ΚΑΤΑΤΕΘΕΙΣΕΣ ΤΡΟΠΟΛΟΓΙΕΣ ΤΩΝ ΑΡΙΣΤΕΡΩΝ ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΩΝ
Από εξέταση των δημοσιευθέντων προσυνεδριακών θέσεων της ΚΠΕ του ΣΥΝ για το 5ο Συνέδριο του και του πλαισίου διαλόγου της γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ, για την πανελλαδική του σύσκεψη προκύπτει ότι, τα δύο κείμενα διαφέρουν σημαντικά, παρόλο ότι και το κείμενο του ΣΥΡΙΖΑ το έχουν ψηφίσει τα εξουσιοδοτημένα μέλη της Π.Γ. του ΣΥΝ, που έχουν ψηφίσει και τις θέσεις της ΚΠΕ του ΣΥΝ. Συγκεκριμένα στο πλαίσιο του ΣΥΡΙΖΑ αναφέρονται ζητήματα αντικαπιταλιστικού και αντιιμπεριαλιστικού αγώνα, καθώς και ζητήματα διαμόρφωσης στοιχειώδους στρατηγικής, με την ιεράρχηση απώτερων, μεσοπρόθεσμων και άμεσων στόχων, ενώ θίγονται ιδιαίτερα και με διαφορετικό τρόπο τα θέματα του Ελληνικού Καπιταλισμού. Αντίθετα στο πλειοψηφικό κείμενο των προσυνεδριακών θέσεων του ΣΥΝ δεν αναφέρεται πουθενά λέξη για αντικαπιταλιστικό και αντιιμπεριαλιστικό αγώνα, καθώς και για στοιχειώδη ανάπτυξη κάποιας στρατηγικής, υπάρχει δε μόνο η αναφορά στο σύνθημα «για τον σοσιαλισμό με δημοκρατία και ελευθερία», χωρίς έστω και μια περιγραφή το τι είναι αυτό.
Με πρόσφατο άρθρο μου στην «Αυγή» στις 15/12/07 δημοσίευσα τη θέση των Αριστερών Ριζοσπαστών, για απόρριψη των θέσεων της πλειοψηφίας της ΚΠΕ του ΣΥΝ. Συγκεκριμένα τόνισα ότι σαν πολιτική φιλοσοφία οι θέσεις του ΣΥΝ κινούνται στην λογική της μετά το 1959 σοσιαλδημοκρατίας, που απεμπόλησε και το μαρξισμό του Μπερνστάιν, κρατώντας μόνο μία γενικόλογη αναφορά στον σοσιαλισμό. Στη συνέχεια βέβαια αυτό δεν εμπόδισε την Ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία να μεταλλαχθεί, ακολουθώντας μια προσαρμοστική συμπεριφορά προς τους νόμους και τις απαιτήσεις του συστήματος, και «τελικά» στην πράξη, αλλά και στη σκέψη, να υιοθετήσει το νεοφιλελευθερισμό, για να συνεχίσει να λειτουργεί ως κόμμα εξουσίας, ως διαχειριστής των υποθέσεων του συστήματος. Αυτή η εξέλιξη έχει φέρει τη σημερινή μεταλλαγμένη σοσιαλδημοκρατία στον αντίποδα της ριζοσπαστικής Αριστεράς, και τον ΣΥΝ και τον ΣΥΡΙΖΑ αντιμέτωπο με το ΠΑΣΟΚ και στη χώρα μας.
Η αντίθεση του ΣΥΝ στη σημερινή μεταλλαγμένη σοσιαλδημοκρατία εστιάζεται στα μέτωπα πάλης που προτείνει απέναντι στην νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση. Ανήκει στα θετικά ότι ο ΣΥΝ απορρίπτει το νεοφιλελευθερισμό, χωρίς ωστόσο να μπορεί (ή και χωρίς να θέλει;) να δρομολογήσει τις αναγκαίες διεργασίες για τη μετεξέλιξή του σε ριζοσπαστική επαναστατική ανατρεπτική αριστερά. Αυτή η αδυναμία του είναι και η κύρια αιτία που τον κάνει να ερωτοτροπεί με την ιδέα της «αριστεράς» η οποία κινείται στα δυνητικά όρια του συστήματος. Η υπαναχώρηση από τις αποφάσεις του 4-ου συνεδρίου του κόμματος δείχνει ότι ο ΣΥΝ δεν τολμά να κάνει αυτή την αναγκαία στροφή, και υπέρβαση του ίδιου του εαυτού του. Αυτό προκύπτει αβίαστα από μια κριτική ανάγνωση των θέσεων της πλειοψηφίας, που οι δύο μεγάλες τάσεις του ΣΥΝ και το κόκκινο πράσινο (με την πιο προωθημένη κοσμοπολίτικη αντίληψη του στα εθνικά θέματα) δημιούργησαν. Ο συμβιβασμός βέβαια και των περισσοτέρων στελεχών της Αριστεράς πτέρυγας του Ρεύματος σʼ αυτές τις θέσεις και η μετάθεση της πραγματικής αντιπαράθεσης στη μάχη της εκλογής ως Προέδρου του σ. Αλέξη Τσίπρα δεν αντιμετωπίζει κατʼ ουσίαν το πρόβλημα. Ήδη δε μερικά στελέχη του ρεύματος με πρόσφατα δημοσιεύματα τους στην «Αυγή» ψηλαφούν την ουσία, χωρίς όμως να τολμούν να διατυπώσουν ολοκληρωμένη πρόταση.
Η δυναμική την οποία φέρνει η εξέλιξη του ΣΥΡΙΖΑ στο χώρο της ενωτικής ριζοσπαστικής αριστεράς θέτει, κατά τη γνώμη μας τον ΣΥΝ ενώπιον του κρίσιμου διλήμματος: θα συνεχίσει να σκέφτεται και να λειτουργεί με αναφορά στα δυνητικά όρια του συστήματος, εφαρμόζοντας μια υποτιθέμενη μεταρρυθμιστική δυναμική στις πολιτικές του παρεμβάσεις ή θα προχωρήσει σε μια πραγματική μα άλλο τόσο αναγκαία ριζοσπαστική υπέρβαση του εαυτού του; Κατά τη γνώμη μας αυτό θα μπορέσει να το πετύχει μόνον εφόσον καταφέρει να λειτουργήσει ως καταλύτης της προσπάθειας για την ανάπτυξη ενός σύγχρονου μαρξιστικού ριζοσπαστισμού, που φαίνεται να έχει αρχίσει να κυοφορείται μέσα από τις διεργασίες της εξέλιξης του ΣΥΡΙΖΑ.
Κι είναι αυτό για το οποίο αποφασίσαμε να δώσουμε ακόμα μια μάχη και σʼ αυτό το συνέδριο, όπως το κάναμε και στο 4-ο συνέδριο. Γι αυτό υποστηρίξαμε το εναλλακτικό κείμενο της Πρωτοβουλίας για την Ανασύνθεση της Αριστεράς, που εκφράζει αυτό το πνεύμα και δουλεύει προς αυτή την κατεύθυνση, αναλύοντας σωστά το χαρακτήρα της σημερινής Ευρωπαϊκής Ένωσης και την ανάγκη ενδυνάμωσης του ΣΥΡΙΖΑ. Ακόμη υποστηρίζουμε την τροπολογία των συνδικαλιστών για μη πολιτική συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ.
Σε ότι αφορά την κεντρική ιδέα της κριτικής μας στο κείμενο των θέσεων της πλειοψηφίας θα πρέπει να σημειώσουμε εδώ ότι μόνη της η απόκρουση του νεοφιλελευθερισμού από το ΣΥΝ δεν φτάνει για τη δρομολόγηση των διεργασιών εξέλιξής του σε σύγχρονο ριζοσπαστικό αριστερό πολιτικό σχηματισμό. Διατυπώνουμε λοιπόν επιγραμματικά τη θέση μας ότι ρήξη με το νεοφιλελευθερισμό συνιστά ρήξη με έναν τρόπο λειτουργίας και έκφρασης του σύγχρονου καπιταλισμού στην εποχή παγκοσμιοποίησης της ανθρωπότητας που πραγματοποιείται με καπιταλιστικούς όρους. Δεν συνιστά ρήξη με τον καπιταλισμό όπως ορίστηκε από το Μάρξ με τις αξεπέραστες αναλύσεις του για την αντίθεση Κεφαλαίου και Εργασίας, που αναφέρονται στην κοινωνικό-ιστορική αναγκαιότητα ολικής και πλήρους ρήξης με την εξουσία του κεφαλαίου, με τον καπιταλισμό. Η θέση αυτή, κατά τη γνώμη μας, πρέπει να τεθεί στο επίκεντρο των διεργασιών του 5-ου συνεδρίου του ΣΥΝ, αλλά και της Πανελλαδικής Συνδιάσκεψης του ΣΥΡΙΖΑ
Πέραν τούτων η ομάδα των Αριστερών Ριζοσπαστών, παρά τα μεγάλα προβλήματα που αντιμετώπισε και αντιμετωπίζει λόγω: α) αποχώρησης πολλών συντρόφων από τον ΣΥΝ, β) αποστασιοποίηση και μη συμμετοχή άλλων, λόγω απογοήτευσης στις διαδικασίες και γ) διαγραφών ικανών συντρόφων από την οργάνωση Ζωγράφου, λόγω της άρνησης τους να υποστηρίξουν το ψηφοδέλτιο συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ στο δήμο, αποφάσισε να δώσει και πάλι μία ύστατη μάχη αρχών στο επικείμενο συνέδριο. Για το σκοπό αυτό κατέθεσε ήδη στην οργανωτική επιτροπή επτά τροπολογίες στο πλειοψηφικό κείμενο, με την πρόταση να ληφθούν υπόψη στη διαμόρφωση του σχεδίου απόφασης του συνεδρίου και στις τελικές αποφάσεις του, καλώντας τα μέλη του κόμματος, και ιδιαίτερα τα μέλη του Αριστερού Ρεύματος με τις παρεμβάσεις τους να ασκήσουν την αναγκαία πίεση για την αριστερή ριζοσπαστικοποίηση του κόμματος.
Οι τροπολογίες αυτές αναφέρονται: 1) Στην πραγματική ανάλυση του πρόσφατου εκλογικού αποτελέσματός και στις προοπτικές του συνόλου της Αριστεράς (ΚΚΕ και εξωκοινοβουλευτική), με την θέση ότι εάν η Αριστερά δεν βρει τρόπο να συνεννοηθεί, δεν έχει ελπίδες να υπερβεί συνολικά το 20% και το 1.500.000 ψήφους, δημιουργώντας παράλληλα προϋποθέσεις μαχητικής αναγέννησης του μαζικού εργατικού κινήματος. 2) Στις αδυναμίες του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ, όπου στους Αριστερούς εργαζόμενους με μικρό εισόδημα, στους ανέργους, στους αγρότες και στους έχοντες στοιχειώδη ή μεσαία εκπαίδευση κατέκτησε πολύ μικρά ποσοστά (1%), 3) Στην ανάλυση της αντιδραστικής πολιτικής του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ, όπου επί κυβερνήσεων Σημίτη θεμελιώθηκε και επί ΝΔ συνεχίστηκε, η υπερενίσχυση μερικών ολιγοπωλίων σκανδαλωδώς και χωρίς κανένα κριτήριο, με αντίστοιχη επιβοήθηση της ληστρικής οικονομικής πολιτικής των τραπεζών και την κατάργηση της αγορανομίας αλλά και κάθε ουσιαστικού μηχανισμού ελέγχου των τιμών ακόμη και στα είδη πρώτης ανάγκης. 4) Για τους στόχους του κόμματος, όπου διακρίνονται : α) ο απώτερος στόχος που πρέπει να είναι η σοσιαλιστική πολυκομματική δημοκρατία όπως αυτή θα θεσπίζεται από ένα Σοσιαλιστικό Σύνταγμα, χωρίς κεντρική διεύθυνση της οικονομίας σε όλους τους τομείς της αγοράς, β) οι μεσοπρόθεσμοι στόχοι, που θα προσβλέπουν στην ενίσχυση της πολιτικής και οικονομικής δημοκρατίας και γ) οι άμεσοι στόχοι για ανάπτυξη αντινεοφιλελεύθερων αγώνων. Ακόμη εδώ αναλύονται οι έννοιες αριστερά και εργατική πατρίδα και αριστερά και διεθνισμός, όπου τονίζεται η ανάγκη χειραφέτησης της Ελληνικής αριστεράς έναντι ξένων κέντρων και η ανάγκη υπεράσπισης της Ελλάδας ως κοινού τόπου των Ελλήνων εργαζομένων. 5) Στην ανάλυση των εννοιών αριστερά και οικογένεια όπου προτείνονται μέτρα για την ανάγκη στήριξης της εργαζόμενης και της αγρότισσας μητέρας και όχι γενικά, αόριστα και αταξικά του γυναικείου ζητήματος και την ανάλυση των εννοιών των συλλογικών ελευθεριών και όχι απλά των ατομικίστικων , καθώς και της συλλογικής και ατομικής αλλοτρίωσης. Επίσης αναφέρονται μέτρα για την διευκόλυνση της συστέγασης πολιτών , όπου θα μπορούν να κάνουν κάνουν χρήση και οι ομοφυλόφιλοι, χωρίς όμως να έχουν την δυνατότητα υιοθέτησης παιδιών. 6) Για τις επόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές, όπου προβάλλεται η θέση για καμιά πλέον συνεργασία με το ΠΑΣΟΚ σʼ όλες τις νομαρχίες και σε δήμους πάνω από 10.000 κατοίκους. 7) Τροπολογία για τα εθνικά θέματα ήτοι: α) Κυπριακό με αναθεώρηση της παλαιάς θέσης του κόμματος για το σχέδιο Ανάν, που ουσιαστικά προέβλεπε μια συνομοσπονδία με την ηγεμονία των Αγγλο-αμερικάνων και θα οδηγούσε στο προσεχές μέλλον σε διχοτόμηση με επαχθείς για την Ελληνική πλευρά όρους, β) Σκοπιανό, με σθεναρή στάση πλέον και χωρίς καμιά άλλη υποχώρηση από την σύνθετη γεωγραφική ονομασία, γιατί αυτό το νεοδημιουργούμενο Αμερικανικό προτεκτοράτο, μπορεί με τις ευλογίες των Αμερικανών να δημιουργήσει στο μέλλον μείζονα προβλήματα στην Μακεδονία μας, με την ενθαρρυνόμενη αλυτρωτική στάση των γειτόνων μας και γ) Ελληνοτουρκικές διαφορές και Αιγαίο, όπου τονίζεται ότι, δεν αφιστάμεθα από την παλαιά Ελληνική θέση της προσφυγής στη Χάγη, μόνον για την υφαλοκρηπίδα των νησιών.
Είναι λοιπόν φανερό ότι προβάλλοντας αυτές τις τροπολογίες, που κινούνται στο ίδιο πνεύμα της βασικής μας θέσης, ζητούμε την ριζική αλλαγή των θέσεων του ΣΥΝ και την απόκρουση του σκέτου αντινεοφιλευθερισμού, που είναι κατʼ ουσίαν μεταρρυθμισμός χωρίς αρχές.
Χωρίς αυταπάτες, επιδιώκουμε την σοβαρή καταγραφή και ενίσχυση αυτών των μαρξιστικών απόψεων στο 5ο Συνέδριο, αλλά και στην Πανελλαδική σύσκεψη του ΣΥΡΙΖΑ. Από την έκβαση του 5ου Συνεδρίου του ΣΥΝ μένει να επιβεβαιωθεί αν χωράνε αυτές οι απόψεις σε ένα κόμμα πολιτικής ενότητας που μόνον σαν ομοσπονδία μπορεί να λειτουργήσει, με τάσεις που θα πρέπει να αποκτήσουν πλέον και καταστατικό λειτουργίας και συγκρότησης, ώστε ο άτυπος συγκεντρωτισμός μέσα σʼ αυτές, να αποκτήσει και δημοκρατικά χαρακτηριστικά. Αυτό το χαρακτήρα πρέπει να πάρει και το μόρφωμα του ΣΥΡΙΖΑ με ενίσχυση των ομοσπονδιακών χαρακτηριστικών του, αλλά και με διατύπωση Ριζοσπαστικής Επαναστατικής Αριστερής κατεύθυνσης.
Αθήνα 23/1/2008
Για του Αριστερούς Ριζοσπάστες
Θανάσης Σούμπλης
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS