Είναι γνωστό σε όλους μας ότι το ζήτημα την οργανωτικής αναβάθμισης του κόμματος είναι υπόθεση βαθειά πολιτική και ιδεολογική που αφορά όλα τα μέλη και στελέχη του κόμματος.
Η σημερινή κατάσταση λειτουργίας του ΣΥΝ παρά τα βήματα που έγιναν ειδικότερα μετά το 4ο συνέδριο εξακολουθεί να μην είναι η πρέπουσα για ένα κόμμα της αριστεράς που έχει απαιτήσεις να παίξει ουσιαστικό ρόλο στα πολιτικά δρώμενα της χώρας και πολύ περισσότερο που επιθυμεί να διεκδικήσει την πολιτική ηγεμονία μέσα στο σύνολο της ελληνικής αριστεράς.
Η σημερινή οργανωτική πραγματικότητα του κόμματος παρουσιάζει βασικά την εξής εικόνα:
Α) Ο αριθμός των μελών που ουσιαστικά συμμετέχουν με μια κάποια συνέχεια και συνέπεια στην ζωή του κόμματος είναι πολύ μικρότερος από αυτόν που καταγράφεται στους καταλόγους μελών που έχουμε.
Ο αριθμός αυτός δεν ξεπερνά το 35-40% των οργανωμένων μελών. Χαρακτηριστικό γνώρισμα αυτής της συμμετοχής είναι ο περιστασιακός της χαρακτήρας όπως (συνεδριακές συνελεύσεις, βασικά στην διαδικασία για εκλογή αντιπροσώπων - συνελεύσεις για εκλογή νέων καθοδηγητικών οργάνων - συνελεύσεις για την εκλογή υποψηφίων στην τοπική Αυτοδιοίκηση.)
Επιβάλλεται λοιπόν όλες οι Νομαρχιακές οργανώσεις σε εύλογο χρονικό διάστημα να ξεκαθαρίσουν τούς καταλόγους των μελών του κόμματος. Παράλληλα να δημιουργηθούν συμπληρωματικοί κατάλογοι από πρώην συντρόφους όπως και συντρόφων που για σημαντικό διάστημα δεν συμμετέχουν στην ζωή της οργάνωσης. Με τον κόσμο αυτό να μην χάσουμε την επαφή μας να ζητάμε την γνώμη τους για σημαντικές μάχες που δίνει το κόμμα και να ξαναπροσπαθήσουμε να τους εντάξουμε στην ζωή της οργάνωσης μας.
Β) Ηλικιακά οι οργανώσεις μας είναι οργανώσεις «γερασμένες» όπου το 80% των μελών τους είναι 50 έως 60 χρονών. Οι συν. κάτω των 30 ετών δεν ξεπερνούν το 5% ειδικά στην επαρχία. Μετά το 4ο συνέδριο καταγράφεται, με θετικά αποτελέσματα, μια προσπάθεια για την δημιουργία οργανώσεων νεολαίας.
Γ) Από ταξική σύνθεση ο μεγάλος αριθμός των μελών ανήκει στον τριτογενή τομέα και κύρια στον δημόσιο τομέα με ανώτερη ή ανώτατη εκπαίδευση.
Ο χώρος των εκπαιδευτικών είναι ο πολυπληθέστερος.
Η εργατική τάξη ακόμα και με την ευρεία της σύνθεση όπως και ο χώρος της μικρό-μεσαίας Αγροτιάς είναι αδικαιολόγητα περιορισμένος. Σε νομούς κυρίως αγροτικούς ο αριθμός των αγροτών μας μετριέται στα δάχτυλα του ενός χεριού. Αυτό καταγράφεται με ακόμα πιο δραματικό τρόπο στα διαφόρου επιπέδου καθοδηγητικά όργανα.
Ο ΣΥΝ πρέπει επειγόντως να επανεξετάσει το ζήτημα της κοινωνικής σύνθεσης στις γραμμές του. Να στρατολογήσει νέα μέλη, να αναδείξει νέα στελέχη μέσα από τους κοινωνικούς αγώνες και να αξιοποιήσει σωστά όλα τα υπάρχοντα αξιόλογα στελέχη του. Δεν μπορεί να είναι μόνον ένα κόμμα που αντλεί το στελεχικό δυναμικό του κύρια από τα μικρομεσαία στρώματα της πόλης και ειδικότερα της Αθήνας.
Ο επαναπατρισμός στις κοινωνικές μας ρίζες, στις ιστορικές ταξικές συντεταγμένες μας, σε όλο αυτόν τον κόσμο που θέλουμε να εκφράσουμε είναι βασική προϋπόθεση για την παραπέρα πορεία του κόμματος μας. Αυτό σημαίνει στροφή στο μαζικό συνδικαλιστικό εργατικό κίνημα. Όλα τα μέλη του κόμματος πρέπει να πεισθούν να συμμετέχουν ενεργά στο σωματείο τους στον αγροτικό η στον φοιτητικό τους σύλλογο. Να αναδείξουμε στελέχη από τον εργατικό χώρο.
Δ) Πάνω από το 90% των μελών του κόμματος έχουν μακρόχρονη κομματική και συνδικαλιστική εμπειρία. Ελάχιστοι είναι οι σύντροφοι/σες που να μην έχουν περάσει από τον χώρο του ΚΚΕ ή του ΚΚΕ εσ. Αυτή η μακρόχρονη κομματική εμπειρία είναι πραγματικός θησαυρός όταν κινητοποιείται η οργάνωση. Δυστυχώς όμως δεν έχουν ξεπερασθεί πλήρως οι αντιπαλότητες και οι προκαταλήψεις του χθες πέρα και έξω από τασικές σημερινές εντάξεις.
Ε) Το θέμα της ανάδειξης νέων στελεχών δεν μπορεί να γίνει ευκαιριακά και αποσπασματικά. Η ανανέωση του στελεχικού δυναμικού μας δεν αντιμετωπίζετε με ηλικιακές ποσοστώσεις. Δεν μπορεί να είναι μόνο ηλικιακή. Όσοι υποστηρίζουν κάτι τέτοιο είναι εκτός της σημερινής κομματικής πραγματικότητας. Οι νέοι άνθρωποι κάτω των 40 ετών στην μεγάλη πλειοψηφία των κομματικών οργανώσεων μετρούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού. Αλλά και αν ακόμα υπήρχαν δεν είναι ότι τους βάζεις στα διάφορα όργανα τελείως απροετοίμαστα. Το βασικό είναι εμείς οι ίδιοι να ξεδιαλύνουμε τι στελέχη θέλουμε, ποια είναι τα κριτήρια ανάδειξης στελεχών που βάζουμε. Το αρμονικό πάντρεμα των παραδοσιακών αρχών της αριστεράς όπως η συλλογικότητα, η συντροφική αλληλεγγύη, η άρνηση του παραγωντισμού και του αριβισμού, η ταξική και κοινωνική συνείδηση και η σταθερότητα στις μεγάλες επιλογές που διαμορφώνουν την διαφορετικότητα της αριστεράς μαζί με την κοινωνικότητα και την ικανότητα πολιτικής παραγωγής, αποτελούν βασικά κριτήρια επιλογής και ανάδειξης στελεχών.
Είναι επιβεβλημένο να αναδείξουμε με θάρρος νέα στελέχη διαπαιδαγωγημένα στις παραδοσιακές αρχές και αξίες της αριστεράς. Τα στελέχη αυτά μαζί με όλα τα μέλη του κόμματος θα πρέπει να επιδιώξουν την ανάπτυξη καινούργιων τύπου σχέσεων μεταξύ των πολιτών και της πολιτικής, μακριά από το μοντέλο των αρχηγικών, γραφειοκρατικών κομμάτων και των σχέσεων εκλογικής πελατείας.
Η δημιουργία μιας κάποιας μορφής σύγχρονης κομματικής σχολής στελεχών δεν μπορεί να θεωρείται σαν ξεπερασμένη ιδέα.
Ε) Η θεσμοθέτηση των τάσεων αποτελεί πρωτοποριακή τομή του ΣΥΝ στην πολιτική μας ζωή. Το βασικό τους ζήτημα είναι να λειτουργούν σαν ρεύματα ιδεών και προγραμματικών επεξεργασιών που θα εμπλουτίζουν την πολιτική σκέψη του κόμματος.
Η λειτουργία όμως των τάσεων μέχρι τώρα δεν μπορεί να υποστηρίξει κανείς πειστικά ότι έφερε τα αναμενόμενα επιθυμητά αποτελέσματα. Η έλλειψη εμπειρίας από την λειτουργία πολυτασικού κόμματος είναι εμφανέστατη. Σχεδόν όλοι μας έχουμε ζήσει το μοντέλο κόμματος Νέου Τύπου με όλες τις γνωστές αρνητικές αλλά και θετικές πλευρές του. Πολλές φορές η συμμετοχή σε μια οποιαδήποτε εσωκομματική τάση κατανοείται αμυντικά με μια λογική δηλαδή υπεράσπισης της άποψης, μηχανιστικά και ορισμένες φορές δυστυχώς της εξασφάλισης μιάς κάποιας στελεχικής θέσης και ανάδειξης στη βάση διαπροσωπικών σχέσεων και παρέας.
Η λογική της προωθητικής σύνθεσης ειδικότερα στα πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια κομματικά όργανα ( Πολ. Κινήσεις - Νομ. Επιτροπές) αλλά και της κατάκτησης της πολιτικής ηγεμονίας με την Κραμσιανή αντίληψη στο ανώτατο κομματικό επίπεδο ( Κ.Π.Ε- Π.Γ- Ο.Γ) πολλές φορές εμποδίζεται από την έλλειψη εμπειρίας που έχουμε όλοι μας στην λειτουργία ενός πολυτασικού κόμματος. Η ποιοτική αναβάθμιση της ουσιαστικής συμμετοχής και δημοκρατίας, της παραγωγής πολιτικού σχεδιασμού μέσα στη ζωή της ίδιας της τάσης σαν υποσύνολο ενός συνόλου που είναι το κόμμα είναι ακόμα ένα ζητούμενο. Σε καμιά περίπτωση η τασική τοποθέτηση του καθένα μας δεν μπορεί να υποσκάπτει την υλοποίηση των συλλογικών αποφάσεων του κόμματος. Η σημερινή όμως πραγματικότητα στον ΣΥΝ δεν επιτρέπει άλλες επιλογές οργανωτικής δόμησης. Είναι αυταπάτη όσοι νομίζουν ότι ο σημερινός ΣΥΝ με αυτό το στελεχικό δυναμικό που έχει και με αυτή την ιδεολογική και πολιτική σχηματοποίηση που παρουσιάζει μπορεί να λειτουργήσει με ένα άλλου τύπου μοντέλο κομματικής διάρθρωσης.
Η επιστροφή στον Δημοκρατικό Συγκεντρωτισμό ή σε μορφώματα κομματικής οργανωτικής δόμησης και λειτουργίας τύπου Ν.Δ και ΠΑΣΟΚ βασικά προεδροκεντρικού χαρακτήρα, δεν μπορούν εκ των πραγμάτων να αναπτυχθούν στον ΣΥΝ.
Συμπερασματικά στο σημαντικό αυτό ζήτημα της λειτουργίας των τάσεων θα πρέπει να πούμε ότι δεν είναι δυνατόν να αναθεματίζεται η πολυτασική λειτουργία του κόμματος λες και αυτή μόνο είναι η αιτία όλων των αρνητικών καταστάσεων μέσα στον ΣΥΝ. Καλό θα είναι να ανοιχθεί ένας δημιουργικός διάλογος ώστε να μπορέσουμε όλοι μαζί να καλυτερεύσουμε την λειτουργία του κομματός μας.
Είναι ανάγκη να χαράξουμε τις διακριτές συντεταγμένες και τις καταστατικές ρυθμίσεις του νέου πολυτασικού κόμματος της Ελληνικής Αριστεράς.
ΠΛΑΤΙΕΣ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΗΚΑΝ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΕΡΓΗ ΚΑΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΣΥΜΜΕΤΟΧΗ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ
(Αυτόνομη Παρέμβαση - ΝΕΑΚ - Δημοτικές Κινήσεις κ.λ.π)
Σε αυτές τις οργανώσεις πρέπει να συμμετέχει ανελλιπώς ο κάθε σύντροφος/ισα σεβόμενος την οργανωτική τους αυτοτέλεια.
Ακριβώς σε αυτές τις αριστερές οργανωμένες συλλογικότητες μετριέται η ικανότητα της πολιτικής ηγεμονίας του κόμματος. Δεν θα πρέπει να είναι απλά ένας μηχανιστικός ιμάντας μεταφοράς της πολιτικής του κόμματος σε λίγες επιρροές μας. Είναι χώροι επεξεργασίας και προώθησης της πολιτικής μας στον Δήμο, στην Αγροτική Ένωση ή Συνεταιρισμό, στον Συνδικαλιστικό χώρο, στις διαεπαγγελματικές ενώσεις, στις ενώσεις γυναικών κ.λ.π.
Τα μέλη του κόμματος μέσα σ΄ αυτές τις οργανώσεις δεν θα πρέπει να θεωρούν την θέση τους σαν τον δότη της μοναδικής αλήθειας και μόνο. Ούτε θα πρέπει να καταπατούν αυθαίρετα τις συλλογικές επεξεργασίες και περιστασιακά να χρησιμοποιούν την παράταξη αλλά και ούτε να υποκαθιστούν την λειτουργία του κόμματος από την παράταξη περνώντας σε λιγκβιταριστικές αντιλήψεις για το κόμμα προς χάριν της κινηματικής υποτίθεται δράσης της παράταξης.
ΣΧΕΣΕΙΣ ΚΟΜΜΑΤΙΚΩΝ ΜΕΛΩΝ ΚΑΙ ΜΑΖΙΚΟΥ ΚΙΝΗΜΑΤΟΣ
Το συνδικάτο, η αγροτική ένωση ή ομάδα καλλιεργητών, ο επαγγελματικός σύλλογος, οι ενώσεις συνταξιούχων, οι διάφοροι σύλλογοι για τον πολιτισμό, την προστασία του περιβάλλοντος, σύλλογοι εθνικοτοπικοί, κοινότητες ελλήνων της διασποράς, σύλλογοι γονέων κ.λ.π είναι χώροι μετωπικοί όπου το μέλος του κόμματος αγωνίζεται μαζί με πολίτες διαφορετικών πολιτικών πεποιθήσεων για τα δικαιωματά του. Δεν είναι λοιπόν δυνατόν να υπάρχει μέλος του κόμματος που να μην συμμετέχει ενεργά στο οργανωμένο μαζικό κίνημα.
Στους χώρους αυτούς προωθεί τις θέσεις του κόμματος και της παραταξής του.
Ο σεβασμός στις δημοκρατικές διαδικασίες, του προωθητικού διαλόγου αλλά και η συνεχής προσπάθεια προώθησης με συνέπεια της αριστερής ταξικής λογικής, της κοινωνικής αλληλεγγύης και των δικαιωμάτων πρέπει να είναι μέλημα του κάθε συντρόφου.
ΟΜΑΛΗ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ
Α) Το κυρίαρχο για την ομαλή λειτουργία του κόμματος είναι η τήρηση των καταστατικών υποχρεώσεων από όλα τα μέλη του.
Β) Τακτικές συνεδριάσεις όλων των πολιτικών κινήσεων μια φορά το μήνα τουλάχιστο. Παρά την ουσιαστική ποιοτική διαφορά της δημοκρατικής λειτουργίας του κομματός μας σε σχέση με τα αρχηγικά και συγκεντρωτικά κόμματα ένα από τα προβλήματα στην λειτουργία του ΣΥΝ παραμένει η συμμετοχή των μελών στην επεξεργασία και λήψη των σημαντικών αποφάσεων.
Τα μέλη του κόμματος πρέπει να αισθάνονται ότι αυτοί στην ουσία είναι οι παραγωγοί της πολιτικής του κόμματος στον χώρο τους.
Γ) Τα πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια όργανα ( γραμματείες πολιτικών κινήσεων - Νομαρχιακές επιτροπές ) θα πρέπει να συνεδριάζουν μια φορά κάθε δεκαπέντε ημέρες και έκτακτα όποτε προκύψει θέμα.
Δ) Η Κ.Π.Ε θα πρέπει να συνεδριάζει τουλάχιστον μια φορά κάθε δύο μήνες. Οι συνεδριάσεις αυτές δεν πρέπει να είναι πολυθεματικές.
Να υπάρχουν συγκεκριμένες συνεδριάσεις κάθε τρίμηνο για τις γενικές πολιτικές εξελίξεις και επί των αποφάσεων αυτών να γίνεται η ανάλυση και η συζητησή τους σε όλες τις νομαρχιακές συνελεύσεις του κόμματος από τα μέλη της οργανωτικής γραμματείας της Κ.Π.Ε του κόμματος για την ενημέρωση και πλήρη συμμετοχή όλων των μελών στις κεντρικές αποφάσεις του κόμματος.
Ε) Πρέπει να διαμορφωθεί ένας κώδικας δεοντολογίας για τις δημόσιες εμφανίσεις μέσα από τα ΜΜΕ των μελών και στελεχών του κόμματος.
Δεν επιτρέπετε να συνεχισθεί η σημερινή κατάσταση της επιλεκτικής επιλογής των ίδιων προσώπων που κάνουν τα ΜΜΕ για όλα τα θέματα και ζητήματα και εμείς να μην μπορούμε να αντιδράσουμε σαν συλλογικότητα στην απαράδεκτη αυτή κατάσταση. Δεν πρέπει να επιτρέψουμε σαν κόμμα αυτοί να διαμορφώνουν το εσωκομματικό μας τοπίο και την γενικότερη εικόνα του κομματός μας.
ΣΤ) Το Οργανωτικό Γραφείο της ΚΠΕ πρέπει να αποκτήσει ουσιαστικό ρόλο. Να μην είναι πολυπληθές. Ο αριθμός των μελών του να καθορισθεί με περιφερειακό και πλυθησμιακό κριτήριο. Το όργανο αυτό δεν μπορεί να είναι μόνο ένας απλός ταχυδρόμος των αποφάσεων της ΚΠΕ και των κατευθύνσεων της Π.Γ. Πρέπει να αποκτήσει ουσιαστική πολιτική ευθήνη πρωτοβουλία και δημιουργικότητα κύρια σε ότι έχει σχέση με την ανάπτυξη, την δράση του κόμματος και την υλοποίηση των αποφάσεων του συνεδρίου και της Κ.Π.Ε. Πρέπει να γίνει κάποτε ουσιαστικό όργανο της Κ.Π.Ε.
Συντρόφισσες /φοι
Στον 21ο αιώνα δεν μπορούμε να πορευθούμε με μύθους, δεν μπορούμε να βολέψουμε το δύσκολο παρελθόν και το ακόμα πιο δύστροπο και απαιτητικό μέλλον με πρόσωπο-κεντρικές λογικές. Πρέπει επιτέλους όλοι να αντιληφθούμε ότι το τεράστιο ζήτημα της συλλογικότητας και μέσα από αυτήν της οργανωτικής ανασυγκρότησης για ένα κόμμα της αριστεράς είναι χωρίς καμιά υπερβολή το βασικότερο μέλημα για το κάθε μέλος του κόμματος.
Σήμερα επιβάλλεται άμεσα να επιδιώξουμε να συν διαμορφώσουμε και προωθήσουμε την οργανωτική πολιτική μας η οποία θα πρέπει να αναπτυχθεί με επιμονή και συνέπεια σε όλα τα επίπεδα του κόμματος.
ΠΡΙΜΙΚΗΡΗΣ ΒΑΣΙΛΗΣ
Κ.Π.Ε.ΣΥΝ