Σχετικά με τις καταθέσεις στελεχών της SIEMENS στη δικαιοσύνη για χρηματισμό στελεχών του ΟΤΕ, της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ, ο Δημήτρης Στρατούλης, μέλος της Π.Γ. του ΣΥΝ και πρώην μέλος της Διοίκησης του ΟΤΕ, δήλωσε τα εξής:
Το παιχνίδι ήταν στημένο,
«Το Νοέμβρη του 1997 - λίγες ημέρες πριν από την έναρξη ισχύος της ευρωπαϊκής οδηγίας, σύμφωνα με την οποία ο ΟΤΕ και οι άλλες ΔΕΚΟ θα έπρεπε να αναθέτουν έργα και προμήθειες από 1-1-1998 μόνο μέσω ανοιχτών διεθνών διαγωνισμών - το Δ.Σ. του ΟΤΕ κυριολεκτικά «με το πιστόλι στον κρόταφο» είχε αποφασίσει την απευθείας ανάθεση της προμήθειας 3.000.000 ψηφιακών παροχών στις εταιρείες ΖΗΜΕΝΣ και ΙΝΤΡΑΚΟΜ.
Η σύμβαση αυτή πήρε τη μορφή προγραμματικής συμφωνίας με ισχύ πέντε ετών 1998-2002 (158,3 δις δραχμές για τη ΖΗΜΕΝΣ και 222,7 δις δραχμές για την ΙΝΤΡΑΚΟΜ). Στην πορεία βέβαια με τη σύμβαση αυτή έκλεισαν για τις δύο εταιρίες όλες οι προμήθειες του ΟΤΕ μέχρι το 2006, γιατί πλέον δεν επαναπροκηρύχθηκε διαγωνισμός του ΟΤΕ για τις προμήθειες ψηφιακών παροχών, αφού οι Διοικήσεις του ΟΤΕ απλά επέκτειναν τις συμβάσεις του 1998 με αποτέλεσμα το αρχικό τους τίμημα τελικά να υπερδιπλασιαστεί. Από το 1998 μέχρι το 2006 ο ΣΥΝ και όσοι εναντιωθήκαμε σʼ αυτές τις απευθείας αναθέσεις - θεωρώντας τις διαδικασίες τους αδιαφανείς και διαβλητές και το περιεχόμενό τους (τιμές, ποιότητα) ενδεχομένως όχι το καλύτερο δυνατό - θεωρηθήκαμε από τις τότε Διοικήσεις του ΟΤΕ, από τις τότε κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και τις Ν.Δ. και από τις δυο εταιρείες ακόμα και «ανθέλληνες».
Και όχι μόνο αυτό, αλλά όταν το ίδιο διάστημα (1998-2006) ακόμα και οι προμήθειες των τηλεπικοινωνιακών Οργανισμών Βαλκανικών Χωρών που είχε εξαγοράσει ο ΟΤΕ πήγαιναν με απευθείας αναθέσεις στις ίδιες δυο εταιρίες και άρχισαν να ψάχνουν διάφοροι εισαγγελείς, και πάλι όσοι είχαν την πολιτική και επιχειρησιακή ευθύνη για τον ΟΤΕ συνέχιζαν ακάθεκτοι την ίδια πολιτική προμηθειών του.
Και αφού από το 1998-2006 είτε με κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ είτε με κυβερνήσεις της Ν.Δ. οι προμήθειες του ΟΤΕ έμοιαζαν με «ταγκό που χορευόταν μόνο από τις δύο εταιρίες» ήρθαν οι καταθέσεις των στελεχών της SIEMENS στη Γερμανική Δικαιοσύνη να μας εξηγήσουν «πόσο τους στοίχιζε το λάδι» που έβαζαν στη μηχανή των προμηθειών του ΟΤΕ την ίδια περίοδο 1998-2006.
Και επειδή δεν πρόκειται για οικογενειακή περιουσία τους αλλά για δημόσιο χρήμα, οι πολιτικές ευθύνες βαρύνουν τις ίδιες κυβερνήσεις του δικομματισμού και τους ίδιους τους εκάστοτε υπουργούς τους που ήταν αρμόδιοι για τις τηλεπικοινωνίες και τον ΟΤΕ.
Για τις πολιτικές ευθύνες θα μας πει η Δικαιοσύνη, εάν φυσικά την αφήσουν να κάνει τη δουλειά της. Μέχρι τότε όμως καλό θα ήταν να γίνει και ένας εξονυχιστικός και αποτελεσματικός έλεγχος του «πόθεν έσχες» όλων όσων είχαν σχέση ή όσων είχαν κατά καιρούς την πολιτική ευθύνη για τις απευθείας αναθέσεις «προμηθειών-μαμούθ» στη SIEMENS την επίμαχη περίοδο 1998-2006».
To Γραφείο Τύπου
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS