Νέα ακροατήρια, νέοι άνθρωποι.
Το τελευταίο ένα χρόνο το πολιτικό σκηνικό βρίσκεται σε κατάσταση παρατεταμένης ρευστότητας. Ο Συν μέσα στο ζοφερό αυτό σκηνικό μπορει να αναδειχτεί σε μια συνεπή πολιτική δύναμη η οποία θα αποτελεί μέρος της λύσης του προβλήματος και όχι μέρος του προβλήματος. Για να γίνει αυτό χρειάζεται αριστερό προγραμματικό λόγο , ρήξη με το δικομματικό καταστημένο και τις πρακτικές που αυτό αναπαράγει. Η νέα κατάσταση απαιτεί ρηξικέλευθες συγκεκριμένες προτάσεις με στόχο να εκφραστούν πολιτικά τα πιο βάναυσα καταπιεσμένα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας, τη συντριπτική πλειοψηφία της νεολαίας που βλέπει τα όνειρα της να κονιορτοποιούνται απο τον νεοφιλελεύθερο οδοστρωτήρα. Ο σαφής προγραμματικός λόγος θα ξεκαθαρίσει το ζήτημα των συνεργασιών με άλλους πολιτικούς χώρους αλλά και τα όρια και τις προοπτικές του εγχειρήματος του ΣΥΡΙΖΑ και της ανασύνθεσης της αριστεράς. Ο Συν μπορει και πρέπει να εκφράζει και κόσμο έξω απο τα όρια της παραδοσιακής αριστεράς, άνθρωποι με δημοκρατικές ευαισθησίες με κοινωνικές ανησυχίες με περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση μπορούν να ταχθούν στο πλευρό της αριστεράς αρκεί να δημιουργηθούν οι κατάλληλες κοινωνικές πολώσεις στα κατάλληλα ζητήματα.
Ευρωπαϊκή αριστερά. Η μεγάλη πρόκληση.
Ο Συνασπισμός δεν είναι απλώς ένα κόμμα που συμμετέχει στο ΚΕΑ και συνεργάζεται με αλλά κόμματα. Ο ΣΥΝ είναι οργανικό κομμάτι του κόμματος. Η ευρωπαϊκή καθημερινότητα και η πρακτική της αριστεράς σε μια σειρά απο χώρες όπως πχ η Γερμανία η Ιταλία η Γαλλία η Πορτογαλία χρησιμοποιείται αποσπασματικά και κατά το δοκούν για να γίνονται ατυχείς αναλύσεις και παραλληλισμοί για το τι συμβαίνει σε μια διπλανή χώρα ή τι μπορει να συμβεί εδώ. Αν δεν εντρυφήσουμε τόσο στην ιστορία του αριστερού κινήματος πανευρωπαϊκά οσο και στις πολιτικές που χαράσσουν σήμερα οι δυνάμεις τις αριστεράς στην Ευρώπη δεν θα μπορέσουμε ποτέ να απαντήσουμε στις ανησυχίες των ευρωπαίων πολιτών. Υπάρχει μια νέα πραγματικότητα που ακομα διαμορφώνεται έξω από το πεδίο του έθνους κράτους και υποκαθιστά τα παραδοσιακά κέντρα λήψης αποφάσεων και δυστυχώς εμείς δεν έχουμε κάτσει να συζητήσουμε σοβαρά για αυτήν. Ο Συνασπισμός (μέσα από το ΚΕΑ) πρέπει να απαντήσει με μια αριστερή αντιπρόταση στο ερώτημα τι Ευρώπη θέλουμε και πως σκιαγραφείται η Ευρώπη των λαών της. Ζητήματα όπως ο εκδημοκρατισμός, η εξωτερική πολιτική, η οικονομική πολιτική που καλλιεργεί την επισφάλεια σ όλα τα επίπεδα, η περιβαλλοντική πολιτική της ΕΕ χτυπούν επιτακτικά την πόρτα όλων των ευρωπαϊκών κομμάτων και εκεί που χριστιανοδημοκράτες και σοσιαλδημοκράτες αποτυγχάνουν και τα κόμματα τύπου ΚΚΕ δεν υπάρχουν, η Ευρωπαϊκή Αριστερά εχει όχι μόνο πολλά πράγματα να πει, αλλά και πολλά να κάνει.
Το ζήτημα του περιβάλλοντος και της οικολογίας.
Για τον Συν το περιβάλλον ήταν πάντα στις στις υψηλές προτεραιότητες τουλάχιστον διακηρυκτικά, πλέον οφείλουμε να ασχοληθούμε με ακομα μεγαλύτερη ένταση. Το περιβαλλοντικό ζήτημα εχει βαθιές ταξικές προεκτάσεις και θέτει ζητήματα αναθεώρησης παραδοσιακών και καταστημένων αντιλήψεων στο εσωτερικό της αριστεράς. Το ζήτημα του περιβάλλοντος θέτει ζητήματα οικονομίας, μοντέλου ανάπτυξης και κατανάλωσης, επιπέδου διαβίωσης και ποιότητας ζωής, ανάπτυξης των χωρών του 3ου κόσμου. Είναι δηλαδή ένα πολυσύνθετο πολιτικό ζήτημα που καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε και που η ιδεολογική μας φαρέτρα δεν είναι και πολύ καλά εξοπλισμένη να απαντήσει…
Τι κόμμα θέλουμε;
Το κόμμα μας δεν είναι πλέον ένα μικρό κόμμα μεταξύ φθοράς και αφθαρσίας (τουλάχιστον ως προς την επιρροή του). Θέλουμε ένα κόμμα σύγχρονο και δημοκρατικό. Κόμμα πολυτασικό που θα προστατεύει τη διαφωνία και θα την αναδεικνύει σε δύναμη. Ο Συν είναι σε μια πολύ κρίσιμη φάση. Για πρώτη φορά εχει ανοιχθεί σε τεράστια ακροατήρια τα οποία περιμένουν απο το κόμμα μας ένα διαφορετικό μοντέλο εσωτερικής λειτουργίας που θα είναι σε σύγκρουση με τη στρατιωτική πειθαρχεία και τον αυταρχικό συγκεντρωτισμό του ΚΚΕ σε αντιπαράθεση με τον αρχηγισμό του ΠΑΣΟΚ και την κακοποίηση των εννοιών της συμμετοχής και της δημοκρατίας στη διαδικασία λήψης αποφάσεων στο εσωτερικό του κόμματος. Είναι προτιμότερο ένα κόμμα να εχει τάσεις και πλατφόρμες σε ανοιχτό διάλογο με τα μέλη του κόμματος και την κοινωνία παρα τα προβλήματα που αυτές κατά καιρούς εμφανίζουν απ το να εχει φράξιες ή προσωποπαγείς ομάδες.
Είναι επιβεβλημένο να αναζωογονηθούν οι διαδικασίες των ΠΚ, πρέπει να βρεθεί η στρατηγική που θα τις μετατρέψει σε οργανώσεις που θα παρεμβαίνουν και θα δημιουργούν θόρυβο στη γειτονιά τους, στο χώρο εργασίας τους. Αν δεν εκμεταλλευτούμε τώρα την ιστορική μας ευκαιρία να γίνουμε κόμμα των μελών και των οργανώσεων και μείνουμε στην πολύ καλή mediaκη εικόνα που έχουμε, θα έχουμε χάσει μια ιστορική ευκαιρία και για το κόμμα μας και για την αριστερά γιατί όχι και για την χώρα μας.
Κώστας Ζαχαριάδης
Π.Κ. Α ΦΜΣ
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS