Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Τα αριστερά κόμματα της Ευρώπης μπορούν να περάσουν στην επίθεση, αν αντιμετωπίσουν τις προκλήσεις μιας ειρηνικής, δημοκρατικής και κοινωνικής ευρωπαϊκής ενοποίησης.
Γιʼ αυτό τα μέλη του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς αντιλαμβάνονται αυτό το κόμμα ως ένα ανοικτό, πολυφωνικό και διδακτικό εγχείρημα.
Θέλουμε να αναπτύξουμε τη δουλειά στα δίκτυα των συνδικαλιστριών και των συνδικαλιστών, των γυναικών του κόμματος, στα δίκτυα για την οικονομική πολιτική και της ειρήνη. Να τα μετατρέψουμε σε πολιτική δύναμη που θα γίνεται αισθητή.
Χαίρομαι που εσείς, με τις εμπειρίες και τις ιδέες σας, συγκαταλέγεστε στα πολύ ενεργά ιδρυτικά μέλη του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς. (Χαρήκαμε μαζί σας για την επιτυχία του ψηφοδελτίου του ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του Σεπτέμβρη)
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Πριν από περισσότερα από δύο χρόνια, τον Οκτώβρη του 2005, η Ευρωπαϊκή Αριστερά σας έζησε ως θαυμάσιους οικοδεσπότες του πρώτου Συνεδρίου μας στην Αθήνα.
Στο πρώτο Συνέδριο αναδείξαμε από κοινού το στόχο, να παλέψουμε για μια άλλη Ευρώπη.
Συνεκτιμήσαμε τότε σωστά τις δύσκολες συνθήκες μιας αριστερής πολιτικής.
Δυο χρόνια μετά, μπορεί κανείς να δει ξεκάθαρα :
Η δημιουργία της ευρωπαϊκής Συνθήκης της Λισαβώνας, το περιεχόμενό της και ο τρόπος της επικύρωσης της δείχνουν ότι οι κυβερνήσεις της Ευρώπης εξακολουθούν να επιτρέπουν να αγνοείται η ψήφος των πολιτών, ανδρών και γυναικών, η γλώσσα των δημοψηφισμάτων στη Γαλλία και την Ολλανδία.
Ένας ακραίος προσανατολισμός στην οικονομία της αγοράς και στους εξοπλισμούς εξακολουθεί να αποτελεί τη βάση της Ευρωπαϊκής Ένωσης.
Αυτή είναι η πραγματικότητα στη σημερινή ευρωπαϊκή πολιτική.
Ο Βιεννέζος συγγραφέας Ρόμπερτ Μούζιλ είχε κάποτε πει κάποτε ότι «όταν υπάρχει αίσθηση της πραγματικότητας, πρέπει να υπάρχει και αίσθηση της δυνατότητας».
Στην ευρωπαϊκή ολοκλήρωση ενυπάρχει η δυνατότητα, να βρούμε κοινές εναλλακτικές απαντήσεις της Αριστεράς στις κοινωνικές, οικολογικές και δημοκρατικές προκλήσεις του 21ου αιώνα. Και εδώ παρακαλώ για τη συνεργασία σας!
Οι αγώνες του εργατικού κινήματος και των συνδικάτων στο 19ο και τον 20ο αιώνα, διεξήχθησαν στα πλαίσια των εθνικών κρατών και μπόρεσαν να περιορίσουν κάπως τον καπιταλισμό του ελεύθερου ανταγωνισμού.
Σήμερα στον παγκόσμιο, ψηφιακό καπιταλισμό, οι αγώνες μας θα είναι τότε μόνο επιτυχείς, αν τους κάνουμε με συνέπεια και στο ευρωπαϊκό επίπεδο.
Στο ιδρυτικό ντοκουμέντο της Ευρωπαϊκής Αριστεράς καταγράψαμε ότι « Για μας η Ευρώπη είναι στη διεθνή πολιτική ένας χώρος για την αναγέννηση του αγώνα για μια άλλη κοινωνία, που στόχος της θα είναι η Ειρήνη και ο μετασχηματισμός των σημερινών καπιταλιστικών συνθηκών. Στόχοι μας είναι η χειραφέτηση του ανθρώπου, η απελευθέρωση των γυναικών και των ανδρών από τη καταπίεση, την εκμετάλλευση και την περιθωριοποίηση»
Ξεκινάμε από τη θέση ότι μια ευρωπαϊκή ολοκλήρωση με διάρκεια, δεν θα επιτύχει χωρίς τη συμμετοχή των πολιτών, ανδρών και γυναικών.
Γιʼ αυτό επιδιώκουμε η ευρωπαϊκή πολιτική να βασίζεται στα συμφέροντα των πολιτών , ανδρών και γυναικών και έτσι να βάζει στο επίκεντρό της μια κοινωνική, οικολογική και πολιτική Ευρώπη.
Η ευρωπαϊκή ιδέα βασίζεται στη Δημοκρατία, την Αλληλεγγύη και τον πολιτιστικό πλουραλισμό.
Οι δυνατότητες της Ευρώπης δεν βρίσκονται στο όνειρο των ζωνών ελευθέρου εμπορίου και των μεγαλύτερων αποδόσεων, αλλά στο πολιτικό εγχείρημα της ειρήνης και ενός ευρωπαϊκού κοινωνικού μοντέλου.
Πριν από ενάμισι χρόνο ο Αμερικανός οικονομολόγος Τζέρεμυ Ρίφκιν είπε σε μια συνέντευξή του: «Το ευρωπαϊκό όνειρο βασίζεται στη συνεργασία, γιʼ αυτό ταιριάζει και στον παγκοσμιοποιημένο κόσμο, σε αντίθεση με το ατομικιστικό αμερικάνικο όνειρο.(Εφημ .DIE PRESSE, 20 Ιουλίου 2006)
Αγαπητοί φίλοι,
Η Συνθήκη της Λισαβώνας δεν είναι προσανατολισμένη στις ανάγκες των ανθρώπων.
Αντίθετα, βάζει τις βάσεις για μια ευρωπαϊκή πολιτική ασφάλειας και άμυνας, διαμορφωμένη κυρίως στρατοκρατικά, βάζει την πολιτική απασχόλησης, την οικονομική και κοινωνική πολιτική υπό τις προϋποθέσεις της παγκοσμιοποιημένης ανταγωνιστικότητας.
Η Συνθήκη της Λισαβώνας προωθεί την ανάπτυξη ενός πυρήνα της Ευρώπης.
Έτσι οι δυνατότητες της ευρωπαϊκής ολοκλήρωσης αξιοποιούνται πάλι μόνο μικρόψυχα. Αυτές οι στρεβλές εξελίξεις, η πολιτική κρίση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, μονιμοποιούνται μέσω της Συνθήκης της Λισαβώνας, παρά την ύπαρξη μιας σειράς θετικών αλλαγών.
Το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς στο 2ο Συνέδριό του στην Πράγα είπε:
Απορρίπτουμε τη Συνθήκη της Λισαβώνας! Τασσόμαστε υπέρ του να έχουν όλοι οι πολίτες, άνδρες και γυναίκες, των χωρών - μελών της Ευρωπαϊκής Ένωσης το δικαίωμα να αποφασίσουν γιʼ αυτή τη Συνθήκη με δημοψηφίσματα.
Συντρόφισσες και Σύντροφοι,
Η απόρριψη αυτής της Συνθήκης και η συνδεόμενη με αυτό συζήτηση για τις ευρωπαϊκές προοπτικές, είναι μόνο το πρώτο βήμα.
Αν θέλουμε να αλλάξουμε την πολιτική στην παρούσα ευρωπαϊκή ολοκλήρωση - και αυτό το θέλουμε - τότε έχει σημασία να βρούμε τις πολιτικές πλειοψηφίες για τις εναλλακτικές μας προτάσεις.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Σήμερα η Σύνοδος του ΝΑΤΟ στο Βίλνιους ασχολήθηκε με τις καταστροφικές συνθήκες ασφάλειας στο Αφγανιστάν. Τώρα μιλούν στο Βίλνιους για «διεύρυνση της ζώνης των επιχειρήσεων».
Αυτό δείχνει για ακόμα μία φορά ότι ο τρόπος σκέψης με όρους μιλιταριστικής λογικής συνεχίζεται.
Σʼαυτό το σημείο η Αριστερά ως πολιτικό κόμμα λέει ΟΧΙ!
Κιʼ αυτό το λένε όλο και περισσότεροι άνθρωπο στις εμπλεκόμενες στον πόλεμο χώρες.
Οι Ηνωμένες Πολιτείες και τα γεράκια στην πολιτική της Ε.Ε. εξακολουθούν να ποντάρουν στον πόλεμο ως μέσο άσκησης πολιτικής.
Εξακολουθούν να εξοπλίζονται για να σιγουρέψουν την ηγεμονία τους στη διεθνή συμβίωση των κρατών και τα μέγιστα ποσοστά κερδών του αμερικανικού και διεθνούς χρηματιστικού κεφαλαίου.
Λέω ξεκάθαρα και αποφασιστικά:
Αυτό με την Αριστερά ΔΕΝ ΓΙΝΕΤΑΙ. Απορρίπτουμε τον πόλεμο ως μέσο άσκησης πολιτικής.
Στεκόμαστε απέναντι σε παραπέρα στρατιωτικοποίηση των διεθνών σχέσεων. Υποστηρίζουμε τους πολίτες, άνδρες και γυναίκες της Τσεχίας και της Πολωνίας στις διαμαρτυρίες τους ενάντια στα σχεδιαζόμενα συστήματα πυραυλικής άμυνας των ΗΠΑ.
Είμαστε αλληλέγγυοι με όλους όσους αγωνίζονται κατά της αυξανόμενης στρατιωτικής παρουσίας των ΗΠΑ στα Βαλκάνια.
Αφοπλισμός, πολιτικός διάλογος και αυστηρή επιβολή του διεθνούς δικαίου είναι τα μόνα δραστικά μέσα για τη λύση ενδοκρατικών και διακρατικών συγκρούσεων συμφερόντων και εγγύηση για διαρκή ειρήνη και σταθερότητα για το συμφέρον όλων των ανθρώπων και του περιβάλλοντος.
Στο Κόσοβο ή στον Λίβανο, στο Ιράκ ή και στο Ιράν, η Ε.Ε. και οι ευρωπαϊκές χώρες έχουν μια ευθύνη για αυτοδύναμη και δραστική πολιτκή ειρήνης.
Αγαπητές συντρόφισσες και σύντροφοι,
Η ευρωπαϊκή Αριστερά τάσσεται υπέρ του πυρηνικού αφοπλισμού, για το αποφασιστικό σπάσιμο του φαύλου κύκλου του πολέμου και της βιας. 60 χρόνια ΝΑΤΟ είναι αρκετά.
Ο τρόπος σκέψης των στρατοκρατικών συνασπισμών και ο ανταγωνισμός των εξοπλισμών δεν έχουν μέλλον.
Το 2ο Συνέδριο του Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς έδωσε επʼ αυτού την έκκληση του της Πράγας την εξής μονοσήμανη διατύπωση: Είμαστε η Αριστερά που παλεύει ενάντια στον πόλεμο υπέρ της ειρήνης και του αφοπλισμού.
Ξέρω ότι συμφωνούμε και ευχαριστώ για την αλληλέγγυα υποστήριξη του Συνασπισμού στην ενίσχυση του διεθνούς δικαίου, την υπεράσπιση και διατήρηση του συστήματος των Ηνωμένων Εθνών, τις ειρηνιστικές δραστηριότητες στην εγγύς και Μέση Ανατολή και ιδιαίτερα στα Βαλκάνια.
Συντρόφισσες και σύντροφοι,
Η μεγάλη πλειοψηφία των ανθρώπων είναι υπέρ μιας κοινωνικής και οικολογικής δικαιοσύνης, για μια ειρηνική ανάπτυξη. Μʼ αυτό το αίτημα συνδεόμαστε.
Θα διαμορφώσουμε για τις ευρωπαϊκές εκλογές του 2009 μια κοινή εκλογική πλατφόρμα.
Αυτό δεν εμποδίζει τα κόμματα - μέλη μας να βάλουν στον εκλογικό αγώνα τα επί μέρους δικά τους τοπικά και εθνικά προβλήματα.
Η Ελλάδα έχει π.χ. νομοθετημένα κατώτατα όρια μισθών. Η Γερμανία δεν έχει.
Οι ελαστικές μορφές απασχόλησης κερδίζουν ταχύτατα έδαφος σʼ όλη την Ευρώπη και η έλικα των μισθών στρέφεται ασταμάτητα προς τα κάτω.
Γιʼ αυτό ζητάμε πανευρωπαϊκά κατώτατα όρια μισθών και υψηλές κοινωνικές περιβαλλοντικές προδιαγραφές. Έχουμε βάλει σκοπό μας να επεξεργαστούμε ελάχιστες κοινωνικές προδιαγραφές για όλες τις χώρες – μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης και να τις εντάξουμε στις πολιτικές αντιπαραθέσεις.
Αγωνιζόμαστε ενάντια στις ιδιωτικοποιήσεις και τη φιλελευθεροποίηση δημόσιων υπηρεσιών και δημόσιας περιουσίας.
Υπερασπιζόμαστε ατομικά, κοινωνικά και συνδικαλιστικά δικαιώματα και ζητάμε μόρφωση και πολιτισμό για όλους.
Στον αγώνα ενάντια στον πόλεμο και στη στρατιωτικοποίηση η Ευρωπαϊκή Αριστερά δεν είναι μόνη. Υπάρχουν σύμμαχοι που τάσσονται μαζί μας υπέρ αυτών των στόχων.ψ
Απʼ αυτούς τους αγώνες θα προκύψει η διαπίστωση ότι οι κοινωνικές και οικολογικές διορθώσεις δεν αρκούν.
Η μετάβαση σε ένα εντελώς καινούργιο κοινωνικοοικολογικά ανεκτό τρόπο εργασίας και ζωής είναι στο πρόγραμμα.
Ένας σοσιαλιστικός μετασχηματισμός στον 21ο αιώνα βασίζεται στη δημοκρατία και την αλληλεγγύη.
Χρειαζόμαστε κάθε συμβολή σʼ αυτή τη διαδικασία μιας αναπτυσσόμενης ευρωπαϊκής αριστεράς.
Χαίρομαι που εσείς τις επόμενες μέρες εδώ στην Αθήνα, θα συμφωνήσετε τη δική σας συμβολή στην κοινή μας δουλειά.
Χαίρομαι που από κοινού βελτιώνουμε τους όρους αριστερής πολιτικής στην Ελλάδα και σʼ όλη την Ευρώπη.
Στις περιοχές της Μεσογείου γεννιούνται συχνά καινούργιες ιδέες, που κατόπιν συζητιούνται σε όλη την Ευρώπη, π.χ. για μια ανθρώπινα αξιοπρεπή μεταναστευτική πολιτική μεταξύ των ηπείρων, για ειρηνική επίλυση των συγκρούσεων στη Μέση Ανατολή, για δίκαιο εμπόριο και οικονομική δικαιοσύνη, για την οικολογική ισορροπία και ευκαιρίες πολιτιστικού πλουραλισμού.
Χρειαζόμαστε την πολιτική σας πείρα και τις προτάσεις σας.
Συντρόφισσες και σύντροφοι
Μαζί μπορούμε να αλλάξουμε την Ευρώπη!
Εύχομαι κάθε επιτυχία στο συνέδριό σας. Σας ευχαριστώ.
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS