-Έχει εκτραπεί η συζήτηση τελείως σε ένα τηλεοπτικό μηντιακό ξεκατίνιασμα.
Αυτή η αποστροφή των πολιτών, αυτή η δυσαρέσκεια και η δυσφορία απ αυτό το αποπνικτικό περιβάλλον κινδυνεύουμε να μεταφραστεί σε μια στάση απάθειας και απογοήτευσης. Διότι αυτό που εμείς διεκδικούμε είναι να επιστρέψει η πολιτική με όρους διεκδίκησης. Αυτό που βλέπουμε μπροστά μας να ξετυλίγεται από τους τηλεοπτικούς δέκτες, αυτές οι κατασκοπικού χαρακτήρα ταινίες που βλέπουμε, αυτό το σήριαλ, με μυστικές υπηρεσίες μπλεγμένες, με περίεργους ρόλους δημοσιογράφων κλπ. όλο αυτό το πράγμα δεν είναι πολιτική τελικά. Πολιτική είναι το ότι οι συνομήλικοί μου σήμερα έχουν ένα και δυο πτυχία και δεν μπορούν να βρουν μια αξιοπρεπή δουλειά.
- Επειδή συνομιλείτε με τη νεολαία να μου πείτε τι σας λένε οι νέοι άνθρωποι, όλοι αυτοί που δεν πρωταγωνιστούν στην τηλεόραση, όπως είναι η νέα γενιά. Από τους ανθρώπους που κάνουν δηλώσεις στην τηλεόραση ένα 10% είναι νέοι άνθρωποι, κι αυτό είτε για να καταγραφούν τάσεις όπως αυτό που έγινε της μόδας για τους emo και τους trendy; Άκουσα και την ερώτηση του κ. Αλαβάνου στη Βουλή προς τον κ. Καραμανλή, ο κ. Καραμανλής είπε μια φράση, «η κυβέρνηση δεν εκβιάζει και δεν εκβιάζεται». Και σήμερα τον άκουσα να λέει ότι πρέπει να επιστρέψει η πολιτική ατζέντα εκεί που πρέπει…
Μου θυμίζει λίγο τη φράση του κ. Αναστασιάδη, ότι δεν πήραμε και δεν δώσαμε κανένα DVD…
-Γιατί κάνετε αυτό το συνειρμό;
Διότι, με συγχωρείτε, αν δεν εκβιάζει και δεν εκβιάζεται, τότε γιατί είναι μπλεγμένο το μισό γραφείο των συνεργατών του και παρελαύνει από τα ανακριτικά γραφεία ; Ο καθαρός ουρανός αστραπές δεν φοβάται, αλλά εδώ δεν έχουμε καθαρό ουρανό, έχουμε μια κυβέρνηση, ένα πρωθυπουργικό περιβάλλον καλύτερα, τους στενούς συνεργάτες του πρωθυπουργού, οι οποίο είναι άμεσα συνδεδεμένοι με μια υπόθεση που, αν μη τι άλλο, δεν είναι μια υπόθεση καθαρή, βρωμάει από όπου και να την πιάσεις. Άρα, δεν μπορεί να ισχυρίζεται ο πρωθυπουργός ότι αυτή η υπόθεση δεν τον ακουμπά.
-Εσείς πιστεύετε ότι ο κ. Καραμανλής πρέπει να έρθει στη Βουλή στην Επιτροπή αυτή;
Εμείς προσπαθήσαμε να φέρουμε τον πρωθυπουργό στη Βουλή…
-Τον φέρατε, ήρθε και απάντησε
Δεν έδωσε επαρκείς εξηγήσεις, κατά γενική ομολογία. Και βεβαίως θα προσπαθήσουμε ξανά και με την Εξεταστική Επιτροπή την οποία ζητάμε, ακριβώς διότι τα ερωτήματα που ετέθησαν και από τον Αλέκο Αλαβάνο τίθενται από όλους πια και δεν έχουν απαντηθεί, για την υπόθεση Ζαχόπουλου.
-Ποια είναι για σας τα πολιτικά ερωτήματα σε αυτή την υπόθεση;
Με ρωτήσατε πριν από λίγο τι λένε οι νέοι άνθρωποι με τους οποίους συναναστρέφομαι. Πρέπει να σας πω ότι υπάρχει ένα ιδιαίτερα υψηλό κριτήριο πολιτικής ανάλυσης στον κόσμο, πολύ υψηλότερο ενδεχομένως από αυτό που συναντάμε στα τηλεπαράθυρα τα βράδια στα δελτία των ειδήσεων. Και πρέπει να σας πω ότι αυτό για το οποίο διερωτάται ο πολύς κόσμος είναι, πώς είναι δυνατόν να υπάρχει ένας διαγωνισμός για πρόσληψη στο δημόσιο, στις μέρες μας που ξέρετε ότι σταθερή και μόνιμη εργασία είναι ζητούμενο από πολλούς νέους ανθρώπους, και υπάρχουν 22.000 άνθρωποι που έχουν κάνει αίτηση, και 148 οι οποίοι έρχονται σε μια λίστα μέσα στους οποίους, -φανταστείτε!- δεν χωρά η ερωμένη του παντοδύναμου Γενικού Γραμματέα του Υπουργείου…
-Μια γυναίκα ρωτούσε, αφού βολέψανε 148, γιατί δεν βολέψανε και τη συγκεκριμένη; Και μάλλον η απάντηση σε αυτή την ερώτηση, δίνει την απάντηση και σε ένα άλλο ερώτημα επίσης πολιτικό , το γιατί παραιτήθηκε ο κ. Ζαχόπουλος. Έχετε καταλάβει εσείς;
Είναι προφανές ότι παραιτήθηκε διότι από μια στιγμή και έπειτα γνώριζε ότι αυτή η υπόθεση δεν μπορεί να μείνει κρυφή, ενδεχομένως υπήρχαν εκβιασμοί εκατέρωθεν, ήταν γνωστά στον ίδιο…
-Έκανε λόγο και για πολιτικούς εκβιασμούς σε μια επιστολή του….
Ελπίζουμε και ευχόμαστε να γίνει καλά να μας τα πει ο ίδιος, αυτό το οποίο πάντως έχει σημασία, είναι τα τρία πολιτικά ζητήματα. Πρώτον, για το διαγωνισμό στο δημόσιο. Και εδώ είναι ένα ζήτημα, πώς μπορεί κανείς να αντιμετωπίζει τέτοια κρούσματα; Να επαφίεται στο γεγονός ότι στη θέση του Ζαχόπουλου θα έρθει ένας άλλος καλός άνθρωπος για να μην κάνει τα ίδια; Προφανώς όχι. Εδώ πρέπει να υπάρξει ένα θεσμικό πλαίσιο που θα κατοχυρώνει το αδιάβλητο του ΑΣΕΠ. Δεύτερον, η διαχείριση του δημόσιου χρήματος με αδιαφανείς διαδικασίες. Γιατί να υπάρχουν αυτοί οι ειδικοί λογαριασμοί στα Υπουργεία; Εμείς έχουμε ζητήσει να καταργηθούν.
-Αυτό το ζητάνε και οι βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος.
Το ζητάνε οι βουλευτές του κυβερνώντος κόμματος αλλά να σας θυμίσω ότι όταν το είχε φέρει στη Βουλή η Ν. Κωνσταντόπουλος, τότε πρόεδρος του ΣΥΝ, ο σημερινός πρωθυπουργός και η τότε αξιωματική αντιπολίτευση της ΝΔ, συμφωνούσε. Όταν έγινε κυβέρνηση δεν έκανε κανένα βήμα προς αυτή την κατεύθυνση. Και το τρίτο μεγάλο θέμα έχει να κάνει με τις διαδικασίες όπου ελέγχουν πολύ σημαντικών αποφάσεων αποχαρακτηρισμών αρχαιολογικών χώρων. Και μια αντίστοιχη διαδικασία με τις αποφάσεις που λαμβάνονται αποχαρακτηρισμών δασικών χώρων ή δημόσιων χώρων, προς όφελος μεγάλων οικονομικών συμφερόντων. Λοιπόν εδώ ο κόσμος έχει αρχίσει να καταλαβαίνει τι κρύβεται πίσω από αυτή τη δυσοσμία. Κρύβεται μια έντονη και διαρκής διαπλοκή επιχειρηματικών συμφερόντων με την πολιτική εξουσία, και όλη αυτή τη διαφθορά και τη διαπλοκή την αναπαράγει ένα σύστημα εξουσίας -για να έρθουμε και λίγο στην πολιτική συζήτηση- το οποίο έχει πάψει πια να δίνει ελπίδα στον κόσμο. Και εκεί είναι το μεγάλο ζητούμενο.
- Θέλω να μου σχολιάσετε μια φράση του πρώην προέδρου του ΣΥΝ κ. Νίκου Κωνσταντόπουλου, που τον είχαμε χθες εδώ, σε μια συνέντευξη που συζητήθηκε αρκετά, ότι είναι ώρα να βγει κάτι νέο, και βεβαίως αναφερόταν σε νέο πολιτικό σχηματισμό. Τι γνώμη έχετε εσείς;
Η ανάλυση του Ν. Κωνσταντόπουλου είναι μια ανάλυση που έχει μια πολύ σοβαρή βάση. Είναι μια ανάλυση που λέω κι εγώ και που λέμε όλοι μας, ότι έχουμε μια χρεοκοπία ενός συστήματος εξουσίας. Μια χρεοκοπία που τείνει να οδηγήσει σε μια γενικευμένη παρακμή του πολιτικού συστήματος, και άρα χρειάζεται εναλλακτική λύση. Εκεί που διαφωνούμε με τον Ν. Κωνσταντόπουλο, είναι ότι θεωρούμε ότι η εναλλακτική αυτή λύση μπορεί να δοθεί με κορμό ένα ριζοσπαστικό εναλλακτικό πλαίσιο διακυβέρνησης που θα αναδείξουν οι δυνάμεις της ριζοσπαστικής αριστεράς. Θεωρώ ότι οποιαδήποτε εναλλακτική προοπτική δεν μπορεί να στηριχτεί παρά μονάχα αν βασίζεται σε κοινωνικές διεργασίες και σε κοινωνικές διεκδικήσεις έντονες. Και επίσης θεωρώ ότι (για να έρθουμε και στο θέμα της συζήτησης των ημερών γα το αν μπορεί να υπάρξει ένα πλαίσιο συνεργασίας ανάμεσα στην αριστερά και στις άλλες δυνάμεις) δεν μπορείς να διεκδικήσεις το ανατρεπτικό και το διαφορετικό αναμειγνύοντας παλιά και φθαρμένα υλικά.
-Από την άλλη πλευρά βέβαια, για ποια συνεργασία μιλάμε όταν η κ. Παπαρήγα είπε για κουραμπιέδες, η κ. Κανέλλη μίλησε για emo και trendy…
Η συνεργασία των δυνάμεων της αριστεράς είναι μια διαδικασία που έχει ήδη ξεκινήσει. Μας προβληματίζει πάρα πολύ το γεγονός ότι η ηγεσία του ΚΚΕ αντιστέκεται σε αυτή την προοπτική, αυτό όμως δεν μας εμποδίζει να προχωρήσουμε.
-Ναι αλλά γι αυτό το χορό πρέπει να θέλουν και οι δύο…
Αυτό είναι που δεν έχει γίνει κατανοητό. Εμείς συζητάμε για τις πολιτικές εξελίξεις έχοντας στο μυαλό μας τους σημερινούς συσχετισμούς. Με τους σημερινούς συσχετισμούς δεν υπάρχει προοπτική, συμφωνώ μαζί σας. Με πιθανή δημιουργία νέων συσχετισμών που θα ανατρέπουν το σημερινό στάτους, είναι πιθανό να μιλήσουμε για μια εναλλακτική προοπτική. Και πιστεύω ότι τα κόμματα γενικά δεν είναι αλύγιστα κλαριά, γιατί τα αλύγιστα κλαριά σπάνε όταν φυσάει ο άνεμος. Τα κόμματα αλλάζουν, προσαρμόζονται ή αν δεν αλλάζουν τους ξεπερνάει η εποχή. Αυτό ισχύει και για το ΚΚΕ και για το ΠΑΣΟΚ.
-Δεν έχετε τις καλύτερες των σχέσεων αυτή την περίοδο με το ΠΑΣΟΚ.
Οι καλύτερες των σχέσεων δεν υπάρχουν ούτε εντός του ΠΑΣΟΚ, εννοώ τις σχέσεις των στελεχών του ΠΑΣΟΚ μεταξύ τους. Σʼαυτά τα πλαίσια είναι λίγο δύσκολο αυτή την περίοδο να έχουμε εμείς τις καλύτερες των σχέσεων με το ΠΑΣΟΚ.
-Προσπαθούμε να διερευνήσουμε αυτή τη συνεργασία που λέτε των ριζοσπαστικών δυνάμεων και βλέπω ότι υπάρχουν δύο μεγάλοι χώροι, ο πιο μεγάλος του ΠΑΣΟΚ και ο πιο μικρός του ΚΚΕ, που θα έπρεπε να είναι πιο συγγενικός προς εσάς, και με τους δύο χώρους δεν υπάρχει τέτοια βάση σε αυτή τη φάση, έτσι δεν είναι;
Σ αυτή τη φάση πράγματι δεν έχετε άδικο, υπάρχει μια στασιμότητα. Παρά ταύτα όμως, και αυτή είναι η μεγάλη αντίφαση, ολοένα και περισσότερες κοινωνικές δυνάμεις προσδοκούν σε μια εναλλακτική προοπτική. Προσδοκούν ότι θα υπάρξει μια λύση από τα αριστερά. Θα σας πω όμως ότι η μετατόπιση του πολιτικού σκηνικού προς τα αριστερά σε κάθε περίπτωση περνάει μέσα από την ενίσχυση των δικών μας δυνάμεων. Και δεν το λέω για να περιαυτολογήσω, το λέω γιατί όποιες εξελίξεις υπάρξουν στην πολιτική ζωή του τόπου, για να μετατοπιστεί το πολιτικό σκηνικό προς τα αριστερά, πρέπει να ενισχυθούν εκείνες οι δυνάμεις που διεκδικούν λύσεις και εναλλακτικό ριζοσπαστικό μεταρρυθμιστικό πλαίσιο προς τα αριστερά.
-Αν εκλεγείτε τελικά πρόεδρος του ΣΥΝ θα είστε ο πρώτος που είναι 33 χρόνων μόλις. Θέλω να μου πείτε ποιο αντισυμβατικό θα κάνετε πρώτο, όχι στα λόγια, στην πράξη.
Όταν κινείσαι σε ένα αντισυμβατικό πλαίσιο δεν έχεις ανάγκη από μεμονωμένες ενέργειες επικοινωνιακού χαρακτήρα. Υπάρχει πιο αντισυμβατικό βήμα από το να χωνέψουμε ότι μπορεί κανείς αναλαμβάνει θέσεις ευθύνης στην κεντρική πολιτική σκηνή, ιδίως όταν δεν είναι γόνος γνωστής οικογενείας ή άνω των 60 χρονών μεστωμένος πολιτικός;
-Μιλάτε για τις γνωστές τρεις οικογένειες που κυριαρχούν στον πολιτικό μας βίο;
Μιλάω γι αυτό το οποίο αποτελεί ένα στερεότυπο στην πολιτική ζωή του τόπου εδώ και 40 χρόνια τουλάχιστον. Άρα νομίζω ότι αυτό είναι το πρώτο αντισυμβατικό βήμα σε μια τέτοια περίπτωση. Από κει και πέρα είναι πολύ σημαντικό να συνεχίσουμε μια παράδοση την οποία πρώτος ανέδειξε ο Αλέκος ο Αλαβάνος να μη μπαίνει στο καλούπι του ρόλου. Αλλά να βάζει το ρόλο στο δικό του καλούπι. Και αυτό είναι σημαντικό για τον καθένα και την καθεμιά που αναλαμβάνει μια θέση ευθύνης, καθώς ό,τι περισσότερο μπορεί κανείς να δώσει, το δίνει όταν είναι ο εαυτός του.
-Πείτε μου όμως και για τη διαδικασία. Σας κατηγορούν ότι πήρατε δαχτυλίδι.
Στην αριστερά τα λεγόμενα δαχτυλίδια τα δίνουν τα συνέδρια και ο Συνασπισμός έχει την πιο πολιτικοποιημένη ίσως βάση, η οποία δεν τρώει κουτόχορτο. Άρα λοιπόν, όσοι επιμένουν σε αυτό το κακοφορμισμένο πια και κακόγουστο παραμύθι των δαχτυλιδιών, μάλλον έχουν κάνει ατυχή επιλογή. Το δικό μας παραμύθι δεν έχει ούτε δράκο ούτε βασιλιάδες. Άλλωστε οι βασιλιάδες γαντζώνονται στο θρόνο τους και δε φεύγουν από κει παρά μόνο όταν τους ανατρέψουν, ενώ ο Αλαβάνος, έχει δώσει ένα άλλο δείγμα γραφής, ένα παράδειγμα ανιδιοτέλειας που τόσο λείπει από την πολιτική ζωή του τόπου.»
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS