Το δάσος Μορέλλα διασχίζει την Κάτω Πεύκη από βορρά προς νότο. Η βλάστησή του αποτελείται από δέντρα χαλεπίου πεύκης ηλικίας άνω των εκατό ετών. Από εκεί προέρχεται το τοπονύμιο του Δήμου Πεύκης.
Τη δεκαετία του 1960 τμήμα 9 στρεμμάτων του δάσους (επί συνόλου 33 στρεμμάτων) στο νότιο τμήμα του προαστίου, το οποίο από το 1948 ανήκει στο Δήμο, εντάχθηκε στο σχέδιο πόλης. Οι λόγοι που οδήγησαν σʼ αυτή την απόφαση παραμένουν αδιευκρίνιστοι. Σύντομα έκαναν την εμφάνισή τους διάφοροι ιδιοκτήτες εκτάσεων οι οποίοι άσκησαν πιέσεις στις αρμόδιες υπηρεσίες, προκειμένου να αξιοποιήσουν τις περιουσίες τους.
Το 1992 το δάσος Μορέλλα περιφράχθηκε, αλλά το επίμαχο κομμάτι έμεινε εκτός. Τον επόμενο χρόνο, η έκταση χαρακτηρίστηκε ως κοινόχρηστος χώρος πρασίνου – και όχι ως δασική έκταση – με αποτέλεσμα να ανοίξει ο δρόμος για την καταπάτησή του, δεδομένου ότι όταν ένα οικόπεδο εντός σχεδίου χαρακτηρίζεται χώρος πρασίνου, ο ιδιοκτήτης έχει δικαίωμα αποζημίωσης. Ωστόσο, ιδιαίτερη εντύπωση προκαλεί το γεγονός ότι έκτοτε καμιά προσπάθεια δεν έγινε από τους αρμόδιους φορείς για να προστατευθεί το δάσος, σήμα κατατεθέν της Πεύκης ώστε να μην οικοδομηθεί.
Έτσι, οι ιδιοκτήτες εκτάσεων εντός του δάσους Μορέλλα διεκδίκησαν στα δικαστήρια τις νόμιμες αποζημιώσεις. Με πρόσφατη δικαστική απόφαση αυτές τους επιδικάζονται, αναγνωρίζοντάς τους ιδιοκτησία. Εάν αυτές δεν δοθούν, οι ιδιοκτήτες είναι ελεύθεροι να κτίσουν.
Ερωτώνται οι κ.κ. υπουργοί
-Θα γίνει πολεοδομική τροποποίηση, ώστε να απενταχθεί η έκταση από το σχέδιο πόλης;
-Με ποιους τρόπους θα αποφευχθεί η τσιμεντοποίηση του Δάσους Μορέλλα;
Ο ερωτών βουλευτής
Φώτης Κουβέλης
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS