- Το κόμμα σας έχει κάνει μια πρόταση, να καταργηθούν. Να μας πείτε γι αυτήν...
Το πρώτο που προτείνουμε είναι να μην ποινικοποιούνται οι μαθητές. Γιατί είχαμε αυτό το ενδεχόμενο εφέτος, όπως και τα παλαιότερα χρόνια, να ποινικοποιούνται οι μαθητές. Έγινε μια ολόκληρη συζήτηση να αποβάλλονται οι μαθητές. Εάν η αγάπη στην πατρίδα είναι κάτι το οποίο τιμωρείται, νομίζω ότι έχουμε κάνει μεγάλο λάθος. Δηλαδή δημιουργούμε στο μεγάλο αριθμό των μαθητών μια τεράστια απέχθεια γι αυτό το πράγμα, το οποίο πρέπει να το κάνεις, όχι γιατί μπόρεσαν και χτύπησαν κάποιες όμορφες χορδές μέσα στην καρδιά σου, αλλά γιατί αλλιώς θα τιμωρηθείς. Επομένως είναι πολύ μεγάλο λάθος, να μπαίνει υπό τύπο απειλής, πειθαρχικών μέτρων, τιμωρίας, κοσμίας η συμμετοχή στον εορτασμό.
Δεν πρέπει να είναι έτσι το σχολείο. Στις εθνικές επετείους των περισσότερων χωρών της Ευρώπης δεν υπάρχουν παρελάσεις. Στην Ελλάδα το δανείστηκε και το έβαλε μια δικτατορική κυβέρνηση, η κυβέρνηση Μεταξά και παρέμεινε από εκεί και πέρα.
- Εννοείτε για τα σχολεία...
Ναι, για τα σχολεία.
Το πρώτο είναι τι μπορούμε να κάνουμε για να μεταδώσουμε τις μεγάλες αξίες που συμπεριλαμβάνουν αυτά τα γεγονότα στα παιδιά. Και μ΄ αυτό το κριτήριο να απαντήσουμε.
Εκεί η δικιά μας απάντηση είναι ότι δεν είναι οι παρελάσεις αυτός ο τρόπος. Ότι μπορούμε να βρούμε άλλους τρόπους οι οποίοι είναι πολύ πιο λειτουργικοί και όντως μπορούν να επηρεάσουν τις χορδές της ψυχής του κάθε παιδιού.
- Πιστεύετε ότι είναι ώριμος ο κόσμος να το δεχτεί;..
Ο κόσμος σιγά-σιγά ωριμάζει. Κι εμείς ως μία πολιτική δύναμη ως ΣΥΡΙΖΑ είναι αλήθεια ότι βάζουμε θέματα στα οποία ο κόσμος δεν είναι έτοιμος να τα δεχτεί. Για παράδειγμα, σήμερα είναι μια πλειοψηφική θέση η θέση του χωρισμού εκκλησίας και κράτους. Όταν το ξεκίνησε αυτό ο ΣΥΝ, ήταν μια μικρή μειοψηφία. Αντιμετωπίσαμε μια καταδίκη, γιατί όντως, όταν είναι ένα στερεότυπο παραδοσιακό, το οποίο έρχεται από δεκαετίες και αιώνες, δύσκολο το αλλάζει ο άλλος. Ο ρόλος ενός κόμματος είναι να βρίσκει μερικά πράγματα, τα οποία δεν είναι εξ αρχής δημοφιλή, αλλά βοηθάνε μια κοινωνία να κάνει βήματα μπροστά.
Και το εκλογικό αποτέλεσμα και όλες οι τελευταίες εξελίξεις έχουν δώσει και μια πνοή και μια αισιοδοξία και μια προοπτική σ΄ αυτό το ενωτικό εγχείρημα της Αριστεράς, πάντα όμως ξέροντας ότι ο κόσμος αυτός μας δοκιμάζει. Και γι αυτό πρέπει να ανταποκριθούμε. Κι ακόμα μεγαλύτερο βάρος νιώθω γιατί ένα πολύ μεγάλο ποσοστό των ψηφοφόρων του ΣΥΡΙΖΑ ήταν νέοι άνθρωποι. Ήμασταν το τρίτο κόμμα, σύμφωνα με όλα τα exit poll που έγιναν, το τρίτο κόμμα στη νεολαία. Επομένως οφείλουμε να ανταποκριθούμε, οφείλουμε να απαντήσουμε κι εμείς με νέους ανθρώπους, με νέες ιδέες, με ένα νεανικό τρόπο σε μια γενιά που ζει σε άλλες συνθήκες, στο διαδίκτυο, στην ανασφάλιστη εργασία, στην ανεργία, στα προβλήματα της Παιδείας και που πρέπει να είμαστε χρήσιμοι.
- Ανοίγματα;...
Ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς είναι ένα άνοιγμα...
- Την περασμένη Κυριακή είχα εδώ τον κ. Καστανίδη και είχαμε μια συζήτηση για το πώς το ΠΑΣΟΚ έχει συμπεριφερθεί όλα αυτά τα χρόνια στην Αριστερά και ιδιαίτερα στον ΣΥΝ.... Και έλεγε ότι είναι σχεδόν 50-50 οι ευθύνες...
Εμένα δεν μ΄ ενδιαφέρουν οι ευθύνες. Να σας πω ότι μπορεί να είναι και 100% δικές μας, υποθετικά βέβαια. Αυτό που μ΄ ενδιαφέρει είναι να μπορούν να συγκεντρώνονται πολιτικές δυνάμεις πάνω σε στόχους που έχει ανάγκη η κοινωνία.
- Δεν βλέπετε μια κοινή γραμμή....
Η πρόταση για κοινή δράση ανάμεσα στο ΣΥΡΙΖΑ και στο ΠΑΣΟΚ σε συγκεκριμένα αιτήματα είναι κάτι το οποίο το πιστεύω. Και στο ΚΚΕ και σ΄ όλες τις δυνάμεις της Αριστεράς τις εξωκοινοβουλευτικές και πάντα κάνουμε προτάσεις.
Στο γενικό πολιτικό ζήτημα όμως δεν υπάρχει μία κοινή βάση συμπόρευσης. Εμείς έχουμε κάνει πολύ λιγότερη κριτική στο ΠΑΣΟΚ απ΄ αυτήν που κάνουν τώρα μεταξύ τους οι διάφορες πτέρυγες, ομάδες, τάσεις, πρόσωπα στο ΠΑΣΟΚ.. Δεν υπάρχει πεδίο ευρύτερης συνεργασίας. Κινούμαστε σε διαφορετικές κατευθύνσεις. Δυστυχώς η εικόνα που βγαίνει από το ΠΑΣΟΚ, το λέω δυστυχώς, είναι μία βουλιμία όχι μόνο για την κομματική εξουσία, αλλά μία βουλιμία για την κυβερνητική εξουσία και όχι ένας ουσιαστικός διάλογος και αντιπαράθεση πάνω σε διαφορετικές πολιτικές επιλογές.
- Λέτε δυστυχώς... Μια υποτιθέμενη διάσπαση του ΠΑΣΟΚ δεν θα ήταν συμφέρουσα για τον ΣΥΡΙΖΑ;
Προσπαθώ να μην μπω καθόλου σ΄ αυτή τη λογική, διότι δεν ισχύει. Το μάθημα του 1989 είναι ότι, σε μια βαθύτατη κρίση του ΠΑΣΟΚ, αυτή η προσπάθεια να αξιοποιηθεί από την Αριστερά, με έναν τρόπο πρόσκαιρο και επιφανειακό, έφερε το εντελώς αντίθετο αποτέλεσμα. Το ΠΑΣΟΚ συνήλθε και η Αριστερά μπήκε σε κρίση. Διότι ένα πολύ μεγάλο κομμάτι του λαϊκού κόσμου της Αριστεράς δεν μπόρεσε να κατανοήσει ή να συγχωρέσει το γεγονός ότι βρέθηκε μια κοινή κυβέρνηση της Ν.Δ. με την τότε Αριστερά.
Γι αυτό νομίζω ότι κάθε λογική λεηλασίας απλώς δεν ισχύει.
Αντίθετα, αυτό που είναι σημαντικό είναι, ότι μέσα απ΄ όλες αυτές τις διεργασίες, άσχετα τι θα γίνει με το κομματικό σχήμα του ΠΑΣΟΚ, είναι ότι όλος αυτός ο κόσμος, ο οποίος έχει πιστέψει και σε κάποια ιδανικά και σε κάποιες αξίες που έχει εκφράσει -δεν ξέρω ειλικρινώς ή ανειλικρινώς- τότε ο Α. Παπανδρέου για σοσιαλισμό, για κοινωνική δικαιοσύνη, για ελευθερία, για εθνική ανεξαρτησία, όλος αυτός ο κόσμος να μπορέσει να συμμετάσχει ως μία σοσιαλιστική συνιστώσα, όπως λέμε, σ΄ αυτό το κοινό εγχείρημα της συνεργασίας των ριζοσπαστικών αριστερών δυνάμεων που εκφράζεται σήμερα από τον ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό φαίνεται, γιατί ήδη από τις εκλογές είχαμε μια μετατόπιση ανθρώπων από τον χώρο του ΠΑΣΟΚ οι οποίοι και παίρνουν το δρόμο της συνεργασίας με την Αριστερά.
Όλα αυτά είναι ενδιαφέροντα φαινόμενα. Θα έλεγα ότι πάνε για μια αλλαγή του πολιτικού χάρτη της χώρας, η οποία γίνεται. Δεν ξέρω πόσο γρήγορες διαδικασίες θα υπάρξουν.
- Πιστεύετε ότι μπορεί να έχουμε διάσπαση στα δυο μεγάλα κόμματα.....
Δεν ξέρω αν αυτό είναι το μόνο ενδεχόμενο ή το χειρότερο ενδεχόμενο. Το θέμα είναι ότι έχουμε κρίση στα μεγάλα κόμματα. Κι επομένως θα έλεγα ότι ήρθε ο καιρός να πάμε σ΄ ένα νέο πολιτικό συσχετισμό. Ήρθε ο καιρός να παίξει έναν άλλο ρόλο η Αριστερά, μια Αριστερά που έρχεται, θα έλεγα, γεμάτη προσφορά στην ιστορία μας, για να ξαναθυμηθούμε ίσως την 28η Οκτωβρίου, τους αγώνες, το ΕΑΜ, τον ΕΛΑΣ, τον Γοργοπόταμο, τον Μ. Γλέζο, τον Λάκη τον Σάντα, όλους αυτούς τους ανθρώπους που έδωσαν τόσα για την πατρίδα τους.