Ο επικεφαλής του συνδυασμού Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς Αλ. Αλαβάνος μαζί με υποψήφιους βουλευτές Α' και Β' Πειραιά και στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ, επισκέφθηκε σήμερα τις εγκαταστάσεις των Ηλεκτρικών Σιδηροδρόμων στην επισκευαστική βάση Πειραιά.
Σε ομιλία του προς τους εργαζόμενους και στη συζήτηση που ακολούθησε τόνισε μεταξύ άλλων:
«Αυτή η προκήρυξη των εκλογών, με σπουδή, έχουμε δει όλοι μέσα σε τι συνθήκες έγινε, μέσα σε περίοδο μεγάλης επικινδυνότητας για πυρκαγιές. Οι πυρκαγιές έγιναν και είχαμε έναν πρωθυπουργό που ανακοίνωνε την προκήρυξη των εκλογών με φόντο μια Πεντέλη που καιγόταν, και ίσως αυτός ήταν ένας προάγγελος του κακού. Είδαμε έναν κρατικό μηχανισμό ο οποίος δεν λειτούργησε, είδαμε μια νομοθεσία που υπήρχε και από την προηγούμενη κυβέρνηση και που ουσιαστικά ενίσχυε τους καταπατητές, όπως ο Νόμος του 2003 που ακυρώνει τους δασικούς χάρτες, και που δίνει τη δυνατότητα ενστάσεων ενάντια στη δημόσια ιδιοκτησία των δασών. Αλλά όλη αυτή η κατάσταση είχε ως συνέπεια να εκτοπιστούν μεγάλα ζητήματα από τη συζήτηση κατά την προεκλογική περίοδο. Ακόμη και το πολύ μεγάλο ζήτημα του περιβάλλοντος το οποίο αναδείχθηκε μέσα από τις πυρκαγιές, γίνεται επιχείρηση να προσεγγιστεί με ένα τρόπο εντελώς επιφανειακό, προσχηματικό και ψεύτικο. Διότι αντί να γίνει συζήτηση πάνω σε αυτό το ζήτημα, βλέπουμε στην πραγματικότητα αυτή τη θλιβερή εικόνα του πρωθυπουργού να εμφανίζεται κάθε μέρα σε ένα σήριαλ παρεμβάσεων στις εκλογές και να γίνεται η μεγαλύτερη και πιο άθλια ίσως προσπάθεια εξαγοράς ψήφων που έχουμε δει στις τελευταίες προεκλογικές περιόδους. Είδαμε το τραγελαφικό ότι ο κόσμος αυτός όχι μόνο χτυπήθηκε και πλήγηκε, έχασε ανθρώπους δικούς του, τον τόπο του αλλά προσβάλλεται και η ίδια του η αξιοπρέπεια. Και θα έλεγα ότι σε αυτό το παιχνίδι συμμετέχει και η αξιωματική αντιπολίτευση με ένα πλειστηριασμό υποσχέσεων. Το ένα κόμμα υπόσχεται νέες πόλεις, το άλλο κόμμα υπόσχεται νέα πανεπιστήμια και στην πραγματικότητα δεν κοιτάμε τα μεγάλα ζητήματα του τόπου. Εμείς έχουμε δει ότι αυτό το χαρακτηριστικό στοιχείο που είχαμε τα τρεισήμισι χρόνια, ότι ανάμεσα στα δυο μεγάλα κόμματα η αντιπαράθεση ήταν στην επιφάνεια, η αντιπαράθεση κινούνταν γύρω από πρόσωπα- Πρινιωτάκης, Παπαμαρκάκης, Παπακωνσταντίνου κλπ.- η αντιπαράθεση δεν προσέγγισε τα πραγματικά ζητήματα. Μας έχει κάνει εντύπωση ότι επί τρεις μήνες, η επικοινωνιακή Ελλάδα έχει ως επίκεντρο την κ. Γεννηματά, την κ. Πατουλίδου, και αναρωτιόμαστε, τα προβλήματα του λαού πότε θα συζητηθούν; Τα προβλήματα της παιδείας πότε θα συζητηθούν; Τα προβλήματα των εργαζομένων πότε θα συζητηθούν; Τα προβλήματα του δημόσιου και ιδιωτικού τομέα πότε θα συζητηθούν; Σε ένα στημένο ντημπέιτ το οποίο θα είναι κάποιοι μονόλογοι και δεν θα υπάρχει καν δυνατότητα διαλόγου; Γι αυτό εμείς, κάνουμε και τώρα αυτό που κάναμε σε όλη την προηγούμενη περίοδο. Ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς πήγαινε κόντρα στο ρεύμα. Παρότι είμαστε μικρή δύναμη κάναμε ότι μπορούσαμε για να αλλάξουμε την ημερήσια διάταξη που διαμόρφωναν τα δύο κόμματα και τα μεγάλα ΜΜΕ. Βάζαμε το θέμα του άρθρου 16,της συνταγματικής αναθεώρησης, του δημοσίου πανεπιστημίου και όντως ένα κίνημα τους ανάγκασε να συμπεριληφθεί αυτό το θέμα στα θέματα συζήτησης. Κάναμε πριν λίγους μήνες αυτή την προσπάθεια στο Ελληνικό να σπάσει αυτό το καθεστώς, να είμαστε μια πόλη των 5 εκ. κατοίκων και να είμαστε κλεισμένοι στη φάκα σαν τα ποντίκια χωρίς ελεύθερη πρόσβαση στις παραλίες. Κι έγινε αυτή η τρομακτική κινητοποίηση με τον Δήμαρχο του Ελληνικού που έσπασε αυτό το τείχος. Θέλουμε να σπάσουμε αυτό το τείχος της σιωπής. Θέλουμε να αναδειχθεί το πρόβλημα του περιβάλλοντος το οποίο είναι μεγάλο, αλλά ως ουσιαστικό πρόβλημα και όχι ως προσπάθεια χειραγώγησης, υποσχέσεων και μελλοντικών ανασυγκροτήσεων από τα δύο κόμματα, και θέλουμε να αναδειχθούν όλα τα μεγάλα κοινωνικά ζητήματα.
Όντας σε ένα χώρο σαν το δικό σας δεν μπορεί κανείς να μην δει τα μεγάλα προβλήματα που υπάρχουν. Βλέπουμε τις διαδικασίες ιδιωτικοποίησης. Εδώ υπάρχει ο ΟΛΠ, μέσα σε μια διαδικασία να περάσει σε ιδιωτικά χέρια. Ένα κεντρικό ζήτημα που αναδείχθηκε σε όλο αυτό το διάστημα είναι δημόσιος ή ιδιωτικός τομέας. Συλλογικότητα ή κερδοσκοπία. Είναι κεντρικό ζήτημα για μας. Και έχει σημασία και εδώ στους ΗΣΑΠ, ξέροντας ότι υπάρχουν και δεξιά μοντέλα και σοσιαλιστικά μοντέλα στην Ευρώπη, χαρακτηριστική περίπτωση του Τόνυ Μπλερ, και οι εργατικοί, οι οποίο παραδώσανε αυτούς τους χώρους σε ιδιωτικές επιχειρήσεις, με πολύ μεγάλη υποβάθμιση των υπηρεσιών και επίσης με πολύ μεγάλη υποβάθμιση της ασφάλειας. Οι σιδηρόδρομοι της Αγγλίας ήταν από τους πιο ασφαλείς σιδηροδρόμους και σήμερα έχουν γίνει μια μεγάλη απειλή με πολύ σαφή την αιτία, δηλαδή την προσπάθεια να υποβαθμίσουν και να μειώσουν το κόστος σχετικά με την κίνηση των συρμών. Επομένως οι ΗΣΑΠ που έχουν μια ιστορία και μια παράδοση είναι ένας χώρος τον οποίο πρέπει να συγκρατήσουμε ως δημόσιο χώρο, και αυτό δεν σημαίνει ότι είναι κάτι το οποίο θα γίνει αυτομάτως. Διότι βλέπουμε το ντόμινο σιγά-σιγά να πέφτει. Βλέπουμε τον ΟΤΕ, το βασικό εργαλείο για να ζήσουμε στην εποχή των τηλεπικοινωνιών και της πληροφορικής, να πέφτει, τη ΔΕΗ να πέφτει , το Ταχυδρομικό Ταμιευτήριο να πέφτει, την Εθνική την Εμπορική την Αγροτική Τράπεζα να έχουν πέσει. Και γι αυτό ένας στόχος είναι πώς θα στηρίξουμε το δημόσιο τομέα, πώς θα στηρίξουμε την επιχείρησή μας στο χώρο.
Ένα δεύτερο στοιχείο είναι οι νέες εργασιακές σχέσεις. Χθές ήμουν σε μια συγκέντρωση στα Τρίκαλα σε σούπερ μάρκετ. Και πέρα από τα εργασιακά που μου είπαν, ήταν ότι στην επαρχία για να μπεις σε σούπερ -μάρκετ ή σε πολυκατάστημα χρειάζεσαι σημείωμα βουλευτή. Και νομίζω ότι η υπόθεση Πατουλίδου έδειξε και πώς αναδείχνονται τα ψηφοδέλτια στα διάφορα κόμματα. Επομένως τα θέματα των εργασιακών σχέσεων είναι ένα ζήτημα που έχει σχέση με τις αμοιβές, με τις υπερωρίες, με τα επιδόματα, τις συντάξεις κλπ. στο οποίο κεντρική θέση έχει το θέμα της νεολαίας. Έχουμε μια σειρά νόμων-Σιούφα, Ρέππα, ΝΔ, ΠΑΔΟΚ- οι οποίοι έχουν ως αποτέλεσμα οι εργασιακές σχέσεις να υποβαθμίζονται στο όνομα και με το δέλεαρ ότι «εσάς τους παλιούς δεν σας πειράζουμε». Στους εργαζόμενους των ΗΣΑΠ υπήρξαν αγώνες ώστε να μην περάσουν αυτά τα σχέδια για προσλήψεις με υποβαθμισμένες εργασιακές σχέσεις.
Θα ήθελα να αναφέρω και το ασφαλιστικό. Δεν έχουν δικαίωμα ο μεν Καραμανλής να λέει ψέματα για το ασφαλιστικό, ότι δεν θα ανοίξει, ότι όλα θα μείνουν τα ίδια κλπ, και όταν διαβάσει κανείς πίσω από τις γραμμές υπάρχουν άλλες θέσεις, και ο κ. Παπανδρέου να λέει ότι θα ανοίξει το ασφαλιστικό μετά τις εκλογές, κι ότι δεν μπορούμε να το ανοίξουμε. Κι εμείς ρωτάμε, γιατί με αυτά τα κρυφά χαρτιά ή με αυτές τις γενικές κουβέντες αντιμετωπίζουν το ασφαλιστικό ; Τη στιγμή που καταληστεύτηκαν τα ταμεία, όπου στο φαγοπότι συμμετείχαν μεγάλες εταιρείες, κολοσσοί, όπως η J.P.Morgan; Τι θα γίνει με τα 4,5 δις, ευρώ τα οποία είναι εισφοροδιαφυγή κάθε χρόνο; Τι θα γίνει με τα χρέη προς το ΙΚΑ, του δημοσίου, που είναι πάνω από 8δις., και των ιδιωτών που είναι 3,5 δις; Τι θα γίνει με τα βάρη που μετατοπίστηκαν στα ταμεία από την ενσωμάτωση σε διάφορα ταμεία επικουρικά και άλλα μιας πρώτης φουρνιάς τραπεζοϋπαλλήλων και την προετοιμασία ενσωμάτωσης σε αυτά και άλλων εργαζόμενων στο δημόσιο τομέα; Στο ασφαλιστικό διακυβεύονται μεγάλα ζητήματα στις εκλογές.
Εμείς δεν ταυτίζουμε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ, κάθε κόμμα έχει τη δική του ταυτότητα, αλλά παρόλα αυτά υπάρχουν οι ευθύνες της ΝΔ απέναντι στις οποίες εμείς σταθήκαμε απέναντι, και υπάρχουν και σοβαρότερες ευθύνες του ΠΑΣΟΚ γιατί είναι σε μεγάλο βαθμό συνέχεια, ανάπτυξη αυτής της πολιτικής.
Νομίζω ότι μπορούμε να δούμε ότι μέσα σε αυτό το πλαίσιο, ο ΣΥΡΙΖΑ, αυτή η μικρή πολιτική δύναμη των 6 βουλευτών, είναι αυτή που έδωσε την ταυτότητά της και το παρόν της με τέτοιο τρόπο που βγήκαν διάφοροι τηλεεισαγγελείς και λέγανε, πώς γίνεται μια τόσο μικρή πολιτική δύναμη να κάνει τόσο μεγάλη φασαρία. Εμείς πιστεύουμε ότι χρειάζεται μια κοινωνία με ανεπτυγμένα τα κινήματα. Γιατί πιστεύουμε ότι τα κινήματα μπορούν να φέρουν αποτελέσματα. Ποιος περίμενε ότι αυτό το εκπαιδευτικό κίνημα για το άρθρο 16 θα οδηγούσε σε κατάρρευση όλη τη συνταγματική αναθεώρηση της ΝΔ; Ο κόσμος του ΠΑΣΟΚ ήρθε με θέσεις που υποστηρίζαμε εμείς και όχι με θέσεις της ηγεσίας του και το ΠΑΣΟΚ αναγκάστηκε να πει ότι και στο δεύτερο γύρο δεν θα ψηφίσουμε τη συνταγματική αναθεώρηση και καταρρέει το κέντρο των μεταρρυθμίσεων. Μπορούμε να έχουμε κατακτήσεις, να ζήσουμε καλύτερα και να δημιουργήσουμε προϋποθέσεις για μια πολύ καλύτερη εξέλιξη.
Είναι οι πρώτες εκλογές που δεν περνάει η τεχνητή πόλωση από το δικομματισμό. Και είναι προς τιμήν των οπαδών και των δύο μεγάλων κομμάτων ότι σκέφτονται, ότι είναι έτοιμοι να κάνουν το βήμα, ειδικά πολλοί φίλοι από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, να κάνουν ένα βήμα που θα αναδιοργανώσει την κατάσταση στην Ελλάδα. »
To Γραφείο Τύπου