Έχει ανοίξει μια μεγάλη συζήτηση στα ΜΜΕ και στα κόμματα - όχι στην κοινωνία - για το τέλος του δικομματισμού και το τί μέλλει γενέσθαι. Αφορμή για αυτή τη συζήτηση αποτέλεσαν τα αποτελέσματα των εκλογών καθώς επίσης και τα αποτελέσματα των δημοσκοπήσεων τα οποία καταγράφουν μεγάλη πτώση των δύο κομμάτων εξουσίας και ενίσχυση των κομμάτων της αριστεράς.
Θεωρούμε δεδομένο ότι το κατεστημένο σύστημα εξουσίας δεν θα αφήσει με κανέναν τρόπο την δυσαρέσκεια για τα κόμματα εξουσίας να κατευθυνθεί στην αριστερά, πρώτα και κύρια για λόγους προστασίας του, και κατά δεύτερο λόγο γιατί δεν υπάρχει πρόταση από την αριστερά για την υπέρβαση αυτής της κατάστασης η οποία θα εμπνεύσει ευρύτερες δυνάμεις σε ένα μέτωπο ανατροπής της σημερινής εξουσίας.
Πρώτα πρέπει να εκτιμήσουμε σωστά αν ο δικομματισμός πνέει τα λοίσθια ή είναι μία συγκυριακή κατάσταση από την οποία γρήγορα θα συνέλθει.
Υπάρχουν σίγουρα λόγοι για τους οποίους καταγράφεται η σημερινή εικόνα στο πολιτικό μας σύστημα. Αυτό έχει να κάνει με τις δυσδιάκριτες διαφορές Νέας Δημοκρατίας και ΠΑΣΟΚ, με την υιοθέτηση νεοφιλελεύθερων λογικών από την ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ εν προκειμένω, με την υποχώρηση της αριστερά σε παγκόσμιο επίπεδο, με την κρίση του κοινωνικού κράτους και με άλλους λόγους.
Όμως θα πρέπει να δούμε ότι η πτώση του δικομματισμού στην Ελλάδα και στην συγκεκριμένη χρονική περίοδο επιτείνεται με την δύσκολη θέση της Νέας Δημοκρατίας. Στην προσπάθειά της να απαντήσει στα αδιέξοδα της πολιτικής της, στα φαινόμενα διαφθοράς που αγγίζουν πλέον τον σκληρό πυρήνα της εξουσίας, προσπαθεί να αμυνθεί, φορτώνοντας στο ΠΑΣΟΚ τα αντίστοιχα. Φυσικά δεν ξεχνάμε ότι και το ΠΑΣΟΚ είχε επιδείξει παρόμοια φαινόμενα στην περίοδο της παντοδυναμίας του.
Έτσι οδηγούμαστε στην απαξίωση της πολιτικής και των πολιτικών και φυσικά οι πολίτες επιλέγουν να εκφράσουν τη δυσαρέσκειά τους είτε ψηφίζοντας στις εκλογές αριστερά κόμματα είτε τοποθετούμενοι στις δημοσκοπήσεις αριστερά.
Επίσης, δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής μας η κόντρα ορισμένων κύκλων, ιδιαίτερα των ΜΜΕ, με τον Γιώργο Παπανδρέου. Αυτά πιστεύω είναι συγκυριακά και θα επανέλθουμε γρήγορα στις δοκιμασμένες λογικές του δικομματισμού.
Εάν όμως τα πράγματα αποκτήσουν μία άλλη δυναμική που πολλές φορές ανατρέπει συσχετισμούς και δεν ελέγχεται παρά τις προσπάθειες του κατεστημένου συστήματος εξουσίας, τότε πιστεύω ότι θα υπάρξει χώρος για τρίτο κόμμα ανάμεσα σε Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ. Το σύστημα δεν αυτοκτονεί επειδή κάποιοι εξακολουθούν να πιστεύουν ότι θα πουλήσει το ίδιο το σκοινί που θα κρεμαστεί.
Εκείνο που ενδιαφέρει όμως εμάς, τα μέλη του ΣΥΝ, είναι το τί κάνει η Αριστερά.
Το ΚΚΕ αυτιστικά μένει κολλημένο στο χθες και περιορίζεται, όπως ευφυώς είπε ο σύντροφος πρόεδρος, να παίζει τα κουκλάκια του στην γωνία της αυλής.
Ο ΣΥΝ δεν μπορεί να περιορίζεται στην ικανοποίηση για την αύξηση της εκλογικής του δύναμης και να περιμένει την διάλυση του δικομματισμού για να προσδοκά οφέλη.
Δεν πρέπει πάνω από όλα να ξεχνά τις δυνατότητες του συστήματος καθώς και ότι η κοινωνία μας δεν έγινε αριστερή επειδή ανέβηκαν τα ποσοστά των αριστερών κομμάτων.
Πρέπει να ξεφύγει από την λογική της κεντροαριστεράς που επικράτησε τα προηγούμενα χρόνια στο κόμμα ή από την λογική του διπολισμού που πλασάρεται τώρα.
Όμως πρέπει να ξεφύγει και από την λογική του «καλού» ΚΚΕ που επικρατεί σε ορισμένους ηγετικούς κύκλους του κόμματος σήμερα, ή την λογική του τρίτου αριστερού πόλου.
Και τα δύο αυτά ρεύματα πάσχουν στον πυρήνα της λογικής τους. Ετεροπροσδιορίζονται και δεν απαντούν στα σημερινά προβλήματα της κοινωνίας.
Υπάρχουν προβλήματα και φαινόμενα που διατρέχουν κάθετα όλα τα κόμματα και απαιτούν μελέτη και όχι λαϊκισμούς και απλουστεύσεις.
Ανθρώπινα δικαιώματα, σχέσεις εκκλησίας – κράτους, διαφθορά, εθνικισμός, δημόσιος χώρος και περιουσία, αξιοκρατία, είναι μερικά από τα προβλήματα που εύκολα κανένας μπορεί να διαφωνήσει εντός του κόμματός του και εξίσου εύκολα να συμφωνήσει με άλλους εκτός των τειχών.
Πρέπει να απευθυνθούμε σε όλη την κοινωνία, σε όλες τις δυνάμεις και κινήματα που υπάρχουν εκτός κομματικών τειχών, αλλά και στις δυνάμεις που σήμερα στηρίζουν ΝΔ, ΠΑΣΟΚ ή ΚΚΕ και δεν βολεύονται με την σημερινή κατάσταση.
Η διαχωριστική γραμμή σήμερα είναι ανάμεσα στις κατεστημένες δυνάμεις και σε αυτές που έχουν την θέληση αλλά και το συμφέρον να τις ανατρέψουν.
Το κατεστημένο υπάρχει σε όλους τους χώρους, λιγότερο στην αριστερά και ακόμη λιγότερο στο ΣΥΝ.
Πρέπει μαζί με αυτές τις δυνάμεις να διαμορφώσουμε πρόταση εξουσίας και όπου χρειάζονται μεταρρυθμίσεις θα είμαστε εκεί να τις στηρίζουμε, και όπου απαιτούνται ρήξεις με το κατεστημένο θα είμαστε με τους απείθαρχους του συστήματος.
Τα σημερινά σχήματα δεν απαντάνε στα προβλήματα της κοινωνίας και η σύγχρονη αριστερά έχει το καθήκον και οφείλει να το δοκιμάσει και να το προσπαθήσει γιατί το έχει στο DNA της, το έχει η μήτρα που την γέννησε, να ανατρέψει το κατεστημένο σύστημα εξουσίας.
Γιώργος Μπουλμπασάκος
ΠΚ Ευαγγελισμού
Μέλος Νομαρχιακής Επιτροπής Υγείας του ΣΥΝ
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS