Τις τελευταίες δεκαετίες η υπερίσχυση της λογικής του μέγιστου κέρδους, η επικρατούσα αντίληψη της οικονομικής ανάπτυξης, οδήγησαν σε σοβαρά περιβαλλοντικά αδιέξοδα τον πλανήτη, την Ευρώπη και την Ελλάδα.
Η ραγδαία αλλαγή των κλιματολογικών συνθηκών, η συρρίκνωση των δασών, το θρίλερ με τις τρελές αγελάδες, οι συνέπειες από τους αμερικανικούς βομβαρδισμούς στη Γιουγκοσλαβία, αποτελούν δραματικά δεδομένα που όχι μόνο κερδίζουν τους πρώτους τίτλους της ειδησεογραφίας, αλλά προειδοποιούν για τους κινδύνους ενός εφιαλτικού μέλλοντος. Οι οικολογικές ευαισθησίες των πολιτικών δυνάμεων και ιδιαίτερα της Αριστεράς, δεν πρέπει να είναι μόνο ορισμένες προσθήκες στις προγραμματικές διακηρύξεις, αλλά νέες στρατηγικές επιλογές για την ουσία της ίδιας της πολιτικής.
H νέα Αριστερά έχει ανάγκη επαναπροσδιορισμού και διεύρυνσης του χαρακτήρα της με επίκεντρο την οικολογία. Οφείλει να συνθέτει σε ένα προωθητικό πρόγραμμα τα αιτήματα των κινημάτων, μετουσιώνοντας αυτές τις ανάγκες σε ένα ριζοσπαστικό σχέδιο μεταρρυθμίσεων και διαρθρωτικών αλλαγών. Το μοντέλο παραγωγής και κατανάλωσης εξαρτάται από τις κοινωνικές σχέσεις που επικρατούν. Η κριτική, το σύστημα αυτών των κοινωνικών σχέσεων και η άρνηση της αλλοτρίωσης είναι τα προνομιακά πεδία επαφής Αριστεράς και Οικολογίας. Η ανάγκη του οικολογικού εκσυγχρονισμού σημαίνει ότι στην αρχή της οικονομίας πρέπει να θέσουμε και την αρχή της οικολογίας. Το έδαφος, η ατμόσφαιρα, τα ύδατα, η υγεία, δεν είναι πια ελεύθερα αγαθά. Πρέπει να συμπεριληφθούν στους υπολογισμούς ης οικονομίας.
Στην πορεία αλλά και στο ίδιο ο προγραμματικό συνέδριο, ο ΣΥΝ θα συζητήσει επί της ουσίας όλα τα ιδεολογικά, φυσιογνωμιστικά και οργανωτικά θέματα που αφορούν το "άνοιγμά" του στο χώρο της Οικολογίας.
Στη χώρα μας τα τελευταία χρόνια έχει υπάρξει μια αξιόλογη ευαισθητοποίηση της κοινής γνώμης για τα οικολογικά θέματα. Σε αυτό συνέβαλλαν οι περιβαλλοντικές κινήσεις, οι αυτόνομοι φορείς των πολιτών, που πρέπει επιτέλους να έχουν τη θεσμική και συνταγματική αναγνώριση για το ρόλο τους, αν θέλουμε να υπάρχει νομιμοποίηση της "κοινωνίας των πολιτών".
Ο ΣΥΝ από την πλευρά του θέτει τις βασικές αιχμές ενός οικολογικού προγράμματος για τη χώρα:
1. Η πληθυσμιακή συγκέντρωση στα αστικά κέντρα, η ερήμωση της υπαίθρου και η έλλειψη χωροταξικού σχεδιασμού αλλά και μακροχρονίου σχεδίου αποκέντρωσης, έχουν δημιουργήσει χρόνια περιβαλλοντικά προβλήματα στη χώρα .Οι Έλληνες πολίτες που ζουν στα αστικά κέντρα, ιδιαίτερα στην Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη, αντιμετωπίζουν καθημερινά το άγχος των μετακινήσεων στο οποίο προστίθενται τα προβλήματα από την ατμοσφαιρική ρύπανση:
συνθέτουν την εικόνα μιας "ασύντακτης" πολιτείας, που τιμωρεί καθημερινά τους πολίτες της.
Οι πολεοδομικές παραβιάσεις, η παράκαμψη των ρυθμιστικών σχεδίων όχι μόνο από τους ημέτερους του πελατειακού πολιτικού συστήματος αλλά και από το ίδιο το κράτος, έχουν δημιουργήσει μια Αθήνα-τέρας, ένα πρότυπο που εξάγεται σε όλον τον αστικό χώρο της Ελλάδας.
Σε αυτή την εικόνα έχουμε υποχρέωση να παρέμβουμε, αναρυθμιστικά ή και ανατρεπτικά, μαζί με τα περιβαλλοντικά κινήματα και τα κινήματα πολιτών.
Ιδιαίτερη σημασία έχουν το τελευταίο διάστημα οι οικιστικές πιέσεις τόσο στην περιοχή των Μεσογείων με αφορμή το αεροδρόμιο των Σπάτων όσο και σε όλες τις περιοχές της Ανατ. Αττικής με αφορμή τους Ολυμπιακούς Αγώνες.
Η απουσία ενός ευρύτερου σχεδιασμού μπορεί να τραυματίσει ακόμα περισσότερο το πολύπαθο Λεκανοπέδιο.
Τέλος, στο επίκεντρο μιας περιβαλλοντικής πολιτικών για την Αττική, πρέπει να τεθεί το θέμα των μαζικών μέσων μεταφοράς, η αναβάθμιση του ρόλου τους, η αναζήτηση εναλλακτικών δυνατοτήτων, που περιορίζει την παντοδυναμία του ΙΧ.
2. Η ανάληψη των Ολυμπιακών Αγώνων είναι δεδομένο ότι θα ενισχύσει την τάση συγκέντρωσης στην Αθήνα και κατά συνέπεια θα πολλαπλασιάσει τα περιβαλλοντικά προβλήματα αυτού του χαρακτήρα. Ο ΣΥΝ δικαιώθηκε για την αντίθεσή του στην ανάληψη των Ολυμπιακών αγώνων από την Αθήνα. Η κριτική του επικεντρώθηκε τόσο στις οικονομικές συνέπειες όσο και στην επιβάρυνση του περιβάλλοντος στην Αττική. Υποστηρίξαμε ότι το συγκεκριμένο μοντέλο των Ολυμπιακών Αγώνων 2004 αποτελεί επιβράβευση του υδροκεφαλισμού του κράτους. Η ίδια η ηγεσία του 2004 εξελίσσεται σε ένα κλειστό κύκλωμα κρατικής και προσωπικής νομενκλατούρας με τεράστιες σπατάλες χρημάτων και έλλειψη διαλόγου με τους περιβαλλοντικούς φορείς.
Ο ΣΥΝ θα αγωνιστεί από θέσεις ελέγχου για να περιοριστούν οι αρνητικές συνέπειες από τη διεξαγωγή των Ολυμπιακών Αγώνων, αρνούμενοι να ανεχτούμε την πραγματοποίηση έργων που θα επιδράσουν στο περιβάλλον με μη αντιστρεπτό τρόπο. (π.χ. Σχοινιάς, Ολυμπιακό χωριό, Φαληρικό δέλτα, Ελληνικό, Γουδί).
Παραμένουν σαν μεγάλο πρόβλημα και μεγάλο ερωτηματικό οι όροι και οι περιβαλλοντικές παρεμβάσεις που έχουν σχέση με την οργάνωση των Ολυμπιακών Αγώνων. Οι συνεχείς αλλαγές στα πρόσωπα που συνδέονται με την προετοιμασία τους, πιστοποιούν την αδιαφάνεια των ενεργειών και των συμφερόντων που συνιστούν και συμμετέχουν στο εγχείρημα. Ξέρουμε ότι μέσα σε αυτό το κλίμα και με δεδομένη την καθυστέρηση και την αύξηση του προϋπολογισμένου κόστους, το τελευταίο πράγμα με το οποίο θα ασχοληθούν οι εργολάβοι και το Υπουργείο Δημοσίων Έργων θα είναι η τήρηση ακόμα και των περιβαλλοντικών παραμέτρων της αρχικής μελέτης.
3. Αποτεφρώθηκαν τουλάχιστον 2.000.000 στρεμμάτων δάσους και δασικών εκτάσεων από τις καταστροφικές πυρκαγιές του καλοκαιριού. Αυτή η καταστροφή, κατά κύριο λόγο, οφείλεται στην έλλειψη επαρκούς πολιτικής προστασίας. Ένα κράτος χαρακτηρίζεται σύγχρονο όταν έχει αναπτύξει μηχανισμούς πρόληψης και διαχείρισης κρίσεων.
Αυτούς τους μηχανισμούς πρόληψης αλλά και το έργο της ανάταξης των δασών, με συστηματική δενδροφύτευση, συγκράτηση των εδαφών από τη διάβρωση, αυστηρή οργάνωση εναντίων των καταπατήσεων και αειφόρα διαχείριση των δασών για την πρόληψη νέων πυρκαγιών και εκμετάλλευση του δασικού πλούτου, θα τους επιδιώξουμε, περισσότερο συστηματικά με δράση σε όλα τα επίπεδα.
Η προτεινόμενη από την κυβέρνηση, και στηριζόμενη από την ΝΔ, αναθεώρηση του άρθρου 24 του παρόντος συντάγματος, είναι πλέον κοινή συνείδηση ότι κινείται ακριβώς στην αντίθετη κατεύθυνση. Αν τελικά ψηφιστεί από τη Βουλή, θα μειώσει επικίνδυνα και την προστασία των δασών και των δασικών εκτάσεων προς όφελος των καταπατητών της δημόσιας γης και των καταστροφέων του δημόσιου αγαθού που αντιπροσωπεύουν τα δασικά οικοσυστήματα.
Σε αντίθεση με την προτεινόμενη αναθεώρηση του άρθρου 24 έχει αναπτυχθεί μεγάλο κίνημα πολιτών, περιβαλλοντικών οργανώσεων, κοινωνικών και επιστημονικών φορέων, το μεγαλύτερο των τελευταίων ετών στη χώρα μας. Η θέση του κόμματος στο πλευρό του κινήματος αυτού είναι σαφής.
4. Τα διατροφικά προβλήματα, αυτά που δημιουργούν οι νέες τεχνολογίες, έρχονται και ξαναέρχονται στην επικαιρότητα και αντιμετωπίζονται από την κυβέρνηση με μέτρα προσωρινά. Όμως και η σπογγώδης εγκεφαλοπάθεια των βοοειδών, και η ανασφάλεια από την κατανάλωση γενετικά τροποποιημένων προϊόντων διατροφής είναι αποτελέσματα μακροπρόθεσμων επιλογών των πολυεθνικών εταιρειών. Απέναντι στα φαινόμενα αυτά πρέπει να απαιτήσουμε την οργάνωση των ελέγχων, που σήμερα είναι ανεπαρκείς, και την θεσμοποίηση της αρχής της πρόληψης.
Εξ' άλλου, η αποτυχία της πράσινης επανάστασης να λύσει, όπως επαγγελόταν, το διατροφικό πρόβλημα του πλανήτη και οι συνέπειες που δημιουργήθηκαν από την αλόγιστη χρήση χημικών λιπασμάτων των φυτοφαρμάκων και των αυξητικών ουσιών για την κτηνοτροφία, κάνουν επιτακτική την ανάγκη επιλογής ενός άλλου μοντέλου γεωργικής και κτηνοτροφικής ανάπτυξης, που θα είναι φιλικό με το περιβάλλον. Η βιολογική γεωργία και βιολογική κτηνοτροφία πρέπει να είναι άξονες μιας νέας πολιτικής στην παραγωγή διατροφικών αγαθών. Δεν ζητάμε την ανάπτυξή τους μόνο για λόγους προστασίας του περιβάλλοντος, αλλά και για λόγους δημόσιας υγείας και οικονομίας.
Δεδομένου του ότι τα προϊόντα της βιολογικής γεωργίας, στην προοπτική της επόμενης δεκαετίας δεν μπορούν να ξεπεράσουν το 10% της παραγωγής, είναι ανάγκη με γρήγορους ρυθμούς να υποστηρίξουμε την αύξηση των επιδοτήσεων και των χρηματοδοτήσεων σε πιλοτικά προγράμματα χαμηλών εισροών και ολοκληρωμένης γεωργικής ανάπτυξης, ώστε σε μικρό χρονικό διάστημα να αντικαταστήσουν παραγωγικά τις χημικές καλλιέργειες. Στο προγραμματικό μας συνέδριο θα πρέπει να παρουσιάσουμε τις κατευθύνσεις μιας νέας αγροτικής πολιτικής που να μπορεί να αποτελέσει άξονα για την ανάπτυξη της υπαίθρου.
Γενικότερα η διαχείριση των αποτελεσμάτων των ερευνών των νέων τεχνολογιών, θέτουν, πέραν τον προβλημάτων της δημόσιας υγείας και τεράστια ηθικά προβλήματα όσον αφορά την σχέση του ανθρώπου με την φύση και το δικαίωμά της να τροποποιεί από μόνη της και να επιλέγει τα προς επιβίωση είδη. Στο ζήτημα αυτό είναι αναγκαία η θεωρητική εμβάθυνση μέχρι το προγραμματικό συνέδριο με τρόπο που να αποθαρρύνει την δαιμονολογία και να ανοίγει δρόμο σε θεσμική κατοχύρωση των αναγκαίων για τον άνθρωπο και τη φύση επιστημονικών επιτευγμάτων.
5. Η ανακοίνωση του Αστεροσκοπείου Αθηνών για την εξέλιξη των εκπομπών αερίων που προκαλούν το φαινόμενο του θερμοκηπίου απέδειξε ότι με τους ρυθμούς αύξησης που είχαμε από το 1995 μέχρι σήμερα, το 2010 θα έχουμε την διπλάσια αύξηση από την προβλεπόμενη στην δέσμευση μας με το πρωτόκολλο του Κιότο. Είναι, κατά συνέπεια, ανάγκη να διευκολυνθεί με συγκεκριμένα θεσμικά μέτρα η ανάπτυξη των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας και η άμεση προώθηση της οικολογικής δόμησης, τουλάχιστον στα δημόσια κτίρια.
6. Η στήριξη των προστατευόμενων οικοσυστημάτων από διεθνείς και Ευρωπαϊκές συνθήκες (Ramsar, Natura 2000) δεν είναι δυνατό να γίνει με τα 15δις που διατίθενται από το Γ' ΚΠΣ για την προστασία της φύσης. Άλλωστε η μέχρι τώρα προστασία είναι από ανεπαρκής μέχρι ανύπαρκτη. Η προστασία και αύξηση του αριθμού των προστατευόμενων οικοσυστημάτων, υγροτόπων, βιοτόπων και περιοχών υψηλού φυσικού κάλους αποτελεί μόνιμο άξονα της αναπτυξιακής μας πολιτικής.
7. Το σύστημα προστασίας των Ελληνικών θαλασσών από τα ναυτικά ατυχήματα αποδείχτηκε ανεπαρκές και πρόσφατα, με το ναυάγιο του Eurobanker που είχε σαν αποτέλεσμα την ρύπανση του Ευβοϊκού. Είναι προφανής η ανάγκη ανάπτυξης περιφερειακού συστήματος άμεσης επέμβασης που θα στηρίζεται στο Ελληνικό δημόσιο και το κόστος του θα πρέπει, ως αναγκαία υποδομή περιβαλλοντικής προστασίας, να περιληφθεί στο Γ' ΚΠΣ.
8. Ο συνδυασμός της πολιτικής προστασίας των μνημείων με ένα εκσυγχρονισμένο θεσμικό πλαίσιο σε θέματα χωροταξίας και περιβάλλοντος (π.χ. προώθηση του εθνικού κτηματολογίου, μέτρα για την πολεοδόμηση). Ιδιαίτερα σήμερα που τα προβλήματα ποιότητας ζωής έχουν οξυνθεί, η οργανική ένταξη μνημείων στον ιστό των πόλεων, ως ζωντανό συστατικό της καθημερινής τους ζωής, με τη δημιουργία αρχαιολογικών πάρκων, με την αναστήλωση και χρήση κτηρίων αρχιτεκτονικού και ιστορικού ενδιαφέροντος, με το ζωντάνεμα χώρων που παραπέμπουν σε κοινωνικές και οικονομικές δραστηριότητες άλλων εποχών, μπορούν να συμβάλλουν ουσιαστικά στην αναβάθμιση του περιβάλλοντος και της ζωής των κατοίκων των μεγάλων πόλεων.
9. Οι ελλείψεις του εθνικού μας συστήματος σε θέματα προστασίας και διαχείρισης των περιβαλλοντικών ζητημάτων, καθιστά αναγκαία για την περιβαλλοντική μας πολιτική την εναρμόνιση με το κοινοτικό δίκαιο. Αν η κυβέρνηση αναγκάζεται να φέρει νομοσχέδια για τη διαχείριση των αποβλήτων και των υδάτινων πόρων μέχρι τον Ιούνιο, είναι γιατί υποχρεώνεται να εναρμονιστεί στο διάστημα αυτό με τις αντίστοιχες οδηγίες της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Κατά συνέπεια θα πρέπει να πιέσουμε σοβαρά για την ταχύτερη κύρωση του συνόλου των οδηγιών που εκκρεμούν στον τομέα αυτό ώστε να παρακαμφθούν οι αντιδράσεις που αναστέλλουν τη λειτουργία τους.
Οι διεθνείς συμβάσεις, συμφωνίες ή πρωτόκολλα είναι ένα νέο πεδίο πολιτικών παρεμβάσεων παρʼ ότι στηρίζονται σε ισορροπίες που κλείνουν προς την πλευρά των ισχυρών βιομηχανικών χωρών. Το Ρίο, το Κιότο και η Χάγη έχουν αναμφίβολα τέτοια χαρακτηριστικά.
Το ειδικό βάρος της χώρας μας είναι σημαντικό στα πλαίσια της Ε.Ε. και κατά συνέπεια η εκπλήρωση των συμβατικών της υποχρεώσεων ενισχύει τη θέση της στις αποφάσεις της Ε.Ε. για το ρόλο της σε τέτοιες παγκόσμιες συμφωνίες.
10. Τέλος, με αφορμή τους βομβαρδισμούς στη Γιουγκοσλαβία, έχουν τεθεί στην ημερήσια διάταξη τα θέματα παραβίασης των κανόνων του οικοσυστήματος από τη χρήση τοξικών ουσιών στις πολεμικές επιχειρήσεις. Επομένως ο ρόλος του αντιπολεμικού κινήματος αποκτά μεγαλύτερη σημασία γιατί εκτός από τις φιλειρηνικές του διαστάσεις οφείλει να θέτει ευρύτερους αντιμιλιταριστικούς στόχους με επίκαιρο αίτημα αυτή την περίοδο τον περιβαλλοντικό έλεγχο όλων ανεξαιρέτως των στρατιωτικών δραστηριοτήτων.
Τόσο στο συνέδριο του κόμματος, όσο και στις εθνικές εκλογές, άνοιξε μια συζήτηση για τις σχέσεις της Αριστεράς και της Οικολογίας. Στην πρόσφατη εκλογική αναμέτρηση, ο ΣΥΝ συνεργάστηκε με δυνάμεις από τον οικολογικό χώρο. Ο διάλογος που συνεχίζεται με την συνεδρίαση της ΚΠΕ αφορά κρίσιμα θέματα που συνδέονται με την ενίσχυση του ιδιαίτερου στίγματος του χώρου μας.
Κεντρικές προτεραιότητες πρέπει να είναι τόσο η εμβάθυνση του προγραμματικού μας λόγου με βάση τις οικολογικές αναζητήσεις και ορίζοντα το προγραμματικό συνέδριο, όσο και η συμμετοχή μας στη διαμόρφωση πράσινων κινημάτων, πρωτοβουλιών των πολιτών, για τη φύση και την καθημερινότητα. Αν θέλουμε ο ΣΥΝ να ολοκληρώσει τα οικολογικά του χαρακτηριστικά, θα πρέπει στο προγραμματικό μας συνέδριο αλλά και μέχρι τότε να βαθύνουμε τις αναλύσεις μας, με δεδομένο ότι η οικολογική πολιτική είναι ολική και δεν αφορά μόνο την προστασία του περιβάλλοντος. Ο ΣΥΝ στη διαδρομή του έχει θετικές εμπειρίες και θετικές προϋποθέσεις για μια τέτοια κατεύθυνση. Το κόμμα συνολικά, οι δυνάμεις του περίγυρου του βρέθηκαν πολλές φορές στην πρώτη γραμμή των περιβαλλοντικών ευαισθησιών.
Ο ΣΥΝ δεν δίστασε να αντιπαρατεθεί ακόμα και με τρέχουσες αντιλήψεις της κοινής γνώμης όπως ήταν η υπόθεση της ανάληψης των Ολυμπιακών Αγώνων από την Αθήνα ή παλιότερα η επιλογή για την εκτροπή του Αχελώου. Σήμερα τόσο στα ζητήματα του άρθρου 24 του Συντάγματος για τα δάση, όσο και σε εκείνα που αφορούν τα μεταλλαγμένα προϊόντα, ο ΣΥΝ προσπάθησε να διατυπώσει τις προτάσεις του με υπευθυνότητα και σοβαρότητα σε συνεργασία με περιβαλλοντικές οργανώσεις. Τέλος στις κινητοποιήσεις των πολιτών για τους ελεύθερους χώρους, ή σε άλλα τοπικά προβλήματα, τα μέλη και τα στελέχη του ΣΥΝ βρέθηκαν πάντα στο πλάι τους με πρωτοβουλίες τόσο στους δήμους όσο και στη Βουλή και στην Ευρωβουλή.
Η οικολογική σκέψη, η νέα οπτική στην θεώρηση της φύσης, των φαινομένων και της κοινωνίας, εκτός από τις νέες αξίες, τις στάσεις ζωής, ανέδειξε αυθεντικά διλήμματα και υπαρκτές αντιθέσεις οι οποίες απαιτούν αντίστοιχα σαφείς απαντήσεις. Έδωσε ένα διαφορετικό περιεχόμενο στην πολιτική επιχειρώντας να μεταφέρει την πολιτική αντιπαράθεση στο πεδίο των πραγματικών αντιθέσεων.
Οι εκ του ασφαλούς ανέξοδες τοποθετήσεις ορισμένων κομμάτων υπέρ του πρασίνου, των καθαρών θαλασσών, αλλά και της ειρήνης και της διεθνούς συνεργασίας, όταν αυτές γίνονται έξω από υπαρκτές και αντιπαρατιθέμενες επιλογές, δεν έχουν την παραμικρή αξία. Μόνον όταν συγκρούονται δύο αξίες, δύο κοινωνικά αγαθά και πρέπει να επιλέξουμε κατά προτεραιότητα κάποιο, έχει αντίκρισμα η τοποθέτηση και η επιλογή. Όταν έχεις να επιλέξεις ανάμεσα σε συγκεκριμένες αναπτυξιακές επιλογές και σε υπαρκτά περιβαλλοντικά αγαθά, όταν συγκρούονται η ανάγκη προστασίας ενός δάσους ή ενός ποταμού με την "ανάγκη" της γρήγορης μετακίνησης με το ΙΧ και την κατασκευή των αναγκαίων δρόμων μέσα στο βουνό, όταν συγκρούεται η ανάγκη να διατηρηθούν κάποιες θέσεις εργασίας ή να πάψει να ρυπαίνει το αντίστοιχο εργοστάσιο βάζοντας λουκέτο, όταν μιλάμε για τις ένοπλες δυνάμεις αλλά δεν υπάρχει αυστηρός έλεγχος στις ιδιαίτερα ρυπογόνες και επιβαρυντικές, για το περιβάλλον και την υγεία στρατιωτικές ασκήσεις, τότε έχει πραγματικό αντίκρισμα η τοποθέτηση και η πολιτική επιλογή.
Έξω από αυτό το πλαίσιο των αντιθέσεων, νοθεύεται η ουσία των προβλημάτων και των αυθεντικών και υπαρκτών επιλογών. Αποκτά λοιπόν, μεγάλη σημασία, ο ΣΥΝ να αναδεικνύει τα αυθεντικά διλήμματα και τις υπαρκτές αντιθέσεις, ανεξάρτητα από την όποια ετοιμότητά του να δώσει και την ολοκληρωμένη απάντηση. Αποτελεί μέγιστη συνεισφορά στην εξυγίανση και τον εκσυγχρονισμό της πολιτικής ζωής αυτός ο προσανατολισμός, όχι μόνον όταν συγκρούονται δύο αγαθά, ένα εκ των οποίων είναι "περιβαλλοντικό", αλλά και σε πολλά άλλα πεδία και "θεματικές περιοχές" της κοινωνίας και της πολιτικής,.
Μετά τη συνεδρίαση της ΚΠΕ πρέπει να επικεντρώσουμε την προσοχή μας σε μια δέσμη πολιτικών και οργανωτικών μέτρων για τις σχέσεις μας με την οικολογία:
1. Να προβάλλουμε στο κεντρικό πολιτικό πεδίο μέσα από τους θεσμούς της Βουλής και της Ευρωβουλής τα μεγάλα οικολογικά ζητήματα. Επειδή υπάρχει μια άμεση σχέση της περιβαλλοντικής οπτικής με πολλές προγραμματικές τοποθετήσεις του κόμματος (οικονομία, αγροτικά, δικαιώματα κλπ.), να μονιμοποιηθεί η σταθερή συνεργασία των αρμόδιων τμημάτων της ΚΠΕ.
2. Να προχωρήσουμε σε ένα σύνολο πολιτικών παρεμβάσεων με ειδικές ημερίδες και ακτιβιστικές ενέργειες για επίκαιρα ζητήματα.
3. Να διατυπώσουν οι Π.Κ. του ΣΥΝ και τα δημοτικά σχήματα που συμμετέχουμε συγκεκριμένες προτάσεις για την οικολογία και την Αυτοδιοίκηση ιδιαίτερα μάλιστα μπροστά στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές.
4. Να συνδιαμορφώσουμε με ευθύνη των Νομαρχιακών Επιτροπών ομάδες Οικολογίας και ευρύτερες οικολογικές συσπειρώσεις σε όλη την Ελλάδα. Ο ιστός αυτός να συνδιαμορφώσει άμεσες πολιτικές ενέργειες μέσα από πανελλαδικές συναντήσεις.
5. Να οργανωθεί από το διαδίκτυο η οικολογική επικοινωνία του ΣΥΝ και των συνεργαζόμενων δυνάμεων μέσα από το σχήμα του "ΟΙΚΟ-ΣΥΝ".
6. Να αξιοποιηθεί η Εταιρεία Πολιτικού Προβληματισμού Νίκος Πουλαντζάς για την οικολογική συνεισφορά στις πολιτικές και θεωρητικές προσεγγίσεις της Αριστεράς.
7. Να στηριχτεί το οικολογικό περιοδικό στην Αυγή, αξιοποιώντας στελέχη και επιστήμονες από ένα ευρύτερο πολιτικό φάσμα.
8. Να σταθεροποιήσουμε τακτικές επαφές με τις μη κυβερνητικές οργανώσεις που δραστηριοποιούνται στη χώρα μας.
9. Να προωθήσουμε τον συντονισμό δράσης με τα κόμματα του Φόρουμ της Νέας Αριστεράς για τα ζητήματα του περιβάλλοντος. Να προωθήσουμε την αναβάθμιση των σχέσεων με τα Πράσινα κόμματα της Ευρώπης και των Βαλκανίων, καθώς και τα πρασινοκόκκινα σχήματα και κινήματα.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS