ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ (Πρόεδρος του Συνασπισμού της Ριζοσπαστικής Αριστεράς): Κύριε Πρωθυπουργέ, σας άκουσα με προσοχή. Θέλω να πω ότι έχω διαβατήριο και να μου πείτε το όνομα της χώρας την οποία περιγράφατε. Διότι αυτή δεν είναι η Ελλάδα!
Την ώρα που σας άκουγα, μας μοίρασαν εδώ -νομίζω στους επικεφαλής των κομμάτων- μια κοινή χθεσινή ανακοίνωση του Γεωτεχνικού Επιμελητηρίου, του Οικονομικού Επιμελητηρίου, της Ολομέλειας των Δικηγορικών Συλλόγων, του Πανελλήνιου Ιατρικού Συλλόγου και του Τεχνικού Επιμελητηρίου της Ελλάδας, η οποία λέει ακριβώς τα ίδια πράγματα που είπατε εσείς, συνοπτικά όμως, βάζοντας σε κάθε προσδιορισμό πριν τη λέξη «μη» ή «δεν». Τα λένε αυτά σύλλογοι επιστημονικοί, πολλοί από τους οποίους στη διοίκησή τους έχουν ως πλειοψηφία πρόσωπα φιλικά προς τη Νέα Δημοκρατία.
Λένε για παράδειγμα: «Η έλλειψη διαχρονικά πολιτικής βούλησης για τη λήψη πρωτοβουλιών και μέτρων που μπορούν να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά τα χρόνια προβλήματα της χώρας, επιβεβαιώνεται από την έλλειψη χωροταξικού σχεδιασμού και ειδικών χωροταξικών σχεδίων, τη μη ολοκλήρωση του Κτηματολογίου, τη μη σύνταξη και κύρωση δασικών χαρτών, τη μη αποτελεσματική διαχείριση των αποβλήτων, τη μη βιώσιμη διαχείριση των υδάτινων πόρων, την απουσία μέτρων ουσίας στην εξοικονόμηση ενεργείας κ.λπ.». Είναι τα ίδια πράγματα με αρνητικό προσδιορισμό.
Το καταθέτω στα Πρακτικά.
Εμείς ως Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς ζητήσαμε αυτήν τη συζήτηση που είναι η πρώτη σε επίπεδο επικεφαλής των πολιτικών δυνάμεων για να καλύψουμε το κενό που υπήρχε στην προεκλογική συζήτηση, στο λεγόμενο debate, όπου ζητήσαμε να συζητηθούν τα θέματα για το περιβάλλον και πήραμε αρνητική απάντηση. Νομίζω ότι οφείλαμε και οφείλουμε όλοι μας αυτήν τη συζήτηση σε όλον αυτόν τον κόσμο που βίωσε μέσα στο χώρο του αυτήν την τεράστια καταστροφή από τις πυρκαγιές, αλλά και σʼ όλη την ελληνική κοινωνία και ιδιαίτερα, θα έλεγα, στους νέους και τις νέες οι οποίοι ευαισθητοποιήθηκαν, βγήκαν στους δρόμους, χρησιμοποίησαν τα blogs, χρησιμοποίησαν το διαδίκτυο, φόρεσαν μαύρα ρούχα για να πουν επιτέλους να περάσει το περιβάλλον στην πολιτική και για να «σπάσουμε» αυτήν τη μονοθεματικότητα μέσα στην οποία ζούμε.
Τέσσερις μήνες πριν από τις εκλογές ζούσαμε με το θέμα τι ευθύνες έχει ο κύριος τάδε ή ο κύριος δείνα για τα ομόλογα. Σήμερα, ένα μήνα μετά τις εκλογές, ζούμε σχεδόν από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, ειδικά τα τηλεοπτικά, το ζήτημα του επικεφαλής της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης. Είναι εξαιρετικά σοβαρό ζήτημα, αλλά δεν μπορεί τα μεγάλα προβλήματα της χώρας όπως τα προβλήματα του περιβάλλοντος, τα κοινωνικά προβλήματα, τα οικονομικά προβλήματα, να κρύβονται με τέτοιον τρόπο.
Εγώ θα σας πω ότι ζούμε σʼ άλλη χώρα και για να το δείξω θα χρησιμοποιήσω μία προσωπική εμπειρία που είχα πριν από μιάμιση εβδομάδα σε μία περιοδεία όπου είχα πάει στο νομό Χανίων στην Κρήτη και επισκέφθηκα την περιοχή της Καντάνου.
Πριν από λίγες μέρες είχαμε την 28η Οκτωβρίου, τώρα έχουμε το θέμα των Σκοπίων και ακούμε για πατριωτισμούς και βλέπουμε διάφορους με φουστανέλες και με περικεφαλαία του Μεγάλου Αλεξάνδρου και με στολή του Αγίου Γεωργίου του καβαλάρη να περιφέρονται στα κανάλια και να λένε πόσο αγαπούν την πατρίδα τους και να κάνουν μαθήματα στην Αριστερά για το τι είναι η πατρίδα.
Θέλω να πω ότι σʼ αυτήν την Κάντανο ξεριζώθηκε ένα ολόκληρο χωριό από τους ναζιστές το 1941. Γιατί; Διότι μέσα στο φαράγγι της μαζεύτηκαν σαράντα χωρικοί με ό,τι βρήκαν μπροστά τους και εξόντωσαν ένα μεγάλο αριθμό αλεξιπτωτιστών επιδρομέων ναζιστών. Η επιγραφή που υπήρχε στην Κάντανο και υπάρχει ακόμη και τώρα για ιστορικούς λόγους είναι η εξής: «Εδώ υπήρχε η Κάντανος. Κατεστράφη προς εξιλασμόν της δολοφονίας 25 Γερμανών στρατιωτικών».
Επισκέφθηκα αυτόν τον τόπο ο οποίος είναι φορτισμένος με μία τεράστια ιστορική μνήμη, ο οποίος είναι ένας τόπος ιδιαίτερου, εξαιρετικού φυσικού κάλλους, ο οποίος περιέχει ένα μοναδικό μνημείο της νεότερης αρχιτεκτονικής μʼ ένα δρόμο που είναι φτιαγμένος στις αρχές του περασμένου αιώνα πάνω σε υποστύλωμα ξερολιθιάς.
Γιατί παίρνει άδεια ένα λατομείο που υπάρχει εκεί πέρα -και το οποίο είχε άδεια για 59 στρέμματα- να επεκτείνει τις δραστηριότητές του σε 347 στρέμματα στα οποία περιλαμβάνεται όλο το φαράγγι της Καντάνου, όλος αυτός ο τόπος της ιστορικής μνήμης, του φυσικού κάλλους, της αρχιτεκτονικής κληρονομιάς;
Αυτή είναι η χώρα στην οποία ζούμε, όχι αυτή που περιγράψατε και δεν βλέπω τίποτα από την Κυβέρνηση ή από το κόμμα της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης, αλλά μόνο από κινήσεις πολιτών στην περιοχή από τις δυνάμεις της Αριστεράς. Δεν βλέπουμε καμία συγκίνηση και καμία κινητοποίηση, γιʼ αυτό θέλω να σας πω ότι η ανάπτυξη έρχεται πολλές φορές σε κόντρα με το περιβάλλον, η ανάπτυξη με τον τρόπο με τον οποίο προωθείται από μία εταιρεία λατομείων η οποία είχε στην ιδιοκτησία της εκείνη τη φοβερή νταλίκα με τα τζάμια που οδήγησε στο μακελειό των παιδιών του Θερμαϊκού και θέλει να κάνει το φαράγγι της Καντάνου σήμερα λατομείο και τσιμέντο.
Σʼ αυτά δώστε απαντήσεις, σʼ αυτά περιμένω απαντήσεις από σας, όχι γενικότητες, από σας, από τον κύριο Σουφλιά, από την κυρία Μπακογιάννη που είναι από τα Χανιά.
. Σʼ αυτά τα ζητήματα θέλουμε μια κυβέρνηση η οποία να είναι ευαίσθητη. Σʼ αυτά τα ζητήματα να δείξουμε εάν αγαπάμε την πατρίδα μας ή αν την ποδοπατούμε και την καταστρέφουμε. Αυτό το βλέπουμε και στα άλλα μέρη με τα μεταλλεία χρυσού στη Χαλκιδική, με τα μεταλλεία χρυσού στη Ροδόπη κ.λπ. Έχουμε, δηλαδή, μια ιδιαίτερα αρνητική κατάσταση σε ένα διεθνές πεδίο, το οποίο πραγματικά κρούει τον κώδωνα του κινδύνου.
Κάνατε και εσείς ορισμένες επισημάνσεις σχετικά με τις διεθνείς εξελίξεις στο θέμα του περιβάλλοντος και κυρίως στο φαινόμενο του θερμοκηπίου. Τα πάντα αλλάζουν με το φαινόμενο του θερμοκηπίου. Φτάνουμε στο δρόμο που δεν έχει, ενδεχομένως, δυνατότητα επιστροφής. Έγινε το Διεθνές Πάνελ για το Περιβάλλον. Πριν από λίγες εβδομάδες είχαμε την τέταρτη Έκθεση του ΟΗΕ από την εποχή της κυρίας Μπρούτλαντ, που έκανε την πρώτη για την κατάσταση στο περιβάλλον και μιλάει για νεκρές ζώνες στις θάλασσες, μιλάει για μείωση των βροχών, μιλάει για λιώσιμο των παγετώνων, μιλά για αύξηση της θερμοκρασίας σε επικίνδυνα σημεία, μιλάει για εξαφάνιση των ειδών και της βιοποικιλότητας και αναφέρει ότι όλα αυτά είναι αποτέλεσμα των ανθρώπινων δραστηριοτήτων.
Δεν είναι μόνο αποτελέσματα των ανθρώπινων δραστηριοτήτων. Φυσικά είναι αποτελέσματα ανθρώπινων δραστηριοτήτων, αλλά είναι και αποτελέσματα ενός συστήματος και μιας σκέψης και πολιτικών, που βάζουν πρώτα το θέμα του κέρδους, της ανάπτυξης με τον τρόπο που την αναφέρατε, καταστρέφοντας όλο το πλανητικό οικοσύστημα μέσα στο οποίο ζούμε.
Γιʼ αυτό δεν χρειάζεται να γίνουμε καλοί. Χρειάζεται να γίνουμε κακοί και χρειάζεται να καταλάβουμε ότι έχουμε να συγκρουστούμε με μεγάλα συμφέροντα. Καλό είναι να αγαπάμε το πράσινο στις πόλεις, αλλά πρέπει να συγκρουστούμε με τους διάφορους κυρίους Βωβούς στον Ελαιώνα, να μιλήσουμε γιʼ αυτούς και να κάνουμε μια ζώνη πρασίνου μέσα στην Αθήνα, η οποία πνίγεται, η οποία έχει γύρω-γύρω καμένα δάση, η οποία έχει ακτές, οι οποίες έχουν τείχη από τους νονούς της νύκτας. Δεν μπορούμε να τη δίνουμε σε έναν επιχειρηματία. Είναι ένας αυτός, είμαστε πέντε εκατομμύρια εμείς. Θέλει συγκρούσεις, θέλει να γίνουμε κακοί απέναντι σε ορισμένα πρότυπα και στερεότυπα.
Θέλω να αναφέρω αυτό που μου είπε και με συγκλόνισε στις μέρες της πυρκαγιάς η Δήμαρχος των Νέων Στείρων –είχατε πάει στα Νέα Στείρα- που έζησε όλο αυτόν τον κίνδυνο της πυρκαγιάς και όλη αυτήν την περιπέτεια και όλο αυτόν τον θάνατο και την καταστροφή. Είπε ότι εκείνες τις ημέρες κατάλαβε ότι πρέπει να αυτοαναιρεθούμε και πρέπει να αναπροσδιοριστούμε.
Αυτό πρέπει να κάνουμε και να αλλάξουμε πολιτικές και να αλλάξουμε νοοτροπίες και να συγκρουστούμε με τα μεγάλα συμφέροντα, αλλά και με αντιλήψεις που έχουν περάσει μέσα στην κοινωνία. Πρέπει να πούμε όχι στους οικοδομικούς συνεταιρισμούς επιτέλους, οι οποίοι έχουν γίνει ένας μηχανισμός πίεσης και κινδύνου για τα δάση. Πρέπει να πούμε όχι στην εκτός σχεδίου δόμηση, που είναι φαινόμενο μοναδικό στην Ελλάδα, η οποία δεν διαθέτει εθνικό χωροταξικό σχέδιο. Πρέπει να πούμε όχι τελικά σε αυτήν την κατάχρηση που κάνει ένα μέρος των αγροτών μας στα φυτοφάρμακα και στα λιπάσματα και να τους δώσουμε δυνατότητες, κίνητρα και ενημέρωση για να αλλάξουν τις πολιτικές τους. Πρέπει να αλλάξουμε όλες τις πολιτικές μας.
Το φαινόμενο του θερμοκηπίου σημαίνει πρώτα απʼ όλα ότι αντιμετωπίζουμε το πρόβλημα της ενέργειας, ότι προσαρμοζόμαστε στους στόχους που έχει βάλει το Κιότο. Σύμφωνα με μία προχθεσινή ανακοίνωση της GREENPEACE, με το ρυθμό που έχουμε εμείς -όχι μόνο αυτό που λέτε για μείωση κατά 20% στα αέρια του θερμοκηπίου- πάμε για αύξηση το 2020 σε 32% σε σχέση με τα επίπεδα του 1990. Ο κάθε Έλληνας, ο καθένας από εμάς, ο καθένας στην Ελλάδα παράγει 12,5 τόνους αέρια θερμοκηπίου το χρόνο.
Τι κάνουμε εμείς; Δεν το είπατε. Η Κυβέρνησή σας έχει αποφασίσει να κάνει τέσσερα εργοστάσια λιθάνθρακα. Πέρα από το λιγνίτη τον οποίο αξιοποιούμε στην ηλεκτρική ενέργεια και είναι ένας εθνικός πόρος, αλλά ρυπογόνος πόρος και πρέπει να προσανατολιστούμε στη μεταλιγνιτική εποχή, λέμε να εισάγουμε λιθάνθρακα και να κάνουμε τέσσερις νέες μονάδες στο Μαντούδι της Εύβοιας, στα Άσπρα Σπίτια της Βοιωτίας, στο Αλιβέρι της Εύβοιας, στον Αστακό της Αιτωλοακαρνανίας.
Πώς, με αυτό τον τρόπο; Με το λιθάνθρακα; Πέστε μας τις τεχνολογίες. Πέστε μας το μαγικό κόλπο που έχετε να χρησιμοποιείτε ακριβώς εκείνο το ορυκτό καύσιμο το οποίο είναι το πιο επιβαρυντικό για το φαινόμενο του θερμοκηπίου, όταν βλέπουμε τη Γερμανία, τη Βρετανία, τη Σουηδία, μέχρι το 2018, το 2020 να είναι αποφασισμένοι να καταργήσουν τη χρήση αυτών των εργοστασίων και αυτού του πόρου του λιθάνθρακα τη στιγμή κιόλας που έχουν πάρα πολύ πλούσια κοιτάσματα.
Αλλιώς έπρεπε να κινηθούμε. Να έχουμε απεξάρτηση από ορυκτά καύσιμα, ενίσχυση των ανανεώσιμων πηγών ενεργείας οι οποίες συν τοις άλλοις έχουν τη δυνατότητα να δίνουν πολλαπλάσιες θέσεις εργασίας από το λιγνίτη, το λιθάνθρακα. Σκεφτείτε φωτοβολταϊκά τόξα τα οποία θα μπορούσαν να γίνουν μέσα στο νεκροταφείο της Πτολεμαϊδας. Καλύπτουν 18, 5 φορές περισσότερες θέσεις εργασίας οι φωτοβολταϊκές εγκαταστάσεις σε σχέση με τις εγκαταστάσεις που αξιοποιούν το λιγνίτη και τον λιθάνθρακα.
Γιʼ αυτό χρειάζεται ένα σύνολο μέτρων για τη στήριξη των πληγέντων, για τη στήριξη των περιοχών, για την αντιμετώπιση του νομοθετικού πλαισίου που μας δημιούργησε προβλήματα, από το θέμα του ότι δεν εφαρμόστηκε το ομόφωνο πόρισμα της Βουλής για συντονισμό όλων των δυνάμεων μέχρι το ν. 2612 της Κυβέρνησης του κ. Σημίτη, που διαχωρίζει την Πυροσβεστική από τη Δασική Υπηρεσία, και το ν. 3208/2003 που εξαφανίζει τους δασικούς χάρτες, αυτούς τους λίγους που είχαν γίνει, γιατί βάζει πιο αυστηρές προϋποθέσεις για να θεωρηθεί κάτι δάσος.
Κυρίως, όμως, θέλει και μια αλλαγή αντίληψης. Εγώ, κύριε Πρωθυπουργέ, θα ήθελα μια απάντηση και από τον κ. Σουφλιά. Την περασμένη Πέμπτη, σύμφωνα με τις πληροφορίες που έχουμε, αφαιρέθηκε από το Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης το υπομέτρο 226-Β στο Πρόγραμμα Αγροτικής Ανάπτυξης και από τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης που είχε αξία 100.000.000 ευρώ και περιελάμβανε σύνταξη δασικών χαρτών μεγάλης ακριβείας. Όταν έγινε όλη αυτή η καταστροφή και όταν είχαμε εγγράψει ένα μέτρο στο οποίο από την Ευρωπαϊκή Ένωση έγιναν ορισμένες παρατηρήσεις οι οποίες ήταν σωστές, δηλαδή να συνδυαστεί με το θέμα του Κτηματολογίου, και εμείς αφαιρούμε αυτό το μέτρο και περνάμε σε δραστηριότητες άλλου τύπου, τουριστικές, αγροτουριστικές κ.λπ., ποια σοβαρότητα υπάρχει από την Κυβέρνηση σε σχέση με αυτά τα ζητήματα; Ξαναλέω ότι θέλω μια απάντηση γιατί την περασμένη Πέμπτη αποσύρθηκε το μέτρο για τη σύνταξη δασικών χαρτών μεγάλης ακριβείας από τα κοινοτικά προγράμματα.
Πέρα από αυτό βέβαια, εάν μιλάμε για τα δάση, υπάρχει το άρθρο 24. Περιμέναμε -και μας είχαν προετοιμάσει και τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης- ότι θα ακούσουμε κάτι, ότι έβγαλε κάποια μαθήματα η Κυβέρνηση, ότι σκέφθηκε, ότι δεν ταμπουρώνεται σε μια θέση, την οποία και Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας δεν είχαν δεχθεί. Ξαναλέω: Είναι δυνατόν μετά από όλη αυτή την καταστροφή και τη λαίλαπα που υπήρξε, μετά από την ανυπαρξία ενός κράτους, να επιμένουν η Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας και ο Πρωθυπουργός στην Αναθεώρηση του άρθρου 24 που ξέρουμε ότι δεν θα περάσει; Έστω, όμως, για λόγους σηματοδότησης και για λόγους συμβολικούς θα έπρεπε να πούμε απέναντι στους νέους ανθρώπους και στους κατοίκους αυτών των περιοχών ότι ναι, καταλάβαμε, κάτι γίνεται για το άρθρο 24 και θα υποστηρίξουμε μαζί την υπόθεση των δασών και των δασικών εκτάσεων.
Δεν ακούσαμε τίποτα από αυτά, κύριε Πρωθυπουργέ, και σας καλώ στη δευτερολογία σας –είναι το κεντρικό σημείο, εάν θέλετε, αυτό στην τοποθέτησή μας- να αναφερθείτε στο άρθρο 24, να κάνετε μια κίνηση, αποσύροντας την πρόταση Αναθεώρησης και βάζοντας έναν ηθικό φραγμό σε όλους τους καταπατητές και σε όλους αυτούς που με τίτλους της οθωμανικής αυτοκρατορίας μέσα στην Αθήνα, στην Αργυρούπολη, καθώς και σε όλους αυτούς, όπως η Μονή Βατοπεδίου, που με τίτλους του Ηρακλείτου και των άλλων αυτοκρατόρων του Βυζαντίου επιβουλεύονται τη δημόσια γη.
Φυσικά, θα θέλαμε και μια τοποθέτηση στο θέμα του Υπουργείου Περιβάλλοντος, που από όλα αυτά δείχνει πόσο μεγάλη είναι η σημασία του.
Αντίστοιχα προβλήματα θα έλεγα ότι υπάρχουν και σε όλα τα ζητήματα που αναφερθήκατε. Αναφερθήκατε στην πολιτική των υδάτων. Φυσικά ναι, έχει ενσωματωθεί στο εθνικό δίκαιο η Οδηγία 60/2000, αλλά δεν γίνεται τίποτα. Τι να πούμε για τα ύδατα; Ας πάει κάποιος στη Ιεράπετρα, για να δει τι γίνεται. Εκεί πέρα κινδυνεύει να εκραγεί όλη η θερμοκηπιακή καλλιέργεια με την τεράστια έλλειψη νερού.
Ας πάει κάποιος στη λίμνη Κορώνεια. Ας σας πουν εδώ οι συνάδελφοι από τη Θεσσαλονίκη τι γίνεται στην Κορώνεια. Έχουν Νομάρχη στη Θεσσαλονίκη φυσικά, ο οποίος έχει και την ευθύνη, αλλά τον ακούμε να μιλάει για τα Σκόπια. Στις πρωινές εκπομπές μιλάει για τα Σκόπια, στις απογευματινές εκπομπές για τα Σκόπια, το βράδυ για τα Σκόπια, για τη Μακεδονία μας. Ποια Μακεδονία μας; Τι θέλουν; Να βάλουμε έναν τίτλο σε ένα φέρετρο; Ποια είναι η Μακεδονία της λίμνης Κορώνειας και του βιοτόπου που υπάρχει; Πού είναι τα ψάρια στη Λίμνη Κορώνειας; Γιατί ψόφησαν όλα τα ψάρια, τα οποία ρίχτηκαν πριν από λίγο καιρό από το Στρυμονικό Κόλπο; Γιατί τις μέρες των εκλογών χάσαμε εκατοντάδες πουλιά στη λίμνη Κορώνειας;
Να δοθούν κίνητρα για τις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, όχι μόνο στις μεγάλες επιχειρήσεις. Να δοθούν κίνητρα να αξιοποιηθούν σε οικιστικό επίπεδο, σε επίπεδο κατοικιών. Να δοθούν κίνητρα, να ξεπεραστεί αυτή η γραφειοκρατία και να αξιοποιηθούν στον αγροτικό τομέα, όχι εκτοπίζοντας δυναμικές καλλιέργειες αλλά εκεί πέρα που υπάρχουν πραγματικά προβλήματα. Να συνδυαστεί ειδικά από νέους αγρότες, η αγροτική παραγωγή μαζί με την αξιοποίηση των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.
Είναι εδώ ο κ. Δήμας, που χειροκροτήθηκε, ο κοινοτικός επίτροπος. Η Ελλάδα παραπέμπεται για την ενεργειακή απόδοση των κτιρίων, σχετικά με την Οδηγία 91/2002, για το σχέδιο δράσης ενεργειακής απόδοσης Οδηγία 32/2006. Διώκεται για την Οδηγία 8/2004, συμπαραγωγή ενέργειας και θερμότητας. Αυτός είναι ο απολογισμός μας. Ναι, φυσικά, κάποιες Οδηγίες τις περάσατε στο Εθνικό Δίκαιο όμως πολύ σημαντικές Οδηγίες είναι εκτός. Και αυτές που περάσατε είναι στα χαρτιά. Σχεδόν καμία δεν λειτουργεί και θα το δούμε και αυτό παρακάτω.
Επιτέλους -είπατε μέτρα σε διεθνές επίπεδο- γιατί ανεχόμαστε τις Ηνωμένες Πολιτείες που ποδοπατούν τα πάντα, όταν όλη η διεθνής κοινότητα συμφωνεί στην συνθήκη του Κιότο, να παρθούν μέτρα για το φαινόμενο του θερμοκηπίου; Πώς μπορούμε να ανεχόμαστε εμείς τις Ηνωμένες Πολιτείες να μην αναλαμβάνουν ουδεμία δέσμευση;
Γιατί δεν προωθεί η Κυβέρνηση, η δική μας και άλλες κυβερνήσεις –ακόμα και ο Σαρκοζί το είπε- φορολογικά μέτρα και άλλα μέτρα εισαγωγών στην Ευρωπαϊκή Ένωση από τις χώρες εκείνες, οι οποίες για αυτόν τον περιβόητο ανταγωνισμό είναι αρνητικές στο να παρθεί κάποιο μέτρο, οποιοδήποτε για την υπόθεση της κλιματικής αλλαγής;
Ερχόμαστε τώρα στο μεγάλο άλλο μέσο για την κλιματική αλλαγή που είναι τα δάση. Περάσαμε μία καταστροφή στη χώρα μας. Ήταν οι δέκα μέρες που συγκλόνισαν την Ελλάδα και που άλλαξαν τη μορφή της Ελλάδας. Η Ελλάδα μετά το Σεπτέμβρη του 2007 δεν είναι ίδια με την Ελλάδα πριν από τον Σεπτέμβρη του 2007. Κάηκαν άνθρωποι, ζωντανά, δάση, αγάλματα, πολιτισμοί, καλλιέργειες τα πάντα.
Είχαμε τις φωτιές στην Καλιφόρνια και λέμε, καλά, σε ένα μέρος τόσο ισχυρό όσο οι Ηνωμένες Πολιτείες γίνεται αυτό, μήπως αυτό είναι ένα ελαφρυντικό για μας; Μήπως δεν μπορεί να γίνει τίποτα; Εάν δει όμως κανείς τις φωτιές στην Καλιφόρνια θα δει πάλι την ίδια αδιαφορία για τα μεγάλα προβλήματα, για το γεγονός ότι η κλιματική αλλαγή έχει επεκτείνει την περίοδο κινδύνων για δασικές πυρκαγιές, για την αλλαγή στην υγρασία των λιβαδιών κ.λπ. που περιβάλλουν τα δάση, που τα κάνει εύφλεκτες ύλες αντί για άμυνα και για την ανεξέλεγκτη οικιστική ανάπτυξη μέσα στις δασικές περιοχές. Και δεν είναι τυχαίο ότι οι πιο προστατευμένοι, ένα κράτος εν κράτη μέσα στην Καλιφόρνια, η συνοικία των πλουσίων, το Όραντζ είναι αυτό που κατακάηκε δίνοντας και νεκρούς.
Δεν μπορούμε να πάμε με αυτόν τον τρόπο και για αυτό θέλει στροφή. Δεν μπορούμε να βλέπουμε να καίγεται η χλωρίδα, να καταστρέφεται η πανίδα και να έρχονται μετά οι γιάπηδες οι επενδυτές στον Καϊαφα ή στη Ζαχάρω, προκειμένου να πλασάρουν στον κόσμο εγκαταστάσεις, επενδύσεις και αγορά μιας γης η οποία έχει απαξιωθεί σε μεγάλο βαθμό.
Ας βγει ο νομάρχης σας να λέει κάθε πρωί τι γίνεται με τη λίμνη Κορώνειας. Γιατί δεν απορροφήθηκαν τα εκατομμύρια ευρώ, τα οποία περιλαμβάνονται σε κοινοτικά χρήματα για τη λίμνη Κορώνεια.
Για τον Αχελώο. Μας μιλάτε για πολιτική υδάτων. Σας βάζει η δικαιοσύνη, η οποία είναι πράσινη δικαιοσύνη σε μεγάλο βαθμό. Έχουμε μια καλή πολιτεία από το Εʼ Τμήμα του Συμβουλίου της Επικρατείας και σταματάει αυτά τα έργα ενός γιγαντισμού στον Αχελώο που απειλεί να τινάξει όλο το περιβαλλοντικό σύστημα στη Θεσσαλία και στη Δυτική Ελλάδα. Και έχετε αυτές τις αποφάσεις και τι κάνετε εσείς; Αντί να σεβαστείτε, να συνεργαστείτε με τη δικαιοσύνη, λέτε, κάνουμε τροπολογία, μας φέρνει ο κ. Σουφλιάς τροπολογία για τον Αχελώο το 2006.
Για να μπορέσει να παρακάμψει τα κινήματα, τις αποφάσεις των δικαστηρίων, το Συμβούλιο της Επικρατείας κ.λπ. Και τι άλλο; Να πούμε για τον Ασωπό ποταμό; Σε αυτή τη χώρα που μας περιγράψατε, που μας φέρατε και είδαμε σε αυτό το χάρτη, πού είναι ο Ασωπός ποταμός; Στο σημείο που η Ελλάδα έχει το πιο υψηλό Α.Ε.Π. κατά κεφαλή, στην καρδιά της βιομηχανίας της. Έχουμε μέσα στο νερό το πόσιμο εξασθενές χρώμιο. Αυτήν την ακραία τοξική καρκινογόνα ουσία, η οποία περνά όχι μόνο με την κατάποση, αλλά και μέσα από την αναπνοή, από το δέρμα. Και τι γίνεται; Τίποτα. Επί δεκαετία σχεδόν, οι δυνάμεις της Αριστεράς κινητοποιούνται. Προσπαθούν να θέσουν το θέμα. Δεν γινόταν καν μέτρηση. Τον Αύγουστο έσπασε, με ένα κίνημα που ήταν ένας παπάς και ένας χημικός επικεφαλής και κάποιες δημοτικές αρχές πιο ευαίσθητες. Και έχουμε πολλαπλάσια όρια στο εξασθενές χρώμιο, από τα όρια που είχαν τα αμερικάνικα έργα με τη Τζούλια Ρόμπερτς, που έδειχναν πώς δηλητηριάζει η κερδοσκοπία τον κόσμο. Είχαμε πολλαπλάσια όρια στο εξασθενές χρώμιο, όπου το όριο είναι μηδενικό στην Ευρωπαϊκή Ένωση. Και υπάρχει απόφαση εδώ, έγγραφο του Υπουργείου Υγείας που ζητά να σταματήσει να κυκλοφορεί μέσα στο δίκτυο του πόσιμου νερού, αυτό το νερό με το εξασθενές χρώμιο. Και τι κάνετε; Εξακολουθεί και κυκλοφορεί, είναι για τους Ινδούς και τους Πακιστανούς. Είναι για αυτούς που δεν έχουν πάει στο Γυμνάσιο, που δεν καταλαβαίνουν, που δεν διαβάζουν εφημερίδα. Ο Ασωπός ποταμός είναι στην Ελλάδα και έχετε ευθύνη. Πρέπει να δώσετε λόγο για αυτά τα ζητήματα και να βάλετε χρονοδιαγράμματα. Πρέπει να καταλάβουμε ότι οι Ινδοί και οι Πακιστανοί είναι συνάνθρωποί μας και ότι ήρθαν εδώ να βγάλουν ένα κομμάτι ψωμί, για να το στείλουν στη χώρα τους. Δεν ήρθαν εδώ για να τους κάνουμε θύματα μιας τοξικής Ελλάδας.
Νομίζω ότι τα ίδια θέματα βλέπουμε -νιτρορύπανση στο νερό της Θεσσαλίας- θέματα που βάζουν ζητήματα -ξαναείπα- συνολικής αλλαγής. Ενίσχυσης της γεωλογικής γεωργίας, ελέγχου στα φυτοφάρμακα, ελέγχου στα λιπάσματα, τα οποία χρησιμοποιούνται κ.λπ..
Θα έλεγα ότι αντίστοιχη κατάσταση υπάρχει στο ζήτημα της χωροταξίας. Μας είπατε για τη χωροταξία. Δίνονται ειδικά σχέδια, γενικά σχέδια κ.λπ.. Αυτό που ξέρουμε, όμως, είναι ότι το κτηματολόγιο που είχε αρχίσει από το 1995, έχει καλύψει 6% των εδαφών στην Ελλάδα. Αν κάνω λάθος, κύριε Σουφλιά, διορθώστε με. Έχει καλύψει 6% των εδαφών. Δεν έχουμε δασολόγιο. Είπα και πριν τι κάναμε τους δασικούς χάρτες, ότι δεν υπάρχει γενικό πλαίσιο χωροταξικού σχεδιασμού, ότι ό,τι θέλει κάνει ο καθένας. Εδώ στα λατομεία του Μαρκόπουλου, στα οποία μετά από τόση πίεση, μετά από τόσα ψέματα και μετά από τόσες παραβιάσεις της νομοθεσίας της χώρας μας και δικαστηρίων, τελικά τους βάλατε ένα πρόστιμο, αυτοί συνεχίζουν.
Αντίστοιχα προβλήματα στα θέματα του τουρισμού με την ακραία σώρευση στα θέματα της χωροθέτησης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας, στους οικοτόπους, στα άγρια πουλιά κ.λπ..
Εγώ θα ήθελα να αναφερθώ τέλος στο θέμα των απορριμμάτων και του αστικού περιβάλλοντος. Οι σημερινές εφημερίδες, κύριε Σουφλιά. Τι θα πείτε; Χίλιοι τετρακόσιοι χώροι ανεξέλεγκτης διάθεσης των απορριμμάτων.
Υπάρχουν προβλήματα στα θέματα των λυμάτων σε τέτοιο βαθμό που κάνουν ρεζίλι τη χώρα μας. Το λέω τώρα αυτό, γιατί είμαι και Βουλευτής Ηρακλείου. Είκοσι τέσσερις πόλεις της Ελλάδας άνω των 15.000 κατοίκων μπήκαν στη μαύρη λίστα, διότι δεν έχουν ολοκληρώσει το σύστημα του δικτύου του βιολογικού καθαρισμού, ανάμεσα και στις οποίες είναι και το Ηράκλειο. Ακούμε από την Τοπική Αυτοδιοίκηση στο Ηράκλειο ότι δεν είναι έτσι, ότι ήταν ένα κόλπο που έγινε για τις κοινοτικές χρηματοδοτήσεις. Δώστε μας την εικόνα τουλάχιστον. Είναι έτσι με το Ηράκλειο; Δεν είναι έτσι με το Ηράκλειο;
Οφείλω να το πω αυτό, επειδή είμαι Βουλευτής Ηρακλείου, ότι έχω εκπλαγεί -προσεγγίζοντας αυτόν τον τόπο πιο στενά, όντας Βουλευτής- πως αυτός ο συνδυασμός του κεντρικού κράτους της Νέας Δημοκρατίας, με το τοπικό κράτος του ΠΑ.ΣΟ.Κ., το οποίο ελέγχει όλο το χώρο της αυτοδιοίκησης, έχει οδηγήσει σε μια τέτοια ακραία κατάσταση ένα Νομό, ο οποίος έχει δυναμική τουριστική, ο οποίος έχει δυναμική γεωργική με τις θερμοκηπιακές καλλιέργειες και τον έχει κάνει να είναι ένα χάος, μια απαξίωση και μια παραβίαση των πιο στοιχειωδών περιβαλλοντικών κανόνων.
Τι να πει κανείς για το Ηράκλειο; Να πει ότι υπάρχουν τέσσερα σφαγεία σε αυτόν τον τουριστικό Νομό, όπου τα απόβλητά τους ρίχνονται μέσα στα χωράφια; Δώστε μας απάντηση γιʼ αυτό. Να πει κανείς ότι υπάρχει μόνον ένας χώρος υγειονομικής ταφής και ότι χρειάζονται να φεύγουν τα απορριμματοφόρα από τη Μεσαρά, να κάνουν εξήντα χιλιόμετρα, για να πάνε στην Πέρα Γαλήνη και να ρίξουν τα σκουπίδια; Να πει κανείς ότι έχουν γίνει χωματερές παντού, να πει κανείς ότι μέσα στα φράγματα, όπως της Φανερωμένης, ρίχνονται τα λύματα από βιολογικούς καθαρισμούς και αστικά λύματα; Να τα πει κανείς όλα αυτά; Δεν υπάρχει αντίδραση; Υπήρχε μια κοινοβουλευτική παρουσία παραδοσιακή των δύο μεγάλων κομμάτων στο Ηράκλειο. Γιατί αποδεχόμαστε αυτήν την κατάσταση; Γιατί ένας από τους πιο δυναμικούς νομούς της χώρας να είναι σε αυτήν την κατάσταση που βρισκόμαστε σήμερα;
Είναι τα θέματα του Ελληνικού με την οικοπεδοποίηση του Ελαιώνα, του αιγιαλού που χρειάστηκε να δοθούν μεγάλες μάχες, για να μπορεί κανείς να έχει δωρεάν πρόσβαση στον αιγιαλό, να εφαρμόσουμε δηλαδή το Σύνταγμα, με τα ΜΑΤ γύρω-γύρω και μια Κυβέρνηση η οποία παρακολουθούσε σιωπηλή το τι γινόταν.
Θα καταλήξω με άλλο ένα θέμα από την Κρήτη που πληγώνει και είναι η εικόνα όλης της Ελλάδας. Αυτό είναι η Μονή Τοπλού και οι εκτάσεις της Μονής Τοπλού στη βορειοανατολική Κρήτη, στο νομό Λασιθίου, όπου εκεί πέρα υπάρχει, σύμφωνα με την γνώμη των επιστημόνων, το μοναδικό πεδίο που λόγω της μεγάλης ξηροθερμίας της περιοχής, λόγω των πειρατικών επιδρομών παλαιότερα έχουν μείνει αγροί όπως καλλιεργούνταν την εποχή της αρχαίας Ελλάδας και του Βυζαντίου. Είναι ένα ξερικό τοπίο με ένα μοναδικό μοναστήρι, ένα μοναδικό σημείο σε όλη τη Μεσόγειο σε σχέση με την αρχαιολογία των καλλιεργειών.
Και τι γίνεται στη Μονή Τοπλού; Στη Μονή Τοπλού ετοιμάζεται να γίνει μια τεράστια επένδυση με τέσσερα γήπεδα γκολφ και με εκατοντάδες καταλύματα από μια βρετανική εταιρεία. Υπάρχουν πολλά ερωτηματικά γιʼ αυτή τη Βρετανική εταιρεία. Και ρωτάω: Μέχρι πού; Εδώ δεν έχουμε στην Ιεράπετρα να ποτίσουμε, δεν έχουν στις διάφορες πόλεις της Κρήτης να πιουν νερό και θα κάνουμε εμείς γήπεδα γκολφ, με μια τεράστια κατανάλωση νερού;
Εγώ θα αναφέρω κάτι, γιατί αξίζει τον κόπο. Είναι ένα άρθρο που δημοσιεύτηκε στην Guardian και λέει ότι «θα ήταν αξιοθρήνητο εάν όντως στη Μονή Τοπλού μια βρετανική εταιρεία σκεφτόταν μόνο να κάνει επενδύσεις σε μια περιοχή NATURA, για την οποία θα ήταν αδύνατη οιαδήποτε άδεια στην Βρετανία». Στην Αμερική θα είχε γίνει προ πολλού αυτή η περιοχή εθνικό πάρκο. Το άρθρο αυτό το υπογράφουν ο καθηγητής Ράκχαν που είναι της Ιστορικής Οικολογίας του Πανεπιστημίου του Καίμπριτζ και η καθηγήτρια Τζένιφερ Μούντι που είναι καθηγήτρια Προϊστορικής Αρχαιολογίας στο Πανεπιστήμιο του Austin του Τέξας.
Πόσο αγαπάμε την πατρίδα μας; Γιατί να παίρνουμε μαθήματα αγάπης για την πατρίδα, για την ιστορία της, για το περιβάλλον της από την GARDIAN και από ξένους καθηγητές; Γιατί δεν ακούτε το ελληνικό δυναμικό, γιατί δεν ακούτε τους αρχαιολόγους, γιατί δεν ακούτε το ΤΕΕ, γιατί δεν ακούτε τον Δικηγορικό Σύλλογο, τον Γεωτεχνικό Σύλλογο, τους γεωπόνους; Για ποιο λόγο είμαστε σ' αυτό το δρόμο, ο οποίος οδηγεί σε αδιέξοδο.
Θα ήθελα να πω ότι παρότι η κατάσταση είναι αυτή εγώ δεν κρύβω την αισιοδοξία μου. Πιστεύω ότι κάτι έχει αλλάξει στην Ελλάδα και αυτό έχει σχέση με μια αφύπνιση, με μια μεγάλη αφύπνιση της κοινωνίας και με μια ενεργοποίηση των νέων ιδιαίτερα πολιτών, των νέων ανθρώπων σε όλες αυτές τις διαδικασίες. Και πιστεύω ότι είτε το πείτε, είτε δεν το πείτε, θα γιορτάσουμε την κατάρρευση της τροπολογίας του άρθρου 24 μέχρι τον Ιούνιο εδώ πέρα στη Βουλή. Και πιστεύω ότι θα μπορέσουμε να δημιουργήσουμε και φραγμούς, αλλά και διεκδικήσεις και στόχους στα μεγάλα ζητήματα και πιστεύω ακόμα ότι θα έλθει κάποτε η ώρα την τύχη αυτής της χώρας να αναλάβουν δυνάμεις οι οποίες θα ανταποκρίνονται στις επιταγές των καιρών και στην ανάγκη να στηρίξουμε τον οικολογικό χαρακτήρα της χώρας μας, τα οικοσυστήματα, το πεδίο μέσα στο οποίο δρουν όλοι οι πολίτες και να είμαστε μια πρωταγωνιστική περιβαλλοντική δύναμη στην Ευρώπη και σε όλο τον κόσμο. Ευχαριστώ πολύ.»
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS