ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΣΥΖΗΤΗΣΗΣ: 7/12/2007
ΓΙΑΝΝΗΣ ΔΡΑΓΑΣΑΚΗΣ: Ελπίζω αυτό το κομπλιμέντο να εκφραστεί και με μερικά δευτερόλεπτα παραπάνω στο χρόνο.
Κυρία Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, όσοι ασχολούνται με το ασφαλιστικό πρόβλημα διεθνώς και στη χώρα μας λένε, ότι υπάρχουν δύο εκδοχές: Είτε ότι το πρόβλημα είναι πρόβλημα δαπανών, παροχών, είτε ότι είναι πρόβλημα εσόδων. Ποια είναι η φύση, λοιπόν, του προβλήματος του ασφαλιστικού συστήματος στη χώρα μας, κύριε Υπουργέ; Κατά την Κυβέρνηση δείχνει να είναι πρόβλημα παροχών. Διότι, ό,τι λέει αναφέρεται «από πού να πάρει, τι να κόψει» κ.λπ.
Όμως, η πραγματικότητα είναι ότι το ασφαλιστικό πρόβλημα της χώρας μας, είναι πρόβλημα εσόδων. Και όταν λέμε πρόβλημα εσόδων, δε σημαίνει ότι υπάρχουν προβλήματα εξορθολογισμού, καλύτερης οργάνωσης κ.λπ., εξοικονόμηση πόρων και μέσα από το σύστημα. Αλλά η κύρια διάσταση του προβλήματος και οι αιτίες του έχουν να κάνουν με την έλλειψη ή την απώλεια πόρων που θα έπρεπε να εισρέουν στο σύστημα και ο εισηγητής μας, ο συνάδελφος Λαφαζάνης, ήταν αναλυτικός και τεκμηριωμένος στο θέμα αυτό. Δεν μπορούμε να μιλάμε ότι το ασφαλιστικό σύστημα έχει πρόβλημα παροχών, όταν οι ασφαλιστικές συντάξεις και η υγειονομική περίθαλψη είναι εκεί που είναι.
Ένας από τους παράγοντες τώρα του οικονομικού προβλήματος των εσόδων, είναι το ότι το κράτος δεν ικανοποιεί τις θεσμοθετημένες υποχρεώσεις του. Και εδώ θα ήθελα, εάν μπορείτε να μας διαφωτίσετε. Ισχύει ο νόμος, ο οποίος λέει ότι κάθε χρόνο το 1% του Εθνικού Εισοδήματος, δίνεται στο Ι.Κ.Α. Η Κυβέρνηση φέτος για πρώτη φορά το δίνει ολόκληρο και εμείς το αναγνωρίζουμε και είναι αποτέλεσμα και αυτό των αγώνων που γίνονται.
Για τα προηγούμενα χρόνια, όμως, δεν το δίνει ολόκληρο το ποσό. Γιατί δεν το δίνει ολόκληρο το ποσό; Διότι κάνει τον υπολογισμό με το παλιό Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν. Κύριε Υπουργέ, σας το λέω γιατί μπορεί να μην το είδατε. Στην Ευρωπαϊκή Ένωση καταβάλλουμε την εισφορά μας, 1 δισεκατομμύριο 100 εκατομμύρια, με βάση το νέο, το αναθεωρημένο Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν. Όταν υπολογίζει την εισφορά στο Ι.Κ.Α., εφαρμόζει το παλιό Ακαθάριστο Εθνικό Προϊόν. Μπακάλικη τακτική; Μπακάλικη τακτική. Ξέρετε πόσο είναι αυτό το ποσό που δεν σας δίνει; Είναι 894 εκατομμύρια ευρώ.
Πόσα θα πάρετε από το αγγελιόσημο, αν τα παίρνατε; 10%; Ζήτημα να είναι 15 εκατομμύρια ευρώ. Γιατί δεν ζητάτε, ως εποπτεύουσα αρχή του ΙΚΑ, να υπερασπιστείτε τα συμφέροντα του ΙΚΑ;
Δεύτερον, ισχύει, κύριε Υπουργέ, για σας ο νόμος 2084/1992 και το άρθρο 35; Το άρθρο 35 του νόμου αυτού, όπως γνωρίζετε, λέει πως σε ό,τι αφορά την ασφάλεια ασθένειας και μητρότητας, οι ασφαλισμένοι καταβάλουν 2,55, οι εργοδότες 5,10 και το κράτος 3,8. Ισχύει ο νόμος; Εάν ισχύει, γιατί το κράτος δεν καταβάλλει το ποσό αυτό; Εάν δεν ισχύει πότε άλλαξε και με ποιο νόμο άλλαξε; Θα θέλαμε μια σαφή απάντηση σʼ αυτό, διότι αν το κράτος δεν τηρεί τους νόμους που το ίδιο ψήφισε και δεν καταβάλλει τη δική του εισφορά, τότε γιατί να μας κάνει εντύπωση η εισφοροδιαφυγή κ.λπ.; Ξέρετε πόσο είναι το ποσό αυτό με βάση τους υπολογισμούς τους δικούς μας; Είναι 4,3 δισεκατομμύρια ευρώ. Μα, είναι δυνατόν να συζητάμε σε λίγο προϋπολογισμό και αυτά τα νούμερα να αγνοούνται σαν να μην υπάρχουν καθόλου;
Επίσης, κύριε Υπουργέ, υπάρχει ανοικτό το θέμα που αφορά την αποζημίωση του ΙΚΑ για άσκηση κοινωνικής πολιτικής. Και αυτό το ποσό μας πάει γύρω στο 1,5 δισεκατομμύριο ευρώ.
Επομένως, η αντιμετώπιση αυτών των θεμάτων –και θα ήθελα τουλάχιστον από εσάς να έχω μια σαφή απάντηση σήμερα, διότι εμείς θα επανέλθουμε κατά τη συζήτηση του Προϋπολογισμού- νομίζω ότι είναι αναγκαία.
Τέλος, πέρα από τα τρέχοντα ζητήματα, όλοι συμφωνούν ότι χρειάζεται και ένας αποθεματικός πόρος για το μέλλον. Η μελέτη που έκανε το Ινστιτούτο Εργασίας της ΓΣΕΕ, λέει ότι ο πόρος αυτός πρέπει να ανέλθει γύρω στα 180 δισεκατομμύρια ευρώ.
Πρώτον, συμφωνεί η Κυβέρνηση ότι χρειάζεται ένας τέτοιος πόρος; Διότι αν δεν συμφωνεί, περιττεύει η συζήτηση. Εάν συμφωνεί, μπορούμε να δούμε από πού μπορεί να προέλθει.
Εμείς, με την εισήγησή μας για τον Προϋπολογισμό που καταθέσαμε σήμερα, προτείνουμε κατʼ αρχήν προς την κοινωνία και τους εργαζόμενους μια ολοκληρωμένη πολιτική εσόδων, η οποία δείχνει ότι αυτός ο πόρος μπορεί να δημιουργηθεί και μπορεί να χρηματοδοτηθεί από καινούργιους πόρους, χωρίς δηλαδή να επιβαρυνθούν όσοι ήδη πληρώνουν φόρους.
(Στο σημείο αυτό κτυπάει το κουδούνι λήξεως του χρόνου ομιλίας του κυρίου Βουλευτή)
Θα καλύψω και τη δευτερολογία μου, κυρία Πρόεδρε.
Ο συνάδελφος κ. Λαφαζάνης ανέφερε μερικούς, θα προσθέσω και άλλους:
Πρώτον, είναι μορφές κερδών και εισοδημάτων που δεν φορολογούνται στην Ελλάδα, όπως τα χρηματιστηριακά κέρδη και άλλα.
Δεύτερον, είναι τα μερίσματα, που ενώ σε όλη τη Ευρώπη φορολογούνται ως εισόδημα με συντελεστή από 15% στο Βέλγιο, έως 43% στη Δανία, στην Ελλάδα ο συντελεστής είναι 0%.
Τρίτον, είναι η συσσωρευμένη περιουσία, που και εδώ, αν δείτε τα στοιχεία της Ευρωπαϊκής Ένωσης, σε μας υπάρχει μια υποφορολόγηση σε σχέση με τα ισχύοντα στην υπόλοιπη Ευρωπαϊκή Ένωση.
Τέταρτον, υπάρχουν ορισμένα ειδικά φορολογικά καθεστώτα στην Ελλάδα που εμείς προτείνουμε να επανεξεταστούν. Είναι η φορολογία των εφοπλιστών, η φορολογία της Εκκλησίας και γενικά εμείς λέμε όλες οι φοροαπαλλαγές να επανεξεταστούν από μηδενική βάση.
Σας διαβεβαιώνω, κύριε Υπουργέ, διότι δεν έχω χρόνο, ότι με χαρτί και με μολύβι αυτά που σας λέγω -και άλλα τα οποία δεν προλαβαίνουμε να αναπτύξουμε εδώ- δεν λέμε ότι δίνουν μαγική λύση σε όλα, αλλά προσφέρουν μια οικονομική βάση, η οποία μας επιτρέπει να πούμε ότι το ασφαλιστικό μας σύστημα όχι απλά μπορεί να σωθεί, όχι απλά μπορεί να θωρακισθεί το μέλλον του, αλλά μπορούμε να μιλάμε για μια πολιτική ενίσχυσης των χαμηλοσυνταξιούχων, μπορούμε να μιλάμε για μια πολιτική που θα βελτιώσει τις παροχές του συστήματος και όπως είπαν και οι άλλοι συνάδελφοι, ακριβώς στη βάση μιας τέτοιας πολιτικής που θα δημιουργήσει στον κόσμο μια εμπιστοσύνη, μια σιγουριά στο μέλλον και μια αισιοδοξία εν πάση περιπτώσει, σε αυτή τη βάση μπορούν να συζητηθούν και άλλα ειδικότερα θέματα.
Ευχαριστώ.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS