.
ΦΩΤΗΣ ΚΟΥΒΕΛΗΣ: Ευχαριστώ, κύριε Πρόεδρε.
Κύριε Υπουργέ, να ξεκαθαρίσουμε ευθύς εξαρχής ότι δεν μας αφορούν οι προσωπικές σχέσεις του τέως γενικού γραμματέα του Υπουργείου Πολιτισμού. Ενδεχομένως να μας αφορούν στο βαθμό που συνδέονται με πολιτικά ζητήματα. Μας αφορά, όμως, όπως πιστεύω ότι αφορά στο Κοινοβούλιο και σε ολόκληρο τον ελληνικό λαό, η πολιτική διάσταση του ζητήματος.
Ενδιαφέρει και πρέπει να μάθει η Βουλή τι έγινε αναφορικά με τη διαχείριση του Γʼ Κοινοτικού Πλαισίου Στήριξης σε σχέση με το Υπουργείο Πολιτισμού. Μας αφορά και ενδιαφέρει τον ελληνικό λαό ο τρόπος διαχείρισης του ειδικού λογαριασμού.
Μια παθολογική κατάσταση, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι αυτή η υπόθεση των ειδικών λογαριασμών. Με διεθνή πρωτοτυπία η χώρα μας έχει πάρα πολλού ειδικούς λογαριασμούς, οι οποίοι ως γνωστόν δεν ελέγχονται από το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους, δεν καταγράφονται στον Κρατικό Προϋπολογισμό με αποτέλεσμα να είναι και δυσχερής και πολλές φορές αδύνατος ο τρόπος ελέγχου των ειδικών αυτών λογαριασμών.
Αυτά, κύριε Υπουργέ, μας ενδιαφέρουν, μας αφορούν και νομίζω ότι υπάρχει αξίωση του ελληνικού λαού να χυθεί άπλετο φως σʼ αυτήν υπόθεση. Πολύ δε περισσότερο όταν με έναν πρωτοφανή όσο και μοναδικό τρόπο έχουμε έναν γενικό γραμματέα σε ένα Υπουργείο, το Υπουργείο Πολιτισμού εν προκειμένω, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, ο οποίος έχει υπεραρμοδιότητες, έχει υπερεξουσίες. Μάλιστα εξουσίες και αρμοδιότητες, κύριε Πρόεδρε, που επί της ουσίας ξεπερνάνε τις αρμοδιότητες του Υπουργού. Και αυτό συνιστά πρόβλημα δημοκρατικής λειτουργίας των θεσμών και του πολιτικού συστήματος συνολικότερα.
Κύριε Υπουργέ, δεν νομίζω ότι υπάρχει κάποιος που να μη θέλει την αναγνώριση -άλλωστε επιβαλλόμενη από το Σύνταγμα- της λειτουργίας του οποιουδήποτε εισαγγελέα. Όμως, όταν όποιος εισαγγελέας και εν προκειμένω ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου, ενεργεί κατά τρόπο, θα έλεγα, όχι παρεκκλίνοντα, παράνομο σε σχέση με τη γνωμοδότηση την οποία εξέδωσε για τις κάμερες, τότε εγείρεται αναμφισβήτητα πολιτικό ζήτημα. Διότι δεν είχε δικαίωμα ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου να γνωμοδοτήσει με καθυστέρηση από την ημέρα που του υπεβλήθη το ερώτημα από το Αρχηγείο της Ελληνικής Αστυνομίας, για μια υπόθεση η οποία βρίσκεται σε εκκρεμότητα ενώπιον του αρμόδιου να κρίνει τη διοικητική πράξη της Αρχής Προστασίας των Προσωπικών Δεδομένων του Συμβουλίου της Επικρατείας.
Δεν είναι πολιτικό ζήτημα αυτό; Δεν είναι πολιτικό ζήτημα το γεγονός ότι μετά τις υποκλοπές, που επελήφθη η δικαιοσύνη, καιρό τώρα δεν υπάρχει πληροφορία και η πληροφορία όχι για να καλύψει κάποια περιέργεια, πληροφορία η οποία έχει σχέση με το δικαίωμα ενημέρωσης του ελληνικού λαού για κρίσιμα ζητήματα «τι κάνει η δικαιοσύνη», «σε ποιο στάδιο βρίσκεται», όταν η Ανεξάρτητη Αρχή για τη Διασφάλιση του Απορρήτου των Επικοινωνιών έχει εκδώσει αποφάσεις;
Δεν δικαιούται ο οποιοσδήποτε, κύριε Υπουργέ, να διατυπώνει αντίπαλο λόγο σʼ αυτό τον λόγο που διατυπώνει η Κυβέρνηση σε σχέση με τις Ανεξάρτητες Αρχές, ότι η ΕΥΠ δεν διευκόλυνε το έργο της ΑΔΑΕ;
Κι αυτά δεν είναι δικά μας εφευρήματα, είναι στοιχεία που προέκυψαν από την ακρόαση των εκπροσώπων της ΑΔΑΕ και από συγκεκριμένα έγγραφα, κύριε Πρόεδρε, στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας.
Εμείς δεν έχουμε σημαία ευκαιρίας όταν αναφερόμαστε στη δικαιοσύνη.
Διατυπώσαμε την έντονη αντίθεση και διαμαρτυρία μας όταν εξεδόθη εγκύκλιος και από τον προηγούμενο και το προ-προηγούμενο εισαγγελέα του Αρείου Πάγου για εκδικαζόμενες υποθέσεις ασφαλιστικών μέτρων, αναφορικά με εργασιακά δικαιώματα. Διατυπώσαμε και τώρα την έντονη αντίθεσή μας για τον τρόπο με τον οποίο συμπεριεφέρθη ο γνωμοδοτήσας εισαγγελέας του Αρείου Πάγου.
Δεν δικαιούται ο οποιοσδήποτε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, να έχει την άποψη ότι πρόκειται τουλάχιστον για έμμεση, διότι δεν είναι εμφανής, χειραγώγηση της δικαιοσύνης όταν ο Άρειος Πάγος για ένα εξαιρετικά κρίσιμο θέμα που αφορούσε στη μετατροπή των συμβάσεων των συμβασιούχων σε σύμβαση αορίστου χρόνου, να έχει εκδώσει μέσα σε ένα διάστημα επτά οχτώ μηνών, κύριε Πρόεδρε, δύο αντίθετες αποφάσεις και μάλιστα σε σύνθεση Ολομέλειας; Και μάλιστα η δεύτερη απόφαση ανατρεπτική της πρώτης απόφασης της Ολομέλειας του Αρείου Πάγου να έχει γίνει και με τηλεδιάσκεψη κατά παράβαση της κείμενης νομοθεσίας αλλά και της οφειλόμενης συμπεριφοράς της δικαιοσύνης έναντι του ελληνικού λαού, στο όνομα του οποίου και λειτουργεί;
Μας αφορά, κύριε Υπουργέ, το γεγονός ότι η Κυβέρνησή σας περιόρισε το αυτοδιοίκητο των δικαστηρίων. Μας αφορά και σας ασκούμε έντονη κριτική για το λόγο ότι περιορίσατε, όχι εσείς αλλά ο προκάτοχός σας, τον αριθμό των δικαστών για την κλήρωση των συνθέσεων των ποινικών δικαστηρίων.
Ε, λοιπόν, κύριε Πρόεδρε, όλα αυτά τα οποία αποτελούν στοιχεία που συρρικνώνουν και περιορίζουν την ήδη περιορισμένη ανεξαρτησία της δικαιοσύνης, από την ώρα που η ηγεσία της διορίζεται από το εκάστοτε υπουργικό συμβούλιο, δεν είναι θέματα που πρέπει να εγείρονται και να συζητούνται, προκειμένου να κατατίθεται ο αντιπολιτευτικός λόγος για να υπάρχει η προστασία της τρίτης ανεξάρτητης συντεταγμένης εξουσίας;
Κύριε Υπουργέ, η δικαιοσύνη να κάνει το έργο της, αλλά να μην το κάνει τρέμουσα, να μην το κάνει με διάθεση να προσαρμόζεται στις εκάστοτε κυβερνητικές επιλογές. Εκεί είναι το ζητούμενο. Και αν κάποιοι συνάδελφοι διατύπωσαν άποψη για τον τρόπο με τον οποίο η ανάκριση χειρίστηκε θέματα προσωρινής κράτησης, έχω τη βεβαιότητα ότι το έκαναν οι συνάδελφοι ακριβώς διότι υπάρχει η παραδοχή και η επισήμανση ότι βρισκόμαστε αυτή την ώρα –και σας το λέω εξαιρετικά καλόπιστα- μπροστά σε μια δικαιοσύνη -δεν ισοπεδώνω, δεν γενικεύω, έχουμε όμως πολλές εκφάνσεις, αυτής της δικαιοσύνης- η οποία είναι φοβισμένη, είναι τρέμουσα. Και στο όνομα της δήθεν αντιμετώπισης της κάθαρσης στο εσωτερικό της, γίνονται τα όσα γίνονται, διότι η απειλή βρίσκεται πάνω από το κεφάλι τους ή τουλάχιστον έτσι την αντιλαμβάνονται.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, οι ανεξάρτητες αρχές είναι κατάκτηση του συνταγματικού νομοθέτη. Βεβαίως ανήκουν στο χώρο της εκτελεστικής εξουσίας, αλλά βρίσκονται εκεί για να προστατεύσουν κυρίως και κατʼ εξοχήν τον ευαίσθητο τομέα των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και των ελευθεριών –ολοκληρώνω, κύριε Πρόεδρε- εκεί που κρίθηκε ότι ο εγγενής αυταρχισμός της εκτελεστικής εξουσίας, της Κυβέρνησης δηλαδή, δεν μπορούσε με έναν ουδέτερο και αντικειμενικό τρόπο να προστατεύσει τις ανθρώπινες ελευθερίες και τα ατομικά δικαιώματα.
Κύριε Υπουργέ, ολοκληρώνοντας, η δικαιοσύνη να λειτουργεί αντικειμενικά και ανεξάρτητα. Υπάρχουν όμως στοιχεία που δεν πείθουν περί αυτού.
Ταλαιπωρήθηκε η πολιτική όσο και η δημόσια ζωή, αναφορικά με το ζήτημα των καμερών. Και εσείς νομοθετήσατε, είχατε δικαίωμα να το κάνετε, εμείς σας κρίναμε όμως για τον απαράδεκτο τρόπο που ρυθμίσατε το θέμα. Αυτό είναι άλλης τάξεως ζήτημα.
Αλλά το Συμβούλιο Επικρατείας, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, επί ένα ολόκληρο έτος δεν έχει εκδώσει απόφαση, κύριε Πρόεδρε, για ένα ζήτημα το οποίο είναι σημαντικό, αφορά στις ατομικές ελευθερίες. Υπήρξε πολιτική αντιπαράθεση και εξακολουθεί να υπάρχει και δεν αισθάνεται την υποχρέωση το Συμβούλιο Επικρατείας να αντιμετωπίσει ενδεχομένως και το έκτακτο γεγονός του θανάτου ενός εκ των μελών της Ολομέλειας που έκρινε, που συζήτησε ακριβέστερα, τη συγκεκριμένη υπόθεση που αφορά στην πράξη της ανεξάρτητης αρχής προστασίας των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα;
Κύριε Υπουργέ, επικοινωνείτε με τον κόσμο. Για ρωτείστε να σας πει πως ερμηνεύει αυτήν την καθυστέρηση του ενός έτους στην έκδοση απόφασης του Συμβουλίου της Επικρατείας; Βεβαίως, αν ρωτήσετε τον κόσμο και για άλλα ζητήματα, θα σας έλεγα ότι ο κόσμος δυσπιστεί για την ανεξαρτησία της δικαιοσύνης. Και αυτό δεν είναι ένα δευτερεύον, ένα παρεμπίπτον ζήτημα, αλλά είναι ένα καίριο πρόβλημα. Διότι όταν υπάρχει μία δυσπιστία του πολίτη απέναντι στην τρίτη συντεταγμένη εξουσία, το πολιτικό σύστημα της χώρας δεν μπορεί να καυχάται ότι καλά πορεύεται. Γιʼ αυτό και είστε βαρύτατα εκτεθειμένοι για τον τρόπο που αντιμετωπίζετε και τη δικαιοσύνη και τις ανεξάρτητες αρχές.