Οι Ευρωεκλογές του Ιουνίου 1999 θα γίνουν σε μια κρίσιμη και ενδιαφέρουσα στιγμή για την Ευρώπη και τη χώρα μας. Σ΄ Ευρωπαϊκό επίπεδο, θα αποτυπώσουν τους νέους συσχετισμούς με τους οποίους θα πορευτεί η Ευρωπαϊκή Ένωση στο συναπάντημα της νέας χιλιετίας.
Οι λαοί της Ευρώπης θα εκφράσουν τη βούλησή τους για την εφαρμογή πολιτικών για την ανάπτυξη και την αύξηση της απασχόλησης, την ενίσχυση της κοινωνικής συνοχής, την καταπολέμηση του κοινωνικού αποκλεισμού, τον περιορισμό των ανισοτήτων μεταξύ των περισσότερο και των λιγότερο αναπτυγμένων περιφερειών και κρατών μελών.
Σε μια Ευρώπη με 20 εκατομμύρια ανέργους, 50 εκατομμύρια φτωχούς και 10 εκατομμύρια μετανάστες οι πολίτες θα ζητήσουν επιτακτικά να αξιοποιηθεί ουσιαστικά και όχι σε επίπεδο διακηρύξεων η εκλογή σε μεγάλες ευρωπαϊκές χώρες κυβερνήσεων της πολύμορφης αριστεράς και του ευρύτερου προοδευτικού χώρου οι οποίες διακήρυξαν στόχους που δεν εντάσσονται στην ορθοδοξία της Συνθήκης του Μάαστριχτ, έτσι ώστε να αντιμετωπιστεί το μεγάλο πρόβλημα της ανεργίας, να απορριφθούν τελεσίδικα νεοφιλελεύθερες επιλογές και να ανοίξει ο δρόμος για μια νέα περίοδο στην Ευρώπη.
Θα απαιτήσουν η εισαγωγή του ενιαίου νομίσματος, που αποτελεί μία σημαντική εξέλιξη - μία αναγκαία, αλλά όχι ικανή από μόνη της προϋπόθεση για την αντιμετώπιση των προβλημάτων της Ευρώπης - να συνοδευτεί από μία γενικότερη στροφή στις ασκούμενες οικονομικές και κοινωνικές πολιτικές, και να περιοριστούν οι κίνδυνοι για νέους ασφυκτικούς μονόδρομους λιτότητας.
Θα ζητήσουν πιο γοργά βήματα στην πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης, ισχυρά δημοκρατικά πολιτικά αντίβαρα στους μηχανισμούς της Ευρωπαϊκής Τράπεζας. Θα αξιώσουν κοινή φιλειρηνική εξωτερική πολιτική και πολιτική άμυνας της Ευρώπης ώστε να αλλάξει η εικόνα ενός οικονομικού γίγαντα που παραμένει πολιτικός νάνος και παρακολουθεί άβουλος τις ενέργειες της αμερικάνικης υπερδύναμης ακόμα και όταν η τελευταία παραβιάζει εξόφθαλμα τη διεθνή νομιμότητα όπως με τους πρόσφατους βομβαρδισμούς στο Ιράκ.
Θα αγωνιστούν για να οικοδομήσουν μια Ευρώπη με κεντρική την οικουμενική της διάσταση, που θα παρεμβαίνει θετικά στις διαδικασίες της παγκοσμιοποίησης. Μια Ευρώπη που δεν θα συμφιλιώνεται με την υφιστάμενη παγκόσμια πραγματικότητα όπου η αφθονία και η ευημερία των ολίγων συνυπάρχει με τη φτώχεια και την απελπισία των πολλών. Με αυτή την οικουμενική, πλανητική προσέγγιση οι ενεργοί πολίτες όλης της Ευρώπης και μαζί τους οι Έλληνες απαιτούν να αντιμετωπιστούν όλα τα μεγάλα προβλήματα: Από το χάσμα Βορρά - Νότου, την έκρηξη των χρεών των φτωχών χωρών, την πείνα αλλά και την ανισότητα στις γνώσεις, την πληροφορία και τις τεχνολογίες. Από τον έλεγχο των εξοπλισμών, τις οικολογικές καταστροφές και την τρύπα του όζοντος, τη μάστιγα του AIDS και των ναρκωτικών. Από την κατοχύρωση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, την αντιμετώπιση του σύγχρονου δουλεμπορίου, του ρατσισμού και της ξενοφοβίας, την χαλιναγώγηση του εθνικισμού και της θρησκευτικής υστερίας. Θέλουμε μια Ευρωπαϊκή Ένωση που δεν θα είναι φρούριο σ΄ένα πεδίο οικονομικής δυσπραγίας και δυστυχίας αλλά θα είναι ανοικτή στις προσδοκίες των λαών για στήριξη, αλληλεγγύη και συνεργασία.
Σε εθνικό επίπεδο οι μονοδιάστατες και αδιέξοδες κυβερνητικές πολιτικές πρέπει να ηττηθούν για να αλλάξουν. Το αποτέλεσμα των Ευρωεκλογών είναι δυνατόν να διαμορφώσει τέτοιους συσχετισμούς, ώστε να δρομολογηθούν προϋποθέσεις για μία συνολική αναδιαμόρφωση της πολιτικής γεωγραφίας της χώρας μας, που θα σπάσει τον δικομματισμό και θα αναζητηθούν λύσεις σε προοδευτική κατεύθυνση. Ο ΣΥΝ με την εναλλακτική πρόταση εξουσίας που προτείνει σ΄όλες τις δυνάμεις του ευρύτερου προοδευτικού χώρου θέλει να σπάσει την αέναη δικομματική σκυταλοδρομία. Αγωνίζεται για την ήττα και αλλαγή των εφαρμοζόμενων πολιτικών, για την αλλαγή του εκλογικού νόμου με τη ψήφιση της απλής αναλογικής, την αναζήτηση βιώσιμων και σταθερών προγραμματικών συγκλίσεων, για μία κυβέρνηση συνεργασίας των δυνάμεων του ευρύτερου προοδευτικού χώρου.
Ο ΣΥΝ θα αναλάβει πρωτοβουλίες προκειμένου το σύνολο των αριστερών - προοδευτικών κομμάτων που βρίσκονται σήμερα στην αντιπολίτευση (ΚΚΕ, ΔΗΚΚΙ, δυνάμεις της οικολογίας και της αριστεράς, κινήματα πολιτών) να συντονίσουν τη δράση τους για την απόκρουση της εφαρμοζόμενης κυβερνητικής πολιτικής και την προετοιμασία της προοδευτικής εναλλακτικής λύσης.
Το μήνυμα των Ευρωεκλογών είναι λοιπόν διπλό.
Ο Συνασπισμός με την πολιτική, τις θέσεις του, τη δράση του στο απερχόμενο Ευρωκοινοβούλιο, το Ευρωψηφοδέλτιο του επιδιώκει την ενίσχυση και την ισχυροποίησή του.
Ισχυροποίηση του ΣΥΝ, που είναι δύναμη αριστερού ευρωπαϊκού προσανατολισμού, σημαίνει ενίσχυση των δυνάμεων που αγωνίζονται για μία κοινωνική και δημοκρατική στροφή στην πορεία οικοδόμησης της Ενωμένης Ευρώπης, για την πραγματική οικονομική και κοινωνική σύγκλιση, τη δημοκρατική πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης.
Ισχυροποίηση του ΣΥΝ, που είναι δύναμη της σύγχρονης δημοκρατικής, ριζοσπαστικής Αριστεράς και των κοινωνικών κινημάτων, σημαίνει ενίσχυση των δυνάμεων που απορρίπτουν τους σημερινούς οικονομικά και κοινωνικά άδικους μονόδρομους. Σημαίνει ενίσχυση των προϋποθέσεων για αλλαγή του τρόπου διακυβέρνησης της χώρας, για εναλλακτική πολιτική προοδευτικής κατεύθυνσης.
Η θητεία αυτού του Ευρωκοινοβουλίου συμπίπτει χρονικά με την αλλαγή του αιώνα και της χιλιετίας. Με ποια Ευρώπη σε ποια κατεύθυνση θα κινηθεί η οικοδόμησή της θα κριθεί σε σημαντικό βαθμό από τα αποτελέσματα των Ευρωεκλογών του Ιουνίου.
Η Ενωμένη Ευρώπη των λαών και των πολιτών της παραμένει σήμερα το όραμα και ο στόχος των δυνάμεων της Αριστεράς της ηπείρου μας. Η Αριστερά που θέλει την οικονομική και πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης στην κατεύθυνση της κοινωνικής αλληλεγγύης και συνοχής, η Αριστερά που αγωνίζεται για μια Ευρώπη ειρηνική, φιλική και αλληλέγγυα προς τους λαούς όλου του κόσμου, θα δώσει τη μάχη για την αναγκαία στροφή στην ευρωπαϊκή οικοδόμηση. Ο ΣΥΝ αναπόσπαστο τμήμα της δημοκρατικής και ριζοσπαστικής αριστεράς, ανοιχτής στις συνεργασίες με όλες τις δυνάμεις της ευρωπαϊκής αριστεράς, με όλες τις δυνάμεις της προόδου, συμβάλλει με τους αγώνες του και τις αναζητήσεις του στις επιδιώξεις αυτές.
Ο ΣΥΝ με τη διακήρυξη αυτή προβάλλει την θεμελιακή του θέση ότι ο στόχος μιας Ευρώπης πολιτικά και οικονομικά ενοποιημένης σε ομοσπονδιακή κατεύθυνση που θα οικοδομείται με όρους δημοκρατίας, κοινωνικής αλληλεγγύης, συνοχής και σύγκλισης, ειρήνης και ασφάλειας, που αντιμετωπίζει τα παγκόσμια προβλήματα με οικουμενική οπτική απαντά σε αδήριτες ανάγκες της εποχής μας. Μιας Ευρώπης της αλληλεγγύης, της δημοκρατίας και της ανεκτικότητας με ισχυρό μέτωπο στη ξενοφοβία, το ρατσισμό, το θρησκευτικό φανατισμό και τον ολοκληρωτισμό που αναβιώνουν. Μιας Ευρώπης της οικολογίας και των κοινωνικών κινημάτων, της ισότητας των δύο φύλων, της συμμετοχής και της συλλογικότητας σε αντίθεση με την αλλοτρίωση, τον ατομικισμό και τη θεοποίηση του ανταγωνισμού.
Ο ΣΥΝ θεωρεί ότι τα δύσκολα προβλήματα της Ευρώπης δεν αντιμετωπίζονται με τη φυγή στο παρελθόν, με την επιστροφή στον εθνικό απομονωτισμό, ή με την άρνηση τελικά του ευρωπαϊκού προοδευτικού κεκτημένου στο οποίο έχει συμβάλει και η Αριστερά. Ταυτοχρόνως απορρίπτει κάθε παθητική αποδοχή τετελεσμένων, απορρίπτει την ιδεολογική τρομοκρατία των διαφόρων μονόδρομων, αντιστρατεύεται τα νεοφιλελεύθερα δόγματα. Ο ΣΥΝ αγωνίζεται για τον βαθύ μετασχηματισμό και τον προοδευτικό αναπροσανατολισμό της σημερινής ευρωπαϊκής οικοδόμησης. Παρόντες αγωνιζόμαστε για να αλλάξει πορεία η Ευρώπη.
Ο Συνασπισμός από την ίδρυσή του διακήρυξε ότι είναι υπέρ της Ενωμένης Ευρώπης των λαών και των πολιτών της και ότι η χώρα μας όφειλε να συμμετάσχει ενεργητικά σε μία τέτοια διαμόρφωσή της.
Ο Συνασπισμός άσκησε ουσιαστική και τεκμηριωμένη κριτική από τη σκοπιά μιας ευρωπαϊκής ενοποίησης με δημοκρατικό, κοινωνικό, οικολογικό και φεμινιστικό περιεχόμενο σε όλο τον τρόπο που οικοδομείται η Ενωμένη Ευρώπη με βάση κυρίως τις συνθήκες του Μάαστριχτ και του Άμστερνταμ.
Ζήτησε και αγωνίστηκε για τη ριζική αναθεώρηση της συνθήκης του Μάαστριχτ. Ζήτησε και διεκδικεί οι συνθήκες να επικυρώνονται από το λαό με τη διαδικασία του δημοψηφίσματος. Επειδή αυτή η αναθεώρηση δεν αποτυπώθηκε στα δειλά και ανεπαρκή βήματα της συνθήκης του Άμστερνταμ απεφάσισε να μην επικυρώσει τη συνθήκη στη Βουλή και να τοποθετηθεί με τη θέση του “Παρών”.
Και σήμερα μαζί με τις δυνάμεις της ευρωπαϊκής αριστεράς διεκδικεί τις αναγκαίες αλλαγές μέσα και από το αίτημα της νέας σε βάθος αναθεώρησης των συνθηκών.
Η πορεία της Ευρώπης που στηρίχτηκε και στηρίζεται μονόπλευρα στην ενιαία αγορά, το ΕΥΡΩ, την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, το Σύμφωνο Σταθερότητας, και ταυτόχρονα σε ισχνό κοινοτικό προϋπολογισμό, με μεγάλα δημοκρατικά και κοινωνικά ελλείμματα και χωρίς τις αναγκαίες εξισορροπητικές πολιτικές, είναι πίσω από τις ανάγκες και τις απαιτήσεις των λαών της Ευρώπης και τα οράματα της Αριστεράς.
Οι δυνατότητες που δημιουργούνται με την καθιέρωση του ΕΥΡΩ για συναλλαγματική σταθερότητα στο πλαίσιο της ευρωπαϊκής ζώνης, για μειώσεις των επιτοκίων και του κόστους των συναλλαγών δεν αποτρέπουν υπαρκτούς κινδύνους.
Εφόσον δεν υπάρξουν συγκεκριμένες οικονομικές παρεμβάσεις, κοινωνικές πολιτικές και πολιτικός έλεγχος μπορεί να υπάρξουν δυσμενείς επιπτώσεις στην ανάπτυξη, στην απασχόληση, στα κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα, στις ανισότητες κρατών και περιφερειών.
Η επίσημη καθιέρωση του Ευρώ και η έναρξη της εφαρμογής της θεσμικά ανάπηρης ΟΝΕ απαιτούν πολιτικές παρεμβάσεις ο χαρακτήρας των οποίων θα εξαρτηθεί από την αλλαγή των συσχετισμών και την ενίσχυση των δυνάμεων της Αριστεράς.
Ο ΣΥΝ θα αγωνιστεί για να πάρουν το πάνω χέρι οι ευρύτερες πολιτικές κοινωνικές και πολιτιστικές δυνάμεις των ευρωπαϊκών λαών που διεκδικούν μία ευρωπαϊκή κοινωνία στη βάση των μόνιμων αξιών της αριστεράς και της προόδου: ελευθερία, ισότητα, αδελφότητα, κοινωνική αλληλεγγύη, πλήρης απασχόληση, αειφορική ανάπτυξη, φιλική συνύπαρξη με τη φύση, διεθνιστική αλληλεγγύη με τον κόσμο και ιδιαίτερα εκείνον που βρίσκεται σήμερα “αποκλεισμένος” προκειμένου οι διαδικασίες της παγκοσμιοποίησης να αποκτήσουν κοινωνικό περιεχόμενο και να μην κυριαρχούνται από τη λογική των αγορών.
Ο ΣΥΝ προτείνει και αγωνίζεται για να υπάρξει δημοκρατική και κοινωνική στροφή στην πορεία διαμόρφωσης του ευρωπαϊκού οικοδομήματος, σε συνεργασία με άλλες δυνάμεις της Ευρωπαϊκής Αριστεράς προτείνει κατευθύνσεις πολιτικής και δέσμη μέτρων που επικεντρώνονται σε πολιτικές για την καταπολέμηση της ανεργίας, σε ρήξη με τα νεοφιλελεύθερα δόγματα, στην επαναδιαπραγμάτευση του Συμφώνου Σταθερότητας και στον επαναπροσδιορισμό του ρόλου παράλληλα με τον δημοκρατικό έλεγχο και τη διαφάνεια λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας:
Αναπροσανατολισμός των κατευθύνσεων της οικονομικής πολιτικής σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, με έμφαση στους στόχους της ανάπτυξης και της ενίσχυσης της απασχόλησης. Ο στόχος της πλήρους απασχόλησης πρέπει να είναι τουλάχιστον ισότιμος με το στόχο της δημοσιονομικής και νομισματικής σταθερότητας. Πρώτο βήμα η δημιουργία, τα τρία επόμενα χρόνια, 15 εκατ. θέσεων εργασίας.
Ουσιαστική αύξηση του κοινοτικού προϋπολογισμού. Ριζική αντίθεση στην καθήλωσή του στο 1,27 που προβλέπει η Agenda 2000 και στις προτάσεις της Γερμανίας για μείωση της συμμετοχής των πλουσίων χωρών.
Συντονισμένη πολιτική αύξησης των δαπανών από τις εθνικές κυβερνήσεις με σκοπό να αυξηθεί η ζήτηση.
Ο προσανατολισμός των κρατών μελών της ΕΕ σε δημόσιες δαπάνες, επενδύσεις παραγωγικού χαρακτήρα με στόχο την προώθηση της ανάπτυξης, να συνδεθεί με εξαίρεση αυτών των επενδύσεων από τον υπολογισμό των δημοσιονομικών ελλειμμάτων.
Ριζική μείωση της εβδομαδιαίας εργασίας με πρώτο βήμα τις 35 ώρες (πενθήμερο, επτάωρο) δίχως μείωση των αποδοχών. Ενίσχυση του κοινωνικού μοντέλου που εξασφαλίζει κοινωνικά και εργασιακά δικαιώματα, με στόχο την πλήρη απασχόληση.
Το Σύμφωνο Απασχόλησης να αποκτήσει συγκεκριμένο και δεσμευτικό χαρακτήρα καλύπτοντας όχι μόνο τις ανάγκες της αγοράς εργασίας αλλά και πολιτικές οικονομικής ανάπτυξης, φορολογικής εναρμόνισης, πράσινων φόρων και ευρωπαϊκών και εθνικών επενδύσεων.
Έκδοση και κυκλοφορία ευρωπαϊκών ομολόγων για την χρηματοδότηση των ευρωπαϊκών διαδικασιών και των νέων πηγών απασχόλησης.
Ενίσχυση της απασχόλησης στον κοινωνικό τομέα και στην πράσινη εργασία.
Επιβολή φόρου 1%0 στις νομισματικές συναλλαγές (Φόρος Τόμπιν). Το προϊόν του φόρου θα διατεθεί για την αντιμετώπιση των επιπτώσεων της ανεργίας και για την επιτάχυνση της ανάπτυξης.
Αναθεώρηση του ρόλου της Κεντρικής Ευρωπαϊκής Τράπεζας έτσι ώστε να μην εξυπηρετεί ως μόνο σκοπό την αποτροπή του πληθωρισμού αλλά να περιλάβει ως ισότιμο στόχο και την αντιμετώπιση της ανεργίας με την τόνωση της επενδυτικής δραστηριότητας.
Νομισματική πολιτική που να βρίσκεται κάτω από τον πολιτικό έλεγχο οργάνων και θεσμών της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Ενίσχυση του ρόλου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου όσον αφορά τον έλεγχο και τη διαφάνεια λειτουργίας της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
Δάνεια από την Ευρωπαϊκή Τράπεζα επενδύσεων με επιχορηγούμενα από το Διαρθρωτικά Ταμεία επιτόκια και τα οποία θα διατίθενται σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις με στόχο την χρηματοδότηση υγιών επενδύσεων που δημιουργούν θέσεις εργασίας.
Ριζική αναθεώρηση της ΚΑΠ με στόχο την ενίσχυση της προστασίας των προϊόντων του Μεσογειακού Νότου και των προϊόντων εθνικής σημασίας για τη χώρα μας. Είμαστε κατηγορηματικά αντίθετοι με προτάσεις της Επιτροπής για την αναθεώρηση της ΚΑΠ που στα πλαίσια της AGENDA 2000 στοχεύουν στη μείωση των συνολικών δαπανών για τη γεωργία, προκειμένου να χρηματοδοτηθεί η διεύρυνση και ταυτόχρονα να μειωθεί η συμμετοχή ορισμένων χωρών στον Προϋπολογισμό της Ένωσης. Μία τέτοια προοπτική δεν θα ενισχύσει απλά τη διεύρυνση των ήδη διαπιστωμένων κοινωνικών και εισοδηματικών ανισοτήτων, αλλά κυρίως θα απεμπολήσει την ίδια την προοπτική της Ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης.
Βασικές επιδιώξεις της ΚΑΠ πρέπει να είναι η στήριξη του εισοδήματος της οικογενειακής εκμετάλλευσης, η ενίσχυσης της πολυαπασχόλησης, και η ολοκληρωμένη ανάπτυξη υπαίθρου διότι συνιστούν αναγκαίες προϋποθέσεις για τη συγκράτηση του πληθυσμού στην ύπαιθρο και συμβάλλουν στην αντιμετώπιση των οξυμένων προβλημάτων της εποχής μας που είναι η ανεργία και η υποβάθμιση του περιβάλλοντος.
Η αύξηση της ανταγωνιστικότητας των αγροτικών προϊόντων μπορεί και πρέπει να πραγματοποιηθεί, χωρίς να καταργηθεί η στήριξη της γεωργίας, με σεβασμό στο περιβάλλον και την αειφορία, αλλά και ικανοποίηση των απαιτήσεων των καταναλωτών για προϊόντα υψηλής ποιότητας.
Ο ΣΥΝ στάθηκε και στέκεται δίπλα στους αγώνες των αγροτών.
Η προώθηση αυτών των μέτρων σωρευτικά και όχι αποσπασματικά και επιλεκτικά, θα σηματοδοτήσουν μια πρώτη στροφή προς την κοινωνική Ευρώπη.
Ο ΣΥΝ θα επιδιώξει την εισαγωγή της οικολογικής αντίληψης για τη ζωή σ΄ όλες τις πολιτικές της Ένωσης από τη γεωργία, την δημόσια υγεία, την προστασία του καταναλωτή ως τις μεταφορές και την εξωτερική πολιτική.
Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει τα μέσα και πρέπει να αποκτήσει τη βούληση ώστε να επιβληθούν παγκόσμιες ρυθμίσεις και συμφωνίες σε τέτοια ζητήματα.
Ο ΣΥΝ πιστεύει ότι η Ένωση που οικοδομείται θα πρέπει να έχει πολυπολιτισμικό χαρακτήρα, να σέβεται την ιστορία και τις πολιτιστικές παραδόσεις της Ευρώπης αλλά και να καλλιεργεί ισότιμα την κουλτούρα και τις γλώσσες των χωρών που την συναποτελούν. Θέλουμε μία Ευρώπη ανοιχτή στη συνάντηση ιδεών και ρευμάτων του παγκόσμιου πολιτισμού, που θα διαμορφώσει μια νέα κουλτούρα, που θα στηρίξει την έρευνα, την καλλιτεχνική δημιουργία, θα μεριμνά για τη συνολική άνοδο του πολιτιστικού επιπέδου των πολιτών της.
Μέσα στο πλαίσιο αυτό ο ΣΥΝ θα αγωνιστεί για τη στήριξη του απόδημου ελληνισμού στις χώρες της ΕΕ. Ειδικότερα για τα μεγάλα ζητήματα που απασχολούν τους Έλληνες της ξενιτιάς όπως αυτά της ανεργίας, του εκσυγχρονισμού των εκπαιδευτικών προγραμμάτων, της διατήρησης της πολιτιστικής τους ταυτότητας, της παλιννόστησης και φυσικά του ρατσισμού και των αντιξενικών μέτρων που τον τελευταίο καιρό πληθαίνουν στον ευρωπαϊκό χώρο.
Τη στιγμή που οι χώρες της Ε.Ε. κατακλύζονται από πολίτες άλλων χωρών και άλλων ηπείρων αποτελεί όρο για τη δημοκρατία και την ομαλή ανάπτυξη της Ευρώπης ο σεβασμός στην πολυπολιτισμικότητα, η καταπολέμηση του ρατσισμού και της ξενοφοβίας, η ελευθερία έκφρασης της γλώσσας και της κουλτούρας των μεταναστών και των μειονοτήτων και το δικαίωμά τους στην εκπαίδευση.
