Όταν τα προηγούμενα χρόνια είχαμε καταστροφές στο δασικό περιβάλλον, οι κυβερνήσεις αντιδρούσαν: " Τι να κάνουμε... πήραμε όλα τα απαραίτητα μέτρα... ο κακός καιρός φταίει...".
Τη φετινή χρονιά η κυβέρνηση της Ν.Δ. στην ανικανότητά της να οργανώσει αποτελεσματικά τη δασοπροστασία πρόσθεσε στον κακό καιρό και την ασύμμετρη απειλή (εκλογές γαρ). Κι επειδή αδυνατεί να την ονοματίσει θα το κάνουμε εμείς.
Ασύμμετρη απειλή για το δασικό περιβάλλον αποτελούν οι δασοκτόνες νομοθετικές πρωτοβουλίες και παραλείψεις των κυβερνήσεων των τελευταίων χρόνων:
- Της Ν.Δ. (2004-2007) με την απόπειρά της να αναθεωρήσει το άρθρο 24 με σκοπό τη σύνδεση με την οικιστική ανάπτυξη του 50% των δασικών εκτάσεων και τη νομιμοποίηση όλων των μέχρι το 1978 καταπατήσεων και αυθαιρεσιών στα δάση.
- Του ΠΑΣΟΚ (2000-2004) με την προηγούμενη αναθεώρηση του άρθρου 24 και την ψήφιση του νόμου 3208/03 με τον οποίο αποχαρακτηρίζονται περί τα 40.000.000 στρέμματα δασικού χαρακτήρα εδαφών και αχρηστεύονται όλες οι πράξεις χαρακτηρισμού δασικών και αναδασωτέων εκτάσεων που έχουν συνταχθεί μέχρι σήμερα. Είναι δε χαρακτηριστικό ότι η σημερινή κυβέρνηση της Ν.Δ., που ως κόμμα χαρακτήριζε τον παραπάνω νόμο ως αντισυνταγματικό όταν ψηφιζόταν, έσπευσε με την ανάληψη της εξουσίας αμέσως να τον εφαρμόσει.
- Του ΠΑΣΟΚ (1996-2000) με το νόμο 2612/98 που διαχώρισε την πρόληψη από την καταστολή των δασικών πυρκαγιών, πράγμα που οδήγησε στην ανάθεση της ευθύνης της δασοπυρόσβεσης στο Πυροσβεστικό Σώμα και στην απουσία από αυτή τη διαδικασία όσων ασχολούνται με την πρόληψη, δηλαδή της Δασικής Υπηρεσίας. Ο διαχωρισμός αυτός, που καταγγέλθηκε ως δασοκτόνος από τα κόμματα της αντιπολίτευσης οδήγησε στην ανάδειξη της καταστολής ως κυρίαρχο στοιχείο της δασοπροστασίας και στην υποβάθμιση της πρόληψης.
- Της σημερινής κυβέρνησης της Ν.Δ. που δεν "κατάφερε" να απορροφήσει ούτε 1 ευρώ όχι μόνο από τα 25.000.000 που έχουν εγκριθεί από την Ε.Ε. για τη δασοπροστασία της χώρας μας, αλλά και από τα 40.000.000 που υπάρχουν στο Ταμείο Δασών του Υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων
- Όλων των παραπάνω κυβερνήσεων, αλλά και των προηγούμενων της μεταπολίτευσης που δεν προχώρησαν στη σύνταξη του δασολογίου και των δασικών χαρτών, ως από το 1976 είχαν θεσμική υποχρέωση.
Ασύμμετρη απειλή για το δασικό περιβάλλον αποτελούν οι καταπατητές και αυθαιρετούντες ιδιώτες και οικοδομικοί συνεταιρισμοί που πιέζουν και πολλές φορές τα καταφέρνουν να οικοπεδοποιούν δάση και δασικές εκτάσεις, τόσο με παράνομες, όσο και με νομιμοφανείς διαδικασίες. Είναι γνωστό σε όλους ότι κάθε φορά που καίγονται δασικές εκτάσεις οικοπεδικού ενδιαφέροντος οι μόνοι που κερδίζουν είναι αυτοί, αφού οι επιφάνειες που κηρύσσονται αναδασωτέες ολοένα λιγοστεύουν.
Ασύμμετρη απειλή αποτελούν
- Η μη συγκρότηση και λειτουργία κατά νομούς και δήμους συντονιστικών οργάνων που θα έχουν την ευθύνη αποδοτικής λειτουργίας των δυνάμεων καταστολής.
- Η ανυπαρξία σχεδίων δασοπυρόσβεσης στα περιαστικά δάση, αλλά και στα δασικά συμπλέγματα με αποτέλεσμα όταν συμβαίνει επεισόδιο κανείς να μη γνωρίζει από τους εμπλεκόμενους τι πρέπει να κάνει.
- Η απουσία της Τοπικής Αυτοδιοίκησης από τη δασοπροστασία. Και δεν είναι δυστυχώς μόνο τα μικρά κονδύλια που της διαθέτει η κεντρική εξουσία, είναι και η ανευθυνότητα μερικών δημάρχων που λειτουργούν παράνομες χωματερές και μάλιστα χωρίς φύλαξη, από τις οποίες συχνά προκαλούνται πυρκαγιές. Γιατί οι υπεύθυνοι δήμαρχοι δεν υφίστανται τη βάσανο της αυτόφωρης διαδικασίας και προφυλάκισης;
- Η προκλητική αδιαφορία της ΔΕΗ στη συντήρηση του δικτύου της που θεωρείται ο πιο σοβαρός κίνδυνος για τα δάση. Γιατί οι υπεύθυνοι της ΔΕΗ δεν έχουν τιμωρηθεί ποτέ μέχρι σήμερα;
- Η εγκληματική ανευθυνότητα μερικών αγροτών και κατοίκων των ορεινών περιοχών, αλλά και επισκεπτών των ορεινών όγκων, που φτάνουν στο σημείο να καίνε χόρτα ή να ψήνουν μπριζόλες όταν η θερμοκρασία φτάνει τους 40 βαθμούς C και οι άνεμοι στα 9 μποφόρ. Ίσως είναι σκληρό, αλλά και η γιαγιά της Ζαχάρως δεν πρέπει να συνετιστεί;
- Η νοοτροπία μερικών κτηνοτρόφων που βάζουν φωτιά σε χορτολιβαδικές και δασικές εκτάσεις γιατί πιστεύουν ότι έτσι ανανεώνεται και αυξάνεται η βοσκήσιμη ύλη...
Ασύμμετρη απειλή αποτελεί τέλος και η λογική της αδιαφορίας που δυστυχώς αρχίζει να μπολιάζεται και στις τοπικές κοινωνίες. Είναι χαρακτηριστική η εικόνα των κατοίκων πολλών ορεινών χωριών που κοιτάζουν τον ουρανό, όταν βγαίνει καπνός από τα δάση, μήπως και εμφανιστεί κανένα αεροπλάνο για να τη σβήσει.
Γι' αυτό είναι χρέος της Αριστεράς να πρωτοστατήσει στην εμφάνιση ενός δυναμικού κινήματος που θα υπερασπιστεί και το περιβάλλον.
Όταν αντιμετωπιστούν οι παραπάνω ασύμμετρες απειλές και οι πυρκαγιές εξακολουθούν να προκαλούν καταστροφές σαν τις φετινές, τότε να αναζητηθούν άλλου είδους απειλές.
* Ο Βαγγέλης Αποστόλου είναι μέλος Π.Γ. ΣΥΝ και υποψήφιος βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Εύβοιας
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS