτη Μέλη με την ίδια αυστηρότητα με την οποία αντιμετωπίστηκαν οι νομισματικοί στόχοι.

Ο ΣΥΝ αποδέχεται τη λογική της πρότασης της ΕΣΕ που ζητά: “Ποσοστά βιώσιμης και φιλικής προς το περιβάλλον ανάπτυξης της τάξης του 3,5% το χρόνο στην Ε.Ε. σαν σύνολο, τα οποία, μαζί με διαρθρωτικές πολιτικές, θα επέτρεπαν στην Ευρώπη να αυξήσει την απασχόληση κατά 1,5% το χρόνο και να μειώσει την ανεργία κατά 1% το χρόνο. Συνεπώς πρέπει να είναι η μείωση της ανεργίας κατά το ήμισυ έως το 2002 γεγονός που θα συμπέσει με την κυκλοφορία χαρτονομισμάτων και νομισμάτων στην τελική φάση της ΟΝΕ. Ο ποσοτικός αυτός στόχος αυτός πρέπει να επιδιωχθεί από τα κράτη μέλη με την ίδια αυστηρότητα με την οποία επεδίωξαν τους νομισματικούς στόχους.

5. Την προώθηση ενός ευρωπαϊκού φορολογικού συμφώνου για τον περιορισμό του φορολογικού ανταγωνισμού στην ΕΕ και τη μετατόπιση του φορολογικού βάρους από την εργασία προς τις επιχειρήσεις έκτασης κεφαλαίου, την ενέργεια και το περιβάλλον. Η τάση για μετατόπιση των φορολογικών βαρών από το κεφάλαιο και στις αποταμιεύσεις προς τη μισθωτή εργασία και την απασχόληση, που συνόδευε μέχρι τώρα την πρόοδο της ολοκλήρωσης της Ενιαίας Αγοράς και της ΟΝΕ, πρέπει να αναστραφεί. Στο παραπάνω πλαίσιο να δοθεί άμεσα η δυνατότητα στα Κράτη - Μέλη να ρυθμίζουν ορισμένες συντελεστές ΦΠΑ για την προώθηση δράσεων εντάσεων εργασίας, ιδιαίτερα στον τρίτο τομέα της οικονομίας.

6. Προώθηση και ολοκλήρωση των σχεδίων κοινού ενδιαφέροντος για τα διευρωπαϊκά δίκτυα ηλεκτρισμού και φυσικού αερίου, τα οποία μπορεί να συμβάλλουν στην ενίσχυση των ρυθμών ανάπτυξης στην ανταγωνιστικότητα της ευρωπαϊκής βιομηχανίας, καθώς και στον περιορισμό των περιφερειακών ανισοτήτων.

7. Προώθηση κανονιστικού πλαίσιου για την ενσωμάτωση της άτοπης εργασίας στις νομικές οικονομικές δραστηριότητες με στόχο την ενίσχυση των ασφαλιστικών συστημάτων, την προστασία των εργαζομένων και την καταπολέμηση των στρεβλώσεων στην αγορά εργασίας.

8. Ενίσχυση των πολιτικών για την ισότητα των ευκαιριών ώστε να μειωθεί η ανεργία των γυναικών και να βελτιωθεί η ποιότητα της γυναικείας απασχόλησης στην Ευρώπη.

Ενσωμάτωση της ισότητας στην πολιτική της απασχόλησης.

Αξιοποίηση προς τούτο της κοινωνικής και πράσινης οικονομίας, των περιφερειακών και τοπικών συμφώνων στα πλαίσια του ισχύοντος θεσμικού πλαισίου και των συλλογικών συμβάσεων, των ΜΜΕ που αποτελούν λύση στο πρόβλημα της γυναικείας απασχόλησης (αφού το 30% διευθύνονται από γυναίκες), της κατάρτισης και επανακατάρτισης. Συνδυασμός της πολιτικής απασχόλησης με την κοινωνική πολιτική και τη διασφάλιση ενός ελάχιστου εισοδήματος για όλους και όλες, καθώς και μέτρα για την εναρμόνιση της οικογενειακής και επαγγελματικής ζωής.

Κρίσιμο σημείο αποτελεί η εργασιακή και ασφαλιστική κάλυψη των άτυπων μορφών απασχόλησης που καλύπτονται σε μεγάλο μέρος από γυναίκες.

9. Τη σύσταση ενός ευρωπαϊκού ταμείου εγγυήσεων, το οποίο θα διασφαλίζει τα δάνεια που η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων καθώς και οι Εθνικές Τράπεζες χορηγούν στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, με στόχο τη μείωση των επιτοκίων χρηματοδότησης των επιχειρήσεων αυτών, ώστε να διευκολυνθούν οι επενδύσεις τους και να αυξηθεί η απασχόληση.

10. Αύξηση των δράσεων και των κονδυλίων της Ενωσης για εκπαίδευση, κατάρτιση και ένταξη στην αγορά εργασίας, ώστε τα επόμενα χρόνια να μειωθεί δραστικά η ανεργία των νέων που φτάνει σήμερα στην ΕΕ το 21%, ενώ σε ορισμένα κράτη μέλη είναι ακόμα υψηλότερη.

11. Ενίσχυση της πληροφόρησης και της διαβούλευσης καθώς και λειτουργία φόρουμ με τη συμμετοχή της Ευρωπαϊκής Επιτροπής συνδικάτων και εργοδοτών για την αντιμετώπιση των προβλημάτων στην απασχόληση από τις βιομηχανικές και επιχειρηματικές αναδιαρθρώσεις και ιδιαίτερα με συγκεκριμένα υποστηρικτικά μέτρα στις ΜΜΕ.

12. Την άμεση νομιμοποίηση όλων των ξένων εργατών και μεταναστών που ζουν και εργάζονται στην Ευρωπαϊκή Ενωση, τη διασφάλιση της ισότιμης μεταχείρισης τους, εισοδηματικής, ασφαλιστικής και εργασιακής, με τους ευρωπαίους πολίτες, την κατοχύρωση των κοινωνικών και πολιτικών δικαιωμάτων τους.

Τμήμα Εργατικής Πολιτικής