Ο Πρόεδρος του ΣΥΝ Αλ. Αλαβάνος, ανοίγοντας τις εργασίες της ΚΠΕ του κόμματος που πραγματοποιήθηκε σήμερα το απόγευμα, τόνισε τα εξής:
«Βρισκόμαστε σε μια φάση έντονων διεργασιών στην πολιτική σκηνή. Ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς συνεχώς παρεμβαίνει σε αυτές, και σε κοινοβουλευτικό επίπεδο και σε πολιτικό, και προσπαθεί και σε κινηματικό. Θα ήθελα να αναδείξω ότι με αυτές τις εξελίξεις έχει εξαπολυθεί σήμερα ένα τριπλό χτύπημα προς τη νέα γενιά, μέσα στα γενικότερα μέτρα τα οποία παίρνει η κυβέρνηση.
Είναι ένα τριπλό χτύπημα με έντονα αντικοινωνικά χαρακτηριστικά, που υποθηκεύει το μέλλον της νεολαίας μας.
-Το πρώτο, περνάει μέσα από τις ρυθμίσεις για το ασφαλιστικό. Εάν δει κανείς αυτές τις ρυθμίσεις, θα διαπιστώσει κάποια στοιχεία που διαπερνούν τη φιλοσοφία του. Ένα από αυτά είναι ότι επιδιώκεται όντως η εξομοίωση των διαφόρων κατηγοριών των εργαζομένων σε σχέση με τα ασφαλιστικά τους δικαιώματα, αλλά στο κατώτερο δυνατό επίπεδο. Έχει ξεκινήσει μια προσπάθεια να αφαιρεθούν κεκτημένα δικαιώματα αλλά και κεκτημένοι πόροι που έχουν κατακτήσει οι εργαζόμενοι σε διάφορους χώρους- στο χώρο των τραπεζών, των δημοσιογράφων, των φωτογράφων, των γιατρών, των επιστημόνων, κλπ.
Αυτό για να περάσει, συνοδεύεται από την αντίληψη του κοινωνικού μίσους. Η κυβέρνηση προσπαθεί να διαιρέσει και να διασπάσει την κοινωνία. Προσπαθεί ο μόνιμος δημόσιος υπάλληλος να έρθει σε αντιπαράθεση με τον ελεύθερο επαγγελματία ή με τον δημοσιογράφο, ο εργαζόμενος στον ιδιωτικό τομέα να έρθει σε αντιπαράθεση με τον δημόσιο υπάλληλο, ο εργαζόμενος με συνθήκες προσωρινής ή μερικής απασχόλησης να έρθει σε αντιπαράθεση με τον εργαζόμενο με πλήρες ωράριο στον ιδιωτικό χώρο, ο άνεργος σε αντιπαράθεση με αυτόν που έχει την προσωρινή απασχόληση. Είναι η θεωρία των «ρετιρέ», η θεωρία του μίσους, η θεωρία της διχόνοιας, την οποία η κοινωνία μας συνολικά έχει τη δύναμη να την αποτρέψει. Η κυβέρνηση αυτή, δεν είναι μια κυβέρνηση κοινωνικής συνοχής, είναι μια κυβέρνηση που δημιουργεί κοινωνικό μίσος, κοινωνική διάλυση, κοινωνική αντιπαράθεση.
-Ένα ακόμη στοιχείο που έχει σχέση με τη νεολαία, είναι ότι σε όλα τα μέτρα που έχουν ανακοινωθεί από την κυβέρνηση, προβλέπεται μια ακραία επιδείνωση των όρων εργασίας και των όρων ασφάλισης σε σχέση με τις νέες γενιές. Αυτό το έχει χρησιμοποιήσει η κυβέρνηση και ως μια μέθοδο εξαγοράς των εργαζομένων, δίνοντας σε κάποιους καθησυχαστικές διαβεβαιώσεις ότι «δεν θα είναι τόσο μεγάλο το τίμημα το δικό σας, όσο το τίμημα των νέων ανθρώπων, δεν ανήκετε σε αυτή την κατηγορία.»
Πιστεύω ότι αυτή είναι η χειρότερη κατάπτωση που μπορεί να δει κανείς από μια πολιτική δύναμη, δηλαδή να στρέφεται εναντίον των νέων και να μην μπορεί καν να παραδώσει στις νέες γενιές τις κατακτήσεις που έχουν διαμορφωθεί μέσα από τα χρόνια και τους αγώνες των εργαζόμενων. Νομίζω ότι περνάμε πια σε μέρες όπου οι εργαζόμενοι θα απαντήσουν. Οι εργαζόμενοι κατανοούν γιατί δεν συμμετείχαμε εμείς σε αυτό το διάλογο, από τον οποίο έφυγαν και όσοι συμμετείχαν, όσοι ενδεχομένως είχαν μια αφέλεια ότι είναι πραγματικός διάλογος. Διότι είδαμε ότι οι φάσεις του διαλόγου συνοδεύτηκαν από συγκεκριμένες μονομερείς και αυθαίρετες ρυθμίσεις της κυβέρνησης, είτε πρόκειται για την ALPHA BANK είτε πρόκειται για τα μέτρα που ανακοίνωσε προχθές ο Υπουργός Απασχόλησης για μια σειρά κατηγορίες εργαζομένων.
Πιστεύω ότι περνάμε στη φάση των μεγάλων κινητοποιήσεων. Εμείς χαιρετίζουμε όλους τους αγώνες οι οποίοι γίνονται, διότι οδηγούν σε κοινό στόχο, δηλαδή στο να διασφαλίσουν τον δημόσιο χαρακτήρα και να διευρύνουν τις κατακτήσεις στον ασφαλιστικό τομέα, να στηρίξουν τη νεολαία, στην επίθεση την οποία υφίσταται. Χαιρετίζουμε τους τραπεζοϋπάλληλους της ALPHA BANK, τους καθηγητές της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, τους δασκάλους, τους δημοσιογράφους.
Νομίζω ότι βαδίζουμε προς μια μεγάλη μέρα, που είναι η 12η Δεκεμβρίου, και που πιστεύουμε ότι όλα τα ρυάκια θα ενωθούν σε έναν μεγάλο ποταμό. Πιστεύουμε ότι δεν θα είναι απλώς μια μέρα μαζικής κινητοποίησης. Θα είναι μια μέρα όπου ο κόσμος θα αφήσει τα σπίτια του, οι μαθητές θα αφήσουν τα σχολεία τους, οι φοιτητές θα αφήσουν τα πανεπιστήμιά τους, οι τραπεζικοί θα αφήσουν τις τράπεζές τους, οι εργάτες θα αφήσουν τις βιομηχανίες τους, και όλοι, μεγάλοι και μικροί, θα δώσουν μια παρουσία η οποία θα είναι πιο συγκλονιστική και θα γραφεί στην Ιστορία ακόμη πιο έντονα από όσο γράφτηκε η κινητοποίηση που είχε γίνει τότε με το νομοσχέδιο Γιαννίτση. Είναι μια μεγάλη μάχη και μια μεγάλη σύγκρουση στις 12 Δεκέμβρη. Πρέπει να κλείσει αυτός ο δρόμος, τον οποίον ανοίγει η ΝΔ, μια και καλή.
Εμείς, ως Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς, πρέπει να βάλουμε όλες μας τις δυνάμεις και όλη την ευρηματικότητά μας σε αυτή την ενωτική-γιατί μόνο ενωτική μπορεί να είναι-παρουσία, να υπάρξει η μεγαλύτερη δυνατή επιτυχία αλλά και η δυνατότητα, πραγματικά, να προσελκύσει τις πιο πλατειές δυνάμεις της κοινωνίας μας.
Μια δεύτερη επίθεση, που γίνεται ενάντια στη νέα γενιά, έχει σχέση με όλα αυτά που είδαμε με την υπόθεση της χρήσης των καμερών, σε βάρος των φοιτητών και των μαθητών οι οποίοι διαδηλώνανε για το Πολυτεχνείο. Υπήρξε παραβίαση κάθε νομιμότητας, παραβίαση της νομιμότητας που απέρρεε από την Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων. Έγινε αξιοποίηση μιας απαράδεκτης παρέμβασης του Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, του κ. Σανιδά, ο οποίος όχι μόνο ποδοπάτησε τις αρμοδιότητες της Αρχής Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων, αλλά ακόμη και το Συμβούλιο της Επικρατείας, το οποίο είναι το μόνο που μπορεί να κρίνει τις εισαγγελικές αποφάσεις και όπου ήδη υπάρχει η θετική τοποθέτηση της εισηγήτριας σε σχέση με τη μη χρησιμοποίηση των καμερών σε βάρος των πολιτών που κινητοποιούνται.
Η κυβέρνηση έχει τεράστιες ευθύνες, διότι δημιουργεί ένα κράτος-χαφιέ, διότι εξανάγκασε σε παραίτηση την Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων που πήγε να δει τη ΓΑΔΑ και είδε πράγματα τα οποία δεν επιτρεπόντουσαν, δηλαδή να παρακολουθούνται τα πάντα στην πορεία του Πολυτεχνείου. Η Αρχή Προστασίας Προσωπικών Δεδομένων έχει παραιτηθεί, αλλά η παραίτησή της δεν ισχύει, και αυτό το ανέδειξε χθες ο Συνασπισμός Ριζοσπαστικής Αριστεράς, διότι με βάση τον Κανονισμό της Βουλής οφείλει να γίνει αποδεκτή από τα 4/5 των μελών του διευρυμένου προεδρείου της Βουλής. Κι αυτή είναι μια μάχη την οποία, εάν οι άλλες δυνάμεις της αντιπολίτευσης κινητοποιηθούν, μπορούμε να την κερδίσουμε. Αλλά το μέτωπό μας υπέρ της προστασίας των νέων, για τις ελευθερίες, για τα δικαιώματα, ενάντια στην οικοδόμηση ενός ακραία αστυνομικού κράτους, που επιχειρεί να στήσει η ΝΔ, πρέπει να είναι πάντα ανοιχτό.
Το τρίτο σημείο, που θα ήθελα να αναφέρω, είναι αυτά που γίνονται στο χώρο της Παιδείας. Με αυτό τον προϋπολογισμό, οι δαπάνες για την παιδεία από τον τακτικό προϋπολογισμό έφτασαν να είναι 2,89 %. Αντί να πηγαίνουν προς τα πάνω, πηγαίνουν προς τα κάτω.
Και όχι μόνον αυτό, είναι και η υπόθεση των Κέντρων Ελευθέρων Σπουδών. Αυτό που δεν μπόρεσε να κάνει η ΝΔ με ευθύτητα, δηλαδή να οδηγήσει σε κατάργηση το άρθρο 16 του Συντάγματος, προσπαθεί να το κάνει με έναν ύπουλο τρόπο. Δηλαδή, νομιμοποιώντας τα Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών, νομιμοποιώντας ουσιαστικά την παραβίαση του άρθρου 16. Αυτό δεν θα της το επιτρέψουμε. Θα κινηθούμε σε όλα τα επίπεδα, και στο κινηματικό, και στο νομικό, και στο πολιτικό, διότι ουδείς μας υποχρεώνει, ούτε η ΕΕ, να λειτουργούν αυτά τα Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών. Αντίθετα, και έχει μεγάλη σημασία, με βάση όλες αυτές τις διεργασίες, πρέπει να προβάλλουμε εμείς τη θέση μας για την ελεύθερη πρόσβαση όλων των αποφοίτων του Λυκείου στην Τριτοβάθμια εκπαίδευση, όπως γίνεται στην Αυστρία, σε ένα βαθμό στις σκανδιναβικές χώρες, στη Γερμανία. Ειδικά με τις σημερινές συνθήκες της κοινωνίας της γνώσης, είναι αυτονόητο δικαίωμα όλων να έχουν θέση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση.
Θα ήθελα επίσης να αναφερθώ στον εκλογικό νόμο. Νομίζω ότι ο εκλογικός νόμος είναι το θερμόμετρο της κατάστασης στην οποία βρίσκεται ο δικομματισμός. Και νομίζω ότι το γεγονός ότι βλέπει κανείς μια κυβέρνηση, με πανικό να προσπαθεί να αλλάξει τον εκλογικό νόμο μόνο και μόνο για να εξασφαλίσει άλλες 10 έδρες, χωρίς να εξασφαλίζει ούτε 0,1% αύξηση της δύναμής της, αλλά προβλέποντας ενδεχομένως μείωση σε επερχόμενες εκλογές, δείχνει ότι όντως βρισκόμαστε στο τέλος εποχής του δικομματισμού. Λυπούμαστε γιατί, αντί η αξιωματική αντιπολίτευση να ανοίξει ένα μέτωπο για την απλή αναλογική, για την κατάργηση ακόμα και του 3%, το οποίο δεν έχει κανένα νόημα να υπάρχει σήμερα-αν και δεν μας απασχολεί πια εμάς άμεσα-, συζητάει περί γερμανικών συστημάτων, τα οποία βρίσκονται εκτός ελληνικής πραγματικότητας, και τα οποία, εν πάση περιπτώσει, δεν δίνουν απάντηση στις αντιδημοκρατικές ρυθμίσεις που προκαλεί η κυβέρνηση της ΝΔ. Συστήματα τα οποία δεν μας είπε κανείς ότι εγγυώνται τη στοιχειώδη αναλογική. Ακούμε γερμανικά συστήματα, ακούμε δύο είδη ψηφοφορίας, ακούμε λίστες, ακούμε ότι μπορείς να ψηφίσεις βουλευτή άλλου κόμματος, κανείς όμως δεν μπορεί να μας δώσει εγγύηση ότι θα εξασφαλίζεται η αναλογική κατανομή των εδρών. Και ας μην ξεχνάμε ότι η Γερμανία έχει 5% κατώφλι για την είσοδο των κομμάτων στη Βουλή.
Μέχρι τώρα είχαν 40 έδρες πριμ. Τώρα ζητάνε 50. Και 60 να καταφέρουν να θεσπίσουν και 70, το ποτάμι δεν μπορεί να γυρίσει πίσω. Η κοινωνία κινείται πλέον με ταχύτητα έξω από τα πλαίσια του δικομματισμού. Υπάρχει πλέον μια τάση στήριξης των μικρότερων πολιτικών δυνάμεων και αυτό πρέπει να το δεχτούν. Υπάρχει η παρουσία του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς ο οποίος γίνεται όλο και περισσότερο σημείο αναφοράς σε ευρύτερες δημοκρατικές και προοδευτικές δυνάμεις και στις πλάτες του πέφτει το κύριο βάρος της αντιπολίτευσης.
Γιατί από τη μια έχουμε το ΚΚΕ, που με τη γνωστή του πολιτική διαιρεί και διχάζει τις δυνάμεις των κινημάτων αλλά και τις δυνάμεις που μπορούν να αντισταθούν στη ΝΔ, κι από την άλλη έχουμε το ΠΑΣΟΚ το οποίο βρίσκεται σε μια κρίση ταυτότητας και το οποίο σε αυτούς του δύο και μήνες που έχουν περάσει από τις εκλογές, το μόνο που προσφέρει στη δημόσια συζήτηση και στην ατζέντα είναι το εσωτερικό του πρόβλημα. Ποιος θα βγει ηγέτης-εντάξει, πέρασε αυτή η φάση-και τώρα, αν θα υπάρχουν ρεύματα, ή τάσεις. Πέφτει λοιπόν σε μας μεγάλο βάρος.
Και επειδή έρχομαι από τη συνεδρίαση της κοινοβουλευτικής μας ομάδας, να σας δώσω ένα μήνυμα αισιοδοξίας. Ξέρετε ότι με δύσκολο τρόπο, με αρκετό χρόνο, με πολλές συζητήσεις φτάσαμε στα κοινά ψηφοδέλτια του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς. Με αμηχανία αντιμετωπίσαμε ένα νέο είδος πλουραλιστικής κοινοβουλευτικής ομάδας σε σχέση με αυτήν που υπήρχε στην προηγούμενη Βουλή. Θέλω να σας πω ότι γίνεται μια εξαιρετική δουλειά, υπάρχει ένας πολύ καλός συντονισμός, ένα πολύ καλό κλίμα, υπάρχουν πολλές παρεμβάσεις μέσα στη Βουλή και υπάρχει μια σε βάθος συζήτηση όλων των ζητημάτων, τα οποία αφορούν στις πολιτικές διεργασίες, που αναδεικνύει την κοινοβουλευτική μας ομάδα όχι απλώς ως τη βιτρίνα του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς, αλλά ως έναν από τους χώρους που γίνεται σε βάθος το μεγάλο εγχείρημα για τη σύγκλιση των δυνάμεων της Αριστεράς, ανεξάρτητα από την οργανωτική και πολιτική αυτονομία που έχει κάθε μία από αυτές τις δυνάμεις.
Τέλος για το Συνέδριό μας, νομίζω ότι έχει γίνει μια καλή διεργασία και στην προηγούμενη ΚΠΕ και στην Πολιτική Γραμματεία. Πιστεύω ότι θα παρουσιάσουμε θέσεις που έχουν μια κοινή βάση αντιμετώπισης, που έχουν επιλογές σε διάφορα επιμέρους σημεία, όπως γίνεται σε ένα κόμμα διαλόγου και συζήτησης, και νομίζω ότι θα πάμε στο συνέδριό μας προσπαθώντας να κάνουμε και όλες τις μεγάλες τομές που χρειάζονται, στον οργανωτικό τομέα, στις σχέσεις μας με τη νεολαία, σε άλλα ζητήματα. Νομίζω ότι μπορούμε να είμαστε αισιόδοξοι και να προχωρήσουμε με κέφι.»
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS