Α1. Εννιά μήνες μετά τις βουλευτικές εκλογές ο ΣΥΝ διαπιστώνει, ότι το πολιτικό σκηνικό παραμένει ρευστό, ότι οι ασκούμενες πολιτικές από την κυβέρνηση όχι μόνο δεν λύνουν προβλήματα που έχουν σωρρευθεί σε όλους τους τομείς, αλλά και οδηγούν σε μία αποτελμάτωση και βαθύτερους κοινωνικούς διχασμούς. Αυξάνεται η αμφισβήτηση και η απόσταση των πολιτών προς την πολιτική και τα κόμματα. Δημιουργείται κλίμα ηθικής και πολιτικής αφερεγγυότητας. Ταυτόχρονα δυναμώνουν οι αναζητήσεις και τροποποιούνται θεετικά οι συσχετισμοί στην Ευρώπη και την Ελλάδα με την παρέμβαση των κοινωνικών αγώνων και την ενίσχυση των σύγχρονων αριστερών και ριζοσπαστικών οικολογικών δυνάμεων.
Ο ΣΥΝ έθεσε έγκαιρα στη Βουλή, τις κοινωνικές οργανώσεις, τη δημόσια ζωή, με αποφάσεις και πρωτοβουλίες της ΚΠΕ και των στελέχών του και επαναφέρει σήμερα προτάσεις και εναλλακτικές πολιτικές που δίνουν διέξοδο και μία νέα δυναμική για την αντιμετώπιση οξυμμένων προβλημάτων.
Α2. Ο ΣΥΝ προβάλλει συνολικό επεξεργασμένο πρόγραμμα για την αυτοδιοίκηση με αποκέντρωση. Διατυπώσαμε τις αντιρρήσεις μας για τη μεταρρύθμιση που προώθησε η κυβέρνηση στην αυτοδιοίκηση, καθώς η νεά δομή ενισχύει, με το διορισμένο περιφερειάρχη, την κεντρική εξουσία και αποσυγκεντρώνει τις δομές της, αντί της επιλογής της περιφερειακής αποκέντρωσης. Ο Πρόεδρος του Κόμματος και το αρμόδιο τμήμα μαζί με τις νομαρχιακές επιτροπές συζήτησαν τις προτάσεις του ΣΥΝ που βρήκαν ευρεία απήχηση στους ανθρώπους της Αυτοδιοίκησης. Σε ιδιαίτερες συζητήσεις με τις ηγεσίες των άλλων κομμάτων ζητήθηκε η συναίνεση για μία τολμηρή μεταρρύθμιση αναγκαία όσο ποτέ για την περιφερειακή οργάνωση εν όψη και της Ευρωπ. Ενοποίησης. Το κυβερνητικό κόμμα, που έχει και τη δυνατότητα και την ευθύνη για να προωθήσει τη θεσμική ανασυγκρότηση της χώρας κινείται σε διαφορετική λογική. Δεν συμφωνούν για εκλεγμένο περιφερειακό συμβούλιο, για την απλή αναλογική, αλλά και για την αποσαφήνιση πόρων - αρμοδιοτήτων που θα ζωογονήσει τον Βʼ βαθμό. Επιμένουν στη λογική της κομματικής - κρατικής χειραγώγησης.
Α3. Διατυπώσαμε έγκαιρα την πρότασή μας σε όλα τα επίπεδα, για τη δημιουργία ανεξάρτητης θεσμικής αρχής ώστε να ελέγχονται, να αξιοποιούνται και να διανέμονται ορθολογικά τα κονδύλια των κοινοτικών πλαισίων στήριξης, οι προμήθειες του δημόσιου και οι εν γένει δημόσιες δαπάνες. Για να υπάρξει διαφάνεια και πολιτική φερεγγυότητα στις αποφάσεις. Η κυβέρνηση επιμένει στην ανεξέλεγκτη και αδιαφανή άσκηση πολιτικής και σ΄αυτόν τον τομέα με αποτέλεσμα να δημιουργείται ένα νέφος δυσπιστίας και να δυναμώνουν υπόνοιες διασπάθισης χρήματος και διαπλοκής με μεγάλα οικονομικά συμφέροντα.
Τα ζητήματα αυτά ο ΣΥΝ έθεσε και θέτει για πλήθος ζητημάτων που απασχόλησαν τη δημόσια ζωή μας, για τα καζίνο, την ενεργειακή πολιτική, τον εκσυγχρονισμό των μεταφορών κ.α. Το θέμα έχει ηθικοπολιτική διάσταση, αλλά και επείγοντα χαρακτήρα εν όψει αναδιανομών κονδυλίων του Β΄ΚΠΣ, προετοιμασίας για το πιθανό επόμενο ΚΠΣ, προώθησης των μεγάλων έργων και αξιοποίησης των δημόσιων επενδύσεων.
Α4. Στα πλαίσια της προγραμματικής αντιπολίτευσης που ασκούμε στην κυβέρνηση αμφισβητούμε, πειστικά, τη λογική των συντηρητικών “μονόδρομων” που αποτελεί πολιτική και επιλογή για την οικονομία και για κρίσιμες κοινωνικές πολιτικές.
Για τον κοινωνικό διάλογο η κυβέρνηση εμφανίζεται να επιδιώκει τη συναίνεση σε αποφάσεις που θίγουν δικαιώματα και κατακτήσεις ευρύτατων κοινωνικών στρωμάτων. Προωθεί παράλληλα την εφαρμογή της αντιασφαλιστικής νομοθεσίας του ʼ92. Η επιμονή της επίσης να κρατήσει ως κλειστά ζητήματα και εκτός ύλης του διαλόγου τους μεγάλους στόχους και κατευθύνσεις της οικονομικής πολιτικής αποδυναμώνει συνειδητά την ίδια τη διαδικασία του κοινωνικού διαλόγου.
Ο Συνασπισμός θεωρεί σημαντική και υποστηρίζει τη διεξαγωγή ενός ουσιαστικού και φερέγγυου κοινωνικού διαλόγου. Ο Συνασπισμός θα αξιοποιήσει όλες τις δυνατότητες του κοινωνικού αλλά και του πολιτικού διαλόγου με συγκεκριμένες προτάσεις, τόσο για την προτεινόμενη ατζέντα, όσο και για το περιεχόμενο των αναγκαίων μεταρρυθμίσεων.
Η κυβέρνηση επιδιώκει να περιοριστεί ο κοινωνικός διάλογος στα μέτρα της δεδομένης κυβερνητικής πολιτικής και των σκοπιμοτήτων που τη συνοδεύουν. Ο Συνασπισμός αντίστροφα, θεωρεί αναγκαίο το διαρκή και ουσιαστικό κοινωνικό και πολιτικό διάλογο. Θα τον αξιοποιήσει ως ένα ακόμη πεδίο αντιπαράθεσης για την ωρίμανση και προώθηση προοδευτικών μεταρρυθμίσεων και αλλαγών στις ασκούμενες σήμερα πολιτικές που επιδεινώνουν τις κοινωνικές ανισότητες και διαιωνίζουν τα αδιέξοδα στην προοπτική της χώρας.
Η κυβέρνηση επιμένει σε πολιτικές λιτότητας και προετοιμάζει το έδαφος για την παράτασή τους τα προσεχή χρόνια. Δεν αντιμετωπίζει τα κρίσιμα προβλήματα της υποβάθμισης της παραγωγικής βάσης της χώρας, της διωγκούμενης ανεργίας, της φορολογικής μεταρρύθμισης. Η ρητορεία για την ευμάρεια ορισμένων δεικτών επιχειρείται να καλύψει τις οξυμμένες οικονομικές και κοινωνικές επιπτώσεις στο λαό μας από την ακολουθούμενη πολιτική.
Αποτελμάτωση και υποβάθμιση σε κρίσιμους τομείς, όπως η υγεία, η παιδεία, η κοινωνική ασφάλεια οδηγούν σε επιδείνωση των αδιεξόδων. Η αναγκαία τολμηρή αγροτική μεταρρύθμιση καρκινοβατεί, ενώ ο ΣΥΝ έγκαιρα κατέθεσε το πόρισμα, για μία νέα αγροτική πολιτική στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής.
Η οικολογική ανασυγκρότηση της χώρας έχει παραπεμφθεί στις καλένδες, ενώ και πόροι και πολιτικές υπάρχουν για να αντιμετωπιστούν συγκεκριμένα προβλήματα ποιότητας ζωής που έχουν προκύψει τις τελευταίες δεκαετίες από τη συνεχιζόμενη καταλήστευση της φύσης και την καταστροφή του οικολογικού ιστού της χώρας. Το δείγμα γραφής με το νομοσχέδιο για τα δάση, είναι ενδεικτικό αυτής της νοοτροπίας.
A5. Ο τρόπος με τον οποίο η κυβέρνηση προωθεί τη διαδικασία αναθεώρησης και η κατευθυνόμενη φιλολογία για την εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας με 151 ψήφους, δίνει τη βάση για να αναπτυχθούν σενάρια και μεθοδεύσεις στην πολιτική ζωή του τόπου, ώστε η κυβέρνηση να έχει τον “έλεγχο” στις πολιτικές εξελίξεις την προσεχή κρίσιμη τριετία.
Το ΠΑΣΟΚ επιμένει με τη συγκεκριμένη πρόταση αναθεώρησης που κατέθεσε, σε κινήσεις που βρίσκονται στον αντίποδα του αναγκαίου εκσυγχρονισμού της πολιτικής ζωής.
Ο ΣΥΝ υπέβαλε συνολική πρόταση προοδευτικής αναθεώρησης του Συντάγματος με αιχμές, την περιφερειακή συγκρότηση, το χωρισμό κράτους - εκκλησίας, την ενίσχυση και κατοχύρωση των ατομικών δικαιωμάτων και ελευθεριών, τη θέσπιση ως μόνιμου εκλογικού συστήματος της απλής αναλογικής, τη διατήρηση του δημόσιου χαρακτήρα της παιδείας και της προστασίας του περιβάλλοντος και άλλες ρυθμίσεις που θα αποτυπώνουν μία δυναμική πορεία προοδευτικού εκσυγχρονισμού της κοινωνίας μας στην αυγή της νέας εκατονταετίας και στη νέα πραγματικότητα της συμμετοχής της χώρας μας στην Ε.Ε. Η πρόταση του ΣΥΝ αρνείται τόσο την αντίληψη της Ν.Δ., που τείνει στην “Προεδρική”, όσο και του ΠΑΣΟΚ που ενισχύει παραπέρα την “πρωθυπουργοκεντρική” Δημοκρατία και προβάλλει το μοντέλο που ενισχύει το ρόλο της Βουλής και των πολιτών.
A6. Ο ΣΥΝ επανειλημένα έθεσε την πρόταση για Συμβούλιο Εξωτερικής πολιτικής έγκαιρα και πρότεινε τον ριζικό επαναπροσανατολισμό της εξωτερικής πολιτικής με Βαλκανικό άνοιγμα της χώρας, με προώθηση της συμβιβαστικής λύσης για το όνομα της Π.Γ.ΔΜ, με στροφή στην πολιτική για τις Ελληνοτουρκικές σχέσεις που θ΄αφήνει πίσω τις λογικές της ενοχοποίησης του διαλόγου. Από αυτήν την οπτική γωνία άσκησε και θα ασκεί ο Συνασπισμός την κριτική του στην πολιτική της κυβέρνησης, στις καθυστερήσεις και αντιφάσεις της. Η υλοποίηση του τεράστιου εξοπλιστικού προγράμματος, πέραν των προφανών δυσμενών οικονομικών - κοινωνικών επιπτώσεων που προκαλεί, αποτελεί μείζον ζήτημα, ως πολιτική επιλογή, που αντικειμενικά συμβάλλει στη διαιώνιση της έντασης.
Ο ΣΥΝ πρότεινε έγκαιρα και τη διαμόρφωση εθνικής πολιτικής διαπραγμάτευσης εν όψει της διακυβερνητικής και δώσαμε αναλυτικό σχέδιο προτάσεων και διεκδικήσεων στην κατεύθυνση μίας ριζικής προοδευτικής αναθεώρησης της συνθήκης του Μάαστριχτ. Η κυβέρνηση εκώφευσε και επέλεξε την πολιτική της αφωνίας, αλλά και της μη ενημέρωσης του λαού και σ΄αυτό το κρίσιμο ζήτημα.
Η κυβέρνηση Σημίτη έσπευσε να προωθήσει την κύρωση της συμφωνίας Σέγκεν όχι μόνο πριν τη θεσμοθέτηση αρμόδιας δικαστικής αρχής για τον έλεγχό της, αλλά και με επιδεικτική αγνόηση όλων των ενστάσεων και επιφυλάξεων που αναλυτικά εκτέθηκαν στη Βουλή και από την ηγεσία του ΣΥΝ και συνιστούν μία εμπεριστατωμένη κριτική με πυρήνα τα ατομικά και πολιτικά δικαιώματα στην Ευρωπαϊκή Ένωση και τα νέα τείχη που υψώνονται
Α7. Ο ΣΥΝ συστηματικά προωθεί τις πρωτοβουλίες προγραμματικής εμβάθυνσης με διοργάνωση συνεδρίων, ημερίδων και συσκέψεων για το σύνολο σχεδόν των ζητημάτων στα οποία εκκρεμούν μεταρρυθμιστικές παρεμβάσεις. Εξειδικεύσαμε τις θέσεις μας για την Αυτοδιοίκηση, την Υγεία, τον Τουρισμό, την Αγροτική Οικονομία, την Παιδεία, την Οικολογία, το εργατικό - συνδικαλιστικό κίνημα, για πλευρές της οικονομικής πολιτικής. Θα πρέπει να συνεχιστεί με ένταση αυτή η προσπάθεια ώστε να εμπλουτιστεί ο προγραμματικός λόγος του Κόμματος και να ενισχυθούν οι εναλλακτικές πολιτικές που προτείνουμε. Ετσι θα γίνει πλέον ουσιαστική και πειστική η προγραμματική αντιπολίτευση προς την κυβέρνηση, με δεδομένη και την υπεύθυνη στάση του κόμματος σε πλευρές των πολιτικών που ασκούνται που έχουν θετικό χαρακτήρα, όπως συγκεκριμένες ενέργειες για τη σύλληψη της φοροδιαφυγής, η κατεύθυνση για αναδιάρθρωση της ΤΑ και προώθηση συνενώσεων, θετικές αν και αποσπασματικές πρωτοβουλιες στο πεδίο της εξωτερικής πολιτικής.
Α8. Ο ΣΥΝ με την πανελλαδική σύσκεψη στις 4-5 Ιουλίου, επιχειρεί να φέρει στο κέντρο του ενδιαφέροντος τα μεγάλα προβλήματα οργανωτικής πολιτικής και ανασυγκρότησης του κόμματος στη νέα φάση.
Β1. Το τελευταίο διάστημα μετά μάλιστα την επιτυχία της Αριστεράς στη Γαλλία, έχει ευλόγως αναζωοπυρωθεί το ενδιαφέρον και στη χώρα μας για προωθητικές συμφωνίες σε προγραμματική βάση, στον ευρύτερο προοδευτικό χώρο, τις δυνάμεις της ευρύτερης Αριστεράς και της ριζοσπαστικής οικολογίας.
Η ανάγκη για την αλλαγή των εφαρμοζόμενων και την προώθηση άλλων πολιτικών με έντονο το στοιχείο της κοινωνικής αλληλεγγύης διατρέχει όλη την Ευρώπη και τη χώρα μας και παραπέμπει στην αναζήτηση μιας νέας προοδευτικής πλειοψηφίας κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων που θα συγκροτηθεί σε μια στέρεη προγραμματική βάση και θα ανοίξει το δρόμο για τον προοδευτικό εκσυγχρονισμό και το δημοκρατικό σοσιαλισμό.
Η προσήλωση του ΣΥΝ σ΄αυτή τη στρατηγική επιλογή είναι δεδομένη από την ίδρυσή του. Αποτελεί οργανικό στοιχείο της ριζοσπαστικής προγραμματικής αντιπολίτευσης που ασκούμε στην κυβέρνηση από τις θέσεις της σύγχρονης δημοκρατικής Αριστεράς.
Β2. Στην παρούσα συγκυρία ο ΣΥΝ, με την πρόταση διαλόγου που απηύθυνε δια του Προέδρου του στα κόμματα και τις δυνάμεις του ευρύτερου προοδευτικού χώρου, για έναν πρόσωπο - με πρόσωπο διάλογο για τις ασκούμενες πολιτικές και τις μεγάλες προκλήσεις της εποχής μας στην Ελλάδα και την Ευρώπη, ανταποκρίνεται στις αναζητήσεις των πολιτών για προοδευτική διέξοδο από την κρίση.
Η πρόταση αυτή συνάντησε ευρύτατη αποδοχή στην κοινωνία και προκάλεσε αμήχανες εώς αρνητικές αντιδράσεις στο ΠΑΣΟΚ, το ΚΚΕ και το ΔΗΚΚΙ, αντιδράσεις που δείχνουν ότι οι ηγεσίες αυτών των κομμάτων δεν είναι ακόμα ώριμες να ανταποκριθούν σε πρωτοβουλίες μεγάλου βεληνεκούς, που θα εξελιχθούν δημόσια και υπό των έλεγχο των πολιτών.
Ο ΣΥΝ επιμένει στην πρότασή του, την οποία θα προωθήσει και με εκδηλώσεις διαλόγου σε όλη την Ελλάδα με τη βεβαιότητα ότι θα κερδίζει ολοένα περισσότερο έδαφος. Δεν παραγνωρίζουμε τις υπαρκτές δυσκολίες που προκύπτουν από την εμμονή του ΠΑΣΟΚ στη λογική του μονόδρομου, από τον εγκλωβισμό του ΚΚΕ σε αναχρονιστικές προσεγγίσεις, όπως εκφράζεται με τη γραμμή “πέντε κόμματα δύο πολιτικές”, και από την απροσδιοριστία των στρατηγικών επιλογών του ΔΗΚΚΙ.
Αρνούμαστε όμως μια στατική ανάγνωση της σημερινής κατάστασης, πιστεύουμε ότι η δύναμη της πραγματικότητας οι ανάγκες της Ελληνικής κοινωνίας και η αλλαγή των συσχετισμών στην Ευρώπη και την ελληνική κοινωνία θα οδηγήσουν σε αναγκαίες μετατοπίσεις. Η πρότασή μας προφανώς δεν παραπέμπει σε μια απλή άθροιση των κομμάτων. Στοχεύει να δημιουργήσει μια νέα δυναμική διαδικασία ενεργοποίησης της κοινωνίας, αλλαγής πολιτικής και φυσιογνωμίας των κομμάτων, τομών και μεγάλων ανακατατάξεων, που θα διαμορφώσουν τελικά ένα νέο πολιτικό σκηνικό.
Συμμετέχουμε σ΄αυτή τη διαδικασία με εμπιστοσύνη στις θέσεις και τις αξίες της ριζοσπαστικής Αριστεράς και είμαστε παράλληλα ανοιχτοί σε προτάσεις και κριτική από τους άλλους πολιτικούς χώρους.
Την ίδια στιγμή θα αντιταχθούμε αποφασιστικά στην επιχείρηση αναστήλωσης του δικομματικού σκηνικού και σε κάθε κυβερνητική προσπάθεια να χρησιμοποιήσει τη ρητορεία περί διαλόγου για την Αριστερά και την Κεντροαριστερά, ως άλλοθι για την αδιέξοδη πολιτική της και ως μέσο για το διεμβολισμό της Αριστεράς.
Β3. Ο ΣΥΝ με αίσθημα ευθύνης απέναντι στους πολίτες, επαναδιατυπώνει δημόσια σήμερα με απόφαση της ΚΠΕ την πρόταση για την προώθηση του διαλόγου ανάμεσα στις δυνάμεις του ευρύτερου προοδευτικού χώρου, με ένα διπλό στόχο: να αλλάξουν οι πολιτικές που σήμερα οδηγούν σε αδιέξοδα και αποτελμάτωση την κοινωνική και πολιτική ζωή του τόπου και να διαμορφωθούν προγραμματικές δεσμεύσεις, κοινωνική δυναμική και ευρύτερες διεργασίες για τη νέα κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία που χρειάζεται ο τόπος.
Απέναντι σ΄αυτή την πρόταση ευθύνης του ΣΥΝ, το ΠΑΣΟΚ δεν έχει πρόταση. Η ηγεσία του και τα συλλογικά όργανά του ΠΑΣΟΚ, δεν έχουν πρόταση συγκεκριμένη, με την όλη στάση τους δείχνουν να συλλαμβάνουν την υπόθεση της Κεντροαριστεράς ως ελιγμό για να διεμβολίσουν την Αριστερά, να κερδίσουν συναινέσεις στην εφαρμοζόμενη κυβερνητική πολιτική η οποία έχει έντονα συντηρητικά στοιχεία και να ψαρέψουν σε θολά νερά.
Οι τελευταίες εξελίξεις δείχνουν ότι το ΠΑΣΟΚ με τον όρο Κεντροαριστερά δεν εννοεί την προοπτική ενός συνασπισμού κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων σε προγραμματική και ισότιμη βάση. Αντιθέτως προωθεί έναν ομιχλώδη διάλογο, με σκόπιμη ασάφεια περί τον όρο Κεντροαριστερά, διάλογο που επιδιώκει να περιορίσει σε ότι το ΠΑΣΟΚ προσδιορίζει ως κοινωνία.
Με αυτό τον τρόπο το ΠΑΣΟΚ ως συντεταγμένο κόμμα, προσπαθεί να αποφύγει ένα ουσιαστικό διάλογο και τις αναπόφευκτες συνέπειές του, που είναι η αλλαγή των εφαρμοζόμενων πολιτικών, η προγραμματική ανανέωση, η εγκατάλειψη της λογικής της αυτοδυναμίας και κατ΄επέκταση η αλλαγή του εκλογικού νόμου, η δέσμευση για ισότιμη συνεργασία πάνω σε σταθερή προγραμματική βάση. Γιατί είναι προφανές ότι η στρατηγική της συγκρότησης ενός πλειοψηφικού συνασπισμού κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων έχει ποιοτικά χαρακτηριστικά με το αξιακό φορτίο της Αριστεράς. Απαιτεί συγκρούσεις με κατεστημένα συμφέροντα, παγιωμένες συμπεριφορές και ηγεμονισμούς, απαιτεί και τη συνειδητοποίηση του γεγονότος ότι καμμιά πολιτική δύναμη δεν μπορεί μόνη της να δώσει λύση στα μεγάλα προβλήματα του λαού και του τόπου, ότι είναι απαραίτητες λύσεις συνεργασίας σε προγραμματική βάση.
Β4. Η ΚΠΕ του ΣΥΝ έχει πλήρη επίγνωση του γεγονότος ότι ο Ισχυρός ΣΥΝ, η αλλαγή των συσχετισμών στην κοινωνία και την πολιτική ζωή και ο διάλογος για την ανανέωση του προγραμματικού λόγου και την αλλαγή των εφαρμοζόμενων πολιτικών, είναι ο ασφαλέστερος και συντομότερος δρόμος για τη συγκρότηση ενός πλειοψηφικού συνασπισμού κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων που χρειάζεται ο τόπος.
Ο ΣΥΝ διαφωνεί πολιτικά με τις όποιες προσπάθειες δημιουργίας αποπροσανατολιστικών συγχύσεων μέσα από Δίκτυα και Κινήσεις. Ταυτοχρόνως θα αποφύγει κάθε κίνδυνο αμυντικής αναδίπλωσης του κόμματος. Θα εξασφαλίσει την αναγκαία ισορροπία ανάμεσα στην άσκηση αυστηρής και υπεύθυνης προγραμματικής αντιπολίτευσης και στις πρωτοβουλίες διαλόγου και κοινής δράσης ανάμεσα στις προοδευτικές δυνάμεις που θα γίνονται μέσα στο πλαίσιο που θέτουμε με την απόφασή μας.
Καλούμε τα μέλη και τα στελέχη του κόμματος να αντιμετωπίσουν αυτή την ενδιαφέρουσα, κρίσιμη και ρευστή φάση της πολιτικής ζωής, αναπτύσσοντας έντονη δραστηριότητα σε δύο επίπεδα:
α) Να δραστηριοποιηθούν ακόμα πιό αποφασιστικά στους κοινωνικούς αγώνες και τις πολιτικές διεργασίες για την άσκηση της προγραμματικής αντιπολίτευσης για την αλλαγή των εφαρμοζόμενων πολιτικών.
β) Να προωθήσουν σε όλα τα επίπεδα και με όλα τα πρόσφορα οργανωτικά και πολιτικά μέσα την πρόταση διαλόγου του ΣΥΝ προς όλες τις δυνάμεις του ευρύτερου προοδευτικού χώρου.
Η ΚΠΕ του ΣΥΝ στην πρώτη της εκτίμηση για τα αποτελέσματα της Διακυβερνητικής επισημαίνει τα εξής:
Γ1. H αναγκαία κοινωνική και δημοκρατική στροφή στην πορεία της Ευρωπαϊκής Ενοποίησης, δεν έγινε στο Άμστερνταμ.
Η προοδευτική αναθεώρηση της συνθήκης του Μάαστριχτ παραμένει ζητούμενο.
Γ2. Οι συμβιβασμοί που υϊοθετήθηκαν κι αποτυπώθηκαν στη διαδικασία και τα κείμενα των πρωτοκόλλων και ψηφισμάτων, δεν θίγουν ουσιαστικά τον πυρήνα της μονόπλευρης αποκλειστικά νομισματικής φιλοσοφίας της συνθήκης του Μάαστριχτ, όπως επαναδιατυπώνεται στο σύμφωνο σταθερότητας, που υϊοθετήθηκε. Είναι αρνητικό ότι η εξισορρόπηση της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας, με μιά “οικονομική κυβέρνηση της Ε.Ε.” παραπέμπεται σε μια νέα συνάντηση Κορυφής το Φθινόπωρο. Οι συμβιβασμοί αυτοί μεταθέτουν έτσι για αργότερα την ουσιαστική αντιμετώπιση των κοινωνικών, δημοκρατικών και οικολογικών ελλειμμάτων.Δεν ανταποκρίνονται στην κοινωνική δυναμική, τις πολιτικές ανακατατάξεις, τις πιέσεις και προσδοκίες, που αναπτύσσονται σε ολόκληρη την Ευρώπη.
Γ3. Σε επιμέρους τομείς έγιναν δειλά και ανεπαρκή βήματα για τη βελτίωση της συνθήκης του Μάαστριχτ. Βήματα που υπολείπονται σημαντικά από τις σημερινές ανάγκες των πόλεων της Ευρώπης και τις απαιτήσεις των καιρών.
Σημειώνουμε: Το άνοιγμα ενός ευρύτερου δημόσιου διαλόγου για την αναγκαιότητα ενός αναπροσανατολισμού της Ευρωπαϊκής οικοδόμησης προς όφελος της απασχόλησης, θέμα για το οποίο θα συγκλιθεί εκτάκτως Ευρωπαϊκό Συμβούλιο το Φθινόπωρο, στο οποίο κατά τη γνώμη μας πρέπει να ληφθούν αποφάσεις ουσιαστικού και πρακτικού χαρακτήρα. Η ενσωμάτωση στη Συνθήκη ενός νέου κεφαλαίου για την απασχόληση, καθώς και η ενσωμάτωση του κοινωνικού πρωτοκόλλου. Η ανάθεση για μελέτη του πολιτικού ελέγχου της Κεντρικής Ευρωπαϊκής Τράπεζας. Περιορισμένες ρυθμίσεις έγιναν στην ΚΕΠΠΑ όπως η στενή συνεργασία Ε.Ε. και ΔΕΕ χωρίς την ενσωμάτωση της ως αμυντικού βραχίονα. Επίσης η διατήρηση του veto σε αποφάσεις στρατηγικής σημασίας, με κατοχύρωση της ειδικής πλειοψηφίας στις επιμέρους δράσεις και με δικαίωμα επίκλησης του ζωτικού εθνικού συμφέροντος και άσκησης εποικοδομητικής αποχής. Σημειώνουμε επίσης την ενσωμάτωση της αειφόρου ανάπτυξη στις αρχές και στις στρατηγικές επιλογές της Ευρωπαϊκής Ενωσης, τη ρήτρα κατά των διακρίσεων, την κοινοτικοποίηση του Σένγκεν, διατάξεις για την υγεία και τους καταναλωτές. Τα βήματα αυτά επιτρέπουν μία πολιτική παρέμβαση των δυνάμεων της σύγχρονης δημοκρατικής αριστεράς, ανοίγουν νέα μέτωπα πάλης.
Γ4. Η αναφορά στο θέμα της απασχόλησης που έγινε κάτω από τις κοινωνικές αναστατώσεις και κινητοποιήσεις, παραμένει μετέωρη και χωρίς αντίκρυσμα, αφού δεν υπήρξε πολιτική δέσμευση για ένα πανευρωπαϊκό πρόγραμμα καταπολέμησης της ανεργίας.
Ο ΣΥΝ χαιρετίζει τις κινητοποιήσεις των εργαζομένων και των πολιτών της Ευρώπης, που κορυφώθηκαν με την πορεία του Αμστερντάμ.
Ο αγώνας για την ένταξη και υϊοθέτηση του κοινωνικού και πολιτικού στοιχείου, στις διαδικασίες ενοποίησης, επιβάλλεται να συνεχιστεί και να ενισχυθεί.
Γ5. Για τα αποτελέσματα αυτά της Συνόδου του ΄Αμστερνταμ σοβαρό μερίδιο ευθύνης φέρει και η Ελληνική Κυβέρνηση. Προσήλθε με ένα γενικό σχέδιο διαπραγμάτευσης, χωρίς τακτική και συμμαχίες στα μείζονα ζητήματα, με τη γραμμή του βλέποντας και κάνοντας, αυτοπεριορισμένη στα λεγόμενα ειδικού ενδιαφέροντος ζητήματα. Δεν επεδίωξε ευρύτερες συμμαχίες και δεν στήριξε την Γαλλική πρωτοβουλία για την απασχόληση. Η αναφορά στο απαραβίαστο των συνόρων της Ε.Ε., χωρίς να στερείται σημασίας, δεν προσφέρεται για πανηγυρισμούς, καθώς η απουσία Κοινής Εξωτερικής και Αμυντικής Πολιτικής περιορίζει τις πρακτικές της συνέπειες.
Γ6. Το νέο Εκτακτο Συμβούλιο αφιερωμένο στην απασχόληση τον Οκτώβριο στο Λουξουμβούργο, αποτελεί μία μεγάλη πρόκληση για την Ε.Ε.. Οι εργαζόμενοι και οι άνεργοι της Ευρώπης, τα κοινωνικά κινήματα, απαιτούν συγκεκριμένες δεσμεύσεις, που θα προωθούν το στόχο της οικονομικής και κοινωνικής συνοχής. Οι προοδευτικές δυνάμεις οφείλουν να παρουσιάσουν ένα συνολικό σχέδιο για την απασχόληση που θα αφορά τόσο στη γενναία χρηματοδότηση προγραμμάτων και μέσα από την εξεύρεση πρόσθετων πόρων από τη φορολόγηση των κερδοσκοπικών κεφαλαίων, όσο και την προώθηση συγκεκριμένων πολιτικών και μέτρων στην κατεύθυνση της βελτίωσης της αγοράς εργασίας, της μείωσης του χρόνου εργασίας χωρίς μείωση των αποδοχών, της ενδυνάμωσης της προστασίας των εργαζομένων από τις απολύσεις, τη βελτίωση της εκπαίδευσης και επανειδίκευσης.
Γ7. Βαδίζοντας προς την τρίτη φάση της Νομισμαστικής Ενοποίησης ο ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ θεωρεί ότι πρέπει να ξανατεθεί, υπό την πίεση του κοινωνικού παράγοντα και των νέων συσχετισμών, το θέμα της ελαστικοποίησης των κριτηρίων και του χρονοδιαγράμματος και το θέμα της προσθήκης κοινωνικών κριτηρίων για το κοινό νόμισμα. Είναι αναγκαία η προώθηση οικονομικής και κοινωνικής κοινής πολιτικής που θα είναι αντίβαρο στην πολιτική για το κοινό νόμισμα. Η ανάγκη εθνικού σχεδίου διαπραγμάτευσης, με πολιτικούς όρους εξακολουθεί να αποτελεί προτεραιότητα, κάτι που φαίνεται ότι η σημερινή κυβέρνηση δεν μπορεί ή δεν θέλει, προκειμένου, να μη μείνει η Ελλάδα μόνη και έκθετη έξω από την ΟΝΕ.
Γ8. Ο Συνασπισμός, με σταθερό τον ευρωπαϊκό του προσανατολισμό, θα συνεχίσει να αγωνίζεται για μία ενιαία Ευρώπη με ομοσπονδιακή προοπτική, με όρους πραγματικής σύγκλισης, κοινωνικής συνοχής, οικολογικής ισορροπίας και ουσιαστικών δημοκρατικών ελέγχων, επαναλαμβάνοντας το αίτημά του για Δημοψήφισμα σε πανευρωπαϊκό ή και σε εθνικό επίπεδο.
Σε αυτή τη βάση και μετά από πλούσια συζήτηση στις Πολιτικές Κινήσεις του Κόμματος, αλλά και ευρύτερα, η ΚΠΕ, θα ολοκληρώσει τις εκτιμήσεις της.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS