Για πολιτικές εξελίξεις
Σήμερα βλέπουμε μια απαξίωση ενός πολιτικού συστήματος. Κυρίως όμως βλέπουμε την απαξίωση ενός συστήματος εξουσίας. Και, άρα, οι δυνάμεις εκείνες οι οποίες βρίσκονται έξω από αυτή την φθορά, οι οποίες δεν έχουν αναμιχθεί σ΄ αυτή τη διαχείριση, που αναδεικνύει μια δυσοσμία, έντονη το τελευταίο διάστημα, και αναδεικνύουν λύσεις για τα καθημερινά προβλήματα, είναι λογικό να έχουν την προτίμηση των πολιτών.
Το μεγάλο στοίχημα αυτή την περίοδο για την Αριστερά είναι αν θα καταφέρει να αξιοποιήσει αυτή τη δυναμική, να ξαναμπεί ως πρωταγωνίστρια στην πολιτική ζωή του τόπου, στα πολιτικά πράγματα και να αναδείξει μία διαφορετική εναλλακτική προοπτική για τον τόπο.
- Ποια είναι αυτή;...
... Όταν κανείς διεκδικεί την ανατροπή των πολιτικών συσχετισμών, όταν διεκδικεί την ανατροπή του σημερινού πολιτικού σκηνικού, δεν το διεκδικεί μόνο και μόνο για να κάθεται σαν τον Νέρωνα και να βλέπει τη Ρώμη να καίγεται. Το διεκδικεί προκειμένου να δοθούν οι δυνατότητες, να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις μιας άλλης πλειοψηφίας, μιας κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας. Γι αυτό και στο επόμενο διάστημα θα εργαστούμε στην ανάδειξη εναλλακτικών προτάσεων -γιατί πολλοί λένε ότι η Αριστερά δεν έχει εναλλακτικές προτάσεις. Έχει εναλλακτικές προτάσεις. Το ζήτημα είναι ότι όλες αυτές τις προτάσεις δεν τις έχουμε αναδείξει όσο θα έπρεπε, αφετέρου δε, πολλοί μας κατηγορούν ότι δεν είναι ρεαλιστικές.
Εμείς λοιπόν ρωτάμε : Πόσο ρεαλιστικό είναι να συνεχίζεται αυτή η σημερινή κατάσταση; Είχε δίκιο ο Αλ. Αλαβάνος που είπε ότι δεν μας αξίζει μια τέτοια κυβέρνηση. Εγώ θα προσέθετα, δεν μας αξίζει μια τέτοια πολιτική ζωή, που αναδεικνύει μια έντονη δυσοσμία απ΄ όλη αυτή τη διαφθορά και τη σήψη που εμπεριέχει.
- Ο ΣΥΡΙΖΑ, από τη στιγμή που δεν συνεργάζεται με κανένα άλλο κόμμα, τι προτάσεις εξουσίας μπορεί να διατυπώσει;...
Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι κατ΄ εξοχήν μια συνεργασία διαφορετικών πολιτικών συνιστωσών και κομμάτων. Άρα δεν μπορούμε να λέμε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν συνεργάζεται. Ίσα-ίσα ο ΣΥΡΙΖΑ ήταν η μόνη πολιτική δύναμη που μετά τις εκλογές -μην πάμε μακριά- κατέθεσε πολύ συγκεκριμένες προτάσεις προς όλα τα κόμματα της αντιπολίτευσης. Και προς το ΠΑΣΟΚ και προς το ΚΚΕ. Φέραμε συγκεκριμένη πρόταση συνεργασίας, ούτως ώστε να αναδείξουμε μια κοινή αντιπολιτευτική γραμμή με όλα τα κόμματα που βρίσκονται στο Κοινοβούλιο και με άλλα που βρίσκονται εκτός, απέναντι στις προτάσεις της κυβέρνησης για το ασφαλιστικό, στις προτάσεις για την ιδιωτικοποίηση των δημόσιων οργανισμών, στο να μην περάσει από το «παράθυρο» η ιδιωτικοποίηση στην Παιδεία. Μια σειρά προτάσεις. Δυστυχώς δεν πήραμε απάντηση. Εμείς θέλουμε τη συνεργασία, θέλουμε την κοινή δράση.
Τώρα, αν με ρωτάτε για την προοπτική διακυβέρνησης του τόπου, θα πρέπει να σας πω ότι με τους σημερινούς συσχετισμούς, έτσι όπως είναι σήμερα τα πράγματα, κάτι τέτοιο φαίνεται πάρα πολύ δύσκολο.
- Δηλαδή τι πρέπει να αλλάξει; .. Να μεγαλώσει ο ΣΥΝ και να μικρύνει το ΠΑΣΟΚ ας πούμε;..
Να ανατραπούν οι συσχετισμοί. Να προχωρήσει, αυτό που διαβλέψατε πριν και εντοπίσατε ότι είναι στοιχείο των καιρών μας. Η πολύ μεγάλη ενίσχυση της Αριστεράς, η οποία είναι δυνατόν να αμφισβητήσει το σύστημα εξουσίας, όπως έχει σήμερα. ....
.... Στο μήνυμά του ότι η Αριστερά φτάνει το 20%. Αν η Αριστερά φτάνει στο 20%, να είστε σίγουρος ότι τα πράγματα δεν θα μείνουν ως έχουν. Και βεβαίως τότε θα αναδειχθούν λύσεις. Εμείς θέλουμε να συμβάλουμε στο να αναδειχθεί λύση εναλλακτική απ΄ αυτή που υπάρχει σήμερα. Αλλά ξέρετε ποια θα είναι η διαφορά της από άλλα σενάρια τα οποία ονομάστηκαν κεντροαριστερά; Δεν θα έχει να κάνει καθόλου με τη διαχείριση των πραγμάτων ως έχουν. Δε προσδοκάμε μια καλύτερη διαχείριση. Εμείς θέλουμε ριζική ανατροπή της σημερινής πραγματικότητας και αυτό βεβαίως προϋποθέτει ρήξεις. Δεν μπορεί να είναι όλοι ευχαριστημένοι, όταν εμείς θέλουμε αναδιανομή του πλούτου, την οποία δεν θέλουν αυτοί που «κάνουν κουμάντο» στο πολιτικό σκηνικό.
- Αναρωτιέμαι τι διαφορετικό λέτε από το ΚΚΕ, το οποίο.... λέει, όταν θα αλλάξουν οι συσχετισμοί... δηλαδή σαν να λέει όταν και άμα θα γίνουμε πλειοψηφία....
Δεν σας είπα αυτό. Η διαφορά μας με το ΚΚΕ κατ΄ αρχήν είναι ότι εμείς διεκδικούμε και προσανατολιζόμαστε στην κοινή δράση και στην ενότητα των δυνάμεων που προσδοκούν μία διαφορετική προοπτική από την σημερινή. Το ΚΚΕ θεωρεί ότι η μοναδική αριστερά είναι ο εαυτός του και δεν υπάρχει άλλη αριστερά, οπότε δεν υπάρχει αναγκαιότητα κοινής δράσης. Αυτή είναι η κεφαλαιώδης διαφορά που έχουμε με το ΚΚΕ. Και γι αυτό κάνουμε και σκληρή κριτική στο ΚΚΕ. Από εκεί και πέρα υπάρχουν βεβαίως και άλλες διαφορές στην κοσμοθεωρία μας, στον ιδεολογικό προσανατολισμό...
- Υπάρχει μια πρόταση σχετικά καθαρή από την πλευρά του Ν. Κωνσταντόπουλου, η οποία είναι σαφής, που λέει για υπαρκτά κόμματα, τον ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ, μαζί και με κάποιες άλλες δυνάμεις που ενδεχομένως θέλουν, να καθίσουν, να φτιάξουν ένα πρόγραμμα και να κάνουν μια πρόταση εξουσίας, να κατέβουν στις επόμενες εκλογές. Αυτή είναι μια χειροπιαστή πρόταση....
Δεν μπορείς να διεκδικήσεις το καινούργιο, το ανατρεπτικό, αναμιγνύοντας και ανακατεύοντας παλιά και φθαρμένα υλικά. Δεν μπορεί οι πολίτες να εμπιστευτούν αυτούς που όλα τα προηγούμενα χρόνια είχαν διαχειριστεί την πορεία του τόπου με τον τρόπο που τη διαχειρίστηκαν, πράγμα άλλωστε για το οποίο ο Ν. Κωνσταντόπουλος βρέθηκε σε διαρκή ρήξη και σύγκρουση μαζί τους.
- Δεν υπάρχουν δυνάμεις του ΠΑΣΟΚ οι οποίες μπορούν να συμβάλουν;....
Βεβαίως και υπάρχουν.
- Αυτό τι σημαίνει... Ότι πρέπει να διαλυθεί πρώτα το ΠΑΣΟΚ....
Δεν λέμε εμείς αυτό. Γιατί να διαλυθεί το ΠΑΣΟΚ. Εμείς δεν θέλουμε να διαλυθεί το ΠΑΣΟΚ. Εμείς θέλουμε να επιλέξει. Να επιλέξει στρατηγική, να επιλέξει πολιτική.
- Άρα λοιπόν ....
Δεν είναι ώριμες οι συνθήκες να πάμε σε μια διαδικασία νέου κόμματος. Αυτό που προέχει είναι να συζητήσουμε για την ανάγκη δημιουργίας συγκλίσεων, σε επίπεδο προγραμματικό, πρωτίστως σε ζητήματα που αφορούν την αντιπολιτευτική τακτική και ακολούθως - γιατί όχι; - να δούμε και την εναλλακτική διακυβέρνηση. Αφού όμως δεν μπορούμε να συμφωνήσουμε με το ΠΑΣΟΚ στο πώς θα κάνουμε αντιπολίτευση, πώς είναι δυνατόν να διαμορφώσουμε κοινό πλαίσιο για την εναλλακτική διακυβέρνηση; Γιατί το ΠΑΣΟΚ είναι αυτό που αρνείται σήμερα να μπει σ΄ αυτή τη συζήτηση. Αρνείται να μπει σε συζήτηση για κοινή δράση με την Αριστερά. Και γιατί αρνείται; Ακριβώς διότι στα σημεία που του προτείνουμε δεν έχει σαφή θέση. Κι αυτό δημιουργεί πρόβλημα στο ΠΑΣΟΚ. Όχι επειδή εμείς του επιτιθέμεθα, αλλά επειδή ο ίδιος ο κόσμος του ΠΑΣΟΚ κάνει κριτική στην ηγεσία του από τα αριστερά.
Διάβασα με πολλή προσοχή τη συνέντευξη του αγαπητού μου συντρόφου Ν. Κωνσταντόπουλου και θεωρώ ότι στην ανάλυσή του βρισκόμαστε σε κοινό σημείο, κοινή αφετηρία. Εκεί που διαφωνούμε είναι στην ... λανθάνουσα απόληξη της ανάλυσής του. Ίσως επειδή ο Ν.Κωνσταντόπουλος δεν έχει ακόμα κατανοήσει ότι αυτό το καινούργιο τοπίο που προτείνει έχει ήδη αρχίσει ως διαδικασία να διαμορφώνεται με τη δυναμική που έχει αναπτύξει ο ΣΥΝ και με την προοπτική μετασχηματισμού του ΣΥΡΙΖΑ σε ένα χώρο που θα μπορέσει να υποδεχθεί ευρύτερες δυνάμεις και να ανακατατάξει το πολιτικό σκηνικό.
- Επειδή έχετε μπροστά σας κι εσείς συνέδριο, έχει μπροστά του και το ΠΑΣΟΚ συνέδριο... τι σας κάνει να είστε τόσο κατηγορηματικός, ότι δεν μπορεί απ΄ αυτά τα δύο συνέδρια να προκύψουν οι προϋποθέσεις μιας άλλου τύπου σύγκλισης και συνεργασίας σε προγραμματικό επίπεδο και από εκεί και πέρα βλέπετε τι μπορείτε να κάνετε....
Σας είπα και πριν: Αυτό που εκτιμώ είναι ότι είναι πολλή δύσκολη αυτή η προοπτική, ακριβώς διότι μέχρι σήμερα τα δείγματα γραφής που έχουμε από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ είναι η άρνηση της κοινής δράσης σε πολύ συγκεκριμένα μέτωπα, καθώς και μία επιθετικότητα η οποία είναι ανεξήγητη.
- Επιθετικότητα απέναντί σας; ...
Μία επιθετικότητα που κανείς δεν μπορεί να την εξηγήσει...
- Το ίδιο παράπονο, η ίδια κριτική υπάρχει και από την ʽάλλη πλευρά...
Εμείς τουλάχιστον είχαμε καταθέσει με σαφήνεια τις προτάσεις μας και τις θέσεις μας. Κι αν κάνουμε κριτική στο ΠΑΣΟΚ, να ξέρετε ότι είναι μια κριτική η οποία σε πολύ μεγάλο βαθμό γίνεται και από τον ίδιο τον κόσμο του ΠΑΣΟΚ.
Άρα, λοιπόν, εγώ δεν αποκλείω ότι το συνέδριο του ΠΑΣΟΚ πιθανώς να αναδείξει μια άλλη προοπτική ή να αλλάξει την στρατηγική του. Λέω, όμως, ότι δεν το βλέπω με τις μέχρι σήμερα κινήσεις της ηγεσίας του και με τον μέχρι σήμερα προσανατολισμό του. Μακάρι να αλλάξει.
Άλλωστε νομίζω ότι η σοσιαλδημοκρατία, και διεθνώς και στη χώρα μας, βρίσκεται σε ένα σταυροδρόμι κρίσιμο. Πρέπει να πάρει αποφάσεις. Και το ΠΑΣΟΚ ιδίως, που έχει κυβερνήσει τη χώρα αρκετά χρόνια και έχει δείξει δείγματα γραφής, έχει υπαρξιακού χαρακτήρα προβλήματα. Το μεγάλο ερώτημα που πρέπει να απαντήσει είναι αν αισθάνεται μέρος αυτού του συστήματος που φαίνεται να καταρρέει. Αν αισθάνεται μέρος και θέλει να υπερασπιστεί το σύστημα του δικομματισμού που καταρρέει και μας αναδεικνύει τα στοιχεία της διαφθοράς και της διαπλοκής του με τα μεγάλα οικονομικά συμφέροντα. Αν αισθάνεται μέρος αυτού του συστήματος, δεν μπορούμε να έχουμε καμία επαφή. Εάν όμως πάρει θέση απέναντι του, τότε, στο πεδίο των κοινωνικών διεργασιών που θα προκύψουν, προφανώς και θα υπάρξουν συγκλίσεις.
- Για να υπάρξει μια διαδικασία σύγκλισης δεν περιμένει κάποιος να προσχωρήσει ο άλλος απολύτως στις θέσεις του. Υπάρχει μια αμοιβαία μετακίνηση... Γιατί να μην περιμένετε το συνέδριο και να δείτε ... ...
Είναι ένα ερώτημα το οποίο πλανάται στην κοινωνία. Όμως, σε κάθε περίπτωση, θα απαντήσω με ειλικρίνεια. Η προοπτική μιας ανατροπής των σημερινών δεδομένων και συσχετισμών και μιας στροφής προς τα αριστερά του πολιτικού σκηνικού, περνάει μέσα από την ενίσχυση των δικών μας δυνάμεων. Είτε αυτό σημαίνει ότι το ΠΑΣΟΚ δεν θα αλλάξει και άρα θα μετατραπεί σε μία μεταμοντέρνα εκδοχή της Ένωσης Κέντρου και πιθανώς θα συρρικνωθεί, είτε σημαίνει ότι το ΠΑΣΟΚ αποφασίζει να αλλάξει και άρα τότε ενδεχομένως να αρχίσει μια ουσιαστική συζήτηση με την Αριστερά. Σε κάθε περίπτωση, η προοπτική μιας αριστερής μετατόπισης της πολιτικής ζωής του τόπου περνάει μέσα από την ενίσχυση του Συνασπισμού Ριζοσπαστικής Αριστεράς. Άρα, εμάς αυτή τη στιγμή αυτό μας απασχολεί πρωτίστως είναι οι κοινωνικές διεργασίες. Ταυτόχρονα βεβαίως παρακολουθούμε τις εξελίξεις σε όλους τους χώρους, και στο ΠΑΣΟΚ και στο ΚΚΕ, κυρίως όμως παρακολουθούμε τις κοινωνικές διεργασίες.
- Ένα τελευταίο ερώτημα... Διεκδικείτε την ηγεσία και έχουν ακουστεί πολλά περί πολιτικού life style κ.λπ. Σας αγγίζουν αυτά ή μήπως είναι ένα μέρος της σύγχρονης πραγματικότητας...
Δεν μπορώ να καταλάβω όλη αυτή τη συζήτηση. Δεν μπορώ να την κατανοήσω ακριβώς διότι, αν μέχρι σήμερα ήταν ζητούμενο η Αριστερά να μπορέσει να αποκτήσει επαφή με την κοινωνία και να μην έχει αυτό που λέγαμε μέχρι πρότινος, την ξύλινη γλώσσα, που δεν μπορούσε ο κόσμος να την κατανοήσει, σήμερα που έχουμε κάποια δείγματα επαφής με ευρύτερο κόσμο, που παρεμβαίνουμε στο χώρο της νεολαίας, θεωρούμε ότι αυτό συμβαίνει επειδή έχουμε προσχωρήσει στο λεγόμενο life style της πολιτικής;
Το life style είναι μια ιστορία πολύ παρεξηγήσιμη και δικαίως, γιατί αφορά ένα ρεύμα που ήρθε στις αρχές της δεκαετίας του ΄90, όταν είχε υποχωρήσει πλήρως η πολιτική και ήταν ένα ρεύμα μιας προσέγγισης των πραγμάτων χωρίς οξείες γωνίες, με λείο λόγο.. Νομίζω ότι ο πολιτικός λόγος που έχουμε το τελευταίο διάστημα ως ΣΥΝ δεν είναι αυτό το πράγμα. Αντιθέτως έχουμε οξείες γωνίες, έχουμε σαφή θέση, έχουμε καταγραφεί ως πόλος στο πολιτικό σκηνικό και ταυτόχρονα έχουμε καταφέρει να επικοινωνήσουμε με πλατιές μάζες. Αυτό λοιπόν δεν είναι life style.
Τώρα, εάν κάνουμε την ακριβή μετάφραση του όρου, που σημαίνει τρόπος ζωής, αν το θέτετε έτσι, ναι, μας ενδιαφέρει η Αριστερά, ο αριστερός ριζοσπαστικός πολιτικός λόγος να γίνει τρόπος, στάση ζωής για ένα μεγάλο μέρος της ελληνικής νεολαίας. Όπως ήταν ενδεχομένως στη δεκαετία του ΄70, στις αρχές της δεκαετίας του ΄80, αλλά δυστυχώς αυτό υποχώρησε το ΄90, όταν κυριάρχησε η νεοφιλελεύθερη ηγεμονία των ιδεών.
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS