Το «Κείμενο των θέσεων» εντοπίζει και περιγράφει αδρά την κρίση του νεοφιλελεύθερου καπιταλιστικού συστήματος σε παγκόσμια κλίμακα και τις εκφάνσεις αυτής της κρίσης στη χώρα μας. Από την άλλη μεριά, το ίδιο κείμενο, εντοπίζει και περιγράφει αδρά την άνοδο των κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων που αντιστέκονται στον νεοφιλελεύθερο καπιταλισμό, διεκδικώντας τον εφικτό «άλλο κόσμο», τον κόσμο του σοσιαλισμού με δημοκρατία και ελευθερία.
Επιβεβαιώνονται οι εκτιμήσεις των Θέσεων σχετικά με το πολιτικό σκηνικό που διαμορφώθηκε αμέσψς μετά τις εκλογές.
Η Ελλάδα έχει εισέλθει σε μια φάση μεγάλης καμπής. Η κυβέρνηση της Ν.Δ., που, λόγω εκλογικού νόμου απέσπασε οριακή κοινοβουλευτική πλειοψηφία, βρίσκεται σε μία συνεχιζόμενη φθορά, η οποία –όλα δείχνουν- ότι θα μεγαλώνει.
Οι ακραίες νοεφιλελεύθρες αντιλαϊκές πολιτικές της κυβέρνησης, οι οποίες όλο και περισσότερο συνδέονται με αυταρχικές πρακτικές και την περιστολή δημοκρατικών και ατομικών δικαιωμάτων, σφραγίζονται δε από έντονη κομματικοποίηση του κράτους, την αδιαφάνεια στη διαχείριση του δημόσιου χρήματος, οξύνουν δραματικά τα οικονομικά και κοινωνικά προβλήματα, τροφοδοτώντας έτσι επικίνδυνα αντιδημοκρατικά και νοσηρά φαινόμενα στη δημόσια ζωή.
Την ίδια ώρα από τη ραγδαία φθορά της κυβέρνησης, όχι μόνο δεν επωφελείται το ΠΑΣΟΚ, αλλά χάνει συνεχώς έδαφος.
Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης μετά την μεγάλη ήττα των πρόσφατων εκλογών, βλέπει την επιρροή του να μειώνεται συνεχώς. Η συρρίκνωση της επιρροής της Η Ν.Δ. συνοδεύεται με αντίστοιχη, ίσως και μεγαλύτερη πτώση του ΠΑΣΟΚ.
Έχουμε εισέλθει σε μία νέα περίοδο πολιτικής ρευστότητας και μεγάλων πολιτικών διεργασιών και ανακατατάξεων, που τείνουν να αλλάξουν ριζικά το πολιτικό σκηνικό της μεταπολίτευσης.
Το κυρίαρχο δικομματικό πολιτικό σύστημα της μεταπολίτευσης, όπως εκφράστηκε με την εναλλαγή στη διακυβέρνηση της χώρας από τη Ν.Δ. και το ΠΑΣΟΚ, παράγει έντονα φαινόμενα σήψης και παρακμής, προκαλεί όλο και μεγαλύτερα κύματα απογοήτευσης των πολιτών.
Η κατάσταση αυτή, όπως διαμορφώνεται γενικά στον κόσμο και την Ευρώπη και όπως φαίνεται να αλλάζει ραγδαία στη χώρα μας θέτει επιτακτικά στην ημερήσια διάταξη την ανάγκη να επεξεργαστούμε και να προβάλλουμε μια συγκεκριμένη προοδευτική διέξοδο στα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι εργαζόμενοι στη χώρα μας, μια εναλλακτική πολιτική πρόταση. Υπό προϋποθέσεις, η πρόταση αυτή μπορεί να αποδειχθεί ως ρεαλιστική προοπτική για το μέλλον της χώρας.
Έχουμε επίγνωση ότι η επίτευξη αυτού του στόχου δεν είναι εύκολη. Το διεθνές οικονομικό και πολιτικό περιβάλλον είναι εχθρικο, αλλά και ο εγχώριος συσχετισμός δυνάμεων δεν είναι ακόμη ευνοϊκός. Η στρατηγική του δημοκρατικου δρόμου προς το σοσιαλισμό με δημοκρατία και ελευθερία στην Ελλάδα αλλά και στην κλίμακα της Ευρώπης θα περάσει από ρήξεις και διαρθρωτικές αλλαγές, από νίκες αλλά και πισωγυρίσματα. Όσο όμως ο ΣΥΝ και οι δυνάμεις της Αριστεράς στην Ελλάδα και την Ευρώπη παραμένουν σταθερά προσηλωμένες στις κοινωνικές τάξεις και τα κοινωνικά στρώματα που επιδιώκουν να εκφράσουν, όσο μετέχουν ενεργά με όλες τους τις δυνάμεις στα κοινωνικά κινήματα που αναπτύσσονται προς αυτή την κατεύθυνση, όσο η στρατηγική τους είναι καθαρή και αδιαπραγματευτη, όσο οι πρωτοβουλίες τους είναι επιτυχημένες και βρίσκουν απήχηση, οι συσχετισμοί θα βελτιώνονται και ο στόχος θα αποβεί εφικτός.
Συγκεκριμένα απέναντι στην κατάσταση που διαμορφώνεται σήμερα, μπορούμε να πούμε τα παρακάτω:
Ο ΣΥΝ, στο πλαίσιο του ΣΥΡΙΖΑ, αγωνίζεται για την ήττα της κυβέρνησης της ΝΔ και της πολιτικής της και για μια σύγχρονη προοδευτική εναλλακτική λύση στη ζωή της χώρας με προοπτική το σοσιαλισμό με δημοκρατία και ελευθερία.
Για τον ΣΥΝ η ήττα της κυβέρνησης της ΝΔ είναι αναγκαία αλλά όχι και ικανή συνθήκη για μια προοδευτική διέξοδο. Η απάντηση στα μεγάλα προβλήματα της χώρας δεν είναι η αντικατάσταση της κυβέρνησης της ΝΔ με μια κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ. Όπως απάντηση δεν μπορεί να είναι η αλλαγή του πολιτικού σκηνικού με νέα ή σημερινά πολιτικά σχήματα που θα συνεισφέρουν σε κυβερνήσεις συνεργασίας με τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ εφόσον δεν υπάρχει αυτοδύναμη πλειοψηφία.
Υπογραμμίζουμε ότι δεν υπάρχουν προϋποθέσεις φερέγγυας συνεργασίας με την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ για μια ουσιαστική προοδευτική αλλαγή στην πορεία της χώρας. Το ΠΑΣΟΚ, και αναφερόμαστε στην ηγετική του διαμόρφωση, όχι μόνο δεν έχει βγάλει συμπεράσματα από το κυβερνητικό παρελθόν του, το οποίο στην ουσία στηρίζει και περίπου εξυμνεί, αλλά και με την πολιτική του ως αξιωματική αντιπολίτευση, παρά την ανάγκη να αντιπαλεύει την κυβέρνηση με στόχο την επάνοδό του στην εξουσία, δεν εγκαταλείπει το νεοφιλελεύθερο πλαίσιο, ενώ σε μείζονα θέματα λειτουργεί συναινετικά απέναντι στην κυβερνητική πολιτική.
Ο ΣΥΝ, όπως και ο ΣΥΡΙΖΑ είναι υπέρ της κοινής δράσης στους κοινωνικούς αγώνες και τα κινήματα με όλες τις πολιτικές δυνάμεις εκεί όπου μπορούν να συμπέσουν ή να συγκλίνουν οι θέσεις τους. Υποστηρίζουμε ότι αυτοί οι αγώνες μπορούν συγχρόνως να αναδείξουν στίγματα μιας άλλης πολιτικής που θα προκαλέσει ρήξεις με το νεοφιλελευθερισμό.
Η σημερινή κρίση του ΠΑΣΟΚ, που εμφανίζεται ως κρίση ηγεσίας, είναι πρώτα απʼ όλα και κυρίως κρίση πολιτικής και επιλογών και συνδέεται, παρά τις σημαντικές ιδιομορφίες της, με τη γενικότερη κρίση που διανύει η ευρωπαϊκή σοσιαλδημοκρατία, η οποία μετεξελίχθηκε σε βραχίονα της αποδόμησης του «κοινωνικού κράτους» και των εργασιακών σχέσεων στην Ευρώπη και σε στυλοβάτη του νεοφιλελεύθερου μοντέλου και του Ατλαντισμού στην ήπειρό μας.
Η εμμονή της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ στο σύνολό της, παρά τις αντιπαραθέσεις και αποχρώσεις στο εσωτερικό της, σε μια πορεία στήριξης του κυρίαρχου συστήματος, την φέρνει σε όλο και μεγαλύτερη αντίθεση με μεγάλα τμήματα της κοινωνικής βάσης της ακόμα και με μέλη και στελέχη ή και συσπειρώσεις στο πλαίσιο του ΠΑΣΟΚ. Αυτή η αντίθεση θα διευρύνεται και θα βαθαίνει, σε συνθήκες κρίσης των νεοφιλελεύθερων δογμάτων και οδυνηρών συνεπειών για τα πλατιά λαϊκά στρώματα. Αυτός είναι ο κύριος λόγος για τον οποίο η ραγδαία φθορά της κυβέρνησης της ΝΔ συνοδεύεται με αντίστοιχη ραγδαία υποχώρηση της επιρροής του ΠΑΣΟΚ.
Οι αρνητικές επιλογές της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ και η κρίση που προκαλούν στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης κλονίζουν σοβαρά τους ιστορικούς δεσμούς του ΠΑΣΟΚ με μεγάλα τμήματα των εργαζομένων, των μικρομεσαίων στρωμάτων και της αγροτιάς, πουπαραδοσιακά εκπροσωπούσε. Γενικότερα, η φθορά της ΝΔ και η κρίση του ΠΑΣΟΚ προκαλούν ένα μεγάλο κενό πολιτικής εκπροσώπησης όλο και ευρύτερων λαϊκών στρωμάτων της ελληνικής κοινωνίας που ήταν παραδοσιακά τοποθετημένα στους δύο πόλους του δικομματισμού ή επέλεγαν κατά καιρούς μεταξύ των δύο αυτών κομμάτων. Ο ΣΥΝ και ο ΣΥΡΙΖΑ έχουν μια μεγάλη ευκαιρία στις νέες συνθήκες έκρηξης των κοινωνικών προβλημάτων και των μεγάλων αδιέξοδων να απευθυνθούν σε αυτά τα στρώματα της κοινωνίας μας και να εργασθούν για νέες μεγάλες προοδευτικές ανακατατάξεις στην ελληνική κοινωνία που θα ενισχύσουν σημαντικά την Αριστερά και θα δώσουν πνοή σε μια νέα ανάπτυξη των κοινωνικών αγώνων και κινημάτων για άμεσες θετικές λύσεις και μια προοδευτική διέξοδο.
Ο ΣΥΝ ενδιαφέρεται και αγωνίζεται για προοδευτικές διεργασίες και ανακατατάξεις προς τʼ αριστερά στην πολιτική ζωή που θα αμφισβητούν το νεοφιλελευθερισμό, αλλά θεωρεί ότι δεν θα προσφέρουν τίποτα το διαφορετικό στην πορεία της χώρας νέα σχήματα που πολιτικά θα λειτουργούν συμπληρωματικά στο δικομματικό σκηνικό και θα εξυπηρετούν απλώς την ανακαίνιση του ίδιου και των επιλογών του.
Μπροστά στο ορατό, πλέον, ενδεχόμενο μη δυνατότητας αυτοδύναμης κυβέρνησης, το θέμα δεν είναι η εμφάνιση νέων πολιτικών σχημάτων ή, ακόμα περισσότερο, η ενίσχυση ετερόκλητων δυνάμεων που φιλοδοξούν ΝΑ λειτουργήσουν ως υποστυλώματα κυβερνητικών λύσεων της ΝΔ ή του ΠΑΣΟΚ για να διαιωνισθούν ή και για να καταστούν ακόμα συντηρητικότερες οι πολιτικές της τελευταίας δεκαπενταετίας.
Κεντρική επιδίωξή μας είναι η συνολική ήττα και ανατροπή του δικομματικού πολιτικού συστήματος σε όφελος της Αριστεράς. Βασικοί στόχοι της δράσης μας, οι οποίοι αποκτούν νέες δυνατότητες να πραγματοποιηθούν το επόμενο διάστημα, είναι η ήττα της κυβέρνησης της ΝΔ και της πολιτική της. Η αποδυνάμωση και η ήττα συνολικά του δικομματισμού και των συναινετικών, επί της ουσίας, επιλογών του. Η ριζική αλλαγή του πολιτικού συσχετισμού των δυνάμεων με τη μεγάλη ενίσχυση του ΣΥΡΙΖΑ και την ανάδειξη της σύγχρονης ριζοσπαστικής και οικολογικής Αριστεράς σε νέα καθοριστική δύναμη στην πολιτική ζωή με πρωταγωνιστικό ρόλο στους κοινωνικούς αγώνες και τα κοινωνικά κινήματα.
Στρατηγική επιλογή για τον ΣΥΝ ήταν και παραμένει η κοινή δράση και η συνεργασία, πέρα από διαφορές, όλων των δυνάμεων της Αριστεράς και της ριζοσπαστικής οικολογίας στη χώρα μας στη βάση των ώριμων μεγάλων κοινωνικών αιτημάτων και ενός κοινού σύγχρονου προοδευτικού προγράμματος με σοσιαλιστική κατεύθυνση.
Η επανασυγκρότηση του ΣΥΡΙΖΑ, ως συμμαχικού πλαισίου ισότιμης συνάντησης διαφορετικών δυνάμεων της ριζοσπαστικής Αριστεράς και της αριστεράς της οικολογίας, συνιστά ένα μεγάλο βήμα στην κατεύθυνση της κοινής δράσης και συνεργασίας όλου του φάσματος αριστερών και ριζοσπαστικών οικολογικών κομμάτων, οργανώσεων και κινήσεων. Το ενωτικό εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ επιβεβαιώνει ότι, παρά τις δυσκολίες, είναι δυνατόν δυνάμεις του χώρου της Αριστεράς και της ριζοσπαστικής οικολογικής αντίληψης, οι οποίες έχουν σημαντικές διαφορές, να συνεργαστούν δημιουργικά και να συνδιαμορφώσουν προωθητικές πολιτικές και προγραμματικές συνθέσεις, χωρίς να χάνουν την αυτονομία και την αυτοτέλειά τους. Η πετυχημένη πορεία του ΣΥΡΙΖΑ και η δυναμική που αναπτύσσει, επιβεβαιώνουν ότι η κοινή δράση και η συνεργασία της Αριστεράς όχι μόνο είναι δυνατή, αλλά συναντά όλο και μεγαλύτερη απήχηση μέσα στον αριστερό προοδευτικό κόσμο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να αποδείξει ότι επιδιώκει να πραγματώσει μια άλλη σχέση της οργάνωσης με τα κινήματα, μια άλλ σχέση των πολιτών με την πολιτική. Το εγχείρημα του ΣΥΡΙΖΑ απαιτεί ενεργή υποστήριξη για να αποκτήσει πολιτικο-οργανωτική υπόσταση, ριζοσπαστικό στίγμα και κοινωνική διεισδυτικότητα στους αγώνες που έρχονται. Η επιτυχία του ΣΥΡΙΖΑ θα κριθεί βεβαίως στο πεδίο της πολιτικής και του κινήματος ταυτόχρονα, αλλά και στο οργανωτικο-πολιτικό επίπεδο. Η ανάγκη να δημιουργηθούν τοπικές και κλαδικές επιτροπές πρωτοβουλίας είναι το στοίχημα. Η τοπική και περιφερειακή υπόσταση του ΣΥΡΙΖΑ, οι πανελλαδικές συσκέψεις δεν είναι μόνο απαίτηση του ανένταχτου κόσμου που τον ακολουθεί, αλλά η ικανή και αναγκαία συνθήκη η πολιτική συζήτηση να γίνει πραγαμτικότητα και η εξωστρεφής πολιτική πράξη γεγονός. Η πολιτική συζήτηση στα συλλογικά σώματα του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι βεβαίως μόνο υπόθεση τωνανένταχτων αλλά και των οργανωμένων στις συνιστώσες του.
Η δογματική προσήλωση της ηγεσίας του ΚΚΕ όχι μόνο στην άρνηση της συνεργασίας αλλά και της κοινής δράσης της Αριστεράς, η εμμονή της σε παρωχημένα πρότυπα σοσιαλισμού που παραπέμπουν στα αποτυχημένα πειράματα του «υπαρκτού» του προηγούμενου αιώνα, η προσπάθειά της να υψώσει τεχνητά διαιρετικά τείχη στους κοινωνικούς αγώνες στα κινήματα και η εκτός τόπου και χρόνου επιθέσεις στον ΣΥΝ με τις οποίες επιχειρεί να τον παρουσιάσει ως προέκταση του δικομματισμού, συνιστούν αδιέξοδες πολιτικές που ευνοούν το κυρίαρχό πολιτικό σκηνικό, ενώ συναντούν όλο και μεγαλύτερη δυσφορία μέσα στον κόσμο της αριστεράς, ακόμα και στις γραμμές του.
Ο ΣΥΝ στο πλαίσιο του ΣΥΡΙΖΑ, παρά τη στάση της ηγεσίας του ΚΚΕ, δεν θα παρακολουθήσει μια τακτική άγονων και αποπροσανατολιστικών αντιπαραθέσεων στο χώρο της Αριστεράς. Θα συνεχίσει να έχει ως κύριο αντίπαλο την κυβερνητική πολιτική και συνολικά το δικομματισμό, όπως θα συνεχίσει να εμμένει στην ιδέα της μεγάλης συμπαράταξης της Αριστεράς και της αριστερής οικολογίας, για την ανατροπή του κυρίαρχου πολιτικού σκηνικού, την ήττα του δικομματισμού και των ακροδεξιών συμπληρωμάτων του, την ήττα της νεοφιλελεύθερης συναίνεσης και τη νικηφόρα προοπτική των προοδευτικών και σοσιαλιστικών προταγμάτων στη χώρα μας αλλά και την Ευρώπη.
Υπεύθυνες για τα κρισιακά φαινόμενα και τα αδιέξοδα που συσσωρεύονται στη χώρα, υπήρξαν οι «αυτοδύναμες» κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.
Η απάντηση στα αδιέξοδα δεν είναι να αντικατασταθούν οι χρεωκοπημένες κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ με κυβερνήσεις συνεργασίας κεντροδεξιάς ή και κεντροαριστερής κατεύθυνσης σε οποιαδήποτε παραλλαγή. Ειδικότερα, όπως έχει δείξει και η ευρωπαϊκή εμπειρία, οι κυβερνήσεις της Κεντροαριστεράς -με συμμετοχή δυνάμεων της ριζοσπαστικής Αριστεράς- όπου δοκιμάστηκαν, απέτυχαν και περιορίστηκαν στη διαχείριση της υπάρχουσας κατάστασης. Όπως απέτυχαν οι κυβερνητικές απόπειρες συνεργασίας των δυνάμεων της ριζοσπαστικής Αριστεράς με τα κατεστημένα σοσιαλιστικά και σοσιαλδημοκρατικά κόμματα.
Ο ΣΥΝ θεωρεί ότι αυτό που έχει ανάγκη η χώρα είναι όχι μια κυβέρνηση Κεντροαριστεράς ή μια κυβέρνηση συνεργασίας του ΠΑΣΟΚ με την Αριστερά και ειδικότερα με τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά μια εναλλακτική προοδευτική λύση Αριστεράς για την εφαρμογή ενός σύγχρονου προοδευτικού προγράμματος, στον αντίποδα του νεοφιλελευθερισμού, με κατεύθυνση το σοσιαλισμό με δημοκρατία και ελευθερία.
Ο ΣΥΝ δεν είναι μόνο μια δύναμη αντιπολίτευσης στη Βουλή και στους κοινωνικούς αγώνες, αν και από αυτή τη θέση έχει προσφέρει πολλά και μπορεί να προσφέρει ακόμα περισσότερα στον ελληνικό λαό και τη χώρα. Ο ΣΥΝ φιλοδοξεί να διαμορφώσει σε μια προοπτική τους όρους και τις προϋποθέσεις μιας εναλλακτικής προδευτικής λύσης Αριστεράς στη χώρα, για την οποία ωριμάζουν γοργά οι οικονομικές και κοινωνικές συνθήκες ζωής τους.
Για μια τέτοια λύση, εναλλακτική στα κεντροδεξιά και κεντροαριστερά σενάρια, μπορούν να συνεισφέρουν όλες οι δυνάμεις της Αριστεράς και της ριζοσπαστικής οικολογίας στη χώρα μας, όπως μπορεί να συνεισφέρουν και δυνάμεις που προέρχονται από το σοσιαλιστικό χώρο και διαφοροποιούνται από τα αριστερά έναντι των επιλογών της ηγεσίας του ΠΑΣΟΚ.
Γιʼ αυτό άλλωστε ο ΣΥΝ υποστηρίζει σθεναρά, παρά τις δυσκολίες, την υπόθεση της συνεργασίας των αριστερών και ριζοσπαστικών οικολογικών δυνάμεων και θέλει να παρακινήσει ριζοσπαστικές αριστερές διεργασίες σον ευρύτερο πολιτικοκοινωνικό χώρο που εξέφρασε ή και εκφράζει το ΠΑΣΟΚ.
Μια λύση Αριστεράς στη ζωή της χώρας δεν είναι ένα μονόπρακτο έργο ή μια απλή εκλογική διαδικασία. Όπως δεν είναι υπόθεση υποκειμενικής διάθεσης κάποιων ηγεσιών ή και απλών επικοινωνιακών εκφωνήσεων.
Η προοδευτική εναλλακτική λύση της Αριστεράς θα είναι πρώτα απʼ όλα αποτέλεσμα μιας ριζικής αλλαγής του πολιτικού συσχετισμού, μιας νέας ιδεολογικής και αξιακής τοποθέτησης της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού, σκληρών κοινωνικών και ταξικών αναμετρήσεων, αναδιάταξης σε ριζοσπαστική βάση του εργατικού συνδικαλιστικού κινήματος, νικηφόρων αγώνων στο σήμερα που θα φωτίζουν τις νέες προοπτικές του αύριο.
Κεντρικός άξονας η μεγάλη άνοδος της δύναμης του ΣΥΡΙΖΑ και της κοινωνικής του επιρροής στο πλαίσιο μιας συνολικής ανόδου των κοινωνικών ταξικών αγώνων και κινημάτων στη χώρα.
Ο δρόμος για το κόμμα μας είναι σαφής. Εμβάθυνση και εμπλουτισμός των ριζοσπαστικών αριστερών χαρακτηριστικών του, μεγαλύτερη αγκύρωση στα κατώτερα κοινωνικά στρώματα και ομάδες του πληθυσμού, ενίσχυση της ενότητας της ριζοσπαστικής Αριστεράς και του μοναδικού της ρόλου ως πραγματικής έκφρασης της κοινωνικής αντιπολίτευσης. Έχουμε, άλλωστε, οικοδομήσει πια μια φυσιογνωμία που είναι αναγνωρίσιμη ως διακριτή στο πολιτικό πεδίο. Ο διεθνισμός, ο αντικαπιταλισμός, η οικολογία, ο φεμινισμός, ο αντιρατσισμός, η προσπάθεια σύνδεσης της αντινεοφιλελεύθερης πάλης με μια συνεκτική πρόταση σοσιαλιστικού μετασχηματισμού, η επιμονή στην ευρωπαϊκή προοπτική ως το ευρύτερο πεδιό που θα κριθεί και το μέλλον του σοσιαλισμού στη χώρα μας, δίνουν στο χώρο μας μια σαφή, εξαιρετικά ριζοσπαστική, αριστερή ταυτότητα, πολύ ελκυστική για μεγάλα τμήματα της ελληνικής κοινωνίας που κατανοούν όλο και περισσότερο πως το νεοφιλελεύθερο πρόγραμμα, όπως εκφωνείται και εφαρμόζεται από Νέα Δημοκρατία και ΠΑΣΟΚ, δεν κάνει άλλο από το να επιδεινώνει τις συνθήκες και να απαξιώνει τη ζωή.
Όσο πιο μεγάλη η εκλογική δύναμη και πολιτική και κοινωνική επιρροή του ΣΥΡΙΖΑ, όσο κερδίζουν έδαφος οι ιδεολογικές προγραμματικές αξίες του, τόσο πιο κοντά θα έρχονται οι ιδέες της συνεργασίας των αριστερών δυνάμεων, τόσο πιο ουσιαστικές θα γίνονται οι ευρύτερες αριστερές προοδευτικές ανακατατάξεις στο λεγόμενο σοσιαλιστικό χώρο.
Το περιεχόμενο της προοδευτικής εναλλακτικής λύσης που διεκδικούμε δεν είναι μια επανάληψη ή μια πιο σύγχρονη εκδοχή των σοσιαλδημοκρατικών μοντέλων διαχείρισης του καπιταλισμού που εφαρμόστηκαν σε σειρά από ευρωπαϊκές χώρες. Δεν αποτελεί μια απόπειρα κοινωνικότερης διαχείρισης του καπιταλισμού, εγχειρήματα που κατά καιρούς δοκιμάστηκαν, δεν μπόρεσαν να έχουν διάρκεια και βιωσιμότητα και προκάλεσαν σειρά ανισορροπιών και απέτυχαν.
Η προοδευτική μας πρόταση, όπως αναφέρεται στο Κείμενο των Θέσεων, είναι μια πρόταση περιορισμού και τελικής εξάλειψης των εκμεταλλευτικών καπιταλιστικών σχέσεων με στρατηγικό στόχο μια κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση ανθρώπου από άνθρωπο και μιας νέας ισορροπίας του ανθρώπου με τη φύση και το περιβάλλον.
Η προοδευτική εναλλακτική λύση που διεκδικούμε δεν είναι ένα μονόπρακτο έργο, ούτε αποτέλεσμα αδιατάρακτων εκλογικών περιπάτων με την παθητική απλώς ψήφο της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού.
Αποτελεί, αντίθετα, μια πρόταση συμμετοχής και ενεργοποίησης του κόσμου της εργασίας και της πλειοψηφίας του ελληνικού λαού για τη συνδιαμόρφωση των εξελίξεων. Μια διαδικασία κοινωνικών αγώνων, ταξικών αναμετρήσεων και ανάπτυξης πολύμορφων κινημάτων που θα μετασχηματίζουν δημοκρατικά και σε βάθος το Κράτος, τους θεσμούς, την οικονομία, την κοινωνία και τις σχέσεις τους με το περιβάλλον.
Η προοδευτική εναλλακτική λύση που διεκδικούμε είναι στενά συνυφασμένη με τον αγώνα για μια άλλη κοινωνική και οικολογική Ευρώπη των εργαζομένων, της προόδου και του σοσιαλισμού. Η δική μας προοδευτική πρόταση και πολύ περισσότερο ο σοσιαλισμός δεν είναι απλά μια στενά εθνική υπόθεση, αλλά στρατηγική με ευρωπαϊκό και παγκόσμιο ορίζοντα.
Ο ΣΥΝ στο επόμενο διάστημα αναλαμβάνει τη δέσμευση να ανοίξει μια πλατιά συζήτηση, και όχι μόνο στο κόμμα και στο πλαίσιο του ΣΥΡΙΖΑ, προκειμένου να επεξεργαστεί και να διαμορφώσει πιο συγκεκριμένα και αναλυτικά τις εναλλακτικές προγραμματικές του θέσεις.