Οι θέσεις της Κ.Π.Ε. που με πολύ μεγάλη πλειοψηφία έγιναν αποδεκτές από τα μέλη του κόμματος που συμμετείχαν στις προσυνεδριακές συνελεύσεις αποτελούν μια παρακαταθήκη που θα πρέπει να αξιοποιηθεί στο τετραήμερο συνέδριο μας, ώστε να βγούμε ακόμα πιο ενωμένοι και με μια πολιτική απόφαση διεισδυτική, καθαρή και χωρίς αμφισημίες.
Είναι ο καλύτερος τρόπος για να διευρυνθεί ακόμη περισσότερο η επιρροή μας στους νέους και τις νέες, στους άνεργους και τις άνεργες, στους εργαζόμενους, στους συνταξιούχους. Μια πολιτική απόφαση που θα συμβάλλει στην μαζικότερη συμμετοχή και ανάπτυξη των κοινωνικών αγώνων για την προάσπιση κεκτημένων που απειλούνται, για την απόκρουση των νεοφιλελεύθερων πολιτικών, για την διαμόρφωση της εναλλακτικής πρότασης της Αριστεράς.
Γιατί μόνο έτσι θα πείθεται ο πολίτης ότι υπάρχει διέξοδος ,υπάρχει λύση και αυτή είναι προς τα Αριστερά με την Ριζοσπαστική Αριστερά και την Οικολογία.
Εδώ και τέσσερις μήνες αμέσως δηλαδή μετά τις εκλογές που διαμορφώνονταν οι Θέσεις μέχρι σήμερα, που αρχίζει το Συνέδριο μας οι εξελίξεις είναι καταιγιστικές με μεγάλη και εξελισσόμενη πολιτική και ηθική φθορά της κυβέρνησης, αλλά και η κρίση στο ΠΑΣΟΚ να συνεχίζεται με συνεχή πτώση της επιρροής του. Ο δικομματισμός δοκιμάζεται, μπαίνει σε κρίση και μάλιστα απελευθερώνει δυνάμεις προς τʼ αριστερά.
Η κυβέρνηση της ΝΔ με την μικρή και ελέω εκλογικού νόμου κοινοβουλευτική πλειοψηφία επιμένει στις αντιλαϊκές νεοφιλελεύθερες πολιτικές. Βλέπουμε την ακρίβεια ανεξέλεγκτα να αναβαίνει, τα εισοδήματα να χάνουν συνεχώς την αγοραστική τους δύναμη, οι ιδιωτικοποιήσεις του Δημόσιου χώρου να προωθούνται με κάθε τρόπο και τίμημα, το ασφαλιστικό σύστημα να το οδηγούν σε κρίση και κατάρρευση. Η δε ανεργία ιδιαίτερα στους νέους να είναι πάνω από 20%. Όσοι δε βρίσκουν κάποια δουλειά είναι με μισθούς πείνας και την απειλή της απόλυσης να επικρέμεται.
Αν αυτές οι πολιτικές συνδυαστούν και με την αδιαφάνεια που κυριαρχεί στις όποιες συναλλαγές , το άρωμα σκανδάλων που γίνεται συνεχώς πιο έντονο, και τα γεγονότα που ζούμε τις τελευταίες μέρες, είναι λογικό η κυβέρνηση της ΝΔ να συναντά την όλο και πιο έντονη λαïκή δυσφορία και αποδοκιμασία, καθιστώντας προβληματική την πορεία της στην δεύτερη κρίσιμη τετραετία διακυβέρνησης.
Το ΠΑΣΟΚ όχι μόνο δεν μπορεί να ξεφύγει από την κρίση του που εκδηλώθηκε με αφορμή τη μεγάλη ήττα που υπέστη στις πρόσφατες εκλογές, αλλά ζει δραματικά την συνεχή μείωση της αξιοπιστίας του. Μειώνεται η δύναμη του και η επιρροή του περισσότερο ακόμη και από αυτή της κυβέρνησης- μιας κυβέρνησης εντελώς αναξιόπιστης. Συνιστά πλέον μη αξιόπιστη κατά κοινή ομολογία αξιωματική αντιπολίτευση.
Οι αιτίες είναι πια φανερές ότι: είναι βαθιά χαραγμένες στις πλάτες αλλά και στις μνήμες πλατειών λαϊκών στρωμάτων οι επιπτώσεις των νεοφιλελεύθερων σκληρών «αναδιαρθρώσεων» που επιχείρησε το ΠΑΣΟΚ την μακρά περίοδο της κυβερνητικής του παρουσίας. Αυτό αν συνδυαστεί με την «αντιπολίτευση» που ασκεί η ηγεσία του η οποία κινείται στο «νεοφιλελεύθερο» τόξο και την συναίνεση ή την ανοχή σε κυβερνητικές επιλογές, άλλες δε φορές με «αντιπολίτευση» εκτός πολιτικής ουσίας και των κρίσιμων κάθε φορά διακυβευμάτων.
Εξηγείται έτσι η υποχώρηση του, μια υποχώρηση που δεν είναι συγκυριακή, αλλά έχει βαθιές αιτίες, που φαίνεται πολύ δύσκολο να αρθούν για να υπάρξει ανάκαμψη, στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης.
Λάος: Ως αρνητική εξέλιξη καταγράφεται η άνοδος της δύναμης του και η είσοδος του στη Βουλή. Μπορεί όμως να γίνει και επίκυνδη αν το πολιτικό σύστημα συνεχώς απαξιώνεται και η Ριζοσπαστική Αριστερά, η Αριστερά στο σύνολό της δεν προσφέρει λύσεις σε όλο αυτό το λαικό κόσμο που στρέφεται προς τα εκεί. Η ευθύνη μας είναι πολύ μεγάλη.
Ο Δικομματισμός όπως αυτός εκφράστηκε με την εναλλαγή στην διακυβέρνηση της χώρας από την ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, παράγει φαινόμενα σήψης και παρακμής, προκαλεί μεγάλη απογοήτευση, φαίνεται να εξαντλεί τα όρια του.
Η άνοδος της επιρροής του ΣΥΝ που αποτυπώθηκε στις εκλογές, και συνεχίζεται αυξητικά μέχρι σήμερα δεν είναι τυχαία ούτε συγκυριακή- Ο ΣΥΝ κατάφερε να διαμορφώσει και να αναδείξει μια φυσιογνωμία σύγχρονη, δημοκρατική, ριζοσπαστική, αριστερή, οικολογική, κινηματική.
Άσκησε ουσιαστική αντιπολίτευση στην κυβέρνηση της ΝΔ αλλά και κριτική στο ΠΑΣΟΚ και τον δικομματισμό, τάχθηκε με σαφήνεια εναντίον «κεντροαριστερών» σεναρίων, πρόβαλλε εναλλακτικές προτάσεις σε κρίσιμα θέματα (όπως αναβάθμιση του Λυκείου με την ελεύθερη πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση, το αντινομοσχέδιο για την τριτοβάθμια εκπαίδευση, πρόταση για ένα δημόσιο σύστημα υγείας και περίθαλψης, για ένα ασφαλιστικό βιώσιμο και αναβαθμισμένο για όλους τους ασφαλισμένους, προτάσεις για μια αειφορο ανάπτυξη, την προστασία των δασών και μάλιστα πριν καούν, άνοιγμα των ακτών στους πολίτες, προτάσεις για αξιοποίηση με φειδώ και προστασία του περιβάλλοντος των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας. Τέλος, εξέφρασε με συνέπεια σύγχρονες ανάγκες που αφορούν δικαιώματα και ελευθερίες για μια κοινωνία χωρίς αυταρχισμό και καταστολή χωρίς αστυνομική αυθαιρεσία χωρίς κάθε μορφής διακρίσεις , χωρίς ξενοφοβία και ρατσιστικές πρακτικές.
Η μεγάλη τέλος στροφή που πραγματοποίησε ο ΣΥΝ και η νεολαία του προς τους κοινωνικούς αγώνες, τα πολύμορφα κοινωνικά κινήματα συμπλήρωσαν και ολοκλήρωσαν την εικόνα του. Αυτή η εικόνα έγινε ελκτική. Αυτή την εικόνα καλούμαστε να επιβεβαιώσουμε, να βαθύνουμε και να επεκτείνουμε στο 5ο Συνέδριό μας.
Καθοριστικό ρόλο έπαιξε και η επιλογή του 4ου Συνεδρίου για την ανασυγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ στα πλαίσια της στρατηγικής της κοινής δράσης και συνεργασίας όλων των δυνάμεων της Αριστεράς και της Οικολογίας.
Η επανασυγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ επιβεβαιώνει με τις δυσκολίες της βέβαια, ότι, έγινε δυνατό δυνάμεις της Αριστεράς και της Ριζοσπαστικής Οικολογίας όπως ΚΕΔΑ, ΔΕΑ, ΚΟΕ, Κόκκινο ΚΛΠ παρά τις διαφορετικές καταβολές και αφετηρίες, διαφορετικές ιδεολογίες, αλλά και τις ξεχωριστές και ιδιαίτερες αναφορές στο διεθνές αριστερό και κομμουνιστικό κίνημα, να συνεργαστούν δημιουργικά, να συνδιαμορφώσουν προγραμματικές συνθέσεις, χωρίς να χάνουν την αυτονομία και την αυτοτέλεια τους, να συμμετέχουν στις κινητοποιήσεις, στους κοινωνικούς αγώνες, στις απεργίες, στο ελληνικό κοινωνικό φόρουμ, να συνεργάζονται αρμονικά, πράγμα το οποίο πρέπει με επιμονή να συνεχίσουμε να το επιδιώκουμε.
Η πετυχημένη αυτή πορεία του ΣΥΡΙΖΑ και η δυναμική που αναπτύσσεται επιβεβαιώνουν ότι η κοινή δράση και η πολιτική συνεργασία της Αριστεράς είναι δυνατή συναντά δε όλο και μεγαλύτερη απήχηση μέσα στον κόσμο της Αριστεράς.
Το ΚΚΕ μένει ακόμα προσηλωμένο σε παρωχημένα σχήματα που παραπέμπουν στα καταρρευσαντα μοντέλα του «υπαρκτού», ενώ η ηγεσία του αδυνατεί να εντάξει στην στρατηγική της και τις νέες αντιθέσεις που παράγει ο παγκοσμιοποιημένος καπιταλισμός- (περιβάλλον , φεμινισμός, δικαιώματα, ρατσισμός, εθνικισμός, κ.λπ.).
Η άρνηση του να συμπεριλάβει στις θεωρήσεις και την δράση του την πολιτική των συμμαχιών στο κοινωνικό και το πολιτικό επίπεδο, σε συνδυασμό με τις απαράδεκτες, στρευλωτικές και ανιστόρητες επιθέσεις εναντίον του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ καθιστούν τις επιλογές του αδιέξοδες που ανεξάρτητα προθέσεων ευνοούν το κυρίαρχο πολιτικό σκηνικό.
Ο ΣΥΝ παρά τη στάση του ΚΚΕ στα πλαίσια του ΣΥΡΙΖΑ θα συνεχίσει να εμμένει στην ιδέα της μεγάλης Αριστεράς και της ριζοσπαστικής οικολογίας, γιατί έτσι θα συμβάλλει καθοριστικά στην αναγκαία ανατροπή του κυρίαρχου πολιτικού σκηνικού , με την ήττα της νεοφιλελεύθερης πολιτικής. Η πρότασή μας ανταποκρίνεται στην αγωνία, τη θέληση και την πολιτική ενόραση του πολύπαθου κόσμου της Αριστεράς.
Για μια εναλλακτική στον νεοφιλελεύθερο δικομματισμό λύση με ορίζοντα το Σοσιαλισμό με Δημοκρατία και Ελευθερία.
Η κρίση που περνάει το δικομματικό σύστημα στην Ελλάδα, η αποδέσμευση πολλών δυνάμεων και ιδιαίτερα της νεολαίας από αυτό, τα μεγάλα προβλήματα που συσσωρεύονται στα αδύνατα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας βάζουν την Αριστερά και ιδιαίτερα την Ριζοσπαστική αριστερά και οικολογία, μπροστά σε διλήμματα τα οποία καλείται να προσεγγίσει , να αναζητήσει απαντήσεις, να είναι όμως ειλικρινής, να μην αποκρύψει τις δυσκολίες, να μην κοροϊδέψει, να μην απογοητεύσει. Η Αριστερά για άλλη μια φορά βρίσκεται σε κρίσιμο σταυροδρόμι, πρέπει με συναίσθηση των ευθυνών της να απευθυνθεί καθαρά στον κόσμο και να τον καλέσει με την ενεργό συμμετοχή του να απαντήσουν από κοινού στην πρόκληση.
Με αυτούς τους όρους υπάρχει λύση. Είναι λύση προς τα αριστερά και όχι την κεντροαριστερά για την εφαρμογή ενός σύγχρονου προοδευτικού προγράμματος στον αντίποδα του νεοφιλελευθερισμού.
Σε μια τέτοια λύση απευθυνόμαστε για να συμβάλλουν και να την συνδιαμορφώσουν όλες οι δυνάμεις της Αριστεράς και Ριζοσπαστικής Οικολογίας, επίσης δυνάμεις από τον σοσιαλιστικό χώρο που διαφοροποιούνται διαφωνούν και αποδεσμεύονται από την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ.
Για μια τέτοια λύση απευθυνόμαστε στο λαό να συμβάλλει στη βουλή αλλά και στην κοινωνία για την αλλαγή των πολιτικών συσχετισμών υπέρ της Αριστεράς, αλλαγές που θα ενισχύονται και θα στηρίζονται ταυτόχρονα στην ανάπτυξη των κοινωνικών αγώνων με την ενίσχυση των παραδοσιακών και νέων κοινωνικών κινημάτων. Μια αλλαγή συσχετισμών που θα προέρχεται από την συνεχή απαξίωση του δικομματικού πολιτικού σκηνικού και των δύο εταίρων του.
Για μια τέτοια λύση θα πρέπει να προτείνουμε ένα εναλλακτικό «πρόγραμμα» που θα κινείται στον αντίποδα του νεοφιλελευθερισμού, με βασικούς άξονες:
Για μια τέτοια λύση που μπορεί στην προοπτική να είναι και κυβερνητική, πρέπει να αγωνιζόμαστε, πρέπει να διαμορφώνουμε τους όρους κοινωνικά και πολιτικά, πρέπει να αλλάξουν οι συσχετισμοί υπέρ της αριστεράς, πρέπει να στηρίζεται και να στηρίζει στους κοινωνικούς αγώνες και τα κινήματα.
Για το Κόμμα
Η επιτυχία που είχε το κόμμα μας αλλά και ο ΣΥΡΙΖΑ όλα αυτά τα χρόνια, δεν αντιστοιχήθηκε και με την ανασυγκρότηση του κόμματος που είχαμε εξαγγείλει.
Δεν ήταν εφικτό; Δεν δώσαμε την ανάλογη σημασία; Με ευκολία μπορούμε να απανατήσουμε. Είναι το δεύτερο. Υποκύψαμε στις δυσκολίες.
Τι πρέπει να κάνουμε από δω και πέρα;
- Η επιρροή μας έχει μεγαλώσει τόσο που χωρίς λειτουργούσες Πολιτικές Κινήσεις, με συνέπεια, με δημοκρατικές λειτουργίες, με περιεχόμενο την ανάδειξη των κρίσιμων προβλημάτων που απασχολούν το λαό της περιοχής, με συμμετοχή στις «αποφάσεις» που παίρνει το Κόμμα κεντρικά, με συμμετοχή στις κοινωνικές διεργασίες και κινητοποιήσεις, δεν είμαστε αποτελεσματικοί. Ετσι γίνεται μια Πολιτική Κίνηση ελκτική και στα μέλη μας και στους φίλους.
Η Πολιτική Κίνηση δεν μπορεί να εξαντλείται στις δημοτικές εκλογές ή στις εθνικές εκλογές. Είναι καλό, δεν αρκεί καθόλου.
- Η λειτουργία όλων των οργάνων έχει ατονίσει. Πρέπει να ενισχυθεί.
- Η Πολιτική Γραμματεία: «Περιεχόμενο» - Λειτουργία
- Η ΚΕ με εισηγήσεις στα μεγάλα αλλά και συνεδριάσεις θεματικές
- Η Νομαρχιακή
- Η Γραμματεία της Π.Κ.
- Τα τμήματα: Σύνδεση με νομοαρχιακές, Πολιτικές Κινήσεις, Κοινοβ.Ομάδα
- Η Κοινοβουλευτική Ομάδα
- Η οικονομική δουλιά.
Ολα αυτά πρέπει πια να δουλέψουν με διαφορετικό πνεύμα.
Την ανατροπή του πολιτικού σκηνικού που επιδιώκουμε στη χώρα μας πρέπει να την κάνουμε και στο Κόμμα μας. Μπορούμε; Πιστεύω ΝΑΙ.
Ας το τολμήσουμε.
Α.Φλαμπουράρης
ΑΡΧΗ
ΠΛΗΡΟΦΟΡΙΕΣ
ΑΝΑΖΗΤΗΣΗ
RSS