Επιτρέψτε μου μία παρέμβαση. Είμαι καινούργιος Πρόεδρος, έχω λίγο καιρό στην ηγεσία του κόμματος, και στην πορεία πρέπει να λύνω ζητήματα που έχουν σχέση και με τον τρόπο άσκησης της Προεδρίας και με τη συνείδησή μου. Δηλαδή, αν ένας Πρόεδρος οφείλει και είναι καλό για το κόμμα να συμβαδίζει με την άποψη της πλειοψηφίας των στελεχών της ΚΠΕ, αν θα είναι ήττα του αν πηγαίνει ενάντια όταν έχει μια διαφορετική άποψη και έτσι πρόβλημα για το κόμμα ή αν για το κόμμα μας είναι καλύτερο να ακολουθήσουμε διαδικασίες όπου ο καθένας μας, όποια θέση και να έχει μέσα στο κόμμα, με ειλικρίνεια θα λεει τις απόψεις του.
Δεν σας κρύβω ότι για μένα οι τελευταίες μέρες ειδικά μετά από μια άτυπη συνάντηση που μου ζήτησε η Π.Γ. όπου, ίσως με την μεγάλη σχεδόν πλειοψηφία των μελών της Π.Γ., βρέθηκα με διαφορετική άποψη για το θέμα των τάσεων, για μένα ήταν κάποιες μέρες σοβαρού προβληματισμού και ταλαντεύσεων. Υπήρξε ένα γεγονός, όμως, που με έκανε να ξεπεράσω τις ταλαντεύσεις αυτές. Και το γεγονός αυτό είναι μια δημοσκόπηση την οποία γνώριζα από χθες το πρωί και δημοσιεύεται σε σημερινή εφημερίδα. Τι δείχνει αυτή η δημοσκόπηση; Αυτή η δημοσκόπηση δείχνει μια μικρή οπισθοχώρηση του ΣΥΝ. Δημοσκόπηση είναι, 0,2- 0,3 πάνω-κάτω παίζεται για τα μικρά κόμματα. Δεν δείχνει όμως ένα τίναγμα, ένα πέταγμα του ΣΥΝ. Αυτή, όμως, η δημοσκόπηση δείχνει επίσης μια σημαντική πτώση της δημοτικότητας του Προέδρου του ΣΥΝ, την οποία, όταν δει κανείς τα στοιχεία βλέπει ότι έρχεται κυρίως από πολίτες που θέτουν τον εαυτό τους στη δεξιά πλευρά του φάσματος και η οποία - κατά τη γνώμη μου - οφείλεται, ίσως και αποκλειστικά ή σε μεγάλο βαθμό στη στάση που πήραμε εμείς για το Εκκλησιαστικό. Η οποία εμένα μου δείχνει ότι, χωρίς να υποτιμάμε την αντίδραση κανενός, χωρίς να θέλουμε να σταματήσουμε ώστε να μας κατανοήσει και ο συντηρητικός ς πολίτης, είναι ότι όχι δεν θα πάμε στον χριστιανικό λενινισμό. Θα συνεχίσουμε την προσπάθειά μας να κατανοήσουν και οι συντηρητικοί και οι θρησκευόμενοι πολίτες τις απελευθερωτικές και για την πολιτεία και για την εκκλησία θέσεις μας στο θέμα της διάκρισης των ρόλων. Αλλά, τι δείχνει για μένα αυτή η δημοσκόπηση; Είμαστε στο Κάβο Ντόρο ακόμα. Ότι είμαστε στη ζώνη κινδύνου. Μου δείχνει εμένα ότι δεν αρκούν κάποιες συμβολικές κινήσεις των ηγετικών στελεχών, συμπεριλαμβανομένου και μένα, ότι είμαστε ευαίσθητοι στα κοινωνικά στρώματα που πλήττονται, στα νέα άνεργα παιδιά, στους μαθητές των νυχτερινών σχολείων, σε άλλες κοινωνικές κατηγορίες. Δεν αρκεί αυτό. Δεν αρκεί η καλή εμφάνιση του ΣΥΝ μέσα από τα ΜΜΕ η οποία δεν είναι και όση θα θέλαμε. Δεν αρκεί το να βρούμε την ταυτότητά μας. Πιστεύω ότι έχουμε κάνει βήματα σχετικά με το θέμα της διασαφήνισης της ταυτότητας μας.
Δημιουργείται νέο πρόβλημα. Ότι αυτή η ταυτότητά μας πρέπει να βρει χώρο για να αναπτυχθεί. Τι σημαίνουν αυτά σύντροφοι; Σημαίνει ότι ο τρόπος που συζητήθηκε χθες από τους περισσότερους εδώ και μάλιστα από τα στελέχη της Π.Γ., το θέμα των τάσεων, δεν αρκεί για να αντιμετωπίσουμε το θέμα το τάσεων. Δεν θα δούμε το θέμα των τάσεων ως έναν τρόπο που θα συνυπάρχουμε φιλικά εδώ πέρα, θα έχουμε κάποιους κώδικες και δεν θα δημιουργούμε μεγάλα προβλήματα. Πρέπει να το δούμε κυρίως το θέμα των τάσεων και τον τρόπο που λειτουργούνε. Κυρίως σε σχέση με το εάν απελευθερώνει ή εάν δεσμεύει τη δυνατότητα του κόμματός μας να κινηθεί, να εμπνεύσει και να λειτουργήσει μέσα στην κοινωνία.
Και θέλω να πω σύντροφοι: εκλέξατε ένα Πρόεδρο που είχε κάνει κριτική στο θέμα των τάσεων και είχε πει την άποψή του με σαφήνεια. Ήμουν και είμαι έτοιμος σε οποιοδήποτε θέμα και έχω αλλάξει απόψεις σε πολλά ζητήματα, ακούγοντας συντρόφους με άλλες απόψεις, να αλλάξω τις απόψεις μου, να τις προωθήσω, να τις μεταβάλω. Η συνύπαρξη με τον Μ. Παπαγιαννάκη στο Ευρωκοινοβούλιο για μένα ήταν ένα σχολείο. Πιστεύω και ότι ο Μ. Παπαγιαννάκης ωφελήθηκε από αυτή τη συνύπαρξη. Στους 4 μήνες που ασκώ την Προεδρία του ΣΥΝ, πείστηκα, όμως, ότι το πρόβλημα είναι μεγαλύτερο από ότι το είχα συλλάβει. Και ξανάλεω: το πρόβλημα δεν είναι η αμφισβήτηση ύπαρξης των ρευμάτων. Είμαστε ένα κόμμα με διαφορετικές αφετηρίες, με διαφορετικές ιστορίες, με διαφορετικές περιπέτειες. Ζούμε σε μια εποχή η οποία δεν μπορεί να κινηματογραφηθεί με μία μηχανή, έχει διαφορετικές γωνίες λήψης. Και αυτές θα υπάρχουν στο κόμμα. Και τα ρεύματα ιδεών θα υπάρχουν μέσα στο κόμμα, και μπορεί να είναι πλούτος. Όμως, εδώ δεν είναι μόνο αυτό. Εδώ είναι μηχανισμοί, συσπειρώσεις, πέρα από τα ρεύματα ιδεών, προσώπων στο ηγετικό επίπεδο που δημιουργούν ένα τεράστιο βάρος στη λειτουργία του κόμματος. Και θέλω να πω ότι, ναι, ανέφεραν οι σύντροφοι μόνο το θέμα των τάσεων. Δεν είναι μόνο το θέμα των τάσεων. Ο πρώτος υπεύθυνος για ότι υπάρχει στον ΣΥΝ είναι ο Πρόεδρός του. Και για τις δημοσκοπήσεις αναλαμβάνω την ευθύνη απέναντί σας και απέναντι στην κοινωνία. Όμως, το θέμα του τρόπου λειτουργίας των τάσεων είναι ένα πολύ σοβαρό ζήτημα για το κόμμα. Και θα σας πω το εξής από αυτά που συνάντησα όσο είμαι Πρόεδρος.
Πρώτον, όταν η ΚΠΕ εκλέγει τη Γραμματεία της με βάση τις λίστες των τάσεων. Δεύτερον, σύντροφοι, το μεγάλο θέμα στο οποίο θα αναμετρηθούμε είναι οι εκλογές για την Τοπική Αυτοδιοίκηση. Είναι μεγάλη δοκιμασία, όχι μόνο ως μια δημοσκόπηση. Είναι μια μεγάλη δοκιμασία για μας να ανοιχτούμε στην κοινωνία. Υπήρχαν διαφορές, αλλά γιατί 4 ή 5 πλατφόρμες στην ΚΠΕ; Από ποιες διαφορές προκύπτουν αυτές οι πλατφόρμες; Από πού και ως πού η κάθε τάση παρουσιάζει την πλατφόρμα της; Γιατί, για ποιον λόγο; Συζητάμε για πλατφόρμες που την ίδια στιγμή μας εμποδίζουν να συζητήσουμε για άλλα ζητήματα. Δεν είχαμε την ευκαιρία μέσα στη συζήτηση για τις πλατφόρμες να δούμε το θέμα του τι θέσεις έχουμε για την περιφερειακή αυτοδιοίκηση το οποίο δεν το έχουμε διασαφηνίσει πλήρως. Θέλουμε την περιφέρεια δεύτερο βαθμό ή όχι δεύτερο βαθμό. Γιατί δεν βάζουμε το θέμα της συνεργασίας, πώς θα αντιμετωπίσουμε τη συνεργασία, ως ένα θέμα όπου υπάρχουν διαφορετικές απόψεις;
Δεύτερον, σε αυτή τη φάση ζήσαμε την αναγέννηση των τάσεων. Σύντροφοι, πήγα σε εξαιρετικές ημερίδες όπως του αγροτικού τμήματος για την ασφάλεια των προϊόντων, του τμήματος Εξωτερικής πολιτικής για τα θέματα των Βαλκανίων πριν σκάσει το Σκοπιανό και οι τρέχουσες εξελίξεις. Ήταν 15 και 17 άνθρωποι εκεί μέσα και την ίδια στιγμή ανθίζει ο κομματικός χώρος από συγκεντρώσεις των τάσεων σε ξενοδοχεία, με ημερήσιες διατάξεις, με θεματολογία η οποία προσανατολίζει στο πώς θα μοιράσουμε μεταξύ μας τα ιμάτια που έχουμε αντί να κινηθούμε προς τα εξω σύντροφοι. Τα παιδιά της Νεολαίας ΣΥΝ δίνανε μια φοβερή μάχη για τις φοιτητικές εκλογές, μέσα σε συνθήκες εκφυλισμού του φοιτητικού κινήματος, μέσα στην τρομοκρατία από τις άλλες παρατάξεις. Με έπαιρναν τηλέφωνο και μου έλεγαν ότι «μας έσπασαν τα ταμπλώ». Γιατί δεν έχουμε εμείς δικαίωμα να υπάρξουμε στο κατεστημένο της πίεσης που δημιουργείται μέσα στα Πανεπιστήμια. Και βγαίνουνε με καινούργιες θέσεις, βγαίνουνε με θέσεις για την ανασυγκρότηση της ΕΦΕΕ. Πόσο τους βοηθήσαμε; Γιατί αν κάναμε το ένα τρίτο των τηλεφωνημάτων που κάναμε για να έχουμε μεγάλες συγκεντρώσεις των τάσεων, τι αποτελέσματα θα είχαμε;
Τρίτον, η Συνδιάσκεψη της Β΄Αθήνας τις προηγούμενες φορές είχε μια ενιαία λίστα. Αυτή τη φορά κατέβηκε με διπλή λίστα. Μέσα στις οργανώσεις, σύντροφοι, από κεντρικά στελέχη έγινε μια προσπάθεια προσεταιρισμού, η οποία διαρρηγνύει το κόμμα. Θέλουμε τις οργανώσεις να είναι το κύτταρο, ένας χώρο αλληλεγγύης, μια κοινότητα κοινή, μια συνείδηση ότι κάνουμε την ίδια προσπάθεια όλοι. Και όμως, στη Συνδιάσκεψη της Β΄Αθήνας, που είναι ένας μεγάλος χώρος, λαϊκός χώρος που αποτελεί το ένα τρίτο των δυνάμεων του κόμματος, αντί να σκεφτούμε πώς θα φέρουμε κοντά στο κόμμα τους άνεργους, αυτούς που ζουν μαζί με τους μετανάστες, τους νέους που κατατάσσονται ήδη στους μακροχρόνια άνεργους, τους χρήστες ναρκωτικών, σκεφτόμαστε τους ανταγωνισμούς των τάσεων. Αυτό δηλώνει εσωστρέφεια και παχυσαρκία.
Και τελευταίο σημείο, σύντροφοι, ένα προσωπικό σημείο. Ναι, έχει σημασία για μένα. Υπήρξαν άνθρωποι που μου ζητήσανε επειδή ήταν φιλικοί προς τα μένα, όταν έγινα Πρόεδρος του ΣΥΝ, ότι θέλανε να μπουν στον ΣΥΝ και απογοητεύτηκαν μέσα σε δύο και τρεις εβδομάδες. Μέσα από την προσπάθεια ειδικά της Συνδιάσκεψης της Αθήνας να ψηφίσουν τον τάδε ή τον τάδε. Για μένα αυτό έχει σημασία. Θέλω να καταλήξω ότι ουδείς και εγώ τελευταίος δεν αμφισβητεί τον ρόλο των ρευμάτων ιδεών. Δεν μπορούμε να φύγουμε - κατά τη γνώμη μου - από αυτό το Συνέδριο χωρίς να δώσουμε ένα μήνυμα στις οργανώσεις, στους συντρόφους μας έξω από τον ΣΥΝ ότι υπάρχει πρόβλημα. Και το πρόβλημα αυτό πρέπει να αντιμετωπιστεί. Πρέπει να δώσουμε ένα μήνυμα. Τίποτε άλλο. Παίρνοντας κάποια μέτρα τα οποία δεν θα αλλάξουν ριζικά το κόμμα μας αλλά θα κάνουν τα μέλη μας και εμάς τους ίδιους να καταλάβουμε ότι θα προβληματιστούμε. Απόρριψη των τάσεων, λοιπόν. Εγώ πιστεύω και προτείνω ότι πρέπει να γίνει σαφές, με σαφή διατύπωση, ότι στα εκτελεστικά όργανα του κόμματος δεν επιτρέπεται να υπάρξει ψηφοδέλτιο των τάσεων. Το άκουσα αυτό από διάφορους συντρόφους, με διαφορετική λογική. Δεν θέλω να διχάσω, εγώ θέλω να βρούμε μια θέση ενότητας, να δώσουμε ένα σήμα, να πάρουμε ένα πρώτο μέτρο και να βγούμε όλοι, -και εγώ, και αισθάνομαι τις χίλιες ευθύνες για την κατάσταση του ΣΥΝ - πιο σοφοί, πιο ώριμοι, πιο αλληλέγγυοι και να ξέρουμε ότι έχουμε να κάνουμε πρώτα από όλα με μια κοινότητα αλληλεγγύης, σύμπνοιας και μεγάλής εξόδου και εξωστρέφειας για να μπορέσουμε να στήσουμε στα πόδια της την ανανεωτική Αριστερά.
17/04/2005, Στάδιο Ειρήνης & Φιλίας
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS