Ο κόσμος σήμερα, έξι μήνες μετά το τρομοκρατικό χτύπημα στις ΗΠΑ και τον πόλεμο στο Αφγανιστάν, ζει μέσα σ'ένα κλίμα μεγαλύτερης ανασφάλειας και νέων απειλών για την ειρήνη και τα ανθρώπινα δικαιώματα. Στο προσκήνιο έχουν έρθει οι μεγάλες ανισότητες και πριν από όλα το χάσμα Βορρά - Νότου.
Το νέο στοιχείο είναι ότι η ηγεσία των ΗΠΑ δεν αρκείται πλέον στην πρωτοκαθεδρία της μόνης υπερδύναμης, αλλά διεκδικεί το ανεξέλεγκτο των όποιων αποφάσεών της, τόσο απέναντι στις δεσμεύσεις που απορρέουν από τη συμμετοχή στους διεθνείς θεσμούς, όσο και απέναντι σ'αυτές που προβλέπει αυτό καθ'αυτό το σύστημα διακυβέρνησης των ΗΠΑ. Αυτό δείχνουν οι δηλώσεις Μπους για τον «άξονα του κακού», η μονομερής εγκατάλειψη μιας σειράς διεθνών συμφωνιών, η περιφρόνηση στον ΟΗΕ, η προώθηση των σχεδίων για την αντιπυραυλική άμυνα, η πρωτοφανής, για τα μεταψυχροπολεμικά δεδομένα αύξηση των στρατιωτικών δαπανών των ΗΠΑ. Ταυτόχρονα η ευθυγράμμιση της κυβέρνησης Μπους με την κυβέρνηση του Ισραήλ, αποθρασύνει την πολιτική του Σαρόν, που είναι ο κύριος υπεύθυνος για την κλιμάκωση της βίας και τη νέα κρίση στη Μ. Ανατολή, η οποία μπορεί να διευθετηθεί μόνο με τον τερματισμό της ισραηλινής κατοχής και την ανακήρυξη ανεξάρτητου παλαιστινιακού κράτους στη βάση των αποφάσεων του ΟΗΕ.
Ωστόσο, η πολιτική της κυβέρνησης των ΗΠΑ, που εντείνει την κρίση του διεθνούς συστήματος και τις διεθνείς ανισότητες, γεννάει όλο και μεγαλύτερες αντιδράσεις σ'όλο τον κόσμο, ιδιαίτερα από το χώρο της Ευρώπης. Στη σημερινή περίοδο που καταγράφονται μια σειρά αντιθέσεις ΗΠΑ-ΕΕ, μεγαλώνει η απαίτηση ανάληψης από την Ενωμένη Ευρώπη ενός νέου, ενός αποφασιστικού ρόλου για την παγκόσμια ειρήνη και σταθερότητα στα πλαίσια μιας διαφορετικής πορείας της ενοποίησης με πανευρωπαϊκό ορίζοντα.
Η δεύτερη συνάντηση χιλιάδων πολιτών και κινημάτων απ'όλο τον κόσμο, ο προβληματισμό, οι αποφάσεις και ο προγραμματισμός παραπέρα συγκρότησης και συντονισμού δημιουργεί μια νέα ελπιδοφόρα πραγματικότητα.
Απέναντι στην κυριαρχία του νεοφιλελευθερισμού από την ακραία επιθετική ηγεμονία των ΗΠΑ διαγράφεται σιγά - σιγά η προοπτική ενός παγκόσμιου κινήματος αντίστασης και πρωτοβουλιών για μια διαφορετική πορεία του σύγχρονου κόσμου.
Προφανώς βρισκόμαστε στα πρώτα - πρώτα βήματα. Ομως σημασία έχει να συλλάβουμε σωστά την ποιοτική αλλαγή που συνιστούν αυτά τα βήματα και την δυναμική που περικλείουν.
Ο ΣΥΝ ενεργά παρών από την πρώτη στιγμή προσβλέπει στη δυναμική που μπορεί να δημιουργήσει η συνάντηση όλων των τμημάτων της Ευρωπαϊκής Αριστεράς και της Ευρωπαϊκής Ριζοσπαστικής Οικολογίας με αυτό το νέο παγκόσμιο κίνημα.
Γι'αυτό και αναπτύσσει ένα σύνολο πρωτοβουλιών ώστε οι προβληματισμοί του παγκόσμιου κοινωνικού και κοινοβουλευτικού φόρουμ να μπολιάσουν τη σκέψη της ελληνικής αριστεράς και ταυτόχρονα να μετατραπούν σε πραγματικό κίνημα και στην Ελλάδα.
Για μας η αποφασιστική προώθηση της πολιτικής ενοποίησης της Ε.Ε. και η αμυντική και στρατιωτική χειραφέτησή της από τις ΗΠΑ αποτελούν δυο μεγάλους στόχους και ταυτόχρονα προϋποθέσεις για να παίξει η Ευρώπη έναν αυτόνομο ρόλο στο σύγχρονο κόσμο και για να τροποποιηθούν οι σημερινοί όροι μονοκρατορίας των ΗΠΑ.
Ένας τέτοιος ρόλος, όμως, θα αποκτήσει πραγματική σημασία εφ'όσον εξ αρχής συνδεθεί με την υπεράσπιση του ευρωπαϊκού κοινωνικού προτύπου και αμφισβητήσει την παγκόσμια επιβολή του νεοφιλελευθερισμού.
Επομένως για την Αριστερά όλοι αυτοί οι στόχοι είναι αλληλένδετοι.
· Η Ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία χρεώνεται με την ιστορική ευθύνη ότι για μια μεγάλη περίοδο που βρέθηκε ταυτόχρονα στην εξουσία της πλειοψηφίας των ευρωπαϊκών χωρών δεν μπόρεσε να αρθεί πάνω από στενά εθνικούς υπολογισμούς και συμφέροντα, δεν άσκησε πολιτικές έξω από το νεοφιλελεύθερο πλαίσιο και δεν προώθησε μια τέτοια ευρωπαϊκή προοπτική με αποτέλεσμα να μεγαλώσει η απόσταση των ευρωπαϊκών κοινωνιών από τους θεσμούς και τις διαδικασίες της Ε.Ε., να ενταθεί ο ευρωσκεπτικισμός και κυρίως να καταγράφεται σχεδόν παντού μια σαφής τάση συντηρητικής μετατόπισης.
- Η πορεία προς τη νέα Διακυβερνητική Διάσκεψη πρέπει να σημάνει για την Ευρωπαϊκή Αριστερά και το Ευρωπαϊκό Κοινωνικό Forum μια μεγάλη κινητοποίηση γύρω από τους στόχους μιας διαφορετικής ευρωπαϊκής προοπτικής. Τα κόμματα της Αριστεράς, τα συνδικάτα, οι μη κυβερνητικές οργανώσεις, τα κινήματα οφείλουν να οργανώσουν τη δική τους παρουσία και να καταστήσουν τις απόψεις τους για την ευρωπαϊκή προοπτική στοιχεία του διαλόγου υπερβαίνοντας στην πράξη τα στενά πλαίσια τόσο της Διακυβερνητικής όσο και της Ευρωπαϊκής Συνέλευσης.
- Οι ευρωπαϊκές εξελίξεις της επόμενης περιόδου περιέχουν και μια πτυχή που αφορά ιδιαίτερα την Ελλάδα και την εξέλιξη κρίσιμων εθνικών της θεμάτων. Η ένταξη της Κύπρου στην Ε.Ε. στα πλαίσια της συνολικότερης διεύρυνσης, φέρνει στην επικαιρότητα εκ των πραγμάτων την ανάγκη για επίλυση του συνόλου των ελληνοτουρκικών προβλημάτων. Δημιουργεί, επομένως, δυνατότητες να επιλυθούν προβλήματα που χρονίζουν επί δεκαετίες και καθηλώνουν τη χώρα μας σε έναν αδιέξοδο εξοπλιστικό και αμυντικό ανταγωνισμό με την Τουρκία. Ταυτόχρονα, όμως, αυτή η διαδικασία ενέχει τον κίνδυνο εκβιαστικών διλημμάτων και δυσμενών για τα εθνικά μας συμφέροντα λύσεων.
Ήδη η πορεία του μέχρι σήμερα πραγματοποιούμενου διαλόγου τόσο μεταξύ των δύο κοινοτήτων στην Κύπρο, όσο και μεταξύ Ελλάδος - Τουρκίας, φανερώνει ότι ο κίνδυνος αυτός είναι πολύ υπαρκτός.
Η ένταξη της Ελλάδας στη ζώνη του ΕΥΡΩ έφερε στην επιφάνεια:
Τη μεγάλη απόσταση που μας χωρίζει από την υπόλοιπη Ευρώπη με όρους πραγματικής σύγκλισης, ιδιαίτερα στον κοινωνικό τομέα και αποδεικνύει σήμερα το πόσο βάσιμη ήταν η κριτική μας όλα τα προηγούμενα χρόνια για τις πολιτικές ονομαστικής και μόνο σύγκλισης που είχαν επιλεγεί από τις κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ.
Τα μεγάλα διαρθρωτικά προβλήματα της ελληνικής οικονομίας και του ελληνικού κράτους.
Ταυτόχρονα η συμμετοχή στη ζώνη του ΕΥΡΩ μείωσε δραματικά τα περιθώρια χειρισμών από πλευράς ελληνικής κυβέρνησης για τη συγκάλυψη όλων αυτών των προβλημάτων και για τη μετάθεση ή αναβολή της λήψης μέτρων και αποφάσεων.
Υπ' αυτήν την έννοια η συμμετοχή στη ζώνη του ΕΥΡΩ σηματοδοτεί την έναρξη μιας περιόδου κατά την οποία θα επιχειρηθεί η λύση μεγάλων εκκρεμών προβλημάτων (π.χ. ασφαλιστικό) και το μεγάλο ερώτημα και διακύβευμα είναι το ποιο θα είναι το κοινωνικό περιεχόμενο αυτών των λύσεων και ποιες δυνάμεις θα βάλουν τη σφραγίδα τους σ'αυτές τις λύσεις.
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, χωρίς σχέδιο αντιμετώπισης των μεγάλων προβλημάτων της χώρας, ακολουθώντας κατ' ουσίαν νεοφιλελεύθερη πολιτική που προκαλεί έντονη λαϊκή δυσαρέσκεια, είναι δέσμια των πιο επιθετικών δυνάμεων της αγοράς.
Αυτές ακριβώς οι δυνάμεις αξιοποιώντας το διάτρητο πολιτικό σύστημα της χώρας και την αποκοπή της κυβέρνησης από τη λαϊκή της βάση έχουν εξελιχθεί στην πραγματική εξουσία του τόπου. Διεκδικούν, αφ' ενός μεν να βάλουν τη σφραγίδα τους στη λύση των όποιων προβλημάτων και αφ' ετέρου να αποκομίσουν τα μέγιστα οφέλη από τις δυνατότητες που περιέχει η αξιοποίηση του Γ' ΚΠΣ.
Ο σημερινός δε παροξυσμός του μεταξύ τους ανταγωνισμού φανερώνει ότι η κυβέρνηση έχασε και τη δυνατότητα διαμεσολάβησης που μέχρι πρότινος κατείχε στο όλο σύστημα και στην όποια δυνατότητα στήριζε μεγάλο μέρος της δύναμής της. Ευρισκόμενη όμως σήμερα σ' αυτό το σημείο δεν κάνει την επιλογή της σύγκρουσης με τα συμφέροντα και την εξυγίανση του πολιτικού συστήματος. Αλλά αναζητεί ρόλο ανάληψης πρωτοβουλίας για τη διαμεσολάβηση προκειμένου να αποκαταστήσει μια νέα ισορροπία διαιωνίζοντας το ίδιο καθεστώς και αναπαράγοντας τους όρους μιας νέας αυριανής αποσταθεροποίησης.
Στοιχεία αυτής της τακτικής είναι η προσπάθεια τεχνητής πόλωσης με τη Ν.Δ., η φραστική αναβίωση του παραδοσιακού σχήματος Δεξιά - Προοδευτικές δυνάμεις, το «άνοιγμα» προς την Αριστερά.
Η πολιτική όξυνση και η πόλωση προς τη ΝΔ δεν επιχειρείται στο πεδίο της πραγματικής πολιτικής αλλά στο πεδίο της άγονης παρελθοντολογίας. Στην υπέρμετρη και αόριστη κινδυνολογία και αναδεικνύει το ΠΑΣΟΚ ως κεντρικό θέμα αυτήν καθ' αυτήν την νομή της εξουσίας και όχι την πολιτική στο όνομα της οποία διεκδικεί την παραμονή στην εξουσία.
Αυτού του είδους η πολιτική όξυνση συνυφασμένη και με τα προβλήματα διαπλοκής και διαφθοράς, που στιγματίζουν σήμερα το πολιτικό σύστημα της χώρας, δημιουργεί ένα νοσηρό κλίμα και τροφοδοτεί τάσεις συντηρητικής μετατόπισης, όχι απλώς στο πολιτικό αλλά κυρίως στο κοινωνικό πεδίο.
Σε αντίθεση με τις διακηρύξεις για «άνοιγμα» προς την κοινωνική και πολιτική Αριστερά, η ηγεσία του ΠΑΣΟΚ εμμένει στην απόρριψη των προτάσεων που από θέσεις αριστερής προγραμματικής αντιπολίτευσης έχει έγκαιρα και επανειλημμένα θέσει ο ΣΥΝ και ευρύτερες δυνάμεις της Αριστεράς, συμπεριλαμβανομένων και παραγόντων και κοινωνικών δυνάμεων που αναφέρονται στο ΠΑΣΟΚ.
Για το 35ωρο
Για το διευρυμένο πλαίσιο εγγυήσεων και προστασίας του εισοδήματος
Για ριζική φορολογική μεταρρύθμιση
Για τη θωράκιση και τη διαφάνεια απέναντι στα φαινόμενα διαπλοκής και πολιτικού χρήματος
Για την οικολογική ανασυγκρότηση
Για την εξυγίανση και αναβάθμιση του δημόσιου τομέα της οικονομίας
Για τη διεύρυνση του πλαισίου συνταγματικών δικαιωμάτων και ελευθεριών
Ο ΣΥΝ είχε επισημάνει έγκαιρα ότι ο πανίσχυρος εκλογικός δικομματισμός που καταγράφηκε στις εκλογές του 2000 θα όξυνε τις αντιφάσεις των κυρίαρχων πολιτικών και ότι η ήττα και η υπέρβαση του δικομματισμού αποτελούν τις προϋποθέσεις για εναλλακτικές πολιτικές διεξόδου από την κρίση.
α) Ο κεντρικός στόχος του ΣΥΝ είναι η αντιπαράθεση στις πολιτικές του νεοφιλελευθερισμού. Από αυτή τη σκοπιά η προγραμματική και πολιτική αντίθεσή μας προς τη Νέα Δημοκρατία είναι δεδομένη. Όμως σήμερα οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές δεν εκπορεύονται μόνον από τη συντηρητική παράταξη.
Η πολιτική της σημερινής κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, ανεξάρτητα από τις ιδεολογικές αφετηρίες, τις κοινωνικές αναφορές και την πορεία διαμόρφωσης των στελεχών του, δεν ξεφεύγει από τα όρια του νεοφιλελεύθερου πλαισίου. Στη βάση αυτής της πολιτικής διαμόρφωσε όλα τα προηγούμενα χρόνια κλίμα συναίνεσης με τη Νέα Δημοκρατία και προσανατολίστηκε επίμονα στη διεκδίκηση του λεγόμενου μεσαίου χώρου μεταλλάσσοντας τα χαρακτηριστικά του ίδιου του κόμματος και ανοίγοντας το δρόμο για την άνοδο της Νέας Δημοκρατίας. Αυτές άλλωστε είναι και οι βασικές αιτίες της κρίσης που αντιμετωπίζει ως κόμμα το ΠΑΣΟΚ σήμερα.
Κρίση που πολλαπλασιάζει την έκφραση προσωπικών στρατηγικών, αναπαράγει ένα κλίμα ανασφάλειας και τροφοδοτούμενης κινδυνολογίας, ενώ ταυτόχρονα δημιουργεί πεδίο για διεργασίες ανοιχτές στην κριτική για αδυναμίες και λάθη που αναφέρονται στο σύνολο της πολιτικής και της λογικής του ΠΑΣΟΚ για την εξουσία.
β) Στη βάση αυτή ο ΣΥΝ αγωνίζεται σήμερα, θα αγωνιστεί και αύριο να διαμορφωθεί, όχι γενικώς και αορίστως και χωρίς συγκεκριμένο κοινωνικό περιεχόμενο το μπλοκ των προοδευτικών δυνάμεων, αλλά το μπλοκ των δυνάμεων που αντιμάχονται το νεοφιλελευθερισμό και έχουν αναφορά στις ιδέες του δημοκρατικού σοσιαλισμού.
Το σχήμα Δεξιά - Προοδευτικές δυνάμεις, με την ιδιαίτερη φόρτιση που προσέλαβε στην Ελλάδα, ανταποκρίνεται σε δεδομένα μιας άλλης ιστορικής φάσης κατά την οποία το βασικό διακύβευμα ήταν η δημοκρατική ολοκλήρωση και η άρση των συνεπειών του εμφυλίου πολέμου.
Σήμερα το κεντρικό διακύβευμα στην Ελλάδα - όπως και σε ολόκληρη την Ευρώπη - είναι ο κοινωνικός χαρακτήρας των εφαρμοζόμενων πολιτικών, η συρρίκνωση ή μη του κοινωνικού κράτους και η δημιουργία ή μη όρων που θα εξασφαλίζουν τον έλεγχο, την απόλυτη κυριαρχία των νόμων και των δυνάμεων της αγοράς.
Μ'αυτή την έννοια η πραγματική διαχωριστική γραμμή βρίσκεται ανάμεσα στον νεοφιλελευθερισμό από τη μια και στις ιδέες της κοινωνικής αλληλεγγύης και της δημοκρατίας, στις ιδέες δηλαδή του Δημοκρατικού Σοσιαλισμού από την άλλη.
Στη βάση αυτής της κεντρικής αντίθεσης προσδιορίζεται ο χαρακτήρας και η πολιτική του κάθε κόμματος.
Και επίσης στη βάση αυτής της αντίθεσης θα οικοδομούνται όλο και πιό καθαρά οι κοινωνικές και πολιτικές συμμαχίες.
Είναι βέβαια φανερό ότι η ιστορία, το πρόγραμμα, οι πολιτικές διακηρύξεις, το ανθρώπινο δυναμικό του κάθε κόμματος, διαμορφώνουν τη συνολική φυσιογνωμία ενός κόμματος.
Για ένα κόμμα όμως όπως το ΠΑΣΟΚ που δοκιμάζεται στο πεδίο διακυβέρνησης της χώρας, το κρίσιμο κριτήριο είναι η κυβερνητική πολιτική που ασκεί.
Η αντιπαράθεση του προς τη ΝΔ πρέπει να στοιχειοθετείται από την κυβερνητική του πολιτική και δεν μπορεί να στηριχθεί σε παλαιού τύπου αντιδεξιές κορώνες.
Όμως από αυτή τη σύγχρονη και συγκεκριμένη σκοπιά η κυβερνητική πολιτική του ΠΑΣΟΚ βρίσκεται σε γραμμή σύγκλισης και όχι σε γραμμή σύγκρουσης προς την πολιτική της ΝΔ.
γ) Στην προοπτική διαμόρφωσης του μπλοκ των δυνάμεων που αντιμάχονται τον νεοφιλελευθερισμό, ο ΣΥΝ αγωνίζεται για την αλλαγή του συστήματος διακυβέρνησης της χώρας.
Ο δικομματισμός ευνοεί την τεχνητή πόλωση και τη διαιώνιση των αδιέξοδων πολιτικών.
Η εκτίμησή μας αυτή επιβεβαιώθηκε απόλυτα τη διετία που πέρασε.
Ο δικός μας στόχος είναι η υπέρβαση του δικομματισμού και η δημιουργία ενός πλουραλιστικού πολιτικού συστήματος που να επιτρέπει την γνήσια καταγραφή όλου του φάσματος των πολιτικών απόψεων και δυνάμεων, να δημιουργεί προϋποθέσεις αξιόπιστων προγραμματικών συμφωνιών και να ανοίγει το δρόμο σε κυβερνήσεις συνεργασίας που θα εκφράσουν μια νέα κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία με σαφές προοδευτικό πρόγραμμα και σαφή κατεύθυνση.
Σε ένα τέτοιο σύστημα ο ρόλος του ΣΥΝ μπορεί να είναι καθοριστικός καθώς ο ΣΥΝ ως το κόμμα της Σύγχρονης Αριστεράς μπορεί με σταθερότητα να προτείνει το πλαίσιο των αντινεοφιλελεύθερων πολιτικών.
δ) Σε αντίθεση με τη σαφή πολιτική του ΣΥΝ, οι προτάσεις που κατατίθενται από ηγετικά στελέχη του ΠΑΣΟΚ για συνεργασία με την Αριστερά παραμένουν μετέωρες πολιτικά, εφ'όσον κατατίθενται αποσπασμένες από την ουσία των πολιτικών που ήδη εφαρμόζονται από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ και εφ'όσον δεν συνδέονται ευθέως και δεσμευτικά με την καθιέρωση της Απλής Αναλογικής.
Ο ΣΥΝ είναι το κατ'εξοχήν κόμμα του διαλόγου και επίσης είναι το κόμμα που πριν από οποιονδήποτε άλλο έθεσε το θέμα της αλλαγής του πολιτικού συστήματος.
Δεν θα συμπράξει όμως και δεν θα παγιδευτεί σε επικοινωνιακές τακτικές που στόχο έχουν τη διαιώνιση και όχι την αλλαγή του σημερινού δικομματικού σκηνικού και των σημερινών πολιτικών.
Επίσης
α) Συνεχίζουμε την προετοιμασία του Προγραμματικού Συνεδρίου με τη διοργάνωση ημερίδων και προσυνεδρίων για το σύνολο των βασικών θεμάτων της γενικής προγραμματικής αντίληψης του κόμματος.
Η διαδικασία αυτή μας έχει φέρει ήδη σε επαφή με σημαντικές δυνάμεις διανοουμένων, συνδικαλιστών και στελεχών των κοινωνικών κινημάτων, με δυνάμεις και ομάδες της ριζοσπαστικής αριστεράς και της οικολογίας.
Ταυτόχρονα ενισχύουμε τον προγραμματισμό της Εταιρείας Πολιτικού Προβληματισμού Ν. ΠΟΥΛΑΝΤΖΑΣ, τις εκδηλώσεις και πρωτοβουλίες που αναλαμβάνονται τόσο σε εθνικό όσο και σε διεθνές επίπεδο.
Ο ΣΥΝ ενισχύει επίσης στα πλαίσια της συμμετοχής του κόμματος στην μετοχική σύνδεση της ΑΥΓΗΣ, που έχει πλέον ευρεία μετοχική βάση, την προοπτική περαιτέρω βελτίωσης και ανάπτυξης της ΑΥΓΗΣ ως ανεξάρτητης εφημερίδας της Αριστεράς.
β) Ο ΣΥΝ έχει πυκνώσει τις επαφές και τις πρωτοβουλίες στο ευρωπαϊκό επίπεδο τόσο για τη συγκρότηση ευρωπαϊκού κόμματος της αριστεράς και της ριζοσπαστικής οικολογίας, όσο και για τη διαμόρφωση του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουμ και συμμετέχει σε όλες τις διεθνείς κινητοποιήσεις και διεργασίες που έχουν στο επίκεντρό τους την αναζήτηση εναλλακτικής πρότασης στη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση.
γ) Τα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα (ασφαλιστικό, ανεργία, υγεία, παιδεία) βρίσκονται στην πρώτη προτεραιότητα της δουλειάς όλου του κόμματος καθώς το επόμενο διαγράφεται κρίσιμο για την εξέλιξή τους.
δ) Ο ΣΥΝ συμμετέχει στον Χώρου Διαλόγου της Αριστεράς και της ριζοσπαστικής Οικολογίας. Θεωρούμε ότι συντελούνται σημαντικές διεργασίες που ενισχύουν μια νέα δυναμική στον ευρύτερο χώρο της Αριστεράς.
ε) Ο ΣΥΝ θα αναλάβει άμεσα πρωτοβουλία για τη διαμόρφωση μιας πλατιάς επιτροπής παραγόντων της δημόσιας ζωής ώστε να έρθει στο επίκεντρο των πολιτικών διεργασιών η πρόταση για να καθιερωθεί ως πάγιο εκλογικό σύστημα η απλή αναλογική.
στ) Στο αμέσως προσεχές διάστημα και στα πλαίσια των γενικότερων κατευθύνσεων και αποφάσεων της ΚΠΕ και του θεματικού συνεδρίου για την Τοπική Αυτοδιοίκηση, θα ολοκληρωθούν οι επιλογές των οργανώσεων του κόμματος για τη στήριξη εκλογικών συνδυασμών, στελεχών της ΤΑ και προοδευτικών προγραμμάτων που κινούνται μέσα στο πλαίσιο των γενικών κατευθύνσεων και των επιλογών μας.-
Οι πρόσφατες δηλώσεις της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ επιβεβαιώνουν τις εκτιμήσεις του ΣΥΝ ότι έχει κλείσει ο κύκλος των μονοκομματικών κυβερνήσεων.
Οι καχυποψίες της Αριστεράς προς τις προτάσεις συνεργασίας του κυβερνητικού κόμματος είναι εύλογες, λόγω των αρνητικών εμπειριών του παρελθόντος, αλλά και επειδή οι ασκούμενες κυβερνητικές πολιτικές δεν διευκολύνουν ένα ουσιαστικό προγραμματικό διάλογο.
Ωστόσο, ο ΣΥΝ θα επιμείνει στην προοπτική μιας νέας κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας η οποία πρέπει να στηριχτεί σε νέους συσχετισμούς, νέες πολιτικές και σε νέο εκλογικό σύστημα απλής αναλογικής.
Η εναλλακτική πρόταση εξουσίας του ΣΥΝ αποτελεί τη μόνη απάντηση απέναντι στη συντηρητική επικράτηση της Ν.Δ. και τα αδιέξοδα του ΠΑΣΟΚ. Ο ΣΥΝ ανοικτός σε διαδικασίες πολιτικού διαλόγου θα επιμείνει σταθερά στις θέσεις του αριστερού εκσυγχρονισμού, της ριζοσπαστικής οικολογίας, των νέων κοινωνικών κινημάτων. Θα επιδιώξει βαθιές τομές στο κράτος και την κοινωνία. Η στήριξη και η ισχυροποίηση του ΣΥΝ αποτελεί κρίσιμη προϋπόθεση για να ανοίξουν οι δρόμοι των πολιτικών εξελίξεων προς αριστερές και φιλολαϊκές κατευθύνσεις.
Θ. Μαργαρίτης
Δ. Μπίρμπας
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS