1. Δύο χρόνια μετά τον Οκτώβριο του 1994 και τις δημοτικές και πρώτες νομαρχιακές εκλογές και δύο χρόνια πριν τον Οκτώβριο του 1998 ο Συνασπισμός πραγματοποίησε το ΣΥΝΕΔΡΙΟ για την ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΣΗ.
Κεντρικοί στόχοι αυτού του Συνεδρίου ήταν:
Ο απολογισμός των 2 χρόνων δράσης των δημοτικών και κοινοτικών αρχών ως και του νεοσύστατου θεσμού της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης.
Η αποτίμηση της κυβερνητικής πολιτικής, αλλά και της παρέμβασης του ΣΥΝ.
Η επεξεργασία και αποσαφήνιση θέσεων του ΣΥΝ για την υπόθεση της Αυτοδιοίκησης, για τον Ελληνικό Διοικητικό Χάρτη, για τους νέους και διευρυμένους ρόλους των Δήμων και της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης, για την προοπτική της Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης.
Η ανάδειξη του ρόλου των Δημοτικών και Νομαρχιακών Κινήσεων, όπου συμμετέχουν οι δυνάμεις του ΣΥΝ, για τα δύο χρόνια ως τον Οκτώβριο του 1998.
2. Η εμπέδωση της αναγκαιότητας συντονισμού και αμοιβαίας αλληλοενημέρωσης των ανθρώπων της αυτοδιοίκησης του ΣΥΝ. Η διαμόρφωση του ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ σε πανελλαδική κλίμακα.
3. Ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ είχε εκφράσει, μαζί με το σύνολο των αυτοδιοικητικών οργάνων, τις εντονώτατες επιφυλάξεις του, τόσο για τις διαδικασίες και τις επιλογές της μεταρρύθμισης στην αυτοδιοίκηση, όσο και για την πολιτική βούληση για την έκταση της ολοκλήρωσής της, αλλά και, το κυριότερο, των κατευθύνσεών της.
Δυστυχώς η πολιτική προοπτική της κυβέρνησης, του ΥΠΕΣΣΔΑ, αλλά και των επιμέρους υπουργείων, τον δικαίωσαν.
Τα δείγματα κυβερνητικής πολιτικής συνεχίζουν να είναι ανησυχητικά και επικίνδυνα. Εκεί που απαιτούνταν μια μεταρρυθμιστική πνοή, ανέδειξαν ένα εμπειρισμό και μια εντελώς αποσπασματική αντιμετώπιση των θεμάτων.
Τα Υπουργεία δύο χρόνια τώρα διαφυλάσσουν ζηλότυπα την πελατειακή λειτουργία τους, αρμοδιότητες και κωδικούς που δεν τους ανήκουν. Ορισμένα, παίρνουν ή διεκδικούν να πάρουν πίσω και αρμοδιότητες που είχαν εκχωρηθεί στην αυτοδιοίκηση.
Οι Νομάρχες και τα νομαρχιακά συμβούλια αφήνονται να διαχειριστούν το νέο θεσμό χωρίς αυτοτελείς πόρους, στελέχωση, επιστημονική στήριξη. Τρεις συνεχείς χρονιές οι νομαρχίες λειτουργούν χωρίς δικούς τους προϋπολογισμούς.
Οι Δήμοι και οι Κοινότητες συνεχίζουν να αντιμετωπίζουν το φάσμα της οικονομικής δυσπραγίας, των γραφειοκρατικών ελέγχων στα δημοσιονομικά, την έλλειψη προσωπικού. Εξακολουθεί η φθορά θεσμών και η προσβολή προσώπων με τη συνέχιση της επαιτείας τους για έκτακτες χορηγήσεις και επιδοτήσεις από διαφόρους υπουργούς.
Το Πακέτο Ντελόρ χάνεται στις “τρύπες” των διαπλεκομένων συμφερόντων και τα διαθέσιμα κεφάλαια δεν απορροφώνται ή δεν αξιοποιούνται αναπτυξιακά. Οι ελληνικές περιφέρειες συνεχίζουν να κατέχουν, μεταξύ των 200 περιφερειών της Ευρώπης, την έσχατη θέση στο κατά κεφαλή εισόδημα.
Ο Ευρωπαϊκός Χάρτης Τοπικής Αυτονομίας συνεχίζει να μην έχει ισχύ για την υπαρκτή Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση και να μην ανοίγει το δρόμο για την αυτόνομη Περιφερειακή Αυτοδιοίκηση.
Το μείζον ζήτημα “ποιός κάνει τί”, οι σχέσεις και ο ρόλος των διαφόρων επιπέδων δημοκρατικού προγραμματισμού, ο προσδιορισμός των αρμοδιοτήτων εξακολουθούν να αποτελούν άλυτο πρόβλημα και να γεννούν αδιέξοδες καταστάσεις.
Η νέα κυβέρνηση Σημίτη, με έκδηλη αγωνία για τον Οκτώβριο του 1998, προχωράει σε επιλογές “φυγής προς τα μπρος” με απώθηση προς τα πίσω όλων των πραγματικών προβλημάτων.
Προετοιμάζει πυρετωδώς το Νομοσχέδιο για την Περιφερειακή αποσυγκέντρωση του κράτους και την επανασυγκέντρωση της εξουσίας στις περιφέρειες.
Επιδιώκοντας τη δημοσιονομική σύγκλιση με τις ευρωπαϊκές χώρες, ψηφίζει νόμο για τον περιορισμό των κρατικών δαπανών, περικόπτοντας πόρους από την πενιχρή χρηματοδότηση της αυτοδιοίκησης. Ετσι βαδίζει σε πλήρη θεσμική απόκληση από όλες τις υπόλοιπες χώρες, όπου σ΄αυτές οι οργανισμοί αυτοδιοίκησης διαχειρίζονται συνήθως γύρω στο 50% του συνόλου του προϋπολογισμού του κράτους.
Ο ΣΥΝ θεωρεί ότι ο τόπος έχει ανάγκη μιάς τολμηρής πολιτικής αποκέντρωσης, με ολοκλήρωση των θεσμών της αυτοδιοίκησης. Θεωρεί ότι το 1998 πρέπει να φθάσουμε σε τριπλές εκλογές, με ενδυναμωμένη Τοπική Αυτοδιοίκηση, με “ανακυττάρωσή” της και επιταχυνόμενη τη διαδικασία των συνενώσεων, με ολοκλήρωση της νομαρχιακής αυτοδιοίκησης και καθιέρωση της περιφερειακής αυτοδιοίκησης και βεβαίως με αλλαγή του ισχύοντος εκλογικού συστήματος και υιοθέτηση της απλής αναλογικής.
Αφετηριακή αντίληψη του ΣΥΝ είναι ότι η αυτοδιοίκηση, όλων των βαθμών, είναι θεσμός αυτοοργάνωσης και συμμετοχής των πολιτών στο τοπικό επίπεδο. Ολες οι λειτουργίες και αρμοδιότητες που αφορούν στο τοπικό επίπεδο ανήκουν αναμφισβήτητα στην αυτοδιοίκηση. Ο Νομοθέτης, συνταγματικός και κοινός, πρέπει να καθορίσει συγκεκριμένα εκείνες τις λειτουργίες και αρμοδιότητες, που έχουν χαρακτήρα εθνικό, επιτελικό, γενικό και γι΄αυτό θα πρέπει να αποδοθούν στο κράτος.
Γι΄αυτό και οι προτάσεις του δεν εξαντλούνται σε μιά απλή μεταφορά αρμοδιοτήτων και πόρων. Αλλά στοχεύουν σε μιά συνολική ανακατανομή πολιτικής και οικονομικής εξουσίας ανάμεσα στην κεντρική εξουσία και την αυτοδιοίκηση. Σε μία ευρεία μεταφορά δικαιωμάτων και υποχρεώσεων.
Ο ΣΥΝ είναι αποφασισμένος να συμβάλλει στην ανάπτυξη κινημάτων για τη διεύρυνση αυτών των μεταρρυθμίσεων.
Οι μεταρρυθμίσεις αυτές θα αποτελέσουν και την αφετηρία μεγάλων αλλαγών στο πολιτικό και διοικητικό σύστημα της χώρας, θα συμβάλλουν ταυτόχρονα, στην αναζωογόνηση της εθνικής μας οικονομίας, με την ενθάρρυνση τοπικών και περιφερειακών αναπτυξιακών πρωτοβουλιών, την εκτέλεση ολοκληρωμένων περιφερειακών προγραμμάτων και την ορθολογική αξιοποίηση των πόρων.
Σ΄αυτή την κατεύθυνση απαιτούνται ορισμένες μεγάλες παρεμβάσεις:
Πρώτη, η επίλυση, με συστηματική ενασχόληση, του προβλήματος αρμοδιότητες, που οδηγεί σε αλληλοεπικαλύψεις. Στην προοπτική ενός νέου Ελληνικού Χάρτη της Αυτοδιοίκησης του 2000, που πρέπει να αποτελέσει δέσμευση της παρούσας βουλής, επιβάλλεται άμεσα ο περιορισμός του κεντρικού κράτους στον επιτελικό του ρόλο, η καθιέρωση των 3 βαθμών αυτοδιοίκησης και η οριοθέτηση των αρμοδιοτήτων κάθε επιπέδου. Βάση του θα πρέπει να είναι οι αρχές του Ευρωπαϊκού Χάρτη Αυτοδιοίκησης, που επιτέλους πρέπει να κυρωθεί στο σύνολό του με την άρση των επιφυλάξεων, ώστε να ισχύσει και για τη Νομαρχιακή και τη μελλοντική περιφερειακή αυτοδιοίκηση, καθώς και η αρχή της επικουρικότητας, που καθιερώνει η συνθήκη του Μάαστριχτ.
Δεύτερη, η συνολική μεταρρύθμιση του φορολογικού συστήματος και το “μοίρασμα” του φορολογικού προϊόντος και των επενδυτικών προγραμμάτων, όπου σαφώς θα προβλέπεται η ανακατανομή των πόρων κεντρικής και τοπικής εξουσίας και η μεταβίβαση συγκεκριμένων πόρων και στην Τοπική και στην Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση. Η Αυτοδιοίκηση, πρέπει να αποκτήσει όχι απλώς επάρκεια πόρων αλλά και δημοσιονομική αυτοτέλεια, φορολογική εξουσία. Οχι μόνο ως προς τους πόρους, αλλά και ως προς τους μηχανισμούς είσπραξης και διαχείρησής τους και ως προς του μηχανισμούς ελέγχου αυτής της διαχείρησης στο πλαίσιο πάντα ενός ενιαίου δημοσιονομικού συστήματος. Στο πλαίσιο αυτό, η δημιουργία Αναπτυξιακής Τράπεζας Αυτοδιοίκησης, σε συνδυασμό με τον επί χρόνια αναμενόμενο νόμο για τα οικονομικά της αυτοδιοίκησης όλων των επιπέδων, αποτελεί κεντρικό αίτημα.
Τρίτη, η αναμόρφωση του νόμου 1622/84 και η αποσαφήνιση των διαφόρων επιπέδων του δημοκρατικού προγραμματισμού. Το μείζον ερώτημα “ποιός κάνει τί;” πρέπει άμεσα να απαντηθεί, με βάση τις αρχές που προαναφέρθηκαν. Τα διάφορα παράπλευρα Ταμεία πολλών Υπουργείων (Κρατικά Λαχεία, ΕΤΕΡΠΣ, ΓΓΑ, Υπ.Εσωτερικών, Πρόνοιας κλπ), που διανέμουν τεράστιους πόρους, χωρίς κανένα κριτήριο, και συντηρούν και αναπαράγουν τις αθλιότητες του πελατειακού συστήματος, πρέπει άμεσα να καταργηθούν και οι πόροι τους να μεταφερθούν και να αξιοποιηθούν με την ευθύνη των οργάνων του δημοκρατικού προγραμματισμού. Η εμπλοκή και δυναμική παρέμβαση των αυτοδιοικητικών δυνάμεων για την αναμόρφωση του Β΄ΚΠΣ και την εκπόνηση του, ενδεχομένως, επερχόμενου Γ΄ΚΠΣ πρέπει να διασφαλιστεί.
Τέταρτη, η αναβάθμιση του ανθρώπινου δυναμικού της Αυτοδιοίκησης. Χωρίς τους εργαζόμενους δεν υλοποιούνται μεταρρυθμίσεις. Είναι αναγκαία η κατάρτιση του Νέου Κώδικα για το προσωπικό των ΟΤΑ, με αυτονομία στις προσλήψεις του προσωπικού στη βάση των κριτηρίων του Ν.2190, καθώς και η ολοκλήρωση των μετατάξεων στις νομαρχίες με πλήρη διασφάλιση των μισθολογικών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων τους. Η προώθηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων για συμβάσεις με συμβαλλόμενα μέρη την ΚΕΔΚΕ και ΕΝΑΕ και τις Ομοσπονδίες των εργαζομένων. Ταχεία υλοποίηση του προγράμματος “Κλεισθένης” και αποκέντρωσή του με συμμετοχή της αυτοδιοίκησης.
5. Η κυβέρνηση οφείλει να επανεξετάσει από την αρχή το νομοσχέδιο για την περιφερειακή συγκρότηση του κράτους και να αναλάβει την πρωτοβουλία ενός συγκροτημένου διαλόγου και για την περιφερειακή αυτοδιοίκηση και για την περιφερειακή αποσυγκέντρωση του κράτους τους επόμενους μήνες, ως τις αρχές του Ιουλίου. Οι μεγάλες μεταρρυθμίσεις δεν μπορεί να είναι ούτε υπόθεση ευκαιριακών επιλογών, ούτε υπόθεση ενός κόμματος. Χρειάζεται ευρύτερη κοινωνική και πολιτική συμφωνία. Οταν το σύνολο της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης είναι αντίθετο, τότε τουλάχιστον απαιτείται η επανεξέταση.
Είναι δοσμένο πως η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, στη βάση των προεκλογικών προγραμμάτων του ʼ93 και ʼ94 , έχει εγκαταλείψει την προοπτική της αποκέντρωσης με αυτοδιοίκηση στην περιφέρεια.
Εδώ ακριβώς θα υπάρξει μεγάλη αντιπαράθεση με το ΠΑΣΟΚ. Η διαφορά μας αυτή δεν είναι δευτερεύουσας σημασίας. Αφορά μείζον προγραμματικό ζήτημα. Στον τρόπο δηλαδή που αντιμετωπίζουμε την κρατική εξουσία, την κεντρική διοίκηση και την υπόθεση της αποκέντρωσης.
Η κυβέρνηση οφείλει, χωρίς χρονοτριβή, πρωταρχικά να προχωρήσει στη μεταφορά αρμοδιοτήτων, αλλά και των απαραίτητων πόρων και στη Νομαρχιακή και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση. Οχι να σωρεύει άλλα μελλοντικά Προεδρικά Διατάγματα και Κοινές Υπουργικές Αποφάσεις που θα πρέπει να εκδοθούν, αλλά να εκδόσει απλά, όσα προβλέπονται από τους νόμους της τελευταίας 10ετίας. Οφείλει, επίσης, να δώσει άμεσες λύσεις στα θεσμικά, οικονομικά και συνταξιοδοτικά αιτήματα των εργαζομένων στην αυτοδιοίκηση. Αυτές οι διοικητικές πράξεις θα είχαν τώρα μείζονα σημασία και σπουδαιότητα.
6.
α) Για τον ΣΥΝ, θεμέλιο της Αυτοδιοίκησης αποτελεί ο Δήμος και η Κοινοτητα. Το διοικητικό - πολιτικό κέντρο στραμμένο στην τοπική κοινωνία, δίπλα στους ανθρώπους και την καθημερινή ζωή.
Ο α΄βαθμός αυτοδιοίκησης για τον ΣΥΝ αποτελεί και τον κυρίαρχο βαθμό σε ότι αφορά το “βάρος” της εξουσίας και σε σχέση με τις αρμοδιότητες, δημόσια περιουσία, εξοπλισμό, προσωπικό και εξουσία για έσοδα, δαπάνες και προγραμματισμό.
Σήμερα η Αυτοδιοίκηση καλείται να αναλάβει νέους ρόλους πολιτικούς, κοινωνικούς, αναπτυξιακούς, πολιτισμικούς. Να συμβάλει στην υπέρβαση της γενικότερης κρίσης της κοινωνίας, στηρίζοντας τους ανθρώπους στην καθημερινή τους ζωή, συμμετέχοντας στις αναγκαίες κοινωνικές αλλαγές.
Με αυτή τη στόχευση ο ΣΥΝ διαμορφώνει και την πρότασή του για το Δήμο της επόμενης δεκαετίας. Με σαφή κατεύθυνση: Την αντιμετώπιση των σύγχρονων προβλημάτων των αστικών κέντρων. Τα προβλήματα προστασίας του περιβάλλοντος και τη διαχείρησή τους. Την ολοκληρωμένη κοινωνικοπολιτική αντιμετώπιση φαινομένων φτώχειας, ανεργίας, ελεύθερου χρόνου, φροντίδας για το παιδί, την τρίτη ηλικία, τα άτομα με ειδικές ανάγκες, πρόληψης και ανάπτυξης αντανακλαστικών αλληλεγγύης για τις ομάδες εξάρτησης, καταπολέμησης ξενοφοβίας και ρατσισμού. Τη συμβολή στην πολιτιστική δημιουργία. Τις συνολικές πολεοδομικές παρεμβάσεις διαμόρφωσης πόλεων, με τη διεύρυνση των θεσμικών κατοχυρώσεων συμμετοχής των πολιτών για προτάσεις και ελέγχους. Τη σύγχρονη πολιτική επικοινωνίας, ενημέρωσης και πληροφόρησης του πολίτη και τις μορφές δημοκρατικής συμμετοχής. Τη δημοτική αποκέντρωση με την εφαρμογή του υπάρχοντος θεσμικού πλαισίου, με τη διεύρυνση αρμοδιοτήτων και εξουσιών στα διαμερισματικά συμβούλια. Τη συμμετοχή των ΟΤΑ στις αναπτυξιακές και παραγωγικές διαδικασίες των περιοχών τους, με τη θεσμοθέτηση του ρόλου τους σ΄αυτές.
β) Εγγενές πρόβλημα για έναν προωθημένο και αξιόπιστο ρόλο των ΟΤΑ, αποτελούσε και αποτελεί για τη χώρα μας ο κατακερματισμός της ελληνικής τοπικής αυτοδιοίκησης. Η συγκρότηση βιώσιμων και μεγαλύτερων ΟΤΑ, με βάση τις γεωγραφικές συνθήκες της χώρας, θα επιτρέψει σε όλους τους νέους δήμους να ανταποκριθούν στο διοικητικό, κοινωνικό και αναπτυξιακό ρόλο της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Ο ΣΥΝ σταθερά υποστήριζε και υποστηρίζει τις ΣΥΝΕΝΩΣΕΙΣ και ήταν ιδιαίτερα επικριτικός στις κυβερνητικές παλινωδίες, όπου με τις αλλαγές υπουργών ακολουθούσαν και αλλαγές προσανατολισμών. Ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ είναι υπέρ των ΣΥΝΕΝΩΣΕΩΝ με εντελώς σαφείς και προσδιορισμένους όρους και καταληκτική ημερομηνία, ώστε οι εκλογές του 1988 να γίνουν με εντελώς νέο εκλογικό χάρτη των δήμων της χώρας. Επισημαίνει τις ιδιαίτερες ευθύνες που αναλαμβάνει ο ΥΠΕΣΔΔΑ για τη συστηματική και χωρίς παλινωδίες προώθηση των ΣΥΝΕΝΩΣΕΩΝ. Το κόστος μιάς νέας εγκατάλειψης στη μέση αυτής της μεγάλης πρόκλησης, με δεδομένο τις ποικίλες δυσκολίες και εμπόδια, θα είναι βαρύτατο για την υπόθεση της αυτοδιοίκησης.
Ο Συνασπισμός γνωρίζει ότι συνένωση σημαίνει ρήξεις με κατεστημένες αντιλήψεις σε τοπικό και κεντρικό επίπεδο, ανάδειξη νέων πολιτικών υποκειμένων που θα σηματοδοτήσουν το καινούργιο στις τοπικές κοινωνίες και θα ανατρέψουν τους παγιωμένους συσχετισμούς στο επίπεδο της αυτοδιοίκησης.
Για μια αποτελεσματική και ολοκληρωμένη πολιτική συνενώσεων, θεωρώντας ότι το κυρίαρχο είναι οι όροι και οι προϋποθέσεις για να προχωρήσουν με επιτυχία, ο Συνασπισμός προτείνει:
Να αξιολογηθεί η εμπειρία των νέων δήμων, τόσο πολιτικά, όσο και διοικητικά/οργανωτικά. Να επισημανθούν τα κύρια προβλήματα που αντιμετώπισαν (διοικητική υποστήριξη, προσωπικό, κίνητρα).
Να επισημανθούν σε κάθε νομό ώριμες περιπτώσεις για συνενώσεις και να προωθηθούν άμεσα, π.χ. οικιστικά ενωμένοι ΟΤΑ, ουσιαστικά “νεκρές” κοινότητες, νησιά, συγκροτημένες ανθρωπογεωγραφικές ενότητες. Να μη ξεκινήσει από την αρχή ο καθορισμός νέων γεωγραφικών ενοτήτων τύπου 1622/86 ή 2218/94. Να αποτραπεί ο σχεδιασμός των συνενώσεων, με γνώμονα τους εκλογικούς και πελατειακούς στόχους.
Να καθοριστεί μια συμφωνημένη πολιτική κινήτρων και αντικινήτρων.
Να αναμορφωθούν τα ΠΕΠ προς όφελος των συνενώσεων και οι πόροι της αυτοδιοίκησης που διαχειρίζεται αυθαίρετα και πελατειακά ο εκάστοτε ΥΠΕΣΣΔΑ καθώς και οι πόροι που μοιράζουν οι άλλοι υπουργοί να ενταχθούν σε ένα σύστημα κινήτρων για τους νέους δήμους.
Να υιοθετηθεί η απλή αναλογική για την ανάδειξη των αιρετών οργάνων, όχι μόνο γιατί αποτελεί το πιό δημοκρατικό εκλογικό σύστημα, αλλά γιατι θα επιτρέψει χωρίς κλυδωνισμούς τη μετάβαση στους νέους Δήμους, επιτρέποντας την έκφραση της πολυμορφίας που θα τους χαρακτηρίζει.
Η νέα πολιτική που θα αποφασιστεί πρέπει να τύχει μιας διακομματικής συμφωνίας μέσα από τη Βουλή, να εμπλέξει όλα τα συναρμόδια Υπουργεία και το κυριότερο να αποτελέσει αντικείμενο ενός προγράμματος τεχνικής και επιστημονικής υποστήριξης. Να συγκροτηθεί ειδική επιτροπή στο ΥΠΕΣΣΔΑ με πολιτικά και επιστημονικά στελέχη στην οποία η ΚΕΔΚΕ θα έχει βαρύνουσα συμμετοχή. Οι ΤΕΔΚ να αναλάβουν ουσιαστικό ρόλο στην προώθηση και υλοποίηση των συνενώσεων.
7. Οι εκλογές του Οκτωβρίου 1998, έχουν ιδιαίτερη βαρύτητα. Ερχονται ακριβώς στη μέση της νέας κυβερνητικής τετραετίας. Το διακύβευμα δεν θα είναι η κυβέρνηση, αλλά οι τοπικές και οι νομαρχιακές εξουσίες.
Η εντονότατη όμως επέμβαση της κυβέρνησης με τη συγκεκριμένη συνολική πολιτική δημοσιονομικής πειθαρχίας, λιτότητας και κοινωνικού αποκλεισμού. Η αυτόματη διαπλοκή τοπικού και περιφερειακού με την κρατική εξουσία, ιδιαίτερα μετά την προώθηση των σχεδίων για την περιφερειακή αποσυγκέντρωση του κράτους, θα ωθεί κάθε πολίτη, άνδρα και γυναίκα, να στέκεται όχι μόνο απέναντι στην αιρετή διοίκηση του δήμου ή της νομαρχίας, αλλά και απέναντι στην κυβέρνηση, στα κόμματα και τις συμπεριφορές τους.
Στο πολιτικό επίπεδο ο Συνασπισμός άμεσα θα αναλάβει πρωτοβουλίες για το εκλογικό σύστημα και τους όρους συνολικής διεξαγωγής των εκλογών. Η πρόταση του ΣΥΝ είναι: Να καθιερωθεί η απλή αναλογική. Να σταματήσει η υπόθεση των ετεροδημοτών. Να μεταφέρονται τα εκλογικά δικαιώματα, εφεξής και αυτομάτως, όπου ζουν ή και δουλεύουν οι πολίτες.
Για τον ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟ, οι εκλογές του Οκτωβρίου ʼ98 έχουν αναμφισβήτητα το ιδιαίτερό τους βάρος. Ζητούμε περισσότερο από κάθε άλλη φορά αυτές οι θέσεις, οι απόψεις, που καθημερινά θέτουμε σε όλους τους χώρους, στη Βουλή, στα κοινοτικά, διαμερισματικά, δημοτικά, νομαρχιακά συμβούλια, να στηριχθούν από τους πολίτες. Το πρόγραμμά του ΣΥΝ για την αυτοδιοίκηση αποτελεί θεμέλιο πάνω στο οποίο θα οικοδομηθεί από σήμερα η στρατηγική του ΣΥΝ για τις δημοτικές εκλογές.
Κεντρικός στόχος του ΣΥΝ σ΄αυτές τις εκλογές, θα είναι η νίκη των ιδεών της ουσιαστικής αποκέντρωσης με αυτοδιοίκηση και η επικράτηση των δυνάμεων που σε τοπικό επίπεδο μπορούν να υπερασπιστούν και να προωθήσουν αυτές τις ιδέες.
Η γενική αντίληψη του ΣΥΝ αποκλείει κεντρικές πολιτικές συμφωνίες για τα ζητήματα εκλογικής τακτικής και συνεργασίας στην αυτοδιοίκηση. Τα αυτοδιοικητικά και τοπικά κριτήρια, σε συνάρτηση πάντα με το γενικό κλίμα όπου θα διεξαχθούν οι εκλογές, αποτελούν και το πλαίσιο διαμόρφωσης σε κάθε περιοχή της εκλογικής τακτικής.
Κεντρική πολιτική κατεύθυνση των δυνάμεων του ΣΥΝ σε κάθε περίπτωση, είναι η ανάληψη πρωτοβουλιών μαζί με άλλους πολίτες, για την άμεση επανενεργοποίηση, ανασύνταξη και σύσταση αυτόνομων Δημοτικών και Νομαρχιακών κινήσεων.
Σ΄αυτές θα αναζητήσουμε την κοινή παρουσία και δράση, στη βάση προγραμμάτων, κοινών εμπειριών και αγωνιστικών συμπορεύσεων, με τον καθένα ή κάθε μιά, που συμφωνούν με αυτές τις δεσμεύσεις στον προγραμματισμό και δράση. Στο πεδίο αυτό, θα συναντηθούμε με τους προβληματισμούς και αναζητήσεις ευρύτερων κοινωνικών δυνάμεων.
Το πνεύμα της συσπείρωσης όλων των δυνάμεων, που έχουν αναφορά στον ευρύτερο ανανεωτικό και ριζοσπαστικό χώρο της αριστεράς και της οικολογίας, μακριά και πέρα από αντιπαραθέσεις και πικρίες του παρελθόντος, πρέπει να γίνει κυρίαρχο.
Οι αυτοδιοικητικές κινήσεις, μπορούν να καταγράψουν τη δική τους παρουσία σ΄αυτή τη νέα πολιτική πραγματικότητα, να διαμορφώσουν την ταυτότητά τους μέσα από την επαφή, το διάλογο και τη συμμετοχή αυτών των ποικίλων ομάδων και πρωτοβουλιών των πόλεων.
Ιδιαίτερη μέριμνα οφείλουν να επιδείξουν οι δυνάμεις του ΣΥΝ ώστε με συγκεκριμένα μέτρα, πρακτικά και ιδεολογικά, να προσελκυθούν οι γυναίκες στις αυτόνομες κινήσεις, με κατεύθυνση την ισόρροπη συμμετοχή των φύλων στην Αυτοδιοίκηση. Να στηρίξουν, ηθικά και πολιτικά, το Δίκτυο Αιρετών Γυναικών της Αυτοδιοίκησης (Α΄και Β΄βαθμού), που στοχεύει στην ίση συμμετοχή των γυναικών στα όργανα διοίκησης των ΟΤΑ.
8. Ο συντονισμός και η αμοιβαία αλληλοενημέρωση των ανθρώπων της αυτοδιοίκησης του ΣΥΝ, καθώς και η διαμόρφωση του ΑΥΤΟΔΙΟΙΚΗΤΙΚΟΥ ΔΙΚΤΥΟΥ σε πανελλαδική κλίμακα, αποτελεί πρωταρχικό στόχο του ΣΥΝ.
Ο πρώτος οργανωτικός στόχος αφορά στη συγκρότηση του Κεντρικού Τμήματος Αυτοδιοίκησης σε πανελλαδικό επίπεδο. Με ευθύνη των Ν.Ε. πρέπει να εξασφαλιστεί η λειτουργία ενός μικρού πυρήνα συντρόφων/σσων σε κάθε νομό, που θα αναλάβει το συντονισμό των δυνάμεών μας στην αυτοδιοίκηση, την εξειδίκευση και προώθηση των θέσεών μας σε τοπικό επίπεδο και την υποστήριξη της δράσης των τοπικών κινήσεων στους ΟΤΑ. Κάθε Ν.Ε. να αναδείξει τον/την υπεύθυνο/η αυτοδιοίκησης. Με τη συνεργασία του Οργανωτικού Γραφείου και των περιφερειακών συντονιστικών, πρέπει να διασφαλιστεί η επαφή των υπεύθυνων αυτοδιοίκησης πλέον και σε περιφερειακό επίπεδο.
Κεντρικό μέτωπο των οργανώσεων του ΣΥΝ είναι και η ανάδειξη των προβλημάτων της Αυτοδιοίκησης, με σεβασμό στην αυτοτέλειά της, στη Βουλή. Η διασφάλιση μιάς συνεχούς ροής θεμάτων προς την Κοινοβουλευτική Ομάδα.
Το επόμενο τρίμηνο, με την ευθύνη κυρίως των Περιφερειακών Συντονιστικών Οργάνων πρέπει να οργανωθεί σε κάθε περιφέρεια, τουλάχιστον μιά δημόσια παρουσίαση των κεντρικών συμπερασμάτων και στόχων του Συνεδρίου του ΣΥΝ, καθώς και την αντίστοιχη οργανωτική σύσκεψη για τη συγκρότηση της Επιτροπής Αυτοδιοίκησης των Ν.Ε.
Τμήμα Αυτοδιοίκησης
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS