ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΚΙΝΗΣΗ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ
ΠΡΟΣΥΝΕΔΡΙΑΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ 27.01.2008
Α) ΓΙΑ ΕΝΑ ΓΟΝΙΜΟ ΚΑΙ ΑΠΟΔΟΤΙΚΟ ΣΥΝΕΔΡΙΟ
Η Π.Κ. Βερολίνου στη σημερινή της συνέλευση πέρα από τα διαδικαστικά (εκλογή νέας γραμματείας απολογισμός, οικονομικά, εκλογή αντιπροσώπου για το 5ο Συνέδριο), συζήτησε τόσο τις θέσεις της ΚΠΕ όσο και την όλη πολιτική κατάσταση στην Ελλάδα. Ήταν ομόφωνη η εκτίμηση αναφορικά με τους δύο υποψηφίους συντρόφους για τη θέση του προέδρου του κόμματος. Η μεγάλη και πολιτική πείρα, ο ορθός και θεμελιωμένος λόγος, η αδιαμφισβήτητη εκτίμηση του πολιτικού κόσμου στο πρόσωπο του ενός, η απήχηση και επιρροή στη νεότερη γενιά του άλλου, είναι στοιχεία πολύτιμα και απαραίτητα εφόδια για την παραπέρα πορεία του Συνασπισμού. Αν στην νέα ηγετική ομάδα που θα προκύψει από το Συνέδριο γινόταν κατορθωτό να συνδυαστεί η παρουσία και των δύο, το κέρδος για το κόμμα θα ήταν τεράστιο, η απήχηση στον κόσμο που μας παρακολουθεί, που περιμένει το επόμενο βήμα μας, θα ήταν καταλυτική. Θα σηματοδοτούσε τη γένεση μιας νέας ελπιδοφόρας πολιτικής κουλτούρας που τόση ανάγκη έχει ο τόπος μας. Θα ήταν ένα ακαταμάχητο όπλο στα χέρια της Ανανεωτικής Αριστεράς.
Πέρα από αυτά, ομόφωνη ήταν η γνώμη ότι για τα φαινόμενα σήψης και αποδόμησης του πολιτικού συστήματος, γενεσιουργός αιτία είναι η περιφρόνηση της θέλησης του ελληνικού λαού και η πλήρης παραμόρφωση της έννοιας «Δημοκρατία». Είναι γεγονός ότι από τη μεταπολίτευση και μετά, καμιά μονοκομματική Κυβέρνηση. δεν διέθετε την πλειοψηφία του εκλογικού σώματος αλλά μια επίπλαστη πλειοψηφία στο Κοινοβούλιο, που της χάριζε ο εκλογικός νόμος. Ο νέος εκλογικός νόμος που ψηφίστηκε στη Βουλή επιδεινώνει ακόμα περισσότερο μια νοσηρή νοοτροπία και αποτελεί μνημείο απαξίωσης της λαϊκής ετυμηγορίας και λοιδορίας της Δημοκρατίας. Βιώναμε και βιώνουμε για δεκαετίες τώρα το νοσηρό φαινόμενο, όπου κυβερνάει η μειοψηφία του εκλογικού σώματος και η πλειοψηφία βρίσκεται στην αντιπολίτευση !!. Η στρέβλωση αυτή της λαϊκής ετυμηγορίας είχε σαν αποτέλεσμα να αναπτύσσονται στα στελέχη του κόμματος που κυβερνούσε τα αισθήματα της αλαζονείας και ατιμωρησίας με τα γνωστά αποτελέσματα της διαφθοράς, της ασυδοσίας και της κατασπατάλησης της δημόσιας περιουσίας. Ο δικομματισμός αποδείχτηκε το μεγάλο θερμοκήπιο καλλιέργειας κάθε είδους αυθαιρεσίας. Εύλογα μπαίνει το ερώτημα αν το σημερινό μας πολίτευμα δικαιούται να λέγεται δημοκρατικό. Στο σημερινό ομιχλώδες πολιτικό τοπίο, ένα μεγάλο τμήμα του λαού μας, περιμένει από εμάς, τον Συνασπισμό, να δει κάτι το καινούργιο, το παρήγορο, το ενθαρρυντικό. Περιμένει να του δείξουμε το δρόμο που θα τον βγάλει από το σημερινό πολιτικό τέλμα, θα τον απαλλάξει από την καταλήστευση που υφίσταται από τα μονοπώλια και τα γιγαντιαία οικονομικά τραστ. Περιμένει να μάθει πότε θα πάψουν να φυτοζωούν εργάτες αγρότες κτηνοτρόφοι, επαγγελματίες, όλες δηλαδή οι παραγωγικές τάξεις, και παράλληλα να θησαυρίζουν οι μεταπράτες, οι τράπεζες, οι χρηματιστηριακές εταιρίες και οι κάθε είδους αεριτζήδες.
Περιμένει ακόμα να δει πότε επιτέλους θα γίνει πράξη το ζωντανό κόμμα των μελών του, πότε θα μπορεί να προσφέρει το κάθε μέλος σε καθημερινή βάση τη γνώμη και την εμπειρία του, πότε θα ακούγεται και η δική του φωνή, πότε και πως θα συμμετέχει στη λήψη των αποφάσεων που αφορούν και τον ίδιο.
Με βάση τούτη τη συζήτηση, και με τη σύμφωνη γνώμη όλων μας ότι το κόμμα μας βρίσκεται μπροστά σε μια ρευστή πολιτική κατάσταση στη χώρα μας, με επίγνωση ότι ο κόσμος περιμένει να μας δει στην πρωτοπορία των εξελίξεων με λόγο απλό και κατανοητό χωρίς γενικόλογες αναφορές, με διαυγείς θέσεις για τα προβλήματα της κοινωνίας, που να μην επιδέχονται πολλαπλές ερμηνείες, με στόχους ξεκάθαρους, εφικτούς και προσαρμοσμένους στη σημερινή ευρωπαϊκή πραγματικότητα και τις προβλεπόμενες εξελίξεις, Με όραμα να καταστεί ΣΥΝ φυτώριο ιδεών και προτάσεων στο χώρο της Ανανεωτικής Αριστεράς. Με βάση αυτή τη στόχευση, θέλουμε να υποβάλουμε προς το Συνέδριο ορισμένες προτάσεις.
Β) Π Ρ Ο Τ Α Σ Ε Ι Σ
I) Για το κόμμα
1)Όλα τα τμήματα του ΣΥΝ να επανδρωθούν με ομάδες εργασίας, με τη μεγαλύτερη δυνατή συμμετοχή ειδικών και επιστημόνων για κάθε κλάδο, με αξιοποίηση των εμπειριών και από άλλες χώρες, να καταλήξουν σε συγκεκριμένες -με αριθμούς και μεγέθη -προτάσεις θέσεων για το πρόγραμμα του ΣΥΝ.
2)Με την ολοκλήρωση των παραπάνω εργασιών και αφού τα κείμενα σταλούν σε όλες τις Π,Κ, να τα συζητήσουν, να συγκληθεί Προγραμματικό Συνέδριο που θα επικυρώσει το τελικό κείμενο του προγράμματος. Το κόμμα χρειάζεται επιτακτικά σαφές και κατανοητό από όλους πρόγραμμα. Διαφορετικά δεν μπορεί να ασκήσει αξιόπιστη πολιτική. Η επίκληση «έχουμε θέσεις» δεν βοηθάει.
3) Ο ΣΥΝ να καθιερώσει και κατοχυρώσει καταστατικά το θεσμό των εσωκομματικών δημοψηφισμάτων για μείζονος σημασίας αποφάσεις του κόμματος. Τα μέλη μας πρέπει να έχουν τη δυνατότητα να εκφράζουν τη γνώμη τους. Η ηγεσία πρέπει να ακούει τη γνώμη και τους προβληματισμούς της βάσης.
4) Να επανεξεταστεί από την αρχή ο τρόπος λειτουργίας των τάσεων. Η μέχρι τώρα εφαρμοσμένη τακτική έχει οδηγήσει στη δημιουργία κλειστών ομάδων μέσα στο κόμμα, έχει αμβλύνει τη συντροφικότητα, έχει αδρανοποιήσει ή αποστασιοποιήσει πολλά ικανά μας στελέχη. Θεωρούμε αναγκαίο να μελετήσουμε νέους τρόπους λειτουργίας των τάσεων και γενικά της εσωκομματικής διακίνησης ιδεών.
5) Να μπει σε νέα βάση η επικοινωνία βάσης-ηγεσίας. Σήμερα παρουσιάζει τρομερές ελλείψεις, αδυναμίες και δυσλειτουργίες. Τα μέλη μας δεν μπορεί να είναι απλοί ψηφοφόροι, πρέπει να γίνουν ζωντανά και δημιουργικά κύτταρα, να δέχονται ερεθίσματα από την ηγεσία και να τα μετατρέπουν σε πολιτική στο χώρο τους. Το κόμμα έχει ανάγκη από οργανωτική αναβάθμιση. Το οργανωτικό γραφείο πρέπει να παίζει πολύ ουσιαστικότερο ρόλο στην κομματική λειτουργία.
II) Για την πολιτική
1) Να καθιερωθεί σαν εκλογικό σύστημα η απλή αναλογική και να κατοχυρωθεί συνταγματικά για να μην μπορεί η κάθε κυβέρνηση να τον προσαρμόζει στα μέτρα και τις επιθυμίες της.
2) Να καταργηθεί ο θεσμός των βουλευτών Επικράτειας που κα αυτός στρεβλώνει τη λαϊκή ετυμηγορία και να καθιερωθεί ο θεσμός των βουλευτών απόδημου Ελληνισμού στη βάση του ιταλικού μοντέλου. Θα πρέπει επιτέλους να δοθεί η δυνατότητα στις εκατοντάδες χιλιάδες των αποδήμων, που εξακολουθούν να έχουν ακόμη το δικαίωμα ψήφου στην Ελλάδα, να έχουν τους αντιπροσώπους τους στο ελληνικό κοινοβούλιο.
3) Να καθιερωθεί ο θεσμός του δημοψηφίσματος για μείζονος σημασίας εθνικά θέματα.
Π.Κ. Βερολίνου