Skip to main content.
Συνασπισμός της Αριστεράς των Κινημάτων και της Οικολογίας
11/11/2007

Ομιλία του Προέδρου του ΣΥΝ Αλέκου Αλαβάνου κατά το κλείσιμο των εργασιών της Κεντρικής Πολιτικής Επιτροπής του Κόμματος

Ολοκληρώθηκαν σήμερα οι εργασίες της διήμερης συνεδρίασης της ΚΠΕ του ΣΥΝ με θέματα «Το συνέδριο του Κόμματος Ευρωπαϊκή Αριστερά» και «Το 5ο Τακτικό Συνέδριο του ΣΥΝ» με ομιλία του Προέδρου του ΣΥΝ Αλ. Αλαβάνου

Στην ομιλία του κατά το κλείσιμο των εργασιών, ο Πρόεδρος του ΣΥΝ Αλ. Αλαβάνος ανέφερε:

Πριν μπούμε στο θέμα του Συνεδρίου, εμείς ευχόμαστε στο ΠΑΣΟΚ, με την ολοκλήρωση των διαδικασιών για την εκλογή ηγεσίας, να εμφανιστεί πάλι επί της γης τουλάχιστον στις κοινές προσπάθειες που πρέπει να γίνουν για αντίκρουση των ακραίων αντικοινωνικών μεταρρυθμίσεων της Ν.Δ. Ακόμη και οι πιο δύσπιστοι οπαδοί, τα στελέχη του ΠΑΣΟΚ, δύσπιστοι απέναντί μας, έχουν κατανοήσει πια γιατί είναι αδύνατη μια ευρύτερη συνεργασία ανάμεσα στους δύο χώρους. Ήδη εκ των έσω έχουν αναγνωρίσει ότι η αξιωματική αντιπολίτευση κινείται σε μια βάση κυβερνητισμού και καθεστωτισμού και δεν είναι δυνατή, επομένως, μια ευρύτερη συνεργασία με τις δικές μας εναλλακτικές, ριζοσπαστικές, αντισυστημικές θέσεις και το πρόγραμμά μας. Εμείς, βέβαια, είχαμε, έχουμε και θα έχουμε συνεχώς προτάσεις για κοινές δράσεις προς όλες τις δυνάμεις του χώρου της δημοκρατικής αντιπολίτευσης.

Για τα Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών, που άνθισαν επί ΠΑΣΟΚ και που σήμερα βλέπουμε να αναιρούν τη λειτουργία του Συντάγματος, για το άρθρο 24 και για την κατάργηση του ν.3208 της κυβέρνησης Σημίτη για τους δασικούς χάρτες, που αμφισβήτησε τους δασικούς χάρτες που υπάρχουν μέχρι σήμερα, για τον δημόσιο χαρακτήρα του ΟΤΕ, του οποίου η ιδιωτικοποίηση ξεκίνησε και εντάθηκε επί κυβέρνησης ΠΑΣΟΚ και σήμερα βλέπουμε να κινδυνεύει να καταλήξει στον Εμίρη του Ντουμπάι. Καλούμε, όμως, ταυτόχρονα τις δυνάμεις εκείνες από τον σοσιαλιστικό χώρο που εμπνέονται ακόμη από τις αξίες της αλλαγής, του σοσιαλισμού, του αντιϊμπεριαλισμού, που δεν θέλουν να δουν τις προσδοκίες και τις ελπίδες που είχαν κάποτε να είναι σε τέλμα, που καταλαβαίνουν ότι ο μεγάλος κύκλος της μεταπολίτευσης με τον ρόλο των πολιτικών σχημάτων βρίσκεται πια σε τέλος εποχής, που συναντηθήκαμε σε μεγάλο βαθμό με αυτές και στους αγώνες που έγιναν τα τελευταία χρόνια και την ημέρα των εκλογών, τις καλούμε σε μια συνάντηση μέσα και γύρω από τον χώρο του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς σε αυτό που από τα κάτω, ως έμβρυο, αναδείχθηκε και στις εκλογές, η σοσιαλιστική του συνιστώσα.

Τυχαίνει, συμπτωματικά ίσως, ίσως επειδή είναι μετά τις εκλογές, να γίνονται ταυτόχρονα οι συνεδριακές διαδικασίες του ΠΑΣΟΚ και του ΣΥΝ. Από τη μια μεριά βλέπουμε να απουσιάζει εντελώς η πολιτική, να αναδεικνύεται μια δίψα για την εξουσία και λογική μηχανισμών, να δίνονται προσωπικές μάχες μέχρι  ηθικής, τουλάχιστον, εξόντωσης. Από την άλλη μεριά, τη μεριά του κόμματός μας, χωρίς να ωραιοποιούμε, βλέπουμε ότι προσπαθούμε να κάνουμε μια πολιτική συζήτηση σε βάθος. Προσπαθούμε να αναδείξουμε τη συνθετική και ενωτική μας ικανότητα. Προσπαθούμε να βγούμε έξω από τις λογικές των μηχανισμών. Και προσπαθούμε και αγωνιούμε για να ανταποκριθούμε στις προσδοκίες και σʼ αυτό που είπαμε δοκιμή που μας έχει θέσει η κοινωνία και ιδιαίτερα η νεά γενιά. Δεν ωραιοποιούμε, έχουμε δυσκολίες, έχουμε προκλήσεις μπροστά μας και θα τις δούμε και στην πορεία προς το Συνέδριο.

Αναφερόμενος τώρα στο θέμα του Συνεδρίου, θα ήθελα να σταθώ σε 6 σημεία.

Πρώτο σημείο: Τι περιμένει κανείς από ένα Συνέδριο. Τι έγινε για παράδειγμα στο προηγούμενο Συνέδριο. Ένα Συνέδριο θέλουμε να έχει μια θεωρητική συζήτηση σε βάθος, θέλουμε να δώσει απαντήσεις σε προβλήματα της κοσμοαντίληψής μας, θέλουμε να έχει συμμετοχή των πολιτικών, θέλουμε να έχει δημοσιότητα, και συνήθως το καταφέρνουμε αυτό όταν έχουμε πάρα πολύ μεγάλες και ακραίες αντιθέσεις. Το προηγούμενο Συνέδριο πιστεύω ότι συνέβαλε σημαντικά στην πορεία και σε έναν δυναμισμό που έχει εμφανιστεί στον ΣΥΝ. Τι έκανε, όμως, κυρίως το προηγούμενο Συνέδριο; Το Συνέδριο αυτό έδωσε ορισμένες συντεταγμένες, με βάση τις οποίες μπορέσαμε να κινηθούμε. Ποιες ήταν αυτές οι συντεταγμένες; Ας τις θυμηθούμε. Ήταν ότι θα επιχειρήσουμε  το εγχείρημα του ΣΥ.ΡΙΖ.Α. να ξανασταθεί στα πόδια του, ήταν ότι θα εκφράσουμε την αντίθεσή μας και την εναλλακτική μας πολιτική απέναντι στις διεργασίες που γίνονται στην Ε.Ε., και σε διεθνές πλαίσιο επομένως, με τις θέσεις που πήραμε σε σχέση με το Ευρωσύνταγμα, και ότι θα προσπαθήσουμε να δώσουμε μια ριζοσπαστική και προγραμματική βάση στις συνεργασίες μας που κάναμε και σε άλλους χώρους όπως στην Αυτοδιοίκηση, στα συνδικάτα, έξω από συνεργασίες που είχαν ή θα μπορούσαν να έχουν ευκαιριακά στοιχεία στην πολιτική μας. Η μεγάλη συμβολή του προηγούμενου Συνεδρίου και η μεγάλη συμβολή του κάθε συνεδρίου είναι να δίνει αυτές τις συντεταγμένες, βάση των οποίων θα κινηθούμε. Κατά καιρούς χρειαζόμαστε τα προγραμματικά συνέδρια - και στηριζόμαστε ακόμη σε ένα πολύ σημαντικό προγραμματικό συνέδριο που κάναμε - διότι κατά καιρούς χρειάζονται οι αλλαγές, οι ανανεώσεις και ο εμπλουτισμός. Αυτό είναι το Συνέδριο : Συντεταγμένες με βάση τις οποίες θα κινηθούμε και σήματα προς την κοινωνία. Σήματα που μας δεσμεύουν και σήματα δεσμεύσεων δικών μας απέναντι σʼ ολόκληρη την κοινωνία.

Δεύτερο σημείο. Ένα Συνέδριο δεν μπορεί να εκφράσει και να «πιάσει» όλη την εποχή που ακολουθεί. Και, επίσης, ένα Συνέδριο είναι κλειστό στις εξελίξεις που μπορεί να γίνουν και μέσα στον ίδιο τον κομματικό χώρο και εκφράζει, αν θέλετε, συσχετισμούς, κλίμα που υπήρχε τη στιγμή που γινόταν το Συνέδριο. Ήταν ένα Συνέδριο - δεν πρέπει να το ξεχάσουμε - που είχε ένα έντονο στοιχείο αντιθέσεων, που δεν ήταν απλώς επιλογές, θα έλεγα ότι παίρνουν μερικές φορές έναν μεγαλύτερο χαρακτήρα απʼ όσο έχουν γιατί η αντίθεση δεν επιτρέπει έναν εμπλουτισμό στις θέσεις που ακολουθούμε, ήταν ένα Συνέδριο το οποίο μας έδωσε κάποιες θέσεις που μπορέσαμε να εμπλουτίσουμε χωρίς να βγούμε έξω από τη γραμμή του. Εμπλουτίσαμε τις θέσεις που είχαμε από το Συνέδριο σε κεντρικά σημεία που ήταν καθοριστικά για την πορεία μας. Ποιοι ήταν οι εμπλουτισμοί που κάναμε; Πρώτον το ότι είπαμε ότι δικομματισμός για μας δεν σημαίνει πια μονοκομματισμός. Δεν αντιμετωπίζουμε, με τον ίδιο τρόπο που αντιμετωπίζει το ΚΚΕ, το ΠΑΣΟΚ με την Ν.Δ. που κυβερνά. Είπαμε επίσης, μετά από συζητήσεις που κάναμε και στην Πολιτική Γραμματεία και στην Κεντρική Πολιτική Επιτροπή ότι θα επιχειρήσουμε να γίνουμε το σημείο αναφοράς, η δύναμη κρούσης της αντιπολίτευσης στη Ν.Δ., που δεν θα είναι πια μια σκιαμαχία και μια αντιπαράθεση στο πεδίο της διαφθοράς, αλλά θα είναι μια αντιπαράθεση επί της ουσίας και επί του προγράμματος και θα στηρίζεται σε μια κινηματική λογική στην οποία μπορούμε να συμβάλουμε. Είπαμε ότι, πολύ περισσότερο από όσο το προηγούμενο συνέδριό μας, θα κάνουμε ένα εγχείρημα ανοίγματος προς τη νέα γενιά. Με τόλμη το κάναμε, με δυσκολίες, με δυστοκία, η οποία ήταν εντελώς φυσική. Το είδαμε στην Αυτοδιοίκηση, στα θέματα της Παιδείας, στο άρθρο 16, κ.λ.π. Ένα άνοιγμα που έδωσε ένα νέο χαρακτηριστικό και νέες υποχρεώσεις στο κόμμα μας. Είπαμε ότι, παράλληλα με την προσπάθεια να αναγεννηθεί ο ΣΥΡΙΖΑ, είναι ανάγκη να ανοιχτούμε σε άλλους χώρους επίσης, πέρα από την ιστορική ή δεδομένη Αριστερά, όπως είναι ο χώρος της προωθημένης σοσιαλιστικής εκείνης μερίδας που έρχεται πια σε σύγκρουση με τις κατεστημένες επιλογές του ΠΑΣΟΚ  ή ο οικολογικός χώρος. Με αυτήν την έννοια, ένα συνέδριο πρέπει να είναι έτοιμο και να έχει δημιουργήσει τις δυνατότητες ώστε η πολιτική μας να αναπτύσσεται και να αυτοεξελίσσεται.

Τρίτο σημείο. Τι περιμένουμε, επομένως, από το Συνέδριο αυτό; Περιμένουμε αυτές τις συντεταγμένες. Μακάρι να είχαμε και να μπορούμε να έχουμε και μπορούμε ενδεχομένως να έχουμε τις θεωρητικές αναλύσεις σε βάθος των προβλημάτων που έχουμε. Και εγώ καλωσορίζω - ξέρετε τις απόψεις μου για τις τάσεις - τα κείμενα εκείνα, όπως αυτό στο οποίο αναφέρθηκε ο Χρ. Παπαδόπουλος πριν από λίγο, τα οποία προσπαθούνε να εμβαθύνουν σε ζητήματα που είναι καίρια για τον καθορισμό των πολιτικών μας στόχων και γενικότερα της πολιτικής μας. Ή ο προβληματισμός που έβαλε ο Π. Λαφαζάνης ή ο Γ. Μπαλάφας σε θέματα που πρέπει να ανοίξουν.

Τι ζητάμε, όμως, κυρίως; Ζητάμε να δώσουμε τις συντεταγμένες. Και αυτές οι συντεταγμένες, κατά τη γνώμη μου, εμπερικλείονται σʼ αυτό το κείμενο, το οποίο παρουσιάζει η Επιτροπή Θέσεων. Και θέλω να δώσω συγχαρητήρια. Ακούστηκαν κριτικές. Εγώ από τη μεριά μου θέλω να δώσω συγχαρητήρια στην Επιτροπή Θέσεων, θέλω να δώσω συγχαρητήρια στους τρεις συντρόφους που κύρια δούλεψαν (Φλαμπουράρη, Μπαλάφα, Παπαδόπουλο) και να πω ότι έχουν καταφέρει να έχουν περιλάβει, με έναν τρόπο που αγκαλιάζει ευρύτατες δυνάμεις πια μέσα από τα στελέχη, τα μέλη του κόμματος, κεντρικά στοιχεία όπως είναι η σημασία του εγχειρήματος του ΣΥΡΙΖΑ, όπως είναι η σημασία του ανοίγματός μας στον οικολογικό χώρο, το ενδιαφέρον μας για τις διεργασίες στην εξωκοινοβουλευτική Αριστερά, η δυνατότητα μας να υποδεχθούμε ή να προκαλέσουμε διεργασίες σʼ αυτό που λέμε ευρύ σοσιαλιστικό χώρο και να διαμορφώσουμε τελικά μια επί της ουσίας και εναλλακτική αντιπαράθεση με τις πολιτικές της ανεξέλεγκτης αγοράς και της αμερικανοφιλίας, που θα είναι ένα νέο στοιχειό ουσιαστικά στην πολιτική ζωή της χώρας και θα βγάζει αυτό που προσπαθήσαμε να ξεκινήσουμε αυτά τα χρόνια, θα βγάζει τις μεγάλες συγκρούσεις στη χώρα μας έξω από τα πλαίσια του δικομματισμού. Αυτό το κείμενο εγώ το στηρίζω, σύντροφοι, και το στηρίζω γιατί είναι ένα συνθετικό κείμενο, με την έννοια ότι δεν μπορεί, θα ήταν αδύνατο, δεν πάμε σε έναν μονολιθικό, ότι σʼ αυτό το κείμενο υπάρχει εμπιστοσύνη με κριτικό τρόπο από ευρύτατες δυνάμεις που εκφράζονται και στην Κεντρική Πολιτική Επιτροπή και συνολικά στο κόμμα μας. Είναι ένα βήμα αυτό, ένα σημαντικό βήμα. Δεν χρειάζεται να φοβάται κανείς την ενότητα σε τέτοια σημεία. Είναι και μια ανταπόκρισή μας στον τρόπο που παρουσιαστήκαμε στις εκλογές, που είναι μια συμπύκνωση της όλης πολιτικής διεργασίας που είχαμε. Εμφανίσαμε έναν Συνασπισμό με κοινές θέσεις στα βασικά ζητήματα, με κοινές τοποθετήσεις σε θέματα τακτικής, που μπόρεσε έτσι να πρωταγωνιστήσει σʼ αυτό το μεγάλο εγχείρημα και να είναι ακουστό σήμερα από ένα ευρύτατο δημοκρατικό και προοδευτικό ακροατήριο. Διορθώσεις στο κείμενο μπορούν να γίνουν; Ναι, μα γιʼ αυτό είναι η πορεία προς το Συνέδριο, για να διορθώσουμε το κείμενο. Γιʼ αυτό γίνεται η σημερινή μας συνεδρίαση, για να εμπλουτίσουμε αυτό το κείμενο. Γιʼ αυτό είναι τα μέλη του κόμματος, για να συζητήσουν και να κάνουν προτάσεις. Λείπουν κάποια σημεία, όπως οι αγρότες, το αγροτικό. Για μένα, μια πρόταση θα έπρεπε να μπει για το αγροτικό. Γιατί έχουμε αποτύχει στο αγροτικό; Και γιατί έχουμε αποτύχει στην Περιφέρεια; Αυτή η πρόταση. Τίποτα άλλο. Και να το δούμε. Το να βάλουμε πάλι για το κόστος παραγωγής και για την ακρίβεια, το ξέρουμε σύντροφοι και δεν λέει τίποτα. Το να εντοπίσουμε ζητήματα στα οποία δεν είναι οι απαντήσεις μας θετικές μέχρι σήμερα, δεν έχουν ανταπόκριση από την κοινωνία, να τα βάλουμε ως σημεία προβληματισμού και να δώσει ιδιαίτερο βάρος το Συνέδριο στις θέσεις.

Το τέταρτο σημείο. Ο χώρος του Συνεδρίου και πότε θα γίνει το Συνέδριο. Εγώ κατανοώ όλους τους συντρόφους και χαίρομαι για το αίσθημα ευθύνης που έδειξαν πολλοί σύντροφοι εδώ, που θέλουν να μελετήσουν το κείμενο. Δεν μπορούν με ένα κείμενο που πήραν χθες το απόγευμα να διαμορφώσουν την άποψή τους. Είναι πολύ σημαντικό αυτό. Δείχνει ότι είμαστε πάρα πολύ μελετηροί και υπεύθυνοι. Και πιστεύω ότι αυτό ισχύει για όλο το κόμμα. Και πιστεύω ότι πολλοί σύντροφοι ξενυχτήσαμε χθες το βράδυ μελετώντας αυτό το κείμενο και το ξενύχτι δεν έφτανε γιʼ αυτό το κείμενο. Υπάρχει ένα αίσθημα ευθύνης από τους συντρόφους που βάζουν το θέμα. Αλλά το αίσθημα ευθύνης πρέπει να λάβει υπʼ όψιν και τις υποχρεώσεις μας. Το κόμμα μας έχει υποχρέωση να πάει στο Συνέδριο ακόμα και χωρίς θέσεις. Σε μια χώρα στην οποία βλέπουμε την κυβέρνηση να καταπατάει το Σύνταγμα - τα ΚΕΣ ουσιαστικά έρχονται να αναπληρώσουν το άρθρο 16 -, σε μια χώρα στην οποία βλέπουμε την αξιωματική αντιπολίτευση να πηγαίνει σε Συνέδριο με ό,τι κανόνες της καπνίσουν, σε μια χώρα στην οποία βλέπουμε ότι οι νέοι εργαζόμενοι, στις εργασιακές τους σχέσεις, βλέπουν να καταπατάται η νομοθεσία. Ε, σʼ αυτή τη χώρα κάποιος πρέπει να δώσει το παράδειγμα. Και δεν θα δώσουμε εμείς το παράδειγμα σεβασμού της αστικής νομιμότητας. Εμείς θα δώσουμε το παράδειγμα ότι σʼ αυτή τη χώρα, που θέλουν να την κάνουν Ζωνιανά, υπάρχουν κάποιοι χώροι οι οποίοι μπορούν να λειτουργούν με αυστηρότητα στους δικούς τους θεσμούς και με γνώση της ιεραρχίας που έχουν στο εσωτερικό τους. Και ιεραρχία στο εσωτερικό μας σημαίνει ότι πάνω απʼ όλα είναι το καταστατικό. Πάνω από τον Πρόεδρο είναι το καταστατικό. Πάνω από την Κεντρική Πολιτική Επιτροπή είναι το καταστατικό.

Μʼ αυτήν την έννοια, σύντροφοι - είπα και το ξαναλέω - έχοντας εμπειρίες συνεδρίων που καθυστέρησαν έναν χρόνο, κ.λ.π., δεν μπορούμε να κάνουμε βεντάλια τον χρόνο διεξαγωγής του Συνεδρίου. Μπορεί πιθανά να μην μπορούμε να δώσουμε και το καλό παράδειγμα και τώρα. Θα εξαντλήσουμε, όμως, τις δυνατότητες που έχουμε. Και γιʼ αυτό νομίζω και επανέρχομαι σʼ αυτό που είπα χθες. Δεν έχουμε περιθώριο, σύντροφοι, παρά ίσως μιας παράτασης μιας-δύο εβδομάδων και ολοκλήρωσης του Συνεδρίου μας μέσα στον Γενάρη. Δεν έχουμε άλλο περιθώριο. Δεν μπορούμε και είναι μια υποχρέωση μας απέναντι στα μέλη του κόμματος, και απέναντι στους εαυτούς μας και έτσι τη συλλαμβάνω και εγώ.

Το πέμπτο σημείο. Εμένα προσωπικά με έχει απασχολήσει το θέμα του Καταστατικού Συνεδρίου. Πιστεύω ότι ο ΣΥΝ, για να ανταποκριθεί πια στον ρόλο του και να μπορέσει να τον συνεχίσει, οφείλει να προβεί σε ορισμένες μεταρρυθμίσεις στον τρόπο που λειτουργεί και στους κανόνες λειτουργίας του. Ξέρετε την άποψή μου για σημαντικά ζητήματα. Δύο θα αναφέρω τώρα. Το ένα είναι το θέμα των τάσεων, όπου και εγώ, σε μεγάλο βαθμό, συμφωνώ με την τοποθέτηση του Χρ. Παπαδόπουλου. Πιστεύω ότι πρέπει να είναι παραγωγικά ρεύματα ιδεών. Δεν μπορώ, όμως, να συμφωνήσω με τις λογικές της οργανωμένης ομάδας που πολλές φορές ακυρώνει πολιτικά βήματα που μπορούμε να κάνουμε, λειτουργώντας μέσα στα πλαίσια των οριζόντων και των ενδιαφερόντων μιας ομάδας. Και την απαίτηση να δημιουργούμε αντιπάλους μέσα στο κόμμα. Έχουμε αντίπαλο τον καπιταλισμό, έχουμε αντίπαλο τη Ν.Δ., τον ιμπεριαλισμό. Έχουμε πολλούς αντιπάλους. Δεν χρειάζεται να ανακαλύψουμε ή να μεγαλοποιήσουμε τις αντιπαλότητες μέσα στο κόμμα. Παρόλα αυτά, αν θέλουμε το συνέδριο να γίνει σύντομα - δεν έχουμε τη δυνατότητα να κάνουμε τώρα αυτό το Καταστατικό Συνέδριο γιατί θα ήταν μια αντίφαση από πλευράς μου να λέω να γίνει γρήγορα το Συνέδριο και να είναι και καταστατικό - να δούμε πώς και πότε θα απαντήσουμε σε αυτά τα ζητήματα και να πάρουμε όσα μέτρα μπορούμε. Ο σύντροφος Κ. Πουλάκης είπε κάποιες σκέψεις, ότι μέσα στα πλαίσια των ρυθμίσεων που υπάρχουν, μπορούμε να κάνουμε κάποια βήματα ώστε να μην είναι αφιλόξενο τοπίο οι οργανώσεις ειδικά για τα νέα μέλη. Βλέπω πολύ κόσμο που μου λέει ότι θέλει να γίνει μέλος στον ΣΥΝ και με πιάνει άγχος για το αν θα βρουν ένα φιλόξενο τοπίο ή αν, ενόψει του Συνεδρίου, θα βρουν ένα διχαστικό και αφιλόξενο τοπίο, πράγμα που δεν νομίζω να συμβεί.

Ένα άλλο ζήτημα, σύντροφοι. Πρέπει να δώσουμε απάντηση στο ζήτημα της νέας γενιάς. Πρέπει να ανταποκριθούμε στην κατάσταση που δημιούργησε η ίδια η προσπάθειά μας και στους καρπούς που είχαν οι αγώνες μας. Έχουν καρπούς οι αγώνες μας για τη νέα γενιά. Έχουμε ένα μεγάλο τμήμα της νεολαίας που μας ακολουθεί. Πρέπει να ανταποκριθούμε και στο οργανωτικό σχήμα και στα ηγετικά χαρακτηριστικά που θα έχουμε. Δεν είναι κάτι εύκολο αυτό, σύντροφοι. Οι εκλογές έδειξαν ότι στην Κοινοβουλευτική Ομάδα δεν μπορέσαμε να το καταφέρουμε, ούτε στη σύνθεση των ψηφοδελτίων μπορέσαμε να το καταφέρουμε. Άρα θέλει προσπάθεια, θέλει τόλμη και ενδεχομένως θέλει και κάποιες τριβές.

Και έρχομαι στο έκτο και τελευταίο σημείο. Τι είδους Συνέδριο είναι αυτό που πάμε; Θα είναι ένα εύκολο ή δύσκολο Συνέδριο. Από μια άποψη δείχνει ότι θα είναι ένα εύκολο Συνέδριο. Δεν έχουμε όλες εκείνες τις αντιθέσεις και τις εκρηκτικές καταστάσεις που, θυμάστε, είχαμε σε προηγούμενα συνέδριά μας. Έχουμε ένα κόμμα με μια κοινή βάση, έχουμε δυνατότητες σύνθεσης προς μια ριζοσπαστική, κινηματική, εναλλακτική προγραμματική λογική. Θα μπορούσαμε, επομένως, να πάμε σʼ αυτό το Συνέδριο, να ανταποκριθούμε στις τυπικές υποχρεώσεις, καταλήγοντας σε μια δομή του κόμματος και σε μια σύνθεση των ηγετικών του οργάνων λίγο-πολύ όπως αυτή που είναι σήμερα.

Είναι βολική αυτή η λύση. Είναι λύση που λέει ότι ένα κόμμα κάνει βήματα μπροστά όταν είναι σε κρίση μονάχα. Και ενδεχομένως στο προηγούμενο Συνέδριο κάναμε βήματα μπροστά όχι γιατί ίσως ήμασταν σε κρίση αλλά γιατί ήμασταν σε μια πολύ δύσκολη κατάσταση. Εγώ νομίζω ότι πρέπει να αξιοποιήσουμε αυτήν την καλή κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε ώστε να τολμήσουμε μεγάλα βήματα ειδικά σε σχέση με τα ηγετικά μας όργανα, με αλλαγές που σε περίοδο κρίσης δεν μπορούσαμε, ίσως, να τις κάνουμε και έχοντας υπʼ όψιν ότι έχουμε μια σταθερή βάση και ότι, στη δοκιμή που είμαστε, αυτή θα είναι η πιο έντιμη και η πιο ειλικρινής απάντηση και στάση. Αυτό σημαίνει ότι μπορούμε να έχουμε ένα εύκολο Συνέδριο, ένα καλό Συνέδριο, αλλά κομματική στασιμότητα ή να επιλέξουμε ένα δύσκολο Συνέδριο αλλά Συνέδριο κομματικής καινοτομίας. Έχω ταλαντευτεί πάνω σʼ αυτό το δίλλημα και νομίζω τελικά ότι πρέπει να ακολουθήσουμε τον δεύτερο δρόμο. Και αφού κλείσουμε το κεφάλαιο με τις θέσεις και την πολιτική μας κατεύθυνση, το συντομότερο δυνατόν να μπορέσουμε να κάνουμε μια συζήτηση σε όλο το κόμμα, αλλά πρώτʼ απʼ όλα εμείς, τα ηγετικά στελέχη του κόμματος, εμείς που είμαστε στην Κεντρική Πολιτική Επιτροπή, για το τι τομές θα μπορέσουμε να κάνουμε και πώς δεν θα επαναλάβουμε την παγίδα των κοινοβουλευτικών εκλογών, ειδικά στο θέμα της νέας γενιάς, το οποίο είναι νέες ιδέες, νέα κουλτούρα, νέες αντιλήψεις από οποιαδήποτε ηλικία, αλλά είναι και θέματα ηλικίας. Είναι και θέματα ηλικίας που δίνουν σφαιρικά, αν θέλετε, την απάντηση σʼ αυτά τα ζητήματα. Νομίζω ότι μπορούμε να ξεκινήσουμε - αφού κλείσουμε τον φάκελο σε ηγετικό επίπεδο των θέσεων - αυτή τη συζήτηση και πιστεύω ότι θα υπάρχουν πάρα πολύ παραγωγικές προτάσεις από όλους. Υπάρχουν κι από μένα και πιστεύω ότι στην Πολιτική Γραμματεία όχι αυτής της εβδομάδας αλλά της μεθεπόμενης, που πιστεύω ότι θα έχουμε τελειώσει, θα τις εκφράσω και στους συντρόφους και μετά στην Κεντρική Πολιτική Επιτροπή.

Κλείνοντας, σύντροφοι, θέλω να πω ότι είμαι ευχαριστημένος από την συνεδρίαση της ΚΠΕ. Θα ήταν λάθος, όπως κάποιοι σκέφτηκαν χθες, να μην συζητήσουμε για το θέμα. Νομίζω ότι ήταν πολύ χρήσιμη η συζήτηση. Αποδείχθηκε ότι αυτή η συνθετικότητα, παρά τις γνώμες κάποιων, έχει βάση, αναδείχθηκε ένας μεγάλος προβληματισμός. Από πολλούς συντρόφους, με τους οποίους υποστηρίζαμε διαφορετικές θέσεις κατά καιρούς, υπογραμμίζονται κοινά σημεία, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι έχουν εξαλειφθεί οι διαφορές ή ότι δεν υπάρχουν διαφορές με συντρόφους με τους οποίους παλαιότερα υποστηρίζαμε την ίδια θέση σε κάποιο μεγάλο θέμα ή στο προηγούμενο Συνέδριο.

Πιστεύω ότι έχουμε τεράστιες δυνατότητες. Μπορούμε να εξαντλήσουμε, όσο μπορούμε γρηγορότερα και παραγωγικά, με αυτήν την διάθεση μελέτης που έχουμε όλοι, τα χρονικά όρια, τα οποία είναι σύντομα, έχουμε ένα καλό προεδρείο και πιστεύω ότι βγήκε ένα καλό κλίμα μέσα από αυτήν την Κεντρική Πολιτική Επιτροπή και σύντομα, οργανωμένα, συντροφικά να πάμε σε ένα Συνέδριο, το οποίο θα επιβεβαιώσει το νέο κλίμα, τη νέα κατάσταση και τις νέες δυνατότητες του κόμματος, με πολύ μεγαλύτερες πια συμφωνίες, να κινείται σε κοινά σημεία, αλλά και την ετοιμότητά του να κάνει τολμηρές αλλαγές στο εσωτερικό του.

To Γραφείο Τύπου