- Είναι η πρώτη φορά μετά το 1989... θα αισθάνεστε κάπως περίεργα ....
Περίεργα και αντιφατικά. Η πολιτική είναι πάντοτε ένα πεδίο που κανείς εκφράζει την ύπαρξή του και, από την άλλη, το να είσαι θεατής σε ορισμένες διαδικασίες κρίσιμες θέλει μεγάλες αντοχές.
- Είμαι βέβαιος ότι δεν είστε θεατής και για τώρα και για το μέλλον...
Όταν ο ΣΥΡΙΖΑ λέει, αλλάζουμε το τοπίο, αυτό είναι το κεντρικό του σύνθημα. Αλλάζουμε το τοπίο.. Πού το πάει;... Θα αλλάξει το τοπίο;.. Προς ποια κατεύθυνση;....
Πρέπει να αλλάξει το τοπίο. Γιατί αυτό το τοπίο είναι θολό και ρευστό και γιατί σ΄ αυτό το τοπίο κυριαρχούν ανούσια και κοινότοπα πράγματα, χιλιοειπωμένα. Το χαρακτηριστικό αυτών των εκλογών πιστεύω ότι είναι η ενίσχυση της τάσης απόρριψης. Ενισχύεται η τάση απόρριψης στη συνείδηση των πολιτών έναντι αυτού του πολιτικού συστήματος. Και οποιαδήποτε κυβέρνηση προκύψει θα είναι στην ουσία κυβέρνηση ανοχής από μία ψήφο εξαναγκασμένη να λειτουργήσει έτσι ή αλλιώς, κάτω από πολλά αδιέξοδα.
Αυτή τη στιγμή ουσιαστικά το πολιτικό μας σύστημα παίζει τα αδιέξοδά του.
Μαζί μ΄ αυτό είναι εμφανής στη συνείδηση των πολιτών η αδυναμία από οποιαδήποτε πλευρά να υποδειχθούν διαφορετικές εναλλακτικές λύσεις. Κι αυτό αφορά όλες τις δυνάμεις του πολιτικού συστήματος.
Εκείνο που επίσης πιστεύω, σε αντίθεση μ΄ αυτό που βλέπω να κυριαρχεί από τα δύο μεγάλα κόμματα, είναι θετική προοπτική το ενδεχόμενο να μην υπάρξει αυτοδυναμία. Γιατί η μη ύπαρξη αυτοδυναμίας θα τους αναγκάσει όλους να μπουν στην αναζήτηση του καινούργιου. Να αναζητήσουν δηλαδή πολιτικές τομές με όρους σημερινούς και αυριανούς και όχι με όρους του 1980 και του 1990.
Πρέπει να αλλάξει το τοπίο. Κάποιος δεν πρέπει να αναλάβει τις ευθύνες; Στο πολιτικό μας σύστημα κανείς δεν αναλαμβάνει τις ευθύνες για τίποτε. Και εκείνο που κυριαρχεί είναι απουσία κριτικής για την ποιότητα της πολιτικής μας ζωής, φόβος και αδυναμία διαλόγου, συνθηματολογία, έλλειψη αυτής της λογοδοσίας και η κοινωνία πια είναι καχύποπτη, έχει ξυπνήσει, δεν δέχεται να μετατρέπεται η δημοκρατική διαδικασία των εκλογών σε ρουλέτα παροχών.
- Πιστεύετε ότι ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς κατάφερε να αρθρώσει καινοτόμο πολιτικό λόγο; Πού βασίζει την αισιοδοξία του; ..
Ο καινούργιος πολιτικός λόγος είναι κάτι που αποτελεί διαρκώς το ζητούμενο. Ο καινούργιος, ριζοσπαστικός και ανανεωτικός δημοκρατικός λόγος ποτέ δεν μπορεί να είναι τυποποιημένος. Η ανανέωση είναι μια διαρκής αναζήτηση. Η ανανέωση δεν γίνεται ούτε με παλινδρομήσεις προς το παρελθόν, ούτε με παλίμψηστες πολιτικές γραφές. Σήμερα που η κοινωνία διακατέχεται από αγωνίες, φόβους, αναζητήσεις, απογοητεύσεις και πιέζεται από το καινούργιο έχει το λόγο του να είναι αισιόδοξος ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς.
- Πώς θα τον βλέπατε την επόμενη. Γιατί απ΄ ότι φαίνεται θα πάει καλά, όπως έδειχναν οι δημοσκοπήσεις, όταν επιτρέπονταν.... Τι ρόλο θα βλέπατε για τον ΣΥΝ την επόμενη ημέρα;..
Για πολλούς λόγους θέλω ο ΣΥΡΙΖΑ να πάει καλά και να έχει τη δύναμη ώστε την επόμενη ημέρα, που θα αρχίσουν τα μεγάλα διλήμματα της κοινωνίας, της πολιτικής, της διακυβέρνησης, του πολιτικού συστήματος και της εθνικής στρατηγικής εντός της Ευρώπης και την ευρύτερη περιοχή μας, να είναι σε θέση να υποδείξει εναλλακτικές λύσεις, θετικές προτάσεις και να αναλάβει και τις αντίστοιχες ευθύνες.
Έχουμε αναγορεύσει την τηλεόραση σε διαχειριστή των πάντων, διαχειριστή των κρίσεων, διαχειριστή της πολιτικής ζωής. Διαμορφώνει την ατζέντα, με αποτέλεσμα να έχουμε μια διπλή κακοποίηση της πραγματικότητας. Από τη μια πλευρά η κομματική σκοπιμότητα κακοποιεί την πραγματικότητα και από την άλλη η τηλεοπτική επικοινωνιακή σκηνοθεσία κακοποιεί την πραγματικότητα.
Για την επόμενη ημέρα θέλω να υπάρχουν ισχυρές δυνάμεις οι οποίες θα αντισταθούν στο αρνητικό δίδαγμα που διδάσκει δυστυχώς αυτό το πολιτικό σύστημα. Τι διδάσκει αυτό το πολιτικό σύστημα; Διδάσκει πελατειακή συναλλαγή, ατομικό ωφεμιλισμό, κοινωνική απάθεια και κοινωνική αναλγησία.
Χρειαζόμαστε λοιπόν τον καινούργιο λόγο, τις καινούργιες ιδέες.
- Χθες μιλώντας στη ΝΕΤ είπατε ότι οι προτάσεις συνεργασίας παραμονές εκλογών είναι υστερόβουλες προτάσεις......Τις έχετε υποστεί κι εσείς...
Είναι πια ένα κακοπαιγμένο παιχνίδι. Κυριαρχούν πάλι εικόνες από το παρελθόν. Ανταγωνισμός παροχών, ανταγωνισμός αρχηγισμών, ανταγωνισμός εντυπώσεων και εικόνων, ανταγωνισμός ψεύτικων διλημμάτων, ανταγωνισμός συναινέσεων και συγκλίσεων.
Στην ουσία τα δύο μεγάλα κόμματα θέλουν, το καθένα για λογαριασμό του, την αυτοδυναμία την μονοκομματική, για να μην χάσουν τον μόνο ρόλο που μπορούν και ξέρουν να παίζουν στη χώρα μας: το ρόλο του κόμματος-αφέντη, που διαφεντεύει τα πάντα, τη Βουλή, το κράτος, τη διοίκηση, το ταμείο, τα προγράμματα, ακόμη και τον πολιτισμό.
Έμεινα έκπληκτος όταν στη συζήτηση των πολιτικών αρχηγών δεν ακούστηκε μια κουβέντα για τον πολιτισμό, με καμένη την Ολυμπία. Και δεν το λέω γιατί είμαι από εκεί.
Δεν είναι ποτέ δυνατόν να έχει καεί το Κρόνιο, να έχει καεί όλος ο χώρος της Ολυμπίας.. Ανατρίχιασαν οι αιώνες και τα αγάλματα.
- Πείτε μας έχετε καταλάβει... τι έφταιξε γι αυτή τη λαίλαπα;...
Έφταιξαν πολλά. Θα σας πω μόνο κάτι, επειδή το έζησα... Είμαι κάθε εβδομάδα κάτω, ψηφίζω κάτω, κάηκαν μπροστά στα μάτια μου εκείνα τα πράγματα που είναι η κιβωτός της ζωής μου, τα πράγματα που με διαμόρφωσαν... Η Πελοπόννησος δεν θα είναι όμοια μ΄ αυτήν που ξέραμε. Και ειδικά η αυριανή Ηλεία έχει πολύ και σκληρό δρόμο μπροστά της για να μπορέσει να σταθεί στα πόδια της.
- Τις προτάσεις που ακούσαμε και από τον Πρωθυπουργό και από τον κ. Παπανδρέου ειδικά για την Ηλεία πώς τις είδατε; ...
Ένα πρόγραμμα ανόρθωσης ή αποκατάστασης -οι όροι είναι διαφορετικοί- πρέπει να υλοποιείται από συγκεκριμένα σχέδια, που να είναι σε θέση να εφαρμοστούν σε συγκεκριμένο χώρο, που έχει τα δικά του χαρακτηριστικά. Γενικά προγράμματα ανόρθωσης έχουν ελάχιστη αξία.
- Δεν ήταν επικεντρωμένα στην Ηλεία και τις ανάγκες της;...
Όχι. Ήταν εκθέσεις ιδεών.
- Η πρόταση των Πανεπιστημιακών να αναλάβουν εκείνοι....
Νομίζω ότι χρειάζεται αυτό το συστηματικό επιστημονικό έργο.
Θα σας πω δύο χαρακτηριστικά παραδείγματα. Τώρα στην Ηλεία, την Ολυμπία κόβουν τα καμένα δέντρα. Το ξέρετε ότι τα συνεργεία δουλεύουν μόνα τους, χωρίς να έχουν δασικούς χάρτες, χωρίς να έχουν εποπτεία και καθοδήγηση δασικού, χωρίς να τους υποδεικνύει κανείς τι να κάνουν και πού; Δουλεύουν εμπειρικά και μακάρι να κάνουν καλά τη δουλειά τους.
Δεύτερο. Μπήκε η μπουλντόζα να καθαρίσει την καμένη κοίτη του Κλαδαίου. Ο Κλαδαίος είναι μνημείο ιστορικό, περνάει ακριβώς δίπλα από το νέου Μουσείο και μέσα από τον αρχαιολογικό χώρο. Μπήκε, λοιπόν, η μπουλντόζα και άρχισε να κόβει τα καμένα. Ο μπουλντοζιέρης δούλευε μόνος του. Πήγε λοιπόν κάποιος και του είπε, «χριστιανέ μου, στον όχθο αυτό πάνω είναι χτισμένο το μουσείο. Δίπλα είναι το παλιό τείχος Τι κάνεις εδώ;» Λέει «εμένα μου είπαν να καθαρίσω το χορτάρι»...
Κανείς δεν είναι εκεί για να πει τι ζώα συγκεκριμένα θα αγοράσει αυτός ο κτηνοτρόφος που καταστράφηκε το ζωικό του κεφάλαιο, ποια θα είναι τα φυτά που θα αρχίσει να καλλιεργεί ξανά ο γεωργός παραγωγός που θέλει να κάνει δυναμική και πρότυπη καλλιέργεια.
Και κάτι ακόμη. Κάηκε ο Καϊάφας. Ο Καϊάφας κάηκε από εμπρησμό. Δεν είχε καμία σχέση η φωτιά στο δάσος του Καϊάφα με τη φωτιά στο Λαπίθα. Δεν επικοινωνούσε. Στον Καϊάφα δεν πρέπει να υπάρξει μια σύγχρονη μελέτη για ένα αυτοποτιζόμενο σύστημα και μια αναδάσωση, όταν έχεις δίπλα τη λίμνη και σε εκατό μέτρα τη θάλασσα;
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS