Και η φετινή επέτειος θα βρει τους πολίτες με αναπηρία και τις οικογένειές τους, εκτεθειμένους σε κύμα λόγων, πανηγύρεων και υποσχέσεων, περί εξασφάλισης αυτόνομης και επί ίσοις όροις ένταξης στο κοινωνικό σώμα και στο δημόσιο βίο.
Η κατάσταση όμως που βιώνουν είναι τελείως διαφορετική.
Η υποβάθμιση και μείωση του κοινωνικού κράτους συνεχίζεται, η περιθωριοποίηση και ο κοινωνικός αποκλεισμός αυξάνονται. H κοινωνική πολιτική που αφορά στα άτομα με αναπηρία ασκείται με κύριο δόγμα την μετάθεση των υποχρεώσεων του κράτους στις πλάτες της «κοινωνίας των πολιτών».
Η υποχρεωτική εκπαίδευση, η επαγγελματική αποκατάσταση και η ουσιαστική κοινωνική ένταξη όλων των αναπήρων πολιτών, παραμένουν όνειρο.
Τεράστιες ελλείψεις στο χώρο της ειδικής αγωγής σε διδακτικό και βοηθητικό προσωπικό με τη διάλυση των ειδικών σχολείων, ουσιαστική ανυπαρξία των κέντρων διαγωνιστικής υποστήριξης. Άλλωστε αυτή η κατάσταση επιβεβαιώνεται από το χαμηλό ποσοστό μαθητών με αναπηρία (10%) που συμμετέχει στην εκπαιδευτική διαδικασία.
Την ίδια ώρα ιδιωτικοποιείται η εκπαίδευση των τυφλών στη Βόρεια Ελλάδα, η υποβάθμιση του ΚΕΑΤ προκαλεί έντονες αντιδράσεις ενώ ο αποκλεισμός των αναπήρων από την αγορά εργασίας έχει λάβει εκρηκτικές διαστάσεις.
Ο ΣΥΝ παλεύει για διεύρυνση του κοινωνού μετώπου στήριξης και για αναβάθμιση της κοινωνικής φροντίδας και αλληλεγγύης για όλους τους πολίτες με αναπηρία
.
Παλεύουμε για ένα ολοκληρωμένο δημόσιο σύστημα Πρόνοιας, με πρόληψη της αναπηρίας, καθιέρωση του εθνικού μητρώου αναπήρων και ουσιαστική αύξηση της χρηματοδότησης στη χώρα μας.
Τμήμα Υγείας