Ο ΣΥΝ πιστεύει ότι η δημοκρατική θεσμική ανάπτυξη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και η ολοκλήρωση της ενοποίησης θα δημιουργήσει το πλαίσιο για την Ευρώπη των λαών και των πολιτών που θέλουμε.
Ο ΣΥΝ χωρίς απλοποιημένους δογματισμούς και άλματα στο κενό προσβλέπει σταθερά στην ομοσπονδιακή προοπτική της Ε.Ε. που θα έχει χαρακτηριστικά ενός καινοτόμου δημοκρατικού πολιτικού οικοδομήματος που δεν θα καταλύει, αλλά θα πλαισιώνει δημιουργικά το εθνικό κράτος και θα συνιστά μια νέα πολιτική αντιπροσώπευση σε υπερεθνικό επίπεδο.
Στην πορεία διαμόρφωσής του πρέπει να ενισχύονται και να αναπτύσσονται τα όργανα και οι λειτουργίες που έχουν κοινοτικό χαρακτήρα.
Πρώτο καθήκον της Αριστεράς σήμερα είναι η ισχυρότερη δυνατή πολιτικοποίηση της Ευρωπαϊκής Ενοποίησης με τη διαμόρφωση δημοκρατικών θεσμών. Ο γενικός στόχος είναι η πολιτική ένωση με κοινά όργανα σε ενωσιακό επίπεδο, σαφή διαχωρισμό των αρμοδιοτήτων Ένωσης και Εθνικών κρατών, σαφείς διαδικασίες επίλυσης των συγκρούσεων αρμοδιοτήτων, δημοκρατικό έλεγχο των αποφάσεων από τους πολίτες σε εθνικό, περιφερειακό και ενωσιακό επίπεδο.
Ο ΣΥΝ αυτή τη μάχη θα δώσει μαζί με τις άλλες δυνάμεις της Αριστεράς στην προσεχή αναθεώρηση της Συνθήκης. Μέχρι τότε, με συνέχεια και συνέπεια θα αγωνιστεί:
Για ενίσχυση και ισχυροποίηση του ρόλου του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου.
Για ισχυρότερη παρουσία και θεσμική κατοχύρωση της Επιτροπής Περιφερειών της Ένωσης.
Για Διαφάνεια στη λήψη των αποφάσεων
Για εντονότερη εμπλοκή των Μη κυβερνητικών Οργανώσεων στη διαδικασία διαμόρφωσης και λήψης των αποφάσεων σε όλα τα επίπεδα.
Για διαμόρφωση νέων θεσμών που θα αναβαθμίζουν το ρόλο των εργαζομένων και των πολιτών συμπεριλαμβανομένης μιας πλήρους “χάρτας για τα Δικαιώματα του Πολίτη”, ενσωματωμένης στις συνθήκες.
Για την προώθηση διαδικασιών αιρετής ανάδειξης των οργάνων και των αξιωμάτων στην Ένωση, όπως π.χ. για την εκλογή του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής (Κομισιόν).
Για την ουσιαστική συμμετοχή των εθνικών κοινοβουλίων και τον έλεγχο απ΄αυτά των κοινοτικών πολιτικών των κυβερνήσεών τους.
Για εντονότερη πολιτική ανάμιξη της Ένωσης, και μέσα στα σημερινά περιορισμένα πλαίσια, στη διαδικασία της διεύρυνσης, ιδιαίτερα δε προς την Κύπρο και τα Βαλκάνια.
Για ισχυρότερη παρουσία της Ένωσης στη διεθνή πολιτική σκηνή: ισχυρότερη βοήθεια στον τρίτο κόσμο, ιδιαίτερα μάλιστα στη Μεσόγειο.
Για θεσμοποίηση και ενίσχυση του πολιτικού ρόλου της Ένωσης στον τομέα των δικαιωμάτων του ανθρώπου και του πολίτη και την πλήρη αναθεώρηση της Συνθήκης ΣΕΝΚΕΝ με στόχο μια νέα συνθήκη που δεν θα θεωρεί την Ευρωπαϊκή Ένωση “φρούριο” απέναντι στις γείτονές της, θα εμπνέεται από τις αρχές της αλληλεγγύης και του ανθρωπισμού και θα σέβεται τα δικαιώματα του πολίτη.
Για κατάκτηση από τους πολίτες νέων δικαιωμάτων στην πληροφόρηση, στην αξιολόγηση, στον έλεγχο των κοινοτικών αποφάσεων.
Ο ΣΥΝ για την προοπτική της Ευρώπης, αλλά και για λόγους εθνικού συμφέροντος:
Υποστηρίζει κάθε βήμα προς τη διαμόρφωση κοινής εξωτερικής και αμυντική πολιτικής η οποία θα είναι ανεξάρτητη από τον σφικτό εναγκαλισμό των ΗΠΑ, θα εξυπηρετεί σαφείς φιλειρηνικούς στόχους και θα διαμορφώνεται με όρους ισοτιμίας και δημοκρατίας.
Υποστηρίζει την αλλαγή του ρόλου και τη σταδιακή ενσωμάτωση της ΔΕΕ στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ώστε να αρχίσει η αποδυνάμωση της υπαγωγής της ευρωπαϊκής άμυνας στο ΝΑΤΟ.
Υποστηρίζει, την πανευρωπαϊκή ασφάλεια και συνεργασία, την αναβάθμιση του ρόλου του ΟΑΣΕ. Τον εκδημοκρατισμό των διεθνών σχέσεων και των διεθνών οργανισμών με πρώτο τον ΟΗΕ. Πολιτική αρμοδιότητα για παρεμβάσεις σε διεθνείς κρίσεις να έχουν ο ΟΗΕ και ο ΟΑΣΕ ώστε να αποφεύγονται μονομερείς στρατιωτικές παρεμβάσεις.
Ο ΣΥΝ θέλει η ενοποίηση της Ευρώπης να έχει πανευρωπαϊκό ορίζοντα. Γι΄αυτό παρά τις αντικειμενικές δυσκολίες υποστηρίζει σταθερά τη διεύρυνση της ΕΕ όχι μόνο με την Κύπρο και τις χώρες της Κεντρικής και Ανατολικής Ευρώπης αλλά και με τα Βαλκάνια. Η διεύρυνση απαιτεί αύξηση του κοινοτικού προϋπολογισμού και όχι αναπροσανατολισμό ή μείωση των πόρων που κατευθύνονται σήμερα στις χώρες συνοχής. Ταυτόχρονα επιβάλλεται η ανάπτυξη δεσμών συνεργασίας και αλληλεγγύης της ΕΕ με όλες τις χώρες της Ευρώπης, συμπεριλαμβανομένης της Ρωσίας.
Ο ΣΥΝ πιστεύει ότι η προώθηση της ενταξιακής διαδικασίας της Κύπρου στην ΕΕ πρέπει να αξιοποιηθεί για να υπάρξει δίκαιη και βιώσιμη λύση στο Κυπριακό πρόβλημα με βάση τις αποφάσεις του ΟΗΕ. Η ενταξιακή διαδικασία πρέπει να προχωρήσει χωρίς προσκόμματα, η Κύπρος δεν μπορεί να είναι όμηρος της αδιαλλαξίας του Ντενκτάς και της Άγκυρας. Ο ΣΥΝ έχει σταθερά θέση υπέρ της ένταξης του συνόλου της Κύπρου στην ΕΕ και υποστηρίζει τις προσπάθειες ενίσχυσης των διαδικασιών προσέγγισης των δύο κοινοτήτων στο νησί. Από την πλευρά της Κύπρου και της Ελλάδας οι συνεχείς πολιτικές πρωτοβουλίες με αιχμή την ενταξιακή διαδικασία συνιστούν την πιο αποτελεσματική στρατηγική στις δοσμένες συνθήκες. Αυτή η στρατηγική πρέπει να ενισχυθεί και να προστατευθεί από άστοχες ενέργειες όπως η αγορά των πυραύλων S-300 που ήταν απότοκος της εφαρμογής του πολιτικά και στρατιωτικά αναποτελεσματικού δόγματος του ενιαίου αμυντικού χώρου.
Ο ΣΥΝ θεωρεί ότι η χώρα μας πρέπει να αξιοποιήσει τη διαδικασία της ομοφωνίας με φειδώ και για ζωτικής σημασίας θέματα. Η απειλή χρήσης veto για ζητήματα όπως τα χρηματοδοτικά πρωτόκολλα, έχει εξαντλήσει τη δυναμική του και επέτρεψε να καλύπτονται πίσω από την ελληνική αρνησικυρία οι κυβερνήσεις χωρών της ΕΕ που δεν απαιτούν με συνέπεια την τήρηση και εφαρμογή του ευρωπαϊκού δημοκρατικού κεκτημένου από την πλευρά της Τουρκίας.
Ο ΣΥΝ υποστηρίζει σταθερά τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό της Τουρκίας εφόσον αποτελεί επιθυμία και βούληση του λαού της. Μια Τουρκία πορευόμενη προς την Ευρώπη και τη δημοκρατία θα αποτελέσει εξέλιξη θετική όχι μόνο για το λαό της Τουρκίας αλλά και για τη βελτίωση των ελληνοτουρκικών σχέσεων. Ο σεβασμός του ευρωπαϊκού κεκτημένου, η αναγκαία πρόοδος σε θέματα δημοκρατίας και ανθρωπίνων δικαιωμάτων, η πρόοδος στο Κουρδικό και το Κυπριακό, ο σεβασμός του διεθνούς δικαίου στην επίλυση των διαφορών στο Αιγαίο, δεν αποτελούν ελληνική απαίτηση, αλλά ευρωπαϊκές θέσεις. Ότι ισχύει για όλες τις χώρες που εντάχθηκαν ή επιθυμούν να ενταχθούν στην ΕΕ πρέπει να ισχύσει για την Τουρκία.
Η Ελλάδα φτάνει στην μετά ΟΝΕ εποχή με αδύνατη οικονομία και με εξασθενημένη την κοινωνία. Οι ευθύνες των κυβερνήσεων κυρίως του ΠΑΣΟΚ που κυβέρνησε για 14 χρόνια αλλά και της ΝΔ για την περίοδο 90-93 είναι κολοσσιαίες, γιατί διαχειρίστηκαν μια ευνοϊκή για την χώρα μας περίοδο κατά την οποία συνέρευσαν εξαιρετικά αυξημένοι για τα ελληνικά δεδομένα πόροι από την ΕΟΚ και την ΕΕ. Αυτοί οι πόροι δεν αξιοποιήθηκαν ώστε να ανασυγκροτηθεί εκ βάθρων η ελληνική οικονομία, να καταστεί η χώρα ανταγωνιστική στο διεθνές περιβάλλον και ικανή να παρακολουθήσει τις εξελίξεις και να σταθεροποιήσει τη θέση της στην Ευρώπη.
Οι κυβερνήσεις της χώρας μας αντί να δουν την ΟΝΕ ως ένα κίνητρο για να επιχειρηθούν με θάρρος, αποφασιστικότητα και φαντασία, οι μεγάλες αλλαγές, μεταρρυθμίσεις και τομές που έχει ανάγκη η ελληνική κοινωνία είδαν την ένταξη στην ΟΝΕ ως αυτοσκοπό και μετέφρασαν την αναγκαία σύγκλιση ως άλλοθι για τη μετάθεση σε ευρωπαϊκό επίπεδο των δικών τους ευθυνών για την παραπομπή της λύσης των κρίσιμων προβλημάτων στο μέλλον.
Αντιθέτως ο ΣΥΝ ήδη από το 1992 με το “ανορθωτικό του σχέδιο” είχε προτείνει όπως η αναγκαία δημοσιονομική προσαρμογή ενταχθεί σ΄ένα ευρύτερο “ανορθωτικό σχέδιο” που οι μεταρρυθμίσεις στη φορολογία, τη διοίκηση, την εκπαίδευση και το κοινωνικό κράτος θα αποτελούσε την αιχμή του. Αν η προσπάθεια της σύγκλισης ξεκινούσε με μια τολμηρή φορολογική και διοικητική μεταρρύθμιση, σήμερα η χώρα μας θα αντιμετώπιζε από ισχυρότερες θέσεις και την ένταξη στην ΟΝΕ και τη βιώσιμη συμμετοχή της σ΄αυτήν.
Αυτές οι αναγκαίες τομές ουδέποτε πραγματοποιήθηκαν.
Σήμερα η κυβέρνηση Σημίτη υποτάσσει την ένταξη της ΟΝΕ στις εκλογικές της σκοπιμότητες. Εξωραίζοντας το χθες και το σήμερα για να καλύψει τις μεγάλες ευθύνες της που η χώρα φτάνει απροετοίμαστη στη νέα περίοδο, είναι φυσιολογικό να ωραιοποιεί το μέλλον. Αυτή όμως η “μαγική εικόνα” δεν έχει σχέση με τις προκλήσεις που περιέχει η μετά την ΟΝΕ εποχή ούτε με την πραγματικότητα που βιώνουν καθημερινά οι Έλληνες και Ελληνίδες. Με αόριστες υποσχέσεις για μελλοντικά οφέλη για όλους, η κυβέρνηση θέλει να καλύψει τις πληγές που δημιούργησε η πολιτική της στην παιδεία, την υγεία, την απασχόληση, στην κοινωνική ασφάλεια των πολιτών, στην ίδια τη συνοχή της κοινωνίας.
Η αλήθεια όμως είναι ότι το βάρος της δημοσιονομικής προσαρμογής έπεσε κυρίως στα πιο αδύνατα στρώματα. Η ανεργία μονιμοποιήθηκε σε υψηλά επίπεδα και ο χαρακτήρας της έγινε πιο μακροχρόνιος, ενώ η κοινωνική συνοχή κλονίστηκε. Την ίδια στιγμή τα εντεινόμενα φαινόμενα κοινωνικού αποκλεισμού και περιθωριοποίησης συνυπάρχουν με καταστάσεις χλιδής και προκλητικού πλουτισμού και νεοπλουτισμού κατά κανόνα αφορολόγητου. Ταυτόχρονα αυξάνονται υπέρογκα οι δαπάνες για τους εξοπλισμούς.
Μπαίνουμε σε μια Νομισματική Ένωση με εγγενή προβλήματα και προκλήσεις που παρέχει δυνατότητες αλλά δημιουργεί και δυσκολίες. Η ΟΝΕ χωρίς μία γενικότερη κοινωνική στροφή της Ευρώπης δεν θα μπορέσει να ανταποκριθεί στα μεγάλα κοινωνικά προβλήματα της Ένωσης. Τόσο οι δυνατότητες όσο και οι δυσκολίες θα λειτουργούν άνισα ανάλογα με τις οικονομικές, κοινωνικές και πολιτικές δυνατότητες της κάθε χώρας.
Προς την ΟΝΕ, λοιπόν, προχωρά μία κοινωνία με μαζική και χρόνια ανεργία, με μία διοίκηση αναχρονιστική, ένα κράτος τεράστιο και συνάμα ανύπαρκτο, με διάχυτη διαφθορά και επεκτεινόμενη εγκληματικότητα, με ένα σύστημα δημόσιας υγείας και παιδείας που είναι σε αποτελμάτωση με ένα φορολογικό σύστημα άδικο, δαπανηρό και αναποτελεσματικό. Χωρίς τις αναγκαίες υποδομές, χωρίς τα αναγκαία επίπεδα επιχειρηματικής κλαδικής και περιφερειακής ανταγωνιστικότητας.
Αυτή η πραγματικότητα εμπεριέχει τον κίνδυνο να μην μπορέσει η χώρα μας να αξιοποιήσει θετικά τις δυνατότητες που παρέχει η ένταξη στην ΟΝΕ και να συνεχιστεί η λογική των μονόδρομων, οι κύκλοι λιτότητας, κοινωνικών πιέσεων και παραγωγικών αποδιαρθρώσεων.
Ο ΣΥΝ πιστεύει βαθιά ότι οι δυνατότητες μπορούν να αξιοποιηθούν και οι κίνδυνοι είναι εφικτό να αποτραπούν υπό δύο προϋποθέσεις:
Η μία είναι να αξιοποιηθεί το περιβάλλον νομισματικής σταθερότητας, που θα δημιουργήσει το ενιαίο νόμισμα για μία δυναμική αναπτυξιακή πορεία της ελληνικής οικονομίας.
Η δεύτερη απαιτεί αυτή η αξιοποίηση να συνδυαστεί με μία πολιτική γενναίας ανακατανομής εισοδημάτων προς όφελος της απασχόλησης, των λαϊκών στρωμάτων, των κοινωνικών υποδομών και της κοινωνικής πολιτικής.
Η προοπτική αυτή εξαρτάται απολύτως από τους κοινωνικούς και πολιτικούς αγώνες που θα γίνουν και στη χώρα μας για να αλλάξουν οι ασκούμενες πολιτικές και στην Ευρώπη για να υπάρξουν εκείνες οι θεσμικές αλλαγές που θα διευκολύνουν την εφαρμογή πολιτικών προσανατολισμένων στην ανάπτυξη και την απασχόληση.
Ο ΣΥΝ συμμετέχει και ενισχύει τις μεγάλες κινητοποιήσεις των εργαζομένων και των πολιτών της Ευρώπης, τις ευρωπορείες, για να αλλάξει η πορεία οικοδόμησης της Ευρώπης.
Οι συζητήσεις που έχουν ξεκινήσει στην Ευρώπη για το κριτήριο της απασχόλησης, για την ελαστικοποίηση των άλλων κριτηρίων, για ριζική αναθεώρηση του Συμφώνου Σταθερότητας, για κοινό ελάχιστο κοινωνικό όριο, για μείωση του χρόνου εργασίας βρίσκονται στη σωστή κατεύθυνση. Το νέο πολιτικό και κοινωνικό περιβάλλον με τη νέα άνοδο του μαζικού κινήματος και τη στροφή των λαών προς τα αριστερά δημιουργεί ένα νέο κλίμα στην Ευρώπη.
Ο ΣΥΝ, έχοντας ενσωματώσει τις καλύτερες παραδόσεις και αναζητήσεις της ανανεωτικής Αριστεράς, αισθάνεται ότι φτάνει στις Ευρωεκλογές δικαιωμένος στις προβλέψεις του και στην Ευρωπαϊκή του πολιτική.
Οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις υποτάχθηκαν αδιαμαρτύρητα στη λογική του μονόδρομου και προσπάθησαν απλώς να προσαρμοστούν στις νεοφιλελεύθερες επιλογές. Το ΠΑΣΟΚ έχει σοβαρές ευθύνες γιατί με την πολιτική του, που κλόνισε την κοινωνική συνοχή και δεν προετοίμασε σοβαρά τη χώρα για την είσοδο στην ΟΝΕ, οδήγησε τμήματα του πληθυσμού σε δυσπιστία και αποστασιοποίηση από την υπόθεση της ευρωπαϊκής οικοδόμησης, τα κατέστησε ευάλωτα στις εθνικιστικές δημαγωγίες και στις σειρήνες του απομονωτισμού. Ζητάει τη ψήφο του ελληνικού λαού επειδή η χώρα κατορθώνει να μπει με καθυστέρηση 2 ετών από τους υπόλοιπους, ασθμαίνουσα και με ανοικτά τα μεγάλα κοινωνικά και οικονομικά προβλήματα, στην ΟΝΕ.
Ο ελληνικός λαός θα κρίνει συνολικά της ευρωπαϊκή πολιτική του ΠΑΣΟΚ. 14 από τα 17 χρόνια κυβέρνησε μετά το 1981 το ΠΑΣΟΚ και τα αποτελέσματα δεν δικαιολογούν θριαμβολογίες, αλλά επιβάλλουν αυτοκριτική και αλλαγή πολιτικής.
Η Ν.Δ. πέραν των ευθυνών που έχει για τα 3 χρόνια διακυβέρνησης, όχι μόνο δεν διατυπώνει μία διαφορετική πρόταση, αλλά είναι βέβαιο ότι ασπάζεται τις πιο σκληρές μονεταριστικές αντιλήψεις τις οποίες και θα εφαρμόσει αν ποτέ έρθει στην εξουσία. Προσπαθεί να κερδοσκοπήσει εκλογικά αξιοποιώντας τη δυσφορία των λαϊκών στρωμάτων από την πολιτική του ΠΑΣΟΚ, τόσο όμως σε εθνικό όσο και σε ευρωπαϊκό επίπεδο είναι ταυτισμένη με τους πιο γνήσιους εκπροσώπους του νεοφιλελευθερισμού.
Η πολιτική πρόταση του ΚΚΕ για την αποδέσμευση της χώρας μας από την Ε.Ε. είναι αδιέξοδη. Με ισοπεδωτική και καταστροφολογική λογική, χωρίς προτάσεις παρέμβασης και αναπροσανατολισμού της ευρωπαϊκής οικοδόμησης, με μετωπικές επιθέσεις απέναντι στις άλλες δυνάμεις της αριστεράς, που δεν συμμερίζονται την αδιέξοδη πολιτική του καταγράφηκε σαν δύναμη άρνησης, όχι μόνο της Ευρωπαϊκής Ενοποίησης, αλλά και της ενότητας του μαζικού κινήματος και της ενότητας στη δράση της Αριστεράς. Είναι το μόνο κόμμα της αριστεράς στην Ευρώπη που αρνήθηκε να προσυπογράψει την κοινή έκκληση των αριστερών κομμάτων για την οικοδόμηση της Ευρώπης που συμφωνήθηκε στο Παρίσι (15.1.99).
Το ΔΗΚΚΙ προσεγγίζει την ευρωπαϊκή ολοκλήρωση με ασαφείς θέσεις και χωρίς συγκεκριμένη αντίληψη της προοπτικής της ευρωπαϊκής ενοποίησης.
Ο ΣΥΝ, δύναμη της δημοκρατικής και ριζοσπαστικής ευρωπαϊκής Αριστεράς, επέλεξε να περάσει ανάμεσα στις συμπληγάδες των παγιδευτικών διλημμάτων και να μιλήσει στους εργαζόμενους και στους πολίτες τη δύσκολη γλώσσα της αλήθειας. Με σταθερό όραμα το σοσιαλιστικό μετασχηματισμό. Με σταθερό στόχο την Ευρώπη των λαών και των πολιτών, με συγκεκριμένες προτάσεις για να αλλάξει η πορεία οικοδόμησης της Ευρωπαϊκής Ένωσης, για να αλλάξουν οι πολιτικές και οι συσχετισμοί στην Ελλάδα. Αυτό το παρελθόν, που χαρακτηρίζεται από αίσθημα ευθύνης, θα καθοδηγήσει και τα μελλοντικά μας βήματα. Τότε, το 1992, ο ΣΥΝ είχε διακηρύξει ότι “η Ελλάδα μπορεί”, αλλά δεν μπόρεσαν εκείνοι που την κυβέρνησαν και είχαν την ευθύνη για την πορεία της. Και σήμερα διακηρύσσουμε ότι η Ελλάδα μπορεί. Αρκεί να υπάρξει ένα ιστορικής εμβέλειας σχέδιο ανόρθωσης, ριζικής μεταρρύθμισης και προοδευτικού εκσυγχρονισμού για να μπει ισοτιμία και να ανταποκριθεί στις νέες μετά ΟΝΕ συνθήκες. Με το σχέδιο που σήμερα σας παρουσιάζουμε, με την εναλλακτική πρόταση εξουσίας που συστηματικά προωθεί, ο ΣΥΝ έχει διασυνδέσει αρμονικά τις ευρωπαϊκές και τις εσωτερικές πτυχές της πολιτικής του.
Σήμερα, που όλο και περισσότερο πολίτες αποδεσμεύονται τόσο από την αδιέξοδη αντίληψη της παθητικής προσαρμογής, όσο και από την επίσης αδιέξοδη αντίληψη της καταστροφολογίας, σήμερα που οι προκλήσεις για τους εργαζόμενους και τους πολίτες σε Ευρώπη και Ελλάδα είναι μεγάλες και άμεσες, σήμερα είναι επιτακτική ανάγκη να ενισχυθεί εκλογικά ο Συνασπισμός της Αριστεράς και της Προόδου.
ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΠΡΟΟΔΟΥ
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